SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT

SPECYFIKACJA TECHNICZNA
WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
CPV 45231000-5
Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów
CPV 45111200-0
Roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę
i roboty ziemne
Rurociągi do odprowadzania wody burzowej
CPV 45232130-2
Zadanie : Zagospodarowanie wód deszczowych
w rejonie budynku Zespołu Szkół Publicznych
w Górkach Wielkich wraz z analizą zlewni
i modernizacją istniejącej kanalizacji deszczowej
Temat:
Budowa kanalizacji deszczowej
Inwestor:
Gmina Brenna
ul. Wyzwolenia 77,43-438 Brenna
Opracowanie: mgr inŜ. Danuta Herboczek-Glajcar
ul. Michejdy 12/6
43-400 Cieszyn
Cieszyn, grudzień 2009 r
1
1.WSTĘP
1.1 Przedmiot Specyfikacji Technicznej
1.2. Zakres stosowania . STS
1.3.Zakres robót objętych STS
1.4 Określenia podstawowe
1.5. Zakres prac .
2. MATERIAŁY
3. SPRZĘT
4. TRANSPORT
5. WYKONANIE ROBÓT
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
2
1.Wstęp
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej (ST)
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru kanalizacji deszczowej odwadniającej teren wokół budynku Zespołu Szkół
Publicznych
w Górkach Wielkich wraz z analizą zlewni i modernizacją istniejącej kanalizacji
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zleceniu
i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Postanowienia zawarte w niniejszych warunkach technicznych, stosuje się przy budowie
i rozbudowie sieci kanalizacyjnych, przeznaczonych do zbiorowego odprowadzania
ścieków bytowych, komunalnych, przemysłowych i opadowych z budynków i terenów
określonych w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu
ścieków [1]. Postanowień zawartych w warunkach nie stosuje się do sieci kanalizacyjnych
na terenach górniczych objętych oddzielnymi przepisami.
1.3. Zakres robót objętych ST
NaleŜy wykonać zgodnie z:
-Projektem budowlano-wykonawczym wykonanym przez projektanta:
mg inŜ. Danutę Herboczek - Glajcar
-Pozwoleniem na budowę
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1 Sieć kanalizacyjna
Układ połączonych przewodów kanalizacyjnych i obiektów inŜynierskich, znajdujących się poza
budynkami od pierwszej studzienki kanalizacyjnej licząc od strony budynku Szkoły, z
wszystkimi odgałęzieniami bocznymi, do wylotu kanału deszczowego do odbiornika.
1.4.2 Sieć kanalizacyjna deszczowa
Sieć kanalizacyjna przeznaczona do odprowadzania ścieków opadowych i roztopowych
1.4.3 Kanalizacja grawitacyjna
System kanalizacyjny, w którym przepływ ścieków następuje dzięki sile cięŜkości.
1.4.4 Przykanalik
Przewód odpływowy od pierwszej studzienki od strony budynku lub od wpustu ściekowego
ściekowego.
1.4.5 Komora kanalizacyjna
Obiekt na kanale przeznaczony do kontroli i eksploatacji kanałów.
1.4.6 Kineta
Koryto przepływowe w dnie studzienki kanalizacyjnej.
1.4.7.Korytka odpływowe do liniowego odwodnienia
Ścieki rynnowe zamknięte rusztem, ukształtowane ze spadkiem podłuŜnym umoŜliwiającym
odpływ wód opadowych.
1.4.8.Rura ochronna
Rura o średnicy większej od rury przewodowej, słuŜąca do przenoszenia obciąŜeń zewnętrznych i
do zabezpieczenia kanału przy przejściu pod przeszkodą terenową.
1.4.9. Kanały otwarte
Kanały prefabrykowane lub wylewane o podłoŜu wzmocnionym lub otwarte ścieki betonowe
3
prefabrykowane
1.4.10 PodłoŜe naturalne
PodłoŜe naturalne z drobnoziarnistego gruntu.
1.4.11 PodłoŜe naturalne z podsypką
PodłoŜe naturalne z gruntu twardego np. skalistego, z podsypką z gruntu drobnoziarnistego, albo
podłoŜe naturalne z określonym rodzajem podsypki wymaganej ze względu na materiał z którego
wykonano rury przewodu kanalizacyjnego, zgodnie z warunkami technicznymi producenta tych
rur.
