Co warto wiedzieć o gospodarce

Co warto wiedzieć o gospodarce
2015-05-13 13:09:37
2
Szwecja należy do najbogatszych krajów UE. Ważną gałęzią gospodarki jest produkcja drewna; kraj ten jest m.in.
jednym z największych na świecie eksporterów celulozy.
Dochód narodowy na mieszkańca, liczony według parytetu siły nabywczej, wynosi 32 tys. 200 euro i jest wyższy
o ok. 25,5 proc. od średniego dochodu per capita w całej UE (według stanu na rok 2012).
W rankingu Banku Światowego Doing Business 2014 wśród krajów, w których najłatwiej prowadzić działalność
gospodarczą, Szwecja zajęła 14. miejsce, choć utraciła jedną pozycję w stosunku do roku 2013 (Polska była na
45. miejscu).
Źródło: Bank Światowy
3
Wzrost PKB Szwecji w latach 2015-2016 ma wynieść odpowiednio: 3,5 i 3,7 proc.
Skonsolidowany dług publiczny Szwecji należy do najniższych w UE. W 2018 r. ma spaść do 31,7 proc. Rząd
zakłada, że w 2016 r. Szwecja uzyska niewielką nadwyżkę budżetową (0,4 proc.). Zarówno dług publiczny, jak i
deficyt sektora finansów publicznych pozostają na poziomach zgodnych z unijnymi kryteriami konwergencji.
Rząd podkreśla konieczność zachowania dyscypliny finansów publicznych.
Niebezpiecznie wysoki poziom zadłużenia prywatnego (czemu sprzyjają niskie stopy procentowe i dogodne
warunki zaciągania kredytów) oraz możliwość wystąpienia bańki spekulacyjnej na rynku nieruchomości,
związanej z trwałym, wieloletnim wzrostem cen nieruchomości, nadal stanowią zagrożenia dla gospodarki. Rząd
podjął działania deregulacyjne na rynku budowlanym i mieszkaniowym.
W Szwecji czynnych zawodowo jest około 4 mln osób. Poziom bezrobocia w porównaniu z innymi krajami był
zawsze stosunkowo niski, głównie dzięki silnemu sektorowi prywatnemu, rozwojowi sektora publicznego i
rozwiniętej polityce rynku pracy. Obecnie tzw. otwarte bezrobocie kształtuje się na poziomie ok. 8 proc. Mimo to
obcokrajowcom nie jest łatwo otrzymać tu pracę, a wymagania szwedzkich pracodawców są wysokie.
Źródło: Bank Światowy
Płace w 2014 r. miały rosnąć w tempie 2,7 proc. (dla 2013 r. było to 2,5 proc.). Szwecja doświadcza bardzo
znikomej presji inflacyjnej. Przewiduje się, że inflacja wzrośnie w kolejnych latach - odpowiednio 1,7 proc. w 2015
r., 2,6 proc. w 2016 r., następnie o 3,0 proc. w latach 2017-2018.
Główne sektory gospodarki
4
Ważną gałęzią gospodarki Szwecji jest produkcja drewna; kraj ten jest m.in. jednym z największych na świecie
eksporterów celulozy. Inne główne gałęzie gospodarki to: hutnictwo metali nieżelaznych, przemysł maszynowy,
metalowy, środków transportu (samochodowy, lotniczy), elektrotechniczny, drzewny i chemiczny. Grunty orne
stanowią zaledwie 7 proc. powierzchni kraju, rolnictwo jest wysoce zmechanizowane.
5
6
Znane marki szwedzkie to: Volvo, Scania (motoryzacja), Ericsson (telefonia komórkowa), Elektrolux (AGD),
Husqvarna (sprzęt elektryczny), Vattenfall AB (systemy grzewcze), Skanska AB (branża budowlana), Nordea
Bank (bankowość i usługi finansowe), Tetra Pak (opakowania), H&M (branża odzieżowa) oraz znana na całym
świecie firma meblarska IKEA.
Źródło: Bank Światowy
Rynek wewnętrzny Szwecji jest rynkiem nabywcy, z jednoczesną, bardzo silną organizacją importerów,
hurtowników i detalistów.
W zasadzie każda branża producentów, importerów, eksporterów czy handlowców posiada własne struktury
samorządowe. Główną organizacją handlu hurtowego i importerów w Szwecji jest Federacja Szwedzkiego Handlu
(szw. Svensk Handel). Grupuje ona ok. 60 stowarzyszeń handlowych. Członkowie Federacji realizują ok. 70 proc.
całości szwedzkiego importu. W Federacji zrzeszone są zarówno duże przedsiębiorstwa handlu hurtowego, jak i
wiele drobnych firm agencyjnych z terenu całej kraju. Największe domy towarowe są również członkami
Federacji.
Przykładem silnej koncentracji handlu jest rynek artykułów żywnościowych, który w ponad 70 proc. jest
opanowany przez trzy korporacje: ICA, COOP i grupę AxFood. Korporacje te zajmują się zarówno importem,
dystrybucją jak i sprzedażą detaliczną artykułów konsumpcyjnych. Sytuacja taka powoduje mniejszy, niż można
by się spodziewać, asortyment artykułów żywnościowych w sieci detalicznej, utrzymywanie się stosunkowo
wysokiego poziomu cen detalicznych, możliwość realizowania wysokich marż nakładanych na cenę towaru przez
importera, hurtownika i sprzedawcę detalicznego. Jednak z drugiej strony, sytuacja ta bardzo wzmacnia pozycję
negocjacyjną importera szwedzkiego, dzięki czemu uzyskuje on bardzo korzystne ceny.
Ze względu na wysokie wymagania konsumentów i administracji odpowiedzialnej za dopuszczanie artykułów
żywnościowych na rynek szwedzki, a także zmonopolizowany system handlu detalicznego i hurtowego tymi
7
artykułami, dostawcom z innych krajów niezwykle trudno jest wejść na rynek tych artykułów.
Bogactwa naturalne Szwecji to przede wszystkim: rudy żelaza, miedź, cynk, złoto, srebro, wolfram, uran,
arszenik, skaleń, drewno, a także energia wodna.
8