Podstawy Telekomunikacji Ćwiczenie 1 Badanie zarządzania

połączeń przychodzących na dany numer do innego numeru), przekierowanie przy
zajętości, przekierowanie opóźnione (uaktywnia się, jeżeli abonent nie odbiera
telefonu w ciągu kilku sygnałów), obsługa nieobecnego abonenta (przekierowanie
połączenia do komunikatów słownych centrali, np. "abonent czasowo
niedostępny").
Podstawy Telekomunikacji
Ćwiczenie 1
Badanie zarządzania abonentami i konfigurowania
usług telekomunikacyjnych
Budzenie: sygnał dzwonienia kierowany do abonenta, abonent zamawiający tą
usługę otrzymuje wywołanie z centrali w określonym przez siebie czasie.
Opracowali: dr inż. Krzysztof Konopko, mgr inż. Grzegorz Kraszewski
Gorąca linia: po podniesieniu słuchawki w aparacie abonenta następuje
automatyczne połączenie (natychmiastowe lub opóźnione) z ustalonym numerem.
1. Wprowadzenie
Identyfikacja połączeń złośliwych: umożliwia operatorowi identyfikację
abonenta wywołującego.
Abonent centrali Systemu 12 jest określony przez swoje fizyczne położenie w
polu komutacyjnym tzn. przez adres modułu, do którego należy i numer terminala
w tym module. Pozycję w układzie utworzonym przez adres modułu i numer
terminala w module określa LEN (Line Equipment Number - numer wyposażenia
liniowego). Z numerem LEN można powiązać numer katalogowy DN, który jest
numerem abonenta z książki telefonicznej. Wydając odpowiednie polecenia
można też definiować i modyfikować charakterystyki usług abonenckich. Część
usług może być również obsługiwana przez abonenta z jego aparatu
telefonicznego.
Wywołanie oczekujące: w trakcie połączenia abonent może odebrać sygnał
informujący o innym abonencie dzwoniącym właśnie do niego, wówczas, może
rozpocząć z nim rozmowę pozostawiając obecne połączenie w stanie
"oczekiwania". Przełączanie między abonentami odbywa się za pomocą klawisza
FLASH oraz cyfr 1 i 2.
Ograniczenia wyjściowe: udostępnienie abonentowi połączeń tylko w
ograniczonych kierunkach sieci (np. blokada numerów 0-700), lub dostępu tylko
do służb specjalnych (pogotowie ratunkowe, policja, straż pożarna itp.), bądź
zablokowanie wszystkich połączeń wychodzących. Ograniczenia mogą być
jednorazowo odblokowane przez abonenta, który wprowadza specjalny kod
odblokowujący przed wybraniem numeru.
1.1. Omówienie wybranych usług abonenckich
Skrócone wybieranie: usługa pozwala na wywołanie abonentów o określonych
numerach katalogowych poprzez wybranie kodu skróconego. Każdy abonent
posiadający to udogodnienie dysponuje blokiem skróconych numerów
katalogowych, którym przypisuje pełne numery katalogowe określonych
abonentów. Rejestracji poszczególnych numerów może dokonać sam abonent lub
operator.
2. Cel i zakres ćwiczenia
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie studentów z możliwościami administrowania
abonentami oraz usługami abonenckimi w cyfrowej centrali telekomunikacyjnej.
W trakcie ćwiczenia będą realizowane funkcje dostępne zarówno dla abonenta, jak
i wyłącznie dla operatora centrali.
Przekazywanie połączeń: usługa służy do przekazywania połączeń
przychodzących do abonenta na inne numery. Dostępne są następujące
udogodnienia: zmienne przekazywanie połączeń (abonent wybiera numer, pod
który będą kierowane rozmowy przychodzące aż do momentu odwołania usługi),
planowe przekazywanie połączeń (operator ustawia automatyczne kierowanie
1
3. Metodyka badań
BTF
3.1. Opis parametrów komend używanych w czasie ćwiczenia
Rozdział zawiera wykaz parametrów komend CREATE-SINGLE-SUBSCR i
MODIFY-SINGLE-SUBSCR.
DN
SDLTYP
CLASS
HL
ABS
RSTTO
MLC
DTF
FTF
Numer katalogowy abonenta podawany z przedrostkiem K' np.