1.4.12 PodłoŜe wzmocnione
PodłoŜe na gruncie niestabilnym. Wzmocnienie podłoŜa moŜe polegać na wymianie gruntu na
piasek lub Ŝwir albo wykonanie ławy betonowej lub specjalnej konstrukcji.
1.4.13 Podsypka
Materiał gruntowy między dnem wykopu a przewodem kanalizacyjnym i obsypką.
1.4.14 Obsypka
Materiał gruntowy między podłoŜem lub podsypką a zasypką wstępną, otaczający przewód
kanalizacyjny.
1.4.15 Zasypka wstępna
Warstwa wypełniającego materiału gruntowego tuŜ nad wierzchem rury.
1.4.16 Zasypka główna
Warstwa wypełniającego materiału gruntowego między powierzchnią zasypki wstępnej i terenem.
1.4.17 Powierzchnia zwilŜona
Wewnętrzna powierzchnia przewodów i studzienek kanalizacyjnych objętych badaniem
szczelności
1.4.18 Inne definicje
Pozostałe definicje zgodnie z normą PN-EN 752-1.
1.5 . Zakres prac:
-
wytyczenie trasy przez geodetę zgodnie z projektem budowlanym
wykonanie przekopów próbnych w miejscach kolizji z wodociągiem i gazem
rozbiórki istniejących nawierzchni asfaltowych, kostki i krawęŜników
wykonanie wykopu dla przewodów i studni kanalizacyjnych
wykonanie przewiertu sterowanego na odcinku 22,0 m (D2-D3)
ułoŜenie przewodów i wykonanie połączeń kielichowych
wykonanie studzienek kanalizacyjnych na załamaniach trasy i miejscach połączeń
przełączenie istniejących przykanalików do nowej kanalizacji
montaŜ rur ochronnych na istniejącym gazociągu
zasypanie wykopów i doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego
ułoŜenie kanału otwartego , ścieków betonowych i odwodnienia liniowego
przywrócenie wszystkich nawierzchni do stanu pierwotnego przed rozbiórką
wykonanie umocnionego wylotu do odbiornika
inwentaryzacja powykonawcza geodezyjna
4
Zadanie obejmuje następujący zakres robót:
A.UłoŜenie przewodów z rur tworzywowych X-Strem o średnicach:
−
-200 mm i długości 10,5 m
−
250 mm i długości 119,5 m
300 mm i długości 131,0 m
400 mm i długości 110,5 m
450 mm i długości
57,0 m
Rury PE 250,PE 80 , SDR 21- 22,0m ( przewiert)
Łączna ilość przewodów kanalizacyjnych wyniesie 450,5 m
B. UłoŜenie studni inspekcyjnych i rewizyjnych oraz wpustów ściekowych
studzienki tworzywowe Tegra 600 mm – 10 kpl
studzienki tworzywowe Tegra 1000 mm – 2 kpl
studnie z kręgów betonowych z murowaną podstawą studni Dn 1000 mm -4 kpl
jw. lecz Dn 1200 mm
1 kpl
studnia murowana z cegły kanalizacyjnej Dn 1000
- 1 kpl
studnia Romolda Dn 1000 mm – 1 kpl ( do wytracania prędkości)
studzienki tworzywowe 425 z wpustem deszczowym – 3 kpl
odwodnienie liniowe ACO V 300 mm L = 4,0 m (z odpływem bocznym)
łącznie wykonanie studni na kanale w ilości
18 szt
C. UłoŜenie kanałów otwartych- kanał otwarty 40*50 cm z prefabrykatów o długości
L=48,0 m
- ściek betonowy prefabrykowany 60*50*20 cm o długości 15,0+35,0m=L=50,0m
Łączna ilość otwartych kanałów do odwodnienia terenu wyniesie 98,0,0 m
D. Zadanie obejmuje ponadto wykonanie wylotu kanalizacji deszczowej do rzeki
Brennicy, z umocnieniem narzutem kamiennym dna rzeki i wzmocnienie brzegów zgodnie
z projektem i pozwoleniem wodno-prawnym.
