10 - Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie

KATECHIZM W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH
Co jest podstawą godności ludzkiej?
Godność osoby ludzkiej ma podstawę w stworzeniu jej na obraz i podobieństwo
Boże. Obdarzona duchową i nieśmiertelną duszą, rozumem i wolną wolą, osoba
ludzka jest zwrócona do Boga i przeznaczona do szczęścia wiecznego.
U
JÓZEFA
TYGODNIK
PARAFIALNY
Parafia św. Józefa Robotnika w Bodzanowie
Duszpasterstwo Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
www.parafia.bodzanow.oblaci.pl
Jak osiąga człowiek szczęście?
Człowiek osiąga szczęście dzięki łasce Chrystusa, która uzdalnia go do uczestnictwa w życiu Bożym. Chrystus w Ewangelii ukazuje drogę, która prowadzi do
szczęścia bez końca: są to błogosławieństwa. Łaska Chrystusa działa w każdym
człowieku, który kierując się prawym sumieniem, szuka i kocha prawdę i dobro, i
unika zła.
Dlaczego błogosławieństwa są dla nas ważne?
Błogosławieństwa znajdują się w centrum przepowiadania Jezusa, podejmują i
wypełniają obietnice Boże dane od czasów Abrahama. Odzwierciedlają oblicze
samego Jezusa, charakteryzują autentyczne życie chrześcijańskie i odsłaniają
człowiekowi ostateczny cel działań ludzkich: szczęśliwość wieczną.
UŚMIECHNIJ SIĘ!
Młody kapłan pyta o opinię na temat swojego kazania wizytującego parafię
księdza biskupa.
– Myślę, że można je porównać – mówi ksiądz biskup – do słynnego miecza
Bolesława Chrobrego.
– Był to miecz zwycięski? – pyta mile połechtany ksiądz.
– Owszem. A poza tym bardzo długi i płaski.
Nieźle trzymający się osiemdziesięciolatek postanowił ożenić się z łasą na pieniądze siedemnastoletnią blondynką. Na ich widok ksiądz mówi:
– Chrzcielnica jest po drugiej stronie kościoła.
– Co tu ma do rzeczy chrzcielnica? – dopytuje się czerstwy staruszek.
– Bardzo przepraszam – mówi ksiądz z niewzruszoną twarzą – ale uznałem, że
przyprowadził pan wnuczkę do chrztu.
www.diecezja.opole.pl
Wydaje Parafia św. Józefa Robotnika, Bodzanów 66, 48-340 Głuchołazy,
tel. 077 439-56-65, kom. 600 911 651, e-mail: [email protected].
KONTO PARAFII: Bank Zachodni WBK S.A. 1 w Głuchołazach.
Nr 58 1090 2167 0000 0001 0124 3127.
V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU: 17.03.2013
UROCZYSTOŚĆ ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA N.M.P.: 19.03.2013
Nr 10 (496)
ROK WIARY: 11.10.2012 – 24.11.2013
ISSN 1731-5565
DROGA KRZYŻOWA: piątki, g. 16.30. GORZKIE ŻALE: niedziele, g. 10.30.
KANCELARIA PARAFIALNA czynna: wtorki, g. 15.00–16.00; soboty, g. 11.00–13.00.
BIBLIOTEKA CARITAS czynna we wtorki g. 16.00 – 18.00.
SŁOWO NA NIEDZIELĘ
Dotarliśmy do piątej niedzieli Wielkiego Postu, w
której liturgia proponuje nam w tym roku epizod
ewangeliczny Jezusa, ratującego kobietę cudzołożną
od skazania jej na śmierć (J 8,1-11). Gdy naucza w
Świątyni,
uczeni
w
Piśmie
i
faryzeusze
przyprowadzają do Niego kobietę pochwyconą na
cudzołóstwie, dla której prawo Mojżeszowe
przewidywało ukamienowanie. Ludzi ci proszą Jezusa
o osądzenie grzesznicy w celu "wystawienia Go na
próbę" i popchnięcia Go do uczynienia fałszywego
kroku. Scena jest pełna dramatyzmu: od słów Jezusa zależy życie tej osoby, ale
także Jego własne życie. Obłudni oskarżyciele udają bowiem, że ufają Jego sądowi, podczas gdy w rzeczywistości to Jego chcą oskarżyć i osądzić. Jezus jednak
jest "pełen łaski i prawdy" (J 1,14): wie, co kryje się w sercu każdego człowieka,
chce potępić grzech, ale zbawić grzesznika i zdemaskować obłudę. Ewangelista
św. Jan podkreśla pewien szczegół: podczas gdy oskarżyciele natarczywie Go
wypytują, On przyklęka i pisze palcem po ziemi. Święty Augustyn zwraca uwagę,
że gest ten ukazuje Chrystusa jako boskiego prawodawcę: Bóg mianowicie pisze
prawo swym palcem na tablicach kamiennych (por. Kom. do Ewangelii Jana,
33,5). Jezus jest więc Prawodawcą i Sprawiedliwością w jednej osobie. A jaki jest
Jego wyrok? "Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień".