DN=K'736501
typ aparatu dołączonego do linii:
• SDLTYP=DIAL - z wybieraniem dekadowym,
• SDLTYP=PB - z klawiaturą,
• SDLTYP=BOTH - obu typów (autodetekcja).
DNDSTFAC
Klasa łącza:
CLASS=SUB - łącze abonenckie.
Gorąca linia:
• HL=ADD - dodanie usługi gorącej linii,
• HL=ACT&K'n - aktywacja i ustawienie gorącej linii na
numer n,
• HL=DACT - deaktywacja usługi,
• HL=REM - usunięcie usługi.
Obsługa nieobecnego abonenta:
• ABS=ADD - dodanie obsługi nieobecnego abonenta,
• ABS=REM - usunięcie obsługi nieobecnego abonenta.
Całkowite ograniczenie połączeń wychodzących:
• RSTTO=ADD - włączenie ograniczenia,
• RSTTO=REM - wyłączenie ograniczenia
Obserwacja złośliwych wywołań:
• MLC=1 - włączenie obserwacji,
• MLC=REM - wyłączenie obserwacji.
Opóźnione przeniesienie:
• DTF=ADD - dodanie opóźnionego przeniesienia,
• DTF=ACT&K'n -aktywacja przeniesienia na numer n,
• DTF=DACT - deaktywacja przeniesienia,
• DTF=REM - usunięcie przeniesienia.
ABD
CWTNG
2
Przeniesienie w przypadku zajętości:
• BTF=ADD - dodanie przeniesienia,
• BTF=ACT&K'n -aktywacja przeniesienia na numer n,
• BTF=DACT - deaktywacja przeniesienia,
• BTF=REM - usunięcie przeniesienia.
Przeniesienie ustalone:
• FTF=ADD - dodanie przeniesienia ustalonego,
• FTF=ACT&K'n -aktywacja przeniesienia na numer n,
• FTF=DACT - deaktywacja przeniesienia,
• FTF=REM - usunięcie przeniesienia.
Usługa „nie przeszkadzać”:
• DNDSTFAC=ADD - dodanie usługi,
• DNDSTFAC=ACT - aktywacja,
• DNDSTFAC=DACT - deaktywacja,
• DNDSTFAC=REM - usunięcie.
Skrócone wybieranie numerów:
• ABD=ADD&n - dodanie usługi z ustaleniem
pojemności numerów skróconego wybierania, co
najmniej 10 (przy 10 numery skrócone są jednocyfrowe)
lub więcej w krokach co 5,
• ABD=ACT&nr_skrócony&K'numer&nr_skrócony
&K'numer&... - aktywacja usługi i przypisanie
numerów skróconych odpowiednim numerom pełnym.
Maksymalnie można w jednej komendzie podać 5 par
numer pełny - skrócony,
• ABD=DACT&nr_skrócony - usunięcie podanego
numeru skróconego z listy,
• ABD=REM - wyłączenie usługi.
Połączenie oczekujące:
• CWTNG=ADD - dodanie usługi,
• CWTNG=ACT - aktywacja usługi,
• CWTNG=DACT - deaktywacja usługi,
• CWTNG=REM - usunięcie usługi.
3.2. Komendy zarządzania abonentami i usługami abonenckimi
REMOVE-SINGLE-SUBSCR
Komenda powoduje usunięcie poprzednio utworzonego abonenta (usunięcie
związku między numerem katalogowym DN i numerem wyposażenia LEN).
CREATE-SINGLE-SUBSCR
Komenda przeznaczona jest do stworzenia nowego abonenta (skojarzenia
fizycznego numeru wyposażenia LEN z wolnym numerem katalogowym DN).
CREATE-SINGLE-SUBSCR:
DN=K'nr abonenta,
SDLTYP=wybieranie, CLASS=klasa abonenta;
REMOVE-SINGLE-SUBSCR: DN=K'nr abonenta, LEN=K'nr sprzętowy;
LEN=K'nr sprzętowy,
3.3. Kody aktywacji i deaktywacji usług uruchamianych z
aparatu abonenckiego
Domyślną wartością dla opcjonalnego parametru SDLTYP jest DIAL, co oznacza
wybieranie wyłącznie impulsowe, proszę zwrócić na to uwagę w czasie
wykonywania ćwiczenia.
Skrócone wybieranie
• aktywacja: *51*AC*TN#,
• deaktywacja: #51*AC#,
• użycie: **AC.
