łukasz maciąg - Chór Uniwersytetu Szczecińskiego

łukasz maciąg - Chór Uniwersytetu Szczecińskiego

W PROGRAMIE
JOAQUÍN RODRIGO
Ciąża
Concierto de Aranjuez
na gitarę i orkiestrę (1939)
skończyła
się
niestety
poronieniem.
W trakcie gdy jego małżonka, po przebytej
tragedii, dochodziła w szpitalu do siebie, Rodrigo spędzał noce samotnie, mozolnie notując
CZĘŚCI:
alfabetem Brailla (w ciemności; od 6 roku życia
I. Allegro con spirito
był niewidomy) tematy i fragmenty składające
II. Adagio
się na Concierto. Impulsem dla osławionego
III. Allegro gentile
i niezwykle popularnego tematu z drugiej części
były chwile wielkiej radości płynące z miesiąca
W 1938 roku Joaquín Rodrigo został zaproszony przez Uniwersytet w Santander w celu
przeprowadzenia mistrzowskiego kursu kom-
miodowego, gdy wraz z żoną spacerował po
królewskich ogrodach Aranjuez.
Rodrigo
swoim
koncertem
złożył
hołd
pozytorskiego. W czasie powrotu do swojego
dwóm świetnym osiemnastowiecznym twórcom
rodzinnego Paryża (późnym wrześniem tego
późnego baroku, tj. Domenico Scarlattiemu oraz
samego roku) kompozytor spotkał się ze swoim
Padre Antonio Solerowi, którzy podczas swych
kolegą, cenionym gitarzystą Reginem Sáinzem
wizyt na półwyspie Iberyjskim, zainspirowani
de la Mazą. Dołączył do nich także wielki znawca
lokalną przyrodą oraz społecznością, pozostawili
i entuzjasta muzyki Marquéz de Bolarque, który
nieco swojej świetnej spuścizny w Hiszpanii.
zasugerował Joaquínowi napisanie koncertu
Concierto de Aranjuez jest także pewną swoistą
na gitarę i orkiestrę. Jednocześnie De la Maza
formą interpretacji przez Rodriga stylu klasy-
wyraził wielką chęć prawykonania tej kompozycji
cznego (neoklasycyzmu), w której zestawił formy,
w Madrycie, pod dyrekcją świetnego baskijskie-
harmonię oraz treść tematyczną, na wzór stoso-
go dyrygenta Jesúsa Arrambarriego. Rodrigo
wany przez kompozytorów klasycznych.
podszedł do tematu niezwykle entuzjastycznie
Koncert w swojej strukturze wykazuje ty-
i w krótkim czasie miał zamiar przystąpić do
powo klasyczny układ części. Bazuje na formach
pracy. Po powrocie do Paryża czekało na niego
z osiemnastego wieku, zwykle trójdzielnych,
jednakże mnóstwo pracy w związku z przygo-
w których części skrajne są żywe i dynamiczne,
towaniami drobnych recitali, harmonizowaniem
natomiast środkowa jest wolniejsza i bardziej
i orkiestrowaniem utworów na zamówienie oraz
stonowana. Część pierwszą rozpoczyna ritor-
ukończeniem
kom-
nello (w formie interludium gitarowo − orki-
pozycji. Z tych właśnie powodów pracy przy
estrowego), które prowadzi do rozwinięcia
Concierto de Aranjuez nie rozpoczął przed
i kulminacji formy tematycznej. Powraca ono
1939 rokiem. W tym samym czasie jego żona
pod koniec części, prowadząc do kolejnego, dru-
Kamhi spodziewała się pierwszego dziecka.
giego rozwinięcia treści muzycznej, apogeum
wcześniej
rozpoczętych
i właściwego finału. Ritornella stanowią swoiste
„centra dźwięczności” dla solisty, umożliwiając
skontrastowanie wybranych wątków muzycznych względem siebie. Podobnie jak u klasyków,
część pierwsza ma formę sonaty, prowadzonej
w metrum 6/8. Progresje harmoniczne są proste,
natomiast frazowanie krótkie i precyzyjne.
Wyraźnie słyszalna jest równowaga pomiędzy
solo a tutti oraz dialog prowadzony pomiędzy
gitarą a orkiestrą. Część II i III wykazują charakter
wariacyjny. Opierają się na podobnym temacie
muzycznym. Adagio skupione jest wokół sentymentalnego motywu muzycznego opartego na
triolach, rozwijanego w szeregu modulacji oraz
z wykorzystaniem różnych technik gitarowych.
