mgr inż - Warsztaty Górnicze
Transkrypt
mgr inż - Warsztaty Górnicze
WARSZTATY 2005 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie Mat. Symp. str. 277 – 288 Adam MIREK, Wojciech MAGIERA Wyższy Urząd Górniczy, Katowice O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie w roku 2004 Streszczenie W artykule scharakteryzowano stan zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami w górnictwie polskim w roku 2004. Przedstawiono metody geofizyczne wykorzystywane do oceny stanu zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami oraz stosowane w kopalniach środki profilaktyki tąpaniowej. Sformułowano wnioski wynikające z przeprowadzonej analizy stanu zagrożenia. 1. Wstęp Wynikające z sejsmiczności górotworu zagrożenie tąpaniami jest, wśród występujących w kopalniach głębinowych zagrożeń naturalnych, w dalszym ciągu zagrożeniem najtrudniejszym zarówno do oceny jak też skutecznego zwalczania. W roku 2004 występowało ono w 29 (spośród 40 czynnych) kopalniach węgla kamiennego oraz we wszystkich (3) kopalniach rud miedzi. Powyższą tezę potwierdzają zaistniałe w 2004 roku zdarzenia – 3 tąpnięcia w kopalniach węgla kamiennego (zwłaszcza dwa spośród nich zaistniałe w KWK „Halemba”: z dnia 22.01.2004r. - sześć wypadków lekkich oraz z dnia 11.02.2004r. – jeden wypadek lekki, a także zaistniałe w kopalniach LGOM 8 tąpnięć i 11 odprężeń (odpowiednio: 3 i 7 sprowokowanych) czyli zjawisk różniących się od tąpnięć jedynie mniejszą skalą wywołanych wstrząsem skutków w wyrobiskach dołowych. Wśród tych zdarzeń wymienić należy: odprężenie w O/ZG „Rudna” w dniu 15.08.2004r. - jeden wypadek śmiertelny i jeden lekki oraz tąpnięcie w O/ZG „Lubin” z dnia 25.11.2004r. - jeden wypadek śmiertelny, jeden ciężki i jeden lekki. Zagrożenie sejsmiczne, generowane eksploatacją węgla brunatnego w odsłanianych w wyrobisku odkrywki strefach uskokowych, występuje także w największej polskiej kopalni odkrywkowej - KWB „Bełchatów”, gdzie w roku 2004 zarejestrowano 17 wstrząsów o energiach równych lub większych niż 1x105J. Skalę zagrożenia tąpaniami występującego na przestrzeni lat 1980-2004 w polskim górnictwie obrazuje (rys. 1) zestawienie ilości zaistniałych tąpnięć i spowodowanych nimi wypadków. 2. Zagrożenie tąpaniami w kopalniach węgla kamiennego Zagrożenie tąpaniami występuje – różnym nasileniem – w obszarze całego praktycznie Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Ostatnie lata – głównie z powodu wygasającej eksploatacji w niektórych rejonach GZW – ukształtowały rozkład partii zagłębia najsilniej zagrożonych tąpaniami. Do zagrożonych najsilniej należą: południowe skrzydło siodła 277 A. MIREK, W. MAGIERA – O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie... ____________________________________________________________________________ głównego (kopalnie Katowickiego Holdingu Węglowego i rudzkie kopalnie Kompanii Węglowej) oraz w mniejszym stopniu niecka bytomska (kopalnie bytomskie tej Kompanii). 120 114 78 63 19 90 19 89 19 88 19 87 19 86 19 85 19 84 19 83 20 04 10 26 24 26 31 20 17 11 14 13 12 12 9 7 9 11 9 6 6 6 7 5 8 11 9 10 9 5 2 6 42 6 1 2 2 0 20 00 4 18 33 19 99 20 14 14 0 19 82 46 33 19 98 10 52 19 97 6 22 16 53 19 96 21 2118 19 44 19 94 20 31 45 19 93 2932 48 50 19 92 53 19 91 60 40 tąpnięcia wypadki śmiertelne wypadki ogółem 85 20 03 69 19 95 80 20 02 93 20 01 100 Rys. 1. Tąpnięcia i związane z nimi wypadki w górnictwie polskim w latach 1980 – 2004 Fig. 1. Rock bursts and accidents in Polish underground mining in 1980 – 2004 Zjawiska zaistniałe w kopalniach rybnickich – głównie w KWK „Rydułtowy – Anna” – potwierdzają występowanie zagrożenia tąpaniami w położonych w rejonie niecki jejkowickiej i nasunięcia michałkowickiego kopalniach należących do Kompani Węglowej oraz Jastrzębskiej Spółki Węglowej. Na niższym poziomie zagrożenie tąpaniami utrzymuje się w pozostałych częściach GZW – głównie w kopalniach na północnym skłonie siodła głównego oraz w niecce kazimierzowskiej – w kopalni „Kazimierz – Juliusz” w Sosnowcu. Wysoką aktywnością sejsmiczną generowaną eksploatacją charakteryzują się także kopalnie niecki ziemowickiej: „Piast” i „Ziemowit”. Przejawy sejsmiczności generowanej prowadzoną eksploatacją, w postaci drgań na powierzchni obszarów górniczych, mogą – i stwarzają – określone zagrożenia (stwierdzane uszkodzenia) dla obiektów usytuowanych w rejonach wzmożonej aktywności sejsmicznej. Powodują także – nierzadko silny – dyskomfort psychiczny wśród użytkowników tych obiektów. Rejony najbardziej narażone na oddziaływanie wstrząsów to gminy: Rydułtowy, Pszów, Radlin i Rydułtowy – wskutek oddziaływań związanych z eksploatacją KWK „Rydułtowy – Anna”, gmina Mysłowice w związku z eksploatacją prowadzoną przez KWK „Wesoła”, gminy Zabrze i Ruda Śląska – KWK „Bielszowice” i KWK „Halemba” oraz gmina Bieruń – KWK „Piast”. W roku 2004 funkcjonowało 40 kopalń węgla kamiennego, z których 29 – czyli 73% – eksploatowało pokłady zagrożone tąpaniami wydobywając z tych pokładów około 39,2 mln ton węgla, co stanowiło około 39,4% wydobycia ogólnego (99,5 mln ton). Nadal więc utrzymuje się tendencja wzrostu udziału wydobycia węgla z pokładów zagrożonych tąpaniami, co niewątpliwie można wiązać z lepszą jakością węgla pozyskiwanego z tych pokładów. Eksploatacja węgla wygenerowała znacznie (o 550 zjawisk) zmniejszoną, w porównaniu do roku 2003, aktywność sejsmologiczną. W regionalnej sieci sejsmologicznej GIG zarejestrowano 974 wstrząsy o energiach równych lub większych niż 1x10 5 J. Charakterystykę zagrożenia tąpaniami w kopalniach węgla kamiennego w ostatnich latach obrazują: tabela 1 oraz rysunki 2 i 3. _______________________________________________________________ 278 WARSZTATY 2005 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie Tabela 1. Zestawienie wydobycia, wstrząsów wysokoenergetycznych, tąpnięć i wypadków w kopalniach węgla kamiennego Table 1. Comparsion of output, high energy tremors, rock bursts and accidents in hard coal mining Rok Wydobycie w mln ton 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 192,8 162,7 188,9 190,5 191,0 191,1 191,3 192,7 192,7 177,7 147,4 140,1 131,3 130,2 132,7 135,3 136,2 137,1 115,9 110,4 102,5 102,6 102,1 100,5 99,5 Wydobycie z pokładów zagrożonych tąpaniami w mln ton % 57,1 29,6 49,4 30,3 55,5 29,4 55,2 28,9 54,3 28,3 51,9 27,1 51,6 27,0 50,9 26,4 49,5 25,7 49,5 27,9 42,2 28,6 41,9 29,9 41,8 31,8 42,6 32,7 43,0 32,4 45,4 33,6 44,2 32,5 46,2 37,7 41,9 36,2 39,4 35,7 37,2 36,3 37,4 36,5 41,8 40,9 42,3 42,1 39,2 39,4 Wstrząsy 1 x 105J [według GIG] liczba E [GJ] 3432 13,58 2336 11,03 2545 4,39 2749 11,05 2970 14,59 2480 14,04 2606 9,66 2260 6,33 1599 2,05 1076 2,44 1038 2,09 863 1,25 833 6,00 932 12,60 750 1,49 465 1,94 564 1,07 547 0,87 663 0,68 1135 1,59 1088 2,12 1137 1,85 1324 1,96 1524 2,82 974 1,30 Liczba tąpnięć 21 29 20 14 16 16 27 11 13 16 16 9 10 16 12 7 2 2 5 2 2 4 4 4 3 Wypadki wskutek tąpnięć śmiertelne ogółem 7 59 4 73 29 105 4 46 20 66 9 54 22 83 7 51 3 48 7 77 6 36 7 27 9 45 11 37 4 47 7 39 3 21 6 2 17 3 2 21 3 20 2 18 11 120 105 100 83 80 60 73 20 0 66 59 40 tąpnięcia wypadki śmiertelne wypadki ogółem 77 47 54 45 51 46 39 48 29 36 37 27 27 22 20 21 21 20 18 16 20 16 16 16 16 17 14 117 13 11 9 9 7 10 9 1112 7 7 4 7 4 6 6 52 3 2 4 3 23 2 2 0 004 2 4 3 4 2 3 0 0 29 21 7 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Rys. 2. Tąpnięcia i wypadki nimi spowodowane w kopalniach węgla kamiennego w latach 1980 – 2004 Fig. 2. Rock bursts and accidents in hard coal mining in 1980-2004 Z przedstawionych wyżej zestawień wynika, że w perspektywie lat 1980 – 2004, w górnictwie węglowym znacząco zmniejszyła się ilość rejestrowanych wstrząsów wysokoenergetycznych, która spadła poniżej 1000 rocznie w latach 1991 – 98 do minimalnej wielkości 465 w roku 1995. Lata 1999 – 2003 to ponowny przyrost (aż do 1524 w roku 2003) liczby rejestrowanych wstrząsów wysokoenergetycznych. 279 A. MIREK, W. MAGIERA – O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie... ____________________________________________________________________________ wydobycie [w mln ton] wstrząsy 3500 250 200 wydobycie ogółem wydobycie z pokładów zagrożonych tąpaniami wstrząsy 3000 2500 2000 150 1500 100 1000 50 500 0 0 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Rys. 3. Wstrząsy wysokoenergetyczne na tle wydobycia (w tym z pokładów zagrożonych tąpaniami) w kopalniach węgla kamiennego Fig. 3. Correlation of high energy tremors and output (including rock bursts dangered coal seams) in hard coal mining Rok 2004 był pierwszym od pięciu lat kiedy ta tendencja