System jest to uporządkowana wiedza

Brydżownia
Systemy licytacyjne, konwencje
System jest to uporządkowana wiedza
Posted on 11/09/2012 by Longin
CZYNNIK PIERWSZY – “SYSTEM” PARTNERA
System jest to uporządkowana wiedza. Bez posiadania pewnego systemu niemożliwe jest nawet przejść przez
ulicę, a cóż dopiero grać w tak skomplikowaną grę, jak w brydża.
Każdy gracz w brydża, z wyjątkiem graczy początkujących, ma pewien system gry. Jego system może być zupełnie
podświadomy lub też może on należeć do pyszałkowatej kategorji “cudownego dziecka”, chwalącego się, iż “gra
beż żadnego systemu”. Nie zmienia to faktu, iz każdy gracz posiada jakiś system, t. zn. pewną ilość teoryj,
przyzwyczajeń i praktycznych metod. Sam fakt odżegnywania się przez wielu graczy od posiadania jakiegokolwiek
systemu jest właśnie podejrzanie systematyczny. Wielu świetnych graczy również oświadcza, że nie posiada
systemu, lecz jest to tylko naturalna i słuszna reakcja przeciwko pewnym systemom, stojącym niżej od systemu
danego gracza. Z tego względu dobry gracz woli oświadczyć, że gra bez systemu, co jest słusznem posunięciem
taktycznem. Źli gracze mają również swoje systemy, oparte jednak na kilku, zupełnie fałszywych teorjach.
Zasadnicze wytyczne systemu partnera wyraźnie się zarysują po rozegraniu z nim kilkunastu rozgrywek.
W konsekwencji, pierwszą zasadą każdego gracza powinno być studjowanie odzywek partnera i przeciwników,
celem zdania sobie sprawy ze stosowanych przez nich teoryj.
Ponieważ największe straty ponosi się przy wybraniu nieodpowiedniego koloru, wstępnem zadaniem będzie
stwierdzenie, jakie teorje stosuje partner przy podtrzymaniu. Jeśli daje podtrzymanie, posiadając 2, lub 3 blotki
w atu, t. zn., iż jego teorja pochodzi z tych czasów, gdy uważano, iż odzywka otwierająca może być dana przy
posiadaniu, minimum, AKxxx – w takim wypadku stosujemy następujące postępowanie:
a) przypuszczamy, że odzywki partnera w kolor s silniejsze, niż normalne i z tego powodu zniżamy wymagania
odnośnie podtrzymań w kolor partnera;
b) nie wyrzekając się odzywek w czterokartowe kolory, stosujemy je z należytą ostrożnością.
Posiadając np.
♠AD32 ♥A65 ♦842 ♣753
pasujemy; gdybyśmy jednakże posiadali
♠AD108 ♥A65 ♦842 ♣D75
zalicytowalibyśmy jedno pik, gdyż korzyść z odzywek czterokartowych jest zbyt wielka, aby się jej wyrzekać.
Mówiąc ogólnie, właściwą zasadą będzie nie wyrzekać się własnych metod licytacyjnych, lecz odpowiednio je
modyfikować i stosować je z należytą ostrożnością, gdyż winniśmy być przygotowani, że partner podtrzyma ze
słabą kartą.
Następnem zagadnieniem będzie stwierdzenie, czy partner stosuje przy odpowiedziach negatywne bez atu, celem
pokazania 1½ lew na honory, gdy nie jest w możliwości podtrzymać w kolor. Gdy partner jest zwolennikiem starej
teorji, że odzywka w jedno bez atu oznacza silną rękę lub też jeszcze gorszej teorji, iż odzywka ta oznacza
posiadanie samych blotek w ręku, powtórne odzywki gracza winny być robione na podstawie większych lub
mniejszych wartości ręki, a to w zależności od teorji partnera.
Wszyscy gracze – dobrzy, czy źli, mają pewne idjosynkrazje oraz zwyczaje, które przy ścisłej obserwacji możemy
szybko wykryć.
Niektórzy gracze np. mają zwyczaj dawania lekkich karnych kontr; odpowiadamy na to częstszem ich znoszeniem.
Inni znów nie otworzą licytacji bez posiadania w ręku przynajmniej 3 lew na honory. Jeszcze inni otworzą – tylko
z 2 lewami na honory. Te właściwości winniśmy uwzględniać przy obliczaniu minimum oczekiwanych lew.
Niektórzy gracze przelicytują odzywkę otwierającą przeciwników, posiadając rękę:
♠AD842 ♥654 ♦973 ♣85
inni – nie przelicytują otwierającej odzywki z ręką:
♠AK842 ♥654 ♦A973 ♣8
Posiadając rękę:
♠AKDW942 ♥872 ♦6 ♣43
słusznie będzie zastosowanie odzywki zaporowej w cztery pik, grajac z partnerem A, lecz niewłaściwe –
z partnerem B, którego teorją jest, iż odzywka na cztery pokazuje bardzo silną kartę, wobec tego przy
najmniejszem podtrzymaniu zalicytuje szlemika.
Biorąc pod uwagę, iż gracze obracają się mniej więcej w tych samych kółkach brydżowych, możemy dość łatwo
skatalogować teorje oraz idjosynkrazje poszczególnych graczy.
Nawet, gdy ma się do czynienia z zupełnie nowymi partnerami, krótka obserwacja da nam pogląd na ich teorje.
Wkońcu należy brać pod uwagę, iż istnieje wielu graczy, którzy nie mogą sobie uzmysłowić złożonego obrazu obu
skombinowanych rąk. Mogą oni np. posiadać, po odzywce forsującej na dwa, 2 asy i króla i drżeć ze strachu,
mimo iż prawdopodobny jest szlemik. W innym znów wypadku, mino ciągłych pasów partnera, zalicytują
szlemika, gdyż posiadają 4 asy.
ELY CULBERTSON
JAK GRAĆ W BRYDŻA
Z angielskiego oryginału "The Contract Bridge Blue Book of 1933" przełożył i dodał objaśnienia S.M.
Wydanie II bez zmian
WYDAWNICTWO M. ARCTA W WARSZAWIE
Drukarnia Zakładów Wydawniczych M. Arct, Spółka Akcyjna w Warszawie
Czerniakowska 225
1935
This entry was posted in Bez kategorii and tagged brydż, licytacja. Bookmark the permalink.
Brydżownia
Proudly powered by WordPress.