Jedynie Bóg jest sadguru

Jedynie Bóg jest sadguru
Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 14 lipca 1992 r. z okazji święta Guru Purnima
Brahmanandam parama sukhadham kewalam dżniana murtim
dhwandhwathitam gagana sadhriszam tattwam asjadi lakszjam
ekam nithjam wimalam aczalam sarwadhi sakszi bhutham
bhawatitam tri guna rahitham sadhgurum tham namami.
Ucieleśnienia boskiej miłości!
Niełatwo zrozumied boskośd. Za wszelkie trudności z tym związane odpowiada ego, czyli "ja"
oraz przywiązanie do "moje". Człowiek bardzo łatwo osiągnie boskośd, gdy tylko porzuci ego i
przywiązania. Atma jest wszechobecna i bezkresna. Jest jedna - bez drugiej. Ale ludziom wydaje się,
że jest wielością, ze względu na różnorodnośd form. Duchowośd to rozpoznawanie atmy jako
jedności, mieszczącej w sobie wszelką różnorodnośd.
Niestety, dzisiaj wielu intelektualistów dzieli jednośd na wiele części, a niewielu widzi jednośd
w wielości. Oto przykład. Budujemy dom. Przeznaczyliśmy jedno pomieszczenie na łazienkę, drugie
na kuchnię, a jeszcze inne do wypoczynku. Co sprawia, że istnieje ten podział? Wewnętrzne ściany.
Jeśli usunie się ściany, to przestrzeo domu ponownie stanie się jednością. Z powodu tych ścian mamy
różne pomieszczenia, o różnych nazwach i wyglądzie. Podobnie, pałac atmy jest tylko jeden, ale
stworzyliśmy w nim różne pokoje - ciała, zmysłów, umysłu, intelektu, woli i ego.
Ta skłonnośd do podziałów narasta dziś wśród ludzkości, która bardzo potrzebuje guru. Kto
jest prawdziwym guru? Co sprawia, że ktoś staje się guru? Czy guru to ktoś, kto przekazuje doczesną
edukację, kto bada właściwości materii czy szczegółowo opisuje nauki przyrodnicze? Nie, oni są
jedynie nauczycielami. Prawdziwy guru jest ucieleśnieniem brahmanandy (nadzmysłowej błogości).
Co to jest brahmananda? Gdzie się znajduje? Dociekając w podobny sposób stwierdzimy, że nie ma
nic porównywalnego z nią we wszechświecie. W brahmanandzie obecne są wszystkie radości tego
świata.
Prawdziwa miara brahmanandy
Jakiego rodzaju radości doznaje człowiek, gdy jest szczęśliwy, zdrowy i zadowolony? Jakąż
radośd czerpie człowiek z bogactwa, posiadłości, przyjemności i szczęścia? Jest to manuśjananda
(radośd ludzka). Sto razy większa od manuśjanandy jest gandharwananda (błogośd półbogów); sto
razy większa od gandharwanandy jest dewagandharwananda (błogośd aniołów); sto razy większa od
dewagandharwanandy jest dewananda (błogośd bogów); sto razy większa od dewanandy jest
indrananda (błogośd władcy nieba); sto razy większa od indranandy jest brihaspatiananda (błogośd
nauczyciela bogów); sto razy większa od brihaspatianandy jest pradżapatiananda (błogośd
Pradżapatiego – Pana stworzenia); sto razy większa od pradżapatianandy jest brahmananda (błogośd
najwyższego Boga – brahmana). Oto prawdziwa miara brahmanandy.
1
I to właśnie wyrażenie – brahmananda (transcendentalna boska błogośd), które jest poza
wszelkim ludzkim wyobrażeniem, w mowie potocznej oznacza ziemską radośd. Ludzie mówią:
"Doznaliśmy brahmanandy, kiedy wyprawiliśmy córce wesele", "Mój syn zaznał brahmanandy, kiedy
dobrze zdał egzamin!". Ale czy brahmananda to taka tania rzecz, łatwa do osiągnięcia? Czy jest
doczesna i materialna? Skądże. Brahmananda przekracza materialne, moralne i religijne i duchowe
aspekty życia. Prawdziwym guru jest ten, kto doświadcza najwyższej błogości - brahmanandy. Kto to
jest? Tylko Bóg może doświadczad takiej błogości, w której zawarta jest wszelka radośd.
