SEKCJA 1 - ekos.gda.pl

Transkrypt

SEKCJA 1 - ekos.gda.pl
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Strona/stron: 1/10
SEKCJA 1: Identyfikacja substancji i identyfikacja przedsiębiorstwa
1.1.
Identyfikator produktu
SIARKOWODÓR
Nr Indeksowy 016-001-00-4
CAS 7783-06-4
WE 231-977-3
Nr rejestracyjny REACH
1.2.
Istotne zidentyfikowane zastosowania substancji lub
odradzane
1.3.
Dane dotyczące dostawcy karty charakterystyki
1.4.
Numer telefonu alarmowego
mieszaniny oraz zastosowania
SEKCJA 2: Identyfikacja zagrożeń
2.1.
Klasyfikacja substancji
Klasyfikacja zgodnie z Rozporządzeniem 1272/2008 (CLP)
Substancja została zaklasyfikowana jako stwarzająca zagrożenie.
Flam. Gas 1 – Gaz łatwopalny, kategoria zagrożeń 1
H220 Skrajnie łatwopalny gaz.
Press. Gas – gaz pod ciśnieniem (skroplony)
H280 Zawiera gaz pod ciśnieniem; może wybuchnąć wskutek ogrzania.
Acute Tox. 2 – Toksyczność ostra, kategoria zagrożeń 2
H330 Wdychanie grozi śmiercią.
Aquatic Acute 1 – Ostre zagrożenie dla środowiska wodnego, kategoria zagrożenia 1
H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
Klasyfikacja zgodnie z Dyrektywą 67/548/EWG (DSD)
Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna.
F+ WYSOCE ŁATWOPALNY
T+ BARDZO TOKSYCZNY
N NIEBEZPIECZNY DLA ŚRODOWISKA.
R 12 Wysoce łatwopalny
R 26 Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe.
R 50 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
2.2.
Elementy oznakowania
Substancja została oznakowana zgodnie z rozporządzeniem WE 1272/2008
Hasło ostrzegawcze
Piktogramy
NIEBEZPIECZEŃSTWO
GHS02
GHS04
GHS06
Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia
H220 Skrajnie łatwopalny gaz.
H280 Zawiera gaz pod ciśnieniem; może wybuchnąć wskutek ogrzania.
GHS09
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Strona/stron: 2/10
H330 Wdychanie grozi śmiercią.
H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
Zwroty wskazujące środki ostrożności
Zapobieganie
P210
P260
P271
P273
P281
P284
Reagowanie
P304 + P340
P310
P320
Przechowywanie
P405
P410 + P403
Usuwanie
P501
2.3.
Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł
iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
Nie wdychać gazu.
Stosować wyłącznie na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym miejscu.
Unikać wprowadzania do środowiska.
Stosować wymagane środki ochrony indywidualnej.
W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki
ochrony dróg oddechowych.
W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH:
wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić
mu warunki do swobodnego oddychania.
Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).
Przechowywać pod zamknięciem.
Chronić przed światłem słonecznym.
wentylowanym miejscu.
Przechowywać
w
dobrze
Zawartość/Pojemnik usuwać do składowisk substancji niebezpiecznych.
Inne zagrożenia
Siarkowodór jest trującym, palnym, bezbarwnym gazem. Siarkowodór ma szczególnie
charakterystyczny, odrażający zapach "zgniłych jaj". Zapachu tego nie można traktować jako
ostrzegającego o zagrożeniu, gdyż siarkowodór przy wysokich stężeniach powoduje uszkodzenie
zmysłu węchu. Wdychanie tego gazu w wysokim stężeniu może prowadzić do utraty przytomności,
śpiączki i śmierci. Bezpośredni kontakt z gazem skroplonym może spowodować odmrożenia.
Siarkowodór stwarza bezpośrednie zagrożenie, gdyż zmieszany z powietrzem tworzy mieszaniny
wybuchowe. Gaz jest cięższy od powietrza i może rozprzestrzeniać się na duże odległości. Możliwy
jest zapłon na odległość. Kontakt z cieczą (lub kontakt z szybko uwalniającym się gazem) może
spowodować odmrożenia
SEKCJA 3: Skład/informacja o składnikach
3.1.
Substancje
Charakter chemiczny: substancja nieorganiczna, gaz w warunkach normalnych.
Nazwa substancji
siarkowodór
Wzór cząsteczkowy:
Wzór strukturalny:
Identyfikator
Nr indeksowy. 016-001-00-4
CAS 7783-06-4
WE 231-977-3
H2S
% wag
<100
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Strona/stron: 3/10
SEKCJA 4: Środki pierwszej pomocy
4.1.
4.2.
4.3.
Opis środków pierwszej pomocy
Drogi narażenia:
Drogi oddechowe, drogi pokarmowe, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.
Następstwa wdychania:
 Wdychanie wysokich stężeń siarkowodoru może powodować zawroty głowy, bóle głowy i
nudności.
 Narażenie na wyższe stężenia może spowodować zatrzymanie oddychania, śpiączki lub utraty
przytomności.
 Przebywanie w środowisku narażenia więcej niż 30 minut w stężeniu większym niż 600 ppm być
śmiertelne.
 Przewlekle wdychanie gazu o niskim stężeniu może powodować czasowego wyłączenia reakcji
na gas siarkowodorowy, tak że zapach nie będzie efektywnie rozpoznawalny przez organizm.
 Wysokie narażenie na gas, które nie spowodowało śmierci, może doprowadzić do utraty pamięci,
paraliż mięsni twarzy lub uszkodzenia tkanki nerwowej.
 Zapewnić dopływ świeżego powietrza. Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji leżącej.
Zastosować sztuczne oddychanie w przypadku zaburzeń w oddychaniu. W przypadku utraty
przytomności ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej do transportu. Zapewnić spokój i
ciepło.
 Natychmiast wezwać pomoc lekarską.
Następstwa połknięcia:
 Mało prawdopodobne.
Kontakt z oczami:
 Przemyć zanieczyszczone oczy większą ilością wody przez 15-20 minut przy wywiniętych
powiekach.
 Zapewnić pomoc okulisty.
 Możliwość wystąpienia stanu zapalnego i podrażnienia oczu przy bardzo niskim stężeniu gazu w
powietrzu (mniej niż 10ppm).
 Przebywanie w środowisku narażenia na gas dłuższej niż kilka godzin może prowadzić do
podrażnienia, łzawienia i pieczenia oczu.
 Koncentracja powyżej 50ppm powoduje intensywne łzawienie, zaburzenie widzenia i ból oczu w
skutek działania promieni słonecznych.
 Dłuższe przebywanie w strefie narażenia może powodować trwałe uszkodzenie wzroku.
Kontakt ze skórą:
 Gaz może być drażniący dla skóry.
 Bezpośredni kontakt z szybko ulatniającym się gazem (pod wysokim ciśnieniem) może
spowodować odmrożenia.
 Objawy odmrożenia to zmiana barwy skóry na białą lub szaro - żółtą.
 Natychmiast zdjąć zanieczyszczone ubranie. Natychmiast zmyć wodą i mydłem, dobrze spłukać.
Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem.
 W przypadku gdy podrażnienie skóry nie przemija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.
Najważniejsze ostre i opóźnione objawy oraz skutki narażenia
Brak danych.
Wskazania dotyczące wszelkiej natychmiastowej pomocy lekarskiej i szczególnego
postępowania z poszkodowanym
W miejscu pracy powinny być dostępne środki umożliwiające natychmiastową pomoc przedlekarską.
Osoby udzielające pierwszej pomocy powinny posiadać rękawiczki medyczne
SEKCJA 5: Postępowanie w przypadku pożaru
5.1.
Środki gaśnicze
Odpowiednie środki gaśnicze:
Stosować środki w zależności od natury i rozmiaru pożaru.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
5.2.
5.3.
Data aktualizacji:
Strona/stron: 4/10
Niewłaściwe środki gaśnicze:
Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się substancji.
Szczególne zagrożenia związane z substancją lub mieszaniną
Produkty spalania:
Podczas spalania tworzą się toksyczne gazy, pary i dymy.
Mieszaniny wybuchowe:
W sprzyjających warunkach termicznych, pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są
cięższe od powietrza i gromadzą się przy powierzchni.
Informacje dla straży pożarnej
Gaszenie pożaru
Stosować standardowe metody gaszenia pożarów chemicznych.
Opary strącać rozproszonymi strumieniami wody.
Sprzęt ochronny strażaków:
Ubrania odporne na działanie wysokich temperatur.
Niezależne aparaty izolujące drogi oddechowe.
Stosować eksplozymetr.
SEKCJA 6: Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska
6.1.
6.2.
6.3.
6.4.
Indywidualne środki ostrożności, wyposażenie ochronne i procedury w sytuacjach
awaryjnych
Osoby udzielające pomocy powinny posiadać odzież ochronną z materiału naturalnego, rękawice
ochronne z tworzywa odpornego na siarkowodór, szczelne okulary ochronne oraz ochrony dróg
oddechowych w razie potrzeby,
W przypadku niezamierzonego wydostania się do środowiska nakazać opuszczenie osobom
postronnym obszaru działań ratowniczych.
Środki ostrożności w zakresie ochrony środowiska
Nie dopuścić do zanieczyszczenia środowiska.
W przypadku poważnej awarii, powiadomić odpowiednie władze administracyjne i kontrolne oraz
organizacje ratownicze.
Metody i materiały zapobiegające rozprzestrzenianiu się skażenia i służące do usuwania
skażenia
Usunąć wszelkie potencjalne źródła zapłonu. Nie palić Zabezpieczyć miejsce uszkodzenia.
Wietrzyć zagrożony obszar i unikać wdychania oparów.
W przypadku wydostania się substancji do środowiska, ostrzec użytkowników.
Należy monitorować poziom siarkowodoru w środowisku. Probówki kartometryczne służą do
wykrywania obecności siarkowodoru. Atmosfera w strefie użytkowania musi mieć co najmniej 19,5 %
tlenu, zanim personel wejdzie w strefę narażenia siarkowodoru.
Odniesienia do innych sekcji
Ochrony osobiste: sekcja 8
Metody unieszkodliwiania: sekcja 13.
SEKCJA 7: Postępowanie z substancjami i mieszaninami oraz ich magazynowanie
7.1.
Środki ostrożności dotyczące bezpiecznego postępowania
Zalecenia podczas wykonywania czynności z substancją:
Nie dopuścić do powstawania i rozprzestrzenianiu się pożaru,
Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z siarkowodorem.
Nie wdychać gazu.
Obowiązek stosowania ochron osobistych.
Zapobiegać jakimkolwiek bezpośrednim kontaktom.
Stosować przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy.
Zanieczyszczone ubranie wymienić.
Dokładnie umyć wodą po jakimkolwiek kontakcie.
Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
7.2.
7.3.
Data aktualizacji:
Strona/stron: 5/10
Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.
Przed przerwami w pracy wymyć ręce i twarz.
Warunki bezpiecznego magazynowania, łącznie z informacjami dotyczącymi wszelkich
wzajemnych niezgodności
Nie dotyczy
W razie potrzeby zapoznać się z treścią karty charakterystyki.
Szczególne zastosowanie(-a) końcowe
Brak danych
SEKCJA 8: Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej
8.1.
Parametry dotyczące kontroli
Krajowe wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń w środowisku pracy,
zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 czerwca 2014 r. (Dz.U. 2014 poz. 817)
w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku
pracy.
8.2.
SUBSTANCJA
IDENTYFIKATOR
siarkowodór
Indeks. 016-001-00-4
CAS 7783-06-4
WE 231-977-3
NDS
3
(mg/m )
10
NDSCh
3
(mg/m )
20
NDSP
3
(mg/m )
-
Kontrola narażenia
Stosowne techniczne środki kontroli
Wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą, gdy występuje możliwość pojawienia się wybuchowych
stężeń gazów, par lub aerozoli pochodzących z substancji
Wydajna wentylacja na stanowiskach pracy.
Indywidualne środki ochrony,
Ochrona oczu lub twarzy
Stosować okulary ochronne w szczelnej obudowie zgodnie normą PN-EN:166:2005.
Ochrona skóry
Ochrona rąk
Rękawice z tworzywa nitrylowego.
Materiał rękawic dobierać uwzględniając czas przebicia, szybkość przenikania i degradację.
Zaleca się regularną zmianę rękawic i natychmiastową ich wymianę, w przypadku wystąpienia j oznak
ich zużycia, uszkodzenia (rozerwania, przedziurawienia) lub zmiany w wyglądzie (kolorze,
elastyczności, kształcie). Stosować krem ochronny na nieosłonięte części ciała.
Ochrona ciała
Kompletny ubiór zabezpieczający przeciwko chemikaliom, Rodzaj wyposażenia ochronnego musi być
dobrany odpowiednio do stężenia i ilości niebezpiecznej substancji w konkretnym środowisku pracy.
Ochrona dróg oddechowych
W normalnych warunkach pracy nie jest wymagana.
W przypadku zagrożenia w atmosferze z oparami substancji stosować niezależne ochrony dróg
oddechowych.
Ochrony dróg oddechowych z filtrami zgodnie PN-EN 149:2001.
Kontrola narażenia środowiska
Unikać wydostania sie gazu do atmosfery.
Ogólne wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny.
Pracownicy stykający się w pracy z siarkowodorem powinni zostać dokładnie przeszkoleni w
zasadach i metodach ewakuacji oraz w użyciu sprzętu ochrony osobistej, takiego jak okulary
ochronne, maski przeciwgazowe, ubrania ochronne, natryski, myjki do płukania oczu, hydranty,
wyjścia bezpieczeństwa oraz wyposażenie pierwszej pomocy.
Wszystkie urządzenia techniczne muszą być stale kontrolowane w celu zapobiegania wypadkom.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Wszystkie zawory muszą
rozszczelnienia instalacji.
być dokładnie oznakowane
Strona/stron: 6/10
w celu
uniknięcia
przypadkowego
SEKCJA 9: Właściwości fizyczne i chemiczne
9.1.
9.2.
Informacje na temat podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych
Wygląd:
W warunkach normalnych siarkowodór jest silnie
trującym, bezbarwnym gazem.
Zapach:
Odrażający zapach zgniłych jaj. Zapach jest bardzo silny i
wyraźnie odczuwalny nawet w bardzo dużym
rozcieńczeniu 1:100 000 (1cm3 H2S na 100 dm3
powietrza). W wyższych stężeniach ma zapach
odrażająco słodkawy. Zapachu tego nie odczuwa się już
po krótkim czasie przebywania w atmosferze stężonego
gazu, ponieważ nerw węchowy ulega wówczas
porażeniu.
Próg zapachu:
0,0007-0,2
pH:
4,5 g/l H2O/20oC
Temperatura topnienia/krzepnięcia:
-85,6oC
Temperatura wrzenia:
-60,2oC
Temperatura zapłonu:
Brak danych.
Szybkość parowania:
Brak danych.
Palność (ciała stałego, gazu);
Łatwopalny.
Górna/dolna granica palności lub
4,3-45,4% obj. (60-650 g/m3)
górna/dolna granica wybuchowości:
Prężność par:
18100 hPa
Gęstość par:
1,19
Gęstość względna:
1,5355 g/dm3
Rozpuszczalność:
Siarkowodór dobrze rozpuszcza się w wodzie (4 g/l w
20oC), tworząc wodę siarkowodorową o właściwościach
kwasowych,
Współczynnik podziału: nNie dotyczy.
oktanol/woda:
Temperatura samozapłonu:
270oC
Temperatura rozkładu:
Nie dotyczy.
Lepkość:
Nie dotyczy.
Właściwości wybuchowe:
Nie dotyczy.
Właściwości utleniające:
Brak danych.
Inne informacje
Masa cząsteczkowa:
34,08 g/mol
SEKCJA 10: Stabilność i reaktywność
10.1.
10.2.
10.3.
10.4.
10.5.
Reaktywność
Siarkowodór jest substancją reaktywną chemicznie. Gwałtownie, a nawet wybuchowo, reaguje z
tlenkami halogenów, nadtlenkami, dymiącym kwasem azotowym.
Dezaktywuje wiele katalizatorów stosowanych w przemyśle.
Stabilność chemiczna
Wybucha po zmieszaniu z substancjami utleniającymi.
Możliwość występowania niebezpiecznych reakcji
Właściwości korozyjne:. Wyraźne w środowisku kwaśnym. Zauważalne w obecności wilgoci.
Warunki, których należy unikać
Unikać jakichkolwiek kontaktów.
Materiały niezgodne
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
10.6.
Data aktualizacji:
Strona/stron: 7/10
Nie dotyczy
Niebezpieczne produkty rozkładu
Nie występują w przypadku postępowania zgodnie z przeznaczeniem.
SEKCJA 11: Informacje toksykologiczne
11.1.
Informacje dotyczące skutków toksykologicznych
Substancje
Toksyczność ostra siarkowodoru:
LDLO (inhalacyjnie, człowiek) = 5000 ppm (zgon),
LC 50 (inhalacyjnie, szczur) = 713 ppm/1 godz.,
LC 50 (inhalacyjnie, mysz) = 674 pmm/1 godz.
Wdychanie grozi śmiercią.
Działanie żrące/drażniące na skórę
Brak danych.
Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy
Brak danych.
Działanie uczulające na drogi oddechowe lub skórę
Brak danych.
Działanie mutagenne na komórki rozrodcze
Brak danych.
Rakotwórczość
Brak danych.
Szkodliwe działanie na rozrodczość
Brak danych.
Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe
Brak danych.
Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane
Brak danych.
Zagrożenie spowodowane aspiracją.
Brak danych.
Działanie miejscowe:
Drogi narażenia: Drogi oddechowe,
Drogi oddechowe:
Siarkowodór jest gazem wyjątkowo niebezpiecznym. Działa drażniąco na błony śluzowe i skórę. Po
przedostaniu się do organizmu drogą resorpcji poprzez płuca, siarkowodór powoduje poważne
zaburzenia w procesie oddychania komórkowego. Jeżeli stężenie gazu jest odpowiednio duże
(powyżej 1,4 mg/dm3), powoduje nagłą utratę przytomności, a śmierć następuje wskutek porażenia
układu oddechowego. Pod tym względem siarkowodór przypomina działanie cyjanowodoru. Małe
ilości wywołują szkody w układzie oddechowym, sercowo-naczyniowym, pokarmowym, w układzie
nerwowym. Zaburzają psychikę człowieka. Zatrucia zawodowe są zjawiskiem stosunkowo częstym. .
Skutki zdrowotne narażenia ostrego:
Duże stężenia siarkowodoru (ponad 5 000 ppm) powodują śmierć w ciągu kilku do kilkunastu
sekund. Człowiek pada i traci przytomność. Występuje sinica i duszności. Porażony zostaje układ
oddechowy. Przy mniejszych stężeniach natychmiast pojawia się zapalenie spojówek i bolesne
nadżerki rogówki. Zostaje podrażniony nos i gardło, pojawia się zapalenie oskrzeli. Powikłaniami są
odoskrzelowe zapalenie płuc oraz obrzęk płuc. Zmianom ulega tętno, pojawia się napadowa
niewydolność wieńcowa serca. Osłabieniu ulega mięsień sercowy. Ze strony układu pokarmowego
występują nudności, utrata apetytu, nudności, zaparcia. Uszkodzony zostaje układ nerwowy – w
cięższych przypadkach na stałe. Siarkowodór powoduje anoksję oraz bezpośrednie uszkodzenie
komórek oun. Następstwa tego uszkodzenia są różnorodne – po zaburzenia psychiczne, utratę
pamięci, parkinsonizm.
Skutki zdrowotne narażenia przewlekłego:
Objawami zatruć przewlekłych są następstwa, które nie dają charakterystycznego obrazu
klinicznego. Poszkodowani skarżą się na bóle głowy, łatwe męczenie się, nudności, zawroty głowy,
niepokój nerwowy, pobudliwość. Stwierdzany jest chorobliwy wygląd poszkodowanych, spadek masy
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Strona/stron: 8/10
ciała, zapalenie dróg oddechowych, zapalenie spojówek, rozregulowanie wegetatywne.
Zapobieganie:
Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń siarkowodoru, należy
stosować indywidualne środki ochrony osobistej (sprzęt ochrony dróg oddechowych, okulary
ochronne). Należy bezwzględnie przestrzegać zasady, żeby maksymalna zawartość siarkowodoru w
powietrzu nie przekraczała 10 ppm. Konieczne jest instalowanie urządzeń odsysających i
wentylatorów w miejscach zagrożonych. Niezbędna jest stała kontrola lekarska. Nowoczesne środki
wykrywające pozwalają na nieustanne śledzenie zawartości siarkowodoru w kontrolowanej
atmosferze. Osoby zagrożone wyposażane są w indywidualne, pracujące w sposób ciągły,
wykrywacze siarkowodoru. Urządzenia te sygnalizują akustycznie i optycznie przekroczenie
bezpiecznej granicy. Kontrola może być również przeprowadzana okresowo za pomocą rurek
wskaźnikowych posiadających bardzo szerokim spektrum oznaczalności.
Skutki narażenia na różne stężenia siarkowodoru w powietrzu:
Objawy
Stężenie
Czas narażenia
Przybliżony próg zapachowy
0,0007-0,2
od kilku sekund do jednej minuty
Próg podrażnienia spojówek
16-32
6-7 godzin
Ostre zapalenie rogówki
75-150
powyżej 1 godziny
Zanik wyczuwania zapachu
225-300
2-15 minut
Opóźnione, bezpośrednie oraz przewlekłe skutki krótko- i długotrwałego narażenia
Substancja nie ma działania rakotwórczego, mutagennego lub szkodliwego dla rozrodczości.
SEKCJA 12: Informacje ekologiczne
12.1.
12.2.
12.3.
12.4.
12.5.
12.6.
Toksyczność
Toksyczność ostra dla organizmów wodnych:
LC50 (Daphnia)aq. 0.059 (48h) mg / L
Uwaga: Bardzo toksyczny dla ryb
Działanie na organizmy wskaźnikowe:
Ryby: Granica śmiertelności dla linów wynosi 10 mg/dm3, próg szkodliwości dla pstrągów 1 mg/dm3.
Danger określa próg szkodliwości dla pstrąga tęczowego w wysokości 0,8 mg/dm3. Siarczek sodowy
Na2S w ilości 12 do 13 mg/dm3 wody destylowanej stanowi roztwór, w którym ginie różanka.
W wodach, które zawierały 50 mg/dm3 H2S, występowały bakterie siarkowe rozmaitego rodzaju i
sinica.
Wody, w których występował siarkowodór w ilościach większych aniżeli 50 g/dm3, zawierały już tylko
czerwone bakterie siarkowe. Przy zawartości H2S w ilości 10 mg/dm3 ginęły w czasie od 1,5 do 6
godzin organizmy strefy oligosaprobowej, strefy mezosaprobowej w przeciągu od 3 godzin do 3 dni,
strefy mezosaprobowej i polisaprobowej w ciągu 14 godzin do 5,5 dnia.
Rośliny: Siarkowodór oddziałuje na przemianę chlorofilu w feofitynę. Feofityna później znika i
następuje zbielenie. Na moczarkę kanadyjską siarkowodór działa szkodliwie dopiero w stężeniu
wyższym niż 1:19600 (=50 mg/dm3).
Trwałość i zdolność do rozkładu
Brak danych.
Zdolność do bioakumulacji
Brak danych.
Mobilność w glebie
Brak danych. Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
Wyniki oceny właściwości PBT i vPvB
Brak danych.
Inne szkodliwe skutki działania
Nie dopuścić do przedostania się do wód gruntowych, wód powierzchniowych bądź do kanalizacji.
Szkodliwy dla wody pitnej nawet przy przedostaniu się minimalnych ilości do podłoża.
Trujący także dla ryb i planktonu w zbiornikach wodnych.
Bardzo toksyczne dla organizmów wodnych.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Strona/stron: 9/10
SEKCJA 13: Postępowanie z odpadami
13.1.
Metody unieszkodliwiania odpadów
Ustawa z dnia 14.12.2012r. o odpadach, (Dz.U.2013 poz.21).
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w/s katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206).
Kod odpadu musi być nadany indywidualnie w miejscu powstania odpadu w zależności od branży
miejsca użytkowania.
SEKCJA 14: Informacje dotyczące transportu
14.1.
14.2.
14.3.
14.4.
14.5.
14.6.
14.7.
Numer UN (numer ONZ)
Nie dotyczy
Prawidłowa nazwa przewozowa UN
Nie dotyczy
Klasa(-y) zagrożenia w transporcie
Nie dotyczy
Nalepka ostrzegawcza
Nie dotyczy
Grupa pakowania
Nie dotyczy
Zagrożenia dla środowiska
Nie dotyczy
Szczególne środki ostrożności dla użytkowników
Nie dotyczy
Transport luzem zgodnie z załącznikiem II do konwencji MARPOL 73/78 i kodeksem IBC
Nie dotyczy
SEKCJA 15: Informacje dotyczące przepisów prawnych
15.1.
Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska specyficzne dla
substancji lub mieszaniny
Karta charakterystyki została opracowana na podstawie:













Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 z dnia 18.12.2006r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i
stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów,
zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie
Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG,
93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE.
Rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 z dnia 16.12.2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania
substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające
rozporządzenie (WE) nr 1907/2006. [ATP1; ATP2; ATP3, ATP4)
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r; z dnia 20 maja 2010 r. zmieniające
rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji oceny, udzielania
zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)
Ustawa o substancjach i ich mieszaninach z dnia 25.02.2011r. (Dz.U.63 poz.322).
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20.04.2012r. w sprawie oznakowania opakowań substancji
niebezpiecznych i mieszanin niebezpiecznych oraz niektórych mieszanin (Dz.U. z dnia 25.04.2012, poz.
445) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10.08.2012r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji
chemicznych i ich mieszanin; (Dz. U. 2012, poz. 1018 z późniejszymi zmianami).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki
Społecznej z dnia 06.06.2014r. w sprawie najwyższych
dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. (Dz.U. 2014,poz.
817).
Ustawa z dnia 14.12.2012r. o odpadach, (Dz.U.2013 poz.21).
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206).
Klasyfikacja towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego
przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86) z
późniejszymi zmianami.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków
KARTA CHARAKTERYSTYKI
Na podstawie Rozp. Komisji (UE) nr 453/2010 z dnia 20.05.2010r.
SIARKOWODÓR
Data wydania: 30.11.2014
Data aktualizacji:
Strona/stron: 10/10
ochrony indywidualnej. (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
15.2.
Ocena bezpieczeństwa chemicznego
Dla substancji nie została dokonana ocena bezpieczeństwa chemicznego.
SEKCJA 16: Inne informacje
Znaczenie zwrotów zagrożenia z sekcji: 3
Zalecane ograniczenia w stosowaniu:
Produkt przeznaczony wyłącznie do użytku zawodowego
Porady szkoleniowe
Przed użyciem zapoznać się z kartą charakterystyki
Wyjaśnienie skrótów i akronimów stosowanych w karcie charakterystyki
CAS (Chemical Abstracts Service)
Numer WE oznacza jeden z trzech numerów wymienionych poniżej:

numer przypisany substancji w Europejskim Wykazie Istniejących Substancji o Znaczeniu Komercyjnym (EINECS

numer przypisany substancji w Europejskiej Liście Substancji Notyfikowanych (Elincs).

numer w wykazie substancji chemicznych wymienionych w publikacji Komisji Europejskiej "No-longer polymers
NDS - najwyższe dopuszczalne stężenia substancji szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy
NDSCh - najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe
NDSP - najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe
Nr UN - Numer rozpoznawczy materiału (numer ONZ, numer UN)
ADR - Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych,
RID - Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych,
IMDG - Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych
IATA – Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych
Inne źródła informacji
IUCLID International Uniform Chemical Information Database
ESIS European Chemical Substances Information System
ECHA Website Baza substancji zarejestrowanych zgodnie z REACH
Inne informacje:
Produkt opisany w karcie charakterystyki powinien być przechowywany i stosowany zgodnie z dobrą praktyką
przemysłową i w zgodzie z wszelkimi przepisami prawnymi.
Zawarte w karcie charakterystyki informacje oparte o obecny stan wiedzy, mają za zadanie opisanie produktu z punktu
widzenia przepisów prawnych w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska. Nie powinny być rozumiane jako
gwarancja określonych właściwości.
Użytkownik jest odpowiedzialny za stworzenie warunków bezpiecznego używania produktu i to on bierze na siebie
odpowiedzialność za skutki wynikające z niewłaściwego stosowania niniejszego produktu.
Karta charakterystyki została wykonana w Przedsiębiorstwie EKOS S.C.
80-266 Gdańsk,
al. Grunwaldzka 205/209,
tel: 58 305 37 46,
[email protected]
www.ekos.gda.pl
na podstawie informacji dostarczonych przez Zamawiającego i materiałów z własnej bazy danych.
Wersja 1 CLP