doc31 maja
download 
Reklamacja Transkrypt
31 maja
Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie 31 maja 2009 nr 316 (746) Słowo Dla Życia „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Z Ewangelii według św. Jana 20,19-23 Pismo Święte wielokrotnie wskazuje na stwórczą moc Ducha Świętego. Trzecia Osoba Trójcy Świętej obecna jest w historii zbawienia od początku. Duch Boży unosił się nad wodami w chwili stworzenia świata. Jego tchnienie obecne jest we wszystkim, co żyje. Stwórcza moc Ducha objawia się także w podtrzymywaniu tego świata w istnieniu. Dzięki Duchowi Świętemu odnawia się także nasza dusza (chrzest, sakrament pokuty i pojednania). Odnowienie oblicza ziemi dokonuje się dzięki Duchowi Świętemu we wszystkich wymiarach począwszy od materialnego po duchowy. W ten sposób możemy bardziej rozumieć stwierdzenie św. Pawła o „bólach rodzenia”, których doznaje stworzenie. Tradycja Zielonych Świąt, jak pobożność ludowa określa Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, wskazuje na „ekologiczny” charakter tego święta. Ekologia w rozumieniu chrześcijańskim nie widzi przyrody jako celu samego w sobie, dlatego nie czyni przyrody przedmiotem kultu. Chrześcijanie odkrywają przyrodę jako bardzo ważny element integralnego planu Bożego w drodze ku zbawieniu. W tym planie przyroda poddana jest i dana człowiekowi, aby mu służyła. Człowiek nie ma prawa wykorzystywać ją bezmyślnie i niszczyć, popełnia wówczas grzech przeciwko mocy stwórczej Boga. Troska o życie to również troska o przyrodę, nasze naturalne środowisko życia. Człowiek niszcząc przyrodę, niszczymy siebie. MODLITWA DO DUCHA ŚWIĘTEGO Duchu Święty – Twoje tchnienie Niech poruszy me sumienie A wysiłki i starania Dobroć Twoja niech osłania Oświeć światłem wielkiej mocy Żebrzącego w sercu nocy Wspomóż – proszę – Duchu Święty Tajemnicą osłonięty Tak niewiele ja pojmuję Tak się we mnie coś buntuje Przerwij – proszę – to błąkanie Wola Twoja niech się stanie Anna Nosek Dziecko – nasz skarb Dziecko jest zawsze nowym objawieniem życia danego człowiekowi przez Stwórcę. Dziecko jest przyszłością społeczeństwa. Należy czuwać, aby dobro dziecka było zawsze stawiane na pierwszym miejscu. Jan Paweł II Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił tego, co się pragnie. Paulo Coelho Kto nigdy nie był dzieckiem, nie może stać się dorosłym. Charles Chaplin W środę 3 czerwca obchodzimy imieniny naszego kapłana: ks. Leszka Kruczka Z tej okazji życzmy czcigodnemu solenizantowi Błogosławieństwa Bożego w pracy duszpasterskiej i artystycznej, dużo radości w tym co robi oraz opieki Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Zapewniamy o modlitwie i pamięci. Najważniejszy obowiązek wobec dzieci, to dać im szczęście. Alen Baxton Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat. Janusz Korczak Redakcja. Opr. Magdalena D. 2 3 PIELGRZYMKA DZIĘKCZYNNA DZIECI I KOMUNIJNYCH 25 maja w godzinach porannych wyruszyła z ul. Pułaskiego pielgrzymka dziękczynna za dar I Komunii w naszej parafii. W pielgrzymce wzięło udział 22 dzieci, pięcioro opiekunów (na czele z s. Anitą i Panią wychowawczynią klasy II b Małgorzatą Gofroń) oraz 19 rodziców i najbliższych osób z rodzin dzieci. W planach pielgrzymki znalazły się dwa wyjątkowe miejsca. Pierwsze to klasztor Ojców Karmelitów Bosych w Wadowicach. Drugie miejsce to sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski w Szczyrku. Do Wadowic przybyliśmy o godzinie 10.30. W klasztorze Ojców Karmelitów wyróżniają się cztery sprawy związane z tym miejscem: Pierwsza – jest to sanktuarium diecezjalne propagujące kult św. Józefa (obraz znajdujący się w ołtarzu głównym i słynący łaskami został szczególnie podkreślony przez dar Jana Pawła II – pierścień rybaka); Druga sprawa – przed obrazem Matki Bożej Szkaplerznej wielu pielgrzymów powierza swoje sprawy dotyczące życia duchowego i modlitwy osobistej, tu wielu ludzi