Pierwsze przeprowadzenie tematu jest prowadzone przez orkiestrę. W dalszej części jest on
powtarzany naprzemiennie. Następnie Rodrigo umieścił szereg wariacji z tzw. błędnymi
nutami,
wprowadzającymi
dozę
świeżości
w obrębie klasycznej harmonii, na której zbudowano całą kompozycję. Podobnie jak w pierwszej
części, motyw melodyczny w Allegro gentile jest
„wąski”, z nieco wyraźniejszym zróżnicowaniem
rytmicznym. Doskonale słyszalny jest dialog
prowadzony pomiędzy solistą a orkiestrą. Radosny temat muzyczny, oparty na triolach, złożony
jest z kilku krótkich, stale narastających fraz. Jest
on rozwijany w szeregu transpozycji, modulacji
i odwróceń, prowadząc do spokojnego, stonowanego zakończenia całości.
GEORG FRIEDRICH
HÄNDEL
Psalm Dixit Dominus HWV 232
(1707)
CZĘŚCI:
I.
Dixit Dominus Domino meo
II.
Virgam virtutis tuae
III. Tecum principium
IV. Juravit Dominus
V.
Tu es sacerdos
VI. Dominus a dextris tuis
VII. De torrente in via bibet
VIII. Gloria Patri
Jerzy Fryderyk Händel był niezwykle utalentowanym i pracowitym człowiekiem, który
jeszcze przed swymi 20 urodzinami miał
ugruntowaną reputację klawesynisty, organisty
oraz rokującego wielkie nadzieje kompozytora.
Jak wielu ambitnych muzyków z jego czasów,
w 1707 roku udał się do Włoch, gdzie miał
nadzieję zapoznać się z ówczesną operą oraz
rozpocząć swą karierę jako kompozytora scenicznego (na nieszczęście Händla, w czasie jego
pobytu w Rzymie, opera została zakazana dekretem papieskim). We Włoszech na przełomie XVII
i XVIII wieku miała miejsce eksplozja geniuszu
wielkich talentów (instrumentalistów, wokalistów) muzycznych, nie mających sobie równych
w ówczesnej Europie, wliczając w to Vivaldiego,
Corellego, Scarlattiego czy też Caldarę.
Händel przyjechał do Rzymu ze swej rodzinnej Saksonii w wieku zaledwie 22 lat. Od pierwszej
chwili został bardzo dobrze przyjęty przez
rzymian. Miasto w jego czasach pełne było kontrastów, począwszy od przepełnionych dzielnic
biedoty, kończąc na bogatych, strojnych domach
Händla z okazji przybycia do Włoch. Chciał
antycznego
kościołami,
on za wszelką cenę zabłysnąć swoim talen-
placami oraz pałacami. Pomimo, że Rzym formal-
tem i udowodnić, że pod względem sztuki nie
nie był pod rządami papieża, olbrzymią rolę na
ustępuje włoskim mistrzom, a wręcz przewyższa
miejscu odgrywały bogate rody kardynalskie
ich pomysłowością, wigorem, duchem oraz
Ottobonich, Pamphillich i Colonnów, a także
techniką
rodzina markiza de Ruspoli, księżna Krystyna
zespołowi chóralnemu są niespotykanie wysokie,
Szwedzka oraz królowa Polski, żona Jana III
nawet w stosunku do późniejszej twórczości
Sobieskiego Maria Kazimiera z rodu d’Arquien.
Händla. Warto odnotować, że Bach, który był
Niezwykłym jest fakt i dowodzi olbrzymiego
jego rówieśnikiem, do roku 1707 nie napisał nic
talentu politycznego Händla, że młody luteranin
o porównywalnym nawet zaawansowaniu tekstu
z Saksonii był zdolny zdobyć patronat i wsparcie
muzycznego.
finansowe kilku możnych rodzin z Rzymu.
twierdzą wręcz, że dopiero monumentalna Msza
Rzymu,
z
licznymi
kompozytorską.
Niektórzy
Wymogi
krytycy
stawiane
muzyczni
Historia opracowania psalmu Dixit Dominus
h–moll, nigdy nie wykonana za życia Bacha,
związana jest z zamówieniem kardynała Colonny,
może w wielu swych fragmentach równać się
który poprosił Händla o napisanie muzyki na
pracy wykonanej przez Saksończyka. Dixit Domi-
okazję nabożeństwa Nieszporów Karmelitów,
nus doskonale demonstruje zatem händlowską
obchodzonego tradycyjnie w lipcu, w kilku rzym-
wiedzę w zakresie kontrapunktu, harmonii,
skich kościołach karmelickich. Psalm skompo-
inwencji melodycznej oraz dramatyzmu scenicz-
nowany przez wielkiego Saksończyka był jednym
nego, którą wykazywał już w tak młodym wieku.
z kilku dzieł napisanych specjalnie na powyższą
Opracowanie przez niego dzieło przeznaczone
okazję. Jerzy Fryderyk ukończył go w kwietniu
jest na pięcioczęściowy zespół wokalny (SSATB)
1707 roku, kilka miesięcy po swoim przybyciu
oraz instrumentalny (podwójne skrzypce, pod-
do Włoch. Jest to zarazem jego najstarszy
wójne altówki, basso continuo). Fragmenty wokal-
rękopis, jaki się zachował w oryginale do czasów
ne wykazują charakter wybitnie instrumentalny
współczesnych. Podczas swego ponad trzyletnie-
− są one często dublowane przez smyczki.
go pobytu we Włoszech Händel dopisał ponadto
Pod względem muzykologicznym psalm ten
(w latach 1707/1708) opracowanie muzyczne
pełen jest dramatycznych kontrastów, zarówno
psalmów Laudate Pueri oraz Nisi Dominus, które
pomiędzy oraz w obrębie poszczególnych części.
formalnie weszły w skład Nieszporów Karmeli-
Saksończyk bardzo dużą uwagę przywiązuje do
ckich. Część fragmentów powraca u Händla,
odpowiedniego rozłożenia słów w obrębie po-
w nieco zmienionej formie w Utrech Te Deum,
szczególnych fraz muzycznych. Poszczególne
Anthemie Koronacyjnym nr 10 oraz w oratorium
części utworu oplecione są melodią cantus fir-
Deborah.
mus (śpiewu stałego chorału gregoriańskiego),
Psalm w wielu fragmentach charaktery-
złożoną z długich nut, wobec których kompozy-
zuje się ekstremalnymi efektami muzycznymi,
tor poprowadził dekoracyjne w swym charakte-
zarówno w zakresie obsady instrumentalnej jak
rze towarzyszące linie melodyczne. Po energi-
i chóralnej. Jest to odbiciem ekscytacji młodego
cznej, żywiołowej części pierwszej, ma miejsce
elegancka i spokojna aria przeznaczona na alt
solo, a następnie kolejna równie piękna i liryczna aria sopranowa, oparta na powtarzających się
EPILOG
Gdy Felix Mendelssohn−Bartholdy po raz
we wszystkich głosach triolach. Dramatyzm i nie-
pierwszy
pokój powraca w części czwartej, w której kontrast
wypożyczył rękopis psalmu by zrobić własną
w obrębie wolnych i szybkich sekcji chóralno–
kopię – mówi się, że przed odłożeniem na półkę
instrumentalnych połączony jest z silną chro-
ucałował dopiero co przepisany egzemplarz…
odwiedził
Anglię
w
1829
roku,
matyką oraz wyraźnymi dysonansami. Część
piąta ma formę skomplikowanej i szybkiej fugi
opartej na temacie Melchizedeka. Kolejny fragment psalmu jest najdłuższy. Tekstowo składa
opracował: Łukasz Maciąg
się na niego piąty i szósty werset. W części tej,
w zakresie akompaniamentu smyczkowego,
słyszalne są wyraźne wpływy muzyki Corellego.
Fraza Judicabit in nationibus, stanowiąca łącznik
pomiędzy kolejnymi częściami, posiada charak-
PSALM 110
ter gęstego, szybkiego fugata, które raptownie
Psalm 110 jest jednym z najczęściej przytacza-
zanika na rzecz wielokrotnie powtarzanego
nych w obrządku kościelnym. Przedstawia on
przez chór słowa ruinas. Całość prowadzi do naj-
Chrystusa jako świętego proroka, króla wszyst-
bardziej niezwykłego, „pirotechnicznego” frag-
kich narodów. Ma on charakter „bojowy”,
ment psalmu, złożonego z serii perkusyjnych
zwracając uwagę na wielkie zwycięstwo Chrys-
akordów wywoływanych przez chór na tej samej
tusa nie tylko nad swoimi ziemskimi wrogami,
sylabie. Całość ma charakter wyraźnie militarny,
ale także nad szatanem i jego dziełami.
obrazujący miażdżące zwycięstwo Chrystusa nad
swoimi wrogami. Część siódma stanowi błogie
rozładowanie nagromadzonego napięcia, prowadzonego w duecie solistek z towarzyszeniem
capelli tenorowo−basowej. W dwuczęściowym
finale powraca cantus firmus, wokół którego
Händel poprowadził szereg błyskotliwych figuracji głosów towarzyszących. Dzieło wieńczy
długa, złożona, a zarazem szybka fuga wokalno
− instrumentalna, oparta na zwrocie et in saecula
saeculorum.
PSALM 110
Dixit Dominus domino meo
(w przekładzie Jana Kochanowskiego; Psałterz Dawidów)
Rzekł Pan do pana mego swym głosem łaskawym:
Dixit Dominus Domino meo:
Siądź mi po boku prawym,
Sede a dextris meis,
Aż twe nieprzyjacioły, złupione ze zbroje,
donec ponam inimicos
Jako inszy podnóżek dam pod nogi twoje.
tuos scabellum pedum tuorum.
Na kraj świata rozciągnę z Syjonu wielkiego,
Virgam potentiae tuae emittet Dominus ex Sion:
Władzą królestwa twego,
dominare in medio inimicorum tuorum.
A ty na wszytki strony używaj praw swoich,
Rozkazując w pośrzodku nieprzyjaciół twoich.
Czasu ruszenia twego przy tobie, swym panie,
Tecum principatus in die virtutis tuae,
Twój lud chętliwie stanie:
in splendoribus sanctis.