Słowa te są pełne rozbrajającej siły prawdy, która obala mur obłudy i otwiera
sumienia na większą sprawiedliwość: miłości, w której zawiera się doskonałe
wypełnienie wszystkich przykazań (por. Rz 13,8-10). Jest to sprawiedliwość, która zbawiła także Szawła z Tarsu, przemieniając go w św. Pawła (por. Flp 3, 8-14).
Benedykt XVI, Anioł Pański, 21.10…2010.
Modlitwa do św. Józefa bł. Jana XXIII
O Święty Józefie, stróżu Jezusa, małżonku Przeczystej Maryi, który przeszedłeś
przez życie doskonale spełniając swój obowiązek, utrzymując pracą rąk Świętą
Rodzinę z Nazaretu, wspieraj przychylnie tych, którzy - ufni - do Ciebie się zwracają!
Ty znasz ich dążenia, ich braki, ich nadzieje, oni do Ciebie się uciekają, ponieważ
wiedzą, że w Tobie znajdą Tego, kto ich zrozumie i obroni.
Również i Ty zaznawałeś przeciwności, trudu, zmęczenia; ale właśnie przez te
starania o zapewnienie bytu materialnego, Twój duch osiągnął najgłębszy pokój,
cieszył się niewypowiedzianą radością z obcowania ze Synem Bożym i z Maryją,
Jego Najmilszą Matką, Tobie powierzonymi.
Niech zrozumieją ci, których otaczasz swoją opieką, że nie są samotni w swej
pracy, niech umieją odkrywać obok siebie Jezusa, przyjmować Go z wdzięcznością i strzec Go wiernie, tak jak Ty to czyniłeś. I wyjednaj, by w każdej rodzinie,
w każdej fabryce, w każdym warsztacie, gdzie pracuje chrześcijanin wszystko
było uświęcone miłością, cierpliwością, sprawiedliwością, troską o dobro - ażeby
łaski niebios spływały obficie. Amen.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU: 17.03.2013
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Bóg zapłać! Rodzinom, które przygotowały kościół do niedzieli. W przyszłą sobotę o
godz. 9.00 bardzo proszę następujące rodziny: Grabowiecki, Szewczyk Jan, Szewczyk
Marian, Kuśmirek, Nowak, Kościelniak, Pachołek Maria, Sadlak Dorota.
O przygotowanie Ciemnicy, Bożego Grobu i kościoła do Wielkanocy proszę grupę
dekoracyjną i rodziny: Tkaczyk, Kita, Mazgaj, Nowicki, Szewczyk, Hołubiec, Babula,
Klimas, Michałek, Bartnik, Pachowicz, Semkowicz Marcin, Semkowicz Andrzej, Kędroń, Figiel. Dzień i godzinę proszę ustalić z p. kościelnym.
Gorzkie Żale dziś o godz. 10.30. Droga Krzyżowa dla wszystkich w piątek o godz.
16.30, a po niej Msza św. szkolna dla dzieci i gimnazjalistów.
Dzisiaj po sumie zapukają do naszych domów przedstawiciele Caritas Parafialnej z
życzeniami świątecznymi.
Próba generalna Pasji dla kl. III gimnazjum, w poniedziałek, w kościele, o godz.
17.30.
We wtorek przypada uroczystość św. Józefa, Oblubieńca N.M.P.
W przyszłą sobotę wieczorem rozpoczniemy Wielki Tydzień. Przeżywać będziemy
Niedzielę Palmową Męki Pańskiej. Podczas Mszy św. wieczornej w sobotę oraz o
8.00 i 11.00 w niedzielę poświęcenie palm. Suma rozpocznie się u wejścia do kościoła, a potem będzie miała miejsce procesja z palmami. Na sumę z palmami zapraszam
naszą młodzież, gdyż Niedziela Palmowa obchodzona jest na całym świecie jako
Dzień Młodzieży.
