SCENA I /żywy plan

„ODKRYWANIE ŚWIATA”
SCENA I /żywy plan/
Marta z misiem przechodzi przed płótnem z lewej do prawej. Wchodzi
za płótno. Wychyla głowę.
- Coś wam opowiem.
Wychodzi przed płótno. Staje na środku sceny.
- Możecie mi nie uwierzyć, ale to zdarzyło się naprawdę. Misiek
dobrze o tym wie.
Ucieka za płótno.
Scena ze studnią.
Marta idzie od lewej do prawej.
- Któregoś dnia, w miejscu gdzie dotąd nic nie było, pojawiła się
studnia. Nie była to zwyczajna studnia. Misiek dobrze o tym wie
Scena z rodzicami.
Rodzice wchodzą z obu stron. Podchodzą do dzieci i próbują je
przyciągnąć do siebie. Dzieci krzyczą
- Stop!!! Rodzice zatrzymują się nieruchomo - Dorosłych, to trzeba
wszystkiego uczyć. Rozumu, wyobraźni a nawet miłości. O czarach, to
nie mają zielonego pojęcia. A bajki traktują jak bajki, a nie jak
odkrywanie świata. Wszystko przez to, że ciągle gadają zamiast
słuchać. Posłuchajcie!!!
Rodzice rozglądają się nic nie słysząc.
- Nie słyszycie? Żeby usłyszeć trzeba zajrzeć do wnętrza.
Gaśnie światło. Marta, rodzice i dzieci wychodzą.
SCENA II
Cień.
Dzieci są przykryte płótnem.
Wchodzą rodzice. Szukają dzieci. Nie mogą ich znaleźć.
Marta wchodzi i zaczyna opowiadać bajkę. Dzieci pod płótnem
zaczynają się poruszać. Rodzice stoją. Po chwili znów zaczynają
szukać – szybciej. To nie przynosi efektu. Zaczynają więc opowiadać
bajkę. Dzieci rozwijają się z płótna i wstają. Odnajdują swoich
rodziców. Przytulają się, bawią, tańczą. Wychodzą.
Marta zbiera płótna, rozgląda się, wychodzi.
Marta wychodzi przed płótno. Siada obok sadza misia.
- W studni mieszkał zły czarownik. Wszystko, co znalazło się w jego
królestwie, musiało tam zostać. Dlatego wysłał on wielką złotą rybę,
żeby…
Marta wraca za płótno.
Cień. Scena z wielką rybą.
Dzieci płyną powoli w jedną stronę i wracają. Bawią się w wodzie,
skaczą,. oblewają wodą, udają, że odbijają piłkę. Pojawia się ryba.
Dzieci zatrzymują się w strachu. Rozglądają się. Ryba pojawia się
jeszcze trzy razy. Dzieci zaczynają uciekać. Rodzice próbują ratować
dzieci. Wielkie zamieszanie.
Ryba połyka wszystkich oprócz Marty. Marta pruje sweterek. Z nitki i
cukierka robi przynętę. Łapie rybę i stawia jej warunek, iż wypuści ją
dopiero wtedy, gdy ryba wypluje połknięte dzieci i rodziców.
Ryba wypuszcza wszystkich. Marta wypuszcza rybę.
Cień. Scena ze smokiem.
Rodzice z dziećmi szukają wyjścia i chodzą w różne strony.
Wychodzą w prawo, wracają rozglądając się; wychodzą w lewo,
wracają rozglądając się; idą w stronę rzutnika, wracają rozglądając się.
Wszyscy stają po lewej stronie, unoszą głowę do góry, wpatrują się z
przestrachem w jeden punkt. Nagle pojawia się głowa smoka.
Wszyscy odchylają się do tyłu. Dzieci zbliżają się do smoka chcąc go
dotknąć. Smok wykonuje gwałtowny ruch w stronę dzieci, które
uciekają chowając się za rodziców. Rodzice zdejmują bluzy i
machając próbują przegonić smoka, który wycofuje się powoli, znika
a po chwili pojawia się znowu ale jest smutny. Opiera głowę na ziemi.
Dzieci podchodzą do smoka, głaszczą go. Po chwili razem z
rodzicami zaczynają robić z bluz lalki szmacianki. Przynoszą je dla
smoka i układają przed nim. Smok dziękuje machając głową. Dzieci i
rodzice odchodzą.
Marta wychodzi przed płótno.
- Gdy czarownik zobaczył, że dzieci przechytrzyły i wielką rybę i
smoka postanowił sam wkroczyć do akcji.
Do misia: -. Wiem przecież, że boisz się tej sceny No dobrze przytulę
cię.
Cień. Scena z czarownikiem.
Czarownik z lewej strony – widać tylko nogi. Dzieci i rodzice
wchodzą z prawej strony. Czarownik pochyla się nad nimi i zaczyna
wszystkich łapać. Ganiają się po całej scenie. W końcu czarownik
przyciska wszystkich do ziemi po prawej stronie. Czarodziejską
różdżką dotyka każdego po kolei. Rodzice i dzieci zaczynają robić to
co im każe czarownik. Ustawiają się gęsiego, noszą pudełka, wiadra,
worki. Padają ze zmęczenia. Czarownik stawia klatkę, do której
wszystkich zgarnia. Zamyka ją na klucz. Śmieje się i przedrzeźnia,
skacze i tańczy. W tej wielkiej radości nie zauważa, że gubi klucz i
różdżkę. Czarownik wychodzi. Dzieci i rodzice próbują dosięgnąć
klucza. W końcu udaje im się. Otwierają klatkę. Podnoszą różdżkę.
Przesuwają klatkę. Wchodzi czarownik. Jest zły i znowu chce
zaczarować wszystkich ale nie może znaleźć różdżki. Teraz dzieci
przedrzeźniają czarownika, Marta wyciąga różdżkę, czaruje i
czarownik zaczyna chodzić tam i z powrotem nosząc różne rzeczy.
Pada ze zmęczenia. Marta czaruje i czarownik zamienia się w misia.
Marta podnosi misia.
Studnia. Wchodzą rodzice. Kucają obok dziecka. Biorą je za rękę.
Powoli wychodzą. Wchodzi Marta z misiem.
- Możecie mi nie uwierzyć, ale to zdarzyło się naprawdę. Misiek
dobrze o tym wie.
KONIEC
Małgorzata Sienkiewicz