wnioski_os_saska_28 01 2014

Transkrypt

www.forumrozwoju.waw.pl
Stowarzyszenie Forum Rozwoju Warszawy | numer KRS 0000273573
Ul. Budy7/10 01-466 Warszawa
E-mail: [email protected]
Warszawa, 28 stycznia 2014 r.
Biuro Architektury i Planowania Przestrzennego
Urzędu m. st. Warszawy
ul. Marszałkowska 77/79
00-683 Warszawa
WNIOSKI DO PLANU MIEJSCOWEGO OSI SASKIEJ
W związku z niniejszym ogłoszeniem Prezydenta m. st. Warszawy z dn. 20 listopada 2013 r.
o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Osi
Saskiej stowarzyszenie Forum Rozwoju Warszawy, z siedzibą przy ul. Budy 7/10, 01-466
Warszawa, składa następujące wnioski do planu:
1. Odbudowa Pałacu Saskiego oraz Pałacu Brühla
Oznaczenie położenia nieruchomości:
Działki numer 19/3, 24/7, 24/8, 24/9, 24/11, 24/13, 24/18, 24/19, 24/20, 24/21, 29/2, 30/3,
30/4, 30/5, 30/7, 30/11 z obrębu: 50304.
Treść wniosku:
Wnioskujemy o wskazanie w planie miejscowym odbudowy d. Pałacu Saskiego oraz Pałacu
Brühla, wg stanu z sierpnia 1939 r., jako jedynej możliwej formy odtworzenia zachodniej
pierzei placu Piłsudskiego, w odniesieniu do elewacji i kubatur budynków, poprzez ustalenie
odpowiednich linii zabudowy oraz wprowadzenie odpowiednich zapisów planu. Rekonstrukcja
obiektów powinna zostać wykonana przy użyciu tradycyjnych technik budowlanych, co
również powinny ustalać zapisy planu. Jako podstawowe przeznaczenie budynków wskazane
powinny zostać tereny usług administracji publicznej oraz tereny usług kultury.
Na terenie na południe od Pałacu Saskiego wnioskujemy o nową zabudowę w zewnętrznym
kształcie będącą rekonstrukcją kamienic przy ul. Królewskiej 6, 8 lub o współczesnej formie,
ale dopasowanych skalą i charakterem architektury oraz opracowaniem elewacji do
odbudowanych gmachów pałacowych. Przeznaczenie budynków na usługi (w tym
administracji), handel i biura z nakazem umieszczania lokali usługowych w parterze
budynków.
Wariantowo rozważenie możliwości (w wypadku uznania zasadności rekonstrukcji kamienic
przy ul. Królewskiej 6 i 8) wzniesienia nowego obiektu przy ul. Królewskiej 10/12 w formie
rekonstrukcji kamienicy Lesslów-Strasburgera.
Po południowej i północnej stronie placu Piłsudskiego, w miejscu obecnych trawników, gdzie
niegdyś znajdowały się oficyny Pałacu Saskiego, rozważenie możliwości wprowadzenia nowej
zabudowy dopasowanej skalą, charakterem architektury i opracowaniem elewacji do
odbudowanych gmachów pałacowych oraz podkreślających osiowość założenia
urbanistycznego, z przeznaczeniem ich na usługi, handel i biura.
Uzasadnienie:
W związku z uchwałą Rady Miasta st. Warszawy nr XV/437/2007 z dnia 6 września 2007
roku, odbudowane gmachy d. Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy
Królewskiej maja stać się docelową siedzibą Urzędu Miasta st. Warszawy.
Plac Piłsudskiego od 1944 roku pozbawiony jest swojej zachodniej pierzei, którą w latach tuż
powojennych prowizorycznie zaaranżowano poprzez uprzątniecie gruzowiska, zabezpieczenie
ocalałych trzech arkad stanowiących oprawę Grobu Nieznanego Żołnierza i
zagospodarowanie terenu zielenią. Przeprowadzone kilkukrotnie konkursy nie doprowadziły
ani do odbudowy placu w dawnym kształcie ani do nowego sposobu jego ukształtowania. W
konsekwencji plac ten przez cały okres powojenny pozostaje przestrzenią niezdefiniowaną,
nie ujętą w ramy zabudowy, antymiejską, w tym przede wszystkim rozumieniu, iż nie
przyciąga praktycznie żadnej aktywności ludzkiej, poza sporadycznymi uroczystościami z
okazji świąt państwowych. Stanowi od lat wyrwę w tkance Warszawy, w samym jej
historycznym sercu.
W toku dyskusji na temat sposobu zabudowy zachodniej części placu ustalił się konsensus, iż
najwłaściwszym rozwiązaniem będzie odbudowa obu pałaców w ich przedwojennym
kształcie. Wyrazem tego stała się wzmiankowana wyżej uchwała Rady Warszawy, która
dodatkowo wskazała, że odbudowane budynki powinny pomieścić biura warszawskiego
ratusza, aktualnie rozproszone po mieście lub umiejscowione „gościnnie” w gmachu Urzędu
Wojewódzkiego na placu Bankowym. Podzielamy pogląd, który zaowocował omawianą
uchwałą. Odbudowa obu tych pałaców przywróci Warszawie jeden z najbardziej
charakterystycznych fragmentów jej dawnej historycznej części, w tym unikalną w swojej
formie kolumnadę łączącą przestrzeń parkową, Ogród Saski, z salonem miejskim, jakim w
swej przedwojennej formie był Plac Piłsudskiego.
_____________________________________________________________________
2. „Aleja Zwycięstwa” i ul. Ossolińskich
Działki numer 45/1, 46, 47 z obrębu: 50305.
Treść wniosku:
Ukształtowanie wschodniej strony placu Piłsudskiego w formie pieszej alei obustronnie
flankowanej podwójnymi szpalerami drzew (sugerujemy drzewa o charakterze
reprezentacyjnym, np. platany), łączącej ulicę Trębacką z ulicą Królewską, wraz z
zewnętrznymi jezdniami o jednym pasie ruchu w każdą stronę.
Wyznaczenie strefy specjalnego opracowania posadzki na powstałej w ten sposób al.
Zwycięstwa oraz ul. Karaszewicza-Tokarzewskiego łączącej plac Piłsudskiego, „Aleję
Zwycięstwa” z przestrzenią Traktu Królewskiego. Dopuszczenie wyłączenia z ruchu ul.
Ossolińskich (wraz ze wskazaniem strefy specjalnego opracowania posadzki), dopuszczenie
odtworzenia lokali usługowych w parterach oficyny Pałacu Potockich.
Uzasadnienie:
Obecnie wschodnia część reprezentacyjnego placu stanowiącego miejsce uroczystości
państwowych zdominowana jest przez rozwiązania komunikacyjne podporządkowane
ruchowi samochodowemu. Szerokie jezdnie oraz rozległe połacie parkingów oddzielają
przestrzeń Krakowskiego Przedmieścia od placu Piłsudskiego. Zagospodarowanie w takiej
formie, nieprzyjazne dla ruchu pieszego, jest również wysoce niezadowalające pod względem
estetycznym, zwłaszcza w tak kluczowym pod względem reprezentacyjności punkcie miasta.
