Nr BDF1/4900/50/57/10/1381

Warszawa, 1 lipca 2010 r.
GŁÓWNA KOMISJA ORZEKAJĄCA
w Sprawach o Naruszenie
Dyscypliny Finansów Publicznych
Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
ORZECZENIE
Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych
w składzie:
Przewodniczący:
Członkowie:
Jan Pyrcak
Przewodniczący GKO:
Członek GKO:
Alfred Beszterda (spr.)
Członek GKO:
Paweł Kryczko
Jedlińska Anna
Protokolant:
rozpoznała na rozprawie w dniu 1 lipca 2010 r. - przy udziale Zastępcy Głównego Rzecznika
Dyscypliny Finansów Publicznych – Roberta Wydry – odwołanie wniesione przez Panią (…) pełniącą w czasie zarzucanego naruszenia dyscypliny finansów publicznych funkcję Dyrektora
Muzeum Pałac im. F. Chopina (…), od orzeczenia Regionalnej Komisji Orzekającej w sprawach
o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w
Warszawie z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt: RIO-IV-R-197/08-K-17/09-R-44/09-K-37/09, w
zakresie uznania Pani (…) winną:
I. umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych polegającego na:
1. udzieleniu w imieniu Pałacu zamówienia publicznego na dostawę materiałów budowlanych
na cele infrastruktury towarzyszącej o łącznej wartości 168.077,18 zł netto (205.054,15 zł
brutto) dostawcom, którzy nie zostali wybrani w trybie określonym w przepisach
o zamówieniach publicznych, co potwierdzają faktury:
Lp.
Nr faktury
Data wystawienia
faktury
1
2
3
Wystawca
4
Wartość
zamówienia
netto
brutto
5
1.
8325/2006
k. 17
29.12.2006r.
Grupa Polskie Składy Budowlane
Budmat
Sp. z o.o.
62.340,19zł
76.055,03zł
2.
8383/2006
k. 20, 21
29.12.2006r.
Grupa Polskie Składy Budowlane
Budmat
Sp. z o.o.
43.046,84zł
52.517,14zł
3.
V1124/2006
27.12.2006r.
k. 23
OTEL Sp. z o.o.
Słupno
27.232,00zł
33.223,04zł
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej
strona 2.
4.
FP/40/1/1
k. 26
28.12.2006r.
Przedsiębiorstwo WielobranŜowe
SEA Piaseczno
12.794,36zł
15.609,12zł
5.
8315/2006
k. 28
29.12.2006r.
Grupa Polskie Składy Budowlane
Budmat
Sp. z o.o.
7.842,00zł
9.567,24zł
6.
1708/0/06
k. 30, 31
28.12.2006r.
Zakład Produkcyjno-Handlowy
Łąck
10.010,31zł
12.212,58zł
7.
1711/0/06
k. 32
28.12.2006r.
Zakład Produkcyjno-Handlowy
Łąck
4.811,48zł
5.870,00zł
RAZEM
168.077,18zł
205.054,15zł
czym naruszyła art. 7 ust. 3 w związku z art. 32 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
- Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.) oraz
dyscyplinę finansów publicznych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy
o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych;
2. udzieleniu w dniu 7 listopada 2007r. w imieniu Pałacu zamówienia publicznego na
wykonanie projektu aranŜacji wnętrz Pałacu (…) o wartości 74.000,00 zł., co potwierdza
umowa o dzieło wykonawcy - (…), który nie został wybrany w trybie określonym w
przepisach o zamówieniach publicznych,
czym naruszyła art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych oraz dyscyplinę finansów publicznych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1
ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
Za przypisane czyny Komisja Orzekająca I instancji wymierzyła Obwinionej karę nagany
oraz obciąŜyła ją obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania na rzecz Skarbu Państwa
w wysokości 271,67 zł.
Główna Komisja Orzekająca - biorąc pod uwagę zebrane w sprawie materiały –
na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 114 ze zm.) – zwanej dalej ustawą
orzeka:
1
Na podstawie art. 147 ust. 1 pkt 2 ustawy:
a) uchyla zaskarŜone orzeczenie w zakresie uznania Obwinionej (…) winną umyślnego
naruszenia dyscypliny finansów publicznych polegającego na udzieleniu w dniu 7
listopada 2007r. w imieniu Pałacu zamówienia publicznego na wykonanie projektu
aranŜacji wnętrz Pałacu (…) o wartości 74.000,00 zł., co potwierdza umowa o dzieło
wykonawcy - (…), który nie został wybrany w trybie określonym w przepisach o
zamówieniach publicznych, czym naruszyła art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. - Prawo zamówień publicznych oraz dyscyplinę finansów publicznych w
rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny
finansów publicznych.
b) uznaje Obwinioną (…) winną nieumyślnego naruszenia dyscypliny finansów
publicznych polegającego na udzieleniu w dniu 7 listopada 2007r. w imieniu Pałacu
zamówienia publicznego na wykonanie projektu aranŜacji wnętrz Pałacu (…) o
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
strona 3.
wartości 74.000,00 zł., co potwierdza umowa o dzieło z wykonawcą - (…), który nie
został wybrany w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych,
czym naruszyła art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych oraz dyscyplinę finansów publicznych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1
ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
2
Na podstawie art. 147 ust. 1 pkt 1 ustawy utrzymuje w mocy orzeczenie Komisji
Orzekającej I instancji w pozostałym zaskarŜonym zakresie.
Pouczenie:
Orzeczenie niniejsze jest prawomocne w dniu jego wydania (art. 142 ustawy).
Stosownie do art. 169 ustawy na niniejsze orzeczenie - w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia
- słuŜy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skargę wnosi się za
pośrednictwem Głównej Komisji Orzekającej.
Przewodniczący
Składu Orzekającego GKO
/-/
Członkowie Składu Orzekającego
/-/ /-/
Na oryginale właściwe podpisy.
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
strona 4.
UZASADNIENIE
Wymieniona we wstępnej części orzeczenia (…) odwołała się do Głównej Komisji
Orzekającej wyłącznie w zakresie wyŜej przytoczonym. Główna Komisja Orzekająca, rozpoznając
odwołanie, nie zajmowała się więc zarzutami, które wobec braku odwołania traktować naleŜy jako
prawomocne.
W odwołaniu (…) wniosła o uchylenie orzeczenia wydanego w I instancji dotyczącego
punktu I :
A1. umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych polegającego na udzieleniu
w imieniu Pałacu zamówienia publicznego na dostawę materiałów budowlanych na cele
infrastruktury towarzyszącej o łącznej wartości 168.077,18 zł netto (205.054,15 zł brutto)
dostawcom, którzy nie zostali wybrani w trybie określonym w przepisach o zamówieniach
publicznych, oraz
A2. udzielenia w dniu 7 listopada 2007 r. w imieniu Pałacu zamówienia publicznego
na wykonanie projektu aranŜacji wnętrz Pałacu (…) o wartości 74.000,- zł – co potwierdza
umowa o dzieło wykonawcy – (…), który nie został wybrany w trybie określonym w
przepisach o zamówieniach publicznych.
Obwiniona wniosła wydanie orzeczenia o nieumyślnym naruszeniu dyscypliny finansów
publicznych bądź o uchylenie zaskarŜonego orzeczenia i przekazanie do ponownego rozpatrzenia
przez organ I instancji.
Orzeczeniu Regionalnej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny
finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Warszawie zarzuciła naruszenie
przepisów prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 28 a ust. 2 oraz art. 5 ustawy z dnia
26 listopada 1998 r. o finansach publicznych oraz błędy w ocenie dowodów przedstawionych w
toku postępowania.
Odnośnie do zarzutów:
Z zebranego w sprawie w I instancji materiału dowodowego jasno i bezspornie wynika,
iŜ na podstawie wskazanych w tabeli faktur zakupiono na rzecz Pałacu (…) materiały niezbędne do
budowy obiektów infrastruktury towarzyszącej. PowyŜsze wynika równieŜ z opisu w/w faktur.
Zarówno opis faktur jak i zatwierdzenie do wypłaty podpisała ówczesna Dyrektor Pałacu (…). Jak
wynika z powyŜszych faktur zakupu materiałów niezbędnych do budowy obiektów infrastruktury
towarzyszącej, materiały te zakupywane były w częściach u róŜnych dostawców, w dniach 27 - 29
grudnia 2006 roku i zatwierdzone w tym samym miesiącu do wypłaty. Regionalna Komisja
Orzekająca nie uznała wyjaśnień Obwinionej w tym zakresie jako uwalniających od naruszenia
przypisanej dyscypliny finansów publicznych. Obwiniona (…) twierdziła, iŜ powyŜszych zamówień
udzielała zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych na co powinny być dokumenty w
Ministerstwie Kultury (karta 179 akt sprawy – dalej w skrócie as), a będące przedmiotem zarzutu faktury
były wystawiane bezpośrednio na Pałac z uwagi na koniec roku i konieczność przelewów (karta
178 as). Komisja I instancji uzupełniła w tym zakresie materiał dowodowy stanowiący akta sprawy
(karty 230-204 as) ustalając, iŜ w trybie z wolnej ręki Obwiniona wydała w dniu 20 grudnia 2006 roku
ogłoszenie o wszczęciu postępowania o zamówienie publiczne na zakup i przechowywanie materiałów
budowlanych na potrzeby budowy infrastruktury towarzyszącej przy Pałacu (…) (karta 214 as) z
terminem zakupu do dnia 29 grudnia 2006 roku, a przechowywania minimum 18 miesięcy. W tym
samym dniu skierowała zaproszenie do ww. postępowania (karta 226 as) ustalając termin prowadzenia
rozmów na dzień 21 grudnia 2006 roku od godz. 9:00. W przekazanych zarówno przez Muzeum (…) jak i
przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego dokumentach, dotyczących przedmiotowego
postępowania, znajduje się równieŜ oświadczenie o spełnieniu warunków udziału w postępowaniu o
przedmiotowe zamówienie publiczne bez daty, a złoŜone przez Firmę Inwestycyjno-Budowlaną
(…) (karty 225,215 as) jak i ogłoszenie o zawarciu umowy w tymŜe postępowaniu (karty 223.213 as),
z którego wynika, iŜ dnia 3 stycznia 2007 roku w wyniku rozstrzygnięcia postępowania zawarto
umowę z (…). Wszystkie wyŜej wymienione dokumenty zostały podpisane przez Obwinioną.
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
strona 5.
Regionalna Komisja Orzekająca ustaliła, iŜ w dniu 21 grudnia 2006 roku (…) pomiędzy
Pałacem (…) reprezentowanym przez (…) - dyrektora Pałacu, a Firmą Inwestycyjno-Budowlaną (…) właściciela - została zawarta umowa (karty 218-217, 229-228 as) dotycząca świadczenia usługi zakupu
materiałów budowlanych dla infrastruktury towarzyszącej w Zespole Pałacowo-Parkowym (…)
z przechowywaniem zakupionych materiałów przez okres 18 miesięcy (§ l umowy). Dalej
z umowy wynika, iŜ zakup naleŜy wykonać do dnia 30 grudnia 2006 roku, a przechowywać od dnia
30 stycznia 2007 roku przez okres do 18 miesięcy (§ 2 umowy); wartość przedmiotu przechowania
ustalono na kwotę wynikającą z przedłoŜonych faktur zakupu (§ 4 umowy) natomiast z § 5 umowy
wynika, iŜ zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie w wysokości 1.000,-zł. brutto miesięcznie - jak
wyjaśniła Obwiniona za okres przechowywania (karta 178 as). Z zawartej umowy wynika
jednoznacznie, iŜ dotyczyła ona zarówno zakupu materiałów budowlanych jak i ich przechowywania.
Za zakup materiałów budowlanych została wystawiona jedna faktura (karty 35-34 as) przez Firmę
Inwestycyjno-Budowlaną (…) na kwotę 22.131,15 zł. netto (27.000,-zł. brutto) na rzecz Pałacu (…).
Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Regionalna Komisja Orzekająca ustaliła
co następuje:
W dniu 27 grudnia 2006 roku fakturą V 1124/2006 wystawioną przez (…) Sp. z o. o. (…) na
rzecz Pałacu (…) zakupiono materiału budowlane (drzwi aluminiowe) na kwotę 27.232 netto, 33.223,04
zł. brutto (karta 23 akt sprawy) za co Pałac (…) zapłacił przelewem w dniu 28 grudnia 2006 roku (karta
24 as).
W dniu 28 grudnia 2006 roku Pałac (…) dokonał dalszych zakupów materiałów
budowlanych :
− f-ra FP/40/1/1 wystawiona przez Przedsiębiorstwo WielobranŜowe (…) na kwotę 12.794,36
zł. netto (15.609,12 zł. brutto) - karta 26 as, za co Muzeum zapłaciło przelewem w dniu 29
grudnia 2006 roku - karta 27 as,
− f-ra 1711/0/06 wystawiona przez Zakład Produkcyjno-Handlowy (…) na kwotę netto 4.811,48
zł. netto (5.870 zł. brutto) - karta 32 as oraz
− f-ra 1708/0/06 wystawiona przez tę samą firmę na kwotę 10.010,31 zł. netto (12.212,58 zł.
brutto) -karta 31 as.
Za powyŜsze dwie faktury Muzeum zapłaciło przelewem w dniu 29 grudnia 2006 roku- karta 33 as.
W dniu 29 grudnia 2006 roku Muzeum dokonało dalszych zakupów materiałów
budowlanych od kontrahenta (…) Sp. z o.o., tj.:
− f-ra 8325/2006 na kwotę 62.340,19 zł. netto (76.055,03 zł. brutto) - karta 17 as za co
zapłacono przelewem w dniu 29 grudnia 2006 roku - karta 18 as,
− f-ra 8383/2006 na kwotę 43.046,84 zł. netto (52.517,14 zł. brutto) - karta 21 as za co
zapłacono przelewem w dniu 29 grudnia 2006 roku - karta 22 as,
− f-ra 8315/2006 ma kwotę 7.842,- zł. netto (9.567,24 zł. brutto) - karta 28 as za co zapłacono
gotówką w dniu 29 grudnia 2006 roku - karta 29 as.
Wszystkie ww. faktury zostały opisane „ Zakupiono materiały budowlane w celu realizacji
infrastruktury towarzyszącej w parku w Pałacu (…)" i zatwierdzone do wypłaty przez Obwinioną (…).
Obwiniona w swoich wyjaśnieniach wskazała, iŜ powyŜsze związane było z końcem roku
kalendarzowego, koniecznością dokonania przelewów i wydatkowaniem otrzymanej dotacji (karty 181176 as).
Z powyŜszego jednoznacznie i bezspornie wynika, iŜ materiały budowlane zakupione powyŜej
związane były z realizacją zadania, na które Obwiniona ogłosiła przetarg w dniu 20 grudnia 2006
roku, co teŜ sama potwierdziła w swoich wyjaśnieniach. Zebrany w sprawie materiał dowodowy
potwierdza równieŜ, iŜ zakupu ww. materiałów budowlanych dokonał Pałac (…), na co wskazują
zarówno wystawione faktury jak i dowody zapłaty za nie.
Komisja Orzekająca w I instancji uznała, iŜ wyjaśnień Obwinionej w tym zakresie nie moŜna
uznać za uwalniające od przypisanego naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Jak
wielokrotnie podkreśla w swojej linii orzeczniczej Główna Komisja Orzekająca, konieczność
wydatkowania otrzymanej dotacji czy upływ roku kalendarzowego nie moŜe stanowić okoliczności
usprawiedliwiających gospodarowanie środkami publicznymi z naruszeniem normujących
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
strona 6.
to gospodarowanie przepisów prawa, a do których prawidłowego stosowania Obwiniona jako
kierownik jednostki sektora finansów publicznych była zobowiązana.