Kolejnym aspektem guru jest paramasukhadam (najwyższe szczęście). Szczęście to jest
większe niż wszystkie radości tego świata. Nie jest to ziemskie szczęście, które ma swój początek i
koniec, podlega ciągłym zmianom, przychodzi i odchodzi. Paramasukhadam ani nie przychodzi, ani
nie odchodzi. Ziemskie przyjemności to tylko baoki mydlane. Mogą pęknąd w każdej chwili. Szczęście,
które się zmienia, nie jest prawdziwym szczęściem. Wszystkie przyjemności, jakimi człowiek cieszy się
na tym świecie, zmieniają się w czasie i przestrzeni. Prawdziwym guru jest ten, kto doświadcza i
obdarza innych najwyższym, niezmiennym szczęściem.
Trzecim aspektem guru jest kewalam (to, co ostateczne). Co to jest kewalam? Jest tym, co
wykracza poza czas i przestrzeo. Wszystkie rzeczy na świecie są ograniczone przez czas i przestrzeo.
Jednak guru jest ponad przestrzenią i czasem; nie ma nic wyższego niż on. Dlatego nazywamy go
kewalam. Jest On nikim innym jak Bogiem.
Widzenie jedności jest prawdziwą mądrością
Jest on dżnianamurtim (ucieleśnieniem mądrości). Co to jest dżniana, czyli prawdziwa
mądrośd? Czy jest to wiedza materialna lub doczesna? Czy jest to wiedza o chemii? Czy chodzi o
naukę? Nie, cała ta wiedza jest związana ze światem materialnym. Tymczasem prawdziwa dżniana
jest podstawą wszystkich rodzajów wiedzy i znajduje się ponad nimi. Jest bezkresna, nieprzejawiona i
niedwoista. Adwaita darśanam dżoanam (prawdziwa mądrośd to widzenie jedności). Wszystko jest
jednym, na świecie nie ma żadnej drugiej rzeczy. Nawet jeśli wydaje się, że jest jakaś inna rzecz, jest
ona jedynie reakcją, odbiciem i oddźwiękiem Jedynego. Prawdziwa mądrośd to widzenie własnej,
prawdziwej istoty, to poznanie samego siebie. Dokąd zmierza człowiek, który dąży do poznania siebie
samego? U jakiego guru przyjmuje schronienie? Czy osoba pytająca innych: "Gdzie ja jestem?" jest
mądra? Nie, to oznaka ignorancji. Nikt nie powinien szukad siebie w świecie zewnętrznym. Jednak
dzisiejsi ludzie są właśnie takimi ignorantami. Ten, kto zna siebie, jest mędrcem. Nie różni się od
Boga. Bóg jest prawdziwym ucieleśnieniem mądrości, prawdy i wieczności. Satjam dżnianam
anantam brahma – brahman jest ucieleśnieniem prawdy, mądrości i wieczności.
Następnym aspektem guru jest dwandwatitam, czyli przekraczanie przeciwieostw. Co to
oznacza? Wykraczanie poza gorąco i zimno, szczęście i smutek, zysk i stratę, pochwałę i potępienie.
Ta zasada oznacza jedynie Boga - nikt inny nie ma takiej mocy. Bóg jest prawdziwym guru.
Bóg jest bardziej wszechobecny niż przestrzeo
Gagana sadriszam to aspekt następny. Gdzie jest gagana, czyli niebo? Jest ono
wszechprzenikające. Akaszam gaganam śunjam.Tak naprawdę nie można go zobaczyd. Spoglądamy
w górę i mówimy, że to jest niebo. Ale to nie jest niebo; jest to po prostu kompilacja chmur. Niebo
zapewnia przestrzeo dla chmur. To niebo (przestrzeo) istnieje wszędzie. Czy można je pokazad? Tak,
to możliwe. Ono jest tam, gdzie pstrykasz palcami albo klaszczesz w ręce. Jest tam, gdzie Swami
mówi. Co jest istotą tej akaszy (przestrzeni)? Jej istotą jest dźwięk. Gdziekolwiek występuje dźwięk,
tam jest przestrzeo. Nawet wdech i wydech to dźwięki. Czy jest takie miejsce, gdzie nie ma
2
przestrzeni? Nie ma takiego miejsca. Przestrzeo jest wszędzie. Tym, kto jest bardziej wszechobecny
niż przestrzeo, jest Bóg. Dlatego Bóg jest prawdziwym guru.