Ukształtowanie poprzecznego do Osi Saskiej traktu pieszego, oprawionego zadbaną i
odpowiednio zaaranżowaną zielenią w odpowiedni sposób połączy przestrzeń Traktu
Królewskiego z placem Piłsudskiego, jednocześnie kreując nowy ciąg spacerowy o
charakterze reprezentacyjnego „corso”. Dla pełnego efektu aleja taka powinna zostać
doprowadzona do ulicy Traugutta (teren poza przedmiotowym planem). Ze względu na
planowany garaż podziemny pod placem Piłsudskiego, nie ma potrzeby utrzymywania dużej
liczby miejsc parkingowych na powierzchni.
Ulica Ossolińskich, stanowiąca łącznik między pl. Piłsudskiego a Krakowskim Przedmieściem,
służy obecnie głównie jako parking. Kiedyś była to jedna z popularniejszych warszawskich
ulic handlowych ze skumulowanymi w parterach sklepami. Przed 1939 r. swoje
przedstawicielstwa w lokalach przy niej miały m.in. Gerlach i koleje francuskie. Odtworzenie
lokali usługowych oraz ograniczenie ruchu kołowego pozwoli przywrócić tej ulicy jej należyty
charakter i rangę.
___________________________________________________________________________
3. Ogród Saski i zwężenie Marszałkowskiej
Działki numer 23 i 24/28 z obrębu: 50303 oraz 24/4, 24/13, 24/21, 26, 33 z obrębu: 50304.
Treść wniosku:
Przesunięcie wschodniej jezdni ulicy Marszałkowskiej w kierunku jezdni zachodniej.
Odpowiednie przesunięcie torowiska tramwajowego oraz rozważenie możliwości
przeniesienia go między jezdnie. Uwolniona przestrzeń powinna zostać włączona do terenu
zieleni parkowej Ogrodu Saskiego.
Wskazanie w planie, w ramach potencjalnej i pożądanej rewaloryzacji przestrzeni parkowej,
odtworzenia ogrodzenia Ogrodu Saskiego w formach historycznych wraz z wejściem od
strony zachodniej, przy czym za najbardziej wskazaną formę uważamy rekonstrukcję
oryginalnego wejścia z czasów saskich, czyli „Żelaznej Bramy” (przesuniętej nieco na wschód
w stosunku do oryginalnej lokalizacji, ze względu na przebicie ul. Marszałkowskiej).
Wskazanie lokalizacji szerokiego przejścia naziemnego przez ulicę Marszałkowską na Osi
Saskiej w poziomie jezdni.
Wskazanie ul. Marszałkowskiej jako przestrzeni do specjalnego opracowania posadzki.
Uzasadnienie:
W stosunku do swojego przedwojennego stanu Ogród Saski uległ wielu niekorzystnym
przekształceniom i znacznej degradacji. Przebicie ulicy Marszałkowskiej spowodowało
odcięcie go od zachodniej części Śródmieścia wraz z przerwaniem historycznej Osi Saskiej.
Likwidacja ogrodzenia przyczyniła się do zdziczenia parku, który utracił walor zielonego
salonu Warszawy. Sądzimy, że pełna rewaloryzacja tego parku nie powiedzie się bez
przywrócenia jego ogrodzenia oraz odtworzenia połączenia z placem Żelaznej Bramy w
formie przyjaznej dla pieszych, a więc przejścia w poziomie gruntu, w przeciwieństwie do
znacznie mniej atrakcyjnych dla pieszych rozwiązań typu kładka bądź przejście podziemne,
które nadto mogłyby stać się wysoce inwazyjnymi wizualnie obiektami. Stąd uważamy, iż
rozwiązanie w formie przejścia bezkolizyjnego z ruchem pieszym w poziomie innym niż
poziom „0” nie jest dopuszczalne, także ze względu na naruszenie kompozycji Osi Saskiej.
________________________________________________________________
4. Plac Żelaznej Bramy
Działki numer 36/9, 45/7, 45/8, 58 z obrębu: 50303
Treść wniosku:
Wskazanie w planie terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej po północnej i południowej
stronie placu Żelaznej Bramy wraz z nakazaniem obowiązujących linii zabudowy w pierzei
placu. Wysokość zabudowy: do 30m, przeznaczenie mieszkaniowe lub usługowe, z lokalizacją
usług w parterach budynków. Postulowana zabudowa musi uwzględniać zachowanie
przejścia w ciągu ul. Granicznej. Rozważenie możliwości lokalizacji niewielkiej dominanty dla
podkreślenia narożnika ulic Przechodniej i placu Żelaznej Bramy.
Wskazanie w planie nieprzekraczalnych linii zabudowy wzdłuż pierzei ulic Marszałkowskiej,
Granicznej, Żabiej oraz Przechodniej.
Uzasadnienie:
Ukształtowanie, aktualnie niezdefiniowanego jako
wnętrze urbanistyczne, placu Żelaznej Bramy
poprzez wskazanie miejsca pod nowe inwestycje,
które stworzą północną i południową ścianę placu.
Plac ten, niegdyś jedno z najbardziej istotnych w
skali miasta miejsc, przestrzeń ożywionego ruchu
miejskiego, handlu i spotkań, został po wojnie
zredukowany do zaplecza bloków osiedla za Żelazną
Bramą. Zapoczątkowane w latach 90-tych
odtwarzanie tkanki miejskiej w tej okolicy (jak np.
położone
praktycznie
przy
samym
placu
postmodernistyczne kamienice przy ul. Ptasiej),
powinno zaowocować odtworzeniem samego placu
Żelaznej Bramy jako przestrzeni śródmiejskiej.
Można to uzyskać przez umieszczenie nowej
zabudowy o tradycyjnym charakterze i wysokości,
która optycznie stworzy dwie naprzeciwległe ściany
placu. Usługi zlokalizowane w parterach pomogą
ożywić i wpleść to miejsce z powrotem w
śródmieście Warszawy.
Nieprzekraczalne linie zabudowy poprowadzone w
linii pierzei mają umożliwiać na wypadek ewentualnej
wymiany zabudowy, w tym głównie 2 skrajnych
bloków os. za Żelazną Bramą (co obecnie jest jednak
perspektywą mało realistyczną), odtworzenie
typowych kwartałów o śródmiejskim charakterze z
obrzeżną zabudową w pierzei ulic.
5. Narożnik ul. Granicznej i Królewskiej
Działka numer 36/10 z obrębu: 50303
Treść wniosku:
Wskazanie w planie terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej w narożniku ulicy
Królewskiej oraz ulicy Granicznej wraz z nakazaniem obowiązujących linii zabudowy w
pierzejach ulic oraz przeznaczeniem parteru na lokale usługowe. Wysokość zabudowy: 25-30
m. Narożnik ul. Granicznej i Królewskiej powinien zostać podkreślony akcentem
urbanistycznym lub niewielką dominantą (wysokość 40 metrów).
Uzasadnienie:
Zabudowa pustej działki uzupełni ubytek w odtwarzanej od lat 90. pierzei ulicy Królewskiej
oraz domknie północno-wschodnią perspektywę placu Grzybowskiego.
___________________________________________________________________________
6. Aleja Piotra Drzewieckiego
Działki numer 39/3, 36/9, 43/1, 54, 56, 57/3 z obrębu: 50303
Treść wniosku:
Wyznaczenie terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej i usług oświaty z obowiązującymi
liniami zabudowy od strony alei Drzewieckiego. Linia zabudowy powinna nawiązywać do linii
ścian szczytowych budynków osiedla Za Żelazną Bramą. Wysokość zabudowy do 35 metrów,
z rozważeniem możliwych punktowych zwyżek do wysokości 55 metrów.