przyjmuje szkaplerz znak przynależności do rodziny karmelitańskiej (Jan Paweł II jako kilkunastoletni chłopiec przyjął szkaplerz w tym właśnie miejscu. Nasz wielki rodak nosił szkaplerz przez 4 całe życie i swój szkaplerz ofiarował do tego sanktuarium – szkaplerz JPII znajduje się w wadowickim klasztorze w pięknej oprawie obok obrazu Matki Bożej Szkaplerznej). Trzecia sprawa – to pamięć o wielki reformatorze zakonu karmelitańskiego w Polsce – św. Rafale Kalinowskim. Św. Rafał zbudował klasztor w Wadowicach i tam również zmarł w 1907, a pochowany został w pięknie położonym klasztorze w Czernej. Św. Rafał jest patronem życia duchowego i wychowania patriotycznego. Czwarta sprawa to – położenie klasztoru na wzgórzu z którego rozpościera się piękny widok na Wadowice. Miejsce to gromadzi wielu ludzi na dni skupienia, aby w spokoju odnowić swoje siły duchowe. W Wadowicach wszystkie dzieci pierwszo-komunijne obecne na pielgrzymce oraz wielu rodziców przyjęło szkaplerze, zawierzając Matce Bożej swoją przyjaźń z Panem Jezusem. Z Wadowic pielgrzymka udała się do Szczyrku. Sanktuarium Matki Bożej Szczyrkowskiej było głównym celem naszej duchowej wyprawy. Szczyrk piękna miejscowość turystyczna położona w Beskidzie Żywieckim. Jest to również miejsce wielu pielgrzymek z całej Polski do sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski na Górce. Sanktuarium znajduje się w połowie szlaku turystycznego prowadzącego z centrum Szczyrku na górę Klimczok. Droga do sanktuarium wiedzie prze piękny bukowy las. Na przełomie XIX i XX wieku młoda dziewczyna Julianna zobaczyła piękną postać Matki Bożej. Matka Boża zachęcała dziewczynkę, aby w tym miejscu ludzie wielbili imię Boże. Od niewielkiej polany leśnej i kapliczki zawieszonej na drzewie bukowym oraz bijącego z ziemi źródła, miejsce to stało się oazą duchową, którą odwiedzają tysiące pielgrzymów i turystów. Ze stopni sanktuarium rozpościera się piękny widok na górę Skrzyczne. W sanktuarium od września 2008r. czczony jest koronowany koronami papieskimi (przez kardynała Stanisława Dziwisz) obraz Matki Bożej. Opiekę duchową nad sanktuarium sprawują Księża Salezjanie. W tym wyjątkowym miejscu o godzinie 14.00 odprawiliśmy Mszę Świętą (dzieci ubrane w stroje pierwszo-komunijne brały czynny udział w liturgii, czytając Pismo Święte i śpiewając pieśni). Mszy przewodniczył ks. proboszcz Jan Dubas, homilię wygłosił ks. kustosz sanktuarium w Szczyrku nasz Dębnicki rodak ks. mgr Marek Dąbek. Po Eucharystii uczestnicy udali się na posiłek do Domu Pielgrzyma, gdzie powitał nas gospodarz tego miejsca, były proboszcz w naszej parafii ks. Tadeusz Chorwat. Po obiedzie wyruszyliśmy na szlak turystyczny w kierunku Klimczoka. Wracając z dwugodzinnej wycieczki zastaliśmy, przygotowane przez rodziców i ks. Tadeusza Szamarę salezjanina odpowiedzialnego za przyjmowanie gości w sanktuarium, ognisko przy którym wesoło podsumowaliśmy bogaty w przeżycia dzień. Zakończeniem dnia była wspólna modlitwa przy grocie Matki Bożej ze słowami litanii Loretańskiej i szczególnie dedykowana modlitwa za wszystkie mamy. Do Krakowa wróciliśmy, bezpiecznie prowadzeni przez pana kierowcę, tuż przed 21.00. Powrotowi towarzyszył śpiew piosenek przeznaczonych na różne okazje i wykonywanych w różnych językach (czasem kończyło się śpiew piosenki na więcej niż dwóch zwrotkach). Pielgrzymka przebiegła w pięknej atmosferze jak przystało na dziękczynienie za tak wspaniały dar jak uroczyste I Komunijne rozpoczęcie budowania przyjaźni z Panem Jezusem na całe życie. 