W zakrystii można składać ofiary na kwiaty do Grobu Pańskiego. Za dotychczasowe
serdeczne Bóg zapłać!
Poniedziałek
16.30
17.00
Wtorek
17.00
Środa
07.30
Czwartek
16.00
Piątek
16.30
17.00
Sobota
07.30
17.00
Niedziela
08.00
10.30
11.00
INTENCJE MSZALNE: 18 - 24.03.2013
18.03.2013 r.
Różaniec za młode pokolenie.
Za ++ rodziców, męża Zbigniewa, siostry Stefanię i Marię, Brata Stanisława, szwagrów Jana, Władysława, Mariana, Michała i + Czesławę.
(67b)
19.03.2013 r.
Uroczystość św. Józefa Oblubieńca N.M.P.
Za + Józefa Wańdocha, żonę Mariannę, syna Jana i ++ rodziców z obu
stron.
20.03.2013 r.
Za + męża Piotra Bezwerchnego w 20 r. śmierci i + syna Józefa. (160)
21.03.2013 r.
Za ++ Elżbietę i Pawła Chlebek i ++ z rodziny.
22.03.2013 r.
Droga Krzyżowa.
Rez. P. Cieleń. (III 5)
23.03.2013 r.
Za ++ rodziców Teodora i Łucję, synów Mirosława i Janusza, braci
Pawła i Jana, + Bogusławę oraz ++ z rodzin Micek i Kruków. (77)
24.03.2013 r.
Niedziela Palmowa Męki Pańskiej
Za + Antoniego Zelek.
Gorzkie Żale.
W intencji p. Lidii Wesołowskiej z okazji imienin.
ZŁOTE MYŚLI
Nieszczęścia przebyte mają ten pożytek, że czynią nas czułymi na nieszczęścia
innych.
***
Żaden człowiek nie jest w stanie tyle przeżyć, żeby odkupić swoją przeszłość.
***
Niecnego czynu nie ukryją piękne słowa, a oszczerstwa nie zabrudzą szlachetnego.
***
W ciężkiej dla wszystkich podróży życia nie godzi się własnych ciężarów na cudze
barki zwalać.
***
Nic bardziej pożądanego i nic trudniejszego na ziemi, jak prawdziwa rozmowa.
***
Mądrość musisz sam z siebie własną zdobyć pracą.
Ze zbiorów śp. Julii Olszewskiej.

udział w nieustającej nowennie do św. Józefa w każdą środę poprzez odmówienie Litanii do św. Józefa lub jednej tajemnicy Różańca św., w rozważaniu
której obecny jest św. Józef, oraz innej dowolnej modlitwy o łaskę szczęśliwej
śmierci dla konających;

podjęcie w wyznaczonym każdemu ze członków dniu roku kalendarzowego modlitwy przez wstawiennictwo św. Józefa w intencji rodzin, a w szczególności rodzin zagrożonych rozbiciem oraz osób chorych i konających o łaskę
szczęśliwej śmierci;

troska o wizerunki św. Józefa w parafii (kościół, kaplica, przydrożna kaplica, dom);

podejmowanie nieustannej wewnętrznej pracy nad sobą, starań o wierne
zachowywanie w prywatnym życiu wskazań Ewangelii, gorliwe życie sakramentalne oraz codzienne ćwiczenia się w pokorze, pobożności i miłości bliźniego;

udział we Mszach św. wotywnych o św. Józefie, odprawianych w poszczególnych okresach roku liturgicznego (jeśli zezwalają na to przepisy liturgiczne) oraz w następujących po niej spotkaniach formacyjnych w kościele parafialnym członka Bractwa lub w innych kościele wyznaczonym przez biskupa
opolskiego;

świadczenia wzajemnej pomocy duchowej i materialnej (w miarę możliwości) innym członkom Bractwa i inne
Członkiem Bractwa może być może zostać mężczyzna, katolik, który ukończył
18. rok życia i pragnie prowadzić życie prawdziwie katolickie oraz dobrowolnie
włącza się w zadania apostolskie Kościoła. Do Bractwa Świętego Józefa mogą
wstępować duchowni, osoby konsekrowane i wierni świeccy.