Wskazanie obsługi transportowej nowej zabudowy za pośrednictwem ciągów
komunikacyjnych bloków Osiedla za Żelazną Bramą pod adresami: Grzybowska 6/10,
Grzybowska 16/22, Jana Pawła II 26. Przekształcenie zamkniętych ciągów komunikacyjnych
w ulice publiczne musi być połączone z rekompensatą w postaci przeznaczenia miejsc
parkingowych w nowopowstałej zabudowie do dyspozycji mieszkańców istniejących bloków.
Liczba miejsc parkingowych powinna odpowiadać liczbie zlikwidowanych miejsc naziemnych.
Uzasadnienie:
Postępujące od lat 90. uzupełnianie zabudowy rejonu os. Za Żelazną Bramą przez kolejne
inwestycje nadaje tej okolicy coraz bardziej śródmiejski charakter. Nowe budynki wzniesione
pomiędzy blokami (jak np. budynek przy Grzybowskiej 4) posiadają elewacje o frontowym
charakterze nie tylko od strony ulicy Grzybowskiej, lecz również od strony zieleni parkowej
przy al. Drzewieckiego. Uważamy, iż słusznym byłoby kontynuować trend dogęszczania
miasta w tym miejscu, poprzez wzniesienie kolejnych obiektów w przestrzeniach
międzyblokowych z otwarciem ich w stronę parkowej alei z obsługą komunikacyjną
sięgaczami poprowadzonymi od strony ul. Grzybowskiej, które mogłyby uzyskać, w efekcie
postulowanych zmian, charakter śródmiejskich, lokalnych uliczek w miejsce ich obecnego
charakteru, czyli osiedlowych dojazdów do parkingów.
Intensywniejsze wykorzystanie terenu nie musi oznaczać likwidacji usług oświaty
(Grzybowska 12/14A, Jana Pawła II 26A), które powinny znaleźć również swoje miejsce na
tym terenie, w nowo wzniesionych obiektach lub na ich zapleczu.
7. Tył Pałacu Lubomirskich
Działki numer 31, 36/9 z obrębu: 50303
Treść wniosku:
Dopuszczenie zabudowy na tyłach Pałacu Lubomirskich, w miejscu dawnych oficyn. Należy
wyznaczyć obowiązujące linie zabudowy wzdłuż ul. Ptasiej i na przedłużeniu południowej
ściany Pałacu Lubomirskich. Należy wskazać wysokość i charakter zabudowy dopasowanej
skalą, charakterem architektury i opracowaniem elewacji do Pałacu Lubomirskich. Plac na
tyłach Pałacu powinien charakteryzować się wysoką jakością aranżacji przestrzeni publicznej.
Uzasadnienie:
Stworzenie współczesnych „oficyn” Pałacu Lubomirskich pozwoli na uzupełnienie zabudową
północnej pierzei parku przy Alei Drzewieckiego i południowej pierzei ulicy Ptasiej, a także
ukształtowanie placu po zachodniej stronie d. pałacu Lubomirskich. Jednocześnie będzie to
rozwiązanie zgodne z koncepcjami tworzenia przestrzeni wokół pałaców XVIII-wiecznych z
dziedzińcem obudowanym oficynami.
Należy zwrócić uwagę, że podczas przesunięcia Pałacu Lubomirskich w 1970 r. jego oficyny
zostały rozebrane i - mimo zapewnień - nie zostały następnie zrekonstruowane. Wzniesienie
nowych budynków usytuowanych na podobieństwo dawnych oficyn powinno naprawić tę
szkodę.
Zabudowa w tym miejscu pozwoli również na opanowanie chaosu parkingowego panującego
obecnie na terenie pomiędzy Pałacem Lubomirskich a Halą Gwardii.
___________________________________________________________________________
8. Narożnik ulic Przechodniej i Elektoralnej
Działki numer 24, 25/1 25/2 z obrębu: 50303
Treść wniosku:
Wyznaczenie terenu zabudowy mieszkaniowo-usługowej wraz z usługami oświaty, z liniami
obowiązującymi wzdłuż pierzei ulic Elektoralnej i Przechodniej, z możliwością lokalizacji
niewielkiej dominanty dla podkreślenia narożnika. W parterach budynków obowiązek
lokalizacji usług. Należy wskazać charakter zabudowy dopasowanej wysokością oraz skalą,
charakterem architektury i opracowaniem elewacji do klasycystycznej zabudowy Placu
Bankowego.
Za wskazane uważamy rozważenie możliwości rekonstrukcji cennych architektonicznie
corazziańskich elewacji z okresu Królestwa Kongresowego, w celu uzupełnienia zespołu
klasycystycznej zabudowy placu Bankowego. Dotyczy to obiektów przy ulicy Elektoralnej pod
nr 1 - d. kamienica Głuszyńskiego, arch. A. Corazzi, 1835; Elektoralnej nr 3, d. kamienica hr.
Brzostowskiego, arch. A. Corazzi, 1825; Elektoralnej nr 5/7, d. kamienica Reschkego, arch. A.
Corazzi, 1829.
Uzasadnienie:
Narożnik ulic Elektoralnej i Przechodniej powinien być zabudowany, aby uzupełnić wyrwę w
pierzei obu ulic i domknąć wnętrze urbanistyczne pl. Bankowego. Zachowanie na tej działce
zagospodarowania w postaci substandardowego budynku szkoły, tzw. „tysiąclatki”, nie
przystaje do śródmiejskiego charakteru okolicy. Funkcje edukacyjne może przejąć część
nowej, bardziej intensywnej zabudowy, która jako całość powinna lepiej wypełniać działkę i
lepiej komponować się z okolicą.
___________________________________________________________________________
9. Osiedle Mirów i okolice
Działki numer: 1, 25, 26, 27, 28, 39/6, 60/2 z obrębu 50301, działki nr 2/1, 3, 6, 7, 8, 9, 10,
11, 12, 13 z obrębu 50303.
Treść wniosku:
1. Zapisanie w planie ochrony układu urbanistycznego i oryginalnej formy elewacji osiedla
Mirów (bud. 1949-60, arch. arch. T. Kossak, J. Kahl), w szczególności:
a) Zachowanie kompozycji urbanistycznej czterech wolnostojących bloków w głębi
osiedla, adresy: al. Solidarności 101A (działka 27, obręb 50301), 101C (działka 28,
obręb 50301), 105/111A (działka 25, obręb 50301) i 105/111B (działka 26, obręb
50301) otoczonych zielenią osiedlową (działka 39/6, obręb 50301).
b) Uczytelnienie kompozycji urbanistycznej w/w bloków i ich usytuowania względem d.
Szpitala św. Ducha (Elektoralna 12) poprzez zakaz stosowania ogrodzeń pełnych
między zabudowaniami d. Szpitala i osiedlem, a także przycinkę drzew i odpowiednią
rekompozycję zieleni.
c) Oczyszczenie terenu osiedla z substandardowej zabudowy garażowej na działce 39/6,
obręb 50301.
d) Ochronę elewacji w/w budynków, szczególnie portali ozdobionych symbolami zwierząt
i geometrycznych ozdób elewacji; w razie termomodernizacji budynków zastosowanie
cienkiej warstwy wełny mineralnej a następnie pełne i wierne odtworzenie dekoracji.
e) Zachowanie kompozycji urbanistycznej bloków wolnostojących Elektoralna 17A, 19A,
19B, 21 oraz budynku przedszkola Elektoralna 15/17.
