harcerskie ratownictwo - CZUWAJ
Transkrypt
harcerskie ratownictwo - CZUWAJ
TEMAT NUMERU HARCERSKIE RATOWNICTWO Niespe³na cztery lata temu tematem z ok³adki w „Czuwaj” (numer 9/2008) by³a harcerska specjalnoœæ ratownicza. Autorzy zebranych wówczas artyku³ów szeroko opisywali specyfikê dzia³alnoœci harcerskich ratowników w naszym stowarzyszeniu. Spisanym s³owom towarzyszy³a równie¿ zachêta dla instruktorów ZHP, w szczególnoœci zaœ dla dru¿ynowych, by wdra¿aæ elementy pracy specjalnoœciowej w dzia³ania œrodowisk oraz interesowaæ siê ofertami programowymi proponowanymi przez jednostkê odpowiedzialn¹ za ratownictwo w Wydziale Specjalnoœci G³ównej Kwatery – czyli Harcersk¹ Szko³ê Ratownictwa (HSR). Ile zmieni³o siê od tamtego czasu? 8 CZUWAJ 4/2012 Najwiêksz¹ zmian¹ by³a z pewnoœci¹ zasadnicza reforma systemu szkoleñ oferowanych przez Harcersk¹ Szko³ê Ratownictwa, w tym jednego z najbardziej popularnych w ZHP szkoleñ specjalnoœciowych – kursu na tzw. Br¹zow¹ Odznakê „Ratownik ZHP”. Ale zacznijmy od pocz¹tku... Mamy rok 2012. Od ponad stu lat na ziemiach polskich dzia³a ruch harcerski, a od osiemnastu w ZHP dzia³a Harcerska Szko³a Ratownictwa. Odpowiada ona za specjalnoœæ ratownicz¹, czyli wszystko to, co dotyczy promocji zdrowego trybu ¿ycia oraz nauczania i udzielania pierwszej pomocy. Misj¹ ZHP jest wychowanie m³odego cz³owieka i wspieranie go we wszechstronnym rozwoju, a HSR realizuje tê misjê, prowadz¹c swoj¹ dzia³alnoœæ. Odbywa siê to jednak nieco inaczej ni¿ w przypadku innych specjalnoœci. HSR z nazwy jest szko³¹, ma wiêc swoich wyk³adowców. Dziœ 157 instruktorów w ca³ym kraju. Ich podstawowym zadaniem jest nauczanie pierwszej pomocy podczas kursów z oferty szko³y. By zostaæ takim wyk³adowc¹, nale¿y wzi¹æ udzia³ w dwutygodniowym kursie instruktorskim. Kurs ten jest tematem innego artyku³u w tym nume- TEMAT NUMERU ¿ynowy czy instruktor, który chcia³by zacz¹æ przygodê z ratownictwem, mo¿e zwróciæ siê o pomoc do instruktorów z inspektoratu. Najlepiej niech najpierw weŸmie udzia³ w Wêdrowniczym Kursie Pierwszej Pomocy HSR (który koñczy siê przyznaniem odznaki „Ratownik ZHP”). Po jego ukoñczeniu otworzy siê dla takiej osoby wiele mo¿liwoœci dalszego dzia³ania. Ale o tym tak¿e w innym tekœcie w tym numerze. DZISIAJ ZDJÊCIA NA STRONACH 8-15 I NA OK£ADCE:WOJCIECH URBAŒ Jak wygl¹daj¹ dziœ kursy HSR? rze. Doœwiadczona w kszta³ceniu uczestniczka ostatniego z instruktorskich szkoleñ postanowi³a wzi¹æ kurs pod lupê i tym sposobem powsta³a wyczerpuj¹ca analiza, do lektury której zachêcam. Dodatkowo du¿a liczba instruktorów HSR pracuje jako szefowie b¹dŸ opiekunowie popularnych jednostek specjalnoœciowych – harcerskich klubów ratowniczych oraz harcerskich grup ratowniczych. By organizowaæ pracê takiej jednostki, nie trzeba byæ instruktorem szko³y. Nad prac¹ HKR-ów i HGR-ów czuwaj¹ jednak chor¹gwiane inspektoraty ratownicze, z³o¿one najczêœciej w³aœnie z instruktorów HSR. I oto kolejny temat. Inspektoraty ratownicze w chor¹gwiach to rodzaj HSR-owych zastêpów w terenie. Wyk³adowcy z danej chor¹gwi dbaj¹ o to, by w hufcu, który tego potrzebuje, poprowadzony zosta³ kurs pierwszej pomocy. Dodatkowo organizuj¹ wszelkiego rodzaju imprezy wzbogacaj¹ce wiedzê i umiejêtnoœci – warsztaty, spotkania szkoleniowe, manewry, zawody. Przede wszystkim s³u¿¹ jednak rad¹ ka¿demu, kto