Lud w cnotach okazały, świetny w pobożności,
Ex utero ante luciferum genui te.
Rosa różanej zarze, krew twojej młodości.
Przysiągł Pan, a za Jego żal nie chodzi słowem;
Juravit Dominus et non paenitebit eum:
Tyś Melchisedechowem
Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem
Porządkiem kapłan wieczny;
Melchisedech.
Pan przy boku twoim Na wieki,
Dominus a dextris tuis,
Pan tyranny zetrze w gniewie swoim.
confregit in die irae suae reges.
Sąd swój rozciągnie, pola trupami okryje,
Iudicabit in nationibus: Implebit ruinas,
Książę możne zabije,
conquassabit capita in terra multorum.
Krwią płynącą będzie pił wodę patokową,
De torrente in via bibet,
Przeto nieba dosięże wysokiego głową.
propterea exaltabit caput.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto,
jak była na początku, teraz i zawsze,
Sicut erat in principio, et nunc, et semper,
i na wieki wieków. Amen.
et in saecula saeculorum. Amen.
SOLIŚCI
WARCISŁAW KUNC
Dyrygent
Dyrygenturę studiował w Akademii Muzy-
Dokonał licznych nagrań płytowych, jak
cznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod
i archiwalnych, m.in. dla wydawnictwa DUX
kierunkiem prof. B. Madeya i H. Czyża.
nagrał
opery
Stanisława
Moniuszki
Paria
Absolwent studiów podyplomowych Uniwer-
oraz Flis, nagrodzone w 2009 i 2010 roku
sytetu Jagiellońskiego w zakresie Prawa autor-
w Paryżu Złotym Orfeuszem przez paryską
skiego, wydawniczego i prasowego.
Académie du Disque Lyrique. Zarejestrował
W
sezonie
Wrocławskiej.
1989/90
latach
także Verbum nobile.
dyrektor
Jako dyrygent gościł w Austrii, Niemczech,
Rosji, Hiszpanii, Litwie, Szwajcarii, Włoszech
w
oraz wielu miastach Polski.
1991/92
1990–93
Opery
Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, równocześnie
sezonie
W
dyrygent
dyrygent
Filharmonii
Szczecińskiej. W latach 1992–2004 oraz 2007–
2011 dyrektor Opery na Zamku w Szczecinie.
Sprawował kierownictwo muzyczne w ponad
50
spektaklach
operowych,
operetkowych
i musicalach. Zainicjował Letnie Sezony Operowe, organizowane od 1993 roku na dziedzińcu
Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie.
Jest twórcą Wielkiego Turnieju Tenorów
Opery na Zamku.
Od 2008 r. jest profesorem dyrygentury
Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Za osiągnięcia w dziedzinie artystycznej
oraz managementu kultury otrzymał wiele
wyróżnień i odznaczeń.
ANDRÁS CSÁKI
Gitara
Urodzony w 1981 r. w Budapeszcie. Jest jed-
Do roku 2011 zdobył 24 nagrody, m.in.
nym z najbardziej aktywnych i utalentowanych
pierwszą na 51 Międzynarodowym Konkur-
gitarzystów swojego pokolenia. Lekcje gry
sie Gitarowym w Tokio (2008 r.), I miejsce na
na gitarze rozpoczął w wieku 11 lat.
42 Konkursie Gitarowym im. Michele Pittalugi
W 1996 roku przyjęty do Konserwatorium
w Alessandrii (2009), I miejsce w 2010 roku na
Muzycznego im. Beli Bartóka w Budapeszcie.
Międzynarodowym
Od 2002 r. kontynuuje studia w Akademii
im. Nikity Koshkina w Kalkucie oraz pierwszą
Muzycznej im. Ferenca Liszta, którą kończy
nagrodę
z wyróżnieniem w 2007 roku.
Gitarowym im. Juliána Arcasa w La Herra-
W 2009 r. wyróżniony nagrodą Junior Prima,
natomiast w 2010 Márciusi Ifjak Prize.
Od 2012 roku pobiera stypendium muzyczne
USC Thornton School of Music.
W zakresie gry na gitarze kształcił się u najlepszych węgierskich pedagogów, m.in. u prof.
na
Konkursie
Międzynarodowym
Gitarowym
Konkursie
dura. Zdobył ponadto drugą nagrodę na
Międzynarodowym Konkursie Artystycznym GFA
w USA oraz na 45 Międzynarodowym Konkursie
Gitarowym im. Francesca Tarregi (2011), a także
I miejsce na 12 Międzynarodowym Konkursie
Muzycznym im. Juliána Arcasa.
Józsefa Eötvösa, Ede Rotha oraz Sándora Szil-
Koncertował m. in. w Austrii, Kanadzie, Chile,
vágyiego. Od 1995 bierze regularny udział
Czechach, Francji, Grecji, Niemczech, Japonii,
w międzynarodowych kursach mistrzowskich,
Norwegii, Słowacji, Hiszpanii, Włoszech, Wene-
prowadzonych przez Odaira Assada, Manuela
zueli i Stanach Zjednoczonych. Poza recitalami
Barrueco, Leo Brouwera, Abela Carlevaro, Cos-
solowymi jest cenionym kameralistą.
tasa Cotsiolisa, Aniella Desideria, Zorana Dukica,
Ma na swoim koncie nagranie dwóch płyt
Pablo Marqueza, Thomasa Müllera – Peringa, Ju-
CD. Od 2005 roku prowadzi klasę gitary w Kon-
dicaëla Perroya, Angela Romero, Davida Russella,
serwatorium Muzycznym im. Béli Bartóka oraz
Kovátsa Barna oraz Vásáry’ego Tamása.
w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta
Międzynarodową karierę muzyczną rozpoczął
w Budapeszcie. Od tego czasu prowadzi również
w 1999 roku wygraną w XXVI Międzynarodowym
kursy mistrzowskie w zakresie gry na gitarze
Konkursie Muzycznym im. dr. Luisa Sigalla
(m.in. w USA, Estonii, Francji, Grecji, Rumunii
w Chile.
oraz na Węgrzech).
KATARZYNA
OLEŚ – BLACHA
Sopran koloraturowy
W 2001 r. ukończyła Wydział Wokalno–
w Bydgoszczy oraz La Traviata G. Verdiego, gdzie
Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie.
kreowała tytułową Violettę i Ariadna na Naxos
Jest
R. Straussa (debiut w roli Zerbinetty) w Operze
adiunktem
przy
Katedrze
Woka-
listyki AM w Krakowie. We wrześniu 2006
roku
został
jej
nadany
tytuł
doktora
w dziedzinie sztuk muzycznych – wokalistyce.
Krakowskiej.
Współpracuje z wieloma teatrami operowymi oraz filharmoniami w Polsce i zagranicą.
Jest laureatką wielu krajowych i międzyna-
Z zespołami Oper w Bydgoszczy, Łodzi, Gdańsku,
rodowych konkursów i festiwali. Między innymi
Szczecinie odbyła kilka tournée po Austrii,
w 2010 r. została laureatką III nagrody w katego-
Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i Szwaj-
rii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym
carii, goszcząc w takich salach, jak: Festspiel
Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki
und Kongresshaus w Bregenz, Theater am Aegi
w Warszawie.
w Hannoverze, Philharmonie w Berlinie, Philhar-
Jest
solistką
Opery
Krakowskiej,
gdzie
debiutowała w 2001 r. partią Królowej Nocy
w Czarodziejskim flecie W. A. Mozarta.
należy
uznać
następujące
Rotterdamse Schouwburg w Rotterdamie.
W
Za szczególnie ważne w dorobku młodej
sopranistki
monie w Monachium, Gewandhaus w Lipsku,
kręgu
zainteresowań
artystycznych
Katarzyny Oleś–Blachy znajduje się również
role:
muzyka dawna, oratoryjno–kantatowa i kame-
Rozyna (Cyrulik sewilski G. Rossiniego), Lucia
ralna. Dowodem na to są liczne koncerty
(Gwałt na Lukrecji B. Brittena, Opera Krakowska,
na terenie kraju i za granicą (m.in. Kraków,
polska prapremiera), Gilda (Rigoletto G. Verdie-
Warszawa, Wrocław, Szczecin, Katowice, Stutt-
go), Olympia (Opowieści Hoffmanna J. Offenba-
gart, Wolfsburg, Innsbruck, Linz, Hannover,
cha), Sophie (Kawaler srebrnej róży R. Straussa)
Berlin, Monachium, Regensburg, Fulda, Graz,
oraz oczywiście najczęściej wykonywana przez
Strasburg, Szanghaj). O wszechstronności woka-
nią partia Królowej Nocy (Czarodziejski flet W.A.
listki świadczy ponadto fakt, iż chętnie wykonuje
Mozarta). Partią Łucji (Lucia di Lammermoor G.
utwory współczesnych kompozytorów, a także
Donizettiego) debiutowała w Operze Narodowej
muzykę gospel i negro spirituals.
w Warszawie. Ostatnie premiery z jej udziałem
to Napój miłosny G. Donizettiego, w którym
wystąpiła w roli Adiny na deskach Opery Nova
MONIKA KORYBALSKA
Mezzosopran
Urodzona w 1985 r. w Bydgoszczy. Stu-
Lasu J. Hnatowicza, Jadwiga w Strasznym dworze
dentka dyplomowego roku studiów magister-
S. Moniuszki, Suzuki w Madame Butterfly
skich Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii
G. Pucciniego, Zofia w Halce S. Moniuszki oraz
Muzycznej w Krakowie w klasie śpiewu dr Katar-
Echo w Ariadnie na Naxos R. Straussa.
zyny Oleś–Blachy.
