2 - Osieczna
Transkrypt
2 - Osieczna
[2] PRZEGLĄD OSIECKI Niezwykłe lekcje historii Taki dzień i w Kąkolewie, i w Osiecznej przeżywa się tylko raz w roku. Zawsze w styczniu i zawsze w rocznicę powstania wielkopolskiego. Szkoły w tych miejscowościach noszą bowiem imię Powstańców Wielkopolskich, o czym wiedzą niemal wszyscy mieszkańcy gminy. Nic dziwnego, że w tym szczególnym dniu wielu z nich uczestniczy we mszy świętej odprawianej w intencji poległych i zmarłych powstańców, ogląda widowiska przygotowane przez uczniów, na nowo odkrywa karty historii sprzed prawie stu lat. W tym roku ów powrót do powstańczych wydarzeń miał w Kąkolewie niecodzienną oprawę. Na dużej scenie w holu szkoły stanęły choinki, replika pomnika, w tle piękna dekoracja, kwiaty, znicze, obok wystawa powstańczych czapek. Widzowie dokładnie wiedzieli, że mali artyści przeniosą ich w czas powstania wielkopolskiego. A nastrój podkreślała muzyka i powstańcze pieśni. Słychać było i „Pierwszą Brygadę”, i „Biały Krzyż”, i „Rotę”, i „Sercu najmilsza”. W ten niezwykły klimat wpisały się cztery młode dziewczyny. Weszły na scenę i zaskoczyły wszystkich pomysłem opracowania ścieżki rowerowej prowadzącej śladami powstańców. Zebrały mnóstwo informacji o powstaniu na terenie gminy Osieczna, przeprowadziły wiele rozmów z najstarszymi mieszkańcami wsi, wysłuchały niejednej opowieści. Od swoich dziadków dowiedziały się o historii pomnika w kąkolewskim lesie, przy drodze prowadzącej do Trzebani. Ten pomnik najpierw był krzyżem z brzozy, do którego postument ofiarował hrabia Mielżyński i który Niemcy zniszczyli w czasie wojny, a mieszkańcy postawili na nowo w 1959 roku. Dziewczyny opowiedziały o pałacu w Pawłowicach, gdzie znajdowała się siedziba sztabu grupy „Leszno”, dowodzonego przez por. B. Śliwińskiego, oraz o kościele Matki Boskiej Śnieżnej, gdzie powstańcy złożyli uroczystą przysięgę. A także o pałacu w Kąkolewie, w którym zorganizowano siedzibę sztabu oddziału Boreckiego, dowodzonego przez sierżanta I. Talarczyka i o osieckich wiatrakach, przy których 11 stycznia 1919 roku miała miejsce bitwa. Mówiły o pomniku przy dawnym cmentarzu ewangelickim, o mogiłach powstańczych na osieckim cmentarzu i przy kościele w Kąkolewie, a także o klasztorze franciszkanów, który stanowił schronienie dla powstańców w trudnych dniach walki. To wszystko dziewczyny przeplatały wspomnieniami tych, którzy powstańców znali lub którzy słyszeli o ich spotkaniach z mieszkańcami Kąkolewa, Osiecznej, Trzebani. Mapa wiodąca śladami powstańców stawała się coraz bogatsza, a ścieżka coraz dłuższa. Dziewczęta domalowywały do niej kolejne przystanki i dopisywały następne zdarzenia. A wszystko dla swoich kolegów i koleżanek, dla młodych, by zrozumieli i zapamiętali. To pokoleniowe przesłanie było chyba największą wartością tegorocznej inscenizacji. Młodzi aktorzy z kąkolewskiej szkoły znaleźli sposób na połączenie historii i współczesności. W apelu poleg- Uczniowie z Osiecznej brali udział w okolicznościowych apelach. W Kąkolewie było naprawdę uroczyście. łych przypomnieli Jana Machowiaka, ciężko rannego pod Nową Wsią, Jana Ławniczaka, cywila przypadkowo zastrzelonego 10 stycznia 1919 roku, Mariana Glapiaka, ciężko