5 Kącik dla dzieci Zapowiedziane przez Chrystusa w Ewangelii i opisane w Dziejach Apostolskich jako zstąpienie Ducha Świętego (w postaci ognistych płomieni i gwałtownego wiatru) na zebranych w Wieczerniku Apostołów i Maryję odbyło się pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu. Znakiem niezwykłości tego wydarzenia było mężne głoszenie wiary przez Apostołów we wszystkich językach współczesnego im świata, nawet za cenę życia. Pomimo wielu ludzkich słabości, a nawet grzechów Duch Święty ciągle ożywia Kościół, szczerze przed błędem w wierze i prowadzi drogą świętości. Jednym ze sposobów wielkanocnej celebracji Zesłania Ducha Świętego jest czuwanie, które przeżywa wiele wspólnot. KRZYŻÓWKA 1 1. Letnia przerwa w nauce 2. W niej zapisane są dzieje 3. Brat taty 4. Inna nazwa lekcji religii 5. Nieśmiertelna w człowieku 6. Godzina w szkole 7. Człowiek któremu Bóg obiecał liczne potomstwo 8. Miejsce w którym się spowiadamy 9. Jezus porównuje nasze połączenie z Nim do krzewu… 10. Ważniejszy od księdza 6 2 3 4 5 6 7 8 9 10 7 DZIEŃ SKUPIENIA W oczekiwaniu na „Zesłanie Ducha Świętego” modlimy się: Nie dopuść abyśmy się kierowali duchem świata, który prowadzi do grzechu, lecz pozwolili się prowadzić Duchowi Świętemu, który pochodzi od Ciebie. Właśnie w tym Duchu poszukiwania tego, co w górze, szukając pokoju i jedności nasza wspólnota „Siloe” uczestniczyła w dniu skupienia w Czernej w klasztorze Karmelitów Bosych. Nazwa pochodzi od pustelników z góry Karmel w Palestynie, którzy wzorowali swoje życie na postaci proroka Eliasza. Zamieszkały przez 8 pustelników eremickich klasztor, został konsekrowany w 1640r. Na terenie klasztoru znajduje się również źródełko św. Eliasza, jak i rzeka płynąca nieopodal również nazwana jest „Eliaszówką”. Ale to, co najbardziej przyciąga pielgrzymów, to cudowny obraz Matki Bożej Szkaplerznej namalowany przez Pawła Gołębiewskiego w XVIII wieku. I oczywiście postać św. Rafała Kalinowskiego, którego szczątki sa zachowane w sarkofagu w kaplicy jego imienia. Ciepły majowy dzień niewiele po dziewiątej dotarliśmy do celu. Od razu uderza niezwykłość tego miejsca. Nie tylko przez swoje urokliwe położenie i bujna przyrodę, ale przede wszystkim przez obecność świętości do której wszyscy dążymy, której poszukujemy, budujemy, również przez trwanie we wspólnocie modlitewnej „Siloe”. Szukajcie tego co w górze: mówi Pan. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie skarb twój, tam i będzie serce twoje. (Mt 6,19-21) Po zapoznaniu się z tym miejscem jego historią i świętością, udajemy się na eucharystię, której przewodniczy ks. Janusz Goraj, koordynator naszej wspólnoty. Wygłoszona homilia na tę okazję była bardzo budująca i jednocząca naszą wspólnotę. Po eucharystii miłe spotkanie z ks. Wojciechem Krawczykiem, przyjacielem naszej wspólnoty, który również 9 DZIEŃ SKUPIENIA był ze swoimi seminarzystami na dniu skupienia. Następnie udajemy się na drogę krzyżową, która jest usytuowana trochę powyżej klasztoru w lesie. Pamiętam, że byliśmy tam na tamtym miejscu z ks. Edwardem Lisowkim, ówczesnym naszym opiekunem. I tym razem Droga Krzyżowa, była bardzo przejmująca. Zaangażowana cała wspólnota w prowadzenie tej Drogi Krzyżowej bardzo ją przeżyła. Panie naucz nas modlić się… Kiedy się modlicie, mówcie: … i przebacz nam nasze grzechy 10 bo i my przebaczamy każdemu kto nam zawini: i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie (Łk 11, 1b-4). Teraz jeszcze pamiątkowe zdjęcia i udajemy się na agapę. Na skraju lasu przy drewnianych stolikach, wszyscy razem pełni ducha i radości, zasiadamy do posiłku. Każdy wykłada prowiant na stół biesiadny i zaczyna się prawdziwa uczta, a nasze dwie solenizantki Zosie, częstują słodyczami. Nie ustajemy przy tym w trwaniu na modlitwie w radości i dziękczynieniu, śpiewając wesołe religijne piosenki. Krótkie wspomnienie o. Rafała Kalinowskiego, który jest postacią fascynującą. Dowiadujemy się, że był nauczycielem bł. Augusta Czartoryskiego salezjanina. Jego tragiczne losy sprawią, że otworzy się na Boga i Jego działanie do tego stopnia, aby wyrzec się wszystkiego i wstąpić do zakonu. To tylko się ma, co się wycierpi, są to jego słowa, lub oprócz modlitwy nic nie mam. Można byłoby o tym świętym wiele pisać. Ja zapamiętałam list, który przeczytałam