SEKCJA 1 - ekos.gda.pl
Transkrypt
SEKCJA 1 - ekos.gda.pl
KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Strona/stron: 1/10 SEKCJA 1: Identyfikacja substancji i identyfikacja przedsiębiorstwa 1.1. Identyfikator produktu SIARKOWODÓR Nr Indeksowy 016-001-00-4 CAS 7783-06-4 WE 231-977-3 Nr rejestracyjny REACH 1.2. Istotne zidentyfikowane zastosowania substancji lub odradzane 1.3. Dane dotyczące dostawcy karty charakterystyki 1.4. Numer telefonu alarmowego mieszaniny oraz zastosowania SEKCJA 2: Identyfikacja zagrożeń 2.1. Klasyfikacja substancji Klasyfikacja zgodnie z Rozporządzeniem 1272/2008 (CLP) Substancja została zaklasyfikowana jako stwarzająca zagrożenie. Flam. Gas 1 – Gaz łatwopalny, kategoria zagrożeń 1 H220 Skrajnie łatwopalny gaz. Press. Gas – gaz pod ciśnieniem (skroplony) H280 Zawiera gaz pod ciśnieniem; może wybuchnąć wskutek ogrzania. Acute Tox. 2 – Toksyczność ostra, kategoria zagrożeń 2 H330 Wdychanie grozi śmiercią. Aquatic Acute 1 – Ostre zagrożenie dla środowiska wodnego, kategoria zagrożenia 1 H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. Klasyfikacja zgodnie z Dyrektywą 67/548/EWG (DSD) Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna. F+ WYSOCE ŁATWOPALNY T+ BARDZO TOKSYCZNY N NIEBEZPIECZNY DLA ŚRODOWISKA. R 12 Wysoce łatwopalny R 26 Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe. R 50 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. 2.2. Elementy oznakowania Substancja została oznakowana zgodnie z rozporządzeniem WE 1272/2008 Hasło ostrzegawcze Piktogramy NIEBEZPIECZEŃSTWO GHS02 GHS04 GHS06 Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia H220 Skrajnie łatwopalny gaz. H280 Zawiera gaz pod ciśnieniem; może wybuchnąć wskutek ogrzania. GHS09 KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Strona/stron: 2/10 H330 Wdychanie grozi śmiercią. H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. Zwroty wskazujące środki ostrożności Zapobieganie P210 P260 P271 P273 P281 P284 Reagowanie P304 + P340 P310 P320 Przechowywanie P405 P410 + P403 Usuwanie P501 2.3. Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. Nie wdychać gazu. Stosować wyłącznie na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym miejscu. Unikać wprowadzania do środowiska. Stosować wymagane środki ochrony indywidualnej. W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/… Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie). Przechowywać pod zamknięciem. Chronić przed światłem słonecznym. wentylowanym miejscu. Przechowywać w dobrze Zawartość/Pojemnik usuwać do składowisk substancji niebezpiecznych. Inne zagrożenia Siarkowodór jest trującym, palnym, bezbarwnym gazem. Siarkowodór ma szczególnie charakterystyczny, odrażający zapach "zgniłych jaj". Zapachu tego nie można traktować jako ostrzegającego o zagrożeniu, gdyż siarkowodór przy wysokich stężeniach powoduje uszkodzenie zmysłu węchu. Wdychanie tego gazu w wysokim stężeniu może prowadzić do utraty przytomności, śpiączki i śmierci. Bezpośredni kontakt z gazem skroplonym może spowodować odmrożenia. Siarkowodór stwarza bezpośrednie zagrożenie, gdyż zmieszany z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Gaz jest cięższy od powietrza i może rozprzestrzeniać się na duże odległości. Możliwy jest zapłon na odległość. Kontakt z cieczą (lub kontakt z szybko uwalniającym się gazem) może spowodować odmrożenia SEKCJA 3: Skład/informacja o składnikach 3.1. Substancje Charakter chemiczny: substancja nieorganiczna, gaz w warunkach normalnych. Nazwa substancji siarkowodór Wzór cząsteczkowy: Wzór strukturalny: Identyfikator Nr indeksowy. 