573660_karta_ch

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 1/7
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
TLENEK GLINU
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa chemiczna: tlenek glinu [Tritlenek glinu]
/Universal Polishing Paste/
Wzór chemiczny: Al2O3
Producent:
IVOCLAR VIVADENT AG, Bendererstrasse 2,FL-9494 Schaan,Liechtenstein
Dostawca:
IVOCLAR-VIVADENT Polska Sp. z o.o., Al. Jana Pawła II 78,00-175Warszawa
UŜytkownik:
Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składnik stwarzający zagroŜenie:
Nazwa chemiczna
% wag.
tritlenek glinu
100
Nr CAS
1344-28-1
Nr EINECS
215-691-6
Symbol
bezpieczeństwa (S)
22
3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ
Substancja nie jest niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.
ZagroŜenie poŜarowe: Substancja stała, pylista, niepalna. Nie stwarza Ŝadnego zagroŜenia
poŜarowego i wybuchowego.
ZagroŜenie toksykologiczne: Tritlenek glinu powodować moŜe lekkie podraŜnienie skóry i błon
śluzowych. Obraz rentgenograficzny nie wykazuje zmian chorobowych w płucach.
ZagroŜenie ekotoksykologiczne: Tritlenek glinu nie stwarza zagroŜenia dla Ŝycia lądowego i
wodnego. Nadmierna koncentracja pyłu moŜe draŜnić drogi oddechowe zwierząt lądowych.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego pyłem
tritlenku glinu środowiska. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym.
Zatrucie inhalacyjne:
1. UłoŜyć poszkodowaną osobę w pozycji leŜącej.
2. W przypadku wystąpienia takiej potrzeby - wykonać sztuczne oddychanie i zapewnić pomoc
lekarską.
Przyjęcie doustne:
1. Przepłukać usta. Podać 0,5 l wody do wypicia. U osoby przytomnej wywołać wymioty lub
wykonać płukanie Ŝołądka.
Tritlenek glinu
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
2.
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 2/7
TLENEK GLINU
Zapewnić spokój, leŜenie i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską.
Zanieczyszczenie oczu:
1. Przemyć skaŜone oczy większą ilością letniej wody przez 15 - 20 minut, przy wywiniętych
powiekach (usunąć przedtem szkła kontaktowe).
2. W przypadku konieczności zapewnić konsultację lekarza – okulisty..
Zanieczyszczenie skóry:
1. Zdjąć skaŜone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŜoną skórę, przemyć duŜą ilością wody a
następnie wodą z łagodnym mydłem.
2. Zasięgnąć porady dermatologa gdy wystąpi podraŜnienie skóry.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU:
ZagroŜenia poŜarowe:
Substancja nie palna. Nie stwarza zagroŜenia poŜarowego i
wybuchowego.
W przypadku poŜaru
sąsiednich obiektów
stosować:
• gaśnice CO2,
Zalecenia szczegółowe:
• gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC lub BC,
• gaśnice pianowe.
Nie jest zalecane stosowanie wody w przypadku gaszenia
obiektów w sąsiedztwie magazynowania tritlenku glinu. Podczas
kontaktu tritlenku glinu z wodą następuje wydzielanie znacznych
ilości ciepła reakcji.
Sprzęt ochronny straŜaków w Aparaty izolujące drogi oddechowe.
warunkach duŜego poŜaru:
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA
DO ŚRODOWISKA
Środki ochrony osobistej:
Ubrania robocze ze zwartej tkaniny, rękawice z tworzywa
powlekanego, buty robocze, okulary ochronne w szczelnej
obudowie, ochrony dróg oddechowych przed pyłami (filtr
cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Zalecenia szczegółowe:
Uszczelnić uszkodzone opakowania, zebrany ze środowiska
tritlenek glinu umieścić w opakowaniu zastępczym. Zebraną
substancję skierować do wtórnego zagospodarowania.
Zabezpieczenie środowiska:
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŜenia wód
powiadomić odpowiednie władze.
Metody utylizacji:
Na drodze składowania w wyznaczonym miejscu zgodnie z
wymogami rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie
szczegółowych zasad, usuwania wykorzystywania i unieszkodliwiania
odpadów niebezpiecznych.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie zatruciom:
Tritlenek glinu
Podczas wszelkich, wykonywanych czynności z tritlenkiem glinu
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 3/7
TLENEK GLINU
nie jeść, nie pić, nie zaŜywać lekarstw, unikać bezpośrednich
kontaktów z substancją, unikać wdychania pyłów, przestrzegać
zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony
osobistej.