Cztery najwyższe prawdy Wed
Tattwamasjadi lakszjam to następny aspekt guru. Co to jest tattwam? Są cztery wielkie
aksjomaty wedyjskie. Pradżnanam brahma – świadomośd jest brahmanem, to esencja Rigwedy.
Aham brahmasmi – ja jestem brahmanem, to sedno Jadźurwedy. Tat twam asi – ty jesteś Tym) - to
sedno Samawedy. Ajam atma brahma – atma jest brahmanem, to istota Atharwawedy. Wszystkie te
cztery wielkie twierdzenia wskazują na jedną boskośd. Chociaż opisują i wyjaśniają w różny sposób,
ich celem jest jedna boskośd.
Pierwsze to pradżnianam brahma. Czym jest pradżnia? Inteligentną osobę nazywamy
pradżniaśali. Czy pradżniana to po prostu inteligencja lub bystrośd? Nie. Gdzie jest ta pradżnia?
Pradżnia jest obecna w ciele, zmysłach, umyśle, intelekcie, wewnętrznej woli, w ego i wszędzie. Jest
obecna we wszystkim, co żywe i nieżyjące, na równi. Jest nazywana stałą zintegrowaną
świadomością. Co to jest świadomośd? Świadomośd to nic innego, jak wiedzied. Wiedzied co? Czy jest
to częściowa wiedza? Nie, jest to pełna wiedza. Jest to wiedza o zasadzie, która jest obecna w tym, co
żyjące i co nieżyjące. Tak naprawdę, słowa pradżnia i brahman są synonimami. Niektórzy nauczyciele
twierdzą, że pradżnia jest brahmanem – to nie są dwie różne rzeczy. Co to jest brahman? Brahman
przenika wszystko. Jest zasadą brihat. Wszechświat też jest brihat, czyli potężny. Brahman jest
immanentny w całym kosmosie. Mówiąc prosto, brahman oznacza przenikanie. Jest
wszechprzenikający. Prawdziwym guru jest ten, kto ma te cechy.
Aham jako świadek jest prawdziwą postacią atmy
Drugim ze wspomnianych oświadczeo jest aham brahmasmi. Ludzie myślą, że aham to "ja".
Nie. To słowo ma także drugie znaczenie. Jest to atma. Aham jest prawdziwą postacią atmy.
Świadomośd, która jest wszechobecna, znajduje się w człowieku jako atma. Atma jest świadkiem
wszystkiego. Atma, świadomośd i brahman nie różnią się od siebie. Co to jest? (Bhagawan pokazał
chusteczkę, którą trzymał w dłoni). To tkanina. Ale jeśli porzucisz ideę tkaniny, zobaczysz nici. Jeśli
porzucisz ideę nici, zobaczysz bawełnę. Tkanina, nici i bawełna są jednym i tym samym. Podobnie, ten
sam pierwiastek przybiera w różnym czasie i różnych okolicznościach nazwy: atma, brahman czy
aham. Dlatego stwierdzenie aham brahmasmi oznacza, że świadek atma - czyli Ja we mnie, jest
samym brahmanem.
Trzecim stwierdzeniem jest tat twam asi. Jest to sedno Samawedy. Tat znaczy "To"; twam
znaczy "ty"; asi - "jesteś". Kiedy "ja" i "ty" są odrębne, wówczas "ja" jest różny od "ty". Ale kiedy "ja" i
"ty" są razem, różnica znika i pozostaje "my". Dwa staje się jednym. Ten z upadhi (ciałem) to twam, a
ten bez upadhi to tat. Ten pierwszy to dżiwa (jednostka), drugi zaś to dewa (Bóg). Samaweda
wyjaśnia, że dżiwa i dewa są jednym i tym samym.