2. Wskazanie w planie nieprzekraczalnych linii zabudowy zgodnej z liniami pierzei ulicznych:
a) w narożniku pl. Mirowskiego i Zimnej (na wypadek wymiany zabudowy ul. Elektoralna
17C)
b) w narożniku al. Jana Pawła II i Elektoralnej (na wypadek wymiany zabudowy ul. 23 i
23A)
3. Wskazanie możliwości wzniesienia nowego budynku plombowego na działce przy pl.
Mirowski 8.
4. Dopuszczenie likwidacji istniejącego budynku biurowego Al. Solidarności 117. Wskazanie
obowiązujących linii zabudowy zgodnie z elewacjami obiektów Al. Jana Pawła II 38 i Al.
Solidarności 115 z dodaniem ryzalitu identycznego rozmiarami z tym po drugiej stronie Al.
Jana Pawła II (adres: Al. Solidarności 119/125). Nowy ryzalit powinien zawierać 2kondygnacyjny podcień o wymiarach identycznych z sąsiadem. Nakaz lokalizacji usług na
pierwszych dwóch dolnych kondygnacjach budynku (parter i I piętro).
Uzasadnienie:
Ad. 1. Obiekty wskazane do ochrony stanowią wartościowy przykład architektury i
urbanistyki odzwierciedlającej przemiany stylowe lat 1945-1960 - od stylu
międzynarodowego, przez socrealizm, do awangardy postalinowskiej. Jednocześnie są cenną
pamiątką pierwszego okresu odbudowy Warszawy po zniszczeniach wojennych. Przywrócenie
osiedlu walorów zaplanowanych przez jego projektantów zwiększy jakość życia na osiedlu, a
jednocześnie - po niezbędnych poprawkach - stworzy elegancką przestrzeń osiedlową.
Ad. 2. Ewentualne wzniesienie nowych budynków w tych miejscach, w których
modernistyczna zabudowa osiedlowa z okresu powojennego nie jest w stanie zapewnić
odpowiedniej oprawy przestrzeni, zapewni stworzenie wielkomiejskich skrzyżowań.
Ad. 3. Budynek plombowy, doklejony do ślepej ściany bloku przy pl. Mirowskim 10, o dwóch
frontowych elewacjach – od strony południowej i od strony wschodniej pozwoliłby na
logiczne domknięcie pierzei północnej Placu Mirowskiego.
Ad. 4. W wypadku wymiany zabudowy na rogu
al. Jana Pawła II i al. Solidarności, uważamy za
celowe aby nowy obiekt nawiązywał do
socrealistycznego budynku po przeciwnej stronie
alei Jana Pawła II poprzez podobny do
posiadanego przez tamten budynek ryzalit od
strony alei, z rozwiązaniem przyziemia w postaci
przechodniego, wysokiego na dwie kondygnacje
podcienia. Takie nawiązanie pozwoli dokończyć
zamierzony w latach 50-ych efekt „bramy do
śródmieścia”, jaką będą tworzyć odpowiadające
sobie ryzality z dwóch stron alei, ujmujące w
ramy przestrzeń alei.
10. Ulica Bielańska i okolice pl. Teatralnego
Działki numer:
1. 34, 35, 36/10, 36/5, 36/8, 60/1, 60/2 z obrębu: 50302
2. a) 10/1, 10/3, 10/4, 12, 25, 49, 59 z obrębu: 50302
b) 47, 48, 49, 51/1, 51/7, 51/8 z obrębu: 50302
c) 45, 51/1
Treść wniosku:
1. Dopuszczenie likwidacji istniejących budynków Bielańska 1, 4a oraz Senatorska 20.
Wskazanie nowej zabudowy w narożniku ul. Bielańskiej i Senatorskiej z obowiązującą linią
zabudowy wzdłuż granicy działek. Wskazanie jako formy nowej zabudowy rekonstrukcji
elewacji kamienic przy Bielańskiej 1 oraz 4 (d. kamienica Mikulskiego oraz druga połowa d.
kamienicy Bruna). Pozostała część zabudowy tego terenu powinna zostać dopasowana
wysokością oraz skalą, charakterem architektury i opracowaniem elewacji do
zrekonstruowanych budynków przy pl. Teatralnym. W parterach budynków wskazanie
obowiązku lokalizacji usług.
2. Wskazanie nieprzekraczalnych linii zabudowy wzdłuż pierzei:
a) ulicy Bielańskiej,
b) ulic Daniłowiczowskiej i Hipotecznej,
c) ewentualnie na rogu al. Solidarności i Hipotecznej.
Uzasadnienie:
Ad. 1. Nowa zabudowa u zbiegu ul. Bielańskiej i Senatorskiej pozwoli domknąć wnętrze
urbanistyczne pl. Teatralnego i odtworzyć wielkomiejski narożnik ulic. Obecnie istniejąca
zabudowa stwarza wrażenie wyrwy w placu, nieuzasadnionego otwarcia przestrzeni na
przypadkowy fragment osiedla blokowego przy ul. Senatorskiej. Za istotne uważamy
odtworzenie wybitnej, corazziańskiej architektury tzw. kamienicy Mikulskiego ("na
Gołubskiem") z lat 1828-30 z jej kluczowym elementem, charakterystycznym
dwukondygnacyjnym portykiem. Jest to zgodne również z zapisami dotychczasowego planu
miejscowego obejmującego rejon północnej pierzei placu Teatralnego oraz wytycznymi
Miejskiej Pracowni Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju związanymi z konkursem
na plac Bankowy i Teatralny, przeprowadzonym w 2007 roku.
Wskazane jest również dokończenie odbudowy północnej strony pl. Teatralnego poprzez
zastąpienie istniejącego pawilonu przy Bielańskiej 4a nową zabudową dosuniętą do ulicy.
Pozwoli to zniwelować niekorzystny efekt dominacji przestrzennej wysokich bloków,
znajdujących się na tyłach placu. Najwłaściwszą formą wydaje się być kontynuowanie
rekonstrukcji elewacji d. kamienicy Bruna. Pozostała część terenu po pawilonie powinna
zostać uzupełniona w formie współczesnej, korespondującej z zespołem zabudowy placu
Teatralnego, dopasowanej do budynków położonych przy placu skalą, charakterem
architektury i opracowaniem elewacji.
Ad. 2. a. "Grzebieniowa" forma osiedlowej zabudowy wzdłuż nieparzystej strony ulicy
Bielańskiej, stanowiącej niegdyś istotną arterię miasta, niemal całkowicie odebrała temu
obszarowi śródmiejski charakter. Na wypadek wymiany zabudowy blokowej w bezpośredniej
bliskości ulicy, uważamy za celowe wskazanie w planie nieprzekraczalnej linii zabudowy
zgodnej z linią pierzei ulicznej, tak aby taka potencjalna zabudowa odtwarzała kwartałową
tkankę właściwą dla centrum miasta.
Ad. 2. b, c. Tereny na zapleczu Placu Teatralnego znajdują się w ścisłym centrum Warszawy,
wymagałyby więc intensywnego zainwestowania, tymczasem w latach 60. powstały tam
punktowce mieszkalne w formie osiedlowej zabudowy rozproszonej, co utrudnia odtworzenie
w tym miejscu przestrzeni śródmiejskiej. Jednocześnie tereny proponowane te nie stanowią
obecnie ani zieleni publicznej (tę rolę pełni bowiem skwer Bocheńskiego), ani nie są
konieczne do racjonalnego funkcjonowania sąsiednich nieruchomości. W wypadku wymiany
zabudowy zaplecza Placu Teatralnego, ustalenie nieprzekraczalnych linii zabudowy wzdłuż
pierzei ulicznych przyczyniłoby się do odtworzenia tkanki miejskiej na tym obszarze i
zagęszczenia terenu wokół wąwozu Trasy W-Z przy jednoczesnym zachowaniu
najcenniejszych przyrodniczo i krajobrazowo terenów zielonych (skwer Bocheńskiego, zieleń
w otoczeniu pomnika warszawskiej Nike). Odtworzona zostanie pierzeja ulicy
Daniłowiczowskiej, co przyczyni się do lepszego zintegrowania z miastem zabytkowego XVIIwiecznego "Domu pod Królami".
