18 Styropian do zadań specjalnych – Swisspor Polska
Transkrypt
18 Styropian do zadań specjalnych – Swisspor Polska
ARTYKUŁ SPONSOROWA N Y Styropian do zadań specjalnych ARTYKUŁ SPONSOROWANY Mgr inż. Marcin Bernaś, Swisspor Polska Styropian techniczny Swisspor Lamba to materiał ociepleniowy o wyjątkowo dobrych parametrach termoizolacyjnych. Jego współczynnik przewodzenia ciepła lambda wynosi zaledwie 0,032 (W/mK). Jest droższy od innych styropianów, a jednak w wielu sytuacjach warto go stosować zarówno przy ocieplaniu, jak i docieplaniu ścian zewnętrznych. Lambda a grubość ocieplenia Na naszym rynku jest wielu producentów styropianów i duży wybór odmian tego materiału. Zależnie od technologii produkcji, styropiany mogą osiągać różne współczynniki λ – od 0,032 do 0,045 (W/mK). Im mniejsza jest wartość tego współczynnika, tym oczywiście lepiej, bo oznacza to, że materiał lepiej chroni przed ucieczką ciepła, można więc zastosować cieńszą jego warstwę. I chociaż różnice we współczynnikach λ nie są duże, w tym wypadku znaczą one bardzo Tabela 1. Zalecana grubość ocieplenia ze styropianu zależnie od wymagań izolacyjnych stawianych ścianom Grubość warstwy ocieplenia (w przybliżeniu) Izolacyjność termiczna ścian U styropian Swisspor Lambda zwykły styropian [λ = 0,032 (W/mK)] [λ = np. 0,04 (W/mK)] – minimum normowe dla ścian warstwowych 10 cm* 12–13 cm 0,25 W/(m2K) – wartość zalecana dla ścian warstwowych 12 cm 15 cm 0,20 W/(m2K) – minimum dla domów energooszczędnych 15 cm 19 cm 0,15 W/(m2K) – minimum dla domów pasywnych 21 cm 26 cm 0,1 W/(m2K) – wartość zalecana dla domów pasywnych 31 cm 39 cm 0,3 W/(m2K) Uwaga! Podane w tabeli grubości warstwy ocieplenia wyliczono teoretycznie – bez uwzględnienia materiału konstrukcyjnego, z jakiego jest wykonana ściana; zostały one zaokrąglone do pełnych jedności. Faktyczną grubość warstwy ocieplenia powinien określić projektant biorąc pod uwagę ciepłochronność materiału konstrukcyjnego. Dla elementów wapienno-piaskowych (silikatów), które mają bardzo słabą izolacyjność termiczną, można przyjąć, że ocieplenie powinno mieć podobną grubość, jak w tabeli. Inaczej będzie np. w przypadku ścian budowanych z betonu komórkowego lub ceramiki poryzowanej – w tym przypadku grubość warstwy ocieplenia będzie odpowiednio mniejsza. * Grubość warstwy ocieplenia policzono według wzorów: R = d : λ oraz U = 1 : (R + 0,2) 18 wiele. Powodują bowiem istotne zmiany grubości warstwy ociepleniowej niezbędnej dla uzyskania wymaganego normą lub oczekiwanego ze względu na oszczędność energii współczynnika izolacyjności termicznej ścian (U). Przy czym, im lepszą izolacyjność termiczną ścian chce się uzyskać, tym większa będzie różnica w grubości materiału izolacyjnego. Przyjrzyjmy się temu na zestawieniu. Energooszczędne domy i miejsca szczególne W przeciętnych warunkach, gdy buduje się typowy dom spełniający minimum normowe, różnica 2-3 cm w grubości materiału izolacyjnego zwykle nie ma większego znaczenia. Wtedy do ocieplania ścian domu przeważnie stosuje się zwykły styropian, ponieważ jest on tańszy. Ale gdy chce się zbudować dom o bardzo ciepłych ścianach, pozwalający na znaczne oszczędności wydatków na energię, opłaca się zainwestować w styropian o lepszych parametrach izolacyjnych. Różnica w grubości ocieplenia jest wtedy znaczna. Przynosi to więc zarówno korzyści praktyczne, jak i finansowe. PRZEGLĄD BUDOWLANY 11/2007 A R T Y KU Ł S PONSOROWANY Ciepłe i zimne dodatki Styropian techniczny Swisspor Lambda jest produkowany ze specjalnej masy z dodatkiem grafitu, który nadaje płytom charakterystyczny ciemnoszary kolor. To głównie dzięki temu ma on tak dobre parametry cieplne. Jednocześnie styropian ten, jako jedyny taki produkt na naszym rynku, nie zawiera domieszki tzw. reglanulatu, czyli zmielonych odpadów produkcyjnych. To również bardzo korzystnie wpływa na jego parametry – współczynnik λ, a także wytrzymałość na ściskanie. Ocieplanie ościeży W budynkach o ścianach jednowarstwowych, okna powinny być osadzone w połowie grubości ściany. Takie ich umiejscowienie wymusza określone rozwiązania odnośnie do ocieplenia ościeży i grubości materiału termoizolacyjnego. Zwykle a) b) Rys. 1. Okno osadzone w ścianie jednowarstwowej Rys. 2a. Nieocieplone lub słabo ocieplone ościeże to częste miejsce powstawania mostków termicznych – ściana jednowarstwowa, okno, mostek termiczny ARTYKUŁ SPONSOROWANY Styropian o bardzo dobrych parametrach izolacyjnych jest też bardzo przydatny przy ocieplaniu takich miejsc w budynku, w których ze względów praktycznych lub technologicznych nie stosuje się grubej warstwy ocieplenia. W miejscach tych zwykle tworzą się mostki termiczne, przez które ucieka bardzo dużo ciepła, znacznie obniżające izolacyjność termiczną całej ściany. Dotyczy to zwłaszcza nadproży i ościeży w ścianach jednowarstwowych, a także np. docieplania loggi balkonowych, gdy zależy nam, aby warstwa materiału ociepleniowego jak najmniej ograniczała ich powierzchnię. Tutaj szczególnie opłaca się zastosować materiał izolacyjny o zdecydowanie lepszych parametrach cieplnych, nawet jeśli jest droższy. Na zaizolowanie tych miejsc zużywa się bowiem niewielką ilość styropianu, jego koszt nie jest więc duży, a korzyści z zastosowania – ewidentne. Rys. 2b. Prawidłowe ocieplenie ościeża zapobiega wzmożonej ucieczce ciepła z pomieszczeń – ściana jednowarstwowa, okno, ocieplenie ze styropianu możliwe jest zastosowanie materiału o grubości 6–8 cm (0,7–0,8 grubości ramy okiennej) i jest to minimum, z jakim należałoby się liczyć w wypadku zwykłego styropianu. Powinien być on ułożony we wnęce okiennej od zewnątrz oraz wyłożony na ścianę wokół otworu okiennego na szerokość 15–20 cm (około połowy grubości ściany) – rys. 1. W przeciwnym razie wokół okna powstaną potężne mostki termiczne, przez które ucieknie z budynku bardzo duża ilość ciepła. Niestety, tak PRZEG L Ą D B U D O W L A N Y 11/2007 właśnie jest w zdecydowanej większości domów o ścianach jednowarstwowych. Ponieważ takich ścian nie ociepla się od zewnątrz na całej powierzchni, bo wystarczającą izolacyjność gwarantuje im materiał konstrukcyjny, odpowiednia zaprawa i tynk, projektanci, wykonawcy i inwestorzy często „zapominają”, że ocieplenia od zewnątrz wymagają ościeża. A jeśli już takie ocieplenie wykonują, to zwykle ma ono grubość zaledwie 2–3 cm, rzadko 5 cm, czyli o wiele za mało jak na wymagania 19 ARTYKUŁ SPONSOROWANY ARTYKUŁ SPONSOROWA N Y związane z oszczędnością energii. Dlaczego tak się dzieje – najczęściej dlatego, że widoczne na elewacji paski materiału izolacyjnego po prostu się nie podobają. Aby wyobrazić sobie skalę problemu, posłużmy się przykładem: przeciętne okno o wymiarach 1,5 m x 1,5 m ma obwód około 6 metrów bieżących. W domu zwykle jest co najmniej 10 takich okien, co daje nam już 60 m bieżących ościeża – często bez ocieplenia. Taką właśnie długość ma niejeden wieniec w domu jednorodzinnym. Czy dzisiaj, w czasach energooszczędnego budowania, można by było postawić dom z nieocieplonym wieńcem? Jak poradzić sobie z tym problemem? – Przede wszystkim trzeba ocieplać ościeża i to materiałem o jak najlepszych parametrach cieplnych. Wtedy będzie można albo zredukować jego grubość, albo osiągnąć lepszy efekt termoizolacyjny. Ponadto warto namówić projektanta na dekoracyjne ukształtowanie opasek termoizolacyjnych wokół okien (można je też oczywiście zaprojektować samodzielnie), możliwości jest wiele, a wygląd elewacji może być dzięki temu nawet bardziej efektowny. Ocieplanie nadproży i wieńców Podobny problem występuje w wypadku nadproży i wieńców w ścianach jednowarstwowych. Tutaj również bardzo często tworzą się mostki termiczne – ale nie z powodu braku izolacji cieplnej, tylko na skutek niewystarczającego ocieplenia tych miejsc (rys. 2 a). Na przykład w gotowych kształtkach nadprożowych często układa się ocieplenie grubości tylko 4 cm. Tymczasem, aby wyeliminować mostki termiczne, trzeba by było ułożyć około 10 cm styropianu o standardowych parametrach izolacyjnych, co nie jest możliwe, bo przestrzeń wewnątrz kształtki wypełnia również zbrojenie. Są jednak dwie możliwości poradzenia sobie z tym problemem: • można zastosować materiał ociepleniowy o lepszych parametrach izolacyjnych i ograniczyć nieco powierzchnię zbrojenia, umożliwiając tym samym ułożenie trochę grubszej warstwy materiału ociepleniowego. Jeśli otwór pod nadprożem nie ma dużej rozpiętości (jest przygotowywany pod zwykłe okno lub okno balkonowe o szerokości do 3 m), z zachowaniem potrzebnej nośności nadproża nie powinno być wtedy problemu; • wykonać opaskę z materiału ociepleniowego wzdłuż nadproża (czy wokół wieńca), co w efekcie oznacza przedłużenie opaski wykonanej przy ościeżu za nadproże (rys. 2 b). Powinna ona zachodzić na około 1/2 grubości ściany budynku ponad nadproże (lub wieniec). Stosując opaskę, można nadproże czy wieniec ocieplać albo nie. Zależy to od tego, jakiej grubości materiał izolacyjny ułożymy i jakie będzie on miał parametry cieplne. Im będą lepsze, tym mniej problemu z ociepleniem nadproża i wieńca i tym korzystniejszy efekt izolacyjny uda nam się uzyskać. Program BiK dla konstruktorów BUDiKOM, ul. Czechosłowacka 16, 61-461 Poznań , tel. (61) 830 16 77, faks (61) 835 06 16 20 Pakiet oprogramowania BiK jest skierowany do konstruktorów tworzących dokumentację 2D. Program BiK służy do rysowania konstrukcji budowlanych. Aplikacja ta składa się z 4 modułów: Base, Stal, Żelbet oraz Drewno. Program BiK znacznie ułatwia wykonywanie prac konstrukcyjnych, ułatwia wprowadzanie danych o konstrukcji i ułatwia komunikację z programem. Efektem końcowym pracy w BiK’u są przejrzyste rysunki konstrukcyjne o uporządkowanej strukturze warstw. Program BiK współpracuje z produktami firmy Autodesk. na odpowiednich warstwach, w odpowiednich kolorach i skali. Dodatkowo dostępne są biblioteki elementów architektonicznych, wyposażenia wnętrz, armatury i elementów konstrukcyjnych, takich jak: pustaki, belki stropowe itp. Moduł ten jest niezbędny do pracy innych modułów, ponieważ zawiera procedury organizujące pracę z rysunkiem CAD. Stanowi więc bazę integrującą wszystkie moduły, zapewniając spójność i jednoznaczność tworzonych rysunków. Moduł ten zawiera również kreator zestawień za pomocą którego można w łatwy i prosty sposób zestawić elementy rysunkowe. BiK-Base jest modułem bazowym, który posiada narzędzia do zarządzania warstwami i ich nazwami, kolorami, skalą, jednostkami rysunkowymi. Elementy rysowane są automatycznie, tworzone BiK-Stal jest modułem umożliwiającym parametryczne rysowanie płaskich konstrukcji stalowych. Znajdują się w nim również biblioteki elementów walcowanych oraz zimnogiętych. Moduł daje nam PRZEGLĄD BUDOWLANY 11/2007 A R T Y KU Ł S PONSOROWANY BiK-Żelbet moduł umożliwia parametryczne rysowanie elementów konstrukcji żelbetowych. Mamy możliwość rysowania dowolnych prętów w widoku lub przekroju. W module znajdują się również generatory płyt, belek, stóp fundamentowych i słupów. Automatyczne wymiarowanie strzemiona, opisy zbrojenia. Istnieje także możliwość grupowego opisywania prętów. Program daje również możliwość zmiany cech już narysowanego elementu. Automatyczne zestawienia stali. • Automatyczne opisanie i obliczenie długości pręta. • Zmiana cech pręta lub grupy prętów. • „Wyciąganie” strzemion oraz automatyczne wymiarowanie strzemiona wraz z rozgięciem jego górnej części. • Możliwość zdefiniowania 4 typów haków. • Odwracanie haków względem osi pręta. • Edycja pojedynczego pręta lub