Imię i nazwisko Szkoła klasa Temat

Imię i nazwisko
Szkoła
klasa
Temat: …………………………………………………………………..………………………………….
BIBLIOGRAFIA
I. LITERATURA PODMIOTU:
1. Szymborska Wisława: Nadmiar, Schyłek wieku [w:] Wisława Szymborska: Ludzie na moście. Warszawa:
Czytelnik, 1986. ISBN: 83-07-01448-4, s. 7-8, 24-25
2. Szymborska Wisława: Koniec i początek, Na wieży Babel, Psalm, Sto pociech, Utopia
[w:] Wisława Szymborska: Widok z ziarnkiem piasku. Poznań: a5, 1997. ISBN: 83-85568-28-X, s. 51,81,
92, 101
3. Szymborska Wisława: Lenin, Ten dzień. Gazeta.pl Forum [online] [dostęp 10 lutego 2014] Dostępny
w Internecie: http://forum.gazeta.pl/forum/,,Wiersze_Szymborskiej_na_czesc_Lenina_i_Stalina.html
II. LITERATURA PRZEDMIOTU:
1. Krajscy Ewa i Stanisław: Dwie twarze Wisławy Szymborskiej. Warszawa: Wydawnictwo św. Tomasza
z Akwinu, 1996. ISBN: 83-86535-12-1, s. 26-46
2. Stala Marian: Nic nadzwyczajnego [w:] Wisława Szymborska: Życie na poczekaniu. Lekcja literatury.
Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1996. ISBN: 83-08-02665-6
3. Szymborska Wisława: Jestem po stronie ludzi. Rozm. przepr. Anna Rudnicka i Tadeusz Nyczek.
„Gazeta Wyborcza” 1996 nr 234 Kultura, s. 11.
4. Zeler Bogdan: O poezji Wisławy Szymborskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 37-47
RAMOWY PLAN WYPOWIEDZI
I. TEZA:
Portret człowieka i obraz świata w poezji Wisławy Szymborskiej zmieniają się wraz z odkrywaniem
przez poetkę problemów egzystencjalnych jednostki, której los zawsze związany jest z historią oraz
z drugim człowiekiem.
II. ARGUMENTY:
1. Kilka słów o biografii Wisławy Szymborskiej – Noblistki i Pierwszej Damy poezji polskiej.
2. Koncepcja człowieka i świata w socrealizmie. Opiewanie Lenina i płacz po Stalinie. Człowiek mocarny
w wierszach Lenin i Ten dzień.
3. Człowiek lat sześćdziesiątych i światy alternatywne – Na wieży Babel, Sto pociech.
4. Człowiek i świat lat siedemdziesiątych:
a) Człowiek, który komplikuje świat i jest bezsilny wobec natury i jej praw –Psalm.
b) Świat idealny w wierszu Utopia.
5. Wizerunek człowieka i obraz świata w poezji Wisławy Szymborskiej w latach osiemdziesiątych.
a) Człowiek i kosmos w wierszu Nadmiar.
b) Sytuacja na świecie i psychika człowieka współczesnego w utworze Schyłek wieku.
6. Człowiek zmuszony do życia w świecie zbrojeń, wojen i ideologii – Koniec i początek.
7. Artyzm poezji Wisławy Szymborskiej.
III. WNIOSKI:
1. Koncepcja człowieka i świata w poezji Wisławy Szymborskiej zmienia się wraz z obserwacjami
i doświadczeniami poetki. W latach sześćdziesiątych człowiek jest wielki i potężny, w następnych
dziesięcioleciach imponuje poetce ogrom świata i kosmosu, a człowiekowi sugeruje pokorę wobec natury
i radość z odkrywania złożoności świata.
2. Człowiek uwikłany jest w historię i w relacje z drugim człowiekiem. To od nich zależą jego losy.
3. Refleksyjna, mądra i intelektualna poezja Szymborskiej jest zwierciadłem, w którym odbija się życie
zwykłego człowieka i obraz zmieniającego się świata.
IV. MATERIAŁY POMOCNICZE:
- karty z cytatami i ilustracjami
V. WYMAGANY SPRZĘT:
- tablica stojąca