2.0. Materiały
Do budowy kanalizacji deszczowej mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i
zagranicznych posiadające aprobaty techniczne wydane przez odpowiednie Instytuty
Badawcze. Wykonawca uzyska przed zastosowaniem wyrobu akceptację InŜyniera Kontraktu
lub Inspektora Nadzoru.
2.l. Rury kanałowe
Do budowy kanalizacji deszczowej zastosowano następujące materiały:
2.1.1. rury kielichowe X-Stream ,dwuścienne z polipropylenu PP o sztywności obwodowej SN
8, zgodne z normą PN-EN 13476-3 o ściance wewnętrznej gładkiej i zewnętrznej
karbowanej , odporności na ścieranie wg normy PN-EN 13476 , o średnicach 200 mm,
250 mm, 300 mm, 400 mm i 450 mm, łączone na uszczelki gumowe, które dostarcza
producent rur;
5
2.1.2 rury PE 80 na ciśnienie 0,6 MPa , SDR 21, PN 6,3 -AT/98-01-0377
o średnicy 250*11,9 mm i długości 22,0 m, dla wykonania przewiertu sterowanego;
2.1.3. kształtki kielichowe do sieci kanalizacyjnej X- Stream zgodne z normą
PN-EN 13476-3 , o średnicach dostosowanych do średnicy rur, które dostarcza producent;
2.1.4.rury ochronne PE-HD 100 SDR 11o średnicy Dn 110*6,3 mm i długości 4,0 m
w ilości 4 szt , uszczelnione pianką poliuretanową, dla zabezpieczenia istniejących
przyłączy gazowych gazu średniopręŜnego .
2.1.5 rura ochronna o średnicy X-Stream o średnicy 800 mm i długości 9,0 m,
zgodna z normą PN-EN 13476-3 ( przejście przez ul. Sportową) , zabezpieczona
dwustronnie manszetami uniwersalnymi z elastomeru typ „U”, dla rur X-Stream 400 mm ,
ułoŜonych na płozach typu „ SM”z materiału PE HD-stal. Manszety i płozy muszą posiadać
aprobaty techniczne producentów.
2.1.6. piasek na podsypkę i obsypkę rur, wg PN-87/B-01100 [19].
2.2. Studzienki kanalizacyjne
Studzienki kanalizacyjne zastosowano w dwóch rozwiązaniach;
- studzienki betonowe z murowaną podstawą studni ;
- studzienki z tworzywa sztucznego
2.2.1. studzienki betonowe składają się z zasadniczych części:
•
komory roboczej,
•
dna studzienki.
2.2.1.1. Komora robocza
Komora robocza studzienki (powyŜej wejścia kanału) powinna być wykonana z materiałów
trwałych:
•
w części prefabrykowanej z kręgów Ŝelbetowych śr. 100 cm i 120 cm, o wysokości 50 cm,
wg BN-86/8971-08 [27];
•
część monolityczna z cegły ceramicznej odpowiadającej normie PN-B-12037
Stopień wodoszczelności cegły powinien odpowiadać ciśnieniu wody 0,4 MPa, przy którym
nie zauwaŜa się jej przesiąkania przez próbkę
2.2.1.2. Dno studzienki
Dno studzienki naleŜy wykonać jako monolityczne z betonu hydrotechnicznego klasy B25,
W-4, M-100, zabezpieczone przed nawodnieniem, z dodatkiem środka uszczelniającego.
2.2.1.3. Właz kanałowy
Na studzienkach naleŜy stosować włazy Ŝeliwne – typ B-125,lub D-400
wg PN-H-74051-2:1994 [11].
2.2.1.4. Stopnie złazowe
NaleŜy stosować stopnie Ŝeliwne wg PN-64/H-74086 [14].
2.2.1.5 Przejścia szczelne
Przejścia szczelne typu X- Stream dla przejścia przez ścianki betonowe lub
murowane studzienek kanalizacyjnych o średnicy kształtki 400 mm i 450 mm;
6
2.2.1.6. Łączenie prefabrykatów
Kręgi oraz płyty prefabrykowane łączyć zaprawą cementową marki B-80 wg PN-90/B-14501
[7].