uległa zachwianiu, gdyż ich liczba znacząco (o ponad jedną trzecią) spadła. Występujący wzrost rejestrowanej liczby wstrząsów w tym czasie można wiązać z tendencją wzrostu wydobycia z pokładów zagrożonych tąpaniami (około 36 – 42% ogólnego wydobycia węgla). Liczba tąpnięć zmniejszyła się wyraźnie po roku 1995 (w okresie tym mieściła się w przedziale 2 – 7 zdarzeń rocznie, podczas gdy przed rokiem 1995 liczba takich zdarzeń wahała się na poziomie 9 – 29 rocznie. Podobna tendencja występuje także w odnotowywanej ilości wypadków śmiertelnych spowodowanych tąpnięciami. Liczba tych wypadków spadła z poziomu 3 – 29 przed, do poziomu 0 – 7 po roku 1995. W roku 2004 tąpnięcia w górnictwie węglowym nie były przyczyną wypadków śmiertelnych. Przedstawione dane, a w szczególności zaistniałe tąpnięcia i wypadki, świadczą o realnie występującym w rejonie Górnośląskiego Zagłębia Węglowego zagrożeniu tąpaniami przy niewielkim wzroście (w ostatnich sześciu latach) aktywności sejsmicznej. Od roku 1997 w kopalniach węgla kamiennego nie zaistniały tąpnięcia o charakterze katastrof. Do najbardziej zagrożonych, w roku 2004, zaliczyć należy skomplikowane geologicznie i górniczo rejony: pokładu 502 w partii J KWK „Śląsk”, pokładu 415 w KWK „Halemba”, pokładu 510 w KWK „Wesoła” oraz pokładu 713/1-2 i pokładu 703/1 w KWK „Rydułtowy – Anna”. Analiza zaistniałych ostatnio tąpnięć i ich lokalizacji wskazuje na utrzymujący się w dalszym ciągu stan potencjalnie wysokiego zagrożenia tąpaniami niektórych rejonów GZW. W ostatnich latach z największym zagrożeniem spotykamy się w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego oraz w należących do Kompani Węglowej kopalniach rudzkich. Główne przyczyny występującego w kopalniach GZW zagrożenia tąpaniami to nadal między innymi: – duża głębokość prowadzonych robót górniczych - dochodząca już do 1100 – 1200 m, – prowadzenie robót w resztkowych partiach pokładów, m.in. w filarach ochronnych szybów, czy głównych wyrobisk, _______________________________________________________________ 280 WARSZTATY 2005 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie – prowadzenie eksploatacji w partiach o skomplikowanej tektonice - w sąsiedztwie uskoków, wymyć i innych zaburzeń geologicznych, – postępujący rozwój eksploatacji, – nierównomierne zaawansowanie robót eksploatacyjnych w sąsiadujących ze sobą partiach złoża danej kopalni oraz w partiach przygranicznych sąsiednich kopalń. 3. Stan zagrożenia tąpaniami w kopalniach rud miedzi Zagrożenie tąpaniami - poza współwystępującym z nim z reguły zagrożeniem zawałowym - stanowi w kopalniach rud miedzi zagrożenie dominujące, zależne przede wszystkim od naturalnej skłonności górotworu do generowania wstrząsów sejsmicznych. Tąpnięcia w górnictwie podziemnym zawsze są skutkiem zaistniałych wstrząsów, a stan zagrożenia tąpaniami w danym rejonie jest ściśle powiązany z występującym w tym rejonie zagrożeniem sejsmicznym. W kopalniach LGOM skały budujące złoże oraz skały to złoże otaczające charakteryzują się wysokimi (dochodzącymi do 200 MPa) parametrami wytrzymałościowym oraz dużymi (nawet do ponad 200 m) miąższościami kompleksów warstw węglanowych (wapiennych, dolomitowych, anhydrytowych) i piaskowców (w tym również piaskowców kwarcytowych), które zdolne są do kumulowania energii sejsmicznej, a następnie – w niekorzystnych warunkach geologiczno-górniczych – do jej dynamicznego wyzwalania. W 2004 roku całość wydobycia rud miedzi pochodziła ze złóż zagrożonych tąpaniami, przy czym ze złóż zaliczonych do III (najwyższego) stopnia tego zagrożenia pochodziło około dwóch trzecich sumarycznego wydobycia rudy. Utrzymująca się koniunktura na rynku surowcowym spowodowała, że w roku 2004 wydobycie rud miedzi wzrosło do najwyższego w historii poziomu około 31,8 mln ton – czyli o prawie 2 mln ton więcej niż w roku 2003. Rozwój eksploatacji powoduje, że przenosi się ona w rejony usytuowane na coraz większych głębokościach (dotyczy to szczególnie kopalń „Rudna” i „Polkowice-Sieroszowice”), a także do partii złoża położonych w sąsiedztwie powiększających się sukcesywnie partii zrobów i w rejony o skomplikowanej budowie geologicznej – zwłaszcza w rejony silnie zaangażowane tektonicznie w sąsiedztwo aktywnych sejsmicznie stref uskokowych (uskoki: Rudna