Błękitna laguna

Wojciech Kocot
Błękitna
laguna
Dookoła Islandii 2006 – cz.1
Pomysł wyprawy na Islandię
chodził nam po głowie już od dawna, ale udało się go zrealizować
dopiero w ubiegłym roku. Na wyspę popłynęliśmy w połowie czerwca, jedynym kursującym tam promem, płynącym przez Wyspy
Owcze. Oprócz wycieczek górskich planowaliśmy odwiedzenie
wszystkich największych atrakcji,
w tym gorących źródeł, gejzerów,
pól lawowych, kraterów, wodospadów i jaskiń. W skład czteroosobowej ekipy wchodziła moja żona
no warto, bo jest to miejsce absolutnie niesamowite.
Większość „niesamowitości”
jest związana z przebiegiem przez
wyspę ryftu kontynentalnego – linii
wzdłuż której graniczą ze sobą płyty kontynentalne Euroazjatycka
z Północnoamerykańską. Skutkiem
rozsuwania się płyt jest wzmożona
aktywność sejsmiczna oraz zjawiska wulkaniczne i geotermalne.
Energia geotermalna jest jednym z wielu bogactw, jakimi natura
obdarzyła wyspę, a Islandczycy
nauczyli się znakomicie ją wykorzystywać. Trzy główne elektrownie
geotermalne dostarczają 17% zużywanej energii elektrycznej. Dodatkowo gorąca woda wykorzystywana jest do ogrzewania blisko
90% budynków. Odpowiednio zagospodarowany elektrowniany
wody, kłęby unoszącej się nad nią
pary oraz porozrzucane dookoła
fantazyjne strzępy czarnej zastygłej lawy sprawiają, że miejsce to
mogłoby stanowić scenografię fil-
1. Pomosty i połączone baseny kąpieliska Blue Lagoon
Grażyna, syn Mikołaj oraz kolega
Michał. Realizacja naszych ambitnych planów podczas trzytygodniowego pobytu nie byłaby możliwa bez odpowiedniego środka
transportu. W prawdzie latem możliwe jest objechanie wyspy dookoła zwykłym samochodem osobowym, jednak dotarcie do większości ciekawych miejsc wymaga użycia pojazdu z napędem 4x4, mogącego pokonywać brody o głębokości przekraczającej niekiedy 0,5
m. W tej roli znakomicie spisała się
terenówka Michała – Łada Niva.
Islandia jest wyspą pochodzenia wulkanicznego, sięgającą
swym północnym krańcem koła
podbiegunowego. Przez trzy letnie
miesiące panuje tu dzień polarny,
za to od połowy grudnia do końca
stycznia jest prawie całkiem ciemno. Pogoda bywa zmienna i kapryśna, ale odwiedzić wyspę na pew-
22
„odpad” (jakim jest w tym przypadku gorąca woda) stał się przy okazji jedną z większych atrakcji wyspy. Mowa o słynnej Błękitnej Lagunie.
Zlokalizowane na czarnym jak
smoła polu lawowym termalne kąpielisko i uzdrowisko „Blue Lagoon” zawdzięcza swe istnienie właśnie pobliskiej elektrowni geotermalnej Svartsengi. Strumień gorącej wody po wprawieniu w ruch turbogeneratora jest odprowadzany
do sztucznego zbiornika, którego
część została zamieniona w kąpielisko. Temperatura wody utrzymuje
się stale w granicach 37 – 39°C.
Woda jest bogata w sole mineralne
i muł krzemionkowy, które to odbierają jej przejrzystość, nadając
jednocześnie właściwości lecznicze. Rozwijające się w wodzie błękitno-zielone sinice nadają jej charakterystyczne zabarwienie. Kolor
mu sience fiction (fot. 1, 4 i 5).
Równie, a może nawet bardziej
bajeczne (choć zdecydowanie
mniej słynne) są okolice innych siłowni geotermalnych. Woda po-
chodząca z elektrowni płożonej na
zachodnim końcu półwyspu Reykjanes jest znacznie zimniejsza
i nie nadaje się do kąpieli. Za to jej
kolor jest jeszcze bardziej niesamowity. Aż trudno uwierzyć, że woda ta nie jest sztucznie barwiona
(fot. 3). Dzikie kąpielisko funkcjonowało do niedawna w pobliżu
elektrowni geotermalnej Krafla
(fot. 6). Zostało jednak zamknięte,
ze względu na brak kontroli temperatury wody i związane z tym niebezpieczeństwo poparzenia. Spragnieni gorącej kąpieli turyści mają tu
w zamian do dyspozycji wypełnioną
wodą jaskinię Griotagja (fot. 2).
Bardzo urocze są również całkowicie naturalne, małe, za to głębokie błękitne jeziorka, występujące na niskotemperaturowych (czytaj temperatura wody poniżej
100°C) poletkach geotermalnych.
Jedno z ładniejszych można podziwiać w Hevravellir (fot. 7). W ich
sąsiedztwie występują dodatkowo
bulgoczące błotne bajorka, a bogata w minerały woda buduje na
swej drodze mini tarasy. Okoliczne
skały przybierają często barwy zarezerwowane gdzie indziej wyłącznie dla przyrody ożywionej. Ale
o tym już innym razem.
2. Dzikie kąpielisko w jaskini Griotagja
BIP 163 – marzec 2007 r.