18 Styropian do zadań specjalnych – Swisspor Polska

Transkrypt

18 Styropian do zadań specjalnych – Swisspor Polska
ARTYKUŁ SPONSOROWA N Y
Styropian do zadań specjalnych
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
Mgr inż. Marcin Bernaś, Swisspor Polska
Styropian techniczny Swisspor
Lamba to materiał ociepleniowy
o wyjątkowo dobrych parametrach
termoizolacyjnych. Jego współczynnik przewodzenia ciepła lambda wynosi zaledwie 0,032 (W/mK).
Jest droższy od innych styropianów, a jednak w wielu sytuacjach
warto go stosować zarówno przy
ocieplaniu, jak i docieplaniu ścian
zewnętrznych.
Lambda a grubość ocieplenia
Na naszym rynku jest wielu producentów styropianów i duży wybór
odmian tego materiału. Zależnie
od technologii produkcji, styropiany mogą osiągać różne współczynniki λ – od 0,032 do 0,045 (W/mK).
Im mniejsza jest wartość tego
współczynnika, tym oczywiście
lepiej, bo oznacza to, że materiał
lepiej chroni przed ucieczką ciepła,
można więc zastosować cieńszą
jego warstwę. I chociaż różnice
we współczynnikach λ nie są duże,
w tym wypadku znaczą one bardzo
Tabela 1. Zalecana grubość ocieplenia ze styropianu zależnie od wymagań
izolacyjnych stawianych ścianom
Grubość warstwy ocieplenia (w przybliżeniu)
Izolacyjność termiczna ścian U
styropian Swisspor Lambda
zwykły styropian
[λ = 0,032 (W/mK)]
[λ = np. 0,04 (W/mK)]
– minimum normowe
dla ścian warstwowych
10 cm*
12–13 cm
0,25 W/(m2K) – wartość zalecana
dla ścian warstwowych
12 cm
15 cm
0,20 W/(m2K) – minimum
dla domów energooszczędnych
15 cm
19 cm
0,15 W/(m2K) – minimum
dla domów pasywnych
21 cm
26 cm
0,1 W/(m2K) – wartość zalecana
dla domów pasywnych
31 cm
39 cm
0,3
W/(m2K)
Uwaga! Podane w tabeli grubości warstwy ocieplenia wyliczono teoretycznie – bez
uwzględnienia materiału konstrukcyjnego, z jakiego jest wykonana ściana; zostały one
zaokrąglone do pełnych jedności. Faktyczną grubość warstwy ocieplenia powinien określić
projektant biorąc pod uwagę ciepłochronność materiału konstrukcyjnego. Dla elementów
wapienno-piaskowych (silikatów), które mają bardzo słabą izolacyjność termiczną, można
przyjąć, że ocieplenie powinno mieć podobną grubość, jak w tabeli. Inaczej będzie np. w
przypadku ścian budowanych z betonu komórkowego lub ceramiki poryzowanej – w tym
przypadku grubość warstwy ocieplenia będzie odpowiednio mniejsza.
* Grubość warstwy ocieplenia policzono według wzorów: R = d : λ oraz U = 1 : (R + 0,2)
18
wiele. Powodują bowiem istotne
zmiany grubości warstwy ociepleniowej niezbędnej dla uzyskania
wymaganego normą lub oczekiwanego ze względu na oszczędność
energii współczynnika izolacyjności termicznej ścian (U). Przy czym,
im lepszą izolacyjność termiczną
ścian chce się uzyskać, tym większa będzie różnica w grubości
materiału izolacyjnego. Przyjrzyjmy
się temu na zestawieniu.
Energooszczędne domy
i miejsca szczególne
W przeciętnych warunkach, gdy
buduje się typowy dom spełniający minimum normowe, różnica
2-3 cm w grubości materiału izolacyjnego zwykle nie ma większego znaczenia. Wtedy do ocieplania
ścian domu przeważnie stosuje się
zwykły styropian, ponieważ jest on
tańszy. Ale gdy chce się zbudować
dom o bardzo ciepłych ścianach,
pozwalający na znaczne oszczędności wydatków na energię, opłaca
się zainwestować w styropian o lepszych parametrach izolacyjnych.
Różnica w grubości ocieplenia jest
wtedy znaczna. Przynosi to więc
zarówno korzyści praktyczne, jak
i finansowe.
PRZEGLĄD BUDOWLANY 11/2007
A R T Y KU Ł S PONSOROWANY
Ciepłe i zimne dodatki
Styropian techniczny Swisspor
Lambda jest produkowany ze
specjalnej masy z dodatkiem
grafitu, który nadaje płytom
charakterystyczny ciemnoszary
kolor. To głównie dzięki temu
ma on tak dobre parametry
cieplne. Jednocześnie styropian
ten, jako jedyny taki produkt
na naszym rynku, nie zawiera domieszki tzw. reglanulatu,
czyli zmielonych odpadów produkcyjnych. To również bardzo
korzystnie wpływa na jego parametry – współczynnik λ, a także
wytrzymałość na ściskanie.