rannego na dworcu w Kąkolewie, Stanisława Bartkowiaka, poległego 26 czerwca 1919 roku pod Granicznikiem, a także wszystkich powstańców z sąsiednich gmin i powiatów. Bo wszyscy oddali życie i zdrowie za Ojczyznę. I o tym była ta niezwykła lekcja historii. O uczuciach najgłębszych, o miłości do Polski, o szacunku do przodków, o pamięci. Takiego spotkania z historią nie da się zapomnieć. Uczniowie przytoczyli dziesiątki faktów powstańczych, przypomnieli daty, przywołali nazwiska bohaterów, recytowali wiersze, śpiewali. A na koniec zapalili znicze w miejscach, o których tak dużo opowiadali. No i zostawili mapę ścieżki, by każdy kto trafi kiedyś w te strony mógł podążyć śladami historii, zadumać się, wspominać bohaterów i raz jeszcze upewnić się, że wie, co w życiu jest najważniejsze. A tę ścieżkę i powstańcze losy dobrze znają też uczniowie ze szkoły w Osiecznej. Ich lekcje historii bywają podobne. Szkoła nosi to samo imię, młodzież poznaje te same szczegóły, zapala znicze na tych samych mogiłach. Bo historia powstania jest przecież wspólna, jest nasza. W tym roku w Osiecznej świętowano rocznicę nieco inaczej. Nazwano ją imieninami szkoły. Najpierw zorganizowano okolicznościowe apele i wszyscy obejrzeli film dokumentalny pokazujący walki powstańcze oraz męstwo i odwagę żołnierzy, którzy przywrócili Polsce należne miejsce na mapie Europy. Były konkursy tematyczne, delegacje złożyły wiązanki kwiatów na grobach patronów, uczniowie uczestniczyli w konkursie tanecznym i prezentacji tańców ludowych członków zespołu z Moraczewa, a rodzice przygotowali słodki poczęstunek. Uczniowie klas I gimnazjum otrzymali Karty Ucznia. To też było wyjątkowe spotkanie, uroczyste, ciepłe, radosne. A w Kąkolewie jak zawsze w tym dniu zorganizowano również uroczystości dla najmłodszych. Pierwszoklasiści złożyli przyrzeczenie, odebrali dyplomy, zostali oficjalnie przyjęci do społeczności uczniowskiej. Do Księgi Honorowej Szkoły wpisano Sabinę Siepak, przewodniczącą Rady Rodziców w ostatnich czterech latach. Były gratulacje i podziękowania. (has) Nad programem tegorocznej imprezy w Osiecznej czuwali: E. Nitecka, H. Szajbe, P. Piotrowski, M. Mrówczyńska, D. Pieczyńska i W. Pieczyński. W Kąkolewie scenariusz przygotowała i reżyserowała inscenizację Anna Poprawska, oprawę muzyczną zapewnił Dominik Nowacki, a dekorację wykonały: Eliza Kosmalska i Ewa Łapawa. W Osiecznej brawami nagrodzono zwycięzców eliminacji powiatowych XII Konkursu Wiedzy o Wielkopolsce. Zostali nimi: Madalena Woźna z klasy Va, Mikołaj Kaliszewski z klasy Vb, Martyna Skrobała z klasy IVa, Klaudia Krajewska z klasy IVb i Elżbieta Biała z klasy IVb. W Kąkolewie zorganizowano trzy konkursy. Uczniowie klasy I-III śpiewali pieśń “Gdy szedłem raz od Warty”. Najładniej zrobili to uczniowie klasy IIIa. Drugie miejsce zajęły klasy Ia i IIb, a trzecie - Ib i IIIb. Uczniowie klas IV-VI wykonywali repliki powstańczych pomników i dzielili się wiedzą o powstaniu. W tej rywalizacji najlepsza okazała się klasa IVb, a kolejne miejsca zajęły klasa IVb i Vb. Uczniowie gimnazjum wykonywali czapki powstańcze oraz odpowiadali na pytania dotyczące historii początków XX wieku. Tutaj kolejne miejsca zajęli: IIIa, IIa i Ia.