w muzeum. Jest to świadectwo pewnego kapłana: Pewnego dnia wracając z podróży, zaobserwowałem dziwne zjawisko. Ludzie na stacji zaczęli klękać i szeptać jeden do drugiego: święty, święty -– odwracam się i widzę postać Rafała Kalinowskiego… Jeszcze koronka do miłosierdzia Bożego o godz. 15:00 w kaplicy, krótkie rozważanie i szczęśliwy powrót do domu. Zofia Sołtysik 11 JAN PAWEŁ II SŁYSZAŁEŚ? Opr. Maria Kantor DOMINUM ET VIVIFICANTEM O Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata (fragmenty) 7. Duch Święty a czas Kościoła 25. „Kiedy zaś dopełniło się dzieło, którego wykonanie Ojciec powierzył Synowi na ziemi (por. J 17, 4), zesłany został w dzień Zielonych Świąt Duch Święty, aby Kościół ustawicznie uświęcał, i aby w ten sposób wierzący mieli przez Chrystusa w jednym Duchu dostęp do Ojca (por. Ef 2, 18). On to właśnie jest Duchem życia, czyli źródłem wody tryskającej na żywot wieczny (por. J 4, 14; 7, 38-39); przez Niego Ojciec ożywia ludzi umarłych na skutek grzechu, zanim śmiertelne ich ciała wskrzesi w Chrystusie (por. Rz 8, 10-11)” W ten sposób Sobór Watykański II mówi o narodzinach Kościoła w dniu Pięćdziesiątnicy. Wydarzenie Zielonych Świąt stanowi definitywne ujawnienie tego, co dokonało się w tymże samym Wieczerniku już w niedzielę wielkanocną. Chrystus zmartwychwstały przyszedł i „przyniósł” Apostołom Ducha Świętego. Dał im Go, mówiąc: „Weźmijcie 12 Ducha Świętego!”. To, co wówczas zostało dokonane w ukryciu Wieczernika „przy drzwiach zamkniętych” — to z kolei, w dniu Pięćdziesiątnicy, zostaje objawione na zewnątrz, wobec ludzi. Drzwi Wieczernika otwierają się i Apostołowie wychodzą do mieszkańców i pielgrzymów zgromadzonych w Jerozolimie z okazji święta, aby dawać świadectwo o Chrystusie w mocy Ducha Świętego. W ten sposób wypełnia się zapowiedź: „On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (J 15, 26 n.). Czytamy w innym dokumencie Vaticanum II: „Bez wątpienia Duch Święty działał już na świecie, nim jeszcze Chrystus został uwielbiony. W dniu jednak Zielonych Świąt zstąpił na uczniów, aby pozostać z nimi na zawsze; Kościół zaś publicznie ujawnił się wobec tłumów i zaczęło się rozszerzanie Ewangelii wśród narodów przez głoszenie słowa Bożego”. Czas Kościoła rozpoczął się wraz z „przyjściem”, czyli zesłaniem Ducha Świętego na Apostołów, zgromadzonych w jerozolimskim Wieczerniku wespół z Maryją, Matką Pana (por. Dz 1, 14). Czas Kościoła rozpoczął się z chwilą, gdy owe obietnice i zapowiedzi, które tak wyraźnie odnosiły się do Pocieszyciela, do Ducha Prawdy, zaczęły z całą mocą i oczywistością wypełniać się na Apostołach, przesądzając o narodzeniu się Kościoła. Mówią o tym w wielkiej obfitości i w wielu miejscach Dzieje Apostolskie. Wynika z nich, że według świadomości pierwszej wspólnoty, której wiarę wyraża św. Łukasz, Duch Święty objął niewidzialne — a równocześnie poniekąd „wyczuwalne” — kierownictwo tych, którzy po odejściu Pana głęboko przeżywali osierocenie. Wraz z przyjściem Ducha Świętego poczuli się zdolni do tego, aby wypełniać powierzone im posłannictwo. Poczuli się mężni. To właśnie sprawił w nich Duch Święty i nieustannie sprawia w Kościele poprzez ich następców. Łaska Ducha Świętego bowiem, której Apostołowie udzielili przez włożenie rąk swym pomocnikom, jest w dalszym ciągu przekazywana w konsekracji biskupiej. Biskupi następnie w sakramencie kapłaństwa czynią uczestnikami tego duchowego daru świętych szafarzy i troszczą się o to, by przez sakrament bierzmowania zostali nią umocnieni wszyscy odrodzeni z wody i Ducha; w ten sposób, można powiedzieć, trwa w Kościele łaska Pięćdziesiątnicy. Mówi Sobór: „Duch Święty mieszka w Kościele, a także w sercach wiernych, jak w świątyni (por. 1 Kor 3, 16; 6, 19); w nich przemawia i daje świadectwo przybrania za synów (por. Ga 4, 6; Rz 8, 15-16. 