10 listopad 2007 - MIEJSKA PORADNIA PSYCHOLOGICZNO

Transkrypt

10 listopad 2007 - MIEJSKA PORADNIA PSYCHOLOGICZNO
Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
ul. Morska 43, tel.: 343 01 99
Red. Aleksandra Danielewicz, Danuta Lewandowska
POCZYTAJCIE MAMO, TATO! 80 (listopad 2007)
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Rodzic czy prokurator
Sama nie wiem, co mam robić – żaliła się przyjaciółce pani Anna. Ostatnio w ogóle
nie mogę się porozumieć z moim Piotrkiem. Pamiętasz, jakie to było miłe, wesołe dziecko?
Kiedy był w przedszkolu, mogliśmy śmiać się razem, gadać o byle czym, było fajnie. Odkąd
jest w szkole, wszystko się zmieniło i jest coraz gorzej. Teraz ledwie wejdę do jego pokoju
zaraz się denerwuje, pyta, co znowu zrobiłem źle, co narozrabiałem tym razem. I powtarza, że
ja ciągle krzyczę, czepiam się o wszystko, nie wiem, co mam robić.. – zaaferowana
wymachiwała rękoma. Koleżanka zapytała: A co zwykle robisz, kiedy wchodzisz do jego
pokoju? W odpowiedzi usłyszała natychmiast. Wchodzisz? Tam nie da się wejść! Nawet sobie
nie wyobrażasz jaki tam bałagan, muszę mu natychmiast zwrócić uwagę , żeby uporządkował
ten chlew! No i od razu jest awantura, a przecież mam rację… Przyjaciółka pytała dalej - No
to powiedz, o czym rozmawiacie, kiedy wróci ze szkoły. Pani Anna nadal wzburzona
odpowiedziała - Pytam, czy dostał jedynkę, czy może wpisali mu uwagę, bo do niego wszystko
jest podobne. Muszę pilnować jego nauki, bo sam na pewno o to nie zadba. Koleżanka zadała
następne pytanie - Rozmawiacie podczas wspólnych posiłków? Odpowiedź padła znów bardzo
szybko - Ostatnio Piotrek unika jak ognia siadania ze mną przy stole. Albo nie jest głodny,
albo zjadł wcześniej. Ale często zostawia po sobie taki bałagan w kuchni, że muszę mu
zwrócić uwagę, żeby posprzątał, bo nie można z nim wytrzymać... Koleżanka pokręciła głową
- Mówisz mu czasem jakieś dobre słowo? –pani Anna się zdziwiła - No coś ty, przecież kiedy
zrobi coś dobrze- a nie powiem - czasem robi coś dobrze - to jest jego obowiązek, a ja nie
będę chwalić go za to, że wypełnia swoje obowiązki. Ja muszę się włączyć wtedy, kiedy robi
coś źle. Już naprawdę nie mogę z nim wytrzymać... Przyjaciółka popatrzyła na nią uważnie Wiesz co, ja z kolei nie rozumiem, jak on z Tobą wytrzymuje. Święty by nie wytrzymał. I wiesz
co, postaw się na chwilę w jego sytuacji. – pani Anna zbita z tropu patrzyła na mówiącą dalej
przyjaciółkę – Podobałoby Ci się, gdyby na Ciebie stale ktoś krzyczał, dobrego słowa nie
powiedział, wiecznie szukał tylko tego, co zrobiłaś źle? Zaczęłabyś się zastanawiać, czy to
mama czy prokurator…Pani Anna otworzyła szeroko oczy - Ojej, nigdy tak nie myślałam –
zdziwiła się.
Ciekawe, ilu z nas nigdy tak nie myśli. A to jest proste – powiedz swojemu dziecku
codziennie kilka dobrych słów – zauważ, co zrobiło dobrze, na czas, prawidłowo, pochwal je
za to, powiedz, że cieszysz się, że to zrobiło. Twoje dobre słowo poprowadzi je przez
spokojniejsze, bardziej udane życie.
Aleksandra Danielewicz
Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
ul. Morska 43, tel.: 343 01 99
Red. Aleksandra Danielewicz, Danuta Lewandowska
POCZYTAJCIE MAMO, TATO! 80 (listopad 2007)
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Przybliżamy terminologię fachowców
Rodzice podczas pobytu z dzieckiem w poradni na badaniu stykają się z nową
terminologią, która może być dla nich mało zrozumiała bądź niejasna. Mimo starań
pracowników poradni, rodzice przejęci całą sytuacją mają prawo nie zapamiętać wszystkich
wyjaśnień i często nowego dla nich słownictwa. Stąd warto przybliżyć najczęściej używane
terminy.
Diagnoza psychologiczna – określenie to może odnosić się po pierwsze do czynności
wykonywanych przez psychologa w celu wyjaśnienia nieprawidłowego funkcjonowania
dziecka, jak też określać efekt końcowy pracy czyli opis i wyjaśnienie zaburzeń przez
wskazanie ich przyczyn i mechanizmów psychologicznych.
Rozwój psychoruchowy dziecka – jest to proces rozwoju, w którym motoryka jest ściśle
związana z psychiką. Jeśli rozwój poszczególnych sfer odbywa się w jednakowym tempie
mówimy o rozwoju harmonijnym. Natomiast, jeśli poszczególne sfery rozwijają się w innym
tempie, to mówimy o nieharmonijności w rozwoju (opóźnieniu lub przyśpieszeniu).
Poziom rozwoju intelektualnego – jest to ilościowe określenie ogólnych zdolności dziecka
do rozwiązywania nowych problemów, samodzielnego myślenia, a także nabytej już wiedzy i
umiejętności.
Upośledzenie umysłowe – stan charakteryzujący się istotnie niższym od przeciętnego
ogólnym poziomem funkcjonowania intelektualnego i zaburzeniami w zakresie
przystosowania się. Zaburzenia w przystosowaniu się przejawiają się trudnościami w uczeniu
się i przystosowaniu społecznym.
Lateralizacja – dominacja po jednej stronie ciała narządów ruchu (ręki i nogi) i zmysłu (oka,
ucha.) Jeśli wszystkie dominujące narządy i zmysły usytuowane są po jednej stronie ciała
mówimy o lateralizacji ustalonej: prawo– lub lewostronnej. Jeśli jest to zróżnicowane, to
mówimy o lateralizacji skrzyżowanej, a w przypadku braku dominacji wymienionych
narządów lateralizacji nieustalonej. Objawy zaburzonej lateralizacji to między innymi:
mylenie liter o podobnych kształtach, przestawianie liter, zmienianie ich kolejności,
opuszczanie lub dodawanie liter.
Za miesiąc ciąg dalszy fachowej terminologii.
Joanna Jóźwiak