Trzy w jednym
Czwarte oświadczenie to ajam atma brahma. Powinniście uważnie wniknąd w to
stwierdzenie. Są tu trzy słowa - ajam, atma i brahma. Jednak są one jednym i tym samym.
Oświadczenie to pokazuje jednośd trzech osób - tej, o której myślisz, że to ty; tej, o której inni myślą
jako o tobie i tej, którą w istocie jesteś, składającej się z ciała, umysłu i atmy. Działasz ciałem, myślisz
umysłem, a atma jest świadkiem tych obu. W stanie jawy jesteś wiśwą, w stanie snu jesteś tajdżasą, a
w stanie głębokiego snu jesteś pradżnią. Kto jest pradżnią? Pradżnianam brahma. Pradżnianam to
3
atma.
Prawdziwy guru jest ucieleśnieniem tej boskiej zasady, która jest wewnętrznym sensem tych
czterech wielkich twierdzeo. Jest on tym, który doświadcza i cieszy się esencją tych aforyzmów,
przyjmując jakąś postad, aby ich nauczad.
Prawdziwy guru rozpoznaje istotę Boga
Ekam znaczy jeden. Brahman jest jeden - bez drugiego. Jest jedyny. Jest tym, który istnieje
przed narodzinami, po śmierci i w ciągu życia każdej osoby. Nie zmienia się. Bóg jest tylko jeden.
Wszystkie inne rzeczy są Jego różnorodnymi przejawieniami. Prawdziwym guru jest ten, kto
rozpoznaje, że wielośd istnieje w jedności. Weźmy na przykład nasiono banjana. Jest jedno.
Wewnątrz tego małego nasiona istnieje całe potężne drzewo banjanowe, z gałęziami i gałązkami,
kwiatami i owocami. Korzenie są różne, gałęzie są różne, kwiaty i owoce są różne. Ale wszystkie
pochodzą z jednego nasiona. Drzewo jest jedno, ale ktoś może patrzed na gałęzie, ktoś inny na liście
albo na kwiaty czy owoce. Guru jest tym ekam (jednym). Kto naprawdę nim jest? Sam Bóg.
Nitjam to ten, co nigdy się nie zmienia, w żadnych okolicznościach. Słooce i księżyc poruszają
się i zmieniają, ale on się nie zmienia. Najpierw człowiek jest nazywany dzieckiem, w wieku 10 lat
staje się chłopcem, w wieku 30 lat - mężczyzną, a mając 75 lat - dziadkiem. Tak oto człowiek zmienia
się z czasem. Bóg jednak pozostaje taki sam. Nie rodzi się ani nie umiera, nie ma początku ani kooca jest guru.
Wimalam, czysty, to kolejna cecha guru, który jest wolny od wszelkich splamieo. Jest czysty,
nieskalany i święty. Nie jest skażony niczym ziemskim. Wszystko, co włoży się w ogieo, zostaje
spalone na popiół. Rzeczy wrzucone do ognia mogą byd czyste lub nieczyste, jednak ogieo jest zawsze
czysty. Można palid w ogniu ciało, drewno, żelazo czy złoto, ale ogieo nie zostaje skażony. Podobnie
jak ogieo, również on jest czysty i święty. Kim on jest? To Bóg.
Aczalam znaczy niezmienny. Wszystkie rzeczy zmieniają się i poruszają. Ziemia porusza się
wokół własnej osi z prędkością ok. 1660 km na godzinę. Obraca sie nie tylko wokół swojej osi - kręci
się też wokół słooca, z szybkością około 100 tysięcy kilometrów na godzinę. Ale my nie widzimy jej
ruchu. Myślimy, że my się poruszamy, a ziemia jest nieruchoma. Nie. Ziemia się porusza. Księżyc,
słooce i planety również się poruszają. Na ekranie kinowym 16 klatek filmu miga w ciągu jednej
sekundy, jednak ekran pozostaje nieruchomy. Podobnie, On jest stały i nieruchomy. Nie musi nigdzie
iśd, bo jest tu, tam i wszędzie.
Wieczny świadek
Sarwadhi sakszibhutam znaczy wieczny świadek, świadek wszystkiego. Na scenie jest
odgrywane przedstawienie. Król mówi z dostojeostwem, minister coś wyjaśnia, a służący stoi z laską
w dłoni. Ale ich rozmowa nie wpływa na światło na tej scenie.Pozostaje ono zawsze takie samo.
