Projektowanie ukladów przeniesienia napędu

Nazwa przedmiotu:
Projektowanie układów przeniesienia napędu
Design of power transmission systems
Kierunek:
Kod przedmiotu:
Mechatronika
Forma studiów:
stacjonarne
Rodzaj przedmiotu:
Poziom studiów:
obowiązkowy na specjalności
projektowanie systemów
mechanicznych
II stopnia
D03
Rok: I
Semestr: II
Rodzaj zajęd:
Liczba godzin/tydzieo:
Liczba punktów:
wykład, laboratorium
1WE, 2L
4 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu budowy, sposobu przenoszenia obciążeo i
projektowania zespołów przekazywania napędu.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności obliczania układów napędowych oraz ich
elementów.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Znajomośd zasad zapisu konstrukcji.
Znajomośd mechaniki i wytrzymałości materiałów w podstawowym inżynierskim zakresie.
Znajomośd podstaw konstrukcji maszyn w podstawowym zakresie.
Umiejętnośd obsługi komputera.
Umiejętnośd korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.
Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działao.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – potrafi wyjaśnid szczegółowo budowę i zasady projektowania układów napędowych,
EK 2 – potrafi omówid szczegółowe zasady obliczania podstawowych przekładni mechanicznych
i ich elementów,
EK 3 – potrafi przeprowadzid podstawowe obliczenia wytrzymałościowe elementów przekładni,
EK 4 – potrafi samodzielnie rozwiązad zadanie projektowe prostego układu napędowego.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęd – WYKŁAD
W1
– Parametry układów napędowych, kinematyka przekładni, normalizacja,
sprawnośd układów napędowych.
W2 – Możliwości wykorzystania narzędzi CAD/CAE w projektowaniu układów
napędowych oraz możliwości wykorzystania baz internetowych gotowych
wyrobów.
W3 – Szczegółowe zasady obliczania napędów śrubowych.
W4 – Przekładnie zębate walcowe, i stożkowe, zasady projektowania, umiejętnośd
doboru przekładni do określonego zadania.
W5 – Przekładnie ślimakowe, zasady projektowania, dobór przekładni do określonego
zadania.
W6 – Elementy podporowe i pośredniczące w przekazywaniu napędu, łożyska, wały i
sprzęgła, dobór elementów do określonego zadania.
W7 – Przekładnie pasowe synchroniczne, szczegółowe zasady projektowania.
W8 – Projektowanie układów transportowych z pasami synchronicznymi, dobór
elementów do rozwiązywanego zadania.
W9 – Przekładnie obiegowe, budowa i sposób obliczania przełożeo, zastosowanie w
układach napędowych.
W10 – Podstawowe zasady eksploatacji przekładni mechanicznych, systemy
smarowania, uszczelnienia, tłumienie drgao.
W11 – Trwałośd układów napędowych i jej przewidywanie.
Łącznie godzin
Forma zajęd – LABORATORIUM
L1
L2
L3
L4
L5
L6
L7
L8
– Analiza podstawowych parametrów przekładni, zapoznanie z elementami
znormalizowanymi.
– Poszukiwanie baz elementów układów napędowych i pobieranie z nich
danych potrzebnych do projektu napędu.
– Analiza rozwiązao konstrukcyjnych napędów śrubowych, próba ich
modyfikacji.
– Wykonanie podstawowych obliczeo przekładni zębatych różnych typów z
wykorzystaniem narzędzi inżynierskich (program Inventor), edycja
otrzymanych modeli.
– Dobór modeli przekładni zębatych z baz internetowych.
– Modelowanie elementów pomocniczych przekazu napędu, montowanie
wałów, sprzęgieł i łożysk.
– Modelowanie przekładni pasowych synchronicznych.
– Budowa modelu zadanego układu napędowego z wykorzystaniem programów
CAD (Inventor) i dostępnych baz internetowych elementów układów.
Łącznie godzin
Liczba
godzin
1
1
2
2
1
2
2
1
1
1
1
15
Liczba
godzin
2
2
4
4
2
4
4
8
30
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. –
2. –
3. –
4. –
cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów
stanowiska komputerowe z dostępem do internetu
programy Autodesk Inventor, AutoCAD – licencje edukacyjne dostępne w laboratorium
tablice, katalogi, normy
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
2
F1. – ocena przygotowania do dwiczeo laboratoryjnych
F2. – ocena umiejętności stosowania wiedzy nabytej podczas wykładu
F3. – ocena realizacji zadania podczas dwiczeo laboratoryjnych
F4. – ocena aktywności podczas zajęd
P1. – ocena poprawności rozwiązania zadania konstrukcyjnego– zaliczenie na ocenę
*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich projektów, dwiczeo laboratoryjnych i
sprawdzianów
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
15W+30L 
45h
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
5h
Przygotowanie do zajęd projektowych
15 h
Przygotowanie sprawozdao
15 h
Przygotowanie do egzaminu
12 h
Obecnośd na egzaminie
3h
Obecnośd na konsultacjach
5h

Suma
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
DLA PRZEDMIOTU
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach
wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęd o
charakterze praktycznym, w tym zajęd laboratoryjnych i
projektowych
100h
4 ECTS
2.12 ECTS
2.4 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1.