26). Prowadząc Kościół do wszelkiej prawdy (por. J 16, 13) i jednocząc we wspólnocie (in communione) i w posłudze, uposaża go w rozmaite dary hierarchiczne oraz charyzmatyczne i przy ich pomocy nim kieruje oraz owocami swoimi go przyozdabia (por. Ef 4, 11-12; 1 Kor 12, 4; Ga 5, 22). Mocą Ewangelii utrzymuje Kościół w ciągłej młodości, ustawicznie go odnawia i do doskonałego zjednoczenia z Oblubieńcem prowadzi”. 26. Przytoczone teksty z soborowej Konstytucji Lumen gentium mówią o tym, jak rozpoczął się — wraz z przyjściem Ducha Świętego — czas Kościoła. Równocześnie świadczą 13 JAN PAWEŁ II – SŁYSZAŁEŚ? one o tym, że ten czas: czas Kościoła — trwa. Trwa poprzez stulecia i pokolenia. W naszym wieku, kiedy ludzkość przybliżyła się do kresu drugiego tysiąclecia po Chrystusie, ów czas Kościoła wyraził się w osób szczególny właśnie poprzez Sobór Watykański II jako sobór naszego stulecia. Wiadomo, że był to sobór w szczególnej mierze „eklezjologiczny”: sobór na temat Kościoła. Równocześnie zaś nauczanie tego soboru jest gruntownie „pneumatologiczne”: przeniknięte prawda o Duchu Świętym jako duszy Kościoła. Można powiedzieć, że w swoim bogatym nauczaniu zawarł Sobór Watykański II to wszystko, i to właśnie co „Duch mówi do Kościołów” (por. Ap 2, 29; 3, 6. 13. 22) na obecnym etapie historii zbawienia. Idąc za przewodnictwem Ducha Prawdy i dając wraz z Nim świadectwo, stał się Sobór szczególnym potwierdzeniem obecności Ducha Świętego — Pocieszyciela. Stał się w naszej trudnej epoce nowym poniekąd Jego „uobecnieniem”. W świetle tego przekonania lepiej rozumiemy wielkie znaczenie wszystkich poczynań zmierzający do urzeczywistnienia Vaticanum II, jego nauki oraz jego orientacji o charakterze pastoralnym i ekumenicznym. W tym znaczeniu również zasługują na szczególne podkreślenie dalsze Zgromadzenia 14 Synodu Biskupów, które zmierzają do tego, aby owoce prawdy i miłości — autentyczne owoce Duch Świętego — stały się trwałym dobrem Ludu Bożego w jego ziemskim pielgrzymowaniu poprzez wieki. Nieodzowna jest ta praca Kościoła, zmierzająca do sprawdzenia i ugruntowania tych zbawczych owoców ducha, które stały się udziałem Soboru. W tym celu trzeba je dokładnie „odróżniać” od wszystkiego, co może pochodzić przede wszystkim od „władcy tego świata” (por. J 12, 31; 14, 30; 16, 11). Odróżnienie owo szczególnie jest potrzebne w urzeczywistnianiu dzieła Soboru, który tak szeroko otworzył się wobec świata współczesnego, jak o tym świadczą podstawowe Konstytucje soborowe: Gaudium et spes i Lumen gentium. Czytamy w Konstytucji duszpasterskiej: „Wspólnota (uczniów Chrystusowych) składa się z ludzi, którzy zespoleni w Chrystusie prowadzeni są przez Ducha Świętego w swym pielgrzymowaniu do Królestwa Ojca i przyjęli orędzie zbawienia, aby przedstawiać je wszystkim. Z tego powodu czuje się ona naprawdę ściśle złączona z rodzajem ludzkim i jego historią”. „Kościół naprawdę wie, że sam Bóg, któremu służy, odpowiada najgłębszym pragnieniom serca ludzkiego, którego pokarmy ziemskie nigdy w pełni nie nasycą”. „Duch Boży (...) przedziwną opatrznością kieruje biegiem czasu i odnawia oblicze ziemi 65. Owo tchnienie życia Bożego, Duch Święty, daje o sobie znać — w swej najprostszej i najpowszechniejszej zarazem postaci — w modlitwie. Piękna i zbawienna jest myśl, że gdziekolwiek ktoś modli się na świecie, tam jest Duch Święty, ożywcze tchnienie modlitwy. Piękna i zbawienna jest myśl, że jak szeroko rozprzestrzenia się modlitwa na całym okręgu ziemi, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i działanie Ducha Świętego, który „tchnie” modlitwę w serce człowieka w całej niezmierzonej gamie różnych sytuacji i warunków, raz sprzyjających, raz przeciwnych życiu duchowemu i religijnemu. Wiele razy pod działaniem Ducha Świętego modlitwa płynie z serca człowieka pomimo zakazów i prześladowań, a nawet wbrew oficjalnym oświadczeniom o areligijnym czy wręcz ateistycznym charakterze życia publicznego. Modlitwa pozostaje zawsze głosem wszystkich, którzy