KONFLIKTY W ZESPOLE

Transkrypt

KONFLIKTY W ZESPOLE
Zarządzanie zespołem w projekcie
KONFLIKTY W ZESPOLE
KONFLIKT
Sytuacja , w której dwie (lub więcej) osoby, grupy (strony)
spostrzegają niemożliwe do pogodzenia różnice interesów, niemożność zdobycia
ważnych zasobów, niemożność realizacji istotnych potrzeb i/lub wartości
i
podejmują działania, aby tę sytuacje zmienić
TYPY KONFLIKTÓW
•
•
•
•
•
•
•
•
Konflikt relacji
błędne spostrzeganie
zła komunikacja
silne emocje
stereotypy
negatywne odwetowanie
Konflikt wartości
•
•
różnice religii, ideologii,
tradycji
wartości związane z
własnym „ja”
wartości dnia
codziennego (zwyczaje,
konwenanse)
•
•
•
•
Konflikt strukturalny
nierówna kontrola
zasobów
nierówny rozkład sił
rozmieszczenie
przestrzenne
ograniczenia czasowe
•
•
•
•
Konflikt danych
brak informacji
błędne zrozumienie
danych
różne sposoby
interpretacji danych i
procedury ich zbierania
Konflikt interesów
interesy rzeczowe
interesy proceduralne
interesy psychologiczne
Wszelkie prawa zastrzeżone
Copyright ©Magdalena Korczyk – Waszak
Zarządzanie zespołem w projekcie
ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW
POZIOMY POROZUMIEWANIA SIĘ W SYTUACJI KONFLIKTU
a.
b.
c.
d.
UCZUCIA – „Jakie szkodliwe emocje to we mnie wywołuje?”
PERCEPCJA – „Jak wygląda ten problem z kilku perspektyw?”
WARTOŚCI I INTERESY – „Dlaczego postrzegacie to w taki sposób?”
LOGIKA – „Kto ma rację, w jakich okolicznościach?”
SPOSOBY MINIMALIZOWANIA KONFLIKTU - NEGOCJACJE
 Ustalcie punkty zgodności i rozbieżności. Spiszcie je. W trudnych chwilach
negocjacji taki dokument pokaże Wam czarno na białym, iż macie jakieś
wspólne cele
 Przeanalizujcie rozbieżności, ale nie traktujcie ich jako przeszkód
niemożliwych do pokonania
 Nie okazuj nadmiernego entuzjazmu, kiedy ustępuje druga strona ani po
osiągnięciu porozumienia. Druga strona może nabrać podejrzeń i pomyśleć:
„może za dużo oddaliśmy?”
 Cały czas dbaj o to, aby druga strona mogła zachować twarz
 Nie reaguj od razu na ataki i naciski – policz do 10. Daj sobie czas do
namysłu. Dobry negocjator nie traci kontroli
 Zalecany spokój i cierpliwość
Wszelkie prawa zastrzeżone
Copyright ©Magdalena Korczyk – Waszak
Zarządzanie zespołem w projekcie
CO SPRAWIA, ŻE POSZCZEGÓLNE JEDNOSTKI REALIZUJĄ
SIĘ W ZESPOLE
CZYNNIKI MOTYWACYJNE:
 Uczestnictwo w procesie decyzyjnym
Jeśli doprowadzimy do tego, że ludzie będą czekać na rozkazy z góry, to w rezultacie
powstanie grupa uzależnionych od lidera „wyczekiwaczy”. Najczęstszym powodem
bierności jest bowiem brak wciągania ludzi w myślenie o przyszłości, w to co
możemy zmienić na lepsze i brak utrwalani w członkach zespołu przekonania, iż od
nich samych coś w tej grupie zależy
 Możliwość wykorzystania i rozwoju własnego potencjału wiedzy,
umiejętności i odczuć
Jeśli dostrzeżemy i wydobędziemy mocne strony poszczególnych jednostek i na nich
będziemy się opierać, przydzielając poszczególnym członkom zespołu, określone
zadania, stworzymy szansę, że będą oni robić to, na czym najlepiej się znają, to w
czym mogą się realizować
 Możliwości otrzymania nagrody
Ważne jest nie tylko to, co dostajemy (zawartość), ale forma w jakiej otrzymujemy
nagrodę.
 Wsparcie innych członków zespołu i stworzenie sprzyjającej atmosfery
Prawdziwe wsparcie polega na praktycznej pomocy członków zespołu
w rozwiązywaniu danego problemu – poprzez konkretne działania, dostarczanie
informacji oraz postawę dającą nam poczucie, że cały zespół jest z nami. Dzięki
takim działaniom budujemy prawdziwe poczucie jedności w grupie
 Jasno określone role i zadania
Jeśli wiemy za co odpowiadamy i z czego będziemy rozliczani, będziemy mieli
poczucie bezpieczeństwa i poczucie stabilności w zespole, a to z kolei wpłynie na
naszą motywację do działań.
Wszelkie prawa zastrzeżone
Copyright ©Magdalena Korczyk – Waszak
Zarządzanie zespołem w projekcie
13 SPOSOBÓW ZWIĘKSZANIA MOTYWACJI
CZŁONKÓW GRUPY I ORGANIZACJI
WYRAŻANIE UZNANIA
1. K AŻDE OSIĄGNIĘCUIE POWINNO BYĆ DOSTRZEŻONE I ODPOWIEDNIO NAGRODZONE POCHWAŁĘ. ZWŁASZCZA W DUŻYCH
ORGANIZACJACH , GDZIE INDYWIDUALNY WYSIŁEK CZĘSTO BYWA NIEZAUWAŻONY.
2. DAĆ CZŁNKOM MOŻLIWOŚĆ WYBORU I ULEPSZEŃ. OSOBA POZBAWIONA PRAWA PODEJMOWANIA DECYZJI, STAJE SIĘ BIERNA I
APATYCZNA.
3. GDZIE ZAJDZIE POTRZEBA, POMAGAĆ I WSPIERAĆ INNYCH CZŁONKÓW GRUPY. ZACHĘCAĆ DO ZWRACANIA SIĘ O POMOC; PROŚBA
O POMOC JEST OZNAKĄ SIŁY, A NIE SŁABOŚCI
ROZSZERZANIE ODPOWIEDZIALNOŚCI INNYCH OSÓB W GRUPIE
4. CZŁONKOWIE POWINNI ODPOWIADAĆ ZA SPRAWY, NA KTÓRE MAJĄ BEZPOŚREDNI WPŁYW.
5. UŚWIADAMIAĆ CZŁONKOM, W JAKI SPOSÓB ICH ZADANIA ŁĄCZĄ SIĘ Z CEKLAMI OSOBISTYMI I NADRZĘDNYM CELEM ORGANIZACJI
6. ZACHĘCAĆ CZŁONKÓW DO USTALANIA WŁASNYCH ZADAŃ LUB PRZYNAJMNIEJ UMOŻLIWIĆ IM UCZESTNICTWO W PROCESIE USTALANIA
CELÓW. ZAPEWNI TO DOSTOSOWANIE ZADAŃ DO MOZLIWOŚCI.
WŁAŚCIWE PROPORCJE
7. DOSTARCZAĆ CZŁONKOM ZEWNĘTRZNYCH BODŹCÓW I ŹRÓDEŁ SATYSFAKCJI WEWNĘTRZNEJ WE WŁAŚCIWEJ PROPORCJI. BODŹCE
ZEWNĘTRZNE TO NA PRZYKŁAD POCHWAŁY, ZAŚ ŹRÓDŁEM WEWNĘTRZNEJ SATYSFAKCJI JEST SAMA PRACA. SAME POCHWAŁY NIE
WYSTARCZĄ DO WZBUDZENIA MOTYWACJI, NIE POWINNY TEŻ PRZESŁONIĆ BODŹCÓW PŁYNĄCYCH Z WYKONYWANEJ PRACY. ZDANIA
POWINNY BYĆ INTERESUJĄCE, ZRÓŻNICOWANE I DAWAĆ OKAZJĘ WYKAZANIA WŁASNYCH MOŻLIWOŚCI.
8. ZINDYWIDUALIZOWAĆ STYL NADZORU. NIEKTÓRE OSOBY POTRZEBUJĄ DOKŁADNIEJSZEGO NADZOROWANIA, INNI NIE POTRZEBUJĄ
GO WCALE. NADZÓR POWINIEN STANOWIĆ UŁATWIENIE PRACY DLATEGO TEŻ NALEŻY NADZOROWAĆ JAK NAJMNIEJ, LECZ W
ZALEŻNOŚCI OD POTRZEB CZŁOWIEKA.