2.
3.
4.
5.
Cekus D., Kania L.: Modelowanie elementów i zespołów maszyn w programach grafiki
inżynierskiej. Częstochowa 2009.
Przykłady obliczeo z podstaw konstrukcji maszyn. Połączenia, sprężyny, wały i osie. Pod red. E.
Mazanka. WNT, Warszawa 2008.
Przykłady obliczeo z podstaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie
mechaniczne. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2008.
Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją B. Branowskiego. Wydawnictwo Politechniki
Poznaoskiej, Poznao 2007.
L. Kurmaz, O. Kurmaz: Projektowanie węzłów i części maszyn. Wydawnictwo Politechniki
Świętokrzyskiej, Kielce 2011.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. dr hab. inż. Ludwik Kania prof. PCz. [email protected]
2. dr hab. inż. Janusz Szmidla prof. PCz. [email protected]
3. dr inż. Sebastian Uzny [email protected]
4. dr inż. Szczepan Śpiewak [email protected]
3
MATRYCA REALIZACJI I WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
EK1
EK2
Odniesienie danego
efektu do efektów
zdefiniowanych dla
kierunku
Mechatronika
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Narzędzia
dydaktyczne
Sposób
oceny
C1
W1,2,10,11
1
P2
C1
W3-9
1
P2
K_W26_D_03
K_W26_D_03
K_K01
EK3
K_U26_D_03
C2
L3,4,6
2, 3, 4
EK4
K_U26_D_03
C2
L1,2,5,7
2, 3, 4
F1, F2
F3, F4, P1
F1, F2
F3, F4
P1
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
Na ocenę 2
Na ocenę 3
Na ocenę 4
Na ocenę 5
Student nie
opanował
podstawowej wiedzy
z zakresu zasad
obliczania przekładni
mechanicznych
Student zasady
projektowania
napędów, zna
budowę układów
przenoszenia napędu
jedynie w ogólnym
zarysie
Student dobrze
opanował zasady
projektowania
układów
napędowych,
rozumie zasady
korzystania
internetowych baz
gotowych
elementów.
Student bardzo
dobrze opanował
zasady
projektowania
układów
napędowych,
samodzielnie
zdobywa i poszerza
wiedzę przy użyciu
różnych źródeł
Student nie
opanował
podstawowych zasad
projektowania
układów
przenoszenia napędu
Student jedynie w
ogólnym zarysie
opanował zasady
obliczania przekładni
i ich elementów
Student dobrze
opanował zasad
obliczania przekładni,
potrafi korzystad
internetowych baz
gotowych
elementów.
Student bardzo
dobrze opanował
wiedzę z zakresu
obliczania przekładni,
samodzielnie
zdobywa i poszerza
wiedzę przy użyciu
różnych źródeł
Student nie potrafi
obliczyd wymiarów
elementów układów
napędowych.
Student potrafi w
obliczyd tylko jeden z
rodzajów przekładni
mechanicznych
Student samodzielnie
rozwiązuje problemy
wynikające z
realizacji dwiczeo,
potrafi obliczyd
poprawnie wymiary
elementów
przekładni
Student potrafi
samodzielnie obliczyd
wymiary elementów
różnych rodzajów i
wariantów
przekładni
EK1
EK2
EK3
4
EK4
Student nie wykonał
wyznaczonych zadao
z zakresu
projektowania
prostego układu
napędowego
Student wykonał
projekt układu
napędowego, ale z
pomocą
prowadzącego
Student samodzielnie
wykonał wyznaczony
projekt, potrafi
prezentowad wyniki
swojej pracy oraz
dokonuje ich analizy
Student wykonał
wyznaczone zadanie
projektowania
potrafi w sposób
zrozumiały
uzasadniad
zastosowane
metody, zna ich
słabe i mocne strony
Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane
do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia w stopniu odpowiadającym ocenie wyższej.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacje dla studentów kierunku Mechatronika o planie zajęd i programie studiów dostępne są
na tablicy informacyjnej Wydziału oraz stronie internetowej Wydziału: www.wimii.pcz.pl
2. Pliki podręczników oraz prezentacji znajdują się na stronie internetowej IMiPKM:
www.imipkm.pcz.pl
3. Informacje o harmonogramie odbywania zajęd znajdują się na tablicy informacyjnej IMiPKM.
4. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęd oraz
umieszczona jest na drzwiach pokojów pracowników prowadzących zajęcia.
5