Z powyŜszego, zdaniem Komisji I instancji bezspornie wynika, iŜ Obwiniona udzieliła ww.
zamówień kaŜdemu z kontrahentów bez zastosowania przepisów Prawa zamówień publicznych,
czym naruszyła art. 7 ust. 3 tejŜe ustawy mówiący, Ŝe zamówienia publicznego udziela się
wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami tej ustawy.
Z zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, iŜ Obwiniona wcześniej
przeprowadzała postępowania w trybie ustawy - Prawo zamówień publicznych, zatem wiedziała
o istnieniu takich przepisów. Wiedziała zatem, jakie są podstawowe tryby udzielania zamówień
publicznych tudzieŜ konieczność wystąpienia okoliczności pozwalających na zastosowanie trybów
niekonkurencyjnych. Analizując zgromadzony materiał dowodowy, Regionalna Komisja Orzekająca
doszła do przekonania, iŜ Obwiniona świadomie dokonała podzielenia zamówienia publicznego na
róŜnych kontrahentów, aby uniknąć konieczności zastosowania przepisów Prawa zamówień
publicznych, zatem umyślnie naruszyła dyscyplinę finansów publicznych. Świadczą o tym zarówno
wyjaśnienia samej Obwinionej o konieczności wydatkowania środków finansowych przed upływem
roku kalendarzowego jak i wyspecyfikowane wyŜej faktury potwierdzające dokonanie zakupów.
Obwiniona dokonała opisu ww. faktur, zatwierdziła je do zapłaty. Zakupów dokonała w bardzo
krótkim okresie czasu (27 - 29 grudnia 2006 roku). Okoliczności te wskazują tylko i wyłącznie
na świadomość działania Obwinionej, a co za tym idzie na umyślność działania.
Komisja Orzekająca I instancji uznała, iŜ moŜna było uniknąć przypisanego Obwinionej
naruszenia dyscypliny finansów publicznych poprzez właściwe zastosowanie przepisów Prawa
zamówień publicznych; chociaŜby przeanalizowanie moŜliwości zastosowania np. trybu negocjacji
bez ogłoszenia. W przeciwnym przypadku powinna powstrzymać się od dokonywania ww.
zakupów. RównieŜ fakt, iŜ zakupywany materiał miał być przechowywany przez tak długi czas
(do 18 m-cy) wskazuje, iŜ Obwiniona miała czas aby prawidłowo i w zgodzie z przepisami prawa
udzielić przedmiotowego zamówienia publicznego. Obwiniona mogła równieŜ wystąpić do
dysponenta z prośbą o przesunięcie terminu wydatkowania przyznanych środków finansowych, czego
nie uczyniła.
Obwiniona w uzasadnieniu swego odwołania wywodzi, iŜ w myśl przepisu art. 28a ust. 2
ustawy o finansach publicznych winę za omawiany wyŜej czyn przypisać naleŜy skarbnikowi
i wójtowi Gminy (…), którym (na mocy porozumienia) powierzono określone obowiązki związane
z gospodarką finansową instytucji kultury - Pałac (…). Według owego porozumienia z dniem 6
grudnia 2005 r. Urząd Gminy przejął prowadzenie ksiąg rachunkowych Pałacu. Wójt zapewnić
miał prowadzenie obsługi księgowej Pałacu przez pracowników Urzędu Gminy. Według
odwołującej się Urząd Gminy zobowiązany był wykonać czynności będące przedmiotem
porozumienia z naleŜytą starannością.
W odwołaniu Obwiniona podkreśla, Ŝe realizując swe zadania przeprowadziła procedurę
przetargową i na podstawie umowy-zlecenia udzielonego w dniu 21 grudnia 2006 r. w trybie
„z wolnej ręki” materiały budowlane nabywała dla Pałacu firma (…). Jej zdaniem – błędnie
przeprowadzono etap realizacji umowy i zapłacono faktury, które wykonawca pobrał bezpośrednio
„na zamawiającego”. To zaś – Jej zdaniem – nie moŜe świadczyć przeciwko Obwinionej i jest
błędem w ocenie dowodów. Dodaje, Ŝe zakupów dokonywano w ostatnich dniach roku, przy
większym niŜ zwykle popycie na materiały budowlane (przy tendencji wzrostu ich cen), zaś
płatności realizowano w ostatnich dniach roku (31 grudnia). W tej sytuacji – zdaniem Obwinionej
– nie było moŜliwości dokonania korekt błędnie wystawionych faktur.
