M3/3/5 Język dyplomacji

KARTA PRZEDMIOTU
M3/2/5
Kod przedmiotu
w języku polskim
Język dyplomacji
w języku angielskim
The language of diplomacy
USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW
Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Filologia
Forma studiów
Studia stacjonarne
Poziom studiów
Studia I stopnia licencjackie
Profil studiów
Ogólnoakademicki
Specjalność
Glottodydaktyczna + Translatoryczna
Jednostka prowadząca
przedmiot
Osoba odpowiedzialna za
przedmiot- koordynator
przedmiotu
Instytut Nauk Humanistycznych i Społecznych
Imię i nazwisko
Kontakt
Anna Araucz
Forma zajęć
Termin i miejsce odbywania
zajęć
[email protected]
Miejsce realizacji
Zajęcia w
pomieszczeniu
dydaktycznym
Instytutu Nauk
Humanistycznych
i Społecznych
Wykład
Termin realizacji
semestr zimowy
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU
Status
przedmiotu/przynależność do
modułu
Moduł 3
Język wykładowy
Język polski
Semestry, na których
realizowany jest przedmiot
+
Wymagania wstępne
FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ
Formy
zajęć
Wykład
rok
Liczba
godzin
Semestr
ćwiczenia
r
s
lektorat
r
s
konwersatori
seminarium
um
r
s
r
s
ZP
r
III:
V: 30
30
Sposób realizacji
zajęć
Zajęcia dla całego roku, 2 godziny tygodniowo
Samokszt
ałcenieZBUN
PZ
s
r
s
r
s
Sposób zaliczenia
zajęć
Zaliczenie z oceną
- podające: prezentacja treści programowych;
- praca własna - przygotowanie do egzaminu.
Metody
dydaktyczne
Przedmioty
powiązane/moduł
Moduł 3



Podstawowa

Wykaz
literatury



Uzupełni
ająca

Blanchard, Jean-Vincent. 2011.
Eminence: Cardinal
Richelieu and the Rise of France. London: Walker &
Company.
Davies, Norman. 2006. Europa. Warszawa: Znak.
Orłowski, Tomasz. 2006. Protokół dyplomatyczny:
ceremoniał i etykieta, Warszawa: Polski Instytut Spraw
Międzynarodowych;
Phillips, Charles. 2011. The Illustrated Encyclopaedia of
Royal Britain. New York: Metro Books.
Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych,
18.04.1961, Dz. U. 65.37.232.
Kongres Wiedeński, Art. 16, ust. 3.
The National Archives. William Erskine do Arthura
Hendersona, 22 marca 1930 r., FO 55, 13689, N. 1968.
Vlotides, Maria. 2014. The language of diplomacy. http://
www.diplomatmagazine.com.
http://www.1066andallthat.com/english_contemporary/diplo
macy_08.asp.
CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA
Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe)
Cele przedmiotu obejmują:
 zapoznanie studentów z zarysem rozwoju języków dyplomacji od języka
babilońskiego, greckiego, łacińskiego, francuskiego po język angielski poprzez
szczegółowe przedstawienie zarówno procesu kształtowania się języka dyplomacji w
kulturze europejskiej, jak i czynników wpływających na dominację języków
francuskiego i angielskiego w dziedzinie stosunków międzynarodowych ujętych w
perspektywie historycznej.
 Zaprezentowanie przykładów dwojakiego oddziaływania języka francuskiego na
angielski język dyplomatyczny: jego leksykę, składnię i semantykę typową dla
traktatów, not, i raportów dyplomatycznych.
Treści programowe
Efekty
kształcenia
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Forma zajęć
Wykład
Temat
Definicja i podstawowe
zadania dyplomacji.
Źródłosłów terminu
dyplomacja. Języki
dyplomacji od
babilońskiego po
Liczba
godzin
2
Suma liczby godzin
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
angielski.
Język babiloński: dyplomacja faraonów
(korespondencja elamarneńska, analiza
najstarszego egipskohetyckiego traktatu
dyplomatycznego z
1296 r. p.n.e.)
dyplomacja biblijna –
(Mojżesz i nakazy
Jehowy, dyplomacja
królów: Dawida i
Salomona).
Potęga i dyplomacja
Asyrii – archiwa i
biblioteka w Niniwie.
Dyplomacja dawnych
Indii – braminizm i
buddyzm.
(Społeczeństwo
kastowe, dzieła
literackie, prawa Manu,
traktat Kautilii jako
teoretyka i praktyka
hinduskiej dyplomacji).
Język grecki w
dyplomacja starożytnej
Grecji:
(Dyplomacja w Iliadzie
Homera – poselstwa
greckie i trojańskie,
Instytucje dyplomacji w
starożytnej Grecji:
proksenia, amfiktionia
symmachie, miastapaństwa (polis)- Ateny,
Sparta, Macedonia.
Dyplomacja króla
Macedonii Filipa II i
jego syna Aleksandra
Macedońskiego,
nauki Demostenesa i
Arystotelesa,
dyplomacja okresu
helleńskiego i jej normy
zwyczajowe, kancelarie
dyplomatyczne,
posłowie,
2
2
4
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
korespondencja, etykieta
dyplomatyczna, cechy
dyplomaty.
Język łaciński w
dyplomacji Rzymu
królewskiego i
republikańskiego (Prawo
gościnności – ius
hospiti, Fecjałowie –
kapłani jako pierwsi
rzymscy dyplomaci,
dyplomatyczna rola
Senatu, konsulów i
pretorów, prawo cywilne
i prawo powszechne,
pierwsze studia
dyplomatyczne, polityka
dyplomatyczna Rzymu i
Juliusza Cezara, ślady
rzymskie na wyspach
brytyjskich – elementy
prawa i języka
łacińskiego,
ekonomiczna i
polityczna dominacja
Rzymu wobec państw
satelickich, prawne
podstawy dyplomacji –
nietykalność posłów.
Język grecki w
dyplomacji
ImperiumWschodniego
– Bizancjum: Cesarz
Konstantyn Wielki,
Cesarz Justynian I i
cesarzowa Teodora.
Cechy dyplomacji
bizantyjskiej –
ceremoniał, audiencje,
protokół
dyplomatyczny, urząd
spraw zagranicznych,
korpus tłumaczy, listy
uwierzytelniające,
kurierzy i posłowie
dyplomatyczni.
Język łaciński jako
wegetujący język
dyplomacji: dyplomacja
papieża Grzegorza I
4
2
4
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
W01, W02,
W06, U02,
K01, K03
Wykład
Wielkiego – negocjacje i
korespondencja
dyplomatyczna państwa
papieskiego,
chrystianizacja Europy
m.in. Anglii (św.
Augustyn);
dyplomacja Karola
Wielkiego;
dyplomacja państwa
polskiego od Mieszka I i
Bolesława Chrobrego po
Kazimierza Wielkiego:
obyczaje dyplomatyczne
epoki piastowskiej:
pocałunki pokoju,
międzynarodowe i
