D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzezinach

Sygn. akt II K 189/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 grudnia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Sylwia Wierzbowska-Zimoń
Protokolant: stażysta Paulina Strzyżewska
przy udziale prokuratora: Piotra Janowskiego
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 9 września 2016r., 28 października 2016r., 10 listopada 2016r., 18 listopada
2016r., 28 grudnia 2016 r.
sprawy:
S. K.
s. M., Z. z domu M.
ur. (...) w m. B.
oskarżonego o to, że:
w okresie czasu od stycznia 2016r. do 9 lutego 2016r. w K. przy ul.(...) gm. K. pow. (...) woj. (...) w miejscu swojego
zamieszkania w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając bez wymaganego wpisu
do rejestru rozlewał napoje spirytusowe w ten sposób, że zakupiony uprzednio przez siebie spirytus po rozcieńczeniu z
wodą rozlewał do butelek o różnej pojemności z przeznaczeniem dalszej sprzedaży oraz sprzedawał napoje alkoholowe,
przy czym M. M. sprzedał alkohol 2 razy w ilości łącznej 0,7 l za kwotę 7 zł w wypadkach, kiedy jest to zabronione i
bez wymaganego zezwolenia ,
tj. o czyn z art. 44 ust 1 ustawy z dnia 18.10.2006r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz
rejestracji i ochronie oznaczeń graficznych napojów spirytusowych w zb . z art. 43 ust. 1 ustawy o
wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk
1. S. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 44 ust 1 ustawy
z dnia 18.10.2006r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie oznaczeń graficznych napojów
spirytusowych (Dz. U 2006 Nr 208 poz. 1539) w zb. z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26.10.1982r. o wychowaniu w
trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. 2012 1356 ze zm.) w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za
to na podstawie art. 44 ust 1 ustawy z dnia 18.10.2006r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie
oznaczeń graficznych napojów spirytusowych w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 20
(dwudziestu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 10 (dziesięć) złotych,
2. na podstawie art. 45§1 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej osiągniętej z
popełnionego przestępstwa przez S. K., to jest kwoty 7 (siedem) złotych,
3. na podstawie art. 45 ustawy z dnia 18.10.2006r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie
oznaczeń graficznych napojów spirytusowych orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego ujętego
po poz. 1 Drz. 117/16,
4. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 (trzydziestu) złotych tytułem kosztów sądowych,
zwalniając go z obowiązku ich uiszczenia w pozostałej części.
UZASADNIENIE
co do orzeczonej kary
Sąd Rejonowy ustalił, następujący stan faktyczny:
W okresie czasu od stycznia 2016r. do 9 lutego 2016r. w K. przy ul. (...) gm. K. pow. (...) woj. (...) w miejscu swojego
zamieszkania S. K. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając bez wymaganego
wpisu do rejestru rozlewał napoje spirytusowe w ten sposób, że zakupiony uprzednio przez siebie spirytus po
rozcieńczeniu z wodą rozlewał do butelek o różnej pojemności z przeznaczeniem dalszej sprzedaży oraz sprzedawał
napoje alkoholowe, przy czym M. M. sprzedał alkohol 2 razy w ilości łącznej 0,7 l za kwotę 7 zł w wypadkach, kiedy
jest to zabronione i bez wymaganego zezwolenia.
(dowody: zeznania M. M. – k. 5v., protokół przeszukania – k. 2 - 4 i 8 - 10,wykaz dowodów rzeczowych – k. 15, opinia
biegłego – k. 20 - 22).
Oskarżony S. K. ma 61 lat, uzyskał wykształcenie podstawowe i zawód malarza. Jest rozwiedziony i nie posiada
nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony uzyskuje rentę chorobową w wysokości 745 zł miesięcznie i nie ma innych
źródeł dochodów, ani majątku. S. K. choruje na choroby przewlekłe i porusza się na wózku inwalidzkim. Oskarżony
nigdy nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie i odwykowo. Nie był uprzednio karany.
