Dylematy diagnostyczne

OPIS PRZYPADKU
Dylematy diagnostyczne
Lek. dent. Alicja Dziedzicka, prywatna praktyka
stomatologiczna w Warszawie, członek PTE
K
obieta, lat 22, zgłosiła się do
gabinetu z powodu obrzęku
dziąsła po stronie przedsionkowej w rzucie wierzchołka
korzenia zęba 22 (ryc. 1). Pacjentka
ogólnie zdrowa, w wywiadzie szczegółowym podała uraz zęba 21 ok. czterech
lat wcześniej z następowym leczeniem
kanałowym i odbudową wypełnieniem
kompozytowym. Badanie ogólne nie
było istotne diagnostycznie. Badanie
szczegółowe wykazało:
► Ząb 22 – lekko bolesny na opukiwanie, ruchomość prawidłowa, głębokość kieszonki dziąsłowej w normie,
prawidłowa reakcja na testy żywotności, zabarwienie zęba prawidłowe, brak ubytków próchnicowych,
na dziąśle od strony przedsionkowej
na wysokości wierzchołka korzenia
widoczny ropień podśluzówkowy
z czynną przetoką.
► Ząb 21 – lekko bolesny na opukiwanie, zwiększona ruchomość w płaszczyźnie poziomej i pionowej, głębokość kieszonki dziąsłowej w normie,
brak reakcji na testy żywotności,
zabarwienie zęba ciemniejsze od zębów sąsiednich, nieszczelne wypełnienia kompozytowe.
Wykonano punktowe zdjęcia rentgenowskie, na których widoczna była
zmiana osteolityczna obejmująca
wierzchołki korzeni zębów 21 i 22 oraz
skrócenie długości korzenia zęba 21
w wyniku resorpcji zewnętrznej
(ryc. 2). Ćwiek gutaperkowy wprowadzony do kanału przetoki ropnej wskazywał na wierzchołek zęba 22 (ryc. 3).
Mimo zmiany okołowierzchołkowej obejmującej ozębną zęba 22 oraz
przetoki ropnej mającej źródło przy
wierzchołku tego zęba, nie zdecydowano się na jego leczenie kanałowe.
Uznano, że ząb jest żywy i nie stanowi siedliska bakterii powodujących
zakażenie (ryc. 4).
3
2
4
1
Medical Tribune / nr 12 / 0153 / Stomatologia
1
OPIS PRZYPADKU
5
W przypadku zęba 21 postawiono diagnozę: przewlekłe, zaostrzone
zapalenie tkanek okołowierzchołkowych. Przystąpiono do ponownego leczenia kanałowego. Wszystkie zabiegi
wykonywano w znieczuleniu nasiękowym pod osłoną koferdamu w powiększeniu 8-16 razy przy użyciu mikroskopu zabiegowego. Do płukania
kanałów używano 5,25-proc. roztworu
podchlorynu sodu i 15-proc. roztworu
EDTA aktywowanych ultradźwiękami.
Podczas pierwszej wizyty usunięto
z kanału zęba 21 stary materiał, opracowano kanał pilnikami rotacyjnymi
6
do rozmiaru 0,35 o rozszerzeniu 0,06
na długość roboczą 23 mm ustaloną
endometrem. Kanał obficie przepłukano płynami płuczącymi. Do komory
zęba na miesiąc założono wodorotlenek wapnia i zamknięto opatrunkiem
czasowym (ryc. 5).

Pacjentka zgłosiła się ponownie
po dwóch miesiącach. Ząb 21 nie
wykazywał rozchwiania, był niebolesny na opukiwanie, przetoka nad
zębem 22 uległa zamknięciu. Ząb 22
prawidłowo reagował na testy żywotności. Opracowano kanał zęba 21 na
7
długość roboczą pilnikami rotacyjnymi NiTi do rozmiaru 0,80 i rozszerzenia 0,04, a po obfitym płukaniu
wypełniono gutaperką i uszczelniaczem metodą continuous wave of
condensation. Ujście kanału zabezpieczono płynnym kompozytem i założono wypełnienie kompozytowe
(ryc. 6). Wyznaczono termin wizyty
kontrolnej za trzy miesiące.

Pacjentka zgłosiła się ponownie
do gabinetu po pięciu latach z problemem z innym zębem. Zęby 21
i 22 były bezobjawowe, niebolesne
na opukiwanie, z prawidłową ruchomością i głębokością kieszonek
dziąsłowych. Ząb 22 prawidłowo
reagował na testy żywotności. Na
punktowym zdjęciu RVG widoczne
było całkowite wygojenie stanu zapalnego przy wierzchołkach korzeni
zębów 21 i 22. Oznacza to, że słusznie powstrzymano się od leczenia
kanałowego zęba 22, mimo że jego
ozębna była zaangażowana w proces zapalny (ryc. 7).
■
Zdjęcie autorki: archiwum prywatne
Zdjęcia przypadku:
archiwum prywatne (7)
2
Medical Tribune / nr 12 / 0153 / Stomatologia