Ubieganie się o przyjęcie do Bractwa polega na wypełnieniu przez zgłaszającego
się deklaracji kandydata w której podaje on swoje personalia (imię i nazwisko,
datę urodzenia, dokładny adres zamieszkania), i przesłanie jej na adres Bractwa.
Deklarację kandydata zawsze potwierdza podpisem proboszcz parafii kandydata,
zaświadczając w ten sposób o jego zdatności do bycia członkiem Bractwa.
Z ramienia Biskupa Opolskiego opiekę nad Bractwem, w charakterze asystenta
kościelnego, sprawuje Rektor Bractwa, którego zadaniem jest utrzymywanie łączności między strukturami Bractwa a Biskupem Opolskim, moderowanie formacji
członków Bractwa, szerzenie idei Bractwa na terenie diecezji opolskiej oraz czuwanie, by działalność Bractwa była zgodna z nauką i dyscypliną Kościoła katolickiego. Bractwem Świętego Józefa zarządzają osoby świeckie, tworząc Kapitułę
Bractwa wybieraną przez wszystkich jego członków.
Wszelkie szczegółowe kwestie dotyczące struktury organizacyjnej Bractwa, obowiązków i praw jego członków oraz działalności zawarte są w Statucie Bractwa
św. Józefa w Jemielnicy, podpisanym przez Biskupa opolskiego Andrzeja Czaję
21 października 2012 r. w Jemielnicy.
Opr. ks. Waldemar Musioł
Bractwo św. Józefa dawniej i dziś
Bractwo św. Józefa w Jemielnicy z XVII wieku
W XVII w. na Śląsku, pod rządami dynastii Habsburgów, w wyniku szeregu działań poczynionych w ramach kontrreformacji, nastąpiła odnowa życia religijnego
katolików. Jedną z podejmowanych wówczas inicjatyw, które przyniosły pozytywne skutki, było zakładanie bractw działających przy kościołach parafialnych
lub zakonnych. Wśród wielu powstałych w tym czasie konfraterni bardzo popularnym na ziemi śląskiej było bractwo św. Józefa. Pierwsze takie bractwo powstało na Dolnym Śląsku 19 marca 1669 r. przy opactwie cysterskim w Krzeszowie.
Jego inicjatorem był opat BERNARD ROSA (1624–1696). Na Górnym Śląsku
zostało założone 19 marca 1675 r. przy klasztorze cystersów w Jemielnicy. Założycielem tej konfraterni był opat CASPARUS IGNATIUS BARTHOLOMÄUS
(zm. 18 stycznia 1694 r.). Jeszcze tego samego roku, 6 grudnia, jemielnickie bractwo zostało potwierdzone przez papieża KLE-MENSA X (1670-1676).
Cele, dla których założono bractwo w Jemielnicy, były jasno określone. Po pierwsze, chodziło o rozwijanie nabożeństwa do św. Józefa, wzrost miłości do niego i
przymnażanie mu chwały. Po drugie, dla uproszenia za jego przyczyną szczęśliwej godziny śmierci. Po trzecie, aby za jego wstawiennictwem zwracać się do
Boga w różnych potrzebach. Bardzo silnym motywem wstępowania do konfraterni było uproszenie dobrej śmierci. Ludziom żyjącym w XVII w. myśl o śmierci
była bliska, czego przyczynę należy upatrywać w wojnie trzydziestoletniej (16181648), potopie szwedzkim, ciągłym zagrożeniu tureckim, głodzie i epidemiach
dziesiątkujących miasta i wsie. W pierwszym roku istnienia bractwa zapisało się
do niego ok. 1030 osób.
W 1688 r. dla członków jemielnickiego bractwa został wydany modlitewnik ,
którego jedyny znany egzemplarz przechowywany jest w bibliotece klasztoru
sióstr karmelitanek w Krakowie (sygn. 475 I). Powodem jego obecności w tymże
miejscu może być fakt, że propagatorem kultu św. Józefa w XVII w. na ziemiach
polskich był m.in. zakon karmelitański. W XIX w. rozprowadzano w Jemielnicy
modlitewnik zatytułowany: Xsiążka do S. Jozepha . Uroczystość odpustową ku
czci św. Józefa obchodzono początkowo 19 marca. Z czasem przeniesiono ją na II
niedzielę wielkanocną. Od 1869 r. główny odpust zyskiwano w III niedzielę po
Wielkanocy (święto Opieki św. Józefa).