2.2.2 Studzienki tworzywowe
Studzienki tworzywowe przyjęto w kilku rozwiązaniach;
2.2.2.1 Studzienki rewizyjne Tegra 600 zgodnie z normą PN-B-10729:1999 oraz PN-EN 476:2000
są studzienkami niewłazowymi o średnicy wewnętrznej 60 cm. Konstrukcja składa się z trzech
podstawowych części:
•
kinety , czyli podstawy studni z wyprofilowanym korytem przepływowym. Dla montaŜu
rur X-Stream przyjęto kinety przystosowane do połączeń bezpośrednich z rurami X-Stream
oferowane przez producenta rur. Kinety są produkowane z polipropylenu jako elementy
monolityczne z dodatkowymi nastawnymi kielichami przystosowanymi do podłączeń
rur X-Stream.
•
rur karbowanych stanowiących komin studzienki, produkowanych z polipropylenu
w rozmiarze 600/670 mm w długościach fabrycznych z moŜliwością dostosowania
do potrzebnych długości poprzez zastosowanie rury karbowanej z kielichem i dodatkową
uszczelką.
Istnieje moŜliwość wykonania dodatkowych połączeń powyŜej kinety tzw. wkładki ‘in situ”
o średnicach do 200 mm. W przypadkach powyŜej 200 mm naleŜy stosować redukcje za
wlotem będące w ofercie producenta rur.
zwieńczeń zawartych w ofercie producenta studzienek , odpowiadających normie PN-EN 124
: 2000.Jako zwieńczenia naleŜy stosować włazy klasy B 125 i D 400. W studzienkach istnieje
moŜliwość regulacji połoŜenia zwieńczenia poprzez zastosowanie adapterów teleskopowych.
Sposoby zwieńczeń podano w dokumentacji technicznej
2.2.2.2 Studzienki rewizyjne Tegra 1000 zgodnie z normą PN-B-10729:1999 oraz PN-EN 476:2001
są studzienkami włazowymi o średnicy wewnętrznej 100 cm. Konstrukcja składa się z trzech
podstawowych elementów wykonanych z polietylenu:
•
kinety , czyli podstawy studni z wyprofilowanym korytem przepływowym,
Kinety są produkowane z polietylenu jako elementy monolityczne , naleŜy zastosować kinety
z nastawnymi kielichami. Kinety Tegry 1000 nie posiadają fabrycznie przystosowanych
podłączeń dla rur X-Stream, dlatego naleŜy stosować złączki przejściowe PVC-X-Stream
dostarczane przez producenta rur.
•
pierścieni dystansowych stanowiących komin studzienki, produkowanych z polietylenu
w rozmiarze 1000 mm oraz stoŜka , który zmniejsza średnicę studzienki z 1000/638 mm,
tak, aby moŜna było zastosować zwieńczenie.
Istnieje moŜliwość wykonania dodatkowych połączeń powyŜej kinety tzw. wkładki ‘in situ”
o średnicach do 200 mm. W przypadkach powyŜej 200 mm naleŜy stosować redukcje za
wlotem będące w ofercie producenta rur.
•
w skład zwieńczenia wchodzi pokrywa Ŝeliwna A 15 układana bezpośrednio na stoŜku lub
7
Ŝelbetowy pierścień odciąŜający z włazem Ŝeliwnym
D 400, rozwiązania
odpowiadają
normie PN-EN 124: 2000 i są zawarte w ofercie producenta studzienek .
Sposoby zwieńczeń podano w dokumentacji technicznej
2.2.2.3.Studzienki inspekcyjne Tegra 425 mm zgodne z normą PN-B-10729:1999 i PN-EN 2001
są studzienkami niewłazowowymi, składającymi się z trzech podstawowych elementów:
•
kinety czyli podstawą studni z wyprofilowanym korytem , produkowane z polipropylenu
jako elementy monolityczne z dodatkową dennicą po stronie zewnętrznej i dodatkowymi
nastawnymi kielichami.