pozornie nie mają głosu, a w głosie tym rozlega się zawsze owo „donośne wołanie” Chrystusa, o którym mówi List do Hebrajczyków (por. Hbr 5, 7). Modlitwa jest też objawieniem owej głębi, jaka właściwa jest sercu człowieka: głębi, która jest od Boga i tylko Bóg może ją wypełnić właśnie Duchem Świętym. Czytamy u św. Łukasza: „Jeżeli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą!” (Łk 11, 13). Duch Święty jest darem, który przychodzi do serca ludzkiego wraz z modlitwą. W modlitwie objawia się On przede wszystkim jako Dar, „przychodzi bowiem z pomocą naszej słabości”. Św. Paweł rozwija wspaniale tę myśl w Liście do Rzymian, kiedy pisze: „Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8, 26). Tak więc Duch Święty nie tylko sprawia, że się modlimy, ale prowadzi nas wewnętrznie na modlitwie, uzupełniając naszą nieumiejętność modlenia się. Jest On obecny w naszej modlitwie i nadaje ludzkiej czynności modlenia się Boski wymiar. W ten sposób „Ten, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą” (Rz 8, 27). Modlitwa staje się za sprawą Ducha Świętego coraz dojrzalszym wyrazem nowego człowieka, który przez nią uczestniczy w życiu Boga. 15 MODLITWA DO DUCHA ŚWIĘTEGO DZIĘKUJĘ PROSZĘ Duchu Święty, proszę Cię o dar Mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych, o dar Rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej, o dar Umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary, o dar Rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował, o dar Męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać, o dar Pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością, o dar Bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża… Modlitwę tę, uzupełnioną po każdym wezwaniu o Ojcze nasz i Zdrowaś Mario Ojciec Święty Jan Paweł II odmawiał codziennie, jak wspomina ks. Arcybiskup Mieczysław Mokrzycki w swojej książce Najbardziej lubił wtorki wydanej w 2008r (ks. Mokrzycki był przez ostatnich 9 lat drugim sekretarzem Ojca Świętego Jana Pawła II). Nauczył Go tej modlitwy ojciec, gdy Karol był ministrantem i nie zapomniał jej, gdy został następcą św. Piotra. Modlitwa ta została opublikowana w grudniu 2007r. w tygodniku Powszechnym z odręcznej notatki papieża. Opr. Magdalena D. 16 Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie opisanej dla kogo pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej. Prosimy: Oferujemy: • wszystkie zbędne w domu rzeczy typu: odzież, obuwie, artykuły gospodarstwa domowego, ręczniki, firanki, zasłony, meble, koce, zabawki dla dzieci, sprzęt sportowy, itp., • odzież dziecięcą i młodzieżową, • odzież dla dorosłych, Dziękujemy za: • wszystkie przekazane rzeczy, Z okazji Imienin Księdza Leszka Kruczka składamy Solenizantowi moc najserdeczniejszych życzeń. Niech Matka Boża Wspomożenia Wiernych otacza płaszczem swojej opieki każdego dnia w zdrowiu i radości, by codziennie iść dalej drogą powołania kapłańskiego i artystycznego. Życzymy by prace tworzone pod natchnieniem Ducha Świętego, przenikały do serc wszystkich ludzi i kierowały je do Boga. Z podziękowaniem za bardzo życzliwą, troskliwą i rzetelną opiekę nad dziełami charytatywnymi Parafii składa wdzięczny Zespół Charytatywny, który emanujące ciepło od Opiekuna zanosi do domów podopiecznych jak i swoich. Serdeczne Bóg Zapłać. Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez Kancelarię Parafialną lub zakrystię lub panie w punkcie odzieży tel.: 0-12-266-71-89, 601 182 038, 510 500 519. Przyjmowanie rzeczy odbywa się w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do 18.00. Prosimy o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych. 17 TYDZIEŃ W MODLITWIE 31 V 2009 Niedziela Zesłania Ducha Świętego, Czyt.: Dz 2, 1-11; Ps 104, 1ab i 24ac. 29bc-30. 31 i 34; 1 Kor 12, 3b-7. 