Zgodnie z przepisami bractwo musiało posiadać odpowiednie urzędy. Na czele
konfraterni stał promotor (prezes), kapłan, najczęściej jemielnicki opat, do którego
obowiązków należało kierowanie bractwem, przewodniczenie zebraniom, głoszenie konferencji i kazań w czasie Mszy św. brackich, słuchanie spowiedzi, przyjmowanie nowych członków oraz dzierżenie klucza od kasy brackiej. Oprócz niego istniał zarząd bractwa (senat), w skład którego wchodzili: prefekt (rektor), czy-
li przełożony, który czuwał nad zachowaniem ustaw i posiadał pieczęć bracką;
wiceprefekt, czyli zastępca przełożonego; radni (consultores, assistentes, assesores); skarbnik, który przyjmował ofiary i składki, prowadził listy ofiarodawców
oraz księgi przychodów i rozchodów, a także posiadał drugi klucz od kasy; sekretarz (pisarz), który prowadził księgę spraw i protokołów zebrań; zakrystian, który
opiekował się ołtarzem brackim i kaplicą św. Józefa; chorąży, który nosił chorągiew podczas procesji i pogrzebów zmarłych członków bractwa; marszałkowie,
którzy pilnowali porządku w czasie nabożeństw i procesji; wizytatorzy chorych,
którzy opiekowali się chorymi, sprowadzali im lekarza oraz kapłana z posługą
sakramentalną.
raciborskiego, nauczyciele, studenci, mieszkańcy szpitali, organiści, uczniowie
szkół.
Od XVII w. prowadzono księgi członków bractwa św. Józefa. Dwie z nich przechowywane są w Archiwum Diecezjalnym w Opolu. Osobną księgę w 1693 r.
założono dla szczególnie zasłużonych lub godnych wyróżnienia przedstawicieli
szlachty i duchowieństwa. Znajduje się ona w Archiwum Archidiecezjalnym we
Wrocławiu . Przy wstępowaniu w szeregi konfraterni otrzymywano kartę wpisową. W XVIII w. nazywano ją Scheda, w XIX w. nosiła nazwę Godzina modlitwy
w Bractwie Jozefa Sw. w górnym Szlązku w Jemjelnicy od Ojca św. Clemensa X.
dnia 6. Grudnia Roku 1675 potwierdzonego. Dla dostąpienia szczęśliwej śmierci,
a na początku XX w. – Wykaz przyjęcia do Bractwa św. Józefa w Imielnicy. Zawierała imię i nazwisko członka, datę lub przynajmniej rok wstąpienia do bractwa, pouczenie (Nauka dla członków bractwa), obowiązki członka (Powinności
Bractwa) i objaśnienia: O Koronce Św. Józefa oraz Sposób odprawowania koronki. Do Jemielnicy przysyłano zawiadomienie o śmierci członka bractwa, dołączając często kartę wpisową. Stąd też powstały dwie księgi zmarłych braci i sióstr
jemielnickiej konfraterni, które przechowywane są w Archiwum Diecezjalnym w
Opolu . Ostatni wpis pochodzi z 1965 r.
Erygowane 1 maja 2012 r. w Jemielnicy Bractwo św. Józefa nawiązuje do chlubnej przeszłości, kiedy Bractwo św. Józefa w Jemielnicy zrzeszało pod patronatem
św. Józefa tysiące osób. Nie chcąc odcinać się od tej przeszłości a jednocześnie
rozpoznając znaki czasu, biskup opolski reaktywował Bractwo, by w ten sposób
zainicjować nową formę stanowego duszpasterstwa mężczyzn i młodzieńców na
miarę potrzeb rodziny i Kościoła na opolskiej ziemi. A potrzeby te – jak wiemy –
są ogromne. Zaangażowanie mężczyzn i młodzieńców w realizację celów statutowych Bractwa św. Józefa, ma umożliwić duszpasterzom rozeznanie duchowych
potrzeb mężczyzn i młodzieńców, towarzyszenie w ich troskach, oraz oferowanie
konkretnej pomocy w rozwiązywaniu pojawiających się w ich życiu problemów.
A jeśli dokonuje się na modlitwie i wzywaniu wstawiennictwa św. Józefa, możemy być niemal przekonani, że dzieło to wyda błogosławione owoce w życiu rodzin i całych wspólnot parafialnych.