DISPLAY-SINGLE-SUBSCR
Komenda służy do wyświetlenia charakterystyk i usług przypisanych abonentowi.
Ma ona dwie postaci, abonenta można zidentyfikować bądź przez numer telefonu
DN, bądź przez numer sprzętowy LEN.
Gorąca linia
• aktywacja: *53*TN#,
• deaktywacja: #53#.
DISPLAY-SINGLE-SUBSCR:DN=K'nr abonenta;
Ustalone przeniesienie
• aktywacja: *21*TN#,
• deaktywacja: #21#,
DISPLAY-SINGLE-SUBSCR:LEN=K'nr sprzętowy;
MODIFY-SINGLE-SUBSCR
Za pomocą tej komendy można dodać lub modyfikować wszystkie charakterystyki
i usługi abonenta. Jeżeli za pomocą tego rozkazu ma być uaktywniona usługa nie
uruchamiana przez abonenta z klawiatury aparatu, konieczne jest dwukrotne
powtórzenie rozkazu (pierwsze wywołanie ustawia - ADD, a drugie uaktywnia ACT daną usługę). W przypadku usług aktywowanych samodzielnie przez
abonenta aktywacja poleceniem z parametrem ACT jest równoważna aktywacji z
klawiatury aparatu. Opcjonalne parametry komendy odpowiadają poszczególnym
usługom, jakie można przypisywać abonentom. Wykaz opcji tych parametrów
znajduje się w tabeli powyżej.
Nie przeszkadzać
• aktywacja: *26#,
• deaktywacja: #26#,
• sprawdzenie: *#26#.
Budzenie
• rejestracja: *55*GGMM#,
• usunięcie: #55#.
Połączenie oczekujące
• aktywacja: *43#,
• deaktywacja: #43#.
MODIFY-SINGLE-SUBSCR: DN=K'nr abonenta, HL=parametr,
ABS=parametr, RSTTO=parametr, MLC=parametr, DTF=parametr,
BTF=parametr, FTF=parametr, CWTNG=parametr;
AC - kod skrócony, TN - numer telefonu, GGMM - godzina i minuta budzenia.
3
5. Literatura
3.4. Przebieg ćwiczenia
ƒ
ƒ
ƒ
ƒ
ƒ
1.
2.
3.
Na numerze podanym przez prowadzącego za pomocą komendy
MODIFY-SINGLE-SUBSCR z odpowiednimi parametrami należy
kolejno ustawić i uaktywnić, a następnie dezaktywować i usunąć usługi,
podane w tabeli na str. 2 instrukcji. W przypadku, jeśli usługa może być
aktywowana przez abonenta, należy ją uaktywnić również za pomocą
sekwencji znaków podanych w punkcie 3.3. Ustawiona usługa będzie
każdorazowo sprawdzana przez prowadzącego.
Ustawiając funkcję identyfikacji złośliwych wywołań (komendą
MODIFY-SINGLE-SUBSCR) na jednym z telefonów grupy
ćwiczeniowej należy zidentyfikować telefon prowadzącego ćwiczenie. Po
ustawieniu funkcji identyfikacji złośliwych wywołań prowadzący
zadzwoni pod numer, na który założona jest identyfikacja. Należy wtedy
odebrać połączenie, po czym wcisnąć przycisk FLASH. Raport z
identyfikacją wywołania pojawi się na terminalu. Po identyfikacji należy
usunąć usługę.
Należy sprawdzić możliwość jednoczesnego przyznania temu samemu
abonentowi różnych usług.
Usunąć z centrali abonenta o numerze telefonu prowadzącego (komenda
REMOVE-SINGLE-SUBSCR) z ustawieniem wybranej zapowiedzi
słownej.
Komendą CREATE-SINGLE-SUBSCR stworzyć abonenta o podanym
przez prowadzącego numerze katalogowym i numerze LEN linii
prowadzącego.
4. Sprawozdanie z ćwiczenia
Sprawozdanie z zajęć powinno zawierać opis przebiegu ćwiczenia
laboratoryjnego, w tym wykaz realizowanych komend operatorskich i
przykładowe raporty generowane przez centralę. Sprawozdanie powinno też
zawierać opisy poszczególnych usług oraz wnioski dotyczące realizacji
poszczególnych punktów ćwiczenia.