12-13; J 20, 19-23; · Dziękczynno · błagalna do Ducha 700 Świętego z wyrazami uwielbienia za dotychczasowe łaski oraz prośbą o błogosławieństwo na każdy dzień dla ofiarodawcy, 830 · w int. śp. Heleny i Władysława (gregoriańska), 1000 · w int. śp. Eugeniusza w 33 rocz. śm., · w int. śp. Danuty i Kazimierza Woźniaków, 1130 · w intencji Parafian, · w intencji Julii, o zdrowie, błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych oraz siłę dla rodziców, 1300 · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), · w int. śp. Grzegorza Jakubasa, 1700 · nabożeństwo majowe, 1800 · w intencji Jana i całej rodziny, dziękczynno · błagalna o dalsze łaski, 1 VI 2009 Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła Czyt.: Rdz 3, 9-15, 20; Ps 87, 1-3. 5-6; Dz 1, 12-14; J 2, 1-11; 700 · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), · w int. śp. Heleny i Władysława (gregoriańska), · w int. śp. Zofii i Jana oraz ich dzieci, · w int. śp. Zofii, Stanisława i Bogdana, · w intencji Magdaleny Stelmach, o zdrowie, błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych z okazji 27 rocz. urodzin, 800 · w int. śp. Zofii, Kamili i Zofii, 1800 · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów (gregoriańska), · w int. śp. Zofii i Andrzeja, · w intencji Danuty i Piotra oraz ich dziecka, o zdrowie i błogosławieństwo Boże, 1830 · nabożeństwo czerwcowe, 18 2 VI 2009 Czyt.: Tb 2, 10-23; Ps 112, 1-2. 7-8. 9; Mk 12, 13-17; 700 · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), · w int. śp. Heleny i Władysława (gregoriańska), · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów (gregoriańska), · w int. śp. Marysi Nowogrodzkiej, 800 o spokój duszy, 1800 · w int. śp. Lidii, Janiny i Edmunda, · w int. śp. Grzegorza Jakubasa, 1830 · nabożeństwo czerwcowe, 4 VI 2009 Czyt.: Tb 6, 10-11a; 7, 1. 9-17; 8, 4-10 Wlg; Ps 128, 1-2. 3. 4-5; Mk 12, 28b-34; 700 · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), · w int. śp. Jana i Wojciecha, · w int. śp. Jana Wożnego w 13 rocz. śm., · w intencji fundatorów obrazu Miłosierdzia Bożego oraz wszystkich czcicieli, · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów 800 (gregoriańska), 1800 · w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza i o nowe powołania, · w int. śp. Felicji, Jana, Michała, Romana i Stefana, 1830 · nabożeństwo czerwcowe, 6 VI 2009 Czyt.: Tb 12, 1. 5-15. 20 Wlg; Ps 13, 2. 6. 7; Mk 12, 38-44; 700 · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), · w int. śp. zmarłych z rodzin Gorywodów i Kowali, · w intencji syna, córki i całej rodziny, o błogosławieństwo Boże i potrzebne łaski przez przyczynę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów 800 (gregoriańska), 1800 · w int. śp. Wiesława Sobeckiego w 4 rocz. śm. oraz zmarłych z rodziny, · w int. śp. Alojzego Kusia w 9 rocz. śm. i żony Marii od córki Marii, 1830 · nabożeństwo czerwcowe, 3 VI 2009 Wspomnienie świętych męczenników Karola Lwangi i Towarzyszy, Czyt.: Tb 3, 1-11. 24-25 Wlg; Ps 25, 2-3. 4-5. 6-7bc. 8-9; Mk 12, 18-27; 700 · w intencji ks. Leszka Kruczka, o zdrowie i błogosławieństwo Boże, · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), · w int. śp. Marii i Wasyla, 800 · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów (gregoriańska), 1800 · w intencji próśb i podziękowań do Matki Bożej, · w intencji Katarzyny, o dary Ducha Świętego i mądry wybór drogi życiowej w dniu 18 urodzin, · w intencji ks. Leszka Kruczka, o moc Ducha Świętego i obfitość darów Bożych w życiu kapłańskim i w pomnażaniu dobra dla osób potrzebujących pomocy z naszej parafii, w dniu imienin od Zespołu Charytatywnego, 1830 · nabożeństwo czerwcowe, 5 VI 2009 Wspomnienie św. Bonifacego, biskupa i męczennika, Czyt.: Tb 11, 5-17; Ps 146, 1-2 i 6c. 7-8. 