Hariśczandra jest zmartwiony. Czandramati lamentuje. Lohitaswa leży martwy z powodu ukąszenia
węża. Jednak nic z tego nie dotyczy światła scenicznego. Wszystkie zmiany dotyczą aktorów na
scenie. Ale na światło one nie wpływają. Ono jest świadkiem. Guru też jest wiecznym świadkiem.
Guru jest bhawatitam. Przewyższa on umysłowe rozumowanie i wyjaśnienia słowne. Nikt nie
potrafi wyjaśnid jego istoty. Jest ponad wszystkimi uczuciami i myślami. Jest prawdziwym guru.
Kolejną cechą guru jest trigunarahitam. Trzy cechy (guny): sattwa, radżas i tamas
4
charakteryzują naturę. Wszędzie, gdzie istnieją te cechy, następuje po sobie szczęście i smutek. Tam,
gdzie ich nie ma, nie ma także ani szczęścia ani smutku. Kto jest ponad tymi trzema cechami? Bóg. On
jest prawdziwym guru.
Guru i wszechświat
Jedynie Bóg jest prawdziwym guru. On jest stwórcą, On też podtrzymuje i unicestwia
wszechświat.
Gurur-brahma gurur-wisznu
gurur dewo maheśwara
guru sakszat param brahma thasmai
śri gurawe namaha.
(Guru jest Brahmą, guru jest Wisznu, guru jest Maheśwarą. Guru zaprawdę jest najwyższym
brahmamem. Niech guru będzie pozdrowiony.)
Guru to brahman. On jest stwórcą, stworzeniem i tym, który istnieje w tym stworzeniu.
Wszechświat jest wypełniony brahmanem. Jest więc jasne, że ten, który stał się wszechświatem, jest
guru.
Guru to Wisznu. Kim jest Wisznu? Czy jest to postad z muszlą, dyskiem, maczugą i lotosem w
dłoniach? Nie. Wisznu to ten, kto przenika wszystko. On jest sprawcą oraz tym, co jest czynione.
Wszechświat jest w stanie działania, a działającym jest Bóg. Bóg jest świadomością stojącą za
przyczyną i skutkiem. Cały wszechświat to postad Wisznu. Ten Wisznu jest guru.
Kim jest guru? Czy ten, kto przekazuje mantrę, to guru? Nie.
Gukaro gunatita rukaro rupa wardżita.
(Ten, kto nie ma cech ani postaci, jest prawdziwym guru)
Gu znaczy gunatita (ten, kto przekracza trzy guny), zaś ru znaczy rupawardżita (ten, który nie
ma postaci). Gu oznacza również ciemnośd niewiedzy. Co może rozproszyd tę ciemnośd? Może to
zrobid tylko światło. Dlatego guru jest tym, który rozprasza ciemnośd niewiedzy. Guru to nie ten, kto
daje jakąś mantrę albo naucza wedanty. Ci, których w potocznej mowie nazywamy guru, nie są
prawdziwymi guru. Możecie nazywad ich nauczycielami. Ci, którzy sami stosują to, czego uczą innych,
są nazywani aczarjami. Aczarjowie to ci, którzy przekazują swoje nauki przez stosowanie ich w życiu.
Obecnie nie mamy ani aczarjów, ani guru. Dzisiaj tak zwani guru szepczą mantrę do ucha ucznia i
wyciągają ręce po pieniądze.
Guru to sam Bóg
Guru to Maheśwara (Śiwa, Iśwara). Kim jest Maheśwara? To ten, który rządzi wszystkimi
istotami we wszechświecie. Włada i zarządza we właściwy sposób wszystkim we wszechświecie.
Wschód i zachód słooca następują zgodnie z Jego poleceniem. Pory roku, deszcz, dni i noce pojawiają
się z Jego rozkazu. Iśwara sprawia, że wszystko utrzymywane jest w dyscyplinie, bez żadnego
uchybienia. Guru nie jest tym, który po prostu naucza. Guru jest wszechmocny, wszechwiedzący i
wszechobecny. Jest nim sam Bóg.
5
Guru jest Brahmą, Wisznu i Iśwarą (Maheśwarą). Niektórzy ludzie mówią, że Wisznu i Iśwara
nie podążają razem. Jednak myślenie w ten sposób świadczy o ignorancji, o mentalnym ograniczeniu
tych wielbicieli. Niektórzy nazywają się wisznuitami (czcicielami Wisznu),a inni śiwaitami (czcicielami
Śiwy). Ale Wisznu i Śiwa są jednym i tym samym.
Wisznu jest przedstawiany z muszlą, dyskiem, maczugą i kwiatem lotosu w swoich czterech
dłoniach. Muszla jest symbolem dźwięku, dysk - czasu, maczuga - siły, a lotos - serca. On jest panem
dźwięku, czasu, siły i serc wszystkich istot. Podobnie, Śiwa trzyma w rękach damaru (bęben) i triśulę
(trójząb). Damaru oznacza tu dźwięk, a triśula - trzy formy czasu. On jest panem czasu i dźwięku. Obaj
są tym samym, jedynie ich imiona i postaci są różne.
Jedynie ciasne umysły tworzą różnice
Oto przykład, odnoszący się do tradycji indyjskiej. Zarówno wisznuici, jak i śiwaici odwiedzają
Tirupati. Jest tam tylko jeden Bóg. Siwaici nazywają Go Wenkateśwarą, a wisznuici nazywają Go
Wenkataramaną. Może byd różnica w tym, co obie grupy czują, ale Bóg jest jeden. Ludzie stwarzają
różnice, aby zaspokoid swoje małostkowe umysły.
Weźmy inny przykład. Śiwa nazywany jest Paśupati - panem paśów, czyli istot. Istoty to
jednostki obdarzone umysłem. Wisznu jest nazywany Gopalą - Panem krów, czyli istot. W
rzeczywistości, oba te imiona oznaczają to samo. Jedynie ciasne umysły tworzą różnice. Ograniczeni
ludzie nigdy nie osiągną wyższych stanów, niezależnie od tego, jakie praktyki by podejmowali i jak
długo je wykonywali. Powinniśmy rozpoznawad jednośd w wielości. Oto prawdziwa duchowośd. Ty
sam jesteś Bogiem. Jak długo nie znasz tej prawdy, tak długo jesteś dżiwą (jednostką); kiedy ją
poznasz, staniesz się dewą (Bogiem).
Moc wiary i poddania się
Słuchaliśmy dzisiaj Anila Kumara, mówiącego z radością o oddaniu i doświadczeniach
wielbicieli w Japonii, Tajlandii i Hong Kongu. Niektórzy myślą: ci ludzie z tak odległych krajów mają w
sobie takie żarliwe oddanie i tak wiele doświadczają. Jak to jest, że my, będąc przez długi czas tak
blisko Swamiego, nie doznajemy tego? W rzeczywistości Swami nie obdarza ich żadnym dodatkowym
współczuciem. Bóg odpowiada stosownie do czyjejś wiary. To ich wiara jest odpowiedzialna za to
wszystko.
Oczywiście są dobre i złe rzeczy, zarówno tu, jak i tam. Jednak z powodu dużego oddalenia
rozwijają oni w sobie żarliwsze oddanie i uczucie poddania się Bogu. Intensywne uczucia pozostają
trwałe we wszystkich okolicznościach. Kiedy jednak oddanie nie jest mocne, staje się niestabilne. Oto
przykład. Na poboczu drogi rosną potężne drzewa. Pozostają zielone pomimo głodu i suszy. W
pobliżu, po przeciwnej stronie drogi, jest pole ryżowe. Musicie podlewad je co dzieo. Jeśli nie
podlejecie go przez jeden dzieo, wyschnie. Głupcy mogą spytad: "Ryż na polu wysycha, jeśli przez
jeden dzieo nie dostanie wody. Jak to jest, że tamte drzewa pozostają zielone nawet podczas długiej
suszy?". Jaka jest tego przyczyna? Korzenie tego drzewa zapuściły się głęboko w ziemię, do poziomu,
gdzie jest woda, tymczasem korzenie ryżu pozostają na powierzchni.
Ludzie nie mają stałej i głębokiej wiary, są jak pole ryżu. Wiara jest naszym oddechem.
Codziennie słuchacie przemówieo Swamiego, ale nie czerpiecie z nich żadnej korzyści. Ale są tacy, co
usłyszą tylko raz, a pozostają mocni w wierze na zawsze. Anil Kumar wygłasza mowy w całych Indiach.
Jego przemówienia są bardzo atrakcyjne i barwne. Ale jego małpi umysł nieustannie skacze. Czasami
wątpi on w to, co sam mówi. Żeby usunąd jego wątpliwości, wysłałem go do Tokio. Pojechał i zobaczył
6
oddanie tamtejszych wielbicieli. Pojął, że to zasługa ich wiary. Wszystkie trudności zaczynają się,
kiedy chwieje się czyjaś wiara.
Prahlada kochał Hari (Boga), zaś jego ojciec Hiranjakaśipu nienawidził Hari. Ojciec spierał się i
zaprzeczał istnieniu Boga, natomiast syn dowodził Jego istnienia. Kto ochronił Prahladę, kiedy
strącono go z góry w przepaśd? Ochroniła go jego wiara, a nie Wisznu. Jego wiara przybrała postad
Wisznu.
Boskośd we wszystkich formach - zdarzenie z Śirdi
Pewnego razu w Śirdi, Lakszmibai Śinde poprosiła Babę, żeby odwiedził ich dom i spożył tam
posiłek. Baba przychylił się do jej prośby i obiecał przyjśd w odwiedziny. Przygotowała wszystko na
przyjście Baby i czekała w pogotowiu. Ale Baba o umówionej godzinie nie przybył. Nałożyła jedzenie
na talerz, podeszła do obrazu Baby i powiedziała: "Babo, dlaczego wystawiasz mnie na śmiesznośd?
Oprócz mojego upokorzenia, zostaniesz sam nazwany kłamcą, jeśli nie przyjdziesz. Dlaczego
kłamiesz? Powinieneś dotrzymywad słowa!".
W międzyczasie do domu wszedł jakiś pies i zaczął jeśd jedzenie z talerza dla Baby. Kiedy
obróciła się, aby zobaczyd, co się dzieje, ujrzała tego psa. Rozgniewała się, pobiła psa kijem i
wypędziła go z domu. Była bardzo smutna, że pożywienie podane Bogu zostało zjedzone przez
jakiegoś psa. Nazajutrz poszła do Baby i zawołała: "Babo, czy nie powinieneś dotrzymywad swego
słowa? Dlaczego nie mówisz prawdy?". Baba rozgniewał się i krzyknął na nią: "Saitanie, a po co
miałbym kłamad?" W Śirdi, Baba używał często słowa "saitan"; teraz Swami używa słowa
"dunnapotu" (bawół w języku telugu). Baba ciągnął dalej gniewnie: "Nie ma potrzeby, żebym kłamał,
nawet gdyby miało ci to dad zadowolenie. Moją istotą jest prawda, ale nie potrafisz jej rozpoznad z
powodu ciasnoty umysłu. Zakładasz, że Sai Baba jest tylko tą postacią o wzroście pięciu i pół stopy.
Wszystkie postaci są moje! Ty nie masz szerokich horyzontów. Jesteś ograniczona. Ten pies był mną.
Ja jestem wewnętrznym mieszkaocem wszystkich istot".
Bóg może przyjśd w dowolnej postaci
Boskością jest to, co utożsamia się z wszystkimi postaciami. Ograniczenie boskości do
jednego ciała i opieranie całego naszego oddania na takim założeniu, świadczy o ciasnocie myślenia.
Bóg może przyjśd w dowolnej postaci. Wszystkie formy są Jego. Swami mówi coś jakiemuś chłopcu,
może powiedzied coś do Anila Kumara, może przesład wiadomośd przez kogokolwiek. Ktoś może
umrzed od ukąszenia węża, ktoś inny zginąd od uderzenia pioruna, a jeszcze ktoś, na skutek
poślizgnięcia i upadku. Ludzie mogą myśled: Dlaczego umarł w ten sposób? Dlaczego Bóg go nie
ochronił?" Ale węże i pioruny zostały posłane przez Boga. Są niczym innym jak posłaocami Boga.
Zbudowaliśmy tu Szpital Superspecjalistyczny. Dlaczego to zrobiliśmy? Ludzie cierpią od
rozlicznych chorób. Trudno oczekiwad od każdego, żeby rozwinął w sobie boskie uczucia oddania i
poddania się. Niektórzy mają wiarę w lekarstwa, inni w operacje, a jeszcze inni w lekarzy. Czy to
weranda, czy hotel, ważne żeby człowiek był w stanie tam się przespad. Podobnie tutaj, naszym
celem jest to, żeby ludzie pozbyli się dolegliwości, zyskali dobre zdrowie i żyli szczęśliwie. Wielu
ekspertów medycyny, jak dr Wenugopal i jego zespół z Delhi oraz zespół z Hajdarabadu wykonuje
operacje z wielkim oddaniem i poświęceniem. Co sprawia, że wszyscy ci ludzie przybywają tu i
przeprowadzają te operacje? Poza wiarą i oddaniem, dążą do tego, aby dawad wszystkim radośd.
Robią to z myślą o Swamim.
Wiara jest przyczyną braku lęku
7
Wcześniej operacja serca była bardzo przerażająca i ludzie drżeli, gdy miała ona nastąpid. Bali
się jej skutków. Pacjenci płakali sprawiając, że ich bliscy też płakali. Ale dzisiaj w Prasanthi Nilajam
operacja serca stała się tak łatwa, jak usunięcie ciernia ze stopy. Nikt się nie boi. To jest brak lęku!
Nawet małe dzieci przychodzą do naszego szpitala z uśmiechem na twarzach. Kiedy Swami
udał się do szpitala, jakaś mała dziewczynka, którą akurat operowano pozdrowiła go szerokim
uśmiechem. Nie było tam ani jej rodziców, ani krewnych, ale była pełna radości. Jaki jest tego
powód? Otoczenie, w którym przebywa. Ale to głównie jej wiara jest za to odpowiedzialna. Wszystko
odbywa się tam z wielką radością Każdy myśli, że jest to dziełem Boga. U tych, co tam pracują, nie ma
śladu ego.
Możemy kupid świeże warzywa na targowisku. Możemy ugotowad dobry sambar z dhalem,
tamaryndą, papryką chili i solą. Ale sambar okazał się zepsuty. Czy to wina soli, czy dhalu, czy
tamaryndy? Nie, to naczynie nie jest ocynowane. Operację można wykonad wydawszy setki tysięcy
rupii. Jeśli w tej pracy nie ma miłości i oddania, jest to jak gotowanie sambaru w nieocynowanym
garnku. Aby odnieśd powodzenie – wiara jest najważniejsza. To właśnie wiara lub brak wiary
odpowiadają za powodzenie bądź porażkę. Jeśli bez tej wiary wdasz się w kłótnię w imię oddania,
będzie to skutkiem tylko twojego ego i ostentacji.
Bóg jest jedynym guru
Ucieleśnienia boskiej miłości!
Jeśli chcecie zrozumied boskośd, powinniście mied silną wiarę w to, że boskośd jest wszędzie.
Nie ma takiego miejsca ani rzeczy, gdzie nie byłoby boskości. Guru Purnima oznacza księżyc w pełni,
bez żadnego uszczerbku czy braku. Księżyc to umysł. Gdy umysł jest zupełnie doskonały, rozsiewa
światło. Święta Guru Purnima nie obchodzi się przez chodzenie wokół guru i składanie mu ofiar. Co
jest prawdziwą ofiarą? Ofiara własnej miłości. Wiedzied, że Bóg istnieje wszędzie, jest prawdziwym
krążeniem wokół guru. Jeśli rozumiecie to wszystko, każdy dzieo będzie Guru Purnimą. Jest tylko
jeden guru i jest nim Bóg - nie ma żadnego innego guru. Kontemplujcie tego guru.
tłum. Grzegorz Leooczuk
red. BP
*Źródło: Sathya Sai Speaks, vol. 25/22; Sanathana Sarathi, VII/2010 ]
(is)
8