Med 3 - Kuszenie Jezusa

1
3. KUSZENIE JEZUSA
Mt 4, 3–11
Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te
kamienie stały się chlebem. Lecz On mu odparł: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje
człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Wtedy wziął Go diabeł do Miasta
Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół,
jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś
przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień. Odrzekł mu Jezus: Ale jest napisane także: Nie
będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką
górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: Dam Ci to
wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon. Na to odrzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Jest
bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz.
Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu
Obraz: Przedstawmy sobie Jezusa modlącego się na pustyni.
Prośba: Prośmy o poznanie rozmaitych pokus, które są próbą dla naszej wolności.
I. DOŚWIADCZENIE PUSTYNI
Jezus na pustyni doświadczył tych samych pokus jakim był poddany Izrael, w drodze ku
Ziemi Obiecanej. Jezus miał wypełnić, to czego nie potrafił wypełnić Izrael. W ten sposób w
Jezusie i my możemy zwyciężać te pokusy. Dla Izraela doświadczenie pustyni było jednym z
najważniejszych. Był to czas próby. Na pustyni nie ma niczego na czym można by się oprzeć,
nie ma plonów, nie ma zabezpieczeń. Dlatego takie warunki odsłaniają wnętrze człowieka, to co
myśli naprawdę i czego pragnie. W takich warunkach odsłania się także prawda o naszym
upodobnieniu do Chrystusa, na ile jest ono ciągle czymś zewnętrznym, ulotnym, a na ile zostało
3. MEDYTACJA. ISTOTA CHARYZMATU WŻCH. STYL ŻYCIA WŻCh. Rekolekcje WŻCh, Rogów 2009.
2
już uwewnętrznione. W WŻCh styl życia i sposób Jego działania mają stawać się naszym
stylem i sposobem. W tej modlitwie możemy w duchu medytacji o Dwu Sztandarach przyjrzeć
się bliżej naszym postawom i rozwojowi naszego powołania w WŻCh.
Najgłębszym rdzeniem wszelkich pokus jest odrzucenie Boga, który jawi się jako coś
drugorzędnego, a nawet przeszkadzającego. Tworzenie ładu w świecie samemu bez Boga, na
własnych zasadach przypomina budowę wieży Babel. Pokusa zawiera w sobie aspekt oszustwa.
Jawi się często jako coś lepszego. Odrzucenie tego, co Boże wydaje się odrzuceniem iluzji, aby
szybciej i skutecznie zabrać się do tego, co dla człowieka korzystne, co bardziej namacalne i
realistyczne: władzy, chleba.
Te trzy ataki szatana można ująć w formie pokusy, aby mieć, znaczyć i panować. W tej
troistości zawiera się cała natura ludzkiej grzeszności. W zasadzie jest to tylko jedna pokusa:
poszukiwania samego siebie i własnej korzyści niezależnie od Boga, albo jeszcze gorzej –
traktowania Boga w sposób instrumentalny.
II. POKUSA CHLEBA
Kiedy zabrakło chleba Izraelici zaczęli narzekać, szemrać i buntować się. Nie potrafili
zaufać Bogu, że przyjdzie im z pomocą.
Jezus, który przepościł 40 dni z pewnością był wycieńczony fizycznie. Szatan
wykorzystuje to zmęczenie i zachęca Go, aby wykorzystał swoją moc do zaspokojenia głodu.
Jezus jednak nie ulega, bo dla Niego prawdziwym pokarmem jest Wola Ojca.
Jest to pokusa mesjanizmu „ziemskiego” - postawienia spraw materialnych, socjalnych
na pierwszym miejscu odsuwając sprawy Boże na dalszy plan. Jest to też pokusa wykorzystania
posiadanej władzy, środków czy choćby darów apostolskich dla siebie, z pominięciem innych.
Pokusa ta streszcza w sobie wszystkie potrzeby życiowe i wyraża się w formie
zmysłowości, pożądania, chęci posiadania. Przez to człowiek próbuje zabezpieczyć swoje życie.
Chleb jest tutaj symbolem wszelkiego pokarmu. Co jest tym chlebem dla nas? Tym chlebem
może być pieniądz, za który jak wielu sądzi, można kupić wszystko, nawet miłość. Tym chlebem
są uczucia, dobra opinia.
3. MEDYTACJA. ISTOTA CHARYZMATU WŻCH. STYL ŻYCIA WŻCh. Rekolekcje WŻCh, Rogów 2009.
3
Naszą pierwszą troską powinno być zwrócenie się do Boga i związek z Nim. Jak dalece
jestem gotów iść za Jezusem, wiedząc, że odbije się to na mojej osobie, moim losie, mojej
karierze?
III. POKUSA CUDÓW
Żydzi kusili Boga, aby uczynił dla nich cud, by skrócił ich wędrówkę przez pustynię, by
poszedł za ich planami.