9-10; Mk 12, 35-37; 700 · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów (gregoriańska), · Dziękczynna z prośbą o pomoc w dalszym prowadzeniu trudnej sprawy, · w int. śp. zmarłych z rodziny Michnickich, · w intencji Heleny, o zdrowie i potrzebne łaski, 800 · o zdrowie i błogosławieństwo Boże w rodzinie, 1630 · 1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego, 1800 · w int. śp. Antoniny Apostolik (greg.), 1830 · nabożeństwo czerwcowe, 7 VI 2009 – 10 Niedziela Zwykła, Uroczystość Trójcy Przenajświętszej Czyt.: Pwt 4, 32-34; 39-40; Ps 33, 4-5. 6 i 9. 18-19. 20 i 22; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20; 700 · w intencji syna Wiesława, o błogosławieństwo Boże i potrzebne łaski w dniu imienin, · w int. śp. Mieczysława w 7 rocz. śm., 830 · w int. śp. Andrzeja i Antoniego w 15 rocz. śm. Cieślików, · w int. śp. Juliusza, Janiny i Stanisława, · w int. śp. zmarłych członków Żywego Różańca, aby Pan Ojciec Miłosierdzia obdarzył ich nagrodą nieba, 1000 · w int. śp. Jana i Bronisławy Klichów (gregoriańska), 1130 · w intencji Parafian, 1300 · w int. śp. Antoniny Apostolik (gregoriańska), 1700 · nabożeństwo czerwcowe, 1800 · w int. śp. Kazimierza i Zofii Batków, 19 OGŁOSZENIAPARAFIALNE ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO 31 1. Przeżywamy uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Dziś uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Uroczystość dzisiejsza kończy okres wielkanocny. Dziękujemy organizatorom i uczestnikom czuwania modlitewnego w wigilę dzisiejszej Uroczystości. W czarwcu zapraszamy na nabożeństwa czerwcowe odprawiane: w niedzielę o 17.00, a w tygodniu bezpośrednio po Mszy świętej wieczornej ok. godziny 18.30. 2. Taca przyszłej niedzieli przeznaczona będzie na spłatę instalacji odgromowej na naszym kościele. Dziś po każdej Mszy świętej przed naszym kościołem kwestują członkowie Hospicjum św. Łazarza w Krakowie. Za tydzień zbiórka do puszek przeznaczona będzie na budowę świątyni opatrzności Bożej w Warszawie. 3. 6 czerwca Akcja Katolicka organizuje jednodniową pielgrzymkę do sanktuariów w: Leśniowie, Gidlach i do Częstochowy. Koszt pielgrzymki 30 zł od osoby. Zostało jeszcze kilka wolnych miejsc. Zapisy na pielgrzymkę prowadzone są w księgarni parafialnej lub w zakrystii. Wyjazd na pielgrzymkę o godzinie 6.30 spod naszego kościoła, powrót z pielgrzymki planowany jest na godzinę 18.30. Spotkanie Rady Parafialnej odbędzie się 6 czerwca na Łosiówce o godzinie 19.30. 4. W poniedziałek 1 czerwca przypada święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła. W tym dniu wszystkie dzieci otaczamy modlitwą i z okazji ich MAJA 2009 święta, życzymy dzieciom codziennej opieki Bożej, miłości bliskich i wytwałego pomnażania osobistych talentów. 5. W czwartek 4 czerwca o godzinie 17.00 Miejski Ośrodek pomocy Społecznej w Krakowie zaprasza mieszkańców naszej parafii na spotkanie zatytułowane: „Nie żyję tylko dla siebie”. Na spotkaniu poruszone zostaną sprawy związane z występowaniem przemocy domowej. Spotkanie odbędzie się w podziemiach naszego kościoła. Szczegółowe informacje znajdują się na plakatach wywieszonych w gablotach. 6. W tym tygodniu przypadają pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. W piątek rano udamy się z posługą sakramentalną do chorych. Spowiedź dla dzieci od 16.00. Msza św. z ich udziałem o 16.30. W sobotę o 8.00, w kaplicy Matki Bożej, odprawimy Mszę św. z udzielenim Sakramentu Chorych. 7. W przyszłą niedzielę przeżywać będziemy uroczystość Najświętszej Trójcy. W kaplicy przy ul Twardowskiego przypada odpust. Msza święta odpustowa z tej okazji w kaplicy będzie odprawiona 7 czerwca o godzinie 1800. Przypominamy, że w Archidiecezji Krakowskiej w najbliższą niedzielę skończy się okres spowiedzi i Komunii św. wielkanocnej. O 17.00 zapraszamy na zmianę tajemnic Żywego Różańca i nabożeństwo czerwcowe. Redakcja: ks. Jan Dubas SDB proboszcz Ks. Jan Dubas, Teresa Flanek, Magdalena Dudek, Maria Kantor, Łukasz Kamieński, Łukasz Pilarczyk, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras tel. (012) 269 16 18 Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/ 20 koszt.wydania 0,90 zł