___________________________________________________________________________
11. Ulica Canaletta, Niecała, Fredry
Działki numer 15/1, 16, 17, 18, 24/4, 24/17, 24/22, 24/23 z obrębu: 50304.
Treść wniosku:
Nowa zabudowa przy ul. Fredry 10, o wysokości nawiązującej do sąsiedniej kamienicy przy
ul. Fredry 8. Wyznaczenie obowiązującej linii zabudowy po granicy działki od strony ul.
Fredry i Ogrodu Saskiego.
Nowa zabudowa posesji przy ul. Niecałej. Po południowej stronie budynku przy Niecałej 7
postulowana wysokość nawiązująca do sąsiednich budynków Rezydencji Opera. Po północnej
stronie wysokość zabudowy ograniczona do wysokości budynku przy Wierzbowej 3 i Fredry
6. Nakaz lokalizacji usług w parterach budynków.
Dopuszczenie wymiany zabudowy po północnej stronie ul. Canaletta przez wyznaczenie
obowiązującej linii zabudowy w granicy działek 15/1, 16, 17, 18. Ograniczenie wysokości
zabudowy do 5 kondygnacji.
Na terenie szkoły, na wypadek wymiany zabudowy, wnioskujemy o wyznaczenie
nieprzekraczalnej linii zabudowy wzdłuż pierzei ulicy Niecałej i od strony Ogrodu Saskiego.
Uzasadnienie:
Postulowana nowa zabudowa stanowi uzupełnienie istniejących pierzei ulic oraz domknięcie
kwartałów zabudowy. Budynki powinny nawiązywać gabarytami do sąsiednich kamienic.
Szczególnie istotne jest domknięcie ul. Fredry – nowy budynek będzie stanowił również
ścianę Ogrodu Saskiego. W wypadku gdyby doszło do wymiany budynku szkolnego za
istotne uważamy zapewnienie możliwości, poprzez zapis odpowiednich linii
nieprzekraczalnych, możliwości wypełnienia działki obiektem zgodnym z pierzejami uliczną
Niecałej i parkową od strony Ogrodu Saskiego.
12. Ochrona i odtworzenie elewacji
12.1 Odtworzenie oryginalnej formy budynków przedwojennych
Działki numer:
a) 34/1 z obrębu 50303
b) 5 z obrębu 50301
c) 41 z obrębu 50301
d) 27/1 z obrębu 50302
e) 11 z obrębu 50304
f) 18/1, 19, 21 z obrębu 50303
Treść wniosku:
Wskazanie w wypadku przeprowadzania remontu lub innych przekształceń substancji
budowlanej przywrócenia oryginalnej, przedwojennej formy architektonicznej elewacji oraz
gabarytu następujących obiektów:
a) plac Mirowski 1 (Hala Mirowska zachodnia) – oryginalna forma elewacji zachodniej na II
kondygnacji sprzed przebudowy w latach 60-ych XX wieku.
b) Al. Jana Pawła II 38 (d. kamienica Trachtenberga) – oryginalny wystrój elewacji i trzy
górne kondygnacje.
c) Al. Solidarności 93 (d. kamienica Leszno 13) – dwie ostatnie kondygnacje oraz wystrój
elewacji.
d) ul. Senatorska 38 (d. Bank Wilhelma Landaua) – obeliski i kopuła wieńcząca ryzalit
centralny.
e) ul. Niecała 10 – oryginalny wystrój elewacji poniżej nadbudowy z lat 60-ych XX wieku.
f) Elektoralna 9, 11, 13 – utracone kondygnacje górne oraz oryginalny wystrój elewacji.
Uzasadnienie:
Wymienione obiekty w wyniku działań wojennych lub niekorzystnych deformacji w okresie
PRL utraciły swój oryginalny kostium stylowy, często również zmniejszeniu uległ ich
pierwotny gabaryt. Ze względu na ich wartości zabytkowe i architektoniczne walory
oryginalnych form, uznajemy za istotne, aby przyszłe przemiany substancji nastawione były
na przywrócenie oryginalnych rozwiązań projektowych, zaplanowanych przez twórców tych
budynków, zgodnie z regułami sztuki konserwatorskiej. W większości są to obiekty z okresu
przełomu XIX/XX wieku, których na terenie północnego śródmieścia zachowało się
szczególnie mało. Stąd przywrócenie ich architekturze oryginalnego, wielkomiejskiego
charakteru, typowego dla metropolii Belle Epoque, jaką była również w owym czasie
Warszawa, a czego dowodów skutkiem tragicznych losów miasta jest niestety już niewiele,
ma bardzo duże znaczenie nie tylko dla ich indywidualnej estetyki, ale i dla tożsamości
naszego miasta.
12.2 Ochrona elewacji budynków powojennych
Działki numer:
g) 47, 48, 49 z obrębu 50301
h) 23, 24, 25, 26, 27, 28 z obrębu 50301
i) 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 15 z obrębu 50303
j) 12/2 z obrębu 50304
Treść wniosku:
Ochrona koloru oraz detali elewacji budynków powojennych, w tym zakaz używania
zewnętrznych materiałów termoizolacyjnych zmieniających opracowanie architektury elewacji
w wypadku termomodernizacji budynków:
g) Elektoralna 4/6, 8/10, 14, 16/22, Jana Pawła II 32, 36 i Al. Solidarności 95/99, 101, 113,
Orla 3, 7/9, 11, 13,
h) al. Solidarności 101A, 101C, 105/111B, 105/111C, 113A, 113B,
i) Elektoralna 15/17, 17, 17A, 19, 19A, 21,
j) Niecała 6.
Uzasadnienie:
Wskazane obiekty, wzniesione w latach 50-ych XX wieku to większości ciekawe przykłady
architektury realizmu socjalistycznego, skomponowane z dużą dbałością o detal, materiały i
kolorystykę elewacji.
12.3. Elewacja budynków osiedla za Żelazną Bramą
Działka nr 54, 56, 57/3, 45/7, 45/8, 58 z obrębu 50303
Treść wniosku:
Ochrona kompozycji elewacji frontowych budynków mieszkalnych należących do kompleksu
osiedla za Żelazną Bramą. W razie przebudowy zachowanie modernistycznych podziałów
bryły i kompozycja kolorystyczna poddana konsultacji Konserwatora Zabytków. Przede
wszystkim zaś konieczne jest utrzymanie jednolitej kompozycji w obrębie wszystkich 19
bloków osiedla znajdujących się na terenie objętym trzema różnymi planami miejscowymi.
Uzasadnienie:
Oryginalna kompozycja fasady bloków z lat 1966-72 jest charakterystyczna dla architektury
modernistycznej, podkreślając jej charakter. Budynki osiedla tworzą spójną kompozycję,
której jednolitość powinna być chroniona, zaś w razie zmiany powinna być poddana
przekształceniu skoordynowanemu na obszarze całego osiedla.
12.4. Elewacja budynku Plac Bankowy 4
Działka nr 20/1 z obrębu 50302
Treść wniosku:
Ochrona (co obecnie oznacza odtworzenie w czasie następnego remontu) kompozycji
elewacji frontowej budynku mieszkalnego adres pl. Bankowy 4.
http://img.audiovis.nac.gov.pl/PIC/PIC_40-W-14-5.jpg
Uzasadnienie:
Oryginalna kompozycja fasady, ze zróżnicowaniem kolorystycznym i fakturowym elewacji,
była charakterystyczna dla architektury modernistycznej, podkreślając charakter tej
architektury i uzyskując jednocześnie bardzo ciekawy efekt plastyczny. Obecny stan budynku
po termomodernizacji jest niezadowalający, zniszczono oryginalną kompozycję zastępując ją
zuniformizowanym, nijakim blokowym, podmiejskim wyglądem, upodabniającym blok
mieszkalny do setek podobnych ofiar nieudanych estetycznie termomodernizacji z polskich
osiedli. Z racji kluczowego położenia w reprezentacyjnym miejscu miasta sądzimy, że
budynek powinien w przyszłości odzyskać cechy stylowe stanowiące o wartości jego
architektury.
12.5. Elewacja budynku Moliera 8
Działka nr 20 z obrębu 50305
Treść wniosku:
Ochrona kompozycji elewacji frontowej budynku mieszkalnego adres Moliera 8. W razie
termomodernizacji zachowanie modernistycznych podziałów bryły i kompozycja
kolorystyczna poddana konsultacji Konserwatora Zabytków. W razie wymiany zabudowy
uważamy za zasadne wskazanie w planie rekonstrukcji elewacji kamienicy Uruskiego z lat
1781-84 (przebudowanej w XIX w.).
Uzasadnienie:
Oryginalna kompozycja fasady z ok. 1960 r. jest charakterystyczna dla architektury
modernistycznej, podkreślając charakter tej architektury i uzyskując bardzo ciekawy efekt
plastyczny. Obecny stan budynku jest niezadowalający. Z racji kluczowego położenia w
reprezentacyjnym miejscu miasta uważamy, że budynek powinien odzyskać cechy stylowe
warunkujące wartość jego architektury.
Jednakże w razie wymiany tego budynku niecelowe jest wprowadzanie na Plac Teatralny
architektury współczesnej; tym samym wskazane jest przywrócenie wartościowego budynku
z XVIII w. o dużej wartości artystycznej i historycznej (nietypowy projekt S. Loba).
12.6. Elewacja budynku Trębacka 3
Działka nr 48 z obrębu 50305
Treść wniosku:
Ochrona kompozycji elewacji frontowej budynku mieszkalnego adres Trębacka 3. W razie
termomodernizacji zachowanie modernistycznych podziałów bryły i kompozycja
kolorystyczna poddana konsultacji Konserwatora Zabytków.
Uzasadnienie:
Oryginalna kompozycja fasady z ok. 1960 r. jest charakterystyczna dla architektury
modernistycznej, podkreślając charakter tej architektury i uzyskując bardzo ciekawy efekt
plastyczny. Budynek jest realizacją utalentowanego architekta Ludwika Borawskiego.
Opracowany został specjalnie dla Ministerstwa Kultury i Sztuki (tzw. „Dom Muzyków”) jako
obiekt o charakterystycznej konstrukcji słupowej o module 5x5 metrów, z dźwiękoszczelnymi
ścianami i wartościową fasadą z pasmowym układem okien. Z racji kluczowego położenia w
reprezentacyjnym miejscu miasta uważamy, że budynek powinien mieć chronione cechy
stylowe warunkujące wartość jego architektury.
___________________________________________________________________________
13. Oświetlenie ulic – latarnie typu „pastorał”
Oznaczenie miejsca:
Ulice: Senatorska, Bielańska, Moliera, Focha, Wierzbowa, Trębacka, Ossolińskich,
Tokarzewskiego-Karaszewicza, Królewska, Niecała, Fredry, Daniłowiczowska, Hipoteczna,
Elektoralna, Orla, Przechodnia, Ptasia, Graniczna.
Place: Piłsudskiego, Teatralny, Bankowy, Żelaznej Bramy, Mirowski.
Treść wniosku:
Wskazanie w planie jako obowiązującego modelu lampy ulicznej na obszarach o przewadze
zabudowy historycznej i na głównych przestrzeniach reprezentacyjnych lamp typu „pastorał”.
Uzasadnienie:
Charakterystycznym elementem historycznego krajobrazu miejskiego są typowe dla
Warszawy lampy typu „pastorał”, ściśle zrośnięte z tożsamością tego miasta.
Zapoczątkowany od końca lat PRL-u proces restytucji tych typowych dla Warszawy lamp
sprawił, że w coraz większej ilości punktów miasta, substandardowe i niedopasowane do
zabudowy lampy PRL-owskie są zastępowane „pastorałkami”. Uważamy, że w tak kluczowym
w skali miasta obszarze o charakterze historycznym wskazane jest kontynuowanie tego
trendu przez ustawianie omawianego modelu lampy ulicznej.
________________________________________________________________
14. System przestrzeni publicznych
14.1. Plac Bankowy, Plac Teatralny, Plac Żelaznej Bramy, Plac Piłsudskiego, Oś
Saska
Oznaczenie położenia:
Plac Teatralny, Plac Bankowy, Plac Żelaznej Bramy, Plac Piłsudskiego, ul. TokarzewskiegoKaraszewicza.
Treść wniosku:
a) Wyznaczenie wskazanych przestrzeni jako głównych przestrzeni publicznych do
specjalnego opracowania posadzki.
b) Rewaloryzacja przestrzeni placów mająca zwiększyć ich atrakcyjność, estetykę i
jakość zagospodarowania przestrzeni przede wszystkim pod względem użytkowania
przez pieszych użytkowników, czemu służyć powinno znaczące ograniczenie dominacji
ruchu kołowego (place Bankowy, Teatralny i Piłsudskiego).
c) Opracowanie zagospodarowania przestrzeni placów Bankowego i Teatralnego na
podstawie wyników konkursu z 2007 roku lub ewentualne przeprowadzenie nowego
konkursu. Podczas opracowywania posadzki Pl. Teatralnego za wskazane uważamy
odzyskanie bazaltowej kostki z lat 1930-ych, umieszczonej na placu w latach 1960ych przez arch. Z. Stępińskiego.
d) Rekompozycja układu przystankowego w rejonie skrzyżowania Placu Bankowego i Al.
Solidarności w celu zwiększenia łatwości przesiadek pomiędzy różnymi systemami
komunikacji zbiorowej, w tym przesunięcie w pobliże stacji metra wszystkich
przystanków tramwajowych i autobusowych, oraz odtworzenie przejść pieszych w
poziomie jezdni pomiędzy wszystkimi czterema narożnikami placu.
Uzasadnienie:
Na obszarze planu znajdują się najważniejsze przestrzenie publiczne historycznej Warszawy:
Oś Saska oraz 4 z 7 historycznych Placów Warszawy. Aktualny stan zagospodarowania
najważniejszych warszawskich placów jest daleki od ideału kojarzącego się z wielkomiejską
przestrzenią o europejskim charakterze. Place te są podporządkowane samochodom.
Zamienione w morza asfaltu wylane na znacznie przeskalowanych, wielopasmowych
jezdniach oraz parkingach w myśl przebrzmiałej i zdyskwalifikowanej już obecnie
modernistycznej myśli urbanistycznej (Bankowy i Teatralny, częściowo plac Piłsudskiego) lub
pozbawione są atrakcyjnej zabudowy tworzącej ściany przestrzeni urbanistycznej (Plac
Żelaznej Bramy i Plac Piłsudskiego), co powinny poprawić działania opisane we wnioskach.
Sądzimy, że należy przywrócić placom należne miejsce w strukturze przestrzennej
Śródmieścia, poprzez wyżej opisany szereg działań przemieniających je w atrakcyjne dla
mieszkańców, reprezentacyjne przestrzenie publiczne, z toczącym się znów na nich życiem
miejskim. Przestrzenie te oraz łączniki między nimi powinny być projektowane ze szczególną
starannością, przy czym wymogi architektoniczne i estetyczne powinny mieć pierwszeństwo
przed komunikacyjnymi. Jest to działanie kluczowe dla podniesienia jakości życia,
atrakcyjności turystycznej i biznesowej śródmieścia Warszawy.
14.2. Reprezentacyjny ciąg pieszy Stare Miasto – Wola
ciąg ulic: Senatorska - Plac Teatralny – Senatorska - Plac Bankowy – Elektoralna.
Treść wniosku:
Zapisanie w planie szeregu ustaleń planistycznych umożliwiających utworzenie ciągu
pieszego lub o dominującym ruchu pieszym, łączącym obszar turystyczny Starego Miasta z
główną przestrzenią reprezentacyjną Woli, czyli zrewitalizowaną w roku 2010 ulicą Chłodną.
Ustalenia powinny dotyczyć wspomnianego pieszego charakteru ciągu, podwyższonej jakości
aranżacji zagospodarowania, małej architektury oraz usługowego przeznaczenia parterów
budynków położonych przy tym ciągu ulicznym.
Uzasadnienie:
Ulica Senatorska i jej przedłużenie, ulica Elektoralna, to jeden z najstarszych traktów
wylotowych dawnej Warszawy, łączący niegdyś Starą Warszawę z jurydyką Wielopole i z
polem elekcyjnym. Sądzimy, że jego zabudowa i małe znaczenie komunikacyjne w ruchu
kołowym, predestynuje ten ciąg uliczny do stworzenia w tym miejscu połączenia pieszorowerowego (por. pkt 14.2) pomiędzy dwoma obszarami, turystycznym sercem Warszawy –
Starym Miastem oraz rozwijającą się dynamicznie Wolą. Ciąg ten charakteryzować się
powinien podwyższoną jakością przestrzeni oraz dużą atrakcyjnością dla użytkowników,
których należałoby przyciągnąć możliwie jak najszerszą ofertą - handlową, kulturalną i
gastronomiczną - ulokowaną w parterach obiektów położonych wzdłuż tego ciągu.
14.3. Reprezentacyjny ciąg pieszych połączeń łączących historyczne 7 placów
Warszawy
ciąg ulic: Plac Piłsudskiego – Wierzbowa – Plac Teatralny – Senatorska – plac Bankowy –
Przechodnia – Graniczna /poza terenem planu: plac Grzybowski – Próżna – Plac
Dąbrowskiego – Kredytowa – Plac Małachowskiego – Plac Piłsudskiego/.
Treść wniosku:
Zapisanie w planie szeregu ustaleń planistycznych umożliwiających utworzenie ciągu
pieszego lub o dominującym ruchu pieszym, łączącego ze sobą place Teatralny, Bankowy,
Żelaznej Bramy, (Grzybowski, Dąbrowskiego, Małachowskiego) Piłsudskiego. Ustalenia
powinny dotyczyć wspomnianego pieszego charakteru ciągu, podwyższonej jakości aranżacji
zagospodarowania, małej architektury oraz usługowego przeznaczenia parterów budynków
położonych przy tym ciągu ulicznym.
Uzasadnienie:
Centrum Warszawy historycznej w okresie nowożytnym stanowił szereg 7 placów (Plac
Teatralny, Plac Bankowy, Plac Żelaznej Bramy, Plac Grzybowski, Plac Dąbrowskiego, Plac
Małachowskiego, Plac Piłsudskiego) z zabudową pochodzącą głównie z XVIII i XIX wieku.
Obecnie znajdują się one w stanie większego lub mniejszego zaniedbania. Podobnie
zaniedbane, a nieraz w stanie kompletnego uwiądu, znajdują się połączenia uliczne pomiędzy
tymi placami, które niegdyś były jednymi z najważniejszych ulic handlowych dawnej
Warszawy. Sadzimy, że konieczne jest przywrócenie do życia tych placów. Nie powiedzie się
jednak, jeżeli nie odtworzy się jednocześnie atrakcyjnej dla pieszych sieci połączeń pomiędzy
nimi.
Wyżej opisany ciąg ulic łączących place powinien charakteryzować się podwyższoną jakością
przestrzeni oraz dużą atrakcyjnością dla użytkowników, których należałoby przyciągnąć
możliwie jak najszerszą ofertą - handlową, kulturalną i gastronomiczną - ulokowaną w
parterach obiektów położonych wzdłuż tego ciągu.
________________________________________________________________
15. Ciągi pieszo-rowerowe
Treść wniosku:
1. Wskazuje się stworzenie ciągu pieszo-rowerowego łączącego ulicę Emilii Plater z
Karmelicką. Trasa pieszo-rowerowa powinna zostać poprowadzona od północy:
Karmelicką (poza zasięgiem planu), następnie przez działkę 63/20 i 71 obrębu 5-01-08 w osi
Elektoralnej (poza zasięgiem planu, w istniejącym prześwicie budynku Solidarności 78,
konieczna przebudowa prześwitu w celu stworzenia korzystnego profilu jezdni rowerowej),
następnie przejściem w poziomie 0 przez al. Solidarności, następnie przez działkę 22 obrębu
5-03-01 w istniejącym wschodnim prześwicie budynku Solidarności 105, następnie działką
39/6 z obrębu 5-03-01 (w osi symetrii osiedla Mirów, konieczna niwelacja terenu i zmiana
profilu jezdni), następnie na wschód skrajem działki nr 36/3 obrębu 5-03-01 (konieczne
przeniesienie ogrodzenia przedszkola) wzdłuż trasy obecnego istniejącego chodnika na
działce 39/6 znajdującego się pomiędzy murem posesji 36/3 oraz 29/2, następnie na
południe asfaltową drogą przez działkę 39/6 z obrębu 5-03-01 i skrętem na zachód,
następnie przez asfaltowy parking działki 29/2 z obrębu 5-03-01, następnie nowym
odcinkiem asfaltowej drogi rowerowej poprowadzonej między kordegardą budynku
Elektoralna 12 a blokiem Elektoralna 8/10 do ulicy Elektoralnej, następnie na wschód krótkim
odcinkiem ul. Elektoralnej (kontrapas, wyniesione skrzyżowanie) do skrzyżowania jej z osią
ul. Zimnej, następnie na południe nowym odcinkiem asfaltowej drogi rowerowej
poprowadzonej w osi ul. Zimnej (działka 2/1 z obrębu 5-03-03), następnie ulicą Zimną
(działka 14 z obrębu 5-03-03) do skrzyżowania z ul. Ptasią (działka nr 31 z obrębu 5-0303),następnie dalej prosto asfaltową drogą serwisową Hali Mirowskiej poprowadzoną wzdłuż
osi ul. Zimnej w kierunku al. P. Drzewieckiego (działka nr 31 z obrębu 5-03-03), następnie
dalej prosto poprzez tereny zieleni urządzonej (działka 36/9 z obrębu 5-03-03) i dalej pasem
zieleni między blokami Grzybowska 4 i Grzybowska 6/10 do ul. Grzybowskiej, następnie
przejściem w poziomie 0 przez ulicę Grzybowską (koniec obszaru objętego MPZP), następnie
dalej poprowadzona dookoła synagogi Nożyków i między gimnazjum przy Twardej 8/12 a
budynkiem Cosmopolitan, następnie przez skrzyżowanie Twardej i Emilii Plater włączenie w
ciąg Emilii Plater (na załączniku graficznym trasa czerwona).
2. Wskazuje się stworzenie ciągu rowerowego łączącego ulicę Emilii Plater z placem
Zamkowym. Trasa rowerowa powinna zostać poprowadzona w ciągu ul. Twardej (poza
zasięgiem planu), Pl. Grzybowskiego (poza zasięgiem planu), ul. Granicznej, przez plac
Żelaznej Bramy, w ciągu ul. Przechodniej, w ciągu ul. Elektoralnej i południową jezdnią Pl.
Bankowego, następnie ul. Senatorską aż do pl. Zamkowego (poza zasięgiem planu).
3. Wskazuje się stworzenie ciągu rowerowego (kontrapas) w ciągu ul. Elektoralnej. (pkt 2 i 3
na załączniku trasa niebieska).
Uzasadnienie:
Stworzenie ww. ciągów pieszych i rowerowych skutecznie wzmocni rusztowy układ
komunikacyjny Śródmieścia, uwydatni historyczny szlak wrocławski (z Placu Zamkowego
Senatorską, Przechodnią, Graniczną i Twardą), pozwoli połączyć rozdzielone układy
ortogonalne Śródmieścia Północnego i Muranowa, zapewni dobrą alternatywę rowerową dla
głośnych i nieprzyjemnych ciągów N-S (al. Jana Pawła, Marszałkowska), zapewni większą
dostępność komunikacyjną wewnątrz kwartałów zabudowy Mirowa, a także wewnątrz
obszarów osiedla Za Żelazną Bramą, pozwoli osłabić negatywne skutki rozcięcia sieci ulicznej
poprzez osiedle Za Żelazną Bramą.
________________________________________________________________
16. Przejścia dla pieszych
Treść wniosku:
Wskazać lokalizację brakujących naziemnych przejść dla pieszych:
- przez al. Solidarności na osi ul. Schillera i Hipotecznej
- przez al. Solidarności po wschodniej stronie pl. Bankowego
- przez al. Solidarności na osi ul. Karmelickiej
- przez ul. Marszałkowską na Osi Saskiej
Uzasadnienie:
Przejście dla pieszych na osi ul. Hipotecznej połączy tę ulicę z ul. Schillera, niwelując barierę,
jaką stanowi wykop Trasy W-Z. Przejście przy pl. Bankowym jest niezbędne ze względu na
kluczową rolę, jaką pełni plac Bankowy (węzeł przesiadkowy oraz główna przestrzeń
publiczna). Przejście na osi ul. Karmelickiej zniweluje barierę, jaką jest al. Solidarności oraz
pozwoli wytworzyć ważny ciąg pieszo-rowerowy w relacji północ-południe (patrz: pkt. 17).
Przejście przez ul. Marszałkowską jest niezbędne dla odtworzenia ciągłości Osi Saskiej oraz
dla połączenia Ogrodu Saskiego z pl. Żelaznej Bramy. Zarówno Marszałkowska, jak i al.
Solidarności powinny podlegać uspokojeniu i ograniczeniu ruchu samochodów, dodatkowe
przejścia naziemne mogą się do tego przyczynić. Zwiększenie liczby przejść, poprowadzonych
w poziomie jezdni, pozwoli również lepiej zintegrować rejon objęty planem z pozostałymi
rejonami centrum Warszawy.
___________________________________________________________________________
17. Parkingi podziemne
Treść wniosku:
Ustalić lokalizację podziemnych parkingów:
a) pod placem Teatralnym,
b) pod placem Marszałka J. Piłsudskiego,
c) pod placem Bankowym (strona zachodnia),
d) pod placem Żelaznej Bramy.
Uzasadnienie:
Budowa podziemnych parkingów ma na celu realizację strategii transportowej m.st.
Warszawy w zakresie zmniejszenia przestrzeni publicznej przeznaczonej na postój
samochodów. Wniosek jest składany przy założeniu, że powstaniu miejsc parkingowych pod
ziemią towarzyszyć będzie odpowiednia redukcja miejsc na powierzchni, pozwalająca na
przeznaczenie uwolnionych terenów na przestrzenie publiczne oraz do wykorzystania dla
pieszych i rowerzystów.
___________________________________________________________________________
18. Linia tramwajowa na ul. Królewskiej
Treść wniosku:
Dopuścić realizację linii tramwajowej w osi ulic: Świętokrzyska – Emilii Plater – Twarda – Plac
Grzybowski (strona zachodnia) – Królewska – plac Marszałka J. Piłsudskiego (strona
wschodnia) Karowa (poza zasięgiem planu) - tunel w poprzek skarpy warszawskiej (poza
zasięgiem planu) - Karowa (poza zasięgiem planu) - nowy most na Wiśle (poza zasięgiem
planu) - Okrzei/Kłopotowskiego (poza zasięgiem planu) - Ząbkowska (poza zasięgiem planu).
Ustalić linie rozgraniczające umożliwiając realizację postulowanej linii.
Uzasadnienie:
Postulowana linia tramwajowa na ul. Królewskiej i placu Piłsudskiego stanowi część dłuższej
trasy będącej przedłużeniem linii istniejącej w ulicy Prostej, w kierunku wschodnim, w celu
wykształcenia korytarza transportowego w osi wschód-zachód równoległego, a zarazem
częściowo stycznego do II linii metra. Przedłużenie linii tramwajowej w osi ulic: Prosta –
Świętokrzyska – Emilii Plater – Twarda – plac Grzybowski – Grzybowska – Królewska – Plac
Piłsudskiego – Karowa - Okrzei/Kłopotowskiego pozwoli lepiej wykorzystać linię tramwajową
w ciągu Prostej, której w związku z budową II linii metra grozi degradacja funkcjonalnoużytkowa.
W wypadku restytuowania komunikacji tramwajowej na Trakcie Królewskim, linia taka z
łatwością będzie mogła być z nią następnie połączona, poprzez ulicę Trębacką bądź
Królewską, umożliwiając kolejne relacje komunikacyjne. Połączenie z Pragą będzie możliwe
dzięki przewidzianemu w SUiKZP mostowi Karowa – Okrzei. Uzyskujemy wówczas nowy ciąg
transportu szynowego o znaczeniu ogólnomiejskim, znakomicie uzupełniający istniejącą i
planowaną dziś infrastrukturę transportu publicznego.

wnioski_os_saska_28 01 2014

Transkrypt

Podobne dokumenty

Pobierz artykuł w pliku

Fiat Doblo Maxi - Fraikin Polska

do pobrania

REGULAMIN KORZYSTANIA Z PLACU REKREACYJNEGO

()azowtre.

Z OE BMW listwa zewnętrzna szyby drzwi tylnych prawych BMW 1

103/Małgorzata Skwarczyńska

PROGRAM WZMACNIANIA WSPÓLNOTY