OCIEPLENIE ŚCIAN NA BAZIE WEŁNY

OCIEPLENIE ŚCIAN NA BAZIE WEŁNY MINERALNEJ
1. Wstęp
1.1 Przedmiot ST
A. Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót elewacyjnych z zastosowaniem zestawów wyrobów
do wykonywania ociepleń ścian zewnętrznych z wykorzystaniem wełny
mineralnej oraz cienkowarstwowego tynku mineralnego barwionego w masie i
malowanego farbą elewacyjną krzemianową o podwyższonej odporności na
zabrudzenie.
1.2 Zakres stosowania ST
A. Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument kontraktowy i
przetargowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pk.1.1.
1.3 Zakres robót objętych ST
A. Specyfikacja, obejmuje wszystkie czynności niezbędne do wykonania
ocieplenia ścian zewnętrznych budynku z zastosowaniem systemu
spełniającego wyżej określone wymagania.
1.4 Określenia podstawowe
A. Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi
przepisami.
1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót
A. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za
zgodność z Dokumentacją Projektową i ST.
B. Wszystkie materiały do wykonania robót budowlanych objętych niniejszą
specyfikacją powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w dokumentach,
dopuszczających je do stosowania w budownictwie.
C. Wszystkie materiały powinny posiadać oznakowanie znakiem budowlanym „B"
2. Materiały
A. Środek gruntujący, stosowany w razie konieczności do wzmocnienia słabego
podłoża przed klejeniem płyt izolacyjnych.
B. Zaprawa klejowo-szpachlowa, materiał do klejenia płyt wełny mineralnej do
podłoża. Zaprawa klejowa stosowana jest również do wykonania zaprawy
zbrojącej.
C. Płyty z wełny mieneralnej – należy stosować
D. Łączniki mechaniczne – rozporowe z tworzywa sztucznego z rdzeniem
metalowym, dobrane wg długości i konstrukcji do rodzaju podłoża i materiału
izolacyjnego.
E. Siatka zbrojąca systemowa impregnowana przeciwalkalicznie o gramaturze
min. 145 g/m2. siatka wtapiana w zaprawę zbrojącą.
F. Podkład tynkarski stosowany jako podkład pod wyprawę tynkarską
G. Tynk mineralny cienkowarstwowy specjalny, oparty na spoiwach
mineralnych, zabarwiony we wskazanym kolorze
H. Farba nanoporowa krzemianowa, gotowa do użycia, paro przepuszczalna i
hydrofobowa, odporna na zabrudzenia w kolorze odpowiadającym barwie
tynku, o podwyższonej odporności na zabrudzenie
I. Elementy uzupełniające – (akcesoria systemowe)
1
-
profile cokołowe (startowe) – elementy stalowe lub aluminiowe, służące do
ukształtowania dolnej krawędzi powierzchni bezspoinowego systemu
ocieplenia,
profile przyokienne dylatacyjne PCV, profile dylatacyjne ścienne
narożniki ochronne – elementy z PCW alternatywnie aluminiowe z
ramionami z siatką, zabezpieczające i wzmacniające krawędzie (narożniki
budynków, ościeży) przed uszkodzeniami mechanicznymi
2.1 Zastosowanie
A. System ocieplenia jest niepalnym Bezspoinowym Systemem Ociepleń ścian
zewnętrznych budynków. Głównym składnikiem systemu są płyty izolacyjne z
wełny mineralnej. Posiada doskonałe właściwości budowlano-fizykalne
(najmniejszy opór dyfuzyjny przy największej udarności, najlepszą izolacyjność
dźwiękową) Może być stosowany na wszelkich podłożach ścian zewnętrznych z
betonu, betonu komórkowego, cegły ceramicznej i wapienno-piaskowej.
2.2 Właściwości Systemu
A. System posiada klasyfikację; „ niepalny”.
B. Zapewnia bardzo dobrą dyfuzję pary wodnej.
C. Tynk jest barwiony w masie.
D. Zewnętrzna powłoka posiada trwale podwyższona odporność na zbrudzenia
E. Potwierdzona odporność systemu na uderzenia wynosi 2J
3. Sprzęt
A. Nie przewiduje się stosowania sprzętu specjalistycznego poza
ogólnobudowlanym.
4. Transport
A. Przechowywać materiały należy w pomieszczeniach suchych, w oryginalnych
opakowaniach, na paletach drewnianych.
B. Zachować wymagania producenta dotyczące warunków przenoszenia, oraz
magazynowania.
5. Wykonanie robót
5.1 Wymagania ogólne
A. Przed rozpoczęciem robót
- zakończone są roboty dachowe, okienne, izolacje i posadzki balkonów itp.
- zabezpieczone są wszelkie powierzchnie nie przeznaczone do pokrycia,
- zakończone są roboty mogące zwiększyć wilgoć technologiczną budynku,
- wyschnięte są wszelkie zawilgocenia,
- zapewnione jest odprowadzenie wody opadowej poza lico ścian,
B. Przy wykonywaniu prac należy przestrzegać reżimu technologicznego
- stosować wyłącznie elementy systemu określone w ST,
- podczas prowadzenia prac oraz schnięcia tynków temperatura zewnętrzna
powietrza, podłoża i wbudowanego materiału nie może być niższa niż +5°C lub
wyższa niż 25°C a wilgotność względna powietrza nie powinna przekraczać
80%,
- W czasie robót i w fazie wiązania materiały chronić przed niekorzystnymi
warunkami atmosferycznymi (wiatr, deszcz, nasłonecznienie, wysoka lub niska
temperatura),
- Niedopuszczalne jest prowadzenie prac, jeżeli zapowiadany jest spadek
temperatury poniżej 5°C w przeciągu 24 godzin, w czasie opadów
atmosferycznych, podczas silnego wiatru i przy dużym nasłonecznieniu
2
elewacji, bez odpowiednich osłon ograniczających niekorzystny wpływ
warunków atmosferycznych,
- rusztowania ustawić z wystarczająco dużym odstępem od powierzchni ścian,
5.2 Przygotowanie podłoża
A. Kurz i pył itp. oczyścić szczotkami, powietrzem, wodą pod ciśnieniem nawet z
użyciem detergentów (Podłoże powinno być stabilne, nośne, suche, czyste,
pozbawione elementów zmniejszających przyczepność (kurz, pył, oleje
szalunkowe, itp.)
B. Nierówności, defekty i ubytki skuć lub ewentualnie wyrównać zaprawą
tynkarską (Podłoże powinno być równe w zakresie odchyleń powierzchni i
krawędzi)
C. Zawilgocenia pozostawić do wyschnięcia
D. Podłoża pylące lub nadmiernie nasiąkliwe zagruntować dobranym preparatem.
E. Warstwa elewacyjna ocieplanych ścian budynków wielkopłytowych powinna
posiadać wymaganą stateczność z ewentualnym wykonanym specjalistycznym
kotwieniem .
F. Słabo przyczepne, łuszczące się powłoki malarskie należy usunąć.
Przyczepność powłoki można sprawdzić poprzez jej nacięcie nożem,
przyklejenie taśmy samoprzylepnej a następnie jej zerwanie. Jeśli w wyniku tej
próby nastąpi oderwanie fragmentu powłoki należy ją uznać jako słabo
przyczepną.
G. W przypadku ścian otynkowanych należy sprawdzić przyczepność istniejącego
tynku przez opukiwanie. Głuchy dźwięk oznacza, że tynk odspoił się od podłoża
i należy go usunąć. Zaleca się także skucie tynków na zewnętrznych
powierzchniach ościeży drzwiowych i okiennych, aby możliwe było je ocieplić
bez nadmiernego zasłaniania ościeżnic.
H. Podłoża silnie nasiąkliwe (np. bloczki gazobetonowe), nierównomiernie chłonne
oraz piaszczące należy zagruntować Baumit TiefenGrund.
5.3 Wykonanie
A. Na odpowiedniej wysokości ponad powierzchnią terenu należy zamocować na
ścianie profil cokołowy.
B. Płyty izolacyjne należy układać od dołu go góry obiektu w układzie poziomym
dłuższych krawędzi z zachowaniem mijankowego układu spoin pionowych.
Układ mijankowy stosować również na narożnikach ścian, aby płyty się
zazębiały. Styki płyt nie mogą się pokrywać ze złączami płyt prefabrykowanych.
Krawędzie płyt nie mogą znajdować się na przedłużeniu krawędzi otworów
okiennych lub drzwiowych.
C. Odpowiednio przygotowaną zaprawę klejąca należy nakładać na poszczególne
płyty izolacyjne metodą pasmowo punktową.
D. Szerokość pasma zaprawy klejącej ułożonej wzdłuż obwodu płyty powinna
wynosić, co najmniej 5 cm. na pozostałej powierzchni zaprawę należy nakładać
min. 3 plackami o wielkości dłoni. Łączna powierzchnia nałożonej zaprawy
klejącej powinna obejmować, co najmniej 40% płyty.
E. Po nałożeniu zaprawy klejącej płyty należy bezzwłocznie przyłożyć do ściany w
odpowiednim miejscu i docisnąć do uzyskania równej powierzchni z sąsiednimi
płytami. Płyty należy układać mijankowo szczelnie dosuwając do poprzednio
przyklejonych.
F. Po 24 godzinach od przyklejenia płyt izolacyjnych, wykonać mocowanie
mechaniczne poprzez zastosowanie kołków rozporowych a szczeliny między
płytami szersze niż 2 mm wypełnić odpowiednio dopasowanymi paskami
materiału izolacyjnego.
3
G. Ilość łączników mechanicznych na 1m2 winna być okresowa w projekcie.
H. Otwory w materiałach drążonych i betonie komórkowym należy wykonywać
wiertarkami bez użycia udaru.
I.
Długość kołków należy dobrać uwzględniając grubość płyty izolacyjnej warstwy
kleju, ewentualnie starego tynku i wymaganej głębokości kotwienia w ścianie.
J. Ściany na styku z gruntem poniżej poziomu terenu ocieplić należy stosując
płyty izolacyjne ze styropianu typu XPS. W tym celu należy wykonać
odpowiedni wykop. Pierwszy ich pas poziomy należy oprzeć na
wypoziomowanej desce przytwierdzonej do ściany. Deskę oporową należy
zdemontować po przyklejeniu płyt Płyty styropianowe należy zabezpieczyć na
powierzchni stykającej się z gruntem warstwą bazową z podwójnej siatki z
włókna szklanego i zaprawy szpachlowej.
K. Do wykonania warstwy zbrojonej na zamocowanych płytach można przystąpić
nie później niż po 14 dniach od ich przyklejenia. Wykonać dwie warstwy
klejowo-szpachlowe w odstępie min. 3 dni z wtopieniem siatki zbrojącej w
drugiej warstwie.
L. W przygotowaną warstwę zaprawy, przy użyciu pacy wygładzającej wciskać
natychmiast tkaninę zbrojącą i równo zaszpachlować. Tkanina powinna być
równomiernie napięta, nie wykazywać pofałdowań a oczka siatki zatopionej w
masie szpachlowej nie mogą być widoczne.
M. Warstwa zbrojona pojedynczą tkaniną powinna mieć grubość 3-5 mm.
Sąsiednie pasy tkaniny należy układać na zakład co najmniej 10 cm.
N. Przy narożach otworów drzwiowych i okiennych na płytach izolacyjnych należy
nakleić pod kątem 45° dodatkowe kawałki tkaniny zbrojącej o wymiarach
35 x 20 cm. Zapobiega to powstawaniu rys i pęknięć na elewacji budynku.
O. Naroża przy zbiegu ścian budynku na parterze budynku, a także przy otworach
drzwiowych należy wzmocnić przez zastosowanie profili narożnych z siatką
zbrojącą osadzonych na kleju
P. W normalnych warunkach pogodowych po minimum 3 dniach nanieść szczotką
lub wałkiem na wykonane suche podłoże jedną warstwę Baumit EdelputzGrund
Q. Po wyschnięciu podkładu tynkarskiego tj. po ok. 24h można przystąpić do
nakładania tynku. Przygotowany tynk należy nakładać warstwą o grubości
wynikającej z uziarnienia, ( 2,0 mm, 3,0 mm) przy pomocy pacy ze stali
nierdzewnej.
R. Nadmiar tynku należy dokładnie zebrać na grubość kruszywa fakturującego
zwracając szczególną uwagę na płynnym połączeniu tynku na poszczególnych
obszarach roboczych.
S. Powierzchnię tynku o fakturze baranka należy zacierać ruchem kolistym...
...a w przypadku tynków o fakturze drapanej ruchem pionowym, poziomym lub
kolistym. Do fakturowania należy używać pacy z tworzywa sztucznego.
T. Tynk należy nakładać na powierzchni elewacji w jednym cyklu roboczym,
równomiernie i bez przerw.
U. Malowania tynku farbą silikonową .można dokonać po upływie min. 3 dni
od jego nałożenia.
V. Przed zamontowaniem blacharki należy w miejscu zabezpieczanym wykonać
warstwę zbrojoną i wyprowadzić siatkę na elewację do późniejszego wykonania
warstwy zbrojonej na elewacji. Połączenie bocznych ościeży powstałych po
ociepleniu winno być wykonane w sposób pozwalający na swobodne ruchy
parapetu wynikające z pracy termicznej blachy.
4
W. Uzyskuje się to poprzez stosowanie specjalnie profilowanych zakończeń
parapetów mocowanych w ościeżu.
X. Wszystkie elementy ocieplane "wychodzące" z płaszczyzny elewacji po
ociepleniu, winny być zabezpieczane warstwą zbrojoną i obróbkami
blacharskimi. Zasada ta dotyczy również wszystkich elementów ozdobnych na
elewacjach takich jak gzymsy, profile ozdobne itp.
5.5 Zalecenia
A. Do prac ociepleniowych można przystąpić po sprawdzeniu i przygotowaniu
ścian oraz zdjęciu obróbek blacharskich, rur spustowych i instalacji odgromowej
B. W miejscach dylatacji konstrukcyjnych zamontować odpowiedni profil.
C. W ościeżach stosować izolację o grubości, co najmniej 3cm.
D. Podokienniki powinny wystawać poza lico ocieplonej ściany nie mniej niż 4cm i
powinny być odpowiednio uszczelnione na styku z ociepleniem.
E. Należy zwrócić szczególną uwagę na pozostawienie prostych krawędzi przy
narożach ścian oraz otworów drzwiowych i okiennych. Powierzchnię płyt należy
dokładnie oczyścić z powstałego pyłu.
F. Do wysokości minimum 2,0 m od poziomu terenu zaleca się zastosować dwie
warstwy tkaniny.
G. W miejscach połączeń ocieplenia z stolarką drzwiową, okienną, obróbkami
blacharskimi, dylatacjami należy zastosować uszczelnienie.
H. Obróbki blacharskie winny być wykonane po wykonaniu izolacji, a przed
układaniem warstwy tynku, w sposób zapewniający we wszystkich fazach prac
należytą ochronę powierzchni ściany przed wodami opadowymi i spływającymi.
I. Szczególnie istotnym jest bezzwłoczne (po przyklejeniu warstwy izolacyjnej)
wykonywanie blacharki attyk, gzymsów i tym podobnych elementów poziomych,
do których dochodzi ocieplenie.
J. Roboty blacharskie winny być tak wykonane aby ewentualne ruchy blachy
spowodowane wiatrem i naprężeniami termicznymi nie przenosiły się na tynk i
warstwę zbrojącą.
K. Niedopuszczalne jest pozostawienie pod obróbkami blacharskimi
nieobrobionego klejem i siatką materiału izolacyjnego.
L. Blacharka podokienna (parapety zewnętrzne) winna być montowana ze
spadkiem zapewniającym odpływ wody (nie mniej niż 2%).
M. Blacharka winna być montowana w taki sposób, aby kapinos parapetu z blachy
był oddalony od docelowej powierzchni elewacji nie mniej niż 4 cm.
6. Kontrola jakości robót
A. Wymagania i tolerancje w odniesieniu do tynków dotyczą:
- zgodności z projektem budowlanym i specyfikacją techniczną
- stosowania materiałów dopuszczonych do stosowania w budownictwie
- przestrzegania ogólnych zasad wykonywania robót tynkarskich
- przygotowania podłoży
- przyczepności tynków do podłoża
- grubości tynków
- wyglądu powierzchni otynkowanych
- prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi tynków
wykończenia tynków na stykach i przy szczelinach dylatacyjnych
B. Sprawdzeniu podlega pionowość i płaszczyznowość wykonanych wypraw
tynkarskich / wg pionowych listew kierunkowych.
7. Odbiór robót
A. Odbiorowi podlegają zakończone prace tynkarskie.
B. Ocieplenie ścian metodą BSO powinno być ułożone bez widocznych
prześwitów. Płyty muszą być ułożone mijankowo a kołki montażowe
rozmieszczone symetrycznie i wg Instrukcji ITB. Siatka zbrojeniowa nie może
5
być widoczna, a nawierzchnia szpachlowana po zakończonym wysychaniu nie
może wykazywać pęknięć ani nierówności. Powierzchnia pokryta tynkiem
cienkowarstwowym i malowana powinna posiadać jednorodny i stały kolor i
fakturę. Niedopuszczalne jest występowanie na jej powierzchni lokalnych
wypukłości i wklęsłości.
C. Krawędzie, profile oraz fugi muszą wykazywać idealny prostoliniowy przebieg,
nie mogą być naruszone ani pofalowane.
8. Przepisy związane
Aprobata techniczna ITB
6