grupy prętów. • Wstawianie zadanej liczby prętów na określonej odległości. • Możliwość rysowania zbrojenia uzwojonego. • Wstawianie maksymalnej liczby prętów na zadanej odległości, przy określeniu odległości między prętami. • Generowanie przekrojów elementów: belka, ława, stopa fundamentowa, słup prostokątny, słup okrągły, schody. • Dla każdego z przekrojów program posiada okno dialogowe, w którym definiuje się wszystkie paramePRZEG L Ą D B U D O W L A N Y 11/2007 try niezbędne do narysowania przekroju (wymiary, pręty itp.). Po ich zdefiniowaniu program generuje kompletny rysunek przekroju. Jedną z opcji okna dialogowego jest możliwość zwymiarowania przekroju. BiK-Drewno umożliwia kompleksowe wprowadzanie danych, parametryczne rysowanie, zapisanie danych do punktu, zestawienia, rysowanie w standardzie BiK i wiele dodatkowych narzędzi, automatyzuje pracę i odciąża projektanta od „ręcznego rzeźbienia”, szczególnie w rysunkach 2D dokumentacji. Dodatkowo przestrzenne układy 3D pozwalają na lepsze zobrazowanie i kształtowanie przestrzeni poddasza. Pakiet BiK Drewno skróci czas tworzenia dokumentacji konstrukcji drewnianych. Moduł zawiera również łączniki, gwoździe, śruby, sworznie, kołki, klamry, jak i pierścienie. Rysowanie elementów 2D • Wyświetlanie klasy drewna, danych geometrycznych i wytrzymałościowych dla wskazanego elementu. • Rysowanie parametryczne układów osi kratownic. Funkcja przydatna nie tylko dla konstrukcji drewnianych np. wiązary z desek, ale również kratownic stalowych. Po narysowaniu układu osi można przypisać widoki elementów drewnianych lub profili stalowych. • Opisy elementów. • Dodatkowy zestaw symboli technicznych. Rysowanie elementów 3D Program posiada narzędzia do budowania w przestrzeni indywidualnych rozwiązań konstrukcyjnych: • Rysowanie pojedynczych elementów konstrukcyjnych: słupy, belki, krokwie, kleszcze, zastrzały, jętki. • Wstawianie krokwi koszowych, narożnych. • Wstawianie słupów w szyku prostokątnym. • Wstawianie krokwi równolegle do wskazanej połaci dachowej z docięciem do jej obrysu, według podanej liczby elementów lub rozstawu osiowego. • Możliwość przedłużania krokwi, docinania do pionu lub prostopadle do elementu. • Wstawianie belek w szyku o zadanym rozstawie. • Ułatwione osadzanie elementów w przestrzeni, dodatkowe punkty charakterystyczne. ARTYKUŁ SPONSOROWANY również możliowość rysowania przekrojów, jak i widoków bocznych, rysowanie wybranych elementów stalowych z bibliotek. Istnieje również możliwość przypisywania elementów do osi. W module Stal zawartych jest 10 typów kratownic, zautomatyzowane zestawienia stali dla fragmentu lub całego rysunku. Program generuje tabelę zestawieniową przy uwzględnieniu zaznaczonych opisów. • Elementy mogą być rysowane w przekroju i w widoku z czterech stron, z uwzględnieniem widoczności krawędzi. • Łatwa zamiana elementu na inny. • Zamiana widoku elementu na inny (sposób rysowania). • Rysowanie osi konstrukcyjnych z późniejszą możliwością zamiany osi na element stalowy w odpowiednim widoku. • Odwrócenie elementu względem osi. • Generowanie elementów styku doczołowego w widokach i przekroju (program automatycznie rozpoznaje widok elementu i w zależności od niego rysuje odpowiedni widok połączenia). • Zakończenie elementu blachą doczołową. • Rysowanie podcięć jednostronnych i dwustronnych. • Wyświetlanie danych geometrycznych dla wskazanego elementu. Ważną cechą pakietu BiK jest łatwość jego obsługi. Przygotowane okna wprowadzania danych, zapewniają przejrzysty rozkład informacji i minimalną niezbędną liczbę „kliknięć” przy określaniu danych. Przygotowanie programu dla konstruktorów wykonujących rysunki branżowe, odciąża projektanta od wyszukiwania informacji w tablicach lub normach. Program BiK zapewnia standard projektowania i bezbłędne zestawienia materiałowe. 21