• rur karbowanych stanowiących komin studzienki , wykonanych z polipropylenu o sztywności
obwodowej SN 4, z moŜliwością zastosowania studzienek osadnikowych dla potrzeb
kanalizacji deszczowej poprzez wydłuŜenie rury trzonowej i zabezpieczenie dna dennicą do
rury trzonowej karbowanej będącej w zestawie oferowanym przez producenta studzienek.
Przyjęta pojemność części osadowej studzienki moŜe wynosić od 30 do 60 dcm3.
• Zwieńczeń w postaci włazów i wpustów deszczowych spełniających wymagania normy
PN-EN 124 : 2000, Zwieńczenia mogą posiadać elementy teleskopowe i odciąŜające
wg aprobaty technicznej producenta studzienek . Typy zwieńczeń podano w dokumentacji
technicznej
2.2.2.4. Studnia Romolda
Studnia tworzywowa z polietylenu , zbudowana jest podobnie jak Tegra 1000 z elementów ,
posiadająca moŜliwość wytracania prędkości przez wbudowaną fabrycznie kaskadę.
Została dobrana przez producenta studni dla wartości określonych w Dokumentacji
Projektowej , które naleŜy bezwzględnie przestrzegać.
2.3.Korytka odpływowe
Korytka odpływowe do liniowego odwodnienia ACO Multiline V 300 na klasę obciąŜenia E600 wg normy PN-EN 1433:2005 z ochroną krawędzi z stali ocynkowanej lub Ŝeliwa, ruszty
w klasie obciąŜenia E 600wg normy j.w. Szerokość korytka w świetle 30 cm. Skrzynka
odpływowa z odpływem bocznym 200 mm. W przypadku zastosowania elementów
monolitycznych naleŜy zamontować element rewizyjny umoŜliwiający czyszczenie kanału.
Definicja klas obciąŜenia według DIN 19580.
2.4.Ścieki betonowe
Elementy prefabrykowane drogowe, betonowe , o wymiarach 60*50*20 cm, typu
korytkowego ( głębokość korytka 20 cm) stosowane dla odwodnienia dolnych krawędzi
skarp. Beton w prefabrykatach powinien spełniać wymagania standardów dotyczące
jakości betonu, jak i gotowego wyrobu zapewniające pełną szczelność i wysoką
trwałość. Minimalna wytrzymałość betonu na ściskanie B 30.
2.5. Kanał otwarty
Kanał otwarty zabezpieczający teren nad murem oporowym przed gwałtownym napływem
wód deszczowych od strony stoku. Wykonany z prefabrykatów na indywidualne zamówienie
w
zakładzie prefabrykacji, z betonu C 16/20 zbrojonego prętami 4,5 mm ze stali AO.
8
Dopuszcza się wykonanie ciągu jako wylewanego , podzielonego na odcinki zdylatowane co
7,5 m. Kanał o szerokości 50 cm przykryty kratą stalową Vema na całej długości w celu
bezpieczeństwa. Na wlocie do studzienki naleŜy zamontować kratę z prętów stalowych dla
zabezpieczenia kanałów rurowych przed wlotem zanieczyszczeń.
2.7. Składowanie materiałów
2.7.1. Rury X-Stream i PE
Magazynowane rury powinny być zabezpieczone przed szkodliwymi działaniami promieni
słonecznych, temperatura nie wyŜsza niŜ 40°C i opadami atmosferycznymi. DłuŜsze
składowanie rur powinno odbywać się w pomieszczeniach zamkniętych lub zadaszonych. Rur
tworzywowych nie wolno nakrywać uniemoŜliwiając przewietrzanie.
Rury o róŜnych średnicach i grubościach winny być składowane oddzielnie, a gdy nie jest to
moŜliwe, rury o grubszej ściance winny znajdować się na spodzie.
Rury powinny być składowane na równym podłoŜu na podkładach i przekładkach
drewnianych, a wysokość stosu nie powinna przekraczać 1,5 m. Sposób składowania nie moŜe
powodować nacisku na kielichy rur, powodując ich deformację.
Zabezpieczenia przed rozsuwaniem się dolnej warstwy rur moŜna dokonać za pomocą kołków
i klinów drewnianych. W przypadku uszkodzenia rur w czasie transportