okladka12_2011_2d ns.cdr
Transkrypt
okladka12_2011_2d ns.cdr
HISTORIA PAPIERNICTWA Papiery stosowane do celów fotograficznych w XIX wieku Tomasz Kozielec Wprowadzenie Fotografia narodziła się w pierwszej połowie XIX stulecia, a towarzyszył jej wielki rozwój i głębokie przemiany w papiernictwie. Chociaż fotografie wykonywane były na różnych podłożach, np. na blachach miedzianych srebrzonych – dagerotypy, na szkle – ambrotypy, na blachcach żelaznych – ferrotypy, na skórze – pannotypy oraz innych jeszcze podłożach, to właśnie papier stał się podstawowym i powszechnie stosowanym podłożem fotograficznym, okazując się również w tej dziedzinie materiałem wszechstronnym i uniwersalnym. Ta jego uniwesalność wynikała z: lekkości i elastyczności, łatwości obróbki w poszczególnych operacjach fotograficznych, możliwości przycinania do dowolnych formatów i kształtów, łatwego montażu w oprawie oraz szeregu innych cech. Do niepożądanych właściwości papieru fotograficznego należała natomiast jego chłonność, ponieważ w celu usunięcia resztek chemikaliów używanych przy obróbce fotografii konieczne było długotrwałe płukanie odbitek. Papierowe materiały fotograficzne Papier wykorzystywano w fotografii zarówno do sporządzania negatywów, jak i pozytywów. Opracowano różne rodzaje papierowych negatywów fotograficznych, takich jak np. kalotypy – negatywy z warstwą albuminy (białka jaja kurzego). Innym przykładem były negatywy z warstwą żelatynową. Warto zwrócić uwagę na negatywy kalotypowe – należą one do obiektów bardzo cennych i poszukiwanych przez kolekcjonerów. Były to pierwsze negatywy na papierze i negatywy w ogóle (nie wszystkie bowiem techniki fotograficzne wymagały zastosowania negatywów, niektóre fotografie powstawały bezpośrednio). Papierowe negatywy miały swoiste zalety: były lekkie, ich przechowywanie nie wymagało wiele miejsca (można było umieścić nawet sto negatywów w jednej książce). Wadami były dłuższe czasy ekspozycji przy wykonywaniu odbitek (w porównaniu do negatywów szklanych) oraz odbijanie się ziarnistości negatywu na odbitce (1). Wraz z rozwojem fotografii rosło także zapotrzebowanie na materiały opakowaniowe dla znajdujących się w sprzedaży papierów światłoczułych: opakowania nieprzepuszczające T. Kozielec, Zakład Konserwacji Papieru i Skóry, Wydział Sztuk Pięknych UMK, ul. Sienkiewicza 30/32, 87-100 Toruń 744 światła słonecznego, pudełka ochronne, albumy, oprawy, m.in. w postaci pięknie tłoczonych passe-partout, ozdobne podkładki tekturowe dla carte-de-visite (CDV – fotografie w formacie kart wizytowych), kartoniki na fotografie stereoskopowe oraz szereg innych. Dla celów fotograficznych stosowano także papier mâché, z którego wykonywano pojemniki na potrzeby pracowni fotograficznych (odpowiednio impregnowane) i ceniono je za lekkość i wytrzymałość (2). Do przechowywania negatywów szklanych stosowano np. koperty z mocnego papieru, nazywane „negative preservers” (3). Przykładów wykorzystania różnych wytworów papierniczych w fotografii można by podać jeszcze bardzo wiele. Papiery przygotowywane przez fotografów oraz papiery wytwarzane komercyjnie Początkowo nie było dostępnych w handlu papierów produkowanych specjalnie dla celów fotograficznych. Dlatego też wykorzystywano różne papiery, oceniając ich jakość i przydatność dostępnymi metodami, wykonując proste testy lub wzrokowo. Przykładem używanego papieru niefotograficznego, ale zaadoptowanego do fotografii był papier do pisania „Whatman”. Z czasem zaczęto wytwarzać papiery specjalnie do celów fotograficznych. Pojawiły się w sprzedaży papiery: „Canson”, „Marion”, „Hollingworth”, „Harrison”, później papiery znane pod nazwami „Saxe” oraz „Rive” (4). Prężnie rozwijające się papiernictwo w XIX w. dostarczało duży asortyment papierów. W handlu znajdowały się zarówno papiery fotograficzne nieuczulone, jak i uczulone (z warstwą światłoczułą). Fotografowie mogli uczulić papier własnoręcznie bądź zakupić gotowy już do użycia produkt uczulony (5). Rozpowszechnianiu się papierów wytwarzanych do celów fotograficznych sprzyjały międzynarodowe wystawy, gdzie prezentowano m.in. próbki papierów. Załączano je również jako próbki w książkach, broszurach oraz innego rodzaju materiałach. W 1856 r. The New York Mercantile Library otrzymała unikatowe dzieło na temat wyrobu papieru, przygotowane przez T.H. Saundersa z Londynu. Dzieło zawierało m.in. próbki różnych wytworów papierniczych, w tym papierów fotograficznych. Powstało ono z myślą o ekspozycji w Paryżu (oszacowano jego wartość na około tysiąc dolarów!) (6). PRZEGLĄD PAPIERNICZY · 67 · GRUDZIEŃ 2011