kiegy bliska ci osoba jest pogrążona w smutku

KIEGY BLISKA CI OSOBA JEST POGRĄŻONA W SMUTKU (When someone you care about is bereaved‐ Polish) Rozpacz jest normalnym uczuciem w przypadku śmierci bliskiej osoby.Podczas gdy każdy z nas cierpi na swój sposób bardzo ważną rzeczą jest by pamiętać ,iż uczucie podrażnienia, zagubienia, rozgoryczenia złości lub winy jest tak samo częścią żałoby jak uczucie smutku i osamotnienia. Po śmierci bliskich osób ludzie pogrążeni żałobą mają trudności z wypełnianiem obowiązków dnia codziennego. Ich poziom energii może być niski, mogą mieć problem z jedzeniem i spaniem oraz koncentracja i pamięć mogą być słabe.Rozpacz nie ma ustalonych etapów, ludzie wcale nie muszą czuć się lepiej z upływem czasu. Zdarzają się dni, gdy ludzie czują, że radzą sobie całkiem dobrze są też dni, gdy czują się zupełni e pogrążeni w swojej rozpaczy.Czasami trudny dzień może być wywołany przez rocznicę lub jakiś znaczący dzień.Słuchanie danej piosenki w radio, patrzenie na podobną osobę lub znajomy zapach mogą również mieć wpływ na pogorszenie nastroju wywołując nagły atak bolesnych wspomnień. Potrzeby osamotnionych osób są przeważnie bardzo proste: • Potrzebują oni emocjonalnego wsparcia • Wiernego słuchacza • Towarzystwa • Mogą również potrzebować bardzo praktycznej i przyziemnej pomocy takiej jak odebrania telefonu lub odbiór dzieci ze szkoły Możesz obawiać się tego, że będziesz przeszkadzał lub, że nie będąc wykwalifikowanym możesz powiedzieć coś nie tak. Pamiętaj jednak, że nie potrzebujesz specjalnych umiejętności lub szczególnego treningu aby być pomocnym.Ważniejsze jest nie to kim jesteś lecz jak potrafisz zachować sie w obecności osoby pogrążonej w smutku.Często największą pomocą jaką możesz zaoferować jest twoja obecność i chęć wysłuchania i akceptacja tego jak się czują.Czasami nasza chęć pomocy kończy się odczuciem , iż chcielibyśmy przyspieszyć proces żałoby.Staramy się ich pocieszyć, zasiać chęć do dalszego życia.Podczas gdy niektóre rozproszenie uwagi może być użyteczne w danym czasie jest bardzo ważne by każdej osobie pozwolić na odnalezienie sie w danej sytuacji na własny sposób. Gdy śmierć dotknie osobę którą znasz: •
Staraj się wziąść udział w pogrzebie •
Znajdź czas by skontaktować się z tą osobą czy to listownie czy telefonicznie. Osobista wzmianka która wyrazi twoje kondolencje oraz miłe wspomnienie na temat zmałej osoby mogą być pokrzepieniem •
Staraj się wyrazić swoje współczucie w prosty sposób •
Unikaj zwrotów takich jak: „tak miało się stać”, „tak bedzie lepiej „ lub „ życie toczy się dalej” gdyż takie zwroty mogą kogoś zaboleć Zwroty typu : „bardzo mi przykro” lub „myślami jestem z tobą” są lepsze lecz pamiętaj o tym, że nie ma słów które zlikwidują ból •
Staraj się wpadać z krótką wizytą i oferuj pomoc praktyczną •
Nie unikaj osoby w żałobie z powodu zawstydzenia lub też lękając się tego, że sprawi się jej przykrość. Mogłyby bowiem pomyśleć, iż nie zależy Ci na nich wystarczająco by im współczuć i spędzać czas z nimi •
Staraj się nie mówić, że wiesz co czują; nigdy do końca nie poznasz co czuje ktoś inny •
Staraj się nie przytaczać historii o śmierci swoich bliskich lub bliskich znajomej ci osoby gdyż one rzadko pomagają Większość ludzi przeżywa pewnego rodzaju szok po utracie kogoś bliskiego. Jest bardzo trudno pogodzić się z tym co się właśnie stało.Cierpienie(żałoba)może zaczynać się od myśli: „nie mogę uwierzyć, że ona nie żyje”, „wydaje się jakby to był zły sen”. To powracające uczucie szoku i nie dowierzania może potrwać dni, tygodnie lub miesiące i może się wydawać, że twój przyjaciel radzi sobie całkiem dobrze jednak do wielu osób pogrążonych w smutku dopiero po upływie kilku miesięcy dociera w pełnym stopniu fakt i świadomość o tym co się wydarzyło wydaje się przerastać ich fizycznie i spychicznie do tego stopnia, iż codzienne zajęcia począwszy od pracy i rodzicielstwa po zakupy i płacenie rachunków stają się nagle bardzo trudne. Wydaje się to być powiązane z czasem w którym osoby, które były dla ciebie tak ogromnym wsparciem w czasie śmierci przestają dzwonić.Podczas gdy przyjaciele i sąsiedzi powracają do narmalnego życia ludzie pogrążeni w żałobie mają przed sobą miesiące nie rzadko lata przyzwyczajania się do nowej sytuacji. Pod wpływem uciekającego czasu nie zakładaj że : •
„już im przeszło” lub „przecież mieli wystarczająco pomocy”.Jeśli nie jesteś pewien jak pomóc po prostu zapytaj •
Nie unikaj wspomnień, tematów dotyczących osoby która umarła.Większość osamotnionych osób cieszy się gdy ma szansę porozmawiać.Bólu nie zmniejszy unikanie tego tematu •
Nie oferuj rad na temat jak powinni się czuć, zachowywać lub żyć dalej.Daj im wolną rękę na podjęcie własnych decyzji •
Staraj się nie składać niejasnych oferd jak np.:”zadzwoń do mnie jeśli będziesz czegoś potrzebował”. Ludzie pogrążeni w smutku mogą mieć trudności z proszeniem o pomoc •
Zaproponuj wyszczególnione oferty pomocy jak np:ugotowanie obiadu, skoszenie trawy, pójście z nimi na spacer •
Nie czuj się urażony jeśli twoja propozycja zostanie odrzucona lub gdy zwrócą się o pomoc do kogoś innego •
Staraj się pamiętać o specjalnych okazjach takich jak: urodziny czy rocznice •
Nie zapominaj również dbać o siebie samego. Wspieranie osoby osamotnionej i pogrążonej w smutku to bardzo ciężka praca.Znaj swoje limity i oferuj tylko taką pomoc na jaką w danej chwili cię stać Dodatkowe lektury: If there is anything I can do…How to help someone who has been bereaved, Caroline Doughty, (2007)
Produced by The Irish Hospice Foundation Bereavement Resource Centre, 2003
Bereavement leaflets
Series C, 2/12
Revised 2008
Translated 2009