Graficzne modelowanie scen 3D
Transkrypt
Graficzne modelowanie scen 3D
Nazwa przedmiotu: Graficzne modelowanie scen 3D Graphical modeling of 3D scenes Kierunek: Forma studiów: Stacjonarne Poziom przedmiotu: Informatyka Kod przedmiotu: obowiązkowy na specjalności: Inżynieria oprogramowania II stopnia IO3_01 Rok: II Semestr: III Rodzaj zajęć: Liczba godzin/tydzień: Liczba punktów: wykład, laboratorium 2W, 2L 3 ECTS Rodzaj przedmiotu: PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Zapoznanie studentów z metodami i technikami graficznego modelowania scen 3D C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru i projektowania graficznych scen 3D z wykorzystaniem narzędzi programistycznych oraz programów narzędziowych. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu grafiki komputerowej. 2. Umiejętność programowania w języku C++. 3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy stanowisku komputerowym. 4. Umiejętność posługiwania się systemem komputerowym Windows. 5. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań. 6. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 7. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 8. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu modelowania scen 3D, EK 2 – zna podstawowe algorytmy rasteryzacji scen 3D, EK 3 – potrafi wykonać graficzną scenę 3D z wykorzystaniem uniwersalnego API do modelowania grafiki, EK 4 – potrafi uwzględnić w tworzonej scenie 3D modele światła, cieniowania EK 5 – zna modele oświetlenia globalnego, EK 6 – potrafi wykorzystać charakterystykę odbioru przez człowieka barwy, światła, kontrastów w tworzonych scenach graficznych, EK 7 – ma wiedzę z zakresu przekształceń geometrycznych oraz morfologicznych i potrafi ją praktycznie wykorzystać, EK 8 – potrafi stworzyć programowo obiekty graficzne z uwzględnieniem perspektywy, oświetlenia, cieniowania, teksturowania EK 9 – potrafi stworzyć z wykorzystaniem narzędzi programowych trójwymiarowe obiekty graficzne z uwzględnieniem perspektywy, oświetlenia, cieniowania, teksturowania EK 10 – potrafi obsługiwać oprogramowanie do tworzenia scen 3D EK 11 - potrafi przygotować sprawozdanie z przebiegu i realizacji ćwiczenia TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – WYKŁADY W 1,2 - Charakterystyka bibliotek OpenGL i Direct3D. W 3 - Modelowanie krzywych i powierzchni. W 4 - Eliminacja powierzchni zasłoniętych. W 5 – Formaty plików graficznych dla scen 3D. W 6,7 – Przekształcenia geometryczne, punktowe, morfologiczne. W 8 - Rzutowanie scen 3D na płaszczyznę. W 9 - Rasteryzacja scen 3D. W 10, 11 – Modelowanie oświetlenia i cieniowania. W 12 – Oświetlenie globalne. W 13 – Tekstury i sposoby ich nakładania. W 14 – Podstawowe techniki animacji scen 3D. W 15 – Przegląd programów do modelowania scen 3D. Forma zajęć – LABORATORIUM L 1 - Przegląd programów do modelowania scen 3D. L 2 - Tworzenie podstawowych obiektów graficznych przy wykorzystaniu OpenGL. L 3 - Tworzenie podstawowych obiektów graficznych przy wykorzystaniu DirectX. L 4 - Modelowanie krzywych oraz powierzchni. L 5 - Metody eliminacji powierzchni zasłoniętych. L 6 - Wykorzystanie plików graficznych w modelowaniu obiektów 3D. L 7, 8 - Przekształcenia obiektów w grafice trójwymiarowej. L 9, 10 - Modelowanie oświetlenia i cieniowania. L 11, 12 - Teksturowane obiektów graficznych. L 13 - Rasteryzacja scen 3D. L 14, 15 - Tworzenie scen 3D z wykorzystaniem oprogramowania Blender. Liczba godzin 4 2 2 2 4 2 2 4 2 2 2 2 Liczba godzin 2 2 2 2 2 2 4 4 4 2 4 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. – ćwiczenia laboratoryjne, opracowanie sprawozdań z realizacji przebiegu ćwiczeń 3. – instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych 4. – przykłady gotowych scen 3D i animacji 5. – komputery z zainstalowanym oprogramowaniem do modelowania scen 3D 6. – instrukcje i opis uniwersalnego API do tworzenia trójwymiarowej grafiki komputerowej 3 SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1. – ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3. – ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania F4. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę* P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu - egzamin *) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 30W 30L 60h Godziny konsultacji z prowadzącym 5h Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych 10 h (czas poza zajęciami laboratoryjnymi) Suma SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych 75 h 3 ECTS 2,6 ECTS 1,6 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. 2. 3. 4. 6. 7. 8. R. S. Wright, Jr., N. Haemel, G. Sellers, B. Lipchak, OpenGL. Księga eksperta. Wydanie V, Helion 2011 Kevin Hawkins, Dave Astle , OpenGL. Programowanie gier, Helion 2003 Julio Sanchez, Maria Canton , Direct3D. Programowanie grafiki trójwymiarowej w DirectX. Biblia, Helion, 2001 R. Krupiński , Aplikacje Direct3D, Helion 2002 5. P. Shirley, Fundamentals of Computer Graphics, sec. ed. A K Peters, 2005 J. Zabrodzki, Grafika Komputerowa, metody i narzędzia. WNT, 1994 P. Kiciak, Podstawy modelowania krzywych i powierzchni, WNT, Warszawa 2004 Kuklo K., Kolmaga J.: Blender - kompendium. Helion, 2007. PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr inż. Adam Kulawik [email protected] 4 MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 EK4 EK5 EK6 EK7 EK8 EK9 EK10 EK11 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) KIO2_W23 KIO2_W23 KIO2_W24 KIO2_U24 KIO2_W23 KIO2_W24 KIO2_U24 KIO2_W23 KIO2_W23 KIO2_U24 KIO2_W23 KIO2_U24 KIO2_W23 KIO2_W24 KIO2_U24 KIO2_W23 KIO2_W24 KIO2_U24 KIO2_U24 KIO2_W23 KIO2_W24 KIO2_U24 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 C1 W3-W14 W9 1,2 2,3 F1, P2 F1, P2 C1, C2 W1, W2, L2-L13 2-6 F2-F4, P1 C2 W10-W11, L9, l10, L14, L15 2-6 F1 - F4, P1 C1 W12, L9, L10, l15 1,2 C1, C2 W3, W9, L13 1,2 F1, P2 F1, F2, F4, P1 C1, C2 W6,W7,L7,L8, L15 1-6 F1 - F3, P2 C2 L2-L13 2-6 F2, F4, P1 C1, C2 W1-W15, L1-L15 2-6 F2 - F4, P1 C2 L1, L14,L15, W15 5,6 F2, P1, C2 L2-L13 2 F3, P1 5 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekty kształcenia EK 1,2,5,7 Student opanował wiedzę z zakresu modelowania scen 3D, potrafi podać przykłady narzędzi wykorzystywanych w tego typu technikach EK 3,4,6,7,8,9,10 Student posiada umiejętności stosowania wiedzy w rozwiązywaniu problemów związanych z graficznym modelowaniem scen 3D EK11 Student potrafi efektywnie prezentować i dyskutować wyniki własnych działań Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu modelowania scen 3D Student częściowo opanował wiedzę z zakresu podstaw graficznego modelowania scen 3D Student opanował wiedzę z zakresu modelowania scen 3D, potrafi wskazać właściwą metodę realizacji wykonania elementów sceny 3D Student bardzo dobrze opanował wiedzę z zakresu materiału objętego programem nauczania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł Student nie potrafi wyznaczyć podstawowych parametrów wybranych elementów graficznego modelowania scen 3D nawet z pomocą instrukcji oraz prowadzącego Student nie potrafi wykorzystać zdobytej wiedzy, zadania wynikające z realizacji ćwiczeń wykonuje z pomocą prowadzącego Student poprawnie wykorzystuje wiedzę oraz samodzielnie rozwiązuje problemy wynikające w trakcie realizacji ćwiczeń Student potrafi dokonać wyboru techniki modelowania scen 3D oraz programować samodzielnie zaawansowane modele 3D, potrafi dokonać oceny oraz uzasadnić trafność przyjętych metod Student nie opracował sprawozdania/ Student nie potrafi zaprezentować wyników swoich badań Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, ale nie potrafi dokonać interpretacji oraz analizy wyników własnych badań Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, potrafi prezentować wyniki swojej pracy oraz dokonuje ich analizy Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, potrafi w sposób zrozumiały prezentować, oraz dyskutować osiągnięte wyniki Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu. 6