Komisja Dialogu Społecznego ds. Ochrony Zwierząt

Komisja Dialogu Społecznego ds. Ochrony Zwierząt
przy Biurze Ochrony Środowiska Urzędu Miasta St. Warszawy
02-015 Warszawa Pl. Starynkiewicza 7/9
Warszawa, 15.11.2012r.
Pani Urszula Pluta
Prezes Zarządu Fundacji dla Zwierząt
ARGOS
ul. Garncarska 37 a
04-886 Warszawa
Szanowna Pani Prezes,
w nawiązaniu do informacji
dotyczących lecznicy
Koteria
zamieszczonych na stronie internetowej prowadzonej przez Fundację dla
Zwierząt ARGOS oraz na portalu Facebook, a także w artykule pt Czy to
koniec Koterii^, który ukazał się w 120 numerze magazynu „Kocie sprawy"
chciałabym, w imieniu Komisji Dialogu Społecznego ds. Ochrony Zwierząt
działającej przy Biurze Ochrony Środowiska UM st. Warszawy, zwrócić Pani
uwagę na zawarte tam nieścisłości.
Na stronie
internetowej Koterii można znaleźć informację,
że: w bieżącym roku Urząd Miasta postanowił raczej dotować organizacje
społeczne niż Ośrodek działający bezpośrednio dla mieszkańców i ograniczył
swój wkład o połowę. Może to sugerować, że Koteria nie jest prowadzona przez
organizację pozarządową i funkcjonuje w inny sposób, oraz iż pozostałe
organizacje nie działają bezpośrednio na rzecz mieszkańców Warszawy,
a uzyskane dotacje przeznaczają nie na pomoc kotom wolno żyjącym, lecz na
inne cele. Ponadto we wspomnianym artykule z „Kocich spraw" pojawia się
sugestia, że zbyt mała kwota dotacji z BOŚ przyczyniła się do kłopotów
finansowych Koterii oraz konieczności wprowadzenia w tej lecznicy opłat za
zabiegi sterylizacji i kastracji. Pośrednio odpowiedzialne są za to inne
organizacje pro zwierzęce, które otrzymały wsparcie finansowe niejako kosztem
Koterii. Uważamy takie sugestie za wysoce niewłaściwe, gdyż wszystkie
dotowane przez miasto stołeczne Warszawa organizacje pro zwierzęce działają
na rzecz potrzebujących zwierząt, w tym kotów wolno żyjących. Żadna
z organizacji nie otrzymuje całej wnioskowanej kwoty, lecz średnio 50 - 60%
z niej, a więc w ich przypadku wkład miasta też jest ograniczony prawie lub
dokładnie o połowę.
Pieniądze otrzymane w ramach dotacji nie wystarczają na całkowite
pokrycie kosztów działania żadnej z dotowanych organizacji, z reguły stanowią
one właśnie połowę potrzebnej kwoty. Bez zaangażowania środków własnych
uzyskanych z innych źródeł wystarczyłyby one na mniej więcej pół roku,
a zatem podobnie jak w przypadku Koterii skończyłyby się najpóźniej w lipcu.
Wszystkie pozostałe organizacje starają się zatem zdobywać dodatkowe środki
na przykład poprzez zbiórki publiczne czy z 1%. Dotacja jest dla nich,
niewątpliwe bardzo istotnym, ale tylko jednym z wielu, a nie jedynym źródłem
finansowania działalności.
Zadanie polegające na opiece nad zwierzętami bezdomnymi i wolno
żyjącymi z terenu m.st. Warszawy i zapobieganiu bezdomności zwierząt
podzielone jest na trzy części i obejmuje oprócz zapobiegania bezdomności
zwierząt i zapewnienia opieki weterynaryjnej także dokarmianie zwierząt
bezdomnych i kotów wolno żyjących oraz poprawę warunków bytowania
zwierząt. Fundacja Argos realizuje tylko pierwszą część zadania, a i to nie
-w pełni. Poza kastracją i sterylizacją koty wolno żyjące i zwierzęta bezdomne
wymagają bowiem także leczenia, które nierzadko jest bardzo kosztowne.
Ponadto inne organizacje przeprowadzają kastracje czy sterylizacje jako część
całej procedury postępowania z kotami wolno żyjącymi obejmującej również
odławianie zwierząt, ich przewożenie do zakładów leczniczych oraz
odwożenie do miejsc bytowania, opiekę po zabiegach, a niejednokrotnie
leczenie, zastosowanie profilaktyki, zakup badań laboratoryjnych i leków.
Podejmują również interwencje w obronie miejsc bytowania tych kotów
na terenie Warszawy.
Zwierzęta objęte wspomnianym zadaniem to nie tylko koty wolno żyjące,
lecz również bezdomne psy oraz króliki i fretki. Dlatego też podział środków
finansowych pomiędzy różne organizacje umożliwia objęcie opieką różnych
gatunków zwierząt, a także zapewnienie im pomocy w szerszym zakresie niż
tylko zabiegi sterylizacji i kastracji m.in. poprzez leczenie, dokarmianie,
i wyposażanie
domów tymczasowych. Zwłaszcza,
organizowanie
że utrzymanie zwierząt w przytuliskach czy domach tymczasowych wymaga
znacznych nakładów finansowych. Ponadto większa liczba organizacji
włączających się w realizację zadania zapewnia dotarcie do potrzebujących
zwierząt z terenu całego miasta. Część fundacji i stowarzyszeń koncentruje
bowiem swoje działania na przykład na obszarze jednej dzielnicy, co zapewnia
im dobre rozeznanie potrzeb kotów wolno bytujących w danej okolicy. Zapis
o ograniczeniu dofinansowania jednej oferty do 100 000 złotych ma w
założeniu służyć takiemu podziałowi skromnych, w stosunku do potrzeb
środków, aby zapewnić różne formy pomocy zwierzętom bezdomnym i kotom
wolno żyjącym na terenie całej Warszawy.
Dlatego też prosimy o sprostowanie informacji na Państwa stronach
internetowych oraz profilu na Facebooku, tak aby nie przedstawiały one
w niewłaściwym świetle pozostałych organizacji pro zwierzęcych
korzystających z dotacji na opiekę nad zwierzętami bezdomnymi oraz kotami
wolno żyjącymi.
Przewodnicząca
Komisji Dialogu Społecznego
ds. Ochrony Zwierząt
ra Grabowska