biuletyn parafialny - Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej
Transkrypt
										biuletyn parafialny - Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej
                                        
                                        
                                Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie Intencje mszalne Poniedziałek 09.05.2016 700 – 830 – Za śp. Jana, Edwarda, Annę, Franciszkę Gwiazda 1830 – Wtorek 10.05.2016 700 – 830 – O zdrowie, błogosławieństwo Boże i potrzebne łaski dla Kicman Elzy 1830 – Za śp. Agnieszkę, Leona, Grzegorza, Zdzisławę, Helenę, Antoniego oraz Jana i Kazimierę Środa 11.05.2016 700 – O Boże błogosławieństwo dla Weroniki w dniu egzaminu 830 – Za śp. Stanisława Iwańskiego w 16 rocznicę śmierci 1830 – O uwolnienie od działania złego ducha dla Magdy przez wstawiennictwo św. Ojca Pio i Michała Archanioła. Czwartek 12.05.2016 700 – 830 – 1830 – Za śp. rodziców: Genowefę i Jana Brałkowskich Piątek 13.05.2016 700 – 830 – 1230 – O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla strażaków i ich rodzin oraz o dar życia wiecznego w niebie dla zmarłych strażaków. 1830 – Za śp. Gerarda Glinek w 13 rocznicę śmierci oraz za rodziców z obojga stron i syna Piotra Sobota 14.05.2016 700 – 830 – 1830 – Za śp. Stanisława Mrozińskiego, synową Jadwigę Mrozińską, rodziców, teściów i krewnych z obojga stron Niedziela 15.05.2016 730 – 900 – Za śp. rodziców: Marię i Pawła 1030 – CHRZTY 1200 - Dziękczynno-błagalna, z prośbą o potrzebne łaski, zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Urszuli i Henryka z okazji 50 rocznicy ślubu 1830 – Za śp. Helenę Maślewską w 30 dzień po śmierci Dz 1,1-11; Ps 47,2-3.6-9; Ef 1,17-23; Mt 28,19.20; Łk 24,46-53 BIULETYN PARAFIALNY Parafia Niepokalanego Serca NMP Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43, 86-300 Grudziądz, tel. 881 762 522 www.grudziadz.marianie.pl Numer konta na remont dachu: 91 1240 3998 1111 0010 5093 0549 Kancelaria parafialna czynna we wtorki i czwartki : 10.00 - 12.00 i 17.00 - 18.00 w piątki od 9.00 - 12.00 i 17.00 - 18.00 OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8 maja 2016 roku Wniebowstąpienie Pańskie Przeżywamy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Na Mszy świętej o godzinie 10.00 Pierwsza Komunia Święta. Jutro przeniesiona Uroczystość św. Stanisława, Biskupa i męczennika, głównego patrona Polski. Na Mszy świętej o godzinie 16.00 ks. Biskup Andrzej Suski udzieli naszej młodzieży Sakramentu Bierzmowania. Serdecznie zapraszamy na tę uroczystość. Także jutro o godzinie 21.00 Apel Jasnogórski w intencji Ojczyzny. Trwa Biały Tydzień. Dzieci spotykają się o godzinie 16.30. W sobotę udadzą się do Lichenia w dziękczynnej pielgrzymce za dar Pierwszej Komunii Świętej. Przedstawiciele Rady Parafialnej rozprowadzają cegiełki na spłatę długu zaciągniętego na remont dachu naszej świątyni. Za złożone ofiary składamy serdeczne Bóg zapłać. W sobotę 14 maja Wigilia Uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Zapraszamy do wspólnego czuwania w Bazylice świętego Mikołaja. Program wywieszony w gablocie. W ostatnim tygodniu odszedł do Pana: śp. Wojciech Koczur. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie. Cud uznany przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych, w procesie beatyfikacyjnym Ojca Stanisława Papczyńskiego (nieoczekiwane ożywienie/podjęcie ciąży w 7-8 tygodniu po samoistnym jej przerwaniu przez „poronienie wewnętrzne”) W 2000 roku pani N. po raz pierwszy spodziewała się dziecka, jednak nastąpiło Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie poronienie samoistne. W lutym następnego roku ponownie zaszła w ciążę, której dnia 22 marca mało nie straciła, także wskutek poronienia. Z tego powodu została przyjęta do szpitala, gdzie wykonano trzy badania ultrasonograficzne, z których ostatnie, z dnia 30 marca, jasno wykazało żywotność płodu i normalny stan pęcherzyka płodowego. Tego dnia została wypisana ze szpitala; jednak dnia 1 kwietnia, ze względu na występujące bóle brzucha, zmuszona została ponownie udać się do szpitala. Badania ultrasonograficzne wykazały, że płód pozbawiony jest czynności serca i dlatego została postawiona diagnoza poronienia wewnętrznego. Ponadto zaobserwowano zmniejszenie pęcherzyka płodowego w porównaniu z wymiarami, jakie osiągnął w poprzednich dniach. Lekarz zalecił matce odstawienie lekarstw podtrzymujących ciążę, aby mogło dojść do samoistnego poronienia. Kolejne badanie wykonane następnego dnia potwierdziło diagnozę. Gdyby w ciągu kilku dni nie doszło do samoistnego poronienia, lekarz planował przeprowadzić zabieg usunięcia martwej ciąży. W tym czasie, tj. od dnia 28 marca, kilku członków rodziny pani N. i inne osoby zaczęły wzywać pomocy Bożej, za wstawiennictwem Sługi Bożego Stanisława od Jezusa i Maryi Papczyńskiego o pomyślne rozwiązanie tej sprawy. Dnia 4 kwietnia następne badanie ultrasonograficzne nieoczekiwanie wykazało, że płód na nowo odzyskał czynność serca. Ku zaskoczeniu wszystkich lekarz stwierdził ożywienie płodu. Zważywszy na wcześniejszą, dwukrotnie potwierdzoną diagnozę, że dziecko nie żyje, wydało się to niemożliwe. Lekarz postanowił powtórzyć badanie innym aparatem. Wynik niezbicie potwierdził, że dziecko żyje. Uznano natychmiast, że to wydarzenie dokonało się poza działaniem sił natury i że zbiegło się czasowo z nowenną za wstawiennictwem Ojca Stanisława Papczyńskiego. Dnia 17 października urodziło się żywe i zdrowe dziecko. Opisane wydarzenie zostało przebadane w procesie diecezjalnym (lata 2003-2004) a następnie w Rzymie przez Konsultę Lekarzy (12 maja 2005 r.) – wybitnych profesorów i Konsultę Teologów (20 września 2006 r.). 16 grudnia 2006 r. Ojciec Święty Benedykt XVI upoważnił Kongregację Spraw Świętych do promulgacji dekretu uznającego cud dokonany przez Boga za wstawiennictwem Sługi Bożego Stanisława od Jezusa Maryi Papczyńskiego. Dnia 16 września 2007 r. w Licheniu, sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej w imieniu Ojca Świętego Benedykta XVI ogłosił Błogosławionym Ojca Stanisława Papczyńskiego. Biografia o. Stanisława Papczyńskiego Dla Chrystusa i człowieka w potrzebie cz.4 Historia procesu beatyfikacyjnego. Stanisław Papczyński zmarł w opinii świętości, obecnej zresztą jeszcze podczas jego ziemskiego życia. Jednak na skutek trudności, jakie po jego śmierci przechodził Zakon marianów, nie podjęto starań o jego beatyfikację. Intensywne działania rozpoczął dopiero Sługa Boży Kazimierz Wyszyński, marianin, w połowie XVIII wieku. Proces Informacyjny rozpoczęty w diecezji poznańskiej trwał od 1767 do 1769 r.. Akta procesu przesłano do Stolicy Pro Christo et Ecclesia – Dla Chrystusa i Kościoła Apostolskiej wraz z listami postulacyjnymi, spośród których warto zauważyć uchwałę Sejmu Koronacyjnego Rzeczypospolitej z r. 1764, zatytułowaną „Wniesienie się ad Curiam Romanam o kanonizację i beatyfikację Stanisława Papczyńskiego”. Dnia 22 lipca 1775 roku Kongregacja Obrzędów wydała dekret super scriptis, stwierdzający, że w pismach o . Papczyńskiego nie ma niczego niezgodnego z wiarą i moralnością. Jednak tego samego roku pomyślnie rozpoczęty proces został wstrzymany, ponieważ nie zdołano wyjaśnić zarzutów stawianych przez promotora wiary. Niestety, zbliżające się wydarzenia wojenne, związane z koniecznością opuszczenia przez marianów Prokuratury Generalnej przy kościele św. Wita w Rzymie (1798), klęski polityczne Rzeczypospolitej skutkujące rozbiorami i związane a nimi kasaty mariańskich klasztorów doprowadziły do przerwania procesu. Nie zanikła jednak pamięć o świętości o . Stanisława. W Górze Kalwarii, u jego grobu ciągle obchodzono w sposób uroczysty rocznicę jego urodzin (18 maja) i śmierci (17 września), wielu pisarzy przypominało jego postać wskazując na jego autorytet religijny i moralny, wierni doświadczali jego cudownego wstawiennictwa. Na początku XX wieku, bezpośrednio po odrodzeniu się Zakonu Marianów, podczas kapituły generalnej odbywanej pod kierownictwem bł. Jerzego Matulewicza w 1923 r. zdecydowano podjąć starania o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego. Formalnie jednak proces został wszczęty dopiero w r. 1953. W r. 1992 Kongregacja do Spraw Świętych wydała dekret o heroiczności cnót, a 16 grudnia 2006 dekret uznający cud dokonany za przyczyną o. Stanisława. Przesłanie na XXI wiek. Może się wydawać, że okoliczności życia Stanisława Papczyńskiego, żyjącego ponad 300 lat temu niewiele mówią współczesnemu człowiekowi. Jednak wolą Bożej Opatrzności, której on całe życie bezgranicznie i wytrwale ufał jest, aby zwrócić oczy dzisiejszego człowieka na postać zakonnika, który zabiegał o jedno: by człowiek, odkupiony krwią Chrystusa, przyjął w pełni prawdę Ewangelii i łaskę Boga, i na nią odpowiedział całym swoim życiem. Dla takich celów założył zakon, taką rzeczywistość przybliżał ludziom. A inspirację dla swoich przekonań czerpał z misterium Niepokalanego Poczęcia, w którym dostrzegał to, jak bardzo Bóg kocha człowieka od początku jego istnienia i bez żadnej jego zasługi. Niestrudzenie zabiegał także, aby człowiek spotkał tę nieogarnioną Bożą miłość, jeśli nawet nie w tym życiu, to po śmierci, w wieczności. To przesłanie jest szczególnie aktualne w czasach, które - jak zauważył Jan Paweł II - w wielu miejscach naznaczone są „formą autentycznej <kultury śmierci>” (EV12). Beatyfikacja Stanisława Papczyńskiego przywołuje potrzebę pamięci o człowieku w potrzebie przed obliczem Boga, źródła życia i miłości. Względem żyjących pamięć ta wyraża się w głoszeniu im Ewangelii życia i wiekuistej miłości oraz ukazywaniu Niepokalanego Poczęcia, „dowodu i owocu” tej miłości. Natomiast względem tych, co ukończyli już „ziemską pielgrzymkę”, ta sama pamięć przeradza się w modlitwę i ofiarę w ich intencji, tak, aby człowiek przez całą wieczność mógł cieszyć się pełnią Bożego życia i Bożej miłości.