W pierwszym wieku funkcjonowania bractwa przystąpiło do niego 42034 mężczyzn (35%) i kobiet (65%), w tym 1167 (2,8%) ze stanu szlacheckiego, 1337
(3,2%) osób duchownych i 39530 (94%) mieszczan i chłopów. Wśród szlachty
byli hrabiowie piastujący urząd starosty księstwa opolsko-raciborskiego, np. Jan
Jerzy Antoni Oppersdorff (zm. 1693 r.), Jerzy Adam Franciszek Gaschin (zm.
1719 r.), Karol Henryk Sobeck (zm. 1738 r.), a także inni przedstawiciele znanych
rodów na Śląsku, np. Rogoyskich, Skalów, Laryszów, Strachwitzów, jak również
spoza ziemi śląskiej, np. Stanisław Warszycki (1599–1681) – marszałek trybunału
koronnego, senator i wojewoda mazowiecki, starosta piotrkowski, kasztelan krakowski, miecznik łęczycki i wojewoda sandomierski; Jan Komorski, chorąży
malborski i starosta jasieniecki. W gronie osób duchownych znajdowało się 5
biskupów, 14 opatów, 24 prałatów i kanoników, 1076 innych księży i zakonników, 4 ksienie i 214 sióstr zakonnych. Ponadto członkami bractwa byli m.in.
burmistrz strzelecki, dyrektor kopalni soli w Bochni, sekretarze księstwa opolsko-
W ciągu wieków bractwo cieszyło się wielką popularnością. W księgach brackich
znajdują się nazwy ponad 830 miejscowości, z których pochodzili członkowie
jemielnickiej konfraterni. Ostatni wpis w księdze odnotowującej wstąpienia do
bractwa pochodzi z 1960 r. i dotyczy 42 osób z Żędowic i jednej z Wierchlesia.
Opr. ks. Grzegorz Kublin
Bractwo św. Józefa w Jemielnicy dzisiaj
Bractwo jest więc wspólnotą modlitewno-apostolską, zrzeszającą mężczyzn (duchownych i świeckich), którą przenika i łączy troska o własną formację, jak i o
zbawienie środowiska, w którym członkowie ci żyją oraz pracują. Bractwo Świętego Józefa stawia sobie za cel przede wszystkim uświęcenie członków przez naśladowanie św. Józefa i modlitwę zanoszoną do Boga przez jego wstawiennictwo.
Równie ważny są cele formacyjne Bractwa: formowanie członków do dojrzałego
realizowania powołania męża i ojca rodziny, a w przypadku duchownych – pasterza i przewodnika wspólnoty wiernych, inspirowanie członków do gorliwej pracy
apostolskiej w parafii oraz formowanie i pobudzanie członków do zaangażowania
na rzecz dobra wspólnego w społeczeństwie.
Wyznaczone cele modlitewne i formacyjne mogą być realizowane przy wypełnieniu stosownych obowiązków, które wyznacza się członkom Bractwa św. Józefa, a mianowicie:

otaczanie czcią św. Józefa poprzez: częste wzywanie jego wstawiennictwa
uroczyste celebrowanie oraz aktywne uczestnictwo w liturgii Uroczystości św.
Józefa Oblubieńca NMP (19 marca) oraz wspomnienia św. Józefa Rzemieślnika
(1 maja);
A teraz zaczynamy tę drogę: biskup i lud; tę podróż z Kościołem
Rzymu, który jest tym, co przewodzi w miłości wszystkim Kościołom; ścieżkę braterstwa, miłości, zaufania między nami. Módlmy
się zawsze za siebie wzajemnie: jeden za drugiego. Modlimy się
za cały świat, by zapanowało w nim wielkie braterstwo. Mam
nadzieję, że ta droiga Kościoła, którą dzisiaj rozpoczynamy i w
której pomoże mi obecny tu mój Kardynał Wikariusz, będzie
owocna dla ewangelizacji tego tak pięknego miasta!
A teraz chciałbym udzielić błogosławieństwa, ale najpierw najpierw proszę was o przysługę: zanim biskup pobłogosławi
lud, proszę was, pomódlcie się, aby Pan pobłogosławił mnie:
niech będzie to modlitwa ludu o błogosławieństwo dla swego
biskupa. Uczyńmy to w ciszy.
[...]
A teraz udzielę błogosławieństwa wam i całemu światu, wszystkim ludziom dobrej woli.
[Błogosławieństwo].