krajowe zjazdy
władców, kancelarie
dyplomatyczne.
Język francuski i jego
historia jako języka
dyplomacji od czasów
kardynała Richelieu po
1-ą połowę XX wieku:
cechy składni i
leksykonu francuskich
pism dyplomatycznych
oraz ich oddziaływanie
na dyplomatyczny język
angielski.
Język angielski jako
nowożytny język
dyplomacji od 2-ej
połowy XX wieku:
szczegóły techniczne:
nomenklatura tytułów i
funkcji
dyplomatycznych,
precedencja
dyplomatyczna oraz
nazwy i struktury
oficjalnej
korespondencji
dyplomatycznej ze
szczególnym
uwzględnieniem analizy
dyplomatycznych
4
6
30
raportów rocznych.
Efekty kształcenia
Odniesienie do
efektów kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
kod
dla
kierunku
w zakresie WIEDZY
W01
W02
W06
dla obszaru
ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filologii w relacji do
innych nauk humanistycznych oraz o jej specyfice przedmiotowej i
metodologicznej
F1A_W01 H1A_W01
ma podstawową wiedzę o powiązaniach dziedzin i dyscyplin naukowych
właściwych dla studiowanej filologii z dziedzinami koniecznymi do
poszerzania wiedzy
F1A_W02 H1A_W02
ma uporządkowaną wiedzę ogólną, a w przypadku pewnych wybranych
zakresów wiedzę szczegółową dotyczącą historii i kultury krajów
określonego obszaru językowego
F1A_W06 H1A_W04;
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
U02
U07
U10
potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi,
paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla
językoznawstwa, literaturoznawstwa, kulturoznawstwa oraz dla
wybranej specjalizacji
potrafi wyszukiwać, selekcjonować, analizować, interpretować,
oceniać i użytkować informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych
umie samodzielnie zdobywać wiedzę, korzystać z literatury fachowej,
ze słowników specjalistycznych i mediów elektronicznych i rozwijać
swoje umiejętności badawcze oraz językowe korzystając ze wskazówek
opiekuna naukowego
F1A_ U02 H1A_U04;
H1A_U01;
H1P_U01;
F1A_U07 H1A_U02
H1A_U02;
H1A_U03;
H1A_U06;
H1A_U07;
F1A_U10 H1P_U11;
w zakresie KOMPETENCJI
K01
K03
K04
ma świadomość potrzeby uczenia się przez całe życie i wpływu edukacji
na własną karierę i powodzenie
F1A_K01 H1A_K01
efektywnie organizuje pracę swoją oraz innych i potrafi krytycznie
ocenić jej priorytety oraz stopień zaawansowania
F1A_K03 H1A_K03;
potrafi zarządzać swoim czasem, podejmuje zobowiązania i dotrzymuje
H1A_K03;
terminów
F1A_K04 H1A_K04;
Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach
Student, który zaliczył przedmiot
kod
w zakresie WIEDZY
W01
W02
W06
w
+
+
+
ćw
Lek
konwers sem
ZP
PZ
ZBUN
U02
U07
U10
w
+
+
+
ćw
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
Lek
konwer sem
ZP
w
ćw
w zakresie KOMPETENCJI
Lek
konwer sem
ZP
K01
PZ
ZBUN
PZ
ZBUN
+
+
+
K03
K04
Kryteria oceny osiągniętych efektów
na ocenę 3,5
na ocenę 4
na ocenę 4,5
na ocenę 5
Uzyskanie od Uzyskanie od 76% Uzyskanie od
Uzyskanie od
66% - 75%
- 85% łącznej
86% - 95%
96% - 100%
łącznej liczby
liczby pkt.
łącznej liczby
łącznej liczby
pkt. możliwych
możliwych do
pkt. możliwych pkt. możliwych
do uzyskania
uzyskania
do uzyskania
do uzyskania
Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca)
na ocenę 3
Uzyskanie od
51% - 65%
łącznej liczby
pkt. możliwych
do uzyskania
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Projekt/
Wypowiedź
ustna/Pisem
na
F
Zadania
domowe
Referat/
prezentacja
Sprawozdanie
Dyskusje
+
P
+
Metody weryfikacji efektów kształcenia
Egzamin
ustny
Efekty
kształcenia
(kody)
Kolokwium
Egzamin
pisemny
Projekt/wypo
wiedź
ustna/pisemn
a
Kolokwium
Sprawozdanie
Referat/
prezentacja
Zadanie
domowe
W01,
W02,
W06,
U02,
U07,
U10,
K01,
K03, K04
Punkty ECTS
Forma aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:
Obciążenie studenta
Studia
Studia
stacjonarne
niestacjonarne
Wykład
30
Forma zajęć
Konsultacje przedmiotowe
5
Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w tym:
Przygotowanie się do egzaminu/zdawanie egzaminu
20
Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego
Przygotowanie się do zajęć, w tym studiowanie zalecanej
literatury
Przygotowanie raportu, projektu, prezentacji, dyskusji
Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z
całego nakładu pracy studenta
PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT
5
60
2