Jezus także został poddany tej próbie, aby odejść od drogi przygotowanej dla Niego przez
Ojca. Szatan wziął Jezusa na narożnik świątyni i namawiał Go, by rzucił się w dół, a wtedy
aniołowie Go uniosą. Przez taki ewidentny cud Jezus miałby potwierdzić to, że jest
zapowiadanym Mesjaszem i zdobyć posłuch. Jednak ulec tej pokusie to znaczyło zejść z drogi,
która zaczęła się dla Jezusa w Betlejem, prowadziła przez Nazaret i zmierzała na krzyż na
Golgocie. Pokusa cudów w istocie jest pokusą ucieczki od krzyża. Jest to pokusa łatwiejszej
drogi prowadzącej do zbawienia. Jezus odrzuca tę pokusę, bo sprzeciwia się ona woli Ojca.
Dlatego odcina się od wszelkiego kompromisu. Jezus wybiera drogę rzucenia się w głębiny
śmierci, w noc opuszczenia, w skazanie na bezbronność. Odsłania się tutaj najgłębsze zaufanie
do Boga. Tę samą postawę Jezusa widać, kiedy usuwa się na bok, aby nie dopuścić do
ogłoszenia Go królem po rozmnożeniu chleba.
Także w naszym życiu jesteśmy kuszeni, aby uciec, odejść od tego, co trudne i szukać
wygody i przyjemności. Nieakceptacja naszego życia, naszych ograniczeń jest też przejawem tej
pokusy. Każdy z nas ma własną rodzinę, której sobie nie wybieramy, określone zdolności i
historię życia, która się wydarzyła i której już nie możemy zmienić. Ponadto stajemy wobec
sytuacji życiowych, które niosą cierpienie, choroby, rozmaite formy krzyża. Nieraz pierwszym
odruchem jest chęć ucieczki.
Jest to także typowa dzisiaj pokusa poszukiwania sensacji, żywienia się plotką,
spektaklem, wydarzeniem medialnym. Chodzi o poszukiwanie wrażeń. W dziedzinie duchowej
pojawia się tutaj pokusa mesjanizmu cudotwórczego czyli postawienia na religijność magiczną,
błyskotliwą. W tym kontekście mówi św. Paweł: „Gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają
mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego” (1 Kor 1,22-23).
3. MEDYTACJA. ISTOTA CHARYZMATU WŻCH. STYL ŻYCIA WŻCh. Rekolekcje WŻCh, Rogów 2009.
4
Nawiązując do słów Jezusa w odpowiedzi szatanowi, można tutaj dostrzec problem
odniesienia do Boga, poddawania Boga próbie. Postawa pychy, zuchwalstwa, która czyni Boga
przedmiotem eksperymentów sama stawia człowieka w centrum.
W dziedzinie duchowej może to być przejawem pychy tego, kto z próżnością
demonstruje swoją duchową wielkość wobec innych, a także przed sobą samym. Staje się on
podatny na pobożne pochlebstwa. Uważa siebie za zaawansowanego w duchowych praktykach i
patrzy często na innych z góry.
IV. POKUSA INNYCH BOGÓW
Izrael na pustyni ulepił sobie złotego cielca i adorował go mówiąc: to jest nasz bóg, który
nas wywiódł z ziemi egipskiej.
Tej samej pokusie został na pustyni poddany Jezus. Szatan ujawnia tutaj prawdziwe
oblicze: konkurenta Boga, który obiecuje pomoc w zamiast za oddanie mu boskiej czci. Jezus
nie poddaje się pokusie mesjanizmu „politycznego” - nie chce władzy od szatana. Tylko władza,
która poddaje się kryteriom i osądowi nieba, może stać się władzą służącą dobru. I tylko władza,
której towarzyszy błogosławieństwo Boże, może być godna zaufania. Władza Jezusa zostaje
utwierdzona przez krzyż.
Nie jest to pokusa kogoś, kto walczy o minimum potrzebne do życia. Jest to pokusa
człowieka, który mierzy zbyt wysoko, ponad własną miarę i chce panować nad światem. Chodzi
tutaj o fascynację siłą. W służbie Ewangelii poznajemy różnych ludzi i niepostrzeżenie mogą
tworzyć się układy, które nieraz bardzo ograniczają.
Znajduje się tutaj także pokusa umacniania wiary z pomocą władzy. Sojusz tronu z
ołtarzem jest wielką pokusą zduszenia wiary i poddania jej kryteriom władzy świeckiej.
Ale nie tylko siebie i swoją wolę można postawić na piedestale. Jest to także pokusa
rozmaitych bożków, które zajmują miejsce Boga. Jakie wartości stawiamy na pierwszym
miejscu przed Bogiem? Bożkiem może być pieniądz, drugi człowiek, uczucia, opinia innych,
polityka, sport, naród. Dzisiaj w sferze społecznej bożkiem staje się dobrobyt i rozumne
planowanie, które nawet przyznaje Bogu miejsce jako sprawa prywatna.
Opracował: o. Artur Wenner SJ
3. MEDYTACJA. ISTOTA CHARYZMATU WŻCH. STYL ŻYCIA WŻCh. Rekolekcje WŻCh, Rogów 2009.