Okoliczność ta – Jej zdaniem - nie była rozwaŜana w postępowaniu dowodowym w I
instancji - Obwiniona podkreśla, Ŝe nie przesłuchano w tej sprawie właściciela firmy (…). W
aktach sprawy brak informacji, iŜ zgłaszano i rozwaŜano taki wniosek dowodowy w postępowaniu
w I instancji. Obwiniona wywodzi w odwołaniu, iŜ w tych okolicznościach niesłuszne jest
przypisanie jej winy umyślnej i oczekuje uznania, Ŝe działanie jej miało postać lekkomyślności lub
niedbalstwa (było nieumyślne).
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
strona 7.
W czasie rozprawy przed GKO, w której Obwiniona nie wzięła udziału, Zastępca
Głównego Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych wniósł o utrzymanie w mocy
zaskarŜonego orzeczenia.
Główna Komisja Orzekająca, rozwaŜając odwołanie w tym zakresie doszła do wniosku,
iŜ zarzuty odwołania dotyczące niezastosowania art. 28a ust. 2 ustawy o finansach publicznych
(w kształcie obowiązującym po 1 stycznia 2002 r. – do 31 grudnia 2005 r.) i błędnej oceny
dowodów są chybione.
Przytoczony artykuł 28a ustawy w ustępie 1 ustanawiał zasadę, iŜ „kierownik jednostki
sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej” … W ustępie
2 tego artykułu ustawodawca dał moŜliwość powierzenia przez kierownika jednostki określonych
obowiązków w zakresie gospodarki finansowej pracownikom jednostki.
GKO podkreśla, Ŝe nawet jeśli powierzono pracownikowi określone obowiązki,
nie oznacza to, Ŝe kierownik jednostki nie ponosi odpowiedzialności, jeŜeli kierownik ów sam,
osobiście, obowiązki te wypełnił jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie. W rozwaŜanej
sprawie Odwołująca się nie neguje, iŜ osobiście „zatwierdziła do wypłaty” (poleciła zrealizować
wydatki – dokonała zakupu) na zakup materiałów budowlanych w wyliczonych wyŜej
przypadkach. Nie ulega wątpliwości, Ŝe dokonała tego pod presją upływu czasu – jednak nie
dokonała tego nieumyślnie. Nawet z treści odwołania wynika jednoznacznie, Ŝe Obwiniona
przewidywała, iŜ jej działanie stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych i godziła się
na to. Sytuację taką w art. 22 ust. 2 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny
finansów publicznych jednoznacznie określono jako działanie umyślne („zamiar ewentualny”).
GKO nie dopatrzyła się w sprawie podstaw do skorygowania wydanego w I instancji
zaskarŜonego rozstrzygnięcia. Jest więc ono nadal obowiązujące i prawomocne.
Co do drugiego z punktów odwołania – uwzględnionego w całości w II instancji (patrz –
sentencja niniejszego orzeczenia) Główna Komisja Orzekająca uznała go z słuszny. Przemawia za
tym wywód zawarty w uzasadnieniu orzeczenia wydanego w I instancji (str. 16).
Cyt.: „W dniu 18 grudnia 2007 r. Pan (…) wystawił na rzecz Pałacu (…) rachunek do
umowy o dzieło nr 1/2007 zawartej w dniu 7 listopada 2007 roku (karta 05 as). Rachunek ten
opiewał na kwotę brutto 74.000.- zł. 50 % kosztu uzyskania przychodu z tytułu prawa autorskiego
tj. 37.000.- z, oraz podstawę opodatkowania w wysokości 19 % tj. 7.030.- zł – do wypłaty zatem
pozostała kwota w wysokości 66.9709 zł (po potraceniu podatku dochodowego od osób
fizycznych). Rachunek ten został opisany i podpisany przez Obwinioną (…) oraz przez nią
akceptowany w dniu 18 grudnia 2007 r. i w dniu 27 grudnia 2007 r. poleceniem przelewu
uregulowany (karta 03 as). Z powyŜszego jednoznacznie i bezspornie wynika, iŜ Obwiniona
udzieliła w dniu 7 listopada 2007 r. w imieniu Pałacu (…) zamówienia publicznego na wykonanie
projektu aranŜacji wnętrz Pałacu (…) o wart6ości 74.000.- zł wykonawcy, który nie został
wybrany z zastosowaniem przepisów ustawy - Prawo zamówień publicznych.