Bracia i siostry, zostawiam was. Dziękuję bardzo za gościnne
przyjęcie. Módlcie się za mnie i do zobaczenia wkrótce! Zobaczymy się niebawem: jutro udam się na modlitwę do
Matki Bożej, aby strzegła Rzymu. Dobranoc i dobrego wypoczynku.
Za: www.va
Tłum. i opr. T. Michaluk OMI.
OJCIEC ŚWIĘTY FRANCISZEK I
13 marca 2013 roku
Jest 266 biskupem Rzymu i pierwszym papieżem z kontynentu
amerykańskiego, a także pierwszym spoza Europy od czasu papieża Grzegorza III (731-741). Jest też pierwszym jezuitą wybranym na papieża, a także pierwszym zakonnikiem od czasu
papieża Grzegorza XVI.
OJCIEC ŚW. FRANCISZEK I
Jorge Mario (Jerzy Marian) Bergoglio SJ, arcybiskup Buenos
Aires (Argentyna), ordynariusz wiernych obrządku wschodniego
zamieszkałych w Argentynie, a nieposiadających ordynariusza
własnego obrządku, Prymas Argentyny, urodził się w Buenos
Aires 17 grudnia 1936 r. jako jedno z pięciorga dzieci w rodzinie włoskiego imigranta, pracownika kolei.
Studia ukończył jako inżynier chemii, ale potem wybrał kapłaństwo i wstąpił do seminarium duchownego w Villa Devoto. 11
marca 1958 roku rozpoczął nowicjat w Towarzystwie Jezusowym (Jezuici). Studiował nauki humanistyczne w Chile. W
1963 r., wraca do Buenos Aires, uzyskawszy doktorat z filozofii
w Kolegium San Jose w San Miguel.
W latach 1964 i 1965 był wykładowcą literatury i psychologii w
Kolegium Niepokalanego Poczęcia w Santa Fe, a w r. 1966 nauczał tych samych przedmiotów w Kolegium Zbawiciela w Buenos Aires.
Od 1967 do 1970 r. studiował teologię na Wydziale Teologicznym w Kolegium San Jose w San Miguel, gdzie wcześniej uzyskał doktorat. W dniu 13 grudnia 1969 r. został wyświęcony na
kapłana. W latach 1970 - 1971 odbył trzecią probację zakonną w
Alcalá de Henares (Hiszpania) i 22 kwietnia 1973 r. złożył śluby
wieczyste.
Był mistrzem nowicjuszy w Villa Barilari w San Miguel (19721973), profesorem na Wydziale Teologicznym, radnym prowincji zakonnej i rektorem Kolegium. W dniu 31 lipca 1973 r. został mianowany prowincjałem Argentyny. Stanowisko to piastował przez sześć lat.
W latach 1980 i 1986 był rektorem Kolegium oraz Wydziału
Filozofii i Teologii, a także proboszczem parafii San José w diecezji San Miguel. W marcu 1986 r. wyjechał do Niemiec, aby
sfinalizować habilitację, więc przełożeni przydzielili go do Kolegium Zbawiciela, skąd przeniesiony został do kościoła zakonnego w Kordobie jako kierownik duchowy i spowiednik.
W dniu 20 maja 1992 r. Jan Paweł II mianował go biskupem
pomocniczym w Buenos Aires, a 27 czerwca tego roku otrzymał
święcenia biskupie z rąk kardynała Antonio Quarracino. 3
czerwca 1997 r. został mianowany arcybiskupem koadiutorem
Buenos Aires, a 28 lutego 1998 arcybiskupem Buenos Aires.
Od listopada 2005 do listopada 2011 był przewodniczącym
Konferencji Episkopatu Argentyny.
Ojciec św. Jan Paweł II mianował go kardynałem na konsystorzu 21 lutego 2001 r.
Przed błogosławieństwem nowy papież zwrócił
się do wiernych ze słowami:
Bracia i siostry, dobry wieczór!
Wiecie, że obowiązkiem konklawe było wybrać biskupa Rzymu. Wydaje się, że moi bracia kardynałowie poszukali go prawie na końcu świata ..., ale jesteśmy tutaj ... Dziękuję wam za
gościnność. Wspólnota diecezjalna Rzymu posiada własnego
biskupa, dziękuję! A teraz przede wszystkim pomódlmy się za
naszego emerytowanego biskupa, Benedykta XVI. Pomódlmy się
wspólnie, aby Pan mu błogosławił, a Maryja go strzegła.
[Modlitwa Pańska, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu].