Przechowywanie informacji
Transkrypt
Przechowywanie informacji
PRZECHOWYWANIE INFORMACJI Akta dotyczą bądź spraw załatwianych i takie akta nazywamy aktami bieŜącymi, bądź teŜ spraw juŜ załatwionych i takie akta nazywa się aktami spraw załatwionych. Podział ten jest waŜny z punktu widzenia sposobu przechowywania akt. Inaczej bowiem przechowuje się akta bieŜące, a inaczej akta spraw załatwionych. Akta bieŜące przechowywane są przez referenta7 zajmującego się daną sprawą. Skuteczny sposób przechowywania musi zapewnić: • łatwe i szybkie odnalezienie akt; • łatwe i szybkie wyjęcie akt i odłoŜenie ich ponownie na miejsce przechowywania. Spełnienie tych warunków moŜliwe jest tylko wtedy, gdy akta będą przechowywane w określonym porządku. Zachowanie tego porządku jest szczególnie waŜne w sytuacji, gdy z tych samych akt korzysta więcej niŜ jedna osoba. Podstawowym warunkiem skutecznego przechowywania dokumentów jest określenie trwałego i logicznego systemu grupowania i przechowywania. Stworzenie takiego systemu oznacza konieczność uporządkowania i pogrupowania spraw, jakimi zajmuje się referent lub komórka organizacyjna. Powstanie wtedy struktura zbioru przechowywanych dokumentów. Przykład przedstawiający strukturę zbioru przechowywanych dokumentów w przedsiębiorstwie, gdzie obowiązuje dziennikowy system kancelaryjny. Pracownik działu spraw osobowych w duŜym banku prowadzi sprawy związane z czasem pracy i sprawy socjalno - bytowe. W wyniku tych grupowań powstaje następująca struktura zbioru przechowywanych dokumentów: 1. Czas pracy 1.1. Listy obecności 1.2. Zwolnienia lekarskie 1.3. Urlopy 1.3.1. Urlopy wypoczynkowe 1.3.2. Urlopy okolicznościowe 1.4. Delegacje słuŜbowe 1.4.1. Delegacje słuŜbowe — krajowe 1.4.2. Delegacje słuŜbowe — zagraniczne 1.5. Analizy efektywnego czasu pracy 1.6. Inne sprawy związane z czasem pracy 2. Sprawy socjalno-bytowe 2. Sprawy socjalno - bytowe 2.1. Działalność kulturalno-oświatowa 2.2. Działalność sportowo-rekreacyjna 2.3. Potrzeby mieszkaniowe pracownika 2.3.1. PoŜyczki 2.3.2. Pomoc bezzwrotna 2.4. Zakładowe obiekty socjalne 2.5. Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych 2.6. Inne sprawy socjalno-bytowe. Strukturę zbioru przechowywanych dokumentów określa referent w porozumieniu z kierownikiem komórki organizacyjnej - powinna być ona przejrzysta i wyczerpująca. Struktura zbioru przechowywanych dokumentów nie ma charakteru stałego - w miarę potrzeb tworzy się dodatkowo określone podgrupy. Przykład przedstawiający strukturę zbioru przechowywanych dokumentów w przedsiębiorstwie, gdzie obowiązuje bezdziennikowy system kancelaryjny Pracownik działu spraw osobowych w duŜym banku prowadzi sprawy związane z czasem pracy i sprawy socjalno-bytowe. Sprawy te w wykazie akt, który jest załącznikiem do instrukcji kancelaryjnej opracowanej na potrzeby banku, sklasyfikowane zostały następująco: 15 Czas pracy 150 Listy obecności 151 Zwolnienia lekarskie 152 Urlopy 1520 Urlopy wypoczynkowe 1521 Urlopy okolicznościowe 153 Delegacje słuŜbowe 1530 Delegacje słuŜbowe — krajowe 1531 Delegacje słuŜbowe — zagraniczne 154 Analizy efektywnego czasu pracy 155 Inne sprawy związane z czasem pracy 16 Sprawy socjalno-bytowe 160 Działalność kulturalno-oświatowa 161 Działalność sportowo-rekreacyjna 162 Potrzeby mieszkaniowe pracownika 1620 PoŜyczki 1621 Pomoc bezzwrotna 163 Zakładowe obiekty socjalne 164 Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych 165 Inne sprawy socjalno-bytowe Pracownik powinien przechowywać dokumenty przy zachowaniu struktury wynikającej z wykazu akt. Akta bieŜące mogą być przechowywane w sposób tradycyjny lub z wykorzystaniem komputerów. Do tradycyjnego przechowywania informacji słuŜą: segregatory, skoroszyty, teczki i obwoluty. Wszystkie te urządzenia powinny być czytelnie opisane (pełna nazwa akt oraz przy systemie bezdziennikowym znak akt wg wykazu akt, data pierwszego i ostatniego przechowywanego dokumentu, oznaczenie kategorii archiwalnej akt czyli okresu przechowywania akt) i powinny mieć stałe miejsca przechowywania (np. stała półka w szafie). Teczki lub segregatory zakładane są w miarę przybywania ilości akt. Przechowywanie informacji z wykorzystaniem komputerów związane jest z: - skanowaniem dokumentów - wczytywania danych do pamięci komputerów - przechowywania danych na kilku nośnikach na wypadek utraty informacji (uszkodzenie dysku, wirusy itp.) Pierwszy z systemów to przechowywanie w sposób tradycyjny jest on konieczny w przypadku niektórych dokumentów ze względu na określoną przepisami prawa konieczność podpisywania tych dokumentów przez dwa róŜne podmioty (np. umowa, faktura VAT). Drugi system-przechowywanie dokumentów własnych (powstających w danej komórce organizacyjnej) w pamięci komputera—zapewnia szybkie i łatwe ich odnalezienie. Wykorzystanie komputerów do przechowywania redagowanych dokumentów jest szczególnie waŜne w sytuacji, kiedy ilość korespondencji jest duŜa, a częste jej odszukiwanie sprawia znaczne kłopoty. Aby jednak zapewnić szybkie odszukanie dokumentów, naleŜy jednoznacznie określić strukturę zbioru tych dokumentów. W tym celu wykorzystać moŜna zarówno edytor tekstu, jaki i -bazę danych, arkusz kalkulacyjny, czy teŜ program opracowany dla potrzeb sekretariatu. TakŜe ta forma przechowywania powinna mieć jasną i przejrzystą strukturę zbioru dokumentów ( Przykład 1 i 2). Kategorie przechowywania akt Akta spraw załatwionych mogą być przechowywane (w komórce organizacyjnej lub w archiwum) bądź teŜ niszczone. W komórce organizacyjnej przechowywane są akta spraw załatwianych w ciągu bieŜącego roku, dalsze przechowywanie odbywa się w archiwum zakładowym. Okres przechowywania akt zaleŜy od rodzaju dokumentów (dokumenty o wartości historycznej i dokumenty uŜytkowe). Wszystkie dokumenty, z punktu widzenia czasu ich przechowywania (archiwizowania), dzieli się na następujące kategorie: • kategoria A: obejmuje materiały archiwalne (akta i dokumenty, korespondencję i dokumentację, które mają znaczenie jako źródło informacji o wartości historycznej, o działalności Państwa Polskiego), okres ich przechowywania jest w zasadzie nieograniczony. W przedsiębiorstwach dokumenty, które moŜemy zaliczyć do kategorii A to m.in.: sprawozdania finansowe (np. bilans, rachunek zysków i strat), akty powstania przedsiębiorstw, akty własności nieruchomości; • kategoria B: obejmuje materiały niearchiwalne, które ze względu na okres przechowywania dzielą się na trzy grupy: 1) Bc - obejmuje dokumenty o krótkotrwałym znaczeniu; po wykorzystaniu tych dokumentów, z reguły po roku, przekazywane są one na makulaturę; 2) Bn — gdzie n jest cyfrą lub liczbą arabską, która wyznacza okres przechowywania akt (w pełnych latach kalendarzowych licząc od 1 stycznia roku następnego po utracie przez dokumentację praktycznego znaczenia). NaleŜą tu m.in. dowody księgowe (B5) oraz akta osobowe (B50), listy płac i karty wynagrodzeń pracowników (B12), deklaracje podatkowe (B5); 3) BEn - obejmuje dokumenty, które po określonym czasie (n) zostają zweryfikowane przez eksperta archiwum państwowego. Na podstawie tej ekspertyzy dokonuje się ostatecznej klasyfikacji akt. Do tej kategorii zalicza się więc te dokumenty, które wymagają ponownego sprawdzenia i zakwalifikowania do właściwej kategorii. Akta spraw ostatecznie załatwionych przekazywane są do archiwów zakładowych po upływie roku licząc od końca roku, w którym były załatwiane. Na przykład akta sprawy załatwionej 10 lutego 1999 r. zostaną przekazane do archiwum zakładowego nie wcześniej niŜ 2 stycznia 2001 r.