W latach 2001 – 2007
W maju 2011 r. wykonała partię Dorabelli
współpracowała
w operze W. A. Mozarta Cosi fan tutte (scena
z chórem Opery Nova w Bydgoszczy. Jeszcze
Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krako-
przed podjęciem studiów wokalnych, w 2006 r.
wie, Noc Teatrów 2011), a w marcu 2012 – partię
zadebiutowała partią I Chłopca w Czarodziej-
II Damy w Czarodziejskim Flecie Mozarta.
skim flecie W. A. Mozarta. W tym samym roku,
We wrześniu 2011 brała udział w XXX Festi-
podczas Festiwalu Mozartowskiego w Salzburgu,
walu Bolońskim, gdzie wraz z zespołem Cappella
wykonała partię Geniusza w Kamieniu filozoficz-
Augustana wykonywała motety J. S. Bacha.
nym W. A. Mozarta.
Była jedną z pomysłodawczyń sceniczno –
koncertowego wykonania Dydony i Eneasza
H. Purcella w reżyserii Avishaya Hadari w teatrze
W
maju
2011
r.
zdobyła
wyróżnienie
na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym
im. Imricha Godina.
Na swoim koncie ma współpracę z takimi
Łaźnia Nowa podczas Nocy Teatrów w 2010
dyrygentami
r. w Krakowie, gdzie wykonała partię Dydony.
W. Kunc, D. Vermeulen, D. Binetti, T. Tokar-
W grudniu 2010 r. wystąpiła w solowych partiach
czyk, S. Perłowski, Ł. Borowicz, E. Volynsky,
(Wróżka, Junona) koncertowego wykonania
M. Figas, M. Messori. Swój warsztat wokalny
The Fairy Queen H. Purcella, pod batutą
kształci, uczestnicząc w licznych kursach wokal-
P. Eswooda, a w kwietniu 2011 w realizacji sceni-
nych, m.in. u prof. Ryszarda Karczykowskiego,
cznej opery.
prof.
W 2009 r. zadebiutowała na deskach Opery
Krakowskiej rolą Kate Pinkerton w Madame
Butterfly G. Pucciniego. Od tego czasu powierzono jej takie partie, jak Mercedes w Carmen
G. Bizeta, Cenerentola w balecie Kopciuszek
do muzyki G. Rossiniego, Motyl w bajce Księga
Evy
jak
T.
Blahovej,
Kozłowski,
prof.
prof. Małgorzaty Walewskiej.
Paula
P.
Wajrak,
Eswooda,
MARCIN GARGAŁA
Tenor
Urodzony w 1985 roku w Toruniu. Od wczes-
Jako solista występował m. in. na deskach
nego dzieciństwa związany z chórem działającym
Opery Nova w Bydgoszczy, w Filharmonii Pomor-
przy Katedrze toruńskiej, z którym odbył liczne
skiej w Bydgoszczy, Dworze Artusa w Toruniu.
tourneé, m.in. po Polsce, Niemczech, Włoszech,
Koncertował również w Gdańsku, Chełmnie,
Francji, Szwajcarii, Belgii i USA.
Szczecinie, Goleniowie, Nowogardzie i Toruniu.
W 2010 roku ukończył studia magisterskie
na
wydziale
Muzycznej
w
Wokalno–Aktorskim
Bydgoszczy
pod
Uczestniczył w kursach mistrzowskich u prof.
Akademii
H. Łazarskiej oraz prof. T. Żylis-Gary. W dorobku
kierunkiem
ma nagranie płyty CD (2008) z pieśniami Rafała
prof. Piotra Kusiewicza.
Kłoczko. Jest stypendystą Marszałka Województwa Kujawsko–Pomorskiego.
ŁUKASZ MACIĄG
Bas
Urodzony w 1985 roku w Kielcach. Zain-
Od 2010 r. związany z Chórem Wydziału
teresowania związane z muzyką dawną rozwija
Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwer-
od 10 roku życia. W dzieciństwie związany
sytetu Szczecińskiego. Od 2011 pobiera lekcje
ze
śpiewu u byłej solistki Opery w Szczecinie
Szczecińskimi
Słowikami,
później
także
z Salezjańską Szkołą Organową w Szczecinie.
mgr Iwony Górewicz.
JOHANNES GESSNER
Realizacja basso continuo
Urodzony
w
1984
roku
w
Marburgu.
Praktyki
kantora
odbył
w
Melsungen.
Od 2010 roku pełni funkcję kantora i organisty
Od 2004 roku studia w zakresie Muzyki Kościelnej
w Kościele Najświętszej Marii Panny w Pase-
w Herford. Egzamin B zdany w 2008 roku, nato-
walku. Na organach gra od 17 roku życia. Przez 3
miast A w 2010. Pracował jako muzyk kościelny
lata śpiewał w Chłopięcym Chórze z Windsbach,
w Bad Oeynhausen–Rehme oraz w Oeting-
gdzie jednocześnie uczył się gry na tubie i puzo-
hausen. Jest organizatorem i wykonawcą recitali
nie. Egzamin C w zakresie gry na organach zdał
organowych w Kościele Najświętszej Marii Panny
w Schlüchtern.
w Pasewalku.
TADEUSZ BUCZKOWSKI
Dyrygent i dyrektor artystyczny Chóru WNEiZ
Związany
ze
szczecińską
chóralistyką
sytetu Szczecińskiego. Z zespołem tym w ciągu
od ponad 50 lat. Najpierw jako członek Chóru
pięciu lat działalności zdołał opracować bardzo
Politechniki Szczecińskiej (od 1961 r.), a następnie
szeroki i wymagający repertuar, między innymi
od roku 1963 jako instruktor muzyczny, a potem
utwory autorstwa W.A. Mozarta, J. Haydna,
II dyrygent zespołu u boku prof. Jana Szyrockie-
G.F. Händla, W. Kilara, C. Orffa oraz M. Jasińskiego.
go. Z Chórem Politechniki Szczecińskiej, jako
Dyrygując Chórem WNEiZ zdobył wyróżnienie
dyrygent, koncertował w Niemczech i na Kubie,
na
a także na różnych estradach krajowych, między
i Pastorałek w Będzinie w styczniu 2009 roku,
innymi w Filharmonii Narodowej w Warszawie
a kilka miesięcy później, nagrał płytę kolędową
oraz Filharmonii Szczecińskiej. Był współtwórcą
Witaj gwiazdko złota. W 2012 roku, pod jego
płyty Srebrne dzwony do tekstu Ernesta Bryla
kierunkiem, zespół został laureatem srebrnego
i muzyki Katarzyny Gaertner. Przygotowany
pasma na VII Ogólnopolskim Konkursie Kolęd
przez niego Chór Politechniki Szczecińskiej brał
i Pastorałek w Chełmnie.
XV
Ogólnopolskim
Festiwalu
Kolęd
udział w koncercie Nieszpory Ludźmierskie Jana
Za swoją działalność muzyczną Tadeusz Bucz-
Kantego Pawluśkiewicza na światowej wystawie
kowski był wielokrotnie nagradzany, m. in. przez
EXPO’98 w portugalskiej Lizbonie.
Prezydenta
W latach 1966 – 1972 oraz 1988 – 2005
współpracował
jako
instruktor
i
dyrygent
ze Szczecińskiem Chórem Chłopięcym Słowiki.
Od roku 1987 jest kierownikiem artystycznym i dyrygentem szczecińskiego Chóru Senioralnego Rapsodia, którego aktualną siedzibą
jest Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie.
Z chórem tym dwukrotnie zdobył Grand Prix
na Ogólnopolskim Przeglądzie Artystycznego
Ruchu Seniorów w Bydgoszczy.
Od roku 2006 jest współtwórcą, kierownikiem artystycznym i dyrygentem Chóru Wydziału
Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwer-
Rzeczypospolitej
Polskiej
(Krzyż
Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski), a także
przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria
Artis).
KAMERALIŚCI SZCZECIŃSCY
Zespół Kameraliści Szczecińscy istnieje od
Kameraliści występują przeważnie na terenie
2008 roku. Tworzą go muzycy ze szczecińskich
Niemiec, współpracując z niemieckimi kantorami
instytucji
wspólne-
i wykonując muzykę wokalno–instrumentalną
go muzykowania w różnych konfiguracjach,
za zachodnią granicą (m. in. w Pasewalku
począwszy od orkiestry kameralnej, poprzez
i Brüssow) oraz w Szczecinie (np. Weihnachts
orkiestrę barokową z rozbudowanym basso
Oratorium J. S. Bacha wystawione w grudniu
continuo, na orkiestrze symfonicznej kończąc.
2011 r.).
muzycznych,
spragnieni
W zależności od potrzeb, z zespołem
Założycielką zespołu i jego koncertmistrzem
współpracują muzycy z Berlina, Warszawy, Poz-
jest szczecińska skrzypaczka i kameralistka −
nania, Katowic, Łodzi i Gdańska.
Ewa Pukos.
CHÓR
WYDZIAŁU NAUK EKONOMICZNYCH I ZARZĄDZANIA
UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO
www.chor.szczecin.pl
Chór
i
Wydziału
Zarządzania
Nauk
Uniwersytetu
Ekonomicznych
Szczecińskiego
został powołany do życia w październiku 2006 r.
Zespół
miał
zaszczyt
reprezentować
środowisko muzyczne województwa zachodniopomorskiego
na
Ogólnopolskim
Festiwalu
z inicjatywy dr. Tadeusza Buczkowskiego oraz
Kolęd i Pastorałek w Będzinie w 2009 roku.