4
A. Jajszczyk "Wstęp do telekomunikacji", WNT, Warszawa 1998.
S. Haykin "Systemy telekomunikacyjne", WKŁ, Warszawa 1998.
"System 12 Digital Exchange", Electrical Communication vol. 59 No. 1/2
1985.
2. Cel i zakres ćwiczenia
Podstawy Telekomunikacji
W ćwiczeniu badany jest sposób pomiaru parametrów linii abonenckiej za pomocą
oprogramowania centrali S12, oraz wpływ tych parametrów na pracę centrali i
jakość połączenia. Za pomocą układów dołączonych do linii symulowane są
różnego rodzaju uszkodzenia, które są następnie wykrywane i identyfikowane w
czasie pomiarów.
Ćwiczenie 2
Badanie parametrów linii abonenckiej
Opracowali: dr inż. Krzysztof Konopko, mgr inż. Grzegorz Kraszewski
3. Sposób wykonania ćwiczenia
1. Wprowadzenie
3.1. Używane komendy centrali
Linia abonencka dwuprzewodowa składa się ze skręconej pary izolowanych
przewodów miedzianych. Jej długość wynosi od kilkudziesięciu metrów do
kilkunastu kilometrów. Dla częstotliwości akustycznych przenoszonych w linii jej
długość wyrażona w długościach fali maksymalnej przenoszonej częstotliwości
(3000 Hz) wynosi do około λ/6, a więc linia abonencka wykazuje już cechy
obwodu o stałych rozłożonych. Niemniej często traktuje się parametry linii jako
skupione. Linia cechuje się swoją rezystancją, pojemnością między przewodami
pary, oraz pojemnością między każdym z przewodów a ziemią. Istotna jest
również rezystancja między przewodami pary a ziemią. Wyrażana jest ona przez
upływność linii. Oczywiście wszystkie wymienione parametry muszą mieścić się
w dopuszczalnych granicach, aby umożliwić prawidłową pracę centrali. Oprócz
pomiarów tych podstawowych parametrów fizycznych linii abonenckiej centrala
umożliwia też pomiar obcych potencjałów na jej przewodach. Ze względu na
możliwą dużą rozpiętość parametrów linii abonenckich centrala S12 ma
możliwość dostosowania się do tych parametrów. Definiując abonenta można
ustawić mu trzystopniowo jakość łącza i rezystancję pętli abonenckiej. Centrala
S12 przewiduje następujące dopuszczalne zakresy parametrów fizycznych linii:
Do wykonania ćwiczenia będą używane testy ręczne. Testy ręczne wymagają
przygotowania „otoczenia” testowanego modułu komendą EXE-REQ-MT:
•
•
•
EXE-REQ-MT: EXEC=izolacja, DN=K'numer abonenta (lub LEN=K’numer
sprzętowy);
Parametr DN określa linię abonencką, na której zostaną przeprowadzone badania.
Parametr EXEC informuje, czy linia będzie odizolowana od układów centrali na
czas pomiaru. Jest to niezbędne w przypadku pomiaru rezystancji pętli i testu
dzwonienia. Wtedy należy podać EXEC=0. Przy pozostałych pomiarach EXEC
może wynosić 1. Po przygotowaniu centrali do testów można do nich przystąpić.
Testy wykonuje się komendą GO:
GO: SEQ=nr rozkazu, REPLY=typ pomiaru;
W parametrze SEQ podaje się numer rozkazu poprzednio wydanej komendy EXEREQ-MT podany przez centralę w odpowiedzi na komendę. Rodzaj pomiaru
podaje się w parametrze REPLY. Oto możliwe wartości (podawać należy w
cudzysłowach):
Obce potencjały - do ±5.5V DC i 5.5V AC między obiema żyłami i
między każdą z żył a ziemią,
Upływność linii - międzyżyłowa ≥ 36 kΩ, między żyłą, a ziemią ≥ 46
kΩ,
Pojemność - międzyżyłowa od 0.8 do 6 µF, między żyłą a ziemią ≤ 0.54
µF.
•
•
•
•
•
5
"FPOT" - pomiar obcych potencjałów na linii,
"LCON" - pomiar pojemności międzyprzewodowej,
"LCAP" - pomiar pojemności między przewodami a ziemią,
"LOOP" - pomiar rezystancji pętli abonenckiej.
"DPTS" - pomiar parametrów wybierania impulsowego.