Ocieplanie ościeży
W budynkach o ścianach jednowarstwowych, okna powinny być
osadzone w połowie grubości ściany. Takie ich umiejscowienie wymusza określone rozwiązania odnośnie
do ocieplenia ościeży i grubości
materiału termoizolacyjnego. Zwykle
a)
b)
Rys. 1. Okno osadzone w ścianie jednowarstwowej
Rys. 2a. Nieocieplone lub słabo ocieplone ościeże to częste miejsce powstawania mostków termicznych – ściana jednowarstwowa, okno, mostek termiczny
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
Styropian o bardzo dobrych parametrach izolacyjnych jest też bardzo przydatny przy ocieplaniu
takich miejsc w budynku, w których
ze względów praktycznych lub technologicznych nie stosuje się grubej
warstwy ocieplenia. W miejscach
tych zwykle tworzą się mostki termiczne, przez które ucieka bardzo
dużo ciepła, znacznie obniżające
izolacyjność termiczną całej ściany. Dotyczy to zwłaszcza nadproży
i ościeży w ścianach jednowarstwowych, a także np. docieplania loggi
balkonowych, gdy zależy nam,
aby warstwa materiału ociepleniowego jak najmniej ograniczała
ich powierzchnię. Tutaj szczególnie
opłaca się zastosować materiał izolacyjny o zdecydowanie lepszych
parametrach cieplnych, nawet jeśli
jest droższy. Na zaizolowanie tych
miejsc zużywa się bowiem niewielką
ilość styropianu, jego koszt nie jest
więc duży, a korzyści z zastosowania – ewidentne.
Rys. 2b. Prawidłowe ocieplenie ościeża zapobiega wzmożonej ucieczce ciepła z pomieszczeń – ściana jednowarstwowa, okno, ocieplenie ze styropianu
możliwe jest zastosowanie materiału
o grubości 6–8 cm (0,7–0,8 grubości ramy okiennej) i jest to minimum, z jakim należałoby się liczyć
w wypadku zwykłego styropianu.
Powinien być on ułożony we wnęce
okiennej od zewnątrz oraz wyłożony
na ścianę wokół otworu okiennego na szerokość 15–20 cm (około
połowy grubości ściany) – rys. 1.
W przeciwnym razie wokół okna
powstaną potężne mostki termiczne,
przez które ucieknie z budynku bardzo duża ilość ciepła. Niestety, tak
PRZEG L Ą D B U D O W L A N Y 11/2007
właśnie jest w zdecydowanej większości domów o ścianach jednowarstwowych. Ponieważ takich ścian
nie ociepla się od zewnątrz na całej
powierzchni, bo wystarczającą izolacyjność gwarantuje im materiał
konstrukcyjny, odpowiednia zaprawa i tynk, projektanci, wykonawcy
i inwestorzy często „zapominają”,
że ocieplenia od zewnątrz wymagają
ościeża. A jeśli już takie ocieplenie
wykonują, to zwykle ma ono grubość
zaledwie 2–3 cm, rzadko 5 cm, czyli
o wiele za mało jak na wymagania
19
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
ARTYKUŁ SPONSOROWA N Y
związane z oszczędnością energii.
Dlaczego tak się dzieje – najczęściej
dlatego, że widoczne na elewacji
paski materiału izolacyjnego po prostu się nie podobają.
Aby wyobrazić sobie skalę problemu, posłużmy się przykładem: przeciętne okno o wymiarach 1,5 m x
1,5 m ma obwód około 6 metrów
bieżących. W domu zwykle jest
co najmniej 10 takich okien, co daje
nam już 60 m bieżących ościeża
– często bez ocieplenia. Taką właśnie długość ma niejeden wieniec
w domu jednorodzinnym. Czy dzisiaj, w czasach energooszczędnego
budowania, można by było postawić
dom z nieocieplonym wieńcem?
Jak poradzić sobie z tym problemem? – Przede wszystkim trzeba
ocieplać ościeża i to materiałem o jak
najlepszych parametrach cieplnych.
Wtedy będzie można albo zredukować jego grubość, albo osiągnąć
lepszy efekt termoizolacyjny. Ponadto
warto namówić projektanta na dekoracyjne ukształtowanie opasek termoizolacyjnych wokół okien (można
je też oczywiście zaprojektować
samodzielnie), możliwości jest wiele,
a wygląd elewacji może być dzięki
temu nawet bardziej efektowny.
Ocieplanie nadproży i wieńców
Podobny
problem
występuje
w wypadku nadproży i wieńców
w ścianach jednowarstwowych. Tutaj
również bardzo często tworzą się
mostki termiczne – ale nie z powodu
braku izolacji cieplnej, tylko na skutek niewystarczającego ocieplenia
tych miejsc (rys. 2 a). Na przykład
w gotowych kształtkach nadprożowych często układa się ocieplenie
grubości tylko 4 cm. Tymczasem,
aby wyeliminować mostki termiczne,
trzeba by było ułożyć około 10 cm
styropianu o standardowych parametrach izolacyjnych, co nie jest
możliwe, bo przestrzeń wewnątrz
kształtki wypełnia również zbrojenie.
Są jednak dwie możliwości poradzenia sobie z tym problemem:
• można zastosować materiał ociepleniowy o lepszych parametrach
izolacyjnych i ograniczyć nieco
powierzchnię zbrojenia, umożliwiając tym samym ułożenie trochę
grubszej warstwy materiału ociepleniowego. Jeśli otwór pod nadprożem nie ma dużej rozpiętości (jest
przygotowywany pod zwykłe okno
lub okno balkonowe o szerokości
do 3 m), z zachowaniem potrzebnej
nośności nadproża nie powinno być
wtedy problemu;
• wykonać opaskę z materiału
ociepleniowego wzdłuż nadproża
(czy wokół wieńca), co w efekcie
oznacza przedłużenie opaski wykonanej przy ościeżu za nadproże
(rys. 2 b). Powinna ona zachodzić
na około 1/2 grubości ściany budynku ponad nadproże (lub wieniec).
Stosując opaskę, można nadproże
czy wieniec ocieplać albo nie. Zależy
to od tego, jakiej grubości materiał
izolacyjny ułożymy i jakie będzie
on miał parametry cieplne. Im będą
lepsze, tym mniej problemu z ociepleniem nadproża i wieńca i tym
korzystniejszy efekt izolacyjny uda
nam się uzyskać.
Program BiK
dla konstruktorów
BUDiKOM, ul. Czechosłowacka 16, 61-461 Poznań , tel. (61) 830 16 77, faks (61) 835 06 16
20
Pakiet oprogramowania BiK jest skierowany do konstruktorów tworzących dokumentację 2D. Program
BiK służy do rysowania konstrukcji budowlanych.
Aplikacja ta składa się z 4 modułów: Base, Stal,
Żelbet oraz Drewno. Program BiK znacznie ułatwia
wykonywanie prac konstrukcyjnych, ułatwia wprowadzanie danych o konstrukcji i ułatwia komunikację
z programem. Efektem końcowym pracy w BiK’u są
przejrzyste rysunki konstrukcyjne o uporządkowanej
strukturze warstw.
Program BiK współpracuje z produktami firmy
Autodesk.
na odpowiednich warstwach, w odpowiednich kolorach i skali. Dodatkowo dostępne są biblioteki elementów architektonicznych, wyposażenia wnętrz,
armatury i elementów konstrukcyjnych, takich jak:
pustaki, belki stropowe itp. Moduł ten jest niezbędny do pracy innych modułów, ponieważ zawiera
procedury organizujące pracę z rysunkiem CAD.
Stanowi więc bazę integrującą wszystkie moduły,
zapewniając spójność i jednoznaczność tworzonych rysunków. Moduł ten zawiera również kreator
zestawień za pomocą którego można w łatwy i prosty sposób zestawić elementy rysunkowe.
BiK-Base jest modułem bazowym, który
posiada narzędzia do zarządzania warstwami i ich nazwami, kolorami, skalą,
jednostkami rysunkowymi. Elementy
rysowane są automatycznie, tworzone
BiK-Stal jest modułem umożliwiającym
parametryczne rysowanie płaskich konstrukcji stalowych. Znajdują się w nim
również biblioteki elementów walcowanych oraz zimnogiętych. Moduł daje nam
PRZEGLĄD BUDOWLANY 11/2007
A R T Y KU Ł S PONSOROWANY
BiK-Żelbet moduł umożliwia parametryczne rysowanie elementów konstrukcji
żelbetowych. Mamy możliwość rysowania dowolnych prętów w widoku lub
przekroju. W module znajdują się również generatory płyt, belek, stóp fundamentowych
i słupów. Automatyczne wymiarowanie strzemiona,
opisy zbrojenia. Istnieje także możliwość grupowego opisywania prętów. Program daje również możliwość zmiany cech już narysowanego elementu.
Automatyczne zestawienia stali.
• Automatyczne opisanie i obliczenie długości pręta.
• Zmiana cech pręta lub grupy prętów.
• „Wyciąganie” strzemion oraz automatyczne
wymiarowanie strzemiona wraz z rozgięciem jego
górnej części.
• Możliwość zdefiniowania 4 typów haków.
• Odwracanie haków względem osi pręta.
• Edycja pojedynczego pręta lub grupy prętów.
• Wstawianie zadanej liczby prętów na określonej
odległości.
• Możliwość rysowania zbrojenia uzwojonego.
• Wstawianie maksymalnej liczby prętów na zadanej odległości, przy określeniu odległości między
prętami.
• Generowanie przekrojów elementów: belka, ława,
stopa fundamentowa, słup prostokątny, słup okrągły, schody.
• Dla każdego z przekrojów program posiada okno
dialogowe, w którym definiuje się wszystkie paramePRZEG L Ą D B U D O W L A N Y 11/2007
try niezbędne do narysowania przekroju (wymiary,
pręty itp.). Po ich zdefiniowaniu program generuje
kompletny rysunek przekroju. Jedną z opcji okna dialogowego jest możliwość zwymiarowania przekroju.
BiK-Drewno umożliwia kompleksowe wprowadzanie danych, parametryczne rysowanie, zapisanie danych do punktu, zestawienia, rysowanie w standardzie BiK i wiele
dodatkowych narzędzi, automatyzuje pracę
i odciąża projektanta od „ręcznego rzeźbienia”, szczególnie w rysunkach 2D dokumentacji. Dodatkowo
przestrzenne układy 3D pozwalają na lepsze zobrazowanie i kształtowanie przestrzeni poddasza. Pakiet BiK
Drewno skróci czas tworzenia dokumentacji konstrukcji
drewnianych. Moduł zawiera również łączniki, gwoździe, śruby, sworznie, kołki, klamry, jak i pierścienie.
Rysowanie elementów 2D
• Wyświetlanie klasy drewna, danych geometrycznych i wytrzymałościowych dla wskazanego elementu.
• Rysowanie parametryczne układów osi kratownic. Funkcja przydatna nie tylko dla konstrukcji
drewnianych np. wiązary z desek, ale również
kratownic stalowych. Po narysowaniu układu osi
można przypisać widoki elementów drewnianych
lub profili stalowych.
• Opisy elementów.
• Dodatkowy zestaw symboli technicznych.
Rysowanie elementów 3D
Program posiada narzędzia do budowania w przestrzeni indywidualnych rozwiązań konstrukcyjnych:
• Rysowanie pojedynczych elementów konstrukcyjnych: słupy, belki, krokwie, kleszcze, zastrzały,
jętki.
• Wstawianie krokwi koszowych, narożnych.
• Wstawianie słupów w szyku prostokątnym.
• Wstawianie krokwi równolegle do wskazanej
połaci dachowej z docięciem do jej obrysu, według
podanej liczby elementów lub rozstawu osiowego.
• Możliwość przedłużania krokwi, docinania
do pionu lub prostopadle do elementu.
• Wstawianie belek w szyku o zadanym rozstawie.
• Ułatwione osadzanie elementów w przestrzeni,
dodatkowe punkty charakterystyczne.
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
również możliowość rysowania przekrojów, jak
i widoków bocznych, rysowanie wybranych elementów stalowych z bibliotek. Istnieje również możliwość przypisywania elementów do osi. W module
Stal zawartych jest 10 typów kratownic, zautomatyzowane zestawienia stali dla fragmentu lub całego
rysunku. Program generuje tabelę zestawieniową
przy uwzględnieniu zaznaczonych opisów.
• Elementy mogą być rysowane w przekroju
i w widoku z czterech stron, z uwzględnieniem
widoczności krawędzi.
• Łatwa zamiana elementu na inny.
• Zamiana widoku elementu na inny (sposób rysowania).
• Rysowanie osi konstrukcyjnych z późniejszą możliwością zamiany osi na element stalowy w odpowiednim widoku.
• Odwrócenie elementu względem osi.
• Generowanie elementów styku doczołowego
w widokach i przekroju (program automatycznie
rozpoznaje widok elementu i w zależności od niego
rysuje odpowiedni widok połączenia).
• Zakończenie elementu blachą doczołową.
• Rysowanie podcięć jednostronnych i dwustronnych.
• Wyświetlanie danych geometrycznych dla wskazanego elementu.
Ważną cechą pakietu BiK jest łatwość jego obsługi.
Przygotowane okna wprowadzania danych, zapewniają przejrzysty rozkład informacji i minimalną
niezbędną liczbę „kliknięć” przy określaniu danych.
Przygotowanie programu dla konstruktorów wykonujących rysunki branżowe, odciąża projektanta od
wyszukiwania informacji w tablicach lub normach.
Program BiK zapewnia standard projektowania
i bezbłędne zestawienia materiałowe.
21