Zalecenia szczególne
dotyczące magazynowania:
Wszelkie pomieszczenia magazynowe muszą być wentylowane.
Podłoga powinna być wykonana z materiału ceramicznego.
Magazynowanie:
Tritlenek glinu przechowywany jest w pomieszczeniach
zamkniętych, o dobrze uszczelnionej podłodze drewnianej, w
temperaturze 5-20oC i wilgotności 60-80%, w wielowarstwowych
workach papierowych, układanych w stosy na płaskich
podkładach drewnianych, z dala od ługów i sody. Zasady
magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania
z odpadami:
Za odpad moŜna uznać tritlenek glinu, który w Ŝadnej postaci nie
nadaje się do zagospodarowania.
8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania
i stosowania tritlenku glinu.
Ochrony osobiste
Ręce:
Rękawice z tworzywa powlekanego.
Oczy:
Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa
sztucznego).
Drogi oddechowe:
Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z
zawartością pyłu tritlenku glinu (filtr cząsteczkowy - oznaczonym
kolorem białym i symbolem P2).
Skóra i ciało:
Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Ochrony zbiorowe:
Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych.
Zdroiki w pobliŜu stanowisk pracy.
Inne informacje:
Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny
pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg
oddechowych z tritlenkiem glinu. Zanieczyszczone ubranie
wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić
ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie zaŜywać leków podczas
pracy. Na bieŜąco usuwać substancję, która wydostała się do
środowiska.
Zapobieganie zagroŜeniom:
Tam, gdzie występuje moŜliwość pojawienia się niebezpiecznych
stęŜeń pyłów, wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą.
NajwyŜsze dopuszczalne stęŜenie tritlenku glinu w środowisku pracy:
NDS (dymy)
Tritlenek glinu
-
2 mg/m3
NDS (pyły)
-
16 mg/m3
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 4/7
TLENEK GLINU
Metody oceny naraŜenia w środowisku pracy:
PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek.
Postanowienia ogólne.
PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne.
Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
9.1
9.2
9.3
9.4
9.6
Masa cząsteczkowa: 101,96 g/mol
Postać fizyczna, barwa, zapach: Tritlenek glinu w warunkach normalnych jest białym,
higroskopijnym proszkiem. W przyrodzie występuje jako twardy minerał w postaci
krystalicznej (korund), w postaci zbitej masy (szmergiel), w postaci hydratów (diaspor,
boksyt, gipsyt, hydragilit), w postaci kamieni szlachetnych (rubin, szafir, topaz). Tritlenek
glinu jest związkiem amfoterycznym, czyli reaguje zarówno z kwasami jak i zasadami.
Temperatura topnienia: 2050oC
Temperatura sublimacji: ok. 3300oC
Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Tritlenek glinu nie rozpuszcza
się w wodzie, dobrze zaś w mocnych kwasach.
Inne: Tritlenek glinu dobrze przewodzi ciepło, jest odporny na działanie czynników
chemicznych. Stosowany jest do spieków ceramicznych, korundowych materiałów
ogniotrwałych i elektroizolacyjnych, do wytwarzania metalicznego glinu, do wyrobu szkła.
Największe ilości tritlenku glinu zuŜywane są jednakŜe do otrzymywania metalicznego
glinu. W szkłach tritlenek glinu zachowuje swój podwójny charakter i występuje bądź jako
kwaśny tlenek szkłotwórczy zastępujący krzemionkę, bądź zwłaszcza w szkłach kwaśnych
- jako tlenek modyfikatora, mogący zastąpić tlenki grupy NO, np. tlenek wapnia. W
praktyce, tritlenek glinu najczęściej stosowany jest jako jeden ze składników naturalnych
surowców glinowych - glinokrzemianów. W polskim przemyśle szklarskim najczęściej
wykorzystywane są skalenie zawierające tritlenek glinu.
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność i reaktywność:
Właściwości korozyjne:
Tritlenek glinu przechowywany w warunkach normalnych jest
produktem stabilnym. Pod wpływem wilgoci ulega zbryleniu.
Brak
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stopień zagroŜenia wód: brak zagroŜenia.
Drogi naraŜenia:
Oczy
Skóra
tak
nie
SpoŜycie
Wdychanie pyłów
tak (większa ilość)
tak
Działanie miejscowe:
Wdychanie pyłów, par i aerozoli: Przy nadmiernym stęŜeniu pyłów tritlenku glinu w atmosferze
miejsca pracy pojawia się skrócenie oddechu z kaszlem. Pyły tritlenku glinu są wchłaniane przez
płuca stosunkowo szybko, powodując objawy podobne jak wskutek spoŜycia.