•
•
•
"DKTS" - pomiar parametrów wybierania tonowego,
„LRES” – pomiar rezystancji międzyprzewodowej i między każdym z
przewodów i ziemią.
•
W celu zbadania ciągłości linii abonenckiej można wysłać na nią stały sygnał
śledzenia komendą APPLY-TRACE-TONE:
APPLY-TRACE-TONE: DN=K'numer abonenta;
•
Ton jest wysyłany cały czas do momentu zatrzymania komendą GO z parametrem
SEQ odpowiadającym numerowi wydanej komendy APPLY-TRACE-TONE i
parametrem REPLY=CANCEL. Tonu śledzenia można używać do szukania
nieciągłości w linii.
•
Do szybkiego i pobieżnego przetestowania linii abonenckiej służy komenda
FAST-VERIFIC:
•
FAST-VERIFIC: DN=K'numer abonenta;
3.2. Przebieg ćwiczenia
•
•
Dokonać pomiarów linii abonenckiej:
•
•
•
Zmierzyć napięcie stałe w czasie nawiązywania połączenia z telefonu
pomiarowego (napięcie linii w stanie spoczynku, napięcie po
podniesieniu słuchawki, po odebraniu połączenia przez odbiorcę, po
odłożeniu słuchawki przez odbiorcę po odłożeniu słuchawki przez
wywołującego - obie kombinacje, w zależności od tego, kto pierwszy
odłoży słuchawkę).
Zmierzyć napięcie stałe w czasie nawiązywania połączenia do telefonu
pomiarowego (napięcia linii w stanie spoczynku, napięcia w czasie
dzwonienia, po odebraniu połączenia przez odbiorcę, w czasie rozmowy,
po odłożeniu słuchawki przez odbiorcę, po odłożeniu słuchawki przez
wywołującego - obie kombinacje, w zależności od tego, kto pierwszy
odłoży słuchawkę).
Wykonać szybki test linii (komendą FAST-VERIFIC) przy braku
obciążenia, obciążoną aparatem pomiarowym, z włączonym między
przewodami rezystorem 10 kΩ.
•
•
•
•
•
6
Komendą APPLY-TRACE-TONE podać na linię sygnał śledzenia,
odsłuchać sygnał w telefonie pomiarowym, wyłączyć sygnał śledzenia
komendą GO z parametrem REPLY=CANCEL.
Korzystając z komendy EXE-REQ-MT z parametrem EXEC=1 a
następnie komendy GO z parametrem REPLY="LCON" zmierzyć
międzyprzewodową pojemność linii nieobciążonej, obciążonej
kondensatorem 2,2 µF, obciążonej telefonem pomiarowym, obciążonej
telefonem pomiarowym ze zdjętą słuchawką.
Korzystając z komendy GO z parametrem REPLY="LCAP" zmierzyć
pojemność do ziemi linii nieobciążonej, obciążonej niesymetrycznie (na
jednym przewodzie i na drugim przewodzie) kondensatorem z pulpitu
pomiarowego, obciążonej kondensatorami na obu przewodach.
Korzystając z komendy GO z parametrem REPLY="FPOT" zmierzyć
obce potencjały na linii abonenckiej nieobciążonej i obciążonej telefonem
pomiarowym.
Korzystając z komendy GO z parametrem REPLY="LRES" zmierzyć
rezystancję międzyprzewodową i rezystancję między każdym z
przewodów a ziemią linii nieobciążonej, obciążonej aparatem
telefonicznym oraz obciążonej rezystancją do ziemi – każdy z
przewodów oddzielnie i oba przewody jednocześnie.
Zakończyć pomiary komendą GO z parametrem REPLY="TERM".
Uzyskać połączenie do aparatu pomiarowego z dowolnego aparatu
dostępnego na stanowisku następnie wykonać komendę EXE-REQ-MT z
parametrem EXEC=0 tworząc w ten sposób warunki do pomiaru
rezystancji pętli abonenckiej.
Korzystając z komendy GO z parametrem REPLY="LOOP" zmierzyć
rezystancję pętli abonenckiej.
Ustawić aparat na wybieranie dekadowe, wydać komendę GO z
parametrem REPLY="DPTS", a następnie wybierając wielokrotnie (do
czasu wyświetlenia raportu) z aparatu pomiarowego dowolny numer (np.
„0”) zmierzyć parametry sygnalizacji impulsowej.
Ustawić aparat na wybieranie tonowe, wydać komendę GO z parametrem
REPLY="DKTS" a następnie wcisnąć i przytrzymać (do czasu
wyświetlenia raportu) na aparacie pomiarowym dowolny numer i (np.
„*”) zmierzyć parametry sygnalizacji wieloczęstotliwościowej.
Korzystając z komendy GO z parametrem REPLY="TAXM" sprawdzić
poprawność działania licznika abonenckiego.
Zakończyć pomiary komendą GO z parametrem REPLY="TERM".
4. Sprawozdanie z ćwiczenia
Sprawozdanie z zajęć powinno zawierać opis przebiegu ćwiczenia
laboratoryjnego, w tym wykaz realizowanych komend operatorskich i
przykładowe raporty generowane przez centralę. Sprawozdanie powinno też
zawierać wnioski dotyczące realizacji poszczególnych punktów ćwiczenia z
uwzględnieniem sytuacji, w których wykonuje się poszczególne testy oraz wykaz
częstotliwości odpowiadających poszczególnym numerów przy wybieraniu
tonowym.
5. Literatura
1.
2.
3.
A. Jajszczyk "Wstęp do telekomunikacji", WNT, Warszawa 1998.
S. Haykin "Systemy telekomunikacyjne", WKŁ, Warszawa 1998.
"System 12 Digital Exchange", Electrical Communication vol. 59 No. 1/2
1985.
7
2. Cel i zakres ćwiczenia
Podstawy Telekomunikacji
W ćwiczeniu studenci zapoznają się z podstawowymi pomiarami ruchu
telekomunikacyjnego, jakie udostępnia centrala S12. Wykonywane są cykliczne
odczyty liczników zdarzeń komutacyjnych. Studenci interpretują otrzymane
wyniki.
Ćwiczenie 3
3. Metodyka badań
Analiza charakterystyk statystycznych ruchu
telekomunikacyjnego
Ogólna koncepcja prowadzenia pomiarów statystycznych polega na określeniu
trzech poniższych cech pomiaru:
Opracowali: dr inż. Krzysztof Konopko, mgr inż. Grzegorz Kraszewski
•
1. Wprowadzenie
•
Pomiary statystyczne ruchu telekomunikacyjnego są bardzo ważne dla operatora.
Pozwalają na ocenę jakości obsługi abonentów, stwierdzenie konieczności
rozbudowy sprzętu (central), konieczności modyfikacji infrastruktury, pozwalają
również na optymalizację inwestycji i prowadzenie korzystnej polityki
taryfikacyjnej. W warunkach wolnej konkurencji na rynku telekomunikacyjnym
pomiary ruchu są również wymagane do rozliczeń międzyoperatorskich. Pomiary
te można podzielić na trzy grupy: pomiary natężenia ruchu, pomiary liczby
określonych zdarzeń komutacyjnych (np. traconych połączeń) i pomiary czasów
trwania określonych stanów (np. średni czas trwania połączenia). Natężenie ruchu
w jednym łączu można zdefiniować jako czas trwania jego zajętości na jednostkę
czasu. Jeżeli jedno łącze jest w ciągu godziny zajęte przez cały czas, to mówimy,
że natężenie ruchu w tym łączu wynosi 1 erlang. Przełomem w
telekomunikacyjnych pomiarach statystycznych było wprowadzenie central
cyfrowych. W centralach takich (np. w badanej w czasie ćwiczenia S12) pomiary
ruchu są jednym z podstawowych zadań systemu operacyjnego centrali i nie jest
do tego wymagane żadne dodatkowe wyposażenie. Zastosowanie komputerów
pozwala na poradzenie sobie z ogromną ilością danych, jaką generują
szczegółowe pomiary ruchu. Na bieżąco prowadzone są w centrali liczniki
zliczające podstawowe zdarzenia komutacyjne (ilość połączeń generowanych,
załatwionych, straconych, opóźnionych itd.). Rejestrowane jest również natężenie
ruchu generowane w poszczególnych łączach międzycentralowych i przez
określone grupy abonentów lub np. numery służb specjalnych.