Główna, Biedrzychowa itp.). Eksploatowane są także w coraz większym zakresie partie likwidowanych filarów szybowych oraz filarów ochronnych dla zbędnych wyrobisk. Zwiększonej sejsmiczności (głównie wzrostowi energii wyzwalanych wstrząsów) sprzyja także stosowany powszechnie w kopalniach LGOM system eksploatacji – z tzw. szerokim otwarciem stropu. Wszystkie powyższe uwarunkowania powodują dodatkowy wzrost zagrożenia tąpaniami występującego w kopalniach zgrupowanych w KGHM POLSKA MIEDŹ S.A. Prowadzona eksploatacja powoduję także zagrożenie sejsmiczne dla obiektów na powierzchni. Najsilniej zagrożenie to manifestuje się przy eksploatacji przez O/ZG „Rudna” grubego złoża w filarze ochronnym dla miasta Polkowice. Skala występującego tu zagrożenia spowodowała, że koniecznym się stało ograniczenie wydobycia w tym filarze opracowanie właściwej koordynacji przestrzenno-czasowej robót eksploatacyjnych prowadzonych w tym filarze. Przedstawione poniżej zestawienia (tabela 2 oraz rysunki 4 i 5) obrazują stan zagrożenia tąpaniami w kopalniach rud miedzi na przestrzeni lat 1980 – 2004. 281 A. MIREK, W. MAGIERA – O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie... ____________________________________________________________________________ Tabela 2. Zestawienie wydobycia, wstrząsów wysokoenergetycznych, tąpnięć i wypadków w kopalniach rud miedzi Table 2. Comparsion of output, high energy tremors, rock bursts and accidents in copper ore mines Rok Wydobycie w mln ton 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 26,6 22,8 27,0 29,0 29,4 29,4 29,6 29,8 30,0 26,5 24,4 23,7 24,1 27,1 26,1 26,5 27,4 24,0 26,8 27,0 28,0 30,9 29,7 30,0 31,8 Wydobycie ze złóż zagrożonych tąpaniami w mln ton % 26,6 100 22,8 100 27,0 100 29,0 100 29,4 100 29,4 100 29,6 100 29,8 100 30,0 100 26,5 100 24,4 100 23,7 100 24,1 100 27,1 100 26,1 100 26,5 100 27,4 100 24,0 100 26,8 100 27,0 100 28,0 100 30,9 100 29,7 100 30,0 100 31,8 100 30 Wstrząsy 1 x 105J E [GJ] brak danych brak danych brak danych brak danych brak danych 1,73 1,72 1,72 1,75 2,82 1,29 0,92 1,22 3,05 2,84 1,87 1,82 2,76 2,80 3,96 7,11 6,22 7,36 3,39 6,56 liczba 206 168 221 217 286 325 446 484 482 407 447 359 499 492 433 389 644 567 443 414 514 729 694 570 621 Liczba tąpnięć 6 7 9 5 5 2 4 5 1 4 2 2 4 2 4 4 2 3 4 5 8 9 8 Wypadki wskutek tąpnięć śmiertelne ogółem 3 4 6 26 3 9 2 7 1 3 1 9 10 7 27 1 2 3 8 2 12 2 4 1 7 5 6 2 13 3 12 3 9 2 14 2 4 3 3 15 5 28 1 15 28 tąpnięcia wypadki śmiertelne wypadki ogółem 27 25 20 15 10 5 9 3 10 7 5 2 9 5 5 4 32 1 1 8 7 0 2 1 1 4 3 2 2 2 24 7 4 0 00 1 6 2 13 12 5 4 4 2 3 0 00 4 4 2 3 32 2 9 8 9 8 5 5 3 0 3 1 19 82 19 83 19 84 19 85 19 86 19 87 19 88 19 89 19 90 19 91 19 92 19 93 19 94 19 95 19 96 19 97 19 98 19 99 20 00 20 01 20 02 20 03 20 04 0 9 15 14 13 12 Rys. 4. Tąpnięcia i wypadki nimi spowodowane w kopalniach rud miedzi w latach 1980-2004 Fig. 4. Rock bursts and accidents in copper ore mines in 1980-2004 W roku 2004 zarejestrowano łącznie 621 wstrząsów o energiach równych lub większych niż 1x105J, których sumaryczna energia wyniosła około 6,6x109J. W tej liczbie 10 zjawisk (wszystkie z O/ZG „Rudna”) to wstrząsy o energiach równych lub większych niż 1x10 8J. _______________________________________________________________ 282 WARSZTATY 2005 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie 40 wydobycie [w mln ton] wstrząsy wydobycie wstrząsy 30 600 20 400 10 200 2004 2003 2002 2001 2000 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 0 1980 0 Rys. 5. Wstrząsy wysokoenergetyczne na tle wydobycia rud miedzi w latach 1980-2004 Fig. 5. Correlation of high energy tremors and output in copper ore mines W kopalniach LGOM, w latach 1980 – 2004, liczba rejestrowanych wysokoenergetycznych wstrząsów sejsmicznych kształtowała się na poziomie do ponad 700 zjawisk rocznie, przy wydobyciu rudy miedzi wahającym się w przedziale 23 – 32 mln ton w skali roku. Zaistniałe wstrząsy powodowały w tym okresie do kilku tąpnięć rocznie. Jednocześnie, ponad 30% rejestrowanych zjawisk sejsmicznych to wstrząsy, które wystąpiły w czasie wyczekiwania po tzw. grupowych strzelaniach przodków (najbardziej powszechnym, aktywnym sposobie zwalczania zagrożenia tąpaniami) i w związku z tym zinterpretowano je jako wstrząsy sprowokowane. W roku 2004 w kopalniach LGOM miało miejsce 8 tąpnięć: w tym trzy sprowokowane. W ostatnich latach, kopalniach rud miedzi wraz z rozwojem eksploatacji i z uwagi na prowadzenie jej w coraz trudniejszych warunkach geologiczno-górniczych zwiększa eksploatacja prowadzona jest w kierunku na zroby lub strefy upodatnione. Częstokroć taki właśnie kierunek rozcinki wymuszany jest wysokim zagrożeniem zawałowym w rejonie. Ograniczenie w taki sposób zagrożenia zawałowego powoduje jednocześnie wzrost zagrożenia tąpaniami. W ostatnich latach największe zagrożenie tąpaniami występuje w O/ZG „Rudna”, z której obszaru górniczego generowana jest także największa sumaryczna energia sejsmiczna. Można to wiązać przede wszystkim z wielkością wydobycia, dużym przestrzennym zaangażowaniem robót, głębokością zalegania oraz budową geologiczną złoża. Analiza powyższych danych pokazuje, że stan zagrożenia tąpaniami w kopalniach rud miedzi w dalszym ciągu utrzymuje się na wysokim poziomie. Do najważniejszych przyczyn zagrożenia występującego w kopalniach LGOM należą m.in.: – znaczna głębokość tej eksploatacji - dochodząca do około 600 – 1200 m, – występowanie w stropie złoża grubych warstw dolomityczno – anhydrytowych o dużej sztywności i wytrzymałości (Rc>100MPa), – prowadzenie eksploatacji zamykającej duże obszary zrobów oraz w rejonach aktywnych sejsmicznie dyslokacji tektonicznych, – duże zaawansowanie eksploatacji (partie resztkowe, zroby, filary), – prowadzenie robot upodatnianiających złoże w kierunku „na zroby” lub na strefy upodatnione. 4. Zagrożenie sejsmiczne w Kopalni Węgla Brunatnego „Bełchatów” S.A. W największej polskiej odkrywkowej kopalni węgla brunatnego - KWB „Bełchatów” S.A. od początku prowadzenia intensywnych robót związanych ze zdejmowaniem nadkładu znad 283 A. MIREK, W. MAGIERA – O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie... ____________________________________________________________________________ złoża węgla brunatnego występuje zagrożenie sejsmiczne wiązane z procesami neotektonicznymi (uaktywnianiem się występujących w podłożu względnie młodych uskoków) spowodowanymi intensywnym odwadnianiem wyrobiska oraz zmianami warunków naprężeniowych podłoża wskutek przemieszczania podczas eksploatacji olbrzymich mas skalnych nadkładu i złoża węgla brunatnego. Początek pomiarów sejsmicznych ukierunkowanych na obserwację wyrobiska datuje się na rok 1980, kiedy to wokół wyrobiska zainstalowano pierwsze stanowiska pomiarowe. W rejonie odkrywki „Bełchatów” rejestruje się do kilkudziesięciu rocznie wstrząsów o energiach równych lub większych niż 1x105 J. Tabela 3. Wstrząsy wysokoenergetyczne, wielkość zdejmowanego nadkładu, wydobycie węgla brunatnego oraz odwodnienie wyrobiska w KWB „Bełchatów” S.A. Table 3. Comparsion of high energy tremors and output of brown coal, overburden quantity and excavation drainage in KWB „Bełchatów” S.A. Rok Węgiel brunatny [w mln ton] Nadkład [w mln m3] 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 0,004 0,078 2,307 5,207 11,020 18,025 26,224 32,124 34,756 37,581 34,249 35,017 32,937 34,184 33,650 33,082 34,586 34,884 35,446 35,496 34,764 34,662 34,008 34,564 35,233 58,244 60,192 75,386 87,713 108,012 113,324 121,850 131,056 144,745 125,035 116,597 111,562 104,752 100,011 99,740 110,602 96,491 117,182 132,086 131,144 124,815 126,538 139,226 156,859 145,127 Odwodnienie wyrobiska [w mln m3] 207,7 202,9 205,5 208,7 212,1 226,9 224,9 182,7 171,8 169,2 180,2 196,3 190,9 187,4 193,8 192,8 174,5 173,2 170,3 186,6 185,8 194,9 303,1 260,5 273,4 Wstrząsy wysokoenergetyczne 8 14 7 7 45 14 21 12 1 0 10 40 3 17 9 3 4 5 2 5 7 16 9 7 17 Energia sumaryczna [x108J] 460,000 3,800 7,100 0,210 1,500 360,000 1,200 0,980 0,002 0,000 0,530 1,400 110,000 1,900 4,000 0,130 3,800 0,070 0,070 0,620 1,000 8,420 12,600 1,030 31,400 Związek tej – generowanej eksploatacją – sejsmiczności z występującymi uskokami potwierdza fakt wzrostu energii wstrząsów oraz zwiększania się częstotliwości ich występowania w trakcie przechodzenia frontów eksploatacyjnych przez rejony złoża położone w sąsiedztwie uskoków. _______________________________________________________________ 284 WARSZTATY 2005 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie Zestawienie sejsmiczności rejonu odkrywki „Bełchatów” na tle wydobycia mas skalnych i węgla brunatnego oraz odpompowanej wody w latach 1980 – 2004 przedstawiają tabela 3 oraz rysunek 6. Należy podkreślić, że nawet najsilniejsze z dotychczas zarejestrowanych zjawisk sejsmicznych nie spowodowały nigdy zagrożenia dla ruchu zakładu górniczego. Wynika to wprost ze stosowanego tu – odkrywkowego – sposobu eksploatacji. Wstrząsy związane z procesami neotektonicznymi, a jedynie pośrednio z robotami górniczymi charakteryzują się jednak wysoką energią i w związku z tym były silnie, negatywnie odczuwane przez mieszkańców okolicznych miejscowości, a także skutkowały uszkodzeniami (niewielkimi) obiektów powierzchniowych. Zestawienie (za okres lat 1995 – 2004) zgłoszonych przez mieszkańców uszkodzeń obiektów budowlanych, które zostały następnie przez służby KWB „Bełchatów” uznane jako spowodowane zaistniałymi wstrząsami przedstawia tabela 4. Tabela 4. Szkody spowodowane zaistniałymi wstrząsami w KWB „Bełchatów” S.A. w latach 1995 – 2004 Table 4. Damages of buildings caused by high energy tremors in KWB „Bełchatów” S.A. Rok Wnioski o szkody wskutek wstrząsów Uznane szkody wskutek wstrząsów 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 9 54 103 21 7 1 255 41 12 18 2 37 48 1 0 0 131 9 2 5 45 300 odwodnienie [mln m3] nadkład [mln m3] węgiel brunatny [mln ton] wstrząsy 40 40 250 30 200 150 21 20 17 16 14 100 14 8 50 12 7 10 9 9 7 7 5 1 0 1980 1981 17 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 3 0 3 10 7 5 4 2 0 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Rys. 6. Wstrząsy wysokoenergetyczne na tle wydobycie węgla brunatnego, wielkości zdejmowanego nadkładu, oraz odwodnienia wyrobiska w KWB „Bełchatów” S.A. Fig. 6. Correlation of high energy tremors and output of brown coal, overburden quantity and excavation drainage in KWB „Bełchatów” S.A. 5. Geofizyczne metody oceny zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami Ocena zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami w górnictwie odkrywkowym i podziemnym prowadzona jest przy użyciu metod geofizycznych badania stanu górotworu. W roku 2004 stacje geofizyki górniczej działały w prawie wszystkich (27 na 29 kopalń węgla kamiennego, trzy – rud miedzi i jedna – KWB „Bełchatów”) kopalniach prowadzących eksploatację złoża w warunkach występowania tych zagrożeń. 285 A. MIREK, W. MAGIERA – O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie... ____________________________________________________________________________ Najszerzej stosowaną metodą geofizyczną dla oceny stanu zagrożenia tąpaniami była metoda sejsmologiczna. Pomiary takie prowadzono we wszystkich kopalniach zagrożonych tąpaniami. W roku 2004 nie zmieniła się sytuacja w zakresie wyposażenia aparaturowego dla potrzeb stosowania metody sejsmologicznej. Podobnie jak w roku poprzednim, w kopalniach węgla kamiennego badania sejsmologiczne prowadzono przy użyciu systemów sejsmologicznych: ARAMIS/SYLOK, AS/LKZ, a także aparatur PCMG-3 współpracujących z powyższymi systemami. Kopalnie rud miedzi wyposażone są w cyfrowe systemy ELOGOR-C. Do określania jednak energii najsilniejszych zjawisk sejsmicznych, utrzymywano aparatury ELOGOR-A – z zapisem analogowym. W KWB „Bełchatów” dla prowadzenia obserwacji sejsmologicznych – z uwagi na brak możliwości prowadzenia sieci teletechnicznej przez wyrobisko odkrywki – sieć sejsmologiczną (osiem stanowisk pomiarowych) zbudowano w oparciu o niezależne stacje pomiarowe – są to aparatury typu UMSS MK5 oraz BJ-1. Transmisja danych pomiędzy jednostkami centralnymi i terminalnymi odbywa się siecią teletechniczną, skąd, drogą radiową, sygnał przesyłany jest do centrali w stacji geofizycznej. Drugą z metod najczęściej stosowanych do oceny stanu zagrożenia tąpaniami w kopalniach węgla kamiennego jest metoda sejsmoakustyczna. Używane w niej systemy to: SAK i ARES. Od kilku już lat obserwuje się tendencję spadku ilości stosowanych czujników sejsmoakustycznych. Można to wiązać z większą koncentracją wydobycia – mniej czynnych wyrobisk ścianowych, dłuższe ich fronty, mniejsza ilość wyrobisk przygotowawczych. W dokonanej w roku 2002 nowelizacji przepisów wykonawczych do ustawy Prawo geologiczne i górnicze zrezygnowano z wymogu obligatoryjnego stosowania powszechnie krytykowanej tzw. Metody kompleksowej oceny stanu zagrożenia tąpaniami w kopalniach węgla kamiennego. Aktualnie obowiązujące przepisy nakazują jedynie dokonywać kompleksowej analizy wyników metod dotychczas wchodzących w jej skład. Niestety, mimo zaistnienia prawnych możliwości opracowania przez kopalnie własnych kryteriów dla wymienionych w przepisach metod, jak do tej pory – rok 2004 nic nie zmienił w tym zakresie – żadna z kopań nie skorzystała z takiej możliwości. Nie skorzystano także z możliwości opracowania takich kryteriów przez jednostki naukowo – badawcze. W dalszym ciągu powszechnie – tym razem w oparciu o wewnętrzne zarządzenia kierowników ruchu zakładów górniczych – stosuje się „Metodę kompleksową ...”. Sytuacja ta skłania do rozważenia konieczności zweryfikowania kryteriów tej metody oraz zakresu i zasad jej stosowania do oceny stanu zagrożenia tąpaniami, tak aby poprawić efektywność oceny zagrożenia. Z uwagi na specyfikę ruchu zakładów, w kopalniach rud miedzi metoda sejsmoakustyczna była w dalszym ciągu stosowana eksperymentalnie – jako metoda pomocnicza. Dalej prowadzone są badania mające określić ewentualne zależności uzyskiwanych wyników od faktycznego stanu zagrożenia tąpaniami. Badania takie związane są z określaniem tzw. funkcji ryzyka zaistnienia wstrząsów w oparciu o dane sejsmoakustyczne. Jako metodę dodatkową w kopalniach węgla kamiennego szeroko stosuje się (przy użyciu przenośnych aparatur pomiarowych typu WLIS) tzw. metoda wzbudzonej aktywności sejsmoakustycznej (WAS). Metoda powyższa stosowana jest głównie w razie konieczności zapewnienia obserwacji sejsmoakustycznych w rejonach, gdzie trudno jest stosować sejsmoakustykę stacjonarną oraz doraźnie – dla kontroli skuteczności zabiegów profilaktycznych. _______________________________________________________________ 286 WARSZTATY 2005 z cyklu: Zagrożenia naturalne w górnictwie W kopalniach rud miedzi odpowiednikiem (w pewnym sensie) metody WAS jest, powszechnie tam stosowana, metoda oceny stanu zagrożenia tąpaniami na podstawie aktywności sejsmoakustycznej wzbudzonej strzelaniami technologicznymi w przodkach. Kopalnie te wyposażone są w stosowną do tego celu aparaturę – liczniki trzasków MLT-3. W roku 2004 w kopalniach podziemnych do oceny stanu zagrożenia tąpaniami i skuteczności stosowanej profilaktyki, w dalszym ciągu wykorzystywano metody sejsmiczne (profilowania lub geotomografię). W kopalniach węgla kamiennego od wielu już lat są to badania (przede wszystkim profilowania) rutynowe, zwykle wykonywane samodzielnie przez pracowników tych kopalń przy użyciu przenośnych aparatur sejsmicznych - głównie PASAT-12i. W coraz szerszym zakresie badania takie wykonywane były także w kopalniach rud miedzi. 6. Środki profilaktyki tąpaniowej Rok 2004 nie przyniósł także wyraźnych zmian w zakresie stosowanych aktywnych metod zwalczania zagrożenia tąpaniami. Podobnie jak w roku poprzednim najczęściej stosowanym zabiegiem profilaktycznym były strzelania wstrząsowe w pokładzie. Niektóre z kopalń (głównie bytomskie i rudzkie) stosują tego typu strzelania jako rutynowy zabieg technologiczny. Dość powszechne były także strzelania torpedujące w skałach stropowych. Kolejnym zabiegiem profilaktycznym było nawadnianie - głównie wysokociśnieniowe oraz (rzadziej) niskociśnieniowe – calizny pokładów. Szeroko stosowano także metody: USS – szczelinowanie stropu techniką strzelniczą oraz UHS – hydroszczelinowanie skał stropowych, które to zabiegi stały się rutynowymi zabiegami profilaktycznymi dla potrzeb zwalczania zagrożenia tąpaniami. W kopalniach rud miedzi różnego rodzaju strzelania odprężające w złożu wkomponowane są w technologię systemu z ugięciem stropu i stały się powszechnie stosowanym (zwłaszcza grupowe strzelania przodków) zabiegiem profilaktycznym. 7. Wnioski Rok 2004 nie przyniósł znaczącego postępu w opracowaniu odpowiednio efektywnych metod oceny stanu zagrożenia tąpaniami, szczególnie w odniesieniu do wstrząsów, których źródła zlokalizowane są w wysokich warstwach stropowych. Fakt ten powoduje, że zagrożenie to w dalszym ciągu pozostaje jednym z najtrudniejszych do zwalczania wśród występujących w górnictwie zagrożeń naturalnych. Zaistniałe w roku 2004 tąpnięcia oraz związane z nimi wypadki wskazują na ciągle ogromne znaczenie organizacji (głównie ograniczania) przebywania załogi w rejonach szczególnie narażonych na skutki tąpnięć. Przykładem może tu być znaczna ilość wypadków, którym ulegają pracownicy (np. górnicy strzałowi) nie przebywający w samojezdnych maszynach stosowanych w kopalniach rud miedzi. Ograniczanie zatrudnienia w strefach szczególnego zagrożenia tąpaniami może być niezwykle istotnym czynnikiem wpływającym na liczbę wypadków wskutek tąpnięć. Ogromne znaczenie ma także prawidłowa koordynacja robót górniczych – przygotowawczych i eksploatacyjnych – w celu minimalizacji niekorzystnego oddziaływania zlokalizowanych blisko siebie frontów wydobywczych. Wymagającym dalszych prac badawczych problemem pozostało także zwalczanie zagrożeń współwystępujących – np. tąpaniami, zawałowego, metanowego i pożarami. Zazwyczaj zabiegi profilaktyczne stosowane do neutralizacji poszczególnych z tych zagrożeń pozostają 287 A. MIREK, W. MAGIERA – O zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w polskim górnictwie... ____________________________________________________________________________ we wzajemnej kolizji, a wybór któregoś z nich lub ich łączenie rzadko daje spodziewane efekty w postaci ograniczenia skali zagrożeń. Analiza przedstawionych wyżej danych oraz wnioski z inspekcji przeprowadzanych w kopalniach węgla kamiennego, rud miedzi oraz KWB „Bełchatów” S.A. upoważniają do stwierdzenia, że w dalszym ciągu wymagane są: 1) Weryfikacja „Metody kompleksowej ...” i wchodzących w jej skład metod sejsmologicznej, sejsmoakustycznej, wierceń sondażowych i rozeznania górniczego, w celu zapewnienia poprawności oceny stanu zagrożenia tąpaniami w kopalniach węgla kamiennego. 2) Kontynuacja działań zmierzających do poprawy określania energii wstrząsów w stacjach geofizycznych kopalń poprzez efektywną weryfikację tych obliczeń przez pomiarowe sieci wyższego rzędu – Regionalną Sieć Sejsmologiczną GIG i niezależną sieć w zagłębiu miedziowym – dla uwiarygodnienia obserwacji sejsmologicznych prowadzonych także w aspekcie ochrony powierzchni. 3) Zwiększenie zakresu pomiarów parametrów drgań powierzchni dla potrzeb prawidłowej oceny zagrożenia sejsmicznego. 4) Podjęcie pilnych działań dla poprawy skuteczności prowokowania silnych wstrząsów za pomocą technologicznych zabiegów (np. łączenie strzelań wstrząsowych z grupowymi strzelaniami przodków) w kopalniach rud miedzi. 5) Pełna realizacja wniosków Komisji powołanej przez Prezesa WUG dla zbadania przyczyn i okoliczności tąpnięcia oddziale G-8 w O/ZG „Lubin” z dnia 4.08.2003r. 6) Upowszechnienie wdrażania w coraz większym zakresie dodatkowych metod geofizycznych rozpoznawania zagrożenia tąpaniami, w szczególności metody sejsmoakustycznej z wykorzystaniem tzw. funkcji ryzyka wystąpienia wstrząsów oraz metod sejsmicznych takich jak profilowania czy geotomografia. Literatura [1] [2] [3] [4] [5] [6] Etryk W., Ochman G., 2005: Sprawozdanie z działalności Komisji ds. Tąpań w Zakładach Górniczych Wydobywających Węgiel Kamienny w 2004 roku. Katowice. Kłeczek Z., Kuczmierczyk M., 2005: Sprawozdanie z działalności w 2004 roku Komisji ds. Tąpań, Obudowy i Kierowania Stropem w Zakładach Górniczych Wydobywających Rudy Miedzi przy Wyższym Urzędzie Górniczym. Wrocław. Kuszneruk J., 2000: Wstrząsy sejsmiczne. Artykuł w publikacji jubileuszowej KWB „Bełchatów” 25 lat – od przedsiębiorstwa państwowego do spółki akcyjnej. Bełchatów. Mirek A., 2005: Raport o zagrożeniu sejsmicznym i tąpaniami w górnictwie polskim w roku 2004. Materiały wewnętrzne WUG, niepublikowane. Mirek A., Zorychta A., 2004: Wpływ systemu z szerokim otwarciem stropu na zagrożenie wstrząsami wysokoenergetycznymi w kopalniach LGOM., Biblioteka Szkoły Eksploatacji Podziemnej PAN, Seria z perlikiem nr 11, Kraków, Raport roczny (2004), 2005: Biuletyn najsilniejszych wstrząsów górotworu na Górnym Śląsku. Praca zbiorowa pod kierunkiem G. Mutke i K. Stec. GIG, Katowice. Seismic and rock burst hazard in Polish mining in 2004 The paper gives characteristic of seismic and rock burst hazard in Polish mining in 2004. Presented are the methods of seismic and rock burst hazard estimation and prophylactic means used in mines. Described are some conclusions from this estimation. Przekazano: 30 marca 2005 r. _______________________________________________________________ 288