STWiOR cz technol

Transkrypt

STWiOR cz technol

PROJEKT BUDOWLANO WYKONAWCZY NA MODERNIZACJĘ INSTALACJI WODY
TECHNOLOGICZNEJ ZASILAJĄCEJ INSTALACJĘ TERMICZNEGO PRZEKSZTAŁCANIA OSADÓW I
SKRATEK NA TERENIE GOŚ ŁAM.
PROJEKTOWANIE INSTALACJI WODNO- KANALIZACYJNYCH
mgr inŜ. Piotr Lewiński
93-208 ŁÓDŹ, UL.DĄBROWSKIEGO 113,  fax. : 42- 6491412 , 6491432
INWESTOR : GRUPOWA OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW W ŁODZI SP. Z O.O
93-469 ŁÓDŹ , UL.SANITARIUSZEK 66
WYKAZ DZIAŁEK: Łódź , ul. Sanitariuszek
działki nr: 149
Temat: PROJEKT BUDOWLANO WYKONAWCZY NA MODERNIZACJĘ
INSTALACJI WODY TECHNOLOGICZNEJ ZASILAJĄCEJ INSTALACJĘ
TERMICZNEGO PRZEKSZTAŁCANIA OSADÓW I SKRATEK NA TERENIE
GOŚ ŁAM.
BranŜa: Technologia .
SPECYFIKACJA TECZNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
UMOWA: nr E/017/15
AUTOR OPRACOWANIA
Główny projektant
Sprawdzający :
Projektant:
techn. Andrzej Moskalewicz
Autor opracowania:
techn. GraŜyna Chojnacka
vel Kotarska
Autor opracowania:
mgr inŜ. Katarzyna Jaśkiewicz
ZAKRES
OPRACO WANIA
technologia
technologia
SPECJALNOŚC I NUMER
UPRAWNIEŃ BUDOWLANYCH
upr. 279/87/WŁ - w spec. instalacyjno
– inŜynieryjnej w zakresie sieci
sanitarnych
upr. 545/94/WŁ- w spec. instalacyjno
– inŜynieryjnej w zakresie sieci
sanitarnych
technologia
technologia
Łódź , kwiecień 2015 r.
PROJEKTOWANIE INSTALACJI WODNO - KANALIZACYJNYCH
93-208 ŁÓDŹ, UL.DĄBROWSKIEGO 113, . /42/ 6491412 , 6491432
PIECZĘĆ I
PODPIS
1. CZĘŚĆ OGÓLNA. ........................................................................................................... 4
1.1. Nazwa zadania............................................................................................................. 4
1.2. Przedmiot i zakres robót budowlanych........................................................................ 4
1.3. Wyszczególnienie i opis prac towarzyszących i robót tymczasowych. ....................... 4
1.3. 1. Roboty demontaŜowe .............................................................................................. 4
1.4.Charakterystyka terenu budowy. ................................................................................ 12
1.4.1.
Organizacja robót budowlanych , warunki bezpieczeństwa pracy. ....... 12
1.4.2.
Zabezpieczenie interesów osób trzecich.................................................... 15
1.4.3.
Ochrona środowiska................................................................................... 15
1.4.4.
Informacje dotyczące zaplecza dla potrzeb wykonawcy. ........................ 16
1.4.5.
Informacje dotyczące warunków organizacji ruchu , ogrodzenia i
zabezpieczenia chodników i jezdni............................................................................ 16
1.4.6.
Nazwy i kody robót budowlanych. ............................................................ 16
1.4.7.
Określenia podstawowe ............................................................................. 16
2. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI WYROBÓW
BUDOWLANYCH ORAZ NIEZBĘDNE WYMAGANIA ZWIAZANE Z ICH
PRZECHOWYWANIEM, TRANSPORTEM, WARUNKAMI DOSTAW,
SKŁADOWANIEM I KONTROLĄ JAKOŚCI. ............................................................. 17
2.1. Ogólne wymagania .................................................................................................... 17
2.2. Rury przewodowe...................................................................................................... 17
2.2. Zasuwy. ..................................................................................................................... 17
2.3. Składowanie materiałów............................................................................................ 17
3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN NIEZBĘDNYCH LUB
ZALECANYCH DO WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH ZGODNIE Z
ZAŁOśONĄ JAKOŚCIĄ.................................................................................................. 18
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu ....................................................................... 18
3.2. Sprzęt do robót ziemnych przygotowawczych i wykończeniowych .......................... 18
3.3. Sprzęt do robót montaŜowych ................................................................................... 19
4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE ŚRODKÓW TRANSPORTU. ................................. 19
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu .................................................................. 19
4.2. Transport rur przewodowych i ochronnych ............................................................... 19
4.3. Transport armatury przemysłowej ............................................................................. 20
4.4. Transport skrzynek ulicznych ................................................................................... 20
4.5. Transport bloków oporowych.................................................................................... 20
4.6. Transport mieszanki betonowej i zapraw .................................................................. 20
4.7. Transport kruszywa ................................................................................................... 20
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH. ........ 20
5.1. Ogólne zasady wykonania robót ................................................................................ 20
5.2. Roboty przygotowawcze ........................................................................................... 21
5.3. Roboty ziemne........................................................................................................... 21
5.4. Przygotowanie podłoŜa ............................................................................................. 21
5.5. Roboty montaŜowe .................................................................................................... 21
6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ , BADANIAMI ORAZ
ODBIOREM ROBÓT BUDOWLANYCH. ..................................................................... 23
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót ........................................................................ 23
6.2. Kontrola, pomiary i badania ...................................................................................... 23
7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT. ................ 25
8. ODBIÓR ROBÓT .......................................................................................................... 25
8.1. Ogólne zasady odbioru robót .................................................................................... 25
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu .................................................... 25
8.3. Odbiór końcowy ........................................................................................................ 25
9. DOKUMENTY ODNIESIENIA . ................................................................................. 26
10. Inne dokumenty .......................................................................................................... 27
1. CZĘŚĆ OGÓLNA.
1.1. Nazwa zadania.
Inwestycja nosi nazwę : PROJEKT BUDOWLANO WYKONAWCZY NA MODERNIZACJĘ
INSTALACJI WODY TECHNOLOGICZNEJ ZASILAJĄCEJ INSTALACJĘ TERMICZNEGO
PRZEKSZTAŁCANIA OSADÓW I SKRATEK NA TERENIE GOŚ ŁAM.
1.2. Przedmiot i zakres robót budowlanych.
Podstawą opracowania jest Umowa Nr E/017/15 zawarta w dniu 02.03.2015 r. pomiędzy :
Grupową Oczyszczalnią Ścieków w Łodzi Sp. z o.o. , 93-469 Łódź, ul.Sanitariuszek 66
Projektowanie Instalacji Wodno Kanalizacyjnych - Piotr Lewiński , Łódź, ul.Dąbrowskiego 113.
a
biurem :
Opracowanie obejmuje problematykę w zakresie:
a)
Projekt przeniesienia istniejącej pompowni wody technologicznej PTZ zlokalizowanej w rejonie
budynku ITPO w rejon kanału zbiorczego ścieków oczyszczonych – część technologiczna;
b) Projekt zasilania, automatyki i sterowania w/w obiektu – część elektryczna;
W związku z powyŜszym projektuje się roboty budowlano-montaŜowe w następujących branŜach:
•
Wodociągowo-kanalizacyjnej
•
Elektrycznej (z automatyką) ,
1.3. Wyszczególnienie i opis prac towarzyszących i robót tymczasowych.
Do prac towarzyszących moŜna zaliczyć geodezyjne wytyczenie projektowanego uzbrojenia , tymczasowe (w razie
takiej potrzeby) zasilenie w wodę technologiczną budynku ITPO oraz inwentaryzację powykonawczą.
1.3. 1. Roboty demontaŜowe
Roboty demontaŜowe i montaŜowe w zakresie zgodnym z projektem budowlao-wykonawczym naleŜy prowadzić
zgodnie z „ROZPORZĄDZENIE MINISTRA BUDOWNICTWA I PRZEMYSŁU MATERIAŁÓW
BUDOWLANYCH z dnia 28 marca 1972 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót
budowlano-montaŜowych i rozbiórkowych (Dz. U. Nr 13, poz. 93)” - poniŜej zacytowano wybrane fragmenty
rozporządzenia .
Przepisy wstępne.
§ 1. 1. Rozporządzenie ustala zasady bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlanomontaŜowych i rozbiórkowych, przy obsłudze i konserwacji budowlanego sprzętu zmechanizowanego i
pomocniczego oraz na placach składowych materiałów budowlanych na terenie budowy.
2. Gdy przepisy szczególne stawiają wymagania ostrzejsze w zakresie wykonywania robót budowlanomontaŜowych i rozbiórkowych niŜ przepisy rozporządzenia, naleŜy stosować przepisy szczególne.
3. Przepis ust. 2 ma zastosowanie równieŜ w razie wydania przez producenta narządzi lub sprzętu instrukcji ich
stosowania.
4. Przy wykonywaniu rodzajów robót budowlano-montaŜowych, dla których nie ustalono w niniejszym
rozporządzeniu szczegółowych wymagań, naleŜy stosować warunki techniczne wykonywania robót budowlanomontaŜowych, przepisy szczególne, normy itp.
§ 2. Przez uŜyte w rozporządzeniu określenie:
1) “sprzęt zmechanizowany” — naleŜy rozumieć maszyny i urządzenia, takie jak dźwignice, przenośniki,
betoniarki, przeciągarki wagonowe, ciągniki i inny sprzęt o napędzie silnikowym,
2) “sprzęt pomocniczy” — naleŜy rozumieć elementy nie stanowiące stałego wyposaŜenia budowlanego sprzętu
zmechanizowanego, a stosowane przy wykonywaniu robót budowlanych, takie jak zawiesia, uchwyty, bloki
przenośne, podstawki ładunkowe, pomosty przenośne, wózki ręczne, taczki, narzędzia i inne urządzenia
pomocnicze,
3) “nadzór techniczny” — naleŜy rozumieć odpowiednio do organizacji budowy i zakres zadań — brygadzistę,
majstra budowlanego, kierownika robót, kierownika budowy oraz personel inŜynieryjno-techniczny wykonawcy
robót budowlano-montaŜowych.
§ 3. Przy pracach określonych w § 1 moŜe być zatrudniony wyłącznie pracownik, który:
1) posiada kwalifikacje przewidziane odrębnymi przepisami dla danego stanowiska,
2) uzyskał orzeczenie lekarskie o dopuszczeniu do określonej pracy.
§ 4. Nie wolno zatrudniać pracownika na danym stanowisku pracy w razie przeciwwskazań lekarskich oraz bez
wstępnego przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 5. 1. Brygadzista ma obowiązek organizowania, przygotowania i kierowania pracami brygady danej
specjalności budowlanej w sposób zabezpieczający przed wypadkiem, zgodnie z obowiązującymi przepisami
bezpieczeństwa i higieny pracy i wytycznymi udzielonymi przez przełoŜonego.
2. Brygadzista moŜe kierować tylko jedną brygadą.
3. Brygadzista powinien wyznaczyć zastępcę na czas swojej nieobecności w brygadzie.
§ 6. Wykonywanie funkcji operatorów maszyn budowlanych, dźwigowych, kierowców wózków silnikowych i innych
maszyn budowlanych o napędzie silnikowym wymaga posiadania uprawnień wydanych przez właściwą komisję
kwalifikacyjną.
§ 7. 1. Operatorowi nie wolno opuszczać stanowiska pracy w czasie ruchu maszyny lub urządzenia budowlanego.
2. Wchodzenie i schodzenie ze stanowiska operatora powinno odbywać się wyłącznie po przeznaczonych do tego
stopniach, schodach, drabinach itp.
§ 8. Przed oddaleniem się od maszyny lub urządzenia będącego w ruchu operator obowiązany jest zatrzymać
silnik, maszynę lub urządzenie, a w razie potrzeby zahamować oraz uniemoŜliwić włączenie do ruchu maszyny lub
urządzenia przez osoby trzecie.
§ 9. 1. W razie stwierdzenia w czasie pracy uszkodzenia maszyny lub urządzenia budowlanego naleŜy je
niezwłocznie zatrzymać i wyłączyć dopływ energii ze źródła zasilania.
2. Wznawianie pracy maszyn i urządzeń bez usunięcia uszkodzenia jest zabronione.
§ 10. Roboty budowlano-montaŜowe powinny być prowadzone w sposób bezpieczny, określony w projekcie
organizacji robót.
§ 11. 1. W razie powierzenia wykonania robót generalnemu realizatorowi inwestycji lub generalnemu wykonawcy,
jest on gospodarzem na placu budowy. Ustala on wspólnie z podwykonawcami zasady nadzoru związane z
bezpieczeństwem i higieną pracy na poszczególnych odcinkach robót.
2. Generalny realizator inwestycji (wykonawca) obowiązany jest do pełnienia nadzoru nad przestrzeganiem na
placu budowy przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz egzekwowania od podwykonawców przestrzegania
tych przepisów.
§ 12. Przed oddaniem do eksploatacji nowego sprzętu zmechanizowanego lub pomocniczego zakład pracy
powinien przeprowadzić próbę technicznej sprawności i zbadać, czy sprzęt spełnia wymagania w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 13. Zakład pracy eksploatujący sprzęt zmechanizowany i pomocniczy oraz urządzenia techniczne nie objęte
dozorem technicznym powinien we własnym zakresie zorganizować dozór, opracować instrukcję obsługi,
przeprowadzać kontrole bieŜące i okresowe oraz dokonywać obciąŜeń próbnych.
§ 14. Liczbę pracowników niezbędną do obsługi sprzętu zmechanizowanego określa się w instrukcji technicznoruchowej dla danej maszyny lub urządzenia.
§ 15. Zakład pracy powinien opracować szczegółowe instrukcje techniczno-ruchowe określające wymagania
bezpieczeństwa i higieny pracy dla poszczególnych stanowisk i przestrzegać ich stosowania.
§ 16. 1. Przy wykonywaniu robót na wysokości powyŜej 2 m stanowiska pracy oraz przejście naleŜy zabezpieczyć
barierą składającą się z deski krawęŜnikowej o wysokości 0,15 m i poręczy ochronnej umieszczonej na wysokości
1,10 m. Wolną przestrzeń pomiędzy deską krawęŜnikową a poręczą naleŜy wypełnić częściowo lub całkowicie w
sposób zabezpieczający pracowników przed upadkiem z wysokości.
2. JeŜeli roboty określone w ust. 1 są wykonywane przejściowo lub ich charakter uniemoŜliwia zastosowanie
zabezpieczenia przewidzianego w ust. 1, naleŜy wprowadzić inne skuteczne zabezpieczenie pracowników przed
upadkiem.
§ 17. Pomosty robocze wykonane z desek lub bali powinny być dostosowane do przewidzianego obciąŜenia,
szczelne i zabezpieczone przed zmianą ich połoŜenia.
§ 18. Inspektorzy nadzoru inwestorskiego lub jednostki wykonującej czynności nadzoru inwestorskiego obowiązani
są do kontroli nadzorowanych przez siebie robót równieŜ w zakresie przestrzegania przepisów i zasad
bezpiecznych warunków pracy.
Sprzęt zmechanizowany, pomocniczy i urządzenia.
§ 64. Maszyny, urządzenia i sprzęt, które podlegają dozorowi technicznemu, a są eksploatowane na budowie,
powinny posiadać dokumenty uprawniające do ich eksploatacji.
§ 65. 1. Sprzęt zmechanizowany i pomocniczy powinien posiadać ustalone parametry, takie jak dopuszczalny
udźwig, nośność, ciśnienie i temperaturę, uwidocznione przez trwały i wyraźny napis.
2. PrzeciąŜanie sprzętu zmechanizowanego oraz sprzętu pomocniczego ponad dopuszczalne obciąŜenie robocze
jest zabronione, z wyjątkiem przeciąŜeń dokonywanych w czasie badań i prób.
§ 66. 1. Ruchome części mechanizmów sprzętu zmechanizowanego i pomocniczego zagraŜające bezpieczeństwu
powinny być zaopatrzone w osłony zapobiegające wypadkom.
2. Na stanowiskach pracy przy sprzęcie zmechanizowanym powinny być wywieszone instrukcje bezpiecznej obsługi
i konserwacji.
3. Stałe stanowiska pracy przy sprzęcie zmechanizowanym powinny być obudowane ze wszystkich stron.
4. Nad czasowymi stanowiskami pracy powinny być wykonane daszki ochronne.
§ 67. Zmechanizowany i pomocniczy sprzęt powinien być przed rozpoczęciem pracy i przed zmianą sprawdzony
pod względem sprawności technicznej i bezpiecznego uŜytkowania.
§ 68. Sprzęt zmechanizowany naleŜy zabezpieczyć przed dostępem osób nie naleŜących do obsługi.
§ 69. 1. Dokonywanie napraw, smarowanie i czyszczenie sprzętu zmechanizowanego będącego w ruchu jest
zabronione.
2. Odtłuszczanie i oczyszczanie powierzchni sprzętu zmechanizowanego benzyną etylizowaną jest zabronione.
§ 70. Zblocza jednokrąŜkowe i wielokrąŜkowe, nie połączone na stałe ze sprzętem zmechanizowanym lub
pomocniczym, powinny być raz na rok poddawane próbie na obciąŜenie.
§ 71. 1. Wciągarka ręczna powinna być wyposaŜona w korbę bezpieczeństwa lub w inne urządzenie spełniające
warunki korby bezpieczeństwa.
2. Podnoszenie cięŜarów przekraczających maksymalny udźwig wciągarki jest zabronione.
§ 72. 1. Przewody do spręŜonego powietrza powinny być atestowane oraz powinny mieć wytrzymałość
dostosowaną do ciśnienia roboczego.
2. UŜywanie do powietrza spręŜonego przewodów przetartych, uszkodzonych lub o nie znanej wytrzymałości jest
zabronione.
§ 73. 1. Haki do przemieszczania cięŜarów powinny być atestowane.
2. Stosowanie haków Ŝeliwnych i staliwnych jest zabronione.
3. Haki spawane mogą być stosowane po ponownej atestacji.
§ 74. JeŜeli przy przemieszczaniu ładunków zachodzi moŜliwość wysunięcia zawiesia z gardzieli haka, naleŜy
stosować haki wyposaŜone w urządzenia zamykające gardziel.
§ 75. Stosowanie elementów słuŜących do zawieszania ładunku na hak, jak pierścieni, ogniw, pętli itp., których
wymiary uniemoŜliwiają swobodne włoŜenie elementów na dno gardzieli haka, jest zabronione.
§ 76. 1. Badanie stopnia zuŜycia haków i ustalenie ich przydatności do dalszej pracy powinno być przeprowadzane
przed rozpoczęciem kaŜdej zmiany roboczej.
2. JeŜeli wymiary gardzieli haka wskutek rozgięcia zwiększyły się o ponad 10% w stosunku do wymiaru
początkowego, hak powinien być wymieniony.
§ 77. Urządzenia pomocnicze stosowane przy przeładunkach na placu budowy i w magazynach powinny być
bezpieczne dla obsługi i niezawodne w uŜyciu.
§ 78. 1. Płyty do łączenia wagonu z rampą lub drugim wagonem powinny być zaopatrzone w zaczepy lub inne
urządzenia zabezpieczające przed przesunięciem, a ich powierzchnie robocze powinny uniemoŜliwiać poślizg.
2. Płyty powinny być oznaczone trwałym i wyraźnym napisem wskazującym dopuszczalne obciąŜenie robocze.
§ 79. 1. Pomosty i stojaki uŜywane do przeładunku powinny odpowiadać wymaganiom wytrzymałościowym.
Dopuszczalne ich obciąŜenie powinno być uwidocznione trwałym, wyraźnym napisem.
2. Szerokość pomostów powinna być tak dostosowana do wymiarów przemieszczanego po nich ładunku bądź
sprzętu, aby przynajmniej z dwóch jego boków pozostawała wolna przestrzeń do krawędzi pomostu nie mniejszej
niŜ 0,45 m.
3. Pomosty lub rampy przeznaczone do przejazdu pojazdów i sprzętu powinny być szersze o 1,2 m od gabarytu
pojazdów i zabezpieczone poręczami ochronnymi.
4. Szybkość pojazdów na pomostach i rampach nie powinna przekraczać 5 km/godz.
§ 80. Do przemieszczania ładunków płynnych lub plastycznych oraz materiałów Ŝrących i parzących powinny być
stosowane specjalne pojemniki, a do ładunków płynnych w balonach - palety ze ścianami bocznymi.
§ 81. Podstawki ładunkowe i palety powinny mieć powierzchnie i krawędzie gładkie, aby nie powodowały
kaleczenia rąk i uszkodzenia ładunku.
§ 82. 1. Zawiesia linowe i łańcuchowe powinny być wykonane z materiałów atestowanych.
2. Robienie węzłów na linach i łańcuchach i łączenie między sobą lin stalowych na długości jest zabronione.
§ 83. 1. Pętle zawiesi z lin powinny być łączone za pomocą splatania i zaciskania zgodnie z obowiązującą normą.
2. Do pętli zawiesi linowych powinny być wprowadzone kausze zabezpieczające liny przed przetarciem.
3. Zakończenia lin stalowych powinny być tak zabezpieczone, aby nie powodowały kaleczenia rąk.
§ 84. 1. Dopuszczalne obciąŜenie robocze zawiesi dwu- i wielocięgnowych uzaleŜnione jest od wielkości kąta
wierzchołkowego mierzonego po przekątnej między cięgnami i powinno wynosić:
1) przy kącie 45° — 90%
2) przy kącie 90° — 70%
3) przy kącie 120° — 50% dopuszczalnego obciąŜenia zawiesia w układzie pionowym.
2. Kąt rozwarcia cięgien zawiesia nie powinien być większy niŜ 120°.
3. Przy uŜyciu zawiesia wielocięgnowego dla określenia obciąŜenia roboczego naleŜy przyjmować, Ŝe pracują
tylko dwa cięgna.
4. Przy uŜyciu dwóch zawiesi o obwodzie zamkniętym ich łączne obciąŜenie nie powinno być większe niŜ wielkość
obciąŜenia roboczego przewidziana dla jednego zawiesia.
§ 85. Dopuszczalne obciąŜenie robocze dla zawiesi wykonanych z łańcuchów uŜytkowanych w temperaturze
poniŜej -20°C naleŜy obniŜyć o 50%.
§ 86. 1. Zawiesia wykonane z lin stalowych powinny być niezwłocznie wycofane z eksploatacji, jeŜeli:
1) na długości równej ośmiokrotnej średnicy liny liczba zauwaŜonych pękniętych drutów jest większa niŜ 10%
całkowitej liczby drutów znajdujących się w linie przeciwzwitej i 5% w linie współzwitej,
2) występują oznaki przerdzewienia, zerwania splotek lub inne uszkodzenia.
2. Zawiesia wykonane z łańcuchów powinny być niezwłocznie wycofane z eksploatacji, jeŜeli:
1) zuŜycie pręta ogniwa jest większe niŜ 1/5 pierwotnej średnicy pręta ogniwa,
2) ogniwa uległy deformacji lub wykazują inne widoczne uszkodzenia.
§ 87. 1. Stosowane na budowie wózki ręczne i taczki powinny posiadać konstrukcję zapewniającą jak największą
stateczność przy pełnym załadunku, moŜność łatwego załadowania i rozładowania oraz jak najmniejszy opór
jazdy.
2. Na wózku naleŜy umieścić napis określający jego nośność.
§ 88. 1. Ładunek powinien być na wózku lub taczce ułoŜony w taki sposób, aby w czasie przewozu nie mógł spaść,
rozsypać się, przewrócić lub wylać.
2. Ładunek powinien być tak rozmieszczony na wózku, aby nie przesłaniał pola widzenia osobie obsługującej
wózek.
§ 89. Wózki do przewozu butli z gazami technicznymi, kwasami lub innymi Ŝrącymi cieczami powinny być
wyposaŜone w urządzenia zabezpieczające ładunek przed spadnięciem.
§ 90. Wózki ręczne na szynach, których pochylenie toru jest większe niŜ 1%, powinny być zaopatrzone w sprawnie
działające hamulce.
§ 91. 1. Drogi komunikacyjne wózków i taczek nie mogą być nachylone więcej niŜ:
1) dla wózków szynowych — 4%,
2) dla wózków bezszynowych — 5%,
3) dla taczek — 10%.
2. Drogi dla taczek i wózków umieszczone nad poziomem terenu powyŜej 1,0 m powinny być zabezpieczone w
sposób określony w § 16.
§ 92. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale w zakresie transportu ręcznego obowiązują przepisy
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych przy ręcznym dźwiganiu i przenoszeniu
cięŜarów, a w zakresie transportu za pomocą wózków jezdniowych napędzanych przepisy w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji wózków jezdniowych napędzanych w transporcie
wewnątrzzakładowym.
§ 93. Przenośniki taśmowe stałe powinny być wyposaŜone w wyłączniki bezpieczeństwa umieszczone w łatwo
dostępnych i dobrze oświetlonych miejscach, w odstępach nie większych niŜ 25 m, jeŜeli nie posiadają
wyłączników linkowych.
§ 94. Kąt pochylenia i dopuszczalna szybkość taśmy powinny być dostosowane do rodzaju ładunku.
§ 95. Części ruchome i wirujące przenośników znajdujące się w zasięgu pracy zatrudnionych powinny być
zabezpieczone osłonami, a złącza końców taśmy gumowej przenośników powinny być obustronnie gładkie.
§ 96. 1. Mechanizmy słuŜące do zmiany kąta nachylenia ramy przegubowej przewoŜonego przenośnika powinny
być tak ustawione i zabezpieczone, aby całkowicie uniemoŜliwiały samoczynną zmianę połoŜenia ramy.
2. Dokonywanie zmiany kąta nachylenia ramy przenośnika w czasie jego ruchu jest zabronione.
§ 97. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale w zakresie obsługi przenośników obowiązują
przepisy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze przenośników oraz dokumentacja technicznoruchowa.
§ 98. Pomosty komunikacyjne powinny być zaopatrzone w sztywne poręcze, umieszczone na wysokości 1,10 m,
poprzeczkę w połowie tej wysokości oraz krawęŜniki (bortnice) o wysokości co najmniej 0,15 m.
§ 99. 1. Koła jezdne Ŝurawi powinny być zaopatrzone w osłony umieszczone w odległości nie większej niŜ 10 mm
od główki szyny i przeznaczone do usuwania przedmiotów znajdujących się na drodze jazdy Ŝurawia.
2. Podwozia Ŝurawi powinny być zaopatrzone po obu stronach w zderzaki pomalowane barwą ostrzegawczą.
§ 100. Na końcach torów jezdnych Ŝurawi powinny być umieszczone spręŜyste odboje ustawione na wysokości
zderzaków Ŝurawia.
§ 101. 1. śurawie powinny być wyposaŜone w urządzenia zabezpieczające przed przeciąŜeniem, w wyłączniki
krańcowe oraz w sygnalizację dźwiękową automatyczną, działającą w czasie ruchu poziomego (jazdy) Ŝurawia, a
ponadto w sygnalizację uruchamianą z kabiny operatora.
2. Operator Ŝurawia oraz brygada montaŜowa i brygada transportowa powinni stosować ustalony system
ostrzegawczy sygnalizacji dźwiękowej i wzrokowej.
§ 102. śuraw powinien być zaopatrzony w tablicę z oznaczeniem dopuszczalnego udźwigu, a jeŜeli ma on zmienny
udźwig, na tablicy powinien być podany udźwig obowiązujący przy określonych połoŜeniach wysięgnika.
§ 103. 1. śuraw o napędzie elektrycznym powinien być wyposaŜony w ochronę dodatkową przeciw poraŜeniu
prądem elektrycznym.
2. Złącza szyn jezdnych powinny być zbocznikowane w sposób nie utrudniający dylatacji termicznej szyn.
§ 104. 1. Kabina operatora Ŝurawia powinny być oddzielona od pomieszczenia maszynowni ścianką z izolacją
przeciwakustyczną, a drzwi kabiny powinny być zamykane.
2. JeŜeli drzwi kabiny znajdują się na wysokości większej niŜ 20 cm ponad pomostami prowadzącymi do niej,
naleŜy zainstalować schodki lub stałe drabinki z poręczami, ułatwiające wejście i zejście.
3. W okresie zimowym kabina powinna być ogrzewana do temperatury +15°C, a w okresie letnim temperatura w
kabinie nie powinna przekraczać temperatury zewnętrznej.
§ 105. Operator powinien mieć moŜność sterowania Ŝurawiem i obserwowania terenu pracy w pozycji siedzącej.
§ 106. 1. Lina nawijana na bęben powinna mieć taką długość, aby przy najniŜszym połoŜeniu haka Ŝurawia
pozostawały na bębnie co najmniej 3 zwoje, nie licząc odcinka liny słuŜącego do przymocowania jej do bębna.
2. ObrzeŜa bębna linowego powinny wystawać ponad górną warstwę liny po pełnym jej nawinięciu co najmniej o
jedną średnicę liny, a bębna łańcuchowego, co najmniej o jedną szerokość ogniwa łańcucha.
§ 107. Bębny o wielowarstwowym nawijaniu liny lub łańcucha powinny być zaopatrzone w urządzenia,
zapewniające prawidłowe układanie się kaŜdej warstwy.
§ 108. Współczynnik bezpieczeństwa dla lin nośnych Ŝurawi powinien wynosić co najmniej 5, jeŜeli przepisy o
dozorze technicznym nie stanowią inaczej.
§ 109. Poziome przemieszczanie ładunku Ŝurawiem powinno odbywać się na wysokości co najmniej 1 m ponad
przedmiotami znajdującymi się na drodze przenoszonego ładunku.
§ 110. 1. Roboczy zasięg haka Ŝurawia powinien sięgać co najmniej o 0,20 m dalej, niŜ połoŜony jest środek
cięŜkości montowanego elementu lub miejsca układanego ładunku.
2. Podnoszenie cięŜarów przy ukośnym ułoŜeniu liny Ŝurawia jest zabronione.
§ 111. 1. Odległość pomiędzy skrajnią podwozia lub platformy obrotowej Ŝurawia a zewnętrznymi częściami
konstrukcji montowanego budynku lub jego zabezpieczeń tymczasowych bądź stosami składowanych materiałów
lub elementów powinna wynosić co najmniej 0,75 m.
2. Zabronione jest:
1) składowanie materiałów pomiędzy skrajnią Ŝurawia lub pomiędzy torowiskiem Ŝurawia a konstrukcję budynku
lub jego tymczasowych zabezpieczeń,
2) przechodzenie osób pomiędzy budynkiem a podwoziem Ŝurawia i wychylanie się przez otwory budynku w czasie
pracy Ŝurawia,
3) przewoŜenie ludzi Ŝurawiem w pojemniku, skrzyni lub w jakikolwiek inny sposób,
4) pozostawienie zawieszonego elementu lub innego ładunku na haku Ŝurawia w czasie przerw w pracy lub po jej
zakończeniu,
5) podnoszenie Ŝurawiem przymarzniętych lub zakleszczonych przedmiotów oraz wyrywanie słupów, jak równieŜ
przedmiotów o nie znanym cięŜarze.
§ 112. 1. MontaŜ lub demontaŜ naleŜy wykonywać przy dobrej widoczności (co najmniej na odległość 30 m) a
monterów zaopatrzyć w hełmy ochronne i pasy bezpieczeństwa z linką zabezpieczającą.
2. MontaŜ lub demontaŜ Ŝurawia podczas deszczu, śniegu i gołoledzi oraz przy sile wiatru powyŜej 10 m/sek. jest
zabroniony.
§ 113. W sprawach eksploatacji Ŝurawi, nie uregulowanych w niniejszym rozdziale, obowiązują przepisy w
sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze Ŝurawi oraz przepisy o dozorze technicznym.
§ 114. Stanowisko operatora wyciągu przyściennego powinno znajdować się w odległości nie mniejszej niŜ 5 m od
konstrukcji wyciągu, przy czym operator powinien mieć moŜność obserwowania ruchu platformy na całej
wysokości wyciągu.
§ 115. Nad stanowiskiem roboczym załadunku materiałów z poziomu terenu na platformę wyciągu powinien być
wykonany daszek ochronny. Daszek ten powinien wystawać co najmniej 2 m licząc od zewnętrznej krawędzi
platformy w kierunku miejsca dostawy materiałów.
§ 116. Wyciąg budowlany powinien być zaopatrzony w urządzenia sygnalizacyjne.
§ 117. Dostęp do platformy ładunkowej wyciągów przyściennych (szybowych) z pomostów roboczych, zamiast
drzwiami, moŜe być zabezpieczony ruchomymi zaporami o wysokości 1,10 m w odległości 0,3 m od krawędzi
pomostu roboczego.
§ 118. 1. Ładunek przewoŜony na platformie wyciągu powinien być zabezpieczony przed zmianą połoŜenia.
2. Platformy obrotowe powinny być zabezpieczone przed samoczynnym obracaniem się oraz posiadać obudowę
zabezpieczającą przed wypadaniem ładunku.
§ 119. 1. Podniesienie i opuszczenie kosza betoniarki powinno być poprzedzone przez operatora sygnałem
umownym.
2. Podchodzenie pod podniesiony kosz betoniarki jest zabronione.
§ 120. Podawanie masy betonowej lub zaprawy za pomocą pomp powinno być zgodne z instrukcją technicznoruchową.
§ 121. Pomiędzy stanowiskiem odbioru masy betonowej lub zaprawy a operatorem pompy powinna być
zapewniona sygnalizacja.
§ 122. Przewody do transportu masy betonowej lub zaprawy zmieniające kierunek tłoczenia powinny mieć łagodne
łuki. Przewody te naleŜy przepłukać wodą lub mlekiem wapiennym po kaŜdej przerwie w pracy, w czasie
uniemoŜliwiającym stęŜenie masy.
§ 123. PrzejeŜdŜanie lub chodzenie po przewodach do transportu masy betonowej lub zaprawy jest zabronione.
§ 124. Przy przenoszeniu, rozbieraniu lub przedłuŜaniu przewodów naleŜy uprzednio wyłączyć pompę i
zredukować w przewodach ciśnienie do zera.
§ 125. 1. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w pracy pompy lub przewodów naleŜy podawanie masy
betonowej lub zaprawy niezwłocznie przerwać i podjąć czynności określone w § 124.
2. W razie zatkania się przewodu przepychanie go od strony wylotu jest zabronione.
3. Przy rozłączaniu i oczyszczaniu przewodu naleŜy zawsze stosować ekran lub okulary ochronne.
§ 126. Zwiększanie ciśnienia pompy ponad dopuszczalne jest zabronione.
§ 127. 1. UŜytkowanie i posługiwanie się narzędziami powinno być zgodne z instrukcją producenta.
2. Nie wolno uŜywać narzędzi uszkodzonych oraz nie odpowiadających normom i warunkom technicznym.
Narzędzia takie naleŜy niezwłocznie wycofać z uŜytku.
§ 128. Narzędzia do pracy udarowej (młotki, przecinaki, przebijaki) nie mogą mieć:
1) uszkodzonych zakończeń roboczych,
2) rozklepów i ostrych krawędzi w miejscu trzymania ich ręką,
3) pęknięć, zadr itp.,
4) krótszych rękojeści niŜ 0,15 m.
§ 129. Rozmiar kluczy do nakrętek naleŜy dostosować ściśle do wymiarów nakrętek. Odkręcanie i zakręcanie
nakrętek kluczem przedłuŜonym rurą lub innym narzędziem jest zabronione.
§ 130. Kliny, przecinaki lub przebijaki stosowane do przecinania bądź przebijania elementów metalowych lub
rozbijania konstrukcji budowlanej powinny mieć uchwyty nie krótsze niŜ 0,7 m.
§ 131. 1. Przy uŜywaniu pistoletów do wstrzeliwania kołków naleŜy zastosować środki zabezpieczające ludzi przed
wypadkami.
2. Obsługę pistoletu wolno powierzać wyłącznie pracownikowi do tego uprawnionemu, który obowiązany jest
stosować się do szczegółowych przepisów zawartych w instrukcji obsługi.
§ 132. Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym naleŜy co najmniej raz na 10 dni kontrolować, jeŜeli instrukcja
producenta nie przewiduje innych terminów kontroli ich sprawności technicznej i zabezpieczeń przed poraŜeniem
prądem. Wyniki kontroli powinny być notowane i przechowywane u kierownika budowy.
§ 133. 1. Urządzenia grzewcze na budowie powinny być eksploatowane zgodnie z instrukcją producenta.
2. KaŜde urządzenie grzewcze stosowane do podgrzewania pomieszczeń gazami spalinowymi powinno mieć
określoną zawartość gazów toksycznych w spalinach. Dopuszczalne najwyŜsze stęŜenie tlenku węgla w powietrzu
ogrzewanych pomieszczeń nie moŜe przekraczać 0,03 mg CO/ l powietrza.
3. JeŜeli urządzenia grzewcze nie odpowiadają wymaganiom określonym w ust. 2, gazy spalinowe powinny być
odprowadzane na zewnątrz. Odprowadzanie gazów powinno być tak dokonane, aby nie powstała moŜliwość ich
gromadzenia się w pomieszczeniach znajdujących się poniŜej poziomu, na którym są zainstalowane urządzenia
grzewcze.
§ 134. Zasilanie urządzeń grzewczych zuŜytymi olejami oraz dolewanie paliwa do czynnego grzejnika olejowogazowego i stosowanie paliw łatwo zapalnych do takiego grzejnika jest zabronione.
§ 135. 1. Przy stosowaniu grzejników gazowych (promienników podczerwieni) odległość pomiędzy butlą gazową a
grzejnikiem nie powinna być mniejsza niŜ 2 m.
2. Pozostawianie bez nadzoru czynnych grzejników gazowych jest zabronione.
§ 136. Stosowanie koksowników do przesuszania pomieszczeń zamkniętych jest zabronione.
§ 137. 1. Przebywanie pracowników w pomieszczeniach osuszanych urządzeniami grzewczymi, wydzielającymi
szkodliwe dla zdrowia spaliny w stopniu przekraczającym dopuszczalne stęŜenie podane w § 133 ust. 2, jest
zabronione.
2. Do pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, mogą mieć dostęp wyłącznie pracownicy obsługujący urządzenia
grzewcze i mający nad nimi nadzór. Mogą oni przebywać w tych pomieszczeniach tylko przez okres czasu
niezbędny do zapewnienia eksploatacji i dozoru tych urządzeń.
3. Przy wchodzeniu do pomieszczeń osuszanych urządzeniami, o których mowa w ust. 1, naleŜy zachować środki
ostroŜności. Niezwłocznie po wejściu naleŜy pomieszczenie przewietrzyć.
Rozdział 4
Rusztowania budowlane.
§ 138. Rusztowania powinny:
1) posiadać pomost o powierzchni roboczej wystarczającej dla zatrudnionych oraz do składowania narzędzi i
niezbędnej ilości materiałów,
2) posiadać konstrukcję dostosowaną do przeniesienia działających obciąŜeń,
3) zapewniać bezpieczną komunikację pionową i swobodny dostęp do stanowisk pracy,
4) stwarzać moŜność wykonywania pracy w pozycji nie powodującej nadmiernego wysiłku.
§ 139. 1. Rusztowania typowe powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami norm.
2. Rusztowania nietypowe powinny być wykonane zgodnie z projektem.
3. Rusztowania inwentaryzowane powinny być zaopatrzone w atest wytwórni, a ich montaŜ powinien być
dokonywany zgodnie z instrukcją producenta.
§ 140. 1. Pracownicy zatrudnieni przy ustawianiu i rozbiórce rusztowań powinni być przeszkoleni w zakresie
wykonywania danego rodzaju rusztowań.
2. Przy wykonywaniu robót na wysokości pracownicy powinni być zabezpieczeni pasami ochronnymi z linką
umocowaną do stałych elementów konstrukcji budowli lub wznoszonych (rozbieranych) rusztowań.
§ 141. Przy wznoszeniu lub rozbiórce rusztowań naleŜy wyznaczyć strefę niebezpieczną i zabezpieczyć ją w sposób
określony w § 31.
§ 142. Zabronione jest ustawianie i rozbieranie rusztowań:
1) o zmroku, jeŜeli nie zapewniono oświetlenia dającego dobrą widoczność,
2) w czasie gęstej mgły, opadów deszczu i śniegu oraz gołoledzi,
3) podczas burzy i wiatru o szybkości przekraczającej 10 m/sek.
§ 143. Wznoszenie lub rozbieranie rusztowań w sąsiedztwie napowietrznych linii elektrycznych moŜe być
dokonywane wyłącznie wtedy, gdy linie te są usytuowane poza strefą niebezpieczną określoną w § 31 i § 47; w
przeciwnym razie przed rozpoczęciem robót linie napowietrzne naleŜy wyłączyć spod napięcia.
§ 144. UŜywanie beczek, skrzyń, cegieł, bloków betonowych itp. przedmiotów jako rusztowań lub podpór dla
pomostów rusztowań jest zabronione.
§ 145. UŜytkowanie rusztowania dopuszczalne jest po dokonaniu jego odbioru przez nadzór techniczny,
potwierdzonego zapisem w dzienniku budowy.
§ 146. 1. Na rusztowaniu powinna być wywieszona tablica informująca o dopuszczalnej wielkości obciąŜenia
pomostów.
2. ObciąŜanie pomostów rusztowań materiałami ponad ustaloną ich nośność i gromadzenie się pracowników na
pomostach jest zabronione.
§ 147. 1. Wchodzenie i schodzenie z rusztowań powinno odbywać się w miejscach do tego przeznaczonych.
2. Wspinanie się po stojakach, podłuŜnicach, leŜniach i poręczach rusztowań jest zabronione.
§ 148. Piony komunikacyjne, schodnie i pomosty rusztowań naleŜy utrzymywać w czystości, a w okresie zimy
oczyszczać ze śniegu i posypywać piaskiem.
§ 149. Pozostawianie narzędzi przy krawędziach pomostów rusztowań jest zabronione.
§ 150. Jednoczesna praca na dwóch pomostach roboczych znajdujących się w jednym pionie jest dozwolona pod
warunkiem zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia, np. szczelnego daszku ochronnego.
§ 151. Rusztowania powinny być sprawdzane okresowo, a ponadto po silnym wietrze, opadach atmosferycznych i
przerwach roboczych dłuŜszych niŜ 10 dni.
§ 152. PodłoŜe (grunt, konstrukcja itp.), na którym ustawia się rusztowanie, powinno zapewniać jego stabilność,
mieć zapewnione stałe odwodnienie oraz odpływ wód opadowych od budynku.
§ 153. 1. Do rusztowań nietypowych liczbę zakotwień oraz wielkość siły kotwiącej naleŜy kaŜdorazowo ustalać w
zaleŜności od rodzaju i wysokości tych rusztowań, przyjmując siłę jednego zamocowania, której składowa pozioma
jest nie mniejsza niŜ 250 kG.
2. Zakotwienia powinny być rozmieszczone równomiernie na całej powierzchni ściany, przy której znajduje się
rusztowanie. Poprzecznice w miejscach zakotwienia powinny być dosunięte do ściany.
3. Konstrukcja rusztowania nie powinna wystawać poza najwyŜej połoŜoną linię kotew więcej niŜ 3 m, a pomost
roboczy nie powinien być umieszczony wyŜej niŜ 1,5 m.
§ 154. 1. Rusztowania stojakowe powinny mieć wydzielone bezpieczne piony komunikacyjne.
2. Odległość najbardziej oddalonego stanowiska pracy od pionu komunikacyjnego nie powinna być większa niŜ 20
m.
§ 155. Nośność urządzenia do transportu materiałów na wysięgnikach mocowanych do konstrukcji rusztowania
nie moŜe przekraczać 150 kg.
§ 156. Wielkość prześwitu otworu w rusztowaniu dla przejazdu powinna być dostosowana do gabarytu pojazdów z
ładunkiem, a szerokość otworu powinna być nie mniejsza niŜ 3 m. Znajdujące się przy przejeździe stojaki naleŜy
zabezpieczyć przed zmianą połoŜenia (uderzeniem) za pomocą odbojnic.
§ 157. Rusztowania usytuowane bezpośrednio przy drogach (ulicach) oraz w miejscach przejazdów i przejść
powinny mieć daszki ochronne wykonane w sposób określony w § 31.
§ 158. Rusztowanie z rur stalowych powinno być uziemione i posiadać instalację odgromową.
§ 159. 1. Rusztowania na kozłach naleŜy stosować zgodnie z wymaganiami norm państwowych.
2. Opieranie kozłów na cegłach i innych materiałach lub przedmiotach jest zabronione.
§ 160. Zrzucanie elementów rozbieranych rusztowań jest zabronione.
§ 161. 1. Po zmontowaniu rusztowania wiszącego naleŜy dokonać próby jego pracy zgodnie z dokumentacją
techniczno-ruchową producenta.
2. Stan rusztowania wiszącego naleŜy sprawdzać codziennie.
§ 162. 1. Wchodzenie pracowników na pomost rusztowania wiszącego jest dozwolone wówczas, gdy pomost
znajduje się w najniŜszym połoŜeniu.
2. Na pomoście rusztowania nie powinno przebywać jednocześnie więcej osób niŜ przewiduje instrukcja
techniczno-ruchowa.
3. Wykonywanie gwałtownych ruchów, przechylanie się przez poręcze, gromadzenie materiałów i narzędzi po
jednej stronie rusztowania, opieranie się o ścianę budynku itp. przez osoby znajdujące się na pomoście jest
zabronione.
4. Podczas podnoszenia lub opuszczanie pomostu pracownicy przebywający na rusztowaniu powinni odsunąć się
od ściany budynku czy teŜ inne budowli.
§ 163. 1. W czasie burzy i przy wietrze o szybkości większej niŜ 10 m/sek. pracę na rusztowaniu wiszącym naleŜy
przerwać, a pomost opuścić do najniŜszego połoŜenia i zabezpieczyć przed ruchami wahadłowymi.
2. W razie braku dopływu prądu elektrycznego przez dłuŜszy okres czasu znajdujący się w górze pomost
rusztowania naleŜy opuścić za pomocą ręcznego urządzenia.
§ 164. 1. UŜywanie rusztowania wiszącego do transportu materiałów budowlanych oraz łączenie w jedną całość
rusztowań wiszących przeznaczonych do oddzielnego uŜytkowania jest zabronione.
2. Pozostawianie na pomoście rusztowania materiałów i narzędzi po zakończonej pracy jest zabronione.
3. Naprawa rusztowania wiszącego moŜe być dokonywana po opuszczeniu pomostu do najniŜszego połoŜenia.
§ 165. 1. Rusztowania przesuwane składane naleŜy uŜytkować zgodnie z instrukcją producenta.
2. Jeśli względy bezpieczeństwa tego wymagają, rusztowania przesuwane powinny być kotwione do ściany obiektu
budowlanego co najmniej w dwóch miejscach.
3. Droga, po której rusztowanie jest przesuwane, powinny być wyrównana i utwardzona.
1.4.Charakterystyka terenu budowy.
Grupowa Oczyszczalnia Ścieków Łódzkiej Aglomeracji Miejskiej obejmuje lokalizację trzech obszarów
technologicznych, ściśle ze sobą powiązanych:
-
teren podstawowy oczyszczalni ścieków,
-
teren składowiska piasku i skratek oraz laguny osadowe,
-
teren Głównego Punktu Zasilania.
Grupowa Oczyszczalnia Ścieków zlokalizowana jest w zachodniej części miasta Łodzi i w północno-wschodniej
części gminy Pabianice.
Granica pomiędzy gminą Pabianice i miastem Łódź przebiega przez teren podstawowy oczyszczalni. Główny
Punkt Zasilania oczyszczalni znajduje się w granicach Łodzi, a składowisko skratek i laguny osadowe na terenie
gminy Pabianice.
Węzeł piaskowy zlokalizowany jest na terenie podstawowym, który jest terenem płaskim. NajniŜszy punkt znajduje
się w części zachodniej, na rzędnej 163,0 m npm, a najwyŜszy w części północno-wschodniej o rzędnej 167,0 m
npm.
Laguny i składowisko połoŜone są na łagodnym, lewobrzeŜnym stoku doliny rzeki Ner, pomiędzy rzędnymi 185,0
a 168,0 m npm.
Wjazd na teren podstawowy oczyszczalni odbywa się od strony ulicy Sanitariuszek lub od strony ulicy
Okołowickiej.
Do oczyszczalni dopływają ścieki ogólnospławne z terenu Łodzi, Pabianic i Konstantynowa Łódzkiego.
Istniejąca pompownia nr 6.7 znajduje się w południowo – zachodniej części oczyszczalni w rejonie budynku
TPOiS , projektowaną nową pompownię zlokalizowano w rejonie strefy wylotowej osadnika wtórnego nr 5.1 .
Pozostałe szczegóły przedstawiono na planie zagospodarowania terenu w skali 1:500 , rys. 1, oraz
fotografiach załączonych do projektu technologicznego.
1.4.1.
Organizacja robót budowlanych , warunki bezpieczeństwa pracy.
Organizację robót budowlanych naleŜy ściśle dostosować do specyfiki i technologii projektowanych robót .
Przed rozpoczęciem prac ziemnych naleŜy przygotować plac budowy poprzez :
• zorganizowanie zaplecza technicznego
• wytrasowanie w terenie osi projektowanego uzbrojenia i granic placu budowy
• ustawienie barier ostrzegawczych wygradzających plac budowy
Dla zapobieŜenia niebezpieczeństwom
względem następujących parametrów:
teren
placu budowy powinien być zagospodarowany min. pod
Ogrodzenie terenu budowy
Wykonawca winien przewidzieć ogrodzenie terenu budowy albo w inny sposób uniemoŜliwienie wejścia na ten
teren osobom nieupowaŜnionym, np. poprzez oznakowanie granic terenu za pomocą tablic ostrzegawczych , taśm
itp. albo zapewnienie stałego nadzoru.
Drogi komunikacyjne
NaleŜy zapewnić na terenie budowy wykonania i oznakowania, zgodnie z Polskimi Normami i właściwymi
przepisami, dróg komunikacyjnych i transportowych, dróg dla pieszych i dojazdów poŜarowych oraz utrzymania
ich w stanie nie stwarzającym zagroŜeń dla uŜytkowników. Drogi i przejścia oraz dojazdy poŜarowe nie mogą
prowadzić przez miejsca, w których występują zagroŜenia dla ich uŜytkowników.
Ciągi piesze
Szerokość drogi przeznaczonej dla ruchu pieszego jednokierunkowego powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a
dwukierunkowego - 1,2 m. Przejścia powinny być oświetlone i oznakowane znakami ostrzegawczymi lub znakami
zakazu. Przejścia o pochyleniu większym niŜ 15% zaopatruje się w listwy umocowane poprzecznie, w odstępach
nie mniejszych niŜ 0,4 m lub w schody o szerokości nie mniejszej niŜ 0,75 m, co najmniej z jednostronnym
zabezpieczeniem balustradą, składającą się z deski krawęŜnikowej o wysokości 0,15 m i poręczy ochronnej
umieszczonej na wysokości 1,1 m. Wolną przestrzeń pomiędzy deską krawęŜnikową a poręczą wypełnia się w
sposób zabezpieczający pracowników przed upadkiem z wysokości.
Pochylnie, po których dokonuje się ręcznego przenoszenia cięŜarów, nie powinny mieć spadków większych niŜ
10%.
W przypadku wyjść z magazynów oraz przejść pomiędzy budynkami naleŜy przewidzieć wychodzące na drogi
zabezpieczenie poręczami ochronnymi umieszczonymi na wysokości 1,1 m lub w inny sposób, w szczególności
labiryntami.
Miejsca postojowe na terenie budowy
Dla pojazdów uŜywanych w trakcie wykonywania robót budowlanych naleŜy wyznaczyć miejsca postojowe na
terenie budowy.
Strefy niebezpieczne
Strefę niebezpieczną, w której istnieje szczególne zagroŜenie, ogradza się balustradami, składającymi się z deski
krawęŜnikowej o wysokości 0,15 m i poręczy ochronnej umieszczonej na wysokości 1,1 m i oznakowuje w sposób
uniemoŜliwiający dostęp osobom postronnym.
Składowiska materiałów, wyrobów i urządzeń technicznych
Na terenie budowy naleŜy przewidzieć utwardzone i odwodnione miejsca do składowania materiałów i wyrobów.
W przypadku przechowywania w magazynach substancji i preparatów niebezpiecznych naleŜy informację o tym
zamieścić na tablicach ostrzegawczych, umieszczonych w widocznych miejscach. Towary te na terenie budowy
przechowuje się, uŜytkuje zgodnie z instrukcjami producenta oraz przemieszcza w opakowaniach producenta.
W pomieszczeniach magazynowych naleŜy umieścić tablice określające dopuszczalne obciąŜenie regałów
magazynowych, a takŜe dopuszczalne obciąŜenie powierzchni stropu.
Składowiska materiałów, wyrobów i urządzeń technicznych naleŜy wykonać w sposób wykluczający moŜliwość
wywrócenia, zsunięcia, rozsunięcia się lub spadnięcia składowanych wyrobów i urządzeń.
Materiały naleŜy składować w miejscu wyrównanym do poziomu. Materiały drobnicowe układa się w stosy o
wysokości nie większej niŜ 2 m, dostosowane do rodzaju i wytrzymałości tych materiałów.
Stosy materiałów workowanych układa się w warstwach krzyŜowo do wysokości nie przekraczającej 10 warstw.
Odległość stosów nie powinna być mniejsza niŜ:
1) 0,75 m - od ogrodzenia lub zabudowań,
2) 5 m - od stałego stanowiska pracy.
Zabrania się opierania składowanych materiałów lub wyrobów o płoty, słupy napowietrznych linii
elektroenergetycznych, konstrukcje wsporcze sieci trakcyjnej lub ściany obiektu budowlanego. Wchodzenie i
schodzenie ze stosu utworzonego ze składowanych materiałów lub wyrobów jest dopuszczalne wyłącznie przy
uŜyciu drabiny lub schodni.
Zabrania się podczas mechanicznego załadunku lub rozładunku materiałów lub wyrobów, przemieszczanie ich nad
ludźmi lub kabiną, w której znajduje się kierowca. Na czas wykonywania tych czynności kierowca jest obowiązany
opuścić kabinę.
Lokalizacja pomieszczeń higieniczno-sanitarnych
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarne, których
rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii
i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana. W szczególności na terenie budowy urządza
się wydzielone pomieszczenia szatni na odzieŜ roboczą i ochronną, umywalni, jadalni, suszarni i ustępów.
Wymagania dla pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych określa załącznik nr 3 do Rozporządzenia
Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy (Dz. U. Nr 129, poz. 844 z późna. zm.). Jadalnie urządzane na budowie powinny spełniać
wymagania dla jadalni typu II, określone w § 30 załącznika nr 3 do ww. rozporządzenia.
W przypadku usytuowania pomieszczeń higieniczno-sanitarnych w kontenerach dopuszcza się niŜszą wysokość
tych pomieszczeń niŜ określona w § 1 ust. 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z
dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W pomieszczeniach
higieniczno-sanitarnych mogą być stosowane ławki jako miejsca siedzące, jeŜeli są one trwale przytwierdzone do
podłoŜa.
Na terenie budowy, na której roboty budowlane wykonuje więcej niŜ 20 pracujących szatnię i jadalnię naleŜy
urządzić w odrębnych pomieszczeniach.
Szafki na odzieŜ osób wykonujących roboty na terenie takiej budowy powinny być dwudzielne, zapewniające
moŜliwość przechowywania oddzielnie odzieŜy roboczej i własnej.
Dopuszczalne jest korzystanie z istniejących na terenie budowy pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych
inwestora, jeŜeli przewiduje to zawarta umowa.
Palenie tytoniu moŜe być przewidziane wyłącznie na otwartej przestrzeni lub w specjalnie do tego celu
przystosowany pomieszczeniu (palarni).
Szczegółowe wymagania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania poszczególnych
rodzajów robót budowlanych określają przepisy rozdziałów 5-19 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6
lutego 2003 r. (Dz. U. Nr 47, poz. 401), które weszło w Ŝycie w dniu 20 września 2003 r.
Nadzór nad bezpieczeństwem i ochroną zdrowia. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i ochroną zdrowia na
stanowiskach pracy sprawują odpowiednio kierownik robót oraz mistrz budowlany, stosownie do zakresu
obowiązków.
1.4.2.
Zabezpieczenie interesów osób trzecich.
Roboty budowlano montaŜowe naleŜy prowadzić z poszanowaniem interesów osób trzecich z zachowaniem
ciągłości pracy pozostałych obiektów oczyszczalni.
Granice placu budowy winny być trwale oznaczone w terenie , zaś wykonywane prace nie powinny wykraczać poza
ich ten teren.
Prowadzone roboty nie powinny ograniczać ani utrudniać dojazdu do sąsiednich obiektów oczyszczalni.
Ochrona własności publicznej i prywatnej.
Wykonawca jest zobowiązany do ochrony przed uszkodzeniem lub zniszczeniem własności publicznej i prywatnej.
Wykonawca o jest w pełni odpowiedzialny za ochronę urządzeń uzbrojenia terenu, takich jak: przewody, rurociągi,
kable telefoniczne itp., których połoŜenie było wskazane przez Zamawiającego.
Wykonawca winien uzyskać u odpowiednich władz będących właścicielami tych urządzeń, potwierdzenie
informacji dostarczonych mu przez Zamawiającego odnośnie dokładnego połoŜenia tych urządzeń w obrębie placu
budowy oraz powiadomi o zamiarze przystąpienia do robót w pobliŜu tych urządzeń ich właścicieli oraz
Inspektora Nadzoru. W trakcie budowy Wykonawca zobowiązany jest do właściwego oznakowania i
zabezpieczenia tych urządzeń.
Kwoty ewentualnych napraw zniszczonych lub uszkodzonych urządzeń w związku z zaniedbaniem ponosi
Wykonawca.
O fakcie uszkodzenia Wykonawca bezzwłocznie powiadomi Zamawiającego i zainteresowane strony.
1.4.3.
Ochrona środowiska.
Projektowana inwestycja zgodnie z obowiązującymi przepisami nie naleŜy do przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko .
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy dotyczące ochrony
środowiska naturalnego.
W szczególności Wykonawca powinien zapewnić spełnienie następujących warunków:
a) miejsca na bazy, magazyny, składowiska i wewnętrzne drogi transportowe winny być tak zlokalizowane by nie
spowodowały zniszczeń w środowisku naturalnym.
b) plac budowy i wykopy powinny być utrzymywane bez wody stojącej.
c) Powinny być podjęte odpowiednie środki zabezpieczające przed:
―
zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych: materiałami bitumicznymi pyłami, paliwami, olejami,
chemikaliami oraz innymi szkodliwymi substancjami,
―
przekroczeniami norm odnośnie zanieczyszczeń powietrza pyłami i gazami,
―
przekroczeniem dopuszczalnych norm hałasu,
―
moŜliwością powstania poŜaru.
1.4.4.
Informacje dotyczące zaplecza dla potrzeb wykonawcy.
Projektuje się miejsce zaplecza Wykonawcy na terenie oczyszczalni – po uzgodnieniu z Inwestorem.
Powierzchnia zaplecza F=120 ,00 m2.
1.4.5.
Informacje dotyczące warunków organizacji ruchu , ogrodzenia i zabezpieczenia chodników i
jezdni.
Budowa prowadzona będzie na terenie zamkniętym , częściowo w pasach drogowych dróg wewnętrznych - na
terenie obiektu pracującego w ruchu ciągłym.
Roboty naleŜy prowadzić zgodnie z dokumentacją techniczną oraz przepisami .
1.4.6.
Nazwy i kody robót budowlanych.
Projektowane roboty naleŜą zgodnie z przyjętą nomenklaturą Wspólnego Słownika Zamówień do następującej grup
robót:
Kod CPV
Nazwa robót budowlanych
4511 1200-0
4523 2423-3
4523 3200-1
Roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę i roboty ziemne
Przepompownie ścieków
Roboty w zakresie róŜnych nawierzchni
4534 4200-6
Wznoszenie ogrodzeń
45231300
roboty budowlane w zakresie budowy wodociągów i rurociągów do odprowadzania
ścieków
1.4.7.
Określenia podstawowe
•
Pompownia - zespół urządzeń technicznych przeznaczonych do podnoszenia ścieków z poziomu
niŜszego na wyŜszy lub do przetłaczania z obszaru o ciśnieniu mniejszym do obszaru o ciśnieniu wyŜszym.
•
Hala pomp - pomieszczenie, w którym są zainstalowane pompy.
•
instalacja pompowa — układ złoŜony z pomp, rurociągów i armatury
•
wydajność pompowni — objętościowe natęŜenie przepływu ścieków odpływającej z pompowni, wyraŜone
w m3 /h.
•
ciśnienie na odpływie z pompowni — ciśnienie ścieków w rurociągu tłocznym wychodzącym z
pompowni, wyraŜone w MPa.
•
wysokość podnoszenia pompowni — róŜnica wysokości ciśnień na odpływie i dopływie, powiększona
o róŜnicę wysokości pomiędzy osiami manometrów zainstalowanych na dopływie i odpływie, wyraŜona w m.
W przypadku poboru ścieków ze zbiornika o otwartym zwierciadle wody, jest to wysokość ciśnienia na odpływie,
powiększona o róŜnicę wysokości pomiędzy osią manometru na odpływie a zwierciadłem ścieków w zbiorniku oraz
powiększona o wysokość strat hydraulicznych
•
wydajność odbiorowa — wydajność pompowni określona w dokumentacji, przy której naleŜy
sprawdzać ciśnienie na odpływie.
•
ciśnienie odbiorowe — ciśnienie na odpływie z pompowni lub na odpływie do pompowni, określone
w dokumentacji, przeznaczone do obliczeń przy sprawdzaniu ciśnienia na odpływie.
•
wysokość odbiorowa — wysokość podnoszenia pompowni, określona w dokumentacji, przeznaczona
do obliczeń przy sprawdzaniu ciśnienia na odpływie.
•
wskaźnik energochłonności pompowania — zuŜycie energii na jednostkę objętości przepompowanej
cieczy, mierzone w kWh/m3 .
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi normami .
2. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI WYROBÓW BUDOWLANYCH ORAZ NIEZBĘDNE
WYMAGANIA ZWIAZANE Z ICH PRZECHOWYWANIEM, TRANSPORTEM, WARUNKAMI
DOSTAW, SKŁADOWANIEM I KONTROLĄ JAKOŚCI.
2.1. Ogólne wymagania
Wszystkie zakupione przez Wykonawcę materiały, dla których normy PN i BN przewidują posiadanie
zaświadczenia o jakości lub atestu, powinny być zaopatrzone przez producenta w taki dokument.
Inne materiały powinny być wyposaŜone w takie dokumenty na Ŝyczenie Inwestora.
UŜyte materiały winny spełniać postanowienia Ustawy z dnia 16-04-2004 r. o wyrobach budowlanych
(Dz. U. Nr 92, poz. 881) .
2.2. Rury przewodowe
−
−
−
−
Do wykonania kanału tłocznego stosuje się następujące materiały:
rury ciśnieniowe do ścieków PEHD , PE100, SDR17, PN10 o średnicy Ø160 i grubości ścianki 9,50
rury bezciśnieniowe kanalizacyjne DN250 GRP , SN10000, wg. EN 14364 – Systemy rur GRP do
ciśnieniowego i bezciśnieniowego odwadniania i transportu ścieków
rury Ŝeliwne ciśnieniowe do połączeń sztywnych (kielichowe i kołnierzowe)
wg PN-84/H-74101 [26],
pozostałe rodzaje rur i materiałów wymienione w dokumentacji technicznej.
Wykonawca winien stosować rury (materiały) zgodnie z dokumentacją techniczną.
2.2. Zasuwy.
Armatura wodociągowa powinna spełniać wymagania PN-EN 1074.
Projektuje się zastosowanie zasuw noŜowych o parametrach zgodnych z dokumentacją.
Owiercenie kołnierzy zgodnie z EN 1092-2 – PN 10.
2.3. Składowanie materiałów
2.3.1. Rury przewodowe i ochronne
Rury naleŜy przechowywać w połoŜeniu poziomym na płaskim, równym podłoŜu, w sposób gwarantujący
zabezpieczenie ich przed uszkodzeniem i opadami atmosferycznymi oraz spełnienie warunków bhp.
Rury Ŝeliwne powinny być ułoŜone w stosach na przemian kielichami lub kołnierzami. Warstwy rur naleŜy
przedzielić listwami drewnianymi, przy czym listwy te powinny być grubsze od wystających części.
2.3.2 Armatura przemysłowa (zasuwy, nasuwki, kompensatory, hydranty)
Armatura zgodnie z normą PN-92/M-74001 [34] powinna być przechowywana w pomieszczeniach
zabezpieczonych przed wpływami atmosferycznymi i czynnikami powodującymi korozję.
2.3.3 Włazy, stopnie i skrzynki uliczne
Włazy, stopnie i skrzynki mogą być przechowywane na wolnym powietrzu z dala od substancji
działających korodująco. Składowiska powinny być utwardzone i odwodnione.
2.3.4. Bloki oporowe
Składowisko prefabrykatów bloków oporowych naleŜy lokalizować jak najbliŜej miejsca wbudowania.
Bloki oporowe naleŜy ustawiać w pozycji wbudowania, bloki typoszeregu moŜna składować w pozycji leŜącej na
podkładach drewnianych warstwami po 3 lub 4 sztuki.
2.3.5. Kruszywo
Składowisko kruszywa powinno być zlokalizowane jak najbliŜej wykonywanego odcinka wodociągu.
PodłoŜe składowiska powinno być równe, utwardzone, z odpowiednim odwodnieniem, zabezpieczające
kruszywo przed zanieczyszczeniem w czasie jego składowania i poboru.
3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN NIEZBĘDNYCH LUB ZALECANYCH DO
WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH ZGODNIE Z ZAŁOśONĄ JAKOŚCIĄ.
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w pkt 3 specyfikacji.
3.2. Sprzęt do robót ziemnych przygotowawczych i wykończeniowych
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu
na jakość wykonywanych robót.
Sprzęt uŜywany do robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i
ilości wskazaniom zawartym w specyfikacji i projekcie , zaakceptowanym przez Inspektora .
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w
dokumentacji projektowej, specyfikacji i wskazaniach Inspektora w terminie przewidzianym umową.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i
gotowości do pracy. Będzie on zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego
uŜytkowania.
Wykonawca dostarczy InŜynierowi kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do uŜytkowania,
tam gdzie jest to wymagane przepisami.
Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy, zostaną
przez Inspektora zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.
W zaleŜności od potrzeb, Wykonawca zapewni następujący sprzęt do wykonania robót ziemnych i
wykończeniowych:
− piłę do cięcia asfaltu i betonu,
− piłę motorową łańcuchową 4,2 KM,
− Ŝuraw budowlany samochodowy o nośności do 10 ton,
− koparkę podsiębierną 0,25 m3 do 0,40 m3,
− spycharkę kołową lub gąsiennicową do 100 KM,
− sprzęt do zagęszczania gruntu, a mianowicie: zagęszczarkę wibracyjną, ubijak spalinowy, walec wibracyjny,
− specjalistyczny sprzęt do uzupełniania nawierzchni.
3.3. Sprzęt do robót montaŜowych
W zaleŜności od potrzeb i przyjętej technologii robót, Wykonawca zapewni następujący sprzęt
montaŜowy:
− samochód dostawczy do 0,9 t,
− samochód skrzyniowy do 5 t,
− samochód skrzyniowy od 5 do 10 t,
− samochód samowyładowczy od 25 do 30 t,
− samochód beczkowóz 4 t,
− beczkowóz ciągniony 4000 dm3,
− przyczepę dłuŜycową do 10 t,
− Ŝurawie samojezdne kołowe do 5 t,
− wciągarkę mechaniczną z napędem elektrycznym do 1,6 t, od 3,2 do 5 t,
− spawarkę elektryczną wirującą 300 A,
− zespół prądotwórczy trójfazowy przewoźny 20 KVA,
− sprzęt do technologii bezwykopowych – technolgia slipliningu (rura w rurę luźno pasowana)
− kocioł do gotowania lepiku od 50 do 100 dm3,
− pojemnik do betonu do 0,75 dm3,
Sprzęt montaŜowy i środki transportu muszą być w pełni sprawne i dostosowane do technologii i
warunków wykonywanych robót oraz wymogów wynikających z racjonalnego ich wykorzystania na budowie.
4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE ŚRODKÓW TRANSPORTU.
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w pkt 4 specyfikacji.
4.2. Transport rur przewodowych i ochronnych
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na
jakość wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych materiałów.
Liczba środków transportu będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji
projektowej, specyfikacji i wskazaniach Inspektora , w terminie przewidzianym umową.
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w
odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie
odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciąŜeń na osie mogą być dopuszczone przez Inspektora , pod
warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego uŜytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami
na drogach publicznych oraz dojazdach do placu budowy.
Rury moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu wyłącznie w połoŜeniu poziomym.
Rury powinny być ładowane obok siebie na całej powierzchni i zabezpieczone przed przesuwaniem się
przez podklinowanie lub inny sposób.
Rury w czasie transportu nie powinny stykać się z ostrymi przedmiotami, mogącymi spowodować
uszkodzenia mechaniczne.
Podczas prac przeładunkowych rur nie naleŜy rzucać,
Przy wielowarstwowym układaniu rur górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o
więcej niŜ 1/3 średnicy zewnętrznej wyrobu. Pierwszą warstwę rur kielichowych i kołnierzowych naleŜy układać na
podkładach drewnianych, podobnie poszczególne warstwy naleŜy przedzielać elementami drewnianymi o grubości
większej niŜ wystające części rur.
4.3. Transport armatury przemysłowej
Transport armatury powinien odbywać się krytymi środkami transportu, zgodnie z obowiązującymi
przepisami transportowymi. Armatura transportowana luzem powinna być zabezpieczona przed przemieszczaniem
i uszkodzeniami mechanicznymi.
Zasuwy DN50-DN400 naleŜy przewozić w pozycji stojącej – na stopce , w połoŜeniu stabilnym z
zastosowaniem przekładek z kartonu Lu folii pęcherzykowej.
Armatura drobna (≤ DN25) powinna być pakowana w skrzynie lub pojemniki.
4.4. Transport skrzynek ulicznych
Skrzynki mogą być transportowane dowolnymi środkami komunikacyjnymi.
Wykonawca zabezpieczy w czasie transportu elementy przed przemieszczeniem i uszkodzeniem.
Rozmieszczenie jednostek powinno umoŜliwiać uŜycie sprzętu mechanicznego do rozładunku.
4.5. Transport bloków oporowych
Transport bloków moŜe odbywać się dowolnymi środkami transportu.
Bloki mogą być układane w pozycji pionowej lub poziomej tak, aby przy równomiernym rozłoŜeniu
ładunku wykorzystana była nośność środka transportu.
Ładunek powinien być zabezpieczony przed moŜliwością przesuwu w czasie jazdy przez maksymalne
wyeliminowanie luzów i wypełnienie pozostałych szczelin (między ładunkiem a burtami pojazdu) materiałem
odpadowym (np. stare opony, kawałki drewna itp.).
4.6. Transport mieszanki betonowej i zapraw
Do przewozu mieszanki betonowej Wykonawca zapewni takie środki transportu, które nie spowodują:
− segregacji składników,
− zmiany składu mieszanki,
− zanieczyszczenia mieszanki,
− obniŜenia temperatury przekraczającej granicę określoną w wymaganiach technologicznych
oraz zapewnią właściwy czas transportu umoŜliwiający prawidłowe wbudowanie i zagęszczenie mieszanki.
4.7. Transport kruszywa
Kruszywa uŜyte na podsypkę mogą być transportowane dowolnymi środkami.
Wykonawca zapewni środki transportowe w ilości gwarantującej ciągłość dostaw materiałów, w miarę
postępu robót.
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH.
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość zastosowanych
materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową, wymaganiami specyfikacji ,
projektu oraz poleceniami Inspektora .
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich
elementów robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji projektowej lub przekazanymi na
piśmie przez Inspektora .
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i wyznaczaniu robót zostaną,
jeśli wymagać tego będzie Inspektor , poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Inspektora nie zwalnia Wykonawcy od
odpowiedzialności za ich dokładność.
Decyzje Inspektora dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na
wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w specyfikacji, a takŜe w
normach i wytycznych.
Przy podejmowaniu decyzji Inspektor uwzględni wyniki badań materiałów i robót, rozrzuty normalnie występujące
przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne
czynniki wpływające na rozwaŜaną kwestię.
Polecenia Inspektora będą wykonywane nie później niŜ w czasie przez niego wyznaczonym, po ich otrzymaniu
przez Wykonawcę, pod groźbą zatrzymania robót. Skutki finansowe z tego tytułu ponosi Wykonawca.
Ogólne zasady wykonania robót podano w pkt 5 specyfikacji.
5.2. Roboty przygotowawcze
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca dokona ich wytyczenia i trwale oznaczy je w terenie za
pomocą kołków osiowych, kołków świadków i kołków krawędziowych.
W przypadku niedostatecznej ilości reperów stałych Wykonawca wbuduje repery tymczasowe (z rzędnymi
sprawdzanymi przez słuŜby geodezyjne), a szkice sytuacyjne reperów i ich rzędne przekaŜe InŜynierowi.
W celu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą pompowaną z wykopów lub z opadów
atmosferycznych powinny być zachowane przez Wykonawcę co najmniej następujące warunki:
a) górne krawędzie bali przyściennych powinny wystawać co najmniej 15 cm ponad szczelnie przylegający teren;
b) powierzchnia terenu powinna być wyprofilowana ze spadkiem umoŜliwiającym łatwy odpływ wody poza teren
przylegający do wykopu;
c) w razie konieczności wykonany zostanie ciąg odprowadzający wodę na bezpieczną odległość.
5.3. Roboty ziemne
W przypadku usytuowania wykopu w jezdni Wykonawca dokona rozbiórki nawierzchni i podbudowy, a
materiał z rozbiórki odwiezie i złoŜy w miejscu uzgodnionym z Inspektorem.
Wykopy naleŜy wykonać jako otwarte obudowane.
JeŜeli materiały obudowy nie są fabrycznie zabezpieczone przed szkodliwym wpływem warunków
atmosferycznych, to powinny one być zabezpieczone przez Wykonawcę poprzez zastosowanie odpowiednich
środków antykorozyjnych lub impregnacyjnych właściwych dla danego materiału.
Metody wykonywania wykopów (ręcznie lub mechanicznie) powinny być dostosowane do głębokości
wykopów, danych geotechnicznych oraz posiadanego sprzętu mechanicznego.
Wydobyty grunt z wykopu powinien być wywieziony przez Wykonawcę w miejsce wskazane przez
Inwestora.
Wykopy pod przewody powinny być rozpoczynane od najniŜej połoŜonego punktu rurociągu przesuwając
się stopniowo do góry. Wykonanie obrysu wykopu naleŜy dokonać przez ułoŜenie przy jego krawędziach bali lub
dyli deskowania w ten sposób, aby jednocześnie były ustalone odcinki robocze. Elementy te naleŜy przytwierdzić
kołkami lub klamrami.
Minimalna szerokość wykopu w świetle ewentualnej obudowy powinna być dostosowana do średnicy
przewodu i wynosić 0,8 m plus średnica zewnętrzna przewodu. Deskowanie ścian wykopu naleŜy prowadzić w
miarę jego głębienia.
Dno wykopu powinno być równe i wykonane ze spadkiem ustalonym w dokumentacji projektowej, przy
czym powinno być ono na poziomie wyŜszym od rzędnej projektowanej o 0,20 m.
Zdjęcie pozostawionej warstwy (0,20 m) gruntu naleŜy wykonać bezpośrednio przed ułoŜeniem
przewodów. Usunięcie tej warstwy Wykonawca wykona ręcznie lub w sposób uzgodniony z InŜynierem.
5.4. Przygotowanie podłoŜa
Projektuje się układkę rurociągu na warstwie podsypki piaskowo-Ŝwirowej grubości 15cm – nie przewiduje się
wymiany gruntu.
5.5. Roboty montaŜowe
5.5.1. Warunki ogólne
Najmniejsze spadki przewodów powinny zapewnić moŜliwość spuszczenia wody z rurociągów nie mniej
jednak niŜ 0,1%.
Głębokość ułoŜenia przewodów przy nie stosowaniu izolacji cieplnej i środków zabezpieczających
podłoŜe i przewód przed przemarzaniem powinna być taka, aby jego przykrycie (hn) mierzone od wierzchu
przewodu do powierzchni projektowanego terenu było większe niŜ głębokość przemarzania gruntów hz, wg PN81/B-03020 [6] o 0,4 m dla rur o średnicy poniŜej 1000 mm i o 0,2 m dla rur o średnicy 1000 mm oraz powyŜej.
I tak przykrycie to powinno odpowiednio wynosić:
− w strefie o hz = 0,8 m, hn = 1,2 m i 1,0 m
− w strefie o hz = 1,4 m, hn = 1,8 m i 1,6 m.
Dławice zasuw powinny być zabezpieczone izolacją cieplną w przypadku, gdy wierzch dławicy znajduje
się powyŜej dolnej granicy przemarzania w danej strefie.
Odległość osi przewodu w planie od urządzeń podziemnych i naziemnych oraz od ściany budowli
powinna być zgodna z dokumentacją.
5.5.2. Wytyczne wykonania przewodów
Przewód (rura ochronna) powinien być tak ułoŜony na podłoŜu naturalnym, aby opierał się na nim wzdłuŜ
całej długości co najmniej na 1/4 swego obwodu, symetrycznie do swojej osi. Na podłoŜu wzmocnionym przewód
powinien być ułoŜony zgodnie z dokumentacją projektową.
Poszczególne odcinki rur powinny być unieruchomione przez obsypanie piaskiem pośrodku długości rury
i mocno podbite tak, aby rura nie zmieniła połoŜenia do czasu wykonania uszczelnienia złączy.
Połączenie rur naleŜy wykonywać w sposób następujący:
− rury Ŝeliwne poprzez kielichy lub nasuwki – połączenia na uszczelkę gumową.
Połączenia rur Ŝeliwnych kołnierzowych naleŜy wykonywać złączami uszczelnionymi pierścieniami
gumowymi.
Do wykonywania zmian kierunków przewodu naleŜy stosować łuki, kolana i trójniki w przypadkach, gdy
kąt nachylenia w stopniach przekracza następujące wielkości:
a) dla przewodów z tworzyw sztucznych, gdy kąt odchylenia przekracza wielkość dopuszczalnej strzałki ugięcia
przewodu podaną w warunkach technicznych wytwórni,
b) dla pozostałych przewodów, gdy wielkość zmiany kierunku w pionie lub poziomie na połączeniu rur (złączu
kielichowym) przekracza 2o kąta odchylenia.
Zabezpieczenie przewodu i obiektów (pompowni) przed przemieszczaniem się w planie i pionie na skutek
parcia wody powinno być zgodne z dokumentacją, przy czym bloki oporowe lub inne umocnienia naleŜy
umieszczać: przy końcówkach, odgałęzieniach, pod zasuwami, hydrantami, a takŜe na zmianach kierunku.
5.5.3. Elementy montaŜowe
Elementy te naleŜy stosować:
− łączniki kielichowo- kołnierzowe - dławnicowe dla montaŜu zasuw,
− nasuwki lub łączniki dla montaŜu zasuw i przewodów zlokalizowanych w gruncie oraz dla łączenia
przebudowanych odcinków przewodów z istniejącymi.
− Kształtki demontaŜowo-montaŜowe przenoszące siły osiowe
− Inne zgodnie z projektem
5.5.4. Izolacje
5.5.4.1. Zabezpieczenie przewodu
Rury oraz elementy Ŝeliwne i stalowe, złącza na połączenie uszczelką gumową, na połączenie łącznikami,
śrubowe lub uszczelnione folią aluminiową powinny być zabezpieczone zgodnie z dokumentacją.
Izolacja powinna stanowić szczelną jednolitą powłokę przylegającą do wierzchu przewodu na całym
obwodzie i nie powinna mieć pęcherzy powietrznych, odprysków i pęknięć.
5.5.5. Zasypanie wykopów i ich zagęszczenie
UŜyty materiał i sposób zasypania nie powinny spowodować uszkodzenia ułoŜonego przewodu i obiektów
na przewodzie oraz izolacji wodoochronnej, przeciwwilgociowej i cieplnej.
Grubość warstwy ochronnej zasypu strefy niebezpiecznej wg PN-53/B-06584 [9] powinna wynosić:
− dla przewodów z rur Ŝeliwnych - 0,5 m,
− dla przewodów z innych rur
- 0,3 m.
Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni,
mineralny, sypki, drobno- i średnioziarnisty wg PN-74/B-02480 [5].
Materiał zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być zagęszczony ubijakiem ręcznym po obu
stronach przewodu, zgodnie z PN-68/B-06050 [7].
Pozostałe warstwy gruntu dopuszcza się zagęszczać mechanicznie, o ile nie spowoduje to uszkodzenia
przewodu. Wskaźnik zagęszczenia gruntu powinien być nie mniejszy niŜ określono w projekcie tj.: zagęszczaniem
do stopnia zagęszczenia :
w=0,98 w strefie obsypki / na głębokości poniŜej 1,20 mppt/
w=1,00 / w strefie zasypki do głębokości 1,20m/.
.
W przypadku prowadzenia robót ziemnych w istniejącej drodze o nawierzchni ulepszonej i trudności
osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia gruntu co najmniej 1, naleŜy zastąpić górną warstwę zasypu wzmocnioną
podbudową drogi.
6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ , BADANIAMI ORAZ ODBIOREM ROBÓT
BUDOWLANYCH.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w pkt 6 opracowania.
6.2. Kontrola, pomiary i badania
6.2.1. Badania przed przystąpieniem do robót
−
−
−
−
−
−
−
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania mające na celu:
zakwalifikowania gruntów do odpowiedniej kategorii,
określenie rodzaju gruntu i jego uwarstwienia,
określenie stanu terenu,
ustalenie składu betonu i zapraw,
ustalenie sposobu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
ustalenie metod wykonywania wykopów,
ustalenie metod prowadzenia robót i ich kontroli w czasie trwania budowy.
6.2.2. Kontrola, pomiary i badania w czasie robót
Wykonawca jest zobowiązany do stałej i systematycznej kontroli prowadzonych robót w zakresie i z
częstotliwością zaakceptowaną przez Inwestora w oparciu o normę BN-83/8836-02 [53], PN-81/B-10725 [11] i
PN-91/B-10728 [13].
W szczególności kontrola powinna obejmować:
− sprawdzenie rzędnych załoŜonych ław celowniczych w nawiązaniu do podanych na placu budowy stałych
punktów niwelacyjnych z dokładnością odczytu do 1 mm,
− sprawdzenie metod wykonywania wykopów,
− zbadanie materiałów i elementów obudowy pod kątem ich zgodności z cechami podanymi w dokumentacji
technicznej i warunkami technicznymi podanymi przez wytwórcę,
− badanie zachowania warunków bezpieczeństwa pracy,
− badanie zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
− badanie prawidłowości podłoŜa naturalnego, w tym głównie jego nienaruszalności, wilgotności i zgodności z
określonym w dokumentacji,
− badanie i pomiary szerokości, grubości i zagęszczenia wykonanego podłoŜa wzmocnionego z kruszywa lub
betonu,
− badanie ewentualnego drenaŜu,
− badanie w zakresie zgodności z dokumentacją techniczną i warunkami określonymi w odpowiednich normach
przedmiotowych lub warunkami technicznymi wytwórni materiałów, ewentualnie innymi umownymi
warunkami,
− badanie głębokości ułoŜenia przewodu, jego odległości od budowli sąsiadujących i ich zabezpieczenia,
− badanie ułoŜenia przewodu na podłoŜu,
− badanie odchylenia osi przewodu i jego spadku,
− badanie zastosowanych złączy i ich uszczelnienie,
− badanie zmiany kierunków przewodu i ich zabezpieczenia przed przemieszczaniem,
− badanie zabezpieczenia przewodu przy przejściu pod drogami (rury ochronne, obudowy tunelowe),
− badanie zabezpieczenia przed korozją i prądami błądzącymi,
− badanie wykonania obiektów budowlanych na przewodzie wodociągowym (w tym: badanie podłoŜa,
sprawdzenie zbrojenia konstrukcji, izolacji wodoszczelnej, zabezpieczenia przed korozją, sprawdzenie przejść
rurociągów przez ściany, sprawdzenie montaŜu przewodów i armatury, sprawdzenie rzędnych posadowienia
pokryw włazów oraz sprawdzenie stopni włazowych, otworów montaŜowych i urządzeń wentylacyjnych),
− badanie szczelności całego przewodu,
− badanie warstwy ochronnej zasypu przewodu,
− badanie zasypu przewodu do powierzchni terenu poprzez badanie wskaźników zagęszczenia poszczególnych
jego warstw.
6.2.3. Dopuszczalne tolerancje i wymagania:
− odchylenie odległości krawędzi wykopu w dnie od ustalonej w planie osi wykopu nie powinno wynosić więcej
niŜ ± 5 cm,
− odchylenie wymiarów w planie nie powinno być większe niŜ 0,1 m,
− odchylenie grubości warstwy zabezpieczającej naturalne podłoŜe nie powinno przekroczyć ± 3 cm,
− dopuszczalne odchylenia w planie krawędzi wykonanego podłoŜa wzmocnionego od ustalonego na ławach
celowniczych kierunku osi przewodu nie powinny przekraczać: dla przewodów z tworzyw sztucznych 10 cm,
dla pozostałych przewodów 5 cm,
− róŜnice rzędnych wykonanego podłoŜa nie powinny przekroczyć w Ŝadnym jego punkcie: dla przewodów z
tworzyw sztucznych ± 5 cm, dla pozostałych przewodów ± 2cm,
− dopuszczalne odchylenia osi przewodu od ustalonego na ławach celowniczych nie powinny przekroczyć: dla
przewodów z tworzyw sztucznych 10 cm, dla pozostałych przewodów 2 cm,
− dopuszczalne odchylenia spadku przewodu nie powinny w Ŝadnym jego punkcie przekroczyć: dla przewodów z
tworzyw sztucznych ± 5 cm, dla pozostałych przewodów
± 2cm i nie mogą spowodować na odcinku
przewodu przeciwnego spadku ani zmniejszenia jego do zera,
− stopień zagęszczenia zasypki wykopów określony w trzech miejscach na długości 100 m nie powinien wynosić
mniej niŜ:
w=0,98 w strefie obsypki / na głębokości poniŜej 1,20 mppt/
w=1,00 / w strefie zasypki do głębokości 1,20m/.
7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT.
Prace budowlane naleŜy rozliczać w oparciu o podpisaną z Inwestorem umowę ryczałtową.
Roboty tymczasowe i prace towarzyszące zostały ujęte w kwocie ryczałtowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną i
wymaganiami Inwestora, jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki
pozytywne.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają wszystkie technologiczne czynności
związane z przebudową linii wodociągowych, a mianowicie:
− roboty przygotowawcze,
− roboty ziemne z obudową ścian wykopów,
− przygotowanie podłoŜa,
− roboty montaŜowe wykonania rurociągów,
− wykonanie rur ochronnych,
− wykonanie izolacji,
− próby szczelności przewodów, zasypanie i zagęszczenie wykopu.
Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie korekt i
poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.
Długość odcinka robót ziemnych poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50 m lub innej
długości ustalonej z Inwestorem.
Dopuszcza się zwiększenie lub zmniejszenie długości przeznaczonego do odbioru odcinka przewodu z
tym, Ŝe powinna być ona uzaleŜniona od warunków lokalnych oraz umiejscowienia uzbrojenia lub uzasadniona
względami techniczno-ekonomicznymi.
8.3. Odbiór końcowy
Odbiorowi końcowemu wg PN-81/B-10725 [11] i PN-91/B-10728 [13] podlega:
− sprawdzenie kompletności dokumentacji do odbioru technicznego końcowego (polegające na sprawdzeniu
protokółów badań przeprowadzonych przy odbiorach technicznych częściowych),
− badanie szczelności całego przewodu (przeprowadzone przy całkowicie ukończonym i zasypanym przewodzie,
otwartych zasuwach - zgodnie z punktem 8.2.4.3 normy PN-81/B-10725 [11]),
− badanie jakości wody (przeprowadzone stosownie do odpowiednich norm obowiązujących w zakresie badań
fizykochemicznych i bakteriologicznych wody).
Wyniki przeprowadzonych badań podczas odbioru powinny być ujęte w formie protokółu, szczegółowo
omówione, wpisane do dziennika budowy i podpisane przez nadzór techniczny oraz członków komisji
przeprowadzającej badania.
Wyniki badań przeprowadzonych podczas odbioru końcowego naleŜy uznać za dokładne, jeŜeli wszystkie
wymagania (badanie dokumentacji i szczelności całego przewodu) zostały spełnione.
JeŜeli któreś z wymagań przy odbiorze technicznym końcowym nie zostało spełnione, naleŜy ocenić jego
wpływ na stopień sprawności działania przewodu i w zaleŜności od tego określić konieczne dalsze postępowanie.
9. DOKUMENTY ODNIESIENIA .
Dokumentami odniesienia są:
― projekt budowlany
― aprobaty techniczne uŜytych materiałów
― Normy i akty prawne:
1. PN-87/B-01060
2. PN-80/B-01800
3. PN-82/B-01801
4. PN-86/B-01811
5. PN-74/B-02480
6. PN-81/B-03020
7. PN-68/B-06050
8.
9.
10.
11.
12.
PN-88/B-06250
PN-53/B-06584
PN-86/B-06712
PN-81/B-10725
PN-85/B-10726
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
PN-91/B-10728
PN-76/B-12037
PN-90/B-14501
PN-74/B-24622
PN-57/B-24625
PN-74/C-89200
PN-76/C-89202
PN-74/C-89204
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
PN-58/C-96177
PN-76/C-96178
PN-87/H-74051
PN-64/H-74086
PN-81/H-74100
PN-84/H-74101
PN-84/H-74102
PN-74/H-74200
PN-80/H-74219
PN-79/H-74244
PN-86/H-74374
PN-70/H-97051
33. PN-82/M-01600
34. PN-92/M-74001
35. PN-84/M-74003
36. PN-83/M-74024/00
Sieć wodociągowa zewnętrzna. Obiekty i elementy wyposaŜenia. Terminologia.
Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i
Ŝelbetowe. Klasyfikacja i określenie środowisk.
Ŝelbetowe. Podstawowe zasady projektowania.
Ŝelbetowe. Ochrona materiałowo-strukturalna. Wymagania.
Grunty budowlane. Podział, nazwy, symbole i określenia.
Grunty budowlane. Posadowienia bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i
projektowanie.
Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy
odbiorze.
Beton zwykły.
Rury betonowe. Budowa kanałów w wykopach.
Kruszywa mineralne do betonu.
Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badania przy odbiorze.
Wodociągi. Przewody z rur stalowych i Ŝeliwnych na terenach górniczych.
Wymagania i badania.
Studzienki wodociągowe.
Cegła pełna wypalana z gliny - kanalizacyjna.
Zaprawy budowlane zwykłe.
Roztwór asfaltowy do gruntowania.
Lepik asfaltowy z wypełniaczami stosowany na gorąco.
Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu. Wymiary.
Kształtki do rur ciśnieniowych z nieplastyfikowanego polichlorku winylu.
Rury ciśnieniowe z nieplastyfikowanego polichlorku winylu. Wymagania i
badania.
Lepik asfaltowy bez wypełniaczy stosowany na gorąco.
Asfalty przemysłowe. Postanowienia ogólne i zakres normy.
Włazy kanałowe. Ogólne wymagania i badania.
Stopnie Ŝeliwne do studzienek kontrolnych.
Rury Ŝeliwne ciśnieniowe. Wymagania i badania.
Rury Ŝeliwne ciśnieniowe do połączeń sztywnych.
Rury Ŝeliwne ciśnieniowe do połączeń elastycznych śrubowych.
Rury stalowe ze szwem gwintowane.
Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego zastosowania.
Rury stalowe ze szwem przewodowe.
Połączenia kołnierzowe. Uszczelki. Wymagania ogólne.
Ochrona przed korozją. Przygotowanie powierzchni stali, staliwa i Ŝeliwa do
malowania. Ogólne wytyczne.
Armatura przemysłowa. Terminologia.
Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania.
Armatura przemysłowa. Zasuwy klinowe kielichowe Ŝeliwne na ciśnienie
nominalne 1 MPa.
Armatura przemysłowa. Zasuwy klinowe kołnierzowe Ŝeliwne. Wymagania i
badania.
37. PN-83/M-74024/02
38. PN-83/M-74024/03
39. PN-85/M-74081
40. PN-89/M-74091
41. PN-89/M-74301
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
BN-76/0648-76
BN-77/5213-04
BN-75/5220-02
BN-74/6366-03
BN-74/6366-04
BN-80/6366-08
BN-77/6731-08
BN-62/6738-03,04,07
BN-87/6755-06
BN-66/6774-01
BN-84/6774-02
BN-83/8836-02
BN-83/8971-06.01
BN-86/8971-08
BN-86/9192-03
57. BN-81/9192-04
58. BN-81/9192-05
59. BN-82/9192-06
60 PN-EN 545:2004
61 PN-EN 545:2005
62 PN-EN 545:2005
/AC:2005
63 PN-EN 681-1:2002
64 PN-EN 681-2:2003
65 PN-EN 681-3:2003
66 PN-EN 681-4:2003
Armatura przemysłowa. Zasuwy klinowe kołnierzowe Ŝeliwne na ciśnienie
nominalne 0,63 MPa.
Armatura przemysłowa. Zasuwy klinowe kołnierzowe Ŝeliwne na ciśnienie
nominalne 1 MPa.
Skrzynki uliczne stosowane w instalacjach wodnych i gazowych.
Armatura przemysłowa. Hydranty nadziemne na ciśnienie nominalne 1 MPa.
Armatura przemysłowa. Kompensatory jednodławicowe kołnierzowe Ŝeliwne na
ciśnienie nominalne 1 i 1,6 MPa.
Bitumiczne powłoki na rurach stalowych układanych w ziemi.
Armatura przemysłowa. Hydranty. Wymagania i badania.
Ochrona przed korozją. Wymagania ogólne i ocena wykonania.
Rury polietylenowe typ 50. Wymiary.
Rury polietylenowe typ 50. Wymagania techniczne.
Rury ciśnieniowe z polipropylenu. Wymagania i badania.
Cement. Transport i przechowywanie.
Beton hydrotechniczny. Wymagania techniczne.
Welon z włókien szklanych.
Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych i kolejowych. świr i pospółka.
Kruszywo mineralne. Kruszywo kamienne łamane do nawierzchni drogowych.
Przewody podziemne. Roboty ziemne. Wymagania i badania przy odbiorze.
Rury bezciśnieniowe. Kielichowe rury betonowe i Ŝelbetowe „Wipro”.
Prefabrykaty budowlane z betonu. Kręgi betonowe i Ŝelbetowe.
Wodociągi wiejskie. Przewody ciśnieniowe z rur stalowych i Ŝeliwnych.
Wymagania i badania przy odbiorze.
Wodociągi wiejskie. Bloki oporowe prefabrykowane. Warunki techniczne
wykonania i wbudowania.
Wodociągi wiejskie. Bloki oporowe. Wymiary i warunki stosowania.
Wodociągi wiejskie. Szczelność przewodów z PCW układanych metodą
bezodkrywkową. Wymagania i badania przy odbiorze.
Rury, kształtki i wyposaŜenie z Ŝeliwa sferoidalnego oraz ich złącza do
rurociągów wodnych. Wymagania i metody badań
Rury, kształtki i wyposaŜenie z Ŝeliwa sferoidalnego oraz ich złącza do rurociągów
wodnych. Wymagania i metody badań
Rury, kształtki i wyposaŜenie z Ŝeliwa sferoidalnego oraz ich złącza do
rurociągów wodnych. Wymagania i metody badań
Uszczelnienia z elastomerów - Wymagania materiałowe dotyczące uszczelek
złączy rur wodociągowych i odwadniających - Część 1: Guma
złączy rur wodociągowych i odwadniających - Część 2: Elastomery
termoplastyczne
złączy rur wodociągowych i odwadniających - Część 3: Materiały z gumy
porowatej
złączy rur wodociągowych i odwadniających - Część 4: Elementy uszczelniające
odlewane z poliuretanu
10. Inne dokumenty
67. Instrukcja nr 240 ITB. Instrukcja zabezpieczenia przed korozją konstrukcji betonowych i Ŝelbetowych.
Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa 1982 r.
68. Instrukcja nr 259 ITB. Wymagania dla biur projektowych w sprawie zabezpieczenia przed korozją
projektowanych budowli. Instytut techniki Budowlanej, Warszawa 1984 r.
69. Katalog budownictwa
KB 4 - 4.11.6 (1)
KB 4 - 4.11.5 (5)
KB 8 - 13.7 (1)
przejścia rurociągami wodociągowymi pod przeszkodami - typ
P1 do P6 (marzec 1979 r.)
studzienki wodociągowe dla zasuw (czerwiec 1973 r.)
przejścia przez ściany budowli rurociągami wodociągowymi
i kanalizacyjnymi (czerwiec 1989r.).
OPRACOWAŁ:

STWiOR cz technol

Transkrypt

Podobne dokumenty

PROTOKÓŁ TYPOWANIA ROBÓT REMONTOWYCH

Strona 1 z 2 Druk od: 17.01.2012r. AB-08(Zał.1)

Hasło dziennik-budowy

Informacja o danych zamieszczonych w ogłoszeniu

Zamawiający informuje, że w związku z tym, iż wynagrodzenie za

Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony

Wykonawca (Kierownik Budowy) obowiązany jest sporządzić przed

brygadzista robót wodno – kanalizacyjnych w zakresie sieci

RAP/41/08 Załącznik do Tabeli wartości robót 1. Czynniki