(dowody: dane osobo poznawcze - k. 21,dane o karalności - k. 26, 30 i z akt sądowych – k. 25)
S. K. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o zebrany materiał dowodowy w postaci zeznań świadka M. M.
jak i funkcjonariuszy policji, którzy zatrzymali M. M. bezpośrednio po tym, jak kupił od oskarżonego alkohol, który
następnie posiadał przy sobie. W wyniku czynności procesowych przeprowadzono także badanie fizykochemiczne
zabezpieczonych płynów, które potwierdziło, iż zabezpieczona w sprawie ciecz to alkohol. Pozostałe dowody w postaci
danych o karalności i opinii zostały uznane za wiarygodne, żadna ze stron nie kwestionowała ich rzetelności.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzezinach z dnia 28 grudnia 2016r. w sprawie II K 189/16 S. K. uznano za winnego
popełnienia zarzucanego mu czynu, polegającego na tym, że w okresie czasu od stycznia 2016r. do 9 lutego 2016r. w K.
przy ul.(...), gmina K. powiat (...) województwo (...) - w miejscu swojego zamieszkania w krótkich odstępach czasu w
wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając bez wymaganego wpisu do rejestru rozlewał napoje spirytusowe w ten
sposób, że zakupiony uprzednio przez siebie spirytus po rozcieńczeniu z wodą rozlewał do butelek o różnej pojemności
z przeznaczeniem dalszej sprzedaży oraz sprzedawał napoje alkoholowe, przy czym M. M. sprzedał alkohol 2 razy w
ilości łącznej 0,7 l za kwotę 7 zł w wypadkach, kiedy jest to zabronione i bez wymaganego zezwolenia.
Sąd uznając, iż czyn oskarżonego wyczerpał dyspozycję czyn z art.44 ust 1 ustawy z dnia 18.10.2006r. o wyrobie
napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie oznaczeń graficznych napojów spirytusowych w zbiegu z art. 43
ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk,
na podstawie art. 44 ust 1 ustawy z dnia 18.10.2006r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie
oznaczeń graficznych napojów spirytusowych w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 20
stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na 10 złotych. Orzeczono przepadek korzyści majątkowej oraz
przepadek dowodów rzeczowych jak i zasądzono w części koszty sądowe.
Po wydaniu wyroku oskarżyciel publiczny złożył zapowiedź apelacji w zakresie orzeczonej wobec S. K. kary.
Czyn, o którego popełnienie S. K. jest oskarżony zagrożony jest alternatywnie karami grzywny, ograniczenia wolności
i pozbawienia wolności do roku.
Wymierzając karę Sąd brał pod uwagę postawę sprawcy i jego warunki osobiste. W ocenie Sądu, wymierzona kara
grzywny 20 stawek dziennych po 10 złotych stawka, jest karą wystarczającą dla wychowawczego oddziaływania na
oskarżonego oraz ukształtowania w nim przekonania, że zaatakowane przestępstwem dobro jest rzeczywiście prawnie
chronione. Kara grzywny ma swoją dolegliwością finansową uświadomić sprawcy stopień naganności popełnionego
czynu oraz fakt obowiązywania określonych wartości społecznych. Z uwagi na alternatywne zagrożenie karami
grzywny, ograniczenia wolności i pozbawienia wolności za przypisany sprawcy czyn, Sąd zastosował dyrektywę
wymiaru kary określoną w art. 58 § 1 kk, która nakazywała wymierzenie kary pozbawienia wolności tylko w
przypadku, gdy kary wolnościowe nie są w stanie spełnić celów kary. Ponieważ oskarżony nie był uprzednio karany,
należało poprzestać na finansowej dolegliwości za popełniony bezprawny występek, której wymiar uwzględnia przede
wszystkim fakt, iż jedyny alkohol, jaki ustalono, że sprzedał M. M. był w ilości niewielkiej, a związany z nim przepadek
korzyści sięgał zaledwie 7 złotych.
Jednocześnie wymiar kary grzywny został dostosowany do możliwości zarobkowych oskarżonego, który utrzymuje
rentę chorobową w niewielkiej wysokości, nie posiada żadnego majątku, a nadto jest osobą niepełnosprawną, tj.
poruszająca się na stałe na wózku inwalidzkim. Nadto ilość stawek dziennych, w ocenie Sądu jest adekwatny do
popełnionego czynu, w tym zarówno do ilości sprzedanego alkoholu, jak i zabezpieczonego w domu S. K. alkoholu,
która sięgał zaledwie dwóch jednolitrowych butelek. Oskarżony sprzedał niewielką ilość alkoholu i wysoce nieznacznej
wartości. Wybór innej kary – tj. kary ograniczenia wolności czy pozbawienia wolności nie pozwoliłby na osiągnięcie
celów kary. Oskarżony jest schorowaną osobą poruszającą się na wózku inwalidzkim, a więc wykonanie kary w formie
nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne czy w formie izolacyjnej nie byłoby możliwe.
Nadto, mając na uwadze skromne możliwości finansowe S. K. i zobowiązania związane z niniejszym wyrokiem, Sąd
na podstawie art. 624 § 1 kpk uznał, ze zobowiązując, go do uiszczenia kosztów sądowych w całości, zostałby narażony
na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.