W swoich pisemnych wyjaśnieniach Obwiniona stwierdziła, iŜ kwota 74.000.- zł stanowiła
kwotę brutto i nie przekraczała kwoty 14.000 Euro zatem zwolniona ze stosowania tej ustawy.
JednakŜe na rozprawie w dniu 25 maja 2009 r. i 9 marca 2010 r. stwierdziła, Ŝe to faktycznie Jej
błąd, Ŝe w tej kwocie nie występuje podatek VAT i źle zrobiła podpisując umowę o dzieło na to
zadanie.
Komisja (I instancji) uwzględniła wyjaśnienia Obwinionej złoŜone na rozprawach.
Faktycznie kwota wskazana w wystawionym za realizację projektu rachunku jest kwota nie
zwierająca podatku VAT. Natomiast zgodnie z art. 32 cyt. ustawy Prawo zamówień publicznych
podstawą ustalenia wartości zamówienia jest całkowite szacunkowe wynagrodzenie wykonawcy,
bez podatku od towarów i usług. Zatem kwota 74.000.-zł zarówno w dacie popełnienia czynu jak
i w dacie orzekania przewyŜsza wartość 14.000 Euro – obowiązkiem Obwinionej było więc
przeprowadzenie postępowania na przedmiotowe zadanie zgodnie z przepisami Prawo zamówień
publicznych, co pozwoliłoby na uniknięcie przypisanego naruszenia dyscypliny finansów
publicznych. Komisja (I inst.) uznała wyjaśnienia Obwinionej, iŜ działała w błędzie i nieumyślnie
naruszyła dyscyplinę finansów publicznych poprzez niezachowanie naleŜytej ostroŜności
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381
strona 8.
wymaganej w danych okolicznościach. Obwiniona powinna przed udzieleniem zamówienia
publicznego , czyli przed podpisaniem umowy, upewnić się co do prawidłowości działania, które
zamierzała podjąć.”
GKO po zapoznaniu się z uzasadnieniem orzeczenia wydanego w I instancji i stwierdzeniu,
Ŝe uzasadnienie to przeczy sentencji zaskarŜonego orzeczenia, zmieniła tę sentencję
i jednoznacznie podkreśliła w sentencji niniejszego orzeczenia, Ŝe czyn ten przypisany został
Obwinionej (…) jako popełniony nieumyślnie. Wniosek zawarty w odwołaniu został więc
uwzględniony.
Orzeczenie wydane w I instancji w kwestiach nie zmienionych niniejszym orzeczeniem
(w tym równieŜ kosztów postępowania) jest prawomocne.
GKO nie uwzględniła wniosku o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
w I instancji – uznając, Ŝe sprawa została dostatecznie wyjaśniona i nie istnieje potrzeba
uzupełniania postępowania dowodowego.
W kwestii wymierzonej w I instancji łącznej kary za wszystkie przypisane Obwinionej
naruszenia dyscypliny finansów publicznych (art. 37 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych) GKO związana jest przepisem art. 35 ustawy nakazującym
wymierzenie za czyn umyślny kary surowszej niŜ upomnienie. GKO kierowała się takŜe
przekonaniem o konieczności uwzględniania wymogów prewencji ogólnej oraz o brak w sprawie
szczególnych okoliczności przemawiających za innym rozstrzygnięciem w tej kwestii.
Przewodniczący
Składu Orzekającego GKO
/-/
Orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej Nr BDF1/4900/50/57/10/1381