9. STALE DOSTARCZAĆ CZŁONKOM INFORMACJI NA TEMAT ICH PRACY, ABY MOGLI W RAZIE POTRZEBY POPRAWIĆ WYDAJNOŚĆ.
NAJLEPIEJ NA BIEŻĄCO INFORMOWAĆ O WYNIKACH, ZAWSZE W ODNIESIENIU DO WYKONYWANYCH ZADAŃ I ŁĄCZNIE ZE
WSKAZÓWKAMI NA PRZYSZŁOŚĆ. NIGDY NIE UDZIALEĆ NAGANY BEZ UZASADNIENIA FAKTAMI I BEZ WSKAZÓWEK.
WIARA CZYNI CUDA
10. OKAZYWAĆ WIARĘ W INNE OSOBY , LICZYĆ NA INNYCH. LUDZIE ŁATWIEJ OSIĄGAJĄ SUKCESY, GDY WIEDZĄ, ŻE KTOŚ SIĘ PO NICH
TEGO SPODZIEWA.
11. ZAPEWNIĆ INNYM LUDZIOM MOŻLIWOŚĆ ODNOSZENIA SUKCESÓW. KAŻDY POWNIEN MIEĆ ZAPEWNIONY WSPÓŁUDZIAŁ W
OSIĄGNIĘCIACH.
12. DOPROWADZIĆ DO KLIMATU WSPÓLNEGO ZAUFANIA I OTWARTEJ KOMUNIACJI.
13. DEMONSTROWAĆ WLASNĄ WYSOKĄ MOTYWACJĘ POPRZEZ ZACHOWANIUE I POGLĄD. LIDER MUSI DAWAĆ PRZYKŁAD WŁAŚCIWEGO
PODEJŚCUIA DO ZADAŃ.
Efektywna informacja zwrotna
Wszelkie prawa zastrzeżone
Copyright ©Magdalena Korczyk – Waszak
Zarządzanie zespołem w projekcie
1.Konkretna, a nie ogólna
nie mów: ‘Myślę, że Twój wkład w pracę grupy był zbyt mały’
powiedz raczej: Nie odzywałeś się podczas zebrania, kiedy mówiliśmy o dystrybucji ulotek.
Wielokrotnie zajmowałeś się dystrybucją – znasz się na tym. Myślę, że Twoje milczenie
pozbawiło nas ważnych informacji’
2. Opisowa, a nie oceniająca
nie mów: ‘Jesteś nieodpowiedzialny’
powiedz raczej: ‘Kiedy spóźniasz się z twoją częścią raportu, który mam przedstawić na
naszym zgromadzeniu, bardzo utrudniasz mi pracę’
3. Odnosi się do zachowań, które odbiorca może zmienić
nie mów o cechach odbiorcy, na które nie ma on wpływu – cechy wyglądu zewnętrznego,
temperamentu, inteligencji
powiedz raczej o zachowaniach, które są pod jego kontrolą ‘Kiedy podnosisz głos, mam
ochotę przerwać rozmowę’
4. Od siebie
nie mów: ‘Jesteś dominujący’
powiedz raczej: ‘Nie dopuściłeś mnie do głosu podczas zebrania, czuję, że moje zdanie nie
zostało uwzględnione’
5. Udzielaj informacji zwrotnej ZARAZ PO ZAISTNIENIU SYTUACJI
6. Bądź autentyczny
nie mów tego, co według ciebie wywoła pożądany skutek, nie manipuluj
powiedz raczej to, co czujesz i myślisz
1. Bądź skoncentrowany na rozmówcy i jego reakcjach
2. Daj rozmówcy możliwość ustosunkowania się do usłyszanych informacji
3. Udzielaj zarówno pozytywnych, jak i negatywnych informacji zwrotnych
4. Zachowaj umiar
nie nadawaj zbyt wielkiej wagi opisywanym zachowaniom
pokaż je raczej w takim kontekście, aby odbiorca sam mógł ocenić ich wagę i znaczenie
5. Nie porównuj
nie porównuj odbiorcy z innymi członkami zespołu
porównaj raczej jego zachowania, czy dokonania wskazując na progres lub regres
12. INFORMACJA ZWROTNA MA SŁUŻYĆ ODBIORCY, A NIE ODWETOWI
Wszelkie prawa zastrzeżone
Copyright ©Magdalena Korczyk – Waszak