•
harmonogramu pomiarów określającego daty i godziny wykonywania
pomiarów,
przedmiotu pomiarów określającego na których zespołach mają być
dokonywane pomiary (w Systemie 12 wyróżnia się następujące
przedmioty pomiarów: grupa łączy wychodzących, grupa łączy
przychodzących, grupa łączy, grupa zespołów obsługowych, grupa linii
PABX, kierunek ruchu, ruch inicjowany, ruch końcowy, ruch
wewnętrzny, grupa zespołów sterujących, grupa nietelefonicznych
urządzeń peryferyjnych, zespoły komutacyjne,
wielkości mierzonej określającej dane pomiarowe (w Systemie 12
danymi tymi mogą być następujące wielkości: natężenie ruchu,
podniesienie mikrotelefonu, średni czas stanów zajętości, liczba wywołań
zakończonych rozmową, liczba nieefektywnych wywołań, średnia liczba
zespołów zablokowanych itp.).
3.1. Komendy stosowane do niektórych pomiarów
statystycznych
Komenda ACTIVATE-GEN-STAT o następującej składni
ACTIVATE-GEN-STAT: ENTLIST=lista liczników,
RECPERD=okres pomiarów, OUTPERD=czas między raportami,
RECDATE=data pomiarów;
powoduje włączenie ogólnych pomiarów statystycznych w centrali, definiuje typy
8
•
•
•
•
liczników statystycznych, jak również określa czasy rozpoczęcia i zakończenia
pomiarów oraz parametry czasowe pomiarów. Parametry komendy:
ENTLIST
RECPERD
OUTPERD
RECDATE
Typ licznika, można podać kilka liczników oddzielając je
znakiem "&", na przykład ENTLIST=-94&-96&-98.
Czas trwania obserwacji – 1,5 godziny z raportami co 15 minut. W czasie
obserwacji należy generować ruch telekomunikacyjny.
Okres pomiaru wyrażony w godzinach i minutach, przykład:
pomiary od 12:15 do 16:30 - RECPERD=1215&&1630 (uwaga
- oba czasy muszą być zaokrąglone do pełnego kwadransa),
początek pomiaru musi przypadać co najmniej 15 minut po
momencie wydania komendy (według zegara centrali)!
Okres czasu co który będą wyprowadzane wyniki, format
HHMM, musi być pełną wielokrotnością 15 minut,
data pomiarów (miesiąc i dzień) w formacie MMM&DD, np.
OCT&24 (nazwy miesięcy to skróty angielskie).
4. Sprawozdanie z ćwiczenia
Sprawozdanie powinno zawierać opis przebiegu ćwiczenia laboratoryjnego, w tym
wykaz realizowanych komend operatorskich i przykładowe raporty generowane
przez centralę. Sprawozdanie powinno też zawierać wnioski dotyczące realizacji
poszczególnych punktów ćwiczenia laboratoryjnego, oraz analizę zebranych w
czasie pomiarów danych. Na analizę składają się wykresy czasowe oraz obliczenia
natężenia ruchu telekomunikacyjnego w poszczególnych okresach obserwacji
DEACTIVA-GEN-STAT
DEACTIVA-GEN-STAT: IDENTITY=identyfikator;
5. Literatura
Komenda służy do wyłączenia pomiarów statystycznych uruchomionych
wcześniej komendą ACTIVATE-GEN-STAT. Parametry:
IDENTITY
1.
2.
3.
identyfikator sekwencji: numer sekwencji komendy, którą
uruchomiono pomiary (od 0 do 9999, numer sekwencji każdej
komendy jest podawany przez centralę w raporcie wykonania),
rok, miesiąc i dzień wykonania. Przykład:
IDENTITY=7356&2004&06&24 - komenda o numerze
sekwencji 7356 wykonana 24 czerwca 2004.
3.2. Przebieg ćwiczenia
Przeprowadzić obserwację zdarzeń komutacyjnych zliczanych w następujących
licznikach statystycznych (numer identyfikuje rodzaj licznika, minus jest częścią
numeru):
•
•
-95 - ilość połączeń z odpowiedzią,
-96 - ilość połączeń z poprawną informacją wybierania,
-98 - ilość wywołań do zajętego abonenta,
-106 - ilość wywołań z brakiem odpowiedzi,
-93 - średni czas konwersacji przy połączeniu lokalnym,
-94 - średni czas zajmowania łącza w połączeniu lokalnym,
9
A. Jajszczyk "Wstęp do telekomunikacji", WNT, Warszawa 1998.
S. Haykin "Systemy telekomunikacyjne", WKŁ, Warszawa 1998.
"System 12 Digital Exchange", Electrical Communication vol. 59 No. 1/2
1985.