016-001-00-4 CAS 7783-06-4 WE 231-977-3 H2S % wag <100 KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Strona/stron: 3/10 SEKCJA 4: Środki pierwszej pomocy 4.1. 4.2. 4.3. Opis środków pierwszej pomocy Drogi narażenia: Drogi oddechowe, drogi pokarmowe, kontakt ze skórą, kontakt z oczami. Następstwa wdychania: Wdychanie wysokich stężeń siarkowodoru może powodować zawroty głowy, bóle głowy i nudności. Narażenie na wyższe stężenia może spowodować zatrzymanie oddychania, śpiączki lub utraty przytomności. Przebywanie w środowisku narażenia więcej niż 30 minut w stężeniu większym niż 600 ppm być śmiertelne. Przewlekle wdychanie gazu o niskim stężeniu może powodować czasowego wyłączenia reakcji na gas siarkowodorowy, tak że zapach nie będzie efektywnie rozpoznawalny przez organizm. Wysokie narażenie na gas, które nie spowodowało śmierci, może doprowadzić do utraty pamięci, paraliż mięsni twarzy lub uszkodzenia tkanki nerwowej. Zapewnić dopływ świeżego powietrza. Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji leżącej. Zastosować sztuczne oddychanie w przypadku zaburzeń w oddychaniu. W przypadku utraty przytomności ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej do transportu. Zapewnić spokój i ciepło. Natychmiast wezwać pomoc lekarską. Następstwa połknięcia: Mało prawdopodobne. Kontakt z oczami: Przemyć zanieczyszczone oczy większą ilością wody przez 15-20 minut przy wywiniętych powiekach. Zapewnić pomoc okulisty. Możliwość wystąpienia stanu zapalnego i podrażnienia oczu przy bardzo niskim stężeniu gazu w powietrzu (mniej niż 10ppm). Przebywanie w środowisku narażenia na gas dłuższej niż kilka godzin może prowadzić do podrażnienia, łzawienia i pieczenia oczu. Koncentracja powyżej 50ppm powoduje intensywne łzawienie, zaburzenie widzenia i ból oczu w skutek działania promieni słonecznych. Dłuższe przebywanie w strefie narażenia może powodować trwałe uszkodzenie wzroku. Kontakt ze skórą: Gaz może być drażniący dla skóry. Bezpośredni kontakt z szybko ulatniającym się gazem (pod wysokim ciśnieniem) może spowodować odmrożenia. Objawy odmrożenia to zmiana barwy skóry na białą lub szaro - żółtą. Natychmiast zdjąć zanieczyszczone ubranie. Natychmiast zmyć wodą i mydłem, dobrze spłukać. Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem. W przypadku gdy podrażnienie skóry nie przemija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Najważniejsze ostre i opóźnione objawy oraz skutki narażenia Brak danych. Wskazania dotyczące wszelkiej natychmiastowej pomocy lekarskiej i szczególnego postępowania z poszkodowanym W miejscu pracy powinny być dostępne środki umożliwiające natychmiastową pomoc przedlekarską. Osoby udzielające pierwszej pomocy powinny posiadać rękawiczki medyczne SEKCJA 5: Postępowanie w przypadku pożaru 5.1. Środki gaśnicze Odpowiednie środki gaśnicze: Stosować środki w zależności od natury i rozmiaru pożaru. KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 5.2. 5.3. Data aktualizacji: Strona/stron: 4/10 Niewłaściwe środki gaśnicze: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się substancji. Szczególne zagrożenia związane z substancją lub mieszaniną Produkty spalania: Podczas spalania tworzą się toksyczne gazy, pary i dymy. Mieszaniny wybuchowe: W sprzyjających warunkach termicznych, pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza i gromadzą się przy powierzchni. Informacje dla straży pożarnej Gaszenie pożaru Stosować standardowe metody gaszenia pożarów chemicznych. Opary strącać rozproszonymi strumieniami wody. Sprzęt ochronny strażaków: Ubrania odporne na działanie wysokich temperatur. Niezależne aparaty izolujące drogi oddechowe. Stosować eksplozymetr. SEKCJA 6: Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska 6.1. 6.2. 6.3. 6.4. Indywidualne środki ostrożności, wyposażenie ochronne i procedury w sytuacjach awaryjnych Osoby udzielające pomocy powinny posiadać odzież ochronną z materiału naturalnego, rękawice ochronne z tworzywa odpornego na siarkowodór, szczelne okulary ochronne oraz ochrony dróg oddechowych w razie potrzeby, W przypadku niezamierzonego wydostania się do środowiska nakazać opuszczenie osobom postronnym obszaru działań ratowniczych. Środki ostrożności w zakresie ochrony środowiska Nie dopuścić do zanieczyszczenia środowiska. W przypadku poważnej awarii, powiadomić odpowiednie władze administracyjne i kontrolne oraz organizacje ratownicze. Metody i materiały zapobiegające rozprzestrzenianiu się skażenia i służące do usuwania skażenia Usunąć wszelkie potencjalne źródła zapłonu. Nie palić Zabezpieczyć miejsce uszkodzenia. Wietrzyć zagrożony obszar i unikać wdychania oparów. W przypadku wydostania się substancji do środowiska, ostrzec użytkowników. Należy monitorować poziom siarkowodoru w środowisku. Probówki kartometryczne służą do wykrywania obecności siarkowodoru. Atmosfera w strefie użytkowania musi mieć co najmniej 19,5 % tlenu, zanim personel wejdzie w strefę narażenia siarkowodoru. Odniesienia do innych sekcji Ochrony osobiste: sekcja 8 Metody unieszkodliwiania: sekcja 13. SEKCJA 7: Postępowanie z substancjami i mieszaninami oraz ich magazynowanie 7.1. Środki ostrożności dotyczące bezpiecznego postępowania Zalecenia podczas wykonywania czynności z substancją: Nie dopuścić do powstawania i rozprzestrzenianiu się pożaru, Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z siarkowodorem. Nie wdychać gazu. Obowiązek stosowania ochron osobistych. Zapobiegać jakimkolwiek bezpośrednim kontaktom. Stosować przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Dokładnie umyć wodą po jakimkolwiek kontakcie. Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem. KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 7.2. 7.3. Data aktualizacji: Strona/stron: 5/10 Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy. Przed przerwami w pracy wymyć ręce i twarz. Warunki bezpiecznego magazynowania, łącznie z informacjami dotyczącymi wszelkich wzajemnych niezgodności Nie dotyczy W razie potrzeby zapoznać się z treścią karty charakterystyki. Szczególne zastosowanie(-a) końcowe Brak danych SEKCJA 8: Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej 8.1. Parametry dotyczące kontroli Krajowe wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń w środowisku pracy, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 czerwca 2014 r. (Dz.U. 2014 poz. 817) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. 8.2. SUBSTANCJA IDENTYFIKATOR siarkowodór Indeks. 016-001-00-4 CAS 7783-06-4 WE 231-977-3 NDS 3 (mg/m ) 10 NDSCh 3 (mg/m ) 20 NDSP 3 (mg/m ) - Kontrola narażenia Stosowne techniczne środki kontroli Wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą, gdy występuje możliwość pojawienia się wybuchowych stężeń gazów, par lub aerozoli pochodzących z substancji Wydajna wentylacja na stanowiskach pracy. Indywidualne środki ochrony, Ochrona oczu lub twarzy Stosować okulary ochronne w szczelnej obudowie zgodnie normą PN-EN:166:2005. Ochrona skóry Ochrona rąk Rękawice z tworzywa nitrylowego. Materiał rękawic dobierać uwzględniając czas przebicia, szybkość przenikania i degradację. Zaleca się regularną zmianę rękawic i natychmiastową ich wymianę, w przypadku wystąpienia j oznak ich zużycia, uszkodzenia (rozerwania, przedziurawienia) lub zmiany w wyglądzie (kolorze, elastyczności, kształcie). Stosować krem ochronny na nieosłonięte części ciała. Ochrona ciała Kompletny ubiór zabezpieczający przeciwko chemikaliom, Rodzaj wyposażenia ochronnego musi być dobrany odpowiednio do stężenia i ilości niebezpiecznej substancji w konkretnym środowisku pracy. Ochrona dróg oddechowych W normalnych warunkach pracy nie jest wymagana. W przypadku zagrożenia w atmosferze z oparami substancji stosować niezależne ochrony dróg oddechowych. Ochrony dróg oddechowych z filtrami zgodnie PN-EN 149:2001. Kontrola narażenia środowiska Unikać wydostania sie gazu do atmosfery. Ogólne wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny. Pracownicy stykający się w pracy z siarkowodorem powinni zostać dokładnie przeszkoleni w zasadach i metodach ewakuacji oraz w użyciu sprzętu ochrony osobistej, takiego jak okulary ochronne, maski przeciwgazowe, ubrania ochronne, natryski, myjki do płukania oczu, hydranty, wyjścia bezpieczeństwa oraz wyposażenie pierwszej pomocy. Wszystkie urządzenia techniczne muszą być stale kontrolowane w celu zapobiegania wypadkom. KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Wszystkie zawory muszą rozszczelnienia instalacji. być dokładnie oznakowane Strona/stron: 6/10 w celu uniknięcia przypadkowego SEKCJA 9: Właściwości fizyczne i chemiczne 9.1. 9.2. Informacje na temat podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych Wygląd: W warunkach normalnych siarkowodór jest silnie trującym, bezbarwnym gazem. Zapach: Odrażający zapach zgniłych jaj. Zapach jest bardzo silny i wyraźnie odczuwalny nawet w bardzo dużym rozcieńczeniu 1:100 000 (1cm3 H2S na 100 dm3 powietrza). W wyższych stężeniach ma zapach odrażająco słodkawy. Zapachu tego nie odczuwa się już po krótkim czasie przebywania w atmosferze stężonego gazu, ponieważ nerw węchowy ulega wówczas porażeniu. Próg zapachu: 0,0007-0,2 pH: 4,5 g/l H2O/20oC Temperatura topnienia/krzepnięcia: -85,6oC Temperatura wrzenia: -60,2oC Temperatura zapłonu: Brak danych. Szybkość parowania: Brak danych. Palność (ciała stałego, gazu); Łatwopalny. Górna/dolna granica palności lub 4,3-45,4% obj. (60-650 g/m3) górna/dolna granica wybuchowości: Prężność par: 18100 hPa Gęstość par: 1,19 Gęstość względna: 1,5355 g/dm3 Rozpuszczalność: Siarkowodór dobrze rozpuszcza się w wodzie (4 g/l w 20oC), tworząc wodę siarkowodorową o właściwościach kwasowych, Współczynnik podziału: nNie dotyczy. oktanol/woda: Temperatura samozapłonu: 270oC Temperatura rozkładu: Nie dotyczy. Lepkość: Nie dotyczy. Właściwości wybuchowe: Nie dotyczy. Właściwości utleniające: Brak danych. Inne informacje Masa cząsteczkowa: 34,08 g/mol SEKCJA 10: Stabilność i reaktywność 10.1. 10.2. 10.3. 10.4. 10.5. Reaktywność Siarkowodór jest substancją reaktywną chemicznie. Gwałtownie, a nawet wybuchowo, reaguje z tlenkami halogenów, nadtlenkami, dymiącym kwasem azotowym. Dezaktywuje wiele katalizatorów stosowanych w przemyśle. Stabilność chemiczna Wybucha po zmieszaniu z substancjami utleniającymi. Możliwość występowania niebezpiecznych reakcji Właściwości korozyjne:. Wyraźne w środowisku kwaśnym. Zauważalne w obecności wilgoci. Warunki, których należy unikać Unikać jakichkolwiek kontaktów. Materiały niezgodne KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 10.6. Data aktualizacji: Strona/stron: 7/10 Nie dotyczy Niebezpieczne produkty rozkładu Nie występują w przypadku postępowania zgodnie z przeznaczeniem. SEKCJA 11: Informacje toksykologiczne 11.1. Informacje dotyczące skutków toksykologicznych Substancje Toksyczność ostra siarkowodoru: LDLO (inhalacyjnie, człowiek) = 5000 ppm (zgon), LC 50 (inhalacyjnie, szczur) = 713 ppm/1 godz., LC 50 (inhalacyjnie, mysz) = 674 pmm/1 godz. Wdychanie grozi śmiercią. Działanie żrące/drażniące na skórę Brak danych. Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy Brak danych. Działanie uczulające na drogi oddechowe lub skórę Brak danych. Działanie mutagenne na komórki rozrodcze Brak danych. Rakotwórczość Brak danych. Szkodliwe działanie na rozrodczość Brak danych. Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe Brak danych. Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane Brak danych. Zagrożenie spowodowane aspiracją. Brak danych. Działanie miejscowe: Drogi narażenia: Drogi oddechowe, Drogi oddechowe: Siarkowodór jest gazem wyjątkowo niebezpiecznym. Działa drażniąco na błony śluzowe i skórę. Po przedostaniu się do organizmu drogą resorpcji poprzez płuca, siarkowodór powoduje poważne zaburzenia w procesie oddychania komórkowego. Jeżeli stężenie gazu jest odpowiednio duże (powyżej 1,4 mg/dm3), powoduje nagłą utratę przytomności, a śmierć następuje wskutek porażenia układu oddechowego. Pod tym względem siarkowodór przypomina działanie cyjanowodoru. Małe ilości wywołują szkody w układzie oddechowym, sercowo-naczyniowym, pokarmowym, w układzie nerwowym. Zaburzają psychikę człowieka. Zatrucia zawodowe są zjawiskiem stosunkowo częstym. . Skutki zdrowotne narażenia ostrego: Duże stężenia siarkowodoru (ponad 5 000 ppm) powodują śmierć w ciągu kilku do kilkunastu sekund. Człowiek pada i traci przytomność. Występuje sinica i duszności. Porażony zostaje układ oddechowy. Przy mniejszych stężeniach natychmiast pojawia się zapalenie spojówek i bolesne nadżerki rogówki. Zostaje podrażniony nos i gardło, pojawia się zapalenie oskrzeli. Powikłaniami są odoskrzelowe zapalenie płuc oraz obrzęk płuc. Zmianom ulega tętno, pojawia się napadowa niewydolność wieńcowa serca. Osłabieniu ulega mięsień sercowy. Ze strony układu pokarmowego występują nudności, utrata apetytu, nudności, zaparcia. Uszkodzony zostaje układ nerwowy – w cięższych przypadkach na stałe. Siarkowodór powoduje anoksję oraz bezpośrednie uszkodzenie komórek oun. Następstwa tego uszkodzenia są różnorodne – po zaburzenia psychiczne, utratę pamięci, parkinsonizm. Skutki zdrowotne narażenia przewlekłego: Objawami zatruć przewlekłych są następstwa, które nie dają charakterystycznego obrazu klinicznego. Poszkodowani skarżą się na bóle głowy, łatwe męczenie się, nudności, zawroty głowy, niepokój nerwowy, pobudliwość. Stwierdzany jest chorobliwy wygląd poszkodowanych, spadek masy KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Strona/stron: 8/10 ciała, zapalenie dróg oddechowych, zapalenie spojówek, rozregulowanie wegetatywne. Zapobieganie: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń siarkowodoru, należy stosować indywidualne środki ochrony osobistej (sprzęt ochrony dróg oddechowych, okulary ochronne). Należy bezwzględnie przestrzegać zasady, żeby maksymalna zawartość siarkowodoru w powietrzu nie przekraczała 10 ppm. Konieczne jest instalowanie urządzeń odsysających i wentylatorów w miejscach zagrożonych. Niezbędna jest stała kontrola lekarska. Nowoczesne środki wykrywające pozwalają na nieustanne śledzenie zawartości siarkowodoru w kontrolowanej atmosferze. Osoby zagrożone wyposażane są w indywidualne, pracujące w sposób ciągły, wykrywacze siarkowodoru. Urządzenia te sygnalizują akustycznie i optycznie przekroczenie bezpiecznej granicy. Kontrola może być również przeprowadzana okresowo za pomocą rurek wskaźnikowych posiadających bardzo szerokim spektrum oznaczalności. Skutki narażenia na różne stężenia siarkowodoru w powietrzu: Objawy Stężenie Czas narażenia Przybliżony próg zapachowy 0,0007-0,2 od kilku sekund do jednej minuty Próg podrażnienia spojówek 16-32 6-7 godzin Ostre zapalenie rogówki 75-150 powyżej 1 godziny Zanik wyczuwania zapachu 225-300 2-15 minut Opóźnione, bezpośrednie oraz przewlekłe skutki krótko- i długotrwałego narażenia Substancja nie ma działania rakotwórczego, mutagennego lub szkodliwego dla rozrodczości. SEKCJA 12: Informacje ekologiczne 12.1. 12.2. 12.3. 12.4. 12.5. 12.6. Toksyczność Toksyczność ostra dla organizmów wodnych: LC50 (Daphnia)aq. 0.059 (48h) mg / L Uwaga: Bardzo toksyczny dla ryb Działanie na organizmy wskaźnikowe: Ryby: Granica śmiertelności dla linów wynosi 10 mg/dm3, próg szkodliwości dla pstrągów 1 mg/dm3. Danger określa próg szkodliwości dla pstrąga tęczowego w wysokości 0,8 mg/dm3. Siarczek sodowy Na2S w ilości 12 do 13 mg/dm3 wody destylowanej stanowi roztwór, w którym ginie różanka. W wodach, które zawierały 50 mg/dm3 H2S, występowały bakterie siarkowe rozmaitego rodzaju i sinica. Wody, w których występował siarkowodór w ilościach większych aniżeli 50 g/dm3, zawierały już tylko czerwone bakterie siarkowe. Przy zawartości H2S w ilości 10 mg/dm3 ginęły w czasie od 1,5 do 6 godzin organizmy strefy oligosaprobowej, strefy mezosaprobowej w przeciągu od 3 godzin do 3 dni, strefy mezosaprobowej i polisaprobowej w ciągu 14 godzin do 5,5 dnia. Rośliny: Siarkowodór oddziałuje na przemianę chlorofilu w feofitynę. Feofityna później znika i następuje zbielenie. Na moczarkę kanadyjską siarkowodór działa szkodliwie dopiero w stężeniu wyższym niż 1:19600 (=50 mg/dm3). Trwałość i zdolność do rozkładu Brak danych. Zdolność do bioakumulacji Brak danych. Mobilność w glebie Brak danych. Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. Wyniki oceny właściwości PBT i vPvB Brak danych. Inne szkodliwe skutki działania Nie dopuścić do przedostania się do wód gruntowych, wód powierzchniowych bądź do kanalizacji. Szkodliwy dla wody pitnej nawet przy przedostaniu się minimalnych ilości do podłoża. Trujący także dla ryb i planktonu w zbiornikach wodnych. Bardzo toksyczne dla organizmów wodnych. KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Strona/stron: 9/10 SEKCJA 13: Postępowanie z odpadami 13.1. Metody unieszkodliwiania odpadów Ustawa z dnia 14.12.2012r. o odpadach, (Dz.U.2013 poz.21). Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w/s katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206). Kod odpadu musi być nadany indywidualnie w miejscu powstania odpadu w zależności od branży miejsca użytkowania. SEKCJA 14: Informacje dotyczące transportu 14.1. 14.2. 14.3. 14.4. 14.5. 14.6. 14.7. Numer UN (numer ONZ) Nie dotyczy Prawidłowa nazwa przewozowa UN Nie dotyczy Klasa(-y) zagrożenia w transporcie Nie dotyczy Nalepka ostrzegawcza Nie dotyczy Grupa pakowania Nie dotyczy Zagrożenia dla środowiska Nie dotyczy Szczególne środki ostrożności dla użytkowników Nie dotyczy Transport luzem zgodnie z załącznikiem II do konwencji MARPOL 73/78 i kodeksem IBC Nie dotyczy SEKCJA 15: Informacje dotyczące przepisów prawnych 15.1. Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska specyficzne dla substancji lub mieszaniny Karta charakterystyki została opracowana na podstawie: Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 z dnia 18.12.2006r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE. Rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 z dnia 16.12.2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006. [ATP1; ATP2; ATP3, ATP4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r; z dnia 20 maja 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) Ustawa o substancjach i ich mieszaninach z dnia 25.02.2011r. (Dz.U.63 poz.322). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20.04.2012r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i mieszanin niebezpiecznych oraz niektórych mieszanin (Dz.U. z dnia 25.04.2012, poz. 445) z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10.08.2012r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji chemicznych i ich mieszanin; (Dz. U. 2012, poz. 1018 z późniejszymi zmianami). Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 06.06.2014r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. (Dz.U. 2014,poz. 817). Ustawa z dnia 14.12.2012r. o odpadach, (Dz.U.2013 poz.21). Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206). Klasyfikacja towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86) z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków KARTA CHARAKTERYSTYKI Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r. SIARKOWODÓR Data wydania: 30.11.2014 Data aktualizacji: Strona/stron: 10/10 ochrony indywidualnej. (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). 15.2. Ocena bezpieczeństwa chemicznego Dla substancji nie została dokonana ocena bezpieczeństwa chemicznego. SEKCJA 16: Inne informacje Znaczenie zwrotów zagrożenia z sekcji: 3 Zalecane ograniczenia w stosowaniu: Produkt przeznaczony wyłącznie do użytku zawodowego Porady szkoleniowe Przed użyciem zapoznać się z kartą charakterystyki Wyjaśnienie skrótów i akronimów stosowanych w karcie charakterystyki CAS (Chemical Abstracts Service) Numer WE oznacza jeden z trzech numerów wymienionych poniżej: numer przypisany substancji w Europejskim Wykazie Istniejących Substancji o Znaczeniu Komercyjnym (EINECS numer przypisany substancji w Europejskiej Liście Substancji Notyfikowanych (Elincs). numer w wykazie substancji chemicznych wymienionych w publikacji Komisji Europejskiej "No-longer polymers NDS - najwyższe dopuszczalne stężenia substancji szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy NDSCh - najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe NDSP - najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe Nr UN - Numer rozpoznawczy materiału (numer ONZ, numer UN) ADR - Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, RID - Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych, IMDG - Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych IATA – Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych Inne źródła informacji IUCLID International Uniform Chemical Information Database ESIS European Chemical Substances Information System ECHA Website Baza substancji zarejestrowanych zgodnie z REACH Inne informacje: Produkt opisany w karcie charakterystyki powinien być przechowywany i stosowany zgodnie z dobrą praktyką przemysłową i w zgodzie z wszelkimi przepisami prawnymi. Zawarte w karcie charakterystyki informacje oparte o obecny stan wiedzy, mają za zadanie opisanie produktu z punktu widzenia przepisów prawnych w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska. Nie powinny być rozumiane jako gwarancja określonych właściwości. Użytkownik jest odpowiedzialny za stworzenie warunków bezpiecznego używania produktu i to on bierze na siebie odpowiedzialność za skutki wynikające z niewłaściwego stosowania niniejszego produktu. Karta charakterystyki została wykonana w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 205/209, tel: 58 305 37 46, [email protected] www.ekos.gda.pl na podstawie informacji dostarczonych przez Zamawiającego i materiałów z własnej bazy danych. Wersja 1 CLP