syllabusy - Wydział Filologiczno

Transkrypt

Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie
Wydział …..........., Instytut …...............
Rok akademicki: …...............
Nazwa modułu: …............................
Kierunek i specjalność: ….................................
Opis moduły, planowane efekty kształcenia: …..................
Planowane formy walidacji efektów kształcenia: …..................
Nazwa przedmiotu w module i planowane efekty kształcenia w obszarach:
1.wprowadzenie do logopedii
W
U
1hs,2h 1hsm,
sm,3s 3hsm
m,11s
2.
4hs
3.
6s,
8hs,9h
K
1hs
2hs,1h
7hs
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Wprowadzenie do logopedii
Język wykładowy: polski
I semestr
Liczba punktów ECTS: 3 (1 za udział
w zajęciach, 2 przygotowanie do
dyskusji i przygotowanie pracy
pisemnej)
Semestr, poziom i typ studiów
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Forma zajęć, liczba godzin,
dydaktycznych i sposób zaliczenia
profil: teoretyczny
Ogólna wiedza na temat logopedii jako interdyscyplinarnej nauki
forma zajęć: ćwiczenia, 15 godzin
Autor programu:
Mgr Urszula Matuszewska
Prowadzący zajęcia:
Mgr Urszula Matuszewska
Sposób walidacji efektów
kształcenia
Dyskusja w grupie, ocena pracy
sposób zaliczenia: zaliczenie na
stopień, czynny udział w zajęciach,
przygotowanie
pracy
pisemnej
charakteryzującej
wybranego
prekursora polskiej logopedii
I. Cele kształcenia: poznanie terminologii związanej z logopedią jako nauką interdyscyplinarną, poznanie zadań
logopedii, poznanie rozwoju logopedii w Polsce, poznanie definicjo mowy w ujęciu indywidualnym i społecznym,
poznanie neuromechanizmów powstawania mowy i kryteriów klasyfikacji zaburzeń mowy
II. Efekty kształcenia:
- w zakresie wiedzy: ma wiedzę o przedmiocie logopedii, o zadaniach logopedii, ma wiedzę na temat rozwoju polskiej
logopedii i jej pionierach, ma wiedzę o mowie i jej mechanizmach (aspekcie indywidualnym i społecznym), ma wiedzę
na temat mózgowych mechanizmów formułowania wypowiedzi słownych, ma wiedzę ma temat klasyfikacji zaburzeń
mowy (symptomatyczna, etiologiczna, neurofizjologiczna), zna fachowa terminologię i potrafi się nią posługiwać
- w zakresie umiejętności: pozyskuje, analizuje i ocenia informacje z różnych źródeł na temat zaburzeń mowy, umie
nawiązywać kontakty z różnymi osobami, samodzielnie zdobywa i ewaluuje wiedzę na temat mowy, jej mechanizmów i
zaburzeń
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: potrafi pracować w zespole, potrafi korzystać z różnych
mediów, potrafi przygotować się do publicznego zabierania głosu wobec dzieci i rodziców, prawidłowo identyfikuje i
rozstrzyga dylematy związane z logopedia
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: udział w zajęciach, udział w dyskusji, napisanie pracy
IV. Treści programowe: pojęcie i przedmiot logopedii, miejsce logopedii wśród innych nauk i dyscyplin wiedzy,
zadania logopedii, warsztat pracy logopedy, początki i rozwój polskiej logopedii, opieka logopedyczna w Polsce,
porozumiewanie się, mowa i jej mechanizmy, definicje mowy, zagadnienia nadawcy i odbiorcy, klasyfikacja zaburzeń
mowy
V. Literatura podstawowa: Logopedia – pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, pod red. T. Gałkowskiego, G.
Jastrzębowskiej, wyd. dow.; I. Styczek, Logopedia, wyd. dow.; E. Minczakiewicz, Początki i rozwój polskiej logopedii,
Kraków 1998; E. Minczakiewicz, Mowa – rozwój – zaburzenia – terapia, Kraków 1997; L. Kaczmarek, Nasze dziecko
uczy się mowy, Lublin 1977
VI. Literatura uzupełniająca: A. Jurkowski, Ontogeneza mowy i myślenia, 1975; L. Kaczmarek, O przedmiocie i
zadaniach logopedii, „Logopedia” 1962, nr 4; S. Grabias, Mowa i jej zaburzenia, „Logopedia” 2000, nr 28; J.
Surowaniec, Logopedyczno-pedagogiczny system terminologiczny, „Logopedia” 1995, nr 22
Nazwa modułu: Logopedia
Kierunek i specjalność: Logopeda oświatowy
Opis moduły, planowane efekty kształcenia:
Planowane formy walidacji efektów kształcenia:Ocena pracy pisemnej
W
U
K
1. Rozwój mowy dziecka upośledzonego
H2
S2
M2
S4
M4
H7
H1
S1
M1
H4
S4
H1
S1
H6
S6
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Rozwój mowy dziecka
upośledzonego
I semestr , studia podyplomowe
Liczba punktów ECTS: 3 (10 godzin
ćwiczeń) lektura i przygotowanie
pracy 2 punkty, przygotowanie do
zajęć 1 punkt)
profil: praktyczny, teoretyczny
Studia Podyplomowe
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Ogólna wiedza na temat upośledzeń .
forma zajęć: Ćwiczenia 10 godzin
sposób zaliczenia:
-czynny udział w zajęciach,
-przygotowanie pracy pisemnej
Autor programu:
mgr Grażyna Sklarzyk
mgr Grażyna Sklarzyk
kształcenia
Przygotowanie pracy pisemnej na temat różnych rodzajów zaburzeń mowy.
I. Cele kształcenia:
Poznanie różnych klasyfikacji zaburzeń mowy z punktu widzenia objawów i etiologii.
Zapoznanie się z czynnikami wpływającymi na mowę i jej rozwój dzieci niepełnosprawnych :
 upośledzonych umysłowo
 z zespołem Downa



z M.P.D.
z autyzmem
z SLI
 w zakresie wiedzy:
1. Zna klasyfikację zaburzeń mowy : przyczynową , objawową , objawowo przyczynową , foniatryczną, klasyfikację
ICD-10.
2.Zna czynniki wpływające na nieprawidłowy rozwój mowy.
3. Ma elementarna wiedzę na temat upośledzeń , zna rozwój mowy dziecka upośledzonego umysłowo i dziecka z
autyzmem.
4. Zna terminologię medyczną związaną z zaburzeniami mowy.
 w zakresie umiejętności:
1. Posiada umiejętności tworzenia pracy pisemnej dotyczącej poszczególnych zagadnień logopedycznych.
2.Potrafi samodzielnie znaleźć i wyselekcjonować materiał teoretyczny pochodzący z różnych źródeł.
3.Potrafi posługiwać się odpowiednią terminologią logopedyczną dotyczącą zaburzeń mowy.
w zakresie kompetencji personalnych i społecznych:
1. Potrafi pracować indywidualnie.
2. Efektywnie organizuje własną pracę i potrafi krytycznie ocenić efekt końcowy.
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu:
Czynny udział w zajęciach , praca pisemna na temat zaburzeń mowy, która poddana zostanie ocenie przez prowadzącą
zajęcia.
IV. Treści programowe:
Charakterystyka klasyfikacji zaburzeń mowy :
 objawowej
 przyczynowej
 objawowo przyczynowej
 foniatrycznej
 międzynarodowej ICD-10
Charakterystyka czynników wpływających na nieprawidłowy rozwój mowy dziecka.
Definicja upośledzenia i rozwój mowy dziecka niepełnosprawnego :
 upośledzonego umysłowo
 z zespołem Downa
 z MPD
 z autyzmem i innymi zespołami ze spektrum autyzmu
V. Literatura podstawowa:
Styczek I. Logopedia , Warszawa 1981 ; Jastrzębowska G. Podstawy logopedii , Opole 1996
Kania J.T. Szkice logopedyczne , Warszawa 1982 ; Minczakiewicz E. Logopedia- mowa-rozwój
zaburzenia , terapia. Kraków 1997 ; Sawa B. Dzieci z zaburzeniami mowy , Warszawa 2004
VI. Literatura uzupełniająca:
Mierzejewska H. Przybysz- Piwkowa M. Mózgowe porażenie dziecięce > Problemy mowy
Warszawa 1997 ; Gałkowski T. Dziecko autystyczne w środowisku rodzinnym i szkolnym. Warszawa 1995;
Minczakiewicz E. Gdy u dziecka rozpoznano zespół Downa , Kraków 1998 ; Brauner A.F. Postępowanie
wychowawcze w upośledzeniu umysłowym, Warszawa 1995 ; Kwiatkowska M. Dzieci głęboko niezrozumiane ,
Warszawa 1997
Nazwa modułu: …............................
W
U
K
1.Kstałtowanie i rozwój mowy dziecka
2hsm
2hs
1hs
2.
6h,10
h
4hs
5h,6hs
3.
7hs
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Kształtowanie i rozwój mowy
dziecka
Semestr I
Liczba punktów ECTS: 3 (1 udział w
zajęciach, 2 przygotowanie pracy)
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Ogólna wiedza dotycząca etapów rozwoju mowy dzieci
forma zajęć: ćwiczenia 15 godzin
sposób zaliczenia: udział w zajęciach,
przygotowanie pracy pisemnej na
temat wstępnej oceny poziomu
rozwoju mowy dziecka do lat 6,
zaliczenie na stopień
Autor programu:
Mgr Elżbieta Tarnopolska
Mgr Elżbieta Tarnopolska
kształcenia
Udział w zajęciach, ocena pracy pisemnej
I. Cele kształcenia: poznanie prenatalnych uwarunkowań rozwoju mowy- a) motoryka ustno-twarzowa i jej organizacja,
b) charakterystyka wybranych odruchów ustno-twarzowych istotnych dla rozwoju mowy; poznanie czynności
przygotowujących niemowlęcy aparat artykulacyjny do podjęcia funkcji mowy; poznanie etapów rozwoju i kształtowania
się mowy; poznanie form stymulacji prawidłowego rozwoju mowy pod względem artykulacyjnym i językowym
- w zakresie wiedzy: ma wiedzę o wczesnych uwarunkowaniach rozwoju mowy dziecka w okresie prenatalnym, ma
wiedzę o etapach kształtowania się mowy w okresie postnatalnym, ma wiedzę dotyczącą przygotowania niemowlęcego
aparatu artykulacyjnego do podjęcia funkcji mowy; ma wiedzę na temat form stymulacji prawidłowego rozwoju mowy
pod względem artykulacyjnym i językowym
- w zakresie umiejętności: pozyskuje, analizuje, ocenia wykorzystuje informacje pochodzące z różnych źródeł
dotyczące poziomu rozwoju mowy; potrafi przeprowadzić i sformułować wstępną diagnozę poziomu rozwoju mowy
dziecka, posiada umiejętności umożliwiające przeprowadzenie ćwiczeń stymulujących rozwój mowy dziecka w różnym
wieku rozwojowym; posiada umiejętności nawiązywania kontaktów z dziećmi i ich rodzicami, samodzielnie zdobywa
specjalistyczna wiedzę uzupełniając ją w miarę zaistniałych potrzeb
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z pracą
logopedy;; jest przygotowany do publicznego zabierania głosu i demonstrowania ćwiczeń w obecności dzieci i rodziców;
potrafi dokonać oceny efektów swojej pracy terapeutycznej; potrafi korzystać z różnych mediów, potrafi pracować
indywidualnie i w zespole
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: czynny udział w zajęciach, ocena merytoryczna przedłożonej pracy
IV. Treści programowe: Uwarunkowania biologiczno-środowiskowe w rozwoju mowy; zależność i wzajemne wpływy
wszystkich funkcji psychicznych na rozwój mowy; wzajemna współzależność rozwoju mowy i zabawy w różnych
okresach rozwojowych; charakterystyka okresów kształtowania się i rozwoju mowy dziecka ze szczególnym
omówieniem okresów: przygotowawczy, wyrazu, zdania, swoistej mowy dziecięcej; ruchy połykania wpływające na
prawidłową artykulację; ćwiczenia w zakresie stymulacji rozwoju mowy od noworodka do 6 roku życia; kształtowanie
świadomości celowości ćwiczeń usprawniających aparat artykulacyjno-fonacyjny; kształtowanie umiejętności i
świadomości różnicowania faz oddechowych
V. Literatura podstawowa: J. Cieszyńska, M. Korendo, Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju
dziecka. Od noworodka do 6 roku życia, Kraków 2007; J. T. Kania, Szkice logopedyczne, Warszawa 1982; E,
Minczakiewicz, Mowa. Rozwój, zaburzenia, terapia, Kraków 1997; B. Rocławski, Wczesne uwarunkowania rozwoju
mowy, Gdańsk 1995; I. Styczek, Logopedia, Warszawa 1981
VI. Literatura uzupełniająca: L. Clark, C. Ireland, Uczymy się mówić, mówimy by się uczyć, Poznań 1988; L.
Kaczmarek, Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin 1988; L. Kaczmarek, Kształtowanie się mowy dziecka, Lublin 1976; L.
Mystkowska, Rozwijamy mowę i myślenie dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa 1974; R. Skowroński, Okresy
kształtowania się i rozwoju mowy dziecka, Lublin 1993; E. Stecko, Wczesne rozpoznawanie i leczenie zaburzeń mowy
(doniesienia z praktyki), Lublin 1991
Nazwa modułu: …............................
W
U
K
1. Blok neurologiczno – psychiatryczny- neuropatia rozwojowa
2h
1h, 1s,
3h, 3s
1hs,
2.
2s
4h
2 h s,
7h, 7s
3h s
3.
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Blok neurologiczno –
psychiatryczny- neuropatia
rozwojowa
I semestr
Liczba punktów ECTS: 3 (1 punkt za
udział w zajęciach, 1 punkt za wynik
kolokwium, 1 punkt za test
zaliczeniowy)
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Słuchacz ma podstawową wiedzę na temat zdrowia i choroby.
sposób
zaliczenia:
ocena
przygotowania do zajęć, ocena
wynikająca z poprawności napisania
kolokwium oraz testu zaliczeniowego
sprawdzającego wiedzę słuchacza
Autor programu:
mgr Monika Knychalska-Zbierańska
mgr Monika Knychalska-Zbierańska
kształcenia
Ocena pracy własnej widoczna w bieżącym przygotowaniu do zajęć, ocena
przygotowania teoretycznego (wyniki pisemnego kolokwium oraz testu
zaliczeniowego)
I. Cele kształcenia: poznanie zagadnień związanych ze zdrowiem i chorobą, z profilaktyką i promocją zdrowia,
nauczenie się diagnozowania uszkodzeń nerwów czaszkowych, uwrażliwienie na potrzebę dostrzegania zagrożeń
płynących z chorób cywilizacyjnych, poznanie charakterystyki oraz metod diagnozy i terapii osób cierpiących na
upośledzenie umysłowe
- w zakresie wiedzy: wie czym jest zdrowie i choroba oraz ich składowe, wie, czym są neuropatie nabyte, zna
mechanizmy powstawania zaburzeń rozwojowych w świetle neuropsychologii oraz wie czym jest upośledzenie umysłowe
- w zakresie umiejętności: umie scharakteryzować zdrowie, chorobę oraz wybrane jednostki chorobowe wynikające
z uszkodzenia nerwów obwodowych, umie zdiagnozować uszkodzenie nerwów czaszkowych, potrafi podać
charakterystykę upośledzenia umysłowego, potrafi systematycznie pracować oraz oceniać efekty tejże pracy
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: jest świadomy zagrożeń wynikających z zaniedbań swojego
zdrowia, zdaje sobie sprawę z potrzeby szerzenia profilaktyki zdrowia, potrafi pracować indywidualnie i w grupie, umie
prezentować swoje stanowisko na szerszym forum
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: obecność na zajęciach, czynny udział w ćwiczeniach, przyswojenie
wiedzy teoretycznej, wykazanie umiejętności diagnozowania wybranych zagadnień neurologicznych i psychiatrycznych
IV. Treści programowe: czym jest zdrowie, jakie są modele zdrowia i na czym polegają, jakie są dostępne mierniki
zdrowia, pola zdrowia, jak definiowana jest choroba, czym jest dewiacja, jak kształtuje się obraz kliniczny obwodowych
neuropatii nabytych, charakterystyka uszkodzeń nerwów, metody diagnozowania uszkodzeń nerwów czaszkowych,
charakterystyka wybranych neuropatii obwodowych, wstęp do podstaw neurologii dziecięcej, pojęcie i charakterystyka
objawów upośledzenia umysłowego, metody diagnozy i rehabilitacji upośledzenia umysłowego
V. Literatura podstawowa: Bogucki A., Sławek J., Neuropatie nabyte, Lublin 2004; Neuropsychologia kliniczna
dziecka. Wybrane zagadnienia., pod. red. A. R. Borkowska, Ł. Domańska, Warszawa 2006; Śliwa M. M., Wychowanie
zdrowotne. Zarys teorii i metodyki, Katowice 2001; Tobiasz-Adamczyk B., Wybrane elementy socjologii zdrowia
i choroby, Kraków 2000; Wojnarowska B., Edukacja zdrowotna. Podręcznik akademicki, Warszawa 2007.
VI. Literatura uzupełniająca: Bishop G. D., Psychologia zdrowia, Wrocław 2000; Cieszyńska J., Korendo M., Wczesna
interwencja terapeutyczna, Kraków 2008; Gałkowski T., Podstawy neurologopedii, Opole 2005; Psychologia zdrowia,
pod. red. I. Heszen-Niejodek, H. Sęk, Warszawa 1997; Sheridan Ch. L., Radmacher S. A., Psychologia zdrowia.
Wyzwanie dla biomedycznego modelu zdrowia, Warszawa 1998; Syrek E., Zdrowie w aspekcie pedagogiki społecznej,
Katowice 2000; Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka, pod. red. Cytowska B., Winczura B.,
Kraków2008.
Nazwa modułu: …............................
W
U
K
1.Blok psychologiczno-pedagogiczny
1hsm, 1hsm,
2hsm 3hsm,
2hs,6s
1hs
3hs
2.
4sm
7hsm
4hs
9h
6hs
3.
11s
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Blok psychologiczno-pedagogiczny
I semestr
Liczba punktów ECTS: 2 punkty (1
za udział w zajęciach, 1 za
przygotowanie materiałów
zaliczeniowych)
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Słuchacz ma podstawową wiedzę na temat specyfiki nauk społecznych.
forma zajęć: ćwiczenia – 10 godzin
Autor programu:
Dr Dorota Ortenburger
Dr Dorota Ortenburger
kształcenia
Analiza przypadku, praca nad elementami diagnozy, pisemne przedstawienie
zagadnień
sposób zaliczenia: zaliczenie na
ocenę, analiza przypadku, praca nad
diagnozą, praca pisemna
I. Cele kształcenia: wypracowania metod praktycznych swobodnego posługiwania się terminologią psychologiczną
przydatną do współpracy w różnych kontekstach edukacji i poradnictwa, uzyskanie wiedzy z zakresu uwarunkowań
specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieży z uwzględnieniem faz rozwojowych,
pogłębienie świadomości etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania w kontekście wychowawczo-edukacyjnym,
uzyskanie kompetencji w zakresie obserwacji zachowań w oparciu o wiedzę z zakresu psychologii a także w wymiarze
podstawowym udzielenie informacji osobom zaangażowanym w procesy wychowawcze itp.
- w zakresie wiedzy: wie w jaki sposób objawia się stres, jakie są podstawowe kompetencje komunikacyjne, zna
koncepcje psychologiczne istotne dla logopedy, zna podstawowe zasady związane z diagnozą i pomocą psychologiczną,
ma wiedzę o miejscu i znaczeniu psychologii w relacji do logopedii, zna niezbędną terminologię, zna współczesne
stanowiska z zakresu zastosowania wiedzy psychologicznej do terapii logopedycznej
- w zakresie umiejętności: umie rozpoznać i określić typy więzi społecznych, potrafi scharakteryzować zaburzenia
rozwoju, umie posługiwać się w ograniczonym zakresie specjalistyczną terminologią, potrafi wskazać metodę
przeprowadzania diagnozy dziecka z problemami w zakresie komunikowania
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: Umie nawiązywać relacje z różnymi osobami, określa
zależności między stanem emocjonalnym a relacjami interpersonalnymi, pracuje w grupie i samodzielnie, potrafi
korzystać z różnych mediów
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: udział w zajęciach, analiza przypadku, praca nad diagnozą,
przygotowanie pracy pisemnej
IV. Treści programowe: Rola koncepcji psychologicznych dla logopedii i innych dziedzin nauki. Klasyczne i
współczesne teorie rozwoju psychicznego. Podstawowe pojęcia z zakresu psychologii poznania i emocji. Znaczenie
edukacji w rozwoju psychicznym dzieci i młodzieży w ujęciu neuronaukowym. Podstawowe zasady postępowania
związane z diagnozą i pomocą psychologiczną. Typy więzi społecznych istotnych z punktu widzenia rozwoju
emocjonalno-psychicznego i ich zaburzenia. Egzogenne i endogenne uwarunkowania efektywności uczenia się dzieci i
młodzieży. Uogólnione zaburzenia rozwoju, ich charakterystyka i konsekwencje. Zaburzenie lękowe: postacie i
podstawowe metody diagnozy. Transakcyjna koncepcja stresu. Relacja między stresem a zasobami osobowymi jako
moderator radzenia sobie w sytuacjach trudnych. Kompetencja językowa i kompetencja komunikacyjna. Wymiary
komunikacji interpersonalnej: informacyjny i relacyjny.
V. Literatura podstawowa: D. Amen, Niepokój i lęk, [w:] Zmień swój mózg, zmień swoje życie. Opanuj stres, niepokój,
depresję, obsesyjne zachowania, gniew, nadpobudliwość, Warszawa 2009, s. 104-132; E. Aroson, D.T. Wilson, R.M.
Akert, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań 1994; R.C. Carson, S. Buchter, S. Mineka, Psychologia zaburzeń,
Gdańsk 2003; L. Grzesiuk, E. Trzebińska, Jak ludzie porozumiewają się, Warszawa 1978; Mc. Cleary, Chroniczny stres
[w:] Trening mózgu, Warszawa 2008, s. 78-82
VI. Literatura uzupełniająca: I. Heszen, H. Sęk, Psychologia zdrowia, Warszawa 2007; Mosty zamiast murów. O
komunikowaniu się między ludźmi, red. J. Stewart, Warszawa 2002; J.S. Turner, D.B. Helms, Rozwój człowieka,
Warszawa 1999
Wydział Filologiczno-Historyczny,
Rok akademicki: 2012/2013
Nazwa modułu:
Kierunek i specjalność:
W
U
K
1. Blok psychologiczno - pedagogiczny
1s
1hs
1hs
2.
1s
2hs
1hs
3.
1s
1hs
1hs
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Blok psychologiczno - pedagogiczny
Semestr I
Liczba punktów ECTS: 2 (1pkt za
udział w zajęciach, 1 pkt za
wykonanie pracy)
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Podstawowa wiedza z pedagogiki oraz wiedza dotycząca systemu
oświatowego w Polsce
forma zajęć: ćwiczenia 10 godzin
sposób zaliczenia: ocena z pracy
zaliczeniowej; ocena z wykonanych
zadań;
Autor programu:
Dr Monika Kowalczyk-Gnyp
Dr Monika Kowalczyk-Gnyp
kształcenia
praca zaliczeniowa; uczestnictwo w pracy grupowej- wykonanie
zleconych zadań (zadania symulacyjne, dyskusja)
I. Cele kształcenia: 1) poznanie podstawowych cech charakterystycznych dla tworzenia się więzi i dobrych relacji z
dzieckiem, rodzicem oraz osoba dorosłą, 2) kształtowanie umiejętności dyskutowania (argumentowania, wnioskowani);
3) poznanie i zastosowanie wybranych technik komunikacyjnych; 4) kształtowanie umiejętności pracy w zespole
(możliwości i ograniczenia)
- w zakresie wiedzy: zna rodzaje więzi społecznych i warunki ich tworzenia się ( ma wiedzę na temat tworzenia
się dobrych relacji z dzieckiem jego rodziną a także osoba dorosłą)
- w zakresie umiejętności: posiada umiejętność zabierania głosu w dyskusji dotyczącej zagadnień
logopedycznych; potrafi posługiwać się różnymi kanałami i technikami komunikacyjnymi;
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: potrafi pracować indywidualnie; potrafi pracować w
zespole przyjmując w nim różne role w tym kierownicze
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: metody oparte na słowie (miniwykład, opowiadanie, dyskusja,
rozmowa); praca z przypadkiem, zadania symulacyjne; obserwacja; wywiązanie się z zadań przewidzianych do realizacji
IV. Treści programowe: Pedagogika i logopedia- wspólne płaszczyzny; więzi i relacje społeczne istotne w pracy z
dzieckiem i osobą dorosłą); podstawowe umiejętności komunikacyjne przydatne w tworzeniu dobrych relacji w pracy
logopedy; bariery i trudności w pracy z dzieckiem i jego rodziną
V. Literatura podstawowa: 1) T. Gordon, Wychowanie bez porażek w szkole, Warszawa 1996; 2) A. Faber, E. Mazlish,
Jak mówić żeby dzieci nas słuchały jak słuchać aby dzieci do nas mówiły, Warszawa 2010; 3) A. Faber, E. Mazlish, Jak
mówić, żeby dzieci się uczyły, Warszawa, 1998; 4) B. Śliwerski, Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 1998, 5)
D. Gołębniak, G. Teusz, Edukacja poprzez język, o całościowym uczeniu się, Warszawa, 1999
VI. Literatura uzupełniająca: 1) E. Słodowik-Rycaj, Rozwijanie mowy komunikatywnej dziecka, Warszawa, 1998; 2) E.
Filipiak, Konteksty rozwoju aktywności językowej dzieci w wieku wczesnoszkolnym, Bydgoszcz, 2002; 3) R.I. Arends,
Uczymy się nauczać, Warszawa, 1994;
Wydział …………………………………………….., Instytut
……………………………………………………………
Nazwa modułu:
Planowane formy walidacji efektów kształcenia:
1. BUDOWA NARZĄDÓW MOWY
2.
3.
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Semestr, poziom i typ
studiów
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
dydaktycznych i sposób
zaliczenia
Autor programu:
kształcenia
W
U
K
8h,m 7h,s,m 1h,s
Budowa narządów mowy
semestr I
Język wykładowy: POLSKI
Liczba punktów ECTS: 1
profil: praktyczny,
teoretyczny
Udział w zajęciach i
przygotowanie materiału do
zaliczeń.
Ma podstawową wiedzę na
temat budowy i funkcji
narządu głosu, mowy i
słuchu
forma zajęć: wykład 10
godzin
Sposób zaliczenia: czynny
udział w zajęciach; zebranie
bibliografii na określony
temat z zakresu anatomii
narządów mowy (trzy
pozycje na określony temat);
Dr n.med Dorota Piekaj Stefańska
Przygotowanie bibliografii
tematycznej; umiejętność
pokazania w atlasie
anatomicznym określonych
narządów
1.Cele kształcenia:
Poznanie podstaw anatomii narządu głosu, mowy i słuchu – budowa i funkcja krtani, klatki piersiowej i płuc,
gardła górnego, środkowego i dolnego oraz ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Droga słuchowa,
akt połykania, podstawowe wiadomości z zakresu nerwów czaszkowych, ośrodki mowy, głosu i słuchu w
mózgu i ich rola. Omówienie oddychania. Pokazanie praktyczne narządów artykulacji.
- w zakresie wiedzy: Zna podstawowe zagadnienia i terminologie fachową
- w zakresie umiejętności: Posiada umiejętność skompletowania fachowej literatury oraz umie wykorzystać
anatomię narządu głosu, mowy i słuchu praktycznie.
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: Uczestniczy w pracach zespołu jest odpowiedzialny
za wyniki pracy.
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: Czynny udział w zajęciach; przedstawienie zestawienia
bibliograficznego.
Anatomia ośrodkowego układu nerwowego w zakresie narządu głosu, mowy i słuchu. Anatomia gardła
górnego, środkowego i dolnego oraz jamy ustnej. Anatomia klatki piersiowej i płuc. Budowa komórki
nerwowej, mięśniowej i ich funkcje.
1. Sokołowska-Pituchowa Janina, PZWL Warszawa 2006, „Anatomia człowieka”
2. J. Sobotta, Urban&Partner 2006, „Atlas anatomii człowieka – tom 1 i 2”
1. Bochenek Adam, Reicher Michał, PZWL 2010, „Anatomia człowieka”, tom I, II, IV, V
Wydział …………………………………………….., Instytut
……………………………………………………………
Nazwa modułu:
Planowane formy walidacji efektów kształcenia:
1. BUDOWA NARZĄDÓW MOWY
2.
3.
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Semestr, poziom i typ
studiów
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
dydaktycznych i sposób
zaliczenia
Autor programu:
kształcenia
W
U
K
8h,m 7h,s,m 1h,s
Budowa narządów mowy
semestr I
profil: praktyczny,
teoretyczny
Udział w zajęciach i
przygotowanie materiału do
zaliczeń.
Ma podstawową wiedzę na
temat budowy i funkcji
narządu głosu, mowy i
słuchu
forma zajęć: ćwiczenia 10
godzin
Sposób zaliczenia: czynny
udział w zajęciach; zebranie
bibliografii na określony
temat z zakresu anatomii
narządów mowy (trzy
pozycje na określony temat);
Przygotowanie bibliografii
tematycznej; umiejętność
pokazania w atlasie
anatomicznym określonych
narządów
1.Cele kształcenia:
Poznanie podstaw anatomii narządu głosu, mowy i słuchu – budowa i funkcja krtani, klatki piersiowej i płuc,
gardła górnego, środkowego i dolnego oraz ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Droga słuchowa,
akt połykania, podstawowe wiadomości z zakresu nerwów czaszkowych, ośrodki mowy, głosu i słuchu w
mózgu i ich rola. Omówienie oddychania. Pokazanie praktyczne narządów artykulacji.
- w zakresie wiedzy: Zna podstawowe zagadnienia i terminologie fachową
- w zakresie umiejętności: Posiada umiejętność skompletowania fachowej literatury oraz umie wykorzystać
anatomię narządu głosu, mowy i słuchu praktycznie.
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: Uczestniczy w pracach zespołu jest odpowiedzialny
za wyniki pracy.
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: Czynny udział w zajęciach; przedstawienie zestawienia
bibliograficznego.
Anatomia ośrodkowego układu nerwowego w zakresie narządu głosu, mowy i słuchu. Anatomia gardła
górnego, środkowego i dolnego oraz jamy ustnej. Anatomia klatki piersiowej i płuc. Budowa komórki
nerwowej, mięśniowej i ich funkcje.
1. Sokołowska-Pituchowa Janina, PZWL Warszawa 2006, „Anatomia człowieka”
2. J. Sobotta, Urban&Partner 2006, „Atlas anatomii człowieka – tom 1 i 2”
2. Bochenek Adam, Reicher Michał, PZWL 2010, „Anatomia człowieka”, tom I, II, IV, V
Nazwa modułu: …............................
W
U
K
1.Kultura żywego słowa z elementami logopedii
2h
1h
1hs
2.
10h
4h
2hs
3.
7h, 7s 3hs,5s
n.
9s
6hs7h
s
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Kultura żywego słowa z elementami
logopedii
I semestr
Liczba punktów ECTS: 3 (2 punkty
za udział w zajęciach, 1 punkt za
przygotowanie zaliczeniowego
wystąpienia przed grupą)
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Słuchacz ma podstawową wiedzę na temat kultury wypowiedzi i wad
wymowy
sposób zaliczenia: ocena czytania
materiałów przygotowanych przez
prowadzącą zajęcia, ocena realizacji
indywidualnych
zaleceń,
ocena
indywidualnych wystąpień przed
grupą
Autor programu:
dr Grażyna Pietruszewska-Kobiela
kształcenia
Ocena pracy własnej związanej z realizacją zaleceń komisji, ocena
przygotowania teoretycznego (sprawdzian ustny), ocena stopnia wyzyskiwania
materiałów z przedmiotu pracownia programów multimedialnych w
uzasadnionych sytuacjach i odpowiednim zakresie, ocena jakości czytania
tekstów, wyniki, postępy lub braki odnotowane będą w indywidualnych
kartach słuchaczy
I. Cele kształcenia: uwrażliwienie na estetykę wypowiedzi, nauczenie się właściwego operowania głosem, nauczenie się
słuchania i oceniania własnego sposobu mówienia, nauczenie się autokorekty
- w zakresie wiedzy: wie co tworzy estetykę wypowiedzi, wie o tym, że każdy głos można scharakteryzować, wie o tym,
ze są różnice między pismem a mową
- w zakresie umiejętności: umie oceniać efekty swojej pracy, umie krytycznie odnosić się do efektów pracy swojej i
członków grupy, potrafi skoncentrować się na działaniach zmierzających do wyeliminowania złych nawyków i
niedbałości artykulacji, umie systematycznie pracować
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: zdaje sobie sprawę z rango terapii logopedycznej, potrafi
pracować indywidualnie, potrafi wystąpić przed grupą w sytuacjach trudnych i stresujących
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: obecność na zajęciach, czynny udział w ćwiczeniach, podjęcie działań
sugerowanych prze komisję, przyswojenie wiedzy teoretycznej, poziom łączenia treści przydatnych z obszaru
multimediów, sprawność czytania tekstów przekazanych w czasie ćwiczeń, demonstracja czytania przed grupą (ocena
części praktycznej wspólna z prowadzącym zajęcia)
IV. Treści programowe: co to jest kultura żywego słowa, jakie są różnice między mową i pismem, wpływ oddechu na
mowę, czy można określić właściwe tempo mowy, opisywanie własnego głosu, prezentowanie przed grupą czytania
tekstów i demonstrowanie efektów związanych z realizacją sugestii komisji
V. Literatura podstawowa: D. Antos, G. Demel, I. Styczek, Jak usunąć seplenienie i inne wady wymowy - od II
wydania; G. Demel, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Warszawa 1996; Dziecko I, pod red. E. LewikTsirigotis, G. Pietruszewskiej-Kobieli, Z. Włodarczyka, Wieluń 2010; M. Mikuta, Kultura żywego słowa, wyd. dow.; M.
Walczak-Deleżyńska, Aby język był giętki. Wybór ćwiczeń artykulacyjnych, Wrocław 2001
VI. Literatura uzupełniająca: Z. Klemensiewicz, Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Wrocław 1973; W. Lubaś, S.
Urbańczyk, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Warszawa 1990; D. Michałowska, O polskiej wymowie
scenicznej, Kraków 2006,
Wydział Filologiczno-Historyczny
Studia podyplomowe Logopedia – logopeda oświatowy
Nazwa modułu: …............................
1. Fonetyka
W
2h,
8h,
10h,
U
K
1h, 4h, 4h, 7h
7h, 8h
2.
3.
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Fonetyka
Semestr 1
(lektura literatury przedmiotu,
przygotowanie do zajęć i końcowej
pracy pisemnej – 2 punkty;
opracowywanie ćwiczeń – 1 punkt)
Profil kształcenia
profil: teoretyczny, praktyczny
Wymagania wstępne
podstawowa znajomość systemu fonetycznego (świadomość istnienia
zróżnicowania dźwięków mowy - samogłoski, spółgłoski; sylaba; różnice
między wymową a pismem)
forma zajęć: 10 godzin ćwiczeń, sposób zaliczenia: praca pisemna
zaliczenie na oceną
Autor programu:
Dr Dorota Suska
Dr Dorota Suska
Sposób walidacji efektów kształcenia
głos w dyskusji, opis zjawisk fonetycznych w przygotowanych przykładach i
ich interpretacja, ćwiczenia w transkrypcji tekstów,
I. Cele kształcenia:
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawową terminologią z zakresu fonetyki (niezbędną do opisu systemu
fonetycznego), omówienie systemu wokalicznego i konsonantycznego polszczyzny, cech artykulacyjnych głosek;
zaznajomienie z zasadami pisowni fonetycznej; wprowadzenie podstawowych pojęć z zakresu fonetyki normatywnej.
- w zakresie wiedzy:
- objaśnia funkcję narządów mowy w wytwarzaniu cech głosek
- tłumaczy wpływ czynników pozajęzykowych na zróżnicowanie współczesnej normy fonetycznej
- zna różne kryteria klasyfikacji głosek
- w zakresie umiejętności:
- rozpoznaje głoski w podanych przykładach
- opisuje cechy artykulacyjne głosek
- stosuje zasady poprawności fonetycznej do interpretacji wymowy wyrazów
- rozpoznaje i objaśnia podstawowe formy wymowy fakultatywnej
- podaje właściwe zasady akcentowania w wybranych przykładach
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych:
- ma świadomość roli kultury wypowiedzi w praktyce logopedycznej
- potrafi demonstrować i objaśniać w dyskusji zagadnienia fonetyczne
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu:
Podstawą zaliczenia zajęć jest udział w dyskusji (zakres: literatura przedmiotu), umiejętność zapisu fonetycznego tekstu
z wykorzystaniem poznanych zasad transkrypcji, opis cech artykulacyjnych głosek w wybranych przykładach.
Podstawowe pojęcia fonetyki: głoska, artykulacja, (fazy wypowiedzi) nagłos, śródgłos, wygłos, wygłos absolutny; opis
narządów mowy, funkcje; kryteria podziału głosek; spółgłoski a samogłoski, głoski przejściowe (sonorne/półotwarte,
półsamogłoski); przyczyny rozbieżności zapisu i wymowy; głoska
a litera; fonetyka w aspekcie normatywnym:
style wymowy, poziomy normy fonetycznej, zasady akcentowania; metody zapisu głosek – istota transkrypcji
fonetycznej; alfabet fonetyczny: grafemy, znaki diakrytyczne i inne znaki używane w zapisie; kryteria klasyfikacji
samogłosek; charakterystyka artykulacyjna samogłosek ustnych i nosowych; trójkąt samogłoskowy T. Benniego.
Polimorfizm samogłosek, zjawisko kompensacji artykulacyjnej; kryteria klasyfikacji spółgłosek; cechy artykulacyjne
fonemów i wariantów spółgłoskowych; istota artykulacyjna miękkości; charakterystyka artykulacyjna głosek
przejściowych.
M. Dłuska, Fonetyka polska. Artykulacje głosek polskich, Warszawa 1986; T. Karpowicz, Kultura języka polskiego.
Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009; D. Ostaszewska, J. Tambor, Podstawowe wiadomości z fonetyki i
fonologii współczesnego języka polskiego, Katowice 1997; J. Strutyńki, Gramatyka polska: wprowadzenie, fonetyka,
fonologia, morfologia, składnia, Kraków 1998; B. Wierzchowska, Fonetyka i fonologia języka polskiego, Wrocław
1980, tejże, Wymowa polska, Warszawa 1971.
J. D. Bednarek, Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław 2000; Dunaj B., Zasady poprawnej wymowy polskiej, „Język
Polski” 2006 z. 3, s. 161-172; Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia, pod red. H. Wróbla,
Kraków 1995; L. Madelska, M. Witaszek-Samborska, Zapis fonetyczny. Zbiór ćwiczeń (najnowsze wydanie);
Nazwa modułu: …............................
W
U
K
6h, 7h
1h,s
1hs,
2hs
2.
9h,
4h,s
3hs,
4hs
3.
10h
7h, 8h
5hs,
6hs
9h
7hs
1. Pracownia programów multimedialnych
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
Pracownia programów
multimedialnych
I semestr, 15 godzin
Liczba punktów ECTS: 3 punkty (1
udział w zajęciach, 2 przygotowanie
materiałów)
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
Ma podstawową wiedzę na temat nowych mediów, potrafi posługiwać się
edytorem tekstu, ma skrzynkę pocztową lub potrafi ją założyć, umie
posługiwać się e pocztą
forma zajęć: laboratorium, 15 godzin
sposób zaliczenia: udział w zajęciach,
złożenie pracy pisemnych, czynne
zaangażowanie w dyskusję
Autor programu:
kształcenia
Głos w dyskusji dotyczącej poznanych programów, ocena złożonych prac
(recenzje, projekty zajęć)
I. Cele kształcenia: poznanie programów multimedialnych wspomagających i uatrakcyjniających pracę z dziećmi i
młodzieżą, rozwijanie sprawności korespondencji elektronicznej
- w zakresie wiedzy: ma świadomość potrzeby wzbogacania warsztatu pracy poprzez wykorzystanie programów
multimedialnych, zna wybrane programy
- w zakresie umiejętności: selekcjonuje materiał, pozyskuje materiały niezbędne do przygotowania projektów, potrafi
zredagować tekst o określonych wymogach technicznych i wysłać go pod wskazany e adres
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: ma świadomość roli programów multimedialnych w pracy z
dziećmi i młodzieżą, potrafi dyskutować z innymi słuchaczami, potrafi odpowiedni argumentować swoje stanowisko,
potrafi pracować indywidualnie i w grupie
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: udział w zajęciach, ocena dyskusji i merytoryczna ocena przesłanych
materiałów
IV. Treści programowe: rola multimediów w edukacji, zabawie, terapii, właściwości tekstów „czystych fonetycznie”
czytanych przez lektorów, praca z obrazkami, gimnastyka warg i języka, tworzenie indywidualnych projektów z
wykorzystaniem odpowiednich części poznanych programów
V. Literatura podstawowa: Logo – rymy (różne głoski i szeregi) program usprawniający narządy mowy, Mówiące
obrazki logopedyczne, Piotruś logopedyczny, Logo obrazki
VI. Literatura uzupełniająca: www.fonem.ue; http://www.wychowanieprzedszkolne.pl/zabawy-ogolnorozwojowe-iprogramymultimedialne - artykuł M. Żakowska, Zabawy ogólnorozwojowe i programy multimedialne w terapii
logopedycznej
Wydział FILOLOGICZNO-HISTORYCZNY
Nazwa modułu:
W
1HSM
7H
9H
1.PROSEMINARIUM
U
K
1HSM
3H
4H
7H
9H
1HS
3HS
5H
7HS
2.
3.
n.
Przedmiot 1
Nazwa przedmiotu
PROSEMINARIUM
PODYPLOMOWE I SEMESTR
10 GODZ. ĆWICZEŃ 5 GODZ.
PRACA WŁASNA
Profil kształcenia
Wymagania wstępne
profil: OGÓLNOAKADEMICKI
PODSTAWOWA ZNAJOMOŚĆ DOTYCZĄCA KONSTRUOWANIA
PRACY PISEMNEJ NA OKREŚLONY TEMAT
forma zajęć: ĆWICZENIA
sposób zaliczenia: AKTYWNOŚĆ
NA ZAJĘCIACH, SPRAWDZENIE
UMIEJETNOŚCI W ZAKRESIE
SPORZĄDZENIA BIBLIOGRAFII I
PRZYPISÓW
HIPOTETYCZNEJ
ROZPRAWY NAUKOWEJ NA
TEMAT
ZWIĄZANY
Z
TEMATYKĄ STUDIÓW
Autor programu:
DR KATARZYNA JANUS
DR KATARZYNA JANUS
kształcenia
SPORZĄDZENIE KOREKTY REDAKTCYJNEJ FRAGMENTU
ROZPRAWY
I. Cele kształcenia: Student rozumie rolę, jaką bibliografia w znaczeniu nauki o metodyce spisów
bibliograficznych, jak również dyscypliny warunkującej normy zapisu, odgrywa w metodologii nauk
humanistycznych, społecznych i medycznych.
- w zakresie wiedzy: Ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu bibliografii i bibliologii. Zna podstawową
terminologię, związaną z przedmiotem, zna stosowane skróty w zapisie bibliograficznym. Potrafi w sposób
właściwy wykorzystywać literaturą przedmiotową, poprzez odpowiednią selekcję materiału, sporządzanie
notatek, indeksów, aneksów. Posiada sprawność w wykorzystywaniu do pracy naukowej informacji
zgromadzonych w Internecie – elektronicznych baz zawartości czasopism, bibliotek cyfrowych.
- w zakresie umiejętności: Potrafi posługiwać się w sposób adekwatny terminologią z zakresu szeroko pojętej
bibliografii. Umie stosować odsyłacze. Wie, w jaki sposób skonstruować pracę pisemną według określonych
norm dotyczących stylu języka, edytorstwa i dokumentacji warsztatowej.
- w zakresie kompetencji personalnych i społecznych: Potrafi pracować w zespole, przyjmując w nim różne role
Efektywnie organizuje własną pracę i krytycznie ocenia jej stopień zaawansowania Jest odpowiedzialny za
trafność przekazywanej wiedzy, w pracy badawczej cechuje go uczciwość i rzetelność.
III. Metody i kryteria zaliczenia przedmiotu: Praca indywidualna, praca w grupach, dyskusja, analiza tekstów
naukowych z krytycznym komentarzem, ćwiczenia w sporządzaniu bibliografii podmiotowej, przedmiotowej,
przypisów. Przeglądanie internetowych baz danych. Ocena aktywności i stanu posiadanej wiedzy podczas zajęć.
IV. Treści programowe: Zakres pojęcia, przedmiot bibliografii - czym zajmuje się bibliografia jako nauka.
Terminologia: Np. dokument, przypis bibliografia załącznikowa, indeks, aneks, instytucja sprawcza. Skróty
łacińskie i polskie stosowane w edytorstwie naukowym. Programy edytorskie.
Bibliografia. Metodyka i organizacja, red. Z. Żmigrodzki, Warszawa 2000.
A. Czyż, Jaki zapis? Przewodnik polonisty, Siedlce 1999.
K. Duraj- Nowakowska, Studiowanie literatury przedmiotu, Kraków 2003.
U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, Warszawa 2007.
A. Mendykowa, Podstawy bibliografii, Warszawa 1986.
K. Sanetra, Przypisy bibliograficzne po nowemu, „ Biblioteka w Szkole” 2006 nr 6.
Zasady opracowywania maszynopisów dla Wydawnictwa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w
Częstochowie, Częstochowa 2001.
Biblioteki cyfrowe : praca zbiorowa / pod red. Małgorzaty Janiak, Moniki rakowskiej i Marii
Próchnickiej, Warszawa 2012;
Biblioteki cyfrowe : projekty, realizacje, technologie : praca zbiorowa / pod red. Jadwigi WoźniakKasperek i Jerzego Franke, Warszawa 2007.

syllabusy - Wydział Filologiczno

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nasze dziecko 82

1) diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań

Gdy słucham co mi mówisz

Rozwój małego dziecka (od narodzin do 6

wiecej

Alchemia rozwoju mowy

studia z logopedii i neurologopedii

Aby nasze dzieci pięknie mówiły

Semestr Przedmiot Rodzaj zajęć Liczba godzin III semestr