ówczesnego dziekana WNEiZ prof. Edwarda
W trakcie Jubileuszowej XV edycji tego festiwalu
Urbańczyka. Trzon zespołu stanowią studenci,
Chór WNEiZ zdobył wyróżnienie. Rozśpiewani
absolwenci oraz pracownicy Wydziału Nauk Eko-
ekonomiści byli również trzykrotnie ambasado-
nomicznych i Zarządzania. Pracują z nami także
rami polskiej kultury w trakcie odbytych tourneé
studenci i pracownicy innych wydziałów oraz
zagranicznych.
osoby z innych uczelni wyższych w Szczecinie.
W latach 2009 − 2011 Chór WNEiZ
W ciągu zaledwie pięciu lat swojego istnienia
koncertował dla publiczności w Belgii, Niem-
zespół opanował bardzo szeroki i wymagający
czech, Francji i Szwajcarii. Najważniejszymi
repertuar, w którym znajdują się kompozycje
występami w trakcie wyjazdów były koncerty
m. in. W. A. Mozarta, J. Haydna, G. F. Händla,
w obu siedzibach Parlamentu Europejskiego,
W. Kilara, D. Bortniańskiego, M. Gomółki,
w Brukseli i Strasburgu, gdzie dla licznie zgro-
Wacława z Szamotuł, J. Busto oraz C. Orffa.
madzonej grupy parlamentarzystów i zaproszo-
Szczególnie ważne miejsce w repertuarze chóru
nych gości, chórzyści mieli zaszczyt zaśpiewać
zajmują utwory szczecińskiego kompozytora −
najpiękniejsze polskie kolędy.
Marka Jasińskiego.
WNEiZ
srebrnego pasma na VII Ogólnopolskim Konkur-
było nagranie pierwszej profesjonalnej płyty z
Niewątpliwym
sukcesem
Chóru
sie Kolęd i Pastorałek w Chełmnie. W kwiet-
repertuarem kolędowym, zatytułowanej Witaj
niu Chór Akademicki Wydziału Nauk Eko-
Gwiazdko Złota.
nomicznych i Zarządzania US wystąpił z Mszą
W maju 2010 roku, z okazji dwudziesto-
Nelsońską w Filharmonii Berlińskiej. Zespołowi
pięciolecia Uniwersytetu Szczecińskiego, zespół
towarzyszyło ponad 1000 chórzystów z Niemiec,
wykonał wspólnie z chórem ówczesnej Katedry
Francji, Danii oraz Szwecji, Rundfunk – Sinfonie-
Edukacji
Koronacyjną
orchester Berlin oraz Rundfunkchor Berlin.
W. A. Mozarta. Rok później, w maju 2011, z okazji
Koncert prowadził szef chóru berlińskiego, jeden
Jubileuszu pięciolecia istnienia, zespół wspólnie
z najlepszych dyrygentów chóralnych w Europie
z chórem, orkiestrą i solistami Opery na Zamku
− Simon Halsey.
Artystycznej
Mszę
w Szczecinie wykonał Mszę Nelsońską J. Haydna.
W styczniu 2012 roku chór został laureatem
PROWADZĄCY:
DYRYGENT I DYREKTOR ARTYSTYCZNY ZESPOŁU:
dr Tadeusz Buczkowski
EMISJA GŁOSU:
Iwona Górewicz
AKOMPANIAMENT I NAUCZYCIEL GŁOSOWY:
dr Natalia Kałucka
NAUCZYCIELE GŁOSOWI:
Zofia Koniarska
Hubert Kiszka
Łukasz Maciąg
ZARZĄD ZESPOŁU:
Hubert Kiszka − prezes
Mariusz Stemporowski − wiceprezes
Mirosław Król – management
Piotr Rawski − webmaster
Skład osobowy Chóru Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania
Uniwersytetu Szczecińskiego w 2012 roku:
SOPRANY
ALTY
Natalia Chlibyk
Olga Bielska
Katarzyna Frankowska
Iwona Frankowska
Ewa Hłond
Marta Gaładyk
Marta Jakubek
Diana Głąb
Laura Jartyś
Marta Halamus
Anna Klimkiewicz
Katarzyna Kiszka
Aleksandra Pstrągowska
Zofia Koniarska
Justyna Redmann
Magdalena Łoś
Daria Sawczuk
Katarzyna Mikołajczyk
Anna Smyj
Aleksandra Nowakowska
Aleksandra Stankiewicz
Adrianna Orska
Agnieszka Wackoni
Anna Różańska
Marta Wackoni
Ilona Sadzewicz
Joanna Waszkiewicz
Aleksandra Szepiet
Kamila Wojciechowska
Katarzyna Wojniłko
TENORY
BASY
Jakub Cieszyński
Benedykt Chałubiński
Robert Graużul
Wojciech Czepukojć
Ewelina Hałun
Krzysztof Kościński
Hubert Kiszka
Mirosław Król
Marcin Kiszka
Andrzej Kucharski
Jakub Krawczyk
Łukasz Maciąg
Jacek Kwiatkowski
Daniel Nowacki
Arkadiusz Łabuz
Tomasz Olechwir
Bartosz Startek
Piotr Rawski
Mariusz Stemporowski
Paweł Zając