chcia³by dowiedzieæ siê, jak pracowaæ ze specjalnoœci¹ ratownicz¹ u siebie w dru¿ynie. Ka¿dy wêdrownik, dru- Od stycznia 2011 r. w ofercie HSR s¹ cztery szkolenia, ka¿de z nich wygl¹da inaczej i jest skierowane do innej grupy odbiorców. Starszoharcerski Kurs Pierwszej Pomocy trwa prawie dziewiêæ godzin, zawiera podstawow¹ wiedzê i du¿o æwiczeñ. Skierowany jest do osób, które ukoñczy³y 13 rok ¿ycia. Wêdrowniczy Kurs Pierwszej Pomocy to szkolenie trwaj¹ce dwa weekendy. Zawiera kilkadziesi¹t godzin æwiczeñ podczas symulowanych wypadków, a tak¿e æwiczenia resuscytacji z wykorzystaniem automatycznych defibrylatorów zewnêtrznych (AED) – urz¹dzeñ, które w dzisiejszych czasach spotkaæ mo¿emy w coraz wiêkszej liczbie miejsc publicznych, zarówno w du¿ych, jak i ma³ych miejscowoœciach. Szkolenie dla wêdrowników, dawniej nazywane od skróconej nazwy odznaki „kursem na BORM (lub BOR)”, nadal pozostaje najbardziej popularnym szkoleniem HSR. Dalej w ofercie znajduje siê tak¿e wspomniany wczeœniej kurs instruktorski, jak równie¿ kurs podstawowy – skierowany do osób doros³ych. Jest to kilkugodzinne szkolenie, które instruktorzy prowadz¹ tak¿e dla osób i instytucji niezwi¹zanych z ZHP. Nad wartoœci¹ merytoryczn¹ szkoleñ HSR czuwaj¹ specjaliœci, lekarze, dydaktycy skupieni w specjalnie powo³anej Radzie Programowej. Sta³ymi partnerami Szko³y s¹ Pañstwowa Stra¿ Po¿arna oraz Polska Rada Resuscytacji. Co poza tym? Jest bardzo du¿o przedsiêwziêæ, które organizuje co roku Harcerska Szko³a Ratownictwa. Jednak najwa¿niejsz¹ imprez¹ pozostaj¹ od lat Ogólnopolskie Zawody ZHP w Ratownictwie. Informacje o tegorocznej edycji zawodów stanowi¹ treœæ kolejnego z zaproponowanych dalej artyku³ów. Jedno jest pewne – po prawie dwóch dekadach dzia³ania HSR harcerskie ratownictwo nadal ma siê dobrze i du¿o siê w nim dzieje. Gdzie szukaæ informacji o HSR? Wystarczy zajrzeæ na stronê www.hsr.zhp.pl lub wyszukaæ Harcersk¹ Szko³ê Ratownictwa na portalu Facebook. Gor¹co zachêcam tak¿e do lektury zapowiedzianych tekstów. PHM. PIOTR ·· SKOWROÑSKI INSTRUKTOR HSR ZASTÊPCA SZEFA HSR CZUWAJ 4/2012 9 TEMAT NUMERU I CO DALEJ PO KURSIE? Do typowego hufca w typowej miejscowoœci przyje¿d¿a grupa instruktorów HSR. Maj¹ nauczyæ harcerzy udzielania pierwszej pomocy. Wszystko odbywa siê w mi³ej, harcerskiej atmosferze. Razem z kursantami spêdzaj¹ dwa bardzo aktywne weekendy. Te nieca³e szeœæ dni to wystarczaj¹co du¿o, aby rozbudziæ w kimœ pasjê, ale co potem? 10 CZUWAJ 4/2012 Jako instruktor HSR mam ³atwiej – wracam do swoich studiów, pracy i mi³o wspominam czas spêdzony na wyjeŸdzie. Za dwa tygodnie dostanê kolejnego maila z proœb¹ o przeprowadzenie podobnego kursu gdzieœ w Polsce. Mam wra¿enie, ¿e zakoñczenie kursu trochê gorzej znosz¹ uczestnicy szkolenia. Prawie zawsze, do tygodnia od zakoñczenia kursu, odbieram telefon i s³yszê: Krzysiu! Powiedz mi, jak mam ¿yæ? No mo¿e nie tak dok³adnie brzmi to pytanie, ale jest dosyæ zbli¿one… Kursanci zadaj¹ pytania o mo¿liwoœci dalszej pracy ze specjalnoœci¹ ratownicz¹. A tych jest bardzo du¿o, zale¿nie od tego, czy mamy do czynienia ze zmotywowan¹ grup¹ ludzi, która ukoñczy³a z nami kurs, czy te¿ chcemy postawiæ na ich w³asny rozwój. Czêsto pytania stawiane przez moich rozmówców nie kr¹¿¹ wokó³ tego, co mo¿na zrobiæ, bo o tym staramy siê mówiæ na ka¿dym szkoleniu. Wa¿niejsze wydaje siê byæ pytanie… Jak to zrobiæ? Jeœli po kursie wiêcej osób pragnie rozwijaæ siê w kierunku ratowniczym, dobrym rozwi¹zaniem wydaje siê byæ za³o¿enie jednostki o specjalnoœci ratowniczej. Formê takiej dzia³alnoœci mo¿na wybraæ w zale¿noœci od sytuacji, np. czy osoby te dzia³aj¹ w dru¿ynach i maj¹ przydzia³ s³u¿bowy. Do wyboru mamy za³o¿enie Harcerskiego Klubu Ratowniczego lub dru¿yny harcerskiej o specjalnoœci ratowniczej. Wiele informacji na ten temat mo¿na znaleŸæ w Uchwale G³ównej Kwatery nr 57/2011 zatwierdzaj¹cej „Zasady pracy specjalnoœci TEMAT NUMERU w jednostkach harcerskich” (dokument dostêpny: http://specjalnosci.zhp.pl). Spotykaj¹c siê co jakiœ czas i æwicz¹c, mamy pewnoœæ, ¿e nabyte umiejêtnoœci nie zanikn¹ w najbardziej potrzebnym momencie. Do tego mamy mo¿liwoœæ pokazania siê podczas lokalnych festiwali, festynów, organizuj¹c punkt pierwszej pomocy (i sprawdziæ swoje umiejêtnoœci w rzeczywistych sytuacjach!), a dziêki temu pozyskiwaæ sprzêt i œrodki, aby rozwijaæ swój klub lub dru¿ynê. Harcerstwo zawsze odpowiada na potrzeby œrodowiska lokalnego. Jeœli widoczne jest zapotrzebowanie na jednostki, które bêd¹ wspieraæ dzia³ania Stra¿y Po¿arnej w zakresie ratownictwa i pierwszej pomocy, warto rozwa¿yæ za³o¿enie Harcerskiej Grupy Ratowniczej. Jest to jednostka, któr¹ powo³uje siê w celu wspó³pracy z OSP, PSP oraz systemem Pañstwowe Ratownictwo Medyczne. HGR-y musz¹ te¿ posiadaæ odpowiednie zaplecze sprzêtowe oraz ludzkie – cz³onkowie tych grup musz¹ byæ pe³noletni i ukoñczyæ kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (daj¹cy uprawnienia ustawowe). Wiêcej mo¿ecie siê o nich dowiedzieæ czytaj¹c „Kryteria dzia³ania Harcerskiej Grupy Ratowniczej”. Nie mam na to czasu… Ale co mam ze sob¹ pocz¹æ, jeœli tylko ja czujê siê zmotywowany? Harcerska Szko³a Ratownictwa ma tu równie¿ receptê. Specjalnoœæ ratownicza rozwija siê w bardzo szybkim tempie – ¿eby sprawnie zarz¹dzaæ szkoleniami, instruktorami i ratownikami, w wiêkszoœci województw powsta³y chor¹gwiane inspektoraty ratownicze. Wiele z nich organizuje raz w roku weekendowe warsztaty dla ratowników ZHP, na których mo¿na odœwie¿yæ swoj¹ wiedzê, poæwiczyæ, dowiedzieæ siê czegoœ nowego. Program takich warsztatów zazwyczaj ustalany jest zgodnie z sugestiami i propozycjami uczestników. Wielu harcerskich ratowników jeŸdzi nawet na drugi koniec Polski, aby uczestniczyæ w takich formach, poznaæ nowych ludzi i w ciekawy sposób spêdziæ czas. Inspektoraty czêsto proponuj¹ te¿ dodatkowe formy szkolenia – jak ratownictwo lodowcowe czy kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy. Ale ja chcê uczyæ, jak ratowaæ! Jeœli tak, to droga jest otwarta. Harcerska Szko³a Ratownictwa dwa razy w roku organizuje dwutygodniowe kursy instruktorskie, które umo¿liwiaj¹ zostanie instruktorem HSR i prowadzenie szkoleñ z pierwszej pomocy w ZHP. Jest to jedyne w swoim rodzaju szkolenie trenerskie – motywuj¹ce, rozwijaj¹ce, harcerskie, ucz¹ce umiejêtnoœci przydatnych nie tylko w ZHP. Podczas jego trwania prowadzony jest równie¿ kurs podstawowy oraz kurs instruktorski Europejskiej Rady Resuscytacji, którego ukoñczenie umo¿liwia prowadzenie szkoleñ komercyjnych. Jednak przed zg³oszeniem siê na kurs trzeba zdobyæ status IP (Instruktora Potencjalnego). To coœ na kszta³t harcerskiej próby realizowanej na sprawnoœæ. Tyle ¿e tutaj nie trzeba wymyœlaæ zadañ i zbieraæ podpisów – wszystkie wymagania s¹ jasno okreœlone w uchwale szefostwa HSR nr 2/2008 (mo¿na j¹ znaleŸæ na http://hsr.zhp.pl). Najwa¿niejszym wymaganiem jest to, co robi ka¿dy ratownik ZHP – pasjonat, czyli je¿d¿enie na kolejne kursy pierwszej pomocy jako kadra pomocnicza. Dziêki temu mo¿na na bie¿¹co aktualizowaæ posiadan¹ wiedzê i przyczyniæ siê do nauczenia kolejnych osób tego, jak skutecznie tamowaæ krwotok, opatrzyæ oparzenie czy zabezpieczyæ miejsce wypadku. Potem pozostaje ju¿ tylko zg³oszenie i wyjazd na kurs instruktorski Harcerskiej Szko³y Ratownictwa! PHM. KRZYSZTOF ·· COGIEL INSTRUKTOR HSR CZ£ONEK SZEFOSTWA HSR DS. WIZERUNKU CZUWAJ 4/2012 11 TEMAT NUMERU Jeœli myœlisz rok naprzód – sadŸ ry¿. Jeœli myœlisz 10 lat naprzód – sadŸ drzewo. Jeœli myœlisz 100 lat naprzód – ucz ludzi. OKIEM KSZTA£CENIOWCA: KURS INSTRUKTORSKI HSR POD LUP¥… Harcerska Szko³a Ratownictwa dwa razy w roku organizuje kurs instruktorski w celu pozyskania nowych wyk³adowców. Jak wygl¹da takie szkolenie? Jak prezentuje siê na tle harcerskich praktyk kszta³ceniowych? Czemu od lat jest bardzo popularne? Co trzeba zrobiæ, by zostaæ jego uczestnikiem? UWAGA! ORGANIZACJA (PROCES KSZTA£CENIA) Dla mnie jako kszta³ceniowca niezwykle wa¿ne s¹ jasno i precyzyjnie okreœlone warunki przyjêcia na kurs, jego ukoñczenia oraz uprawnienia, jakimi absolwent bêdzie dysponowa³. Wymagania dotycz¹ce przyjêcia na kurs instruktorski HSR s¹ sta³e, dostêpne na stronie internetowej i og³oszone w formie uchwa³y szefostwa szko³y. Sprawia to, ¿e uczestnicy szkolenia przygotowuj¹ siê do niego z dosyæ du¿ym wyprzedzeniem. Pozwala na to system IP (Instruktor Potencjalny), dziêki któremu spoœród kadry pomocniczej mo¿na wytypowaæ osobê spe³niaj¹c¹ okreœlone kryteria i z t¹ osob¹ pracowaæ podczas kursów pierwszej pomocy. Równie¿ dok³adne informacje dotycz¹ce warunków ukoñczenia kursu uczestnicy otrzymuj¹ z du¿ym wyprzedzeniem. Absolwent otrzymuje klasê instruktorsk¹ C, a wszystkie jego uprawnienia oraz œcie¿ka rozwoju instruktorskiego s¹ opisane i og³oszone w innych uchwa³ach szefostwa. GRUPA KURSOWA Liczba uczestników dopuszczonych do udzia³u w szkoleniu to maksymalnie 24 osoby. Grupa, w której dobrze prowadzi siê za- 12 CZUWAJ 4/2012 jêcia i mo¿na wykorzystaæ wiele form. Grupa, która nie jest ani zbyt liczna, ani zbyt ma³a. Grupa, któr¹ mo¿emy dowolnie dzieliæ na mniejsze zespo³y. Grupa, w której ka¿dy ma szansê zaistnieæ. Grupa, której cz³onkowie stanowi¹ zgrany zespó³ i dziel¹ siê obowi¹zkami. Indywidualne podejœcie. Poznanie ka¿dego uczestnika kursu. Czas na udzielanie wskazówek i wsparcia. Prawid³owy podzia³ zadañ. Z kolei jeden instruktor kadry sta³ej kursu przypadaj¹cy na czterech kursantów oznacza indywidualne podejœcie, czas na poznanie ka¿dego uczestnika, udzielanie wskazówek i wsparcia. D£UGIE DWA TYGODNIE Wa¿nym elementem jest takie zaplanowanie kursu, aby uczestnicy mieli szansê zregenerowaæ si³y i odprê¿yæ siê po wyczerpuj¹cych zajêciach. Wa¿ne, by proces kszta³cenia stanowi³ spójn¹ ca³oœæ. W³aœnie dlatego kurs instruktorski trwa minimum dwa tygodnie. Bez przerwy. To d³ugo, jednak ogrom materia³u sprawia, ¿e mimo tak d³ugiego czasu plan kursu jest napiêty. Jednym z za³o¿eñ kursu jest dobre poznanie uczestników i stworzenie niepowtarzalnej atmosfery. Mam w pamiêci artyku³ z „Czuwaj” z 2005 r., dotycz¹cy ewolucji grup kursowych. Druhna Victoria Kamasa pisa³a wtedy, ¿e warto pracowaæ nad dobrym kursem, który nie tylko siê odbêdzie, ale który wszyscy zapamiêtaj¹ i prze¿yj¹ w wyj¹tkowy sposób. Nale¿y wykorzystywaæ naturalne procesy grupowe do podniesienia jakoœci kszta³cenia. DOBRE PRAKTYKI Niezwykle profesjonaln¹ praktyk¹ jest zadbanie o obecnoœæ drugiego instruktora na ka¿dych zajêciach. Nie powinno to mieæ zwi¹zku ze sta¿em i doœwiadczeniem osoby prowadz¹cej wyk³ad lub æwiczenia. „Drugi mózg” nie tylko czuwa nad poprawnoœci¹ merytoryczn¹ treœci przekazywanych przez prowadz¹cego zajêcia, ale te¿ skupia siê na jego umiejêtnoœciach trenerskich. Po zajêciach instruktor prowadz¹cy otrzymuje feedback. Korzyœci z niego s¹ wielorakie. Udzielany na bie¿¹co umo¿liwia wzrost motywacji prowadz¹cego, podnosi efektywnoœæ kursów, pozwala na udzielenie niezwykle precyzyjnej informacji zwrotnej i nic nie kosztuje. W efekcie mamy szansê na sta³y i konsekwentny rozwój umiejêtnoœci. TEMAT NUMERU Z kszta³ceniowego punktu widzenia bardzo wartoœciowym rozwi¹zaniem jest rozdzielenie funkcji szefa szkolenia od funkcji komendanta, jak to ma miejsce nie tylko na kursie instruktorskim, ale te¿ na kursach prowadzonych przez HSR dla harcerzy i wêdrowników. Myœlê, ¿e w wielu œrodowiskach funkcja komendanta kursu poza obowi¹zkami zwi¹zanymi z organizacj¹ procesu kszta³cenia, np.: pisania planu pracy kursu, zapewnienia kadry do prowadzenia zajêæ, czuwania nad ich jakoœci¹ i przebiegiem, zawiera w sobie tak¿e obowi¹zki organizacyjne – zg³oszenie kursu w³aœciwemu komendantowi, bycie opiekunem prawnym grupy kursowej, za³atwienie noclegów, wy¿ywienia… Nawet jeœli komendant kursu mianowa³ odpowiedniego zastêpcê, nie zawsze jest ca³kowicie uwolniony od spraw organizacyjnych. Mo¿e warto, maj¹c przed sob¹ du¿e przedsiêwziêcie, podzieliæ obowi¹zki i mieæ g³owê woln¹ od logistycznych zawi³oœci, aby skupiæ siê nad walorami kszta³ceniowymi kursu? Warto wspomnieæ, ¿e organizator kursu zapewnia zwrot kosztów podró¿y i pe³ne wy¿ywienie oraz w razie potrzeby nocleg wszystkim instruktorom i specjalistom, którzy zjawiaj¹ siê na kursie, aby poprowadziæ zajêcia. Mo¿e dla niektórych œrodowisk to oczywiste i nie powinnam tu o tym wspominaæ? Z drugiej strony „co kraj – to obyczaj”, zatem tylko wspominam o dobrych praktykach. UWAGA! PROGRAM Skoro instruktor po kursie ma prawo prowadziæ zajêæ na wêdrowniczym kursie pierwszej pomocy, a starszoharcerskiemu kursowi mo¿e nawet szefowaæ, to do tych dwóch zadañ jest przygotowywany podczas kursu. Cz³owiek zapamiêtuje niewiele z tego, co tylko us³yszy, trochê wiêcej z tego, co dodatkowo zobaczy, najbardziej efektywne jest jednak samodzielne wykonywanie czynnoœci. To chyba g³ówny powód, dla którego w naszym Zwi¹zku uczymy przez dzia³anie. Tym dzia³aniem na kursie instruktorskim s¹ æwiczenia, symulacje i gry – prowadzone przez kadrê i uczestników. G³ówny nacisk po³o¿ony jest na praktyczne wykorzystanie wiedzy i umiejêtnoœci. W programie kursu instruktorskiego znaleŸæ mo¿na zajêcia dotycz¹ce nie tylko wiedzy z zakresu ratownictwa, choæ trzeba przyznaæ, ¿e stanowi¹ one bazê dla innych treœci. Aby ukoñczyæ kurs, uczestnik musi otrzymaæ pozytywn¹ ocenê dwóch z trzech prowadzonych przez siebie wyk³adów. Oceniana jest poprawnoœæ merytoryczna, umiejêtnoœæ odpowiadania na pytania, jasne formu³owanie myœli, prowadzenie wyk³adu jako spójnej ca³oœci oraz wykorzystanie przestrzeni – sali wyk³adowej, umiejêtna praca z pomocami, kontakt ze s³uchaczami. Niezbêdne s¹ zatem zajêcia trenerskie, do których mo¿emy zaliczyæ: autoprezentacjê i zasady prowadzenia zajêæ, motywowanie, budowanie grupy kursowej, radzenie sobie z trudnymi sytuacjami na kursie. Niew¹tpliw¹ zalet¹ kursu instruktorskiego HSR jest mo¿liwoœæ uczestniczenia w zewnêtrznym szkoleniu – kursie BLS/AED certyfikowanym przez Europejsk¹ Radê Resuscytacji. Jako pierwszy od- bywa siê kurs podstawowy, nastêpnie instruktorski. UWAGA! SZKOLIMY (WSPÓLNIE) Wêdrownicze kursy pierwszej pomocy stanowi¹ zdecydowan¹ wiêkszoœæ kursów prowadzonych przez HSR. Wymagaj¹ one od instruktorów skupienia i zaanga¿owania, a tak¿e wspó³dzia³ania. Zdarza siê, ¿e kadrê kursu stanowi¹ instruktorzy, którzy wczeœniej nie mieli okazji ze sob¹ pracowaæ. Aby taka wspó³praca by³a efektywna i przek³ada³a siê na sprawn¹ pracê i dobr¹ atmosferê na kursie, kadra musi posiadaæ okreœlone cechy charakteru. Wykszta³cenie i rozwijanie tych cech ma miejsce równie¿ na kursie instruktorskim. Narzêdziem, które temu s³u¿y, s¹ rozmowy instruktorskie, podczas których kursant dowiaduje siê, co jest jego siln¹ stron¹, a nad czym powinien pracowaæ. Kurs instruktorski s³u¿y równie¿ do ujednolicenia systemu kszta³cenia w HSR. Sprawia, ¿e instruktorzy z ca³ej Polski ucz¹ pierwszej pomocy zgodnie z przyjêt¹ doktryn¹ HSR i wed³ug okreœlonych wytycznych. Mog¹ wspólnie poprowadziæ kurs bez wczeœniejszego omawiania treœci merytorycznych, skupiaj¹c siê tylko na harmonogramie zajêæ. UWAGA! PROFESJONALIŒCI NA DRODZE Tak. Instruktorów Harcerskiej Szko³y Ratownictwa mo¿na nazwaæ profesjonalistami. Mo¿e po kursie nie maj¹ doœwiadczenia, ale przecie¿ ono przychodzi z czasem. I z ka¿dym kolejnym prze¿ytym kursem. I to doœwiadczenie osi¹gn¹ ludzie, którzy doskonale wiedz¹, o czym maj¹ mówiæ, jak maj¹ mówiæ i jak maj¹ odnaleŸæ nale¿ne im na kursie miejsce. S¹ dobrze przygotowani. A jak ju¿ bêd¹ mieli trochê owego doœwiadczenia, to œcie¿ka rozwoju instruktorskiego stanie przed nimi otworem, bo przecie¿ kurs instruktorski HSR to dopiero pocz¹tek… PHM. KATARZYNA ·· KOPEÆ-GODLEWSKA CZ£ONEK ZESPO£U KADRY KSZTA£C¥CEJ HUFCA KRAKÓW NOWA HUTA INSTRUKTORKA HSR CZUWAJ 4/2012 13 TEMAT NUMERU 15 GODZIN – CZYLI NOWE WYMAGANIE Czy mo¿na nauczyæ siê zasad ruchu drogowego na 15godzinnym kursie prawa jazdy? Pewnie mo¿na, ale nie na tyle, ¿ebyœ bezpiecznie porusza³ siê po drogach. Czy mo¿na nauczyæ siê jêzyka francuskiego na kursie 15-godzinnym? Pewnie mo¿na, ale z kupieniem biletu na paryskim dworcu mo¿esz mieæ problem. Czy mo¿na nauczyæ siê pierwszej pomocy w 15 godzin? Jasne, ¿e mo¿na – ale czy bêdziesz czu³ siê wystarczaj¹co pewnie, kiedy bêdziesz musia³ zabezpieczyæ miejsce wypadku samochodowego, zadbaæ o bezpieczeñstwo grupy harcerzy i udzieliæ pierwszej pomocy kierowcy? 14 CZUWAJ 4/2012 Harcerska Szko³a Ratownictwa powsta³a w odpowiedzi na zapotrzebowanie, potrzebê ustandaryzowania w ZHP systemu szkoleñ z pierwszej pomocy. Dziœ po kursie pierwszej pomocy HSR s¹ w Polsce tysi¹ce wêdrowników. Ma³o kto pamiêta (minê³o ju¿ prawie 20 lat!), ¿e zaczê³o siê od szkolenia stworzonego z myœl¹ o harcerzach z dru¿yn o specjalnoœci ratowniczej. Jednak jednym z pierwszych kursów pierwszej pomocy HSR by³ kurs w Dobrym Mieœcie, przeprowadzony dla uczestników kursu dru¿ynowych Hufca „Rod³o” z Olsztyna w 1995 r. W 2011 r. okaza³o siê, ¿e potrzeba szkolenia dru¿ynowych jest nadal aktualna. Rada Naczelna ZHP uchwa³¹ z dnia 6 marca 2011 r. okreœli³a nowe zasady zdobywania stopni instruktorskich. Jednym z wymagañ zamkniêcia próby przewodnikowskiej sta³o siê ukoñczenie minimum 15-godzinnego kursu pierwszej pomocy – œwietny pomys³ Komisji Programowej Rady Naczelnej, skonsultowany m.in. z instruktorami HSR! Zgadzaliœmy siê co do tego, ¿e wiedza i umiejêtnoœci z zakresu pierwszej pomocy s¹ niezbêdne ka¿demu, kto pracuje z dzieæmi i tym samym ponosi odpowiedzialnoœæ za ich zdrowie i ¿ycie. Instruktor ZHP powinien zatem posiadaæ wiedzê i umiejêtnoœci na poziomie rozszerzonego kursu pierwszej pomocy. Zgadzaliœmy siê te¿ co do tego, ¿e choæ Harcerska Szko³a Ratownictwa zapewnia profesjonalne szkolenia z pierwszej pomocy dla cz³onków ZHP, dostosowane do ich potrzeb, nale¿y kandydatom na instruktorów ZHP umo¿liwiæ ukoñczenie takiego szkolenia w innych organizacjach. Osi¹gnêliœmy zatem kompromis – szkolenie 15-godzinne. W innych organizacjach kurs rozszerzony skierowany do wolontariuszy to kurs w wymiarze w³aœnie oko³o 15 godzin (Harcerskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe – kurs zaawansowany trwa jeden weekend, Polski Czerwony Krzy¿ – 16 godzin, Stowarzyszenie Maltañska S³u¿ba Medyczna – 16 godzin, Fundacja Joannitów – 16 godzin). W HSR kurs rozszerzony, stworzony z myœl¹ o wêdrownikach i nastawiony na nabywanie praktycznych umiejêtnoœci, to 40godzinny wêdrowniczy kurs pierwszej pomocy HSR. Od kilku miesiêcy raz na jakiœ czas ktoœ do mnie dzwoni albo pisze e-maila z pytaniem, kiedy wreszcie HSR stworzy 15-godzinny kurs dla dru¿ynowych. HSR takiego kursu (specjalnego dla dru¿ynowych) nie stworzy – naszym zdaniem dopiero 40-godzinny kurs zapewnia odpowiednie przeszkolenie potencjalnego instruktora ZHP, dru¿ynowego, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za grupê harcerzy – tak ¿eby nie tylko wiedzia³, co trzeba zrobiæ w sytuacji nag³ego zagro¿enia zdrowia lub ¿ycia, ale równie¿ ¿eby to rzeczywiœcie zrobi³. ¯eby potrafi³ zabezpieczyæ miejsce zdarzenia, prawid³owo wezwaæ s³u¿by, prowadziæ resuscytacjê z u¿yciem automatycznego defibrylatora zewnêtrznego, udzieliæ pierwszej pomocy w przypadku najwa¿niejszych tylko i najbardziej niebezpiecznych urazów i nag³ych zachorowañ, ¿eby nauczy³ siê algorytmów postêpowania, rozumia³ znaczenie dobrego wsparcia psychicznego i termoizolacji. Na to potrzeba 20 godzin zajêæ teoretycznych i 20 godzin æwiczeñ – wiemy to, bo w HSR przeszkoliliœmy ju¿ kilkanaœcie tysiêcy ludzi na kilkuset kursach przez ostatnich kilkanaœcie lat. Po wywróceniu do góry nogami naszego systemu szkoleñ w styczniu 2011 r. w naszej ofercie jest kurs podstaw pierwszej pomocy przeznaczony dla doros³ych – mo¿na go przeprowadziæ równie¿ dla osób powy¿ej 16 roku ¿ycia, które bior¹ udzia³ w kursach przewodnikowskich, a które nie chc¹ koñczyæ pe³nego kursu 40-godzinnego. Przeprowadzimy eksperyment polegaj¹cy na zorganizowaniu 15-godzinnego kursu pierwszej pomocy w trakcie kursu przewodnikowskiego. Jest to jedno z mo¿liwych rozwi¹zañ problemu œrodowisk, które na kurs pierwszej pomocy HSR czekaj¹ od lat (szkolimy ok. 1000 wêdrowników rocznie, nie mówi¹c o harcerzach starszych i osobach spoza ZHP, ale ci¹gle nie jesteœmy w stanie odpowiedzieæ na zapotrzebowanie na szkolenia z pierwszej pomocy w niektórych czêœciach Polski). Ale to bêdzie tylko 15 godzin... A mo¿e warto w³¹czyæ pe³ny, 40-godzinny kurs pierwszej pomocy w cykl szkolenia instruktorów, np. pomiêdzy kursem przewodnikowskim i kursem dru¿ynowych? PHM. ANNA ·· MAZURCZAK SZEF HSR XIV OGÓLNOPOLSKIE ZAWODY ZHP W RATOWNICTWIE TEMAT NUMERU R ATO W N I K U – sprawdŸ siebie i swój zespó³! Kiedy widzisz wypadek samochodowy, nie wystarczy „diffindo”, by rozci¹æ pasy ani „episkey”, by zniwelowaæ uszkodzenia cia³a, jak w „Harrym Potterze”. „Obliviate” nie usuwa wspomnieñ ani nie modyfikuje pamiêci. O co w tym wszystkim chodzi? O tym, czy zostanie dane nam ¿ycie, czy ktoœ bêdzie w stanie nam pomóc, decyduj¹ umiejêtnoœci œwiadków zdarzenia, w jakim bierzemy udzia³. A kiedy setki osób przechodz¹ obojêtnie i ka¿dego dnia umieraj¹ na ulicy ludzie, co to oznacza? Strach, brak œwiadomoœci ratowania ¿ycia przez odchylenie g³owy do ty³u, nieumiejêtnoœæ udzielania pierwszej pomocy, która jest tak wa¿na? Ratownicy ZHP. To w³aœnie ogromna czêœæ œwiadomych ludzi, którzy nie boj¹ siê pomagaæ! Od 1997 roku pasjonaci ratownictwa maj¹ szansê uczestniczyæ w Ogólnopolskich zawodach ZHP w ratownictwie. Do tej pory odby³o siê 13 edycji. W tym roku bêdziemy mieli okazjê uczestniczyæ w czternastej ods³onie zawodów – tym razem w Grodzie Kopernika, mieœcie ubieg³orocznych mistrzów. Zmagania zarówno na trasie podstawowej, jak i kwalifikowanej XIII edycji zawodów, a tak¿e bój o organizacjê XIV Ogólnopolskich zawodów ZHP w ratownictwie wygra³a ekipa Harcerskiego Klubu Ratowniczego Toruñ. To w³aœnie w tym piêknym gotyckim mieœcie na pocz¹tku wrzeœnia m³odzi ratownicy ZHP, doskonal¹cy swoj¹ wiedzê i chc¹cy nieœæ pomoc, oraz ci, którzy z medycyn¹ maj¹ do czynienia na co dzieñ, sprawdz¹ swoje umiejêtnoœci. Wzi¹æ udzia³ w zawodach mo¿e ka¿da dru¿yna, która zajmuje siê pierwsz¹ pomoc¹, niezale¿nie od organizacji, do której nale¿y. Wystarczy umieæ ratowaæ i chcieæ! Co bêdzie siê dzia³o? Zgodnie z tradycj¹ przygotowane zostan¹ dwie trasy: pierwszej pomocy i kwalifikowanej pierwszej pomocy. Na ka¿d¹ z tras jesteœmy w stanie przyj¹æ 14 zespo³ów. Planujemy równie¿ powróciæ do jak¿e wyczekiwanej integracji. Basen ju¿ by³, ³y¿wy te¿, a ¿e w HSR œpiewa siê przewa¿nie „Sto lat” (coœ, co wszyscy znaj¹), to wieczorek z piosenk¹ odpada. Jedyne, co mo¿emy Wam na tê chwilê zdradziæ, to ¿e integrowaæ siê bêdziemy w nietypowy jak dot¹d sposób. Chcielibyœmy zaproponowaæ Wam równie¿ licz¹c¹ siê do klasyfikacji ogólnej trasê nocn¹. Zapewniamy Was, ¿e Toruñ noc¹ jest jeszcze piêkniejszy! Chcesz siê sprawdziæ i prze¿yæ niesamowit¹ przygodê? Chcesz poznaæ ludzi z ca³ej Polski dziel¹cych tê sam¹ pasjê? A mo¿e masz ochotê na weekend pe³en emocji i uczenia siê w dzia³aniu? Spotkajmy siê w Toruniu! 7-9 wrzeœnia 2012 r. – XIV Ogólnopolskie Zawody ZHP w Ratownictwie – nie mo¿e Was tam zabrakn¹æ! Szczegó³owe informacje oraz zg³oszenia: http://zawodyhsr.zhp.pl/. pwd. Joanna Babis phm. Grzegorz Sagan Harcerski Klub Ratowniczy „Toruñ” CZUWAJ 4/2012 15