Tritlenek glinu
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 5/7
TLENEK GLINU
SpoŜycie większej ilości: Wystąpią objawy podraŜnienia błon śluzowych przewodu pokarmowego,
nudności, wymioty.
Kontakt ze skórą: W indywidualnych przypadkach moŜe wystąpić podraŜnienie, zaczerwienienie,
wysuszenie skóry.
Kontakt z oczami: MoŜe wystąpić podraŜnienie, pieczenie, zaczerwienienie i łzawienie.
Skutki zdrowotne naraŜenia ostrego: Następstwami nadmiernego wdychania pyłów tritlenku glinu
są: podraŜnienie błon śluzowych oczu i dróg oddechowych, znuŜenie, zawroty głowy, bóle głowy,
nudności, wymioty, bezsenność.
Skutki zdrowotnego naraŜenia przewlekłego: Osoby, które są chronicznie naraŜone na oddychanie
powietrzem z zawartością pyłów tritlenku glinu mogą uskarŜać się na podraŜnienia błon śluzowych,
bóle i zawroty głowy, problemy ze strony układu pokarmowego, wysuszenie skóry.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Tritlenek glinu w środowisku ulega stopniowemu przekształceniu się w wodorotlenek glinu i węglan
glinu – substancję naturalnie występującą.
Stopień zagroŜenia wód: zagroŜenie praktycznie nie występuje.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz
rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów
(Dz.U.112 poz. 1206).
Zawartość opakowania, wg:
rodzaju 06 13 99 – inne, nie wymienione odpady.
Sposób likwidacji D2: „Składowanie luzem na składowiskach otwartych w szczelnych
pojemnikach”.
Opakowania, wg:
rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,
rodzaju 15 01 04 - opakowania z metalu,
rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Tritlenek glinu nie podlega klasyfikacjom w ramach przepisów ADR, RID, IMDG-Kod oraz IATA
a tym samym ograniczeniom dotyczącym tych przepisów.
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Kartę wykonano zgodnie z:
•
•
•
•
Normą PN ISO 11014-1;1998 „Bezpieczeństwo chemiczne – Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów
chemicznych”.
Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC
Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania
informacji o materiałach niebezpiecznych.
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001r. (Dz.U. 11 poz. 84; 100 poz.1085;
123 poz.1350; 125 poz.1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002r. (Dz.U.142 poz.1187),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002r. w sprawie karty charakterystyki substancji
niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz.U.140 poz.1171),
Tritlenek glinu
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 6/7
TLENEK GLINU
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z
ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.129 poz. 1110),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 16 lipca 2002r. w sprawie oznakowania opakowań substancji
niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz.U. 140 poz.1173),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji
substancji i preparatów chemicznych (Dz.U. 140 poz.1172),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów
niebezpiecznych, których opakowania naleŜy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i
wyczuwalne dotykiem ostrzeŜenie o niebezpieczeństwie (Dz.U.140 poz.1174),
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty
charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz.U.142 poz.1194),
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998r. (Dz.U.79 poz.513) ze zmianą 2
stycznia 2001r. (Dz.U.4 poz.36) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników
szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,
Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996r.(Dz.U.121 poz.571) w sprawie czynników rakotwórczych
w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo naraŜonych na te czynniki,
Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998r.(Dz.U.55 poz.355) w sprawie dopuszczalnych wartości
stęŜeń substancji zanieczyszczających w powietrzu,
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 98r. (Dz.U.145 poz.942) i zmianą 05 marca
2001 (Dz.U.22 poz.251)w sprawie szczegółowych zasad, usuwania wykorzystywania i unieszkodliwiania
odpadów niebezpiecznych,
Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z
dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206),
Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego
Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (waŜnej od 01 lipca 2001r.),
Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana uŜytkownikowi
tritlenku glinu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do
wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
•
Niniejsza karta nie jest Ŝadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek
rodzaju ze strony dostawcy tritlenku glinu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakikolwiek zejście
śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub
niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału którego karta
dotyczy.
•
Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących
bezpiecznego stosowania wyrobu.
Tritlenek glinu
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Nazwa:
16.
Wydanie
Data wydania: 10.01.05
Strona /stron 7/7
TLENEK GLINU
INNE INFORMACJE
16.1 Chemiczne określenie produktu:
Tritlenek glinu
S 22
Symbole bezpieczeństwa
Nie wdychać pyłu.
Uwaga: UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu
spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowią opis
wymogów bezpieczeństwa uŜytkowania substancji. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność
za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie
stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŜytkownika. Karta charakterystyka nie moŜe być
traktowana jako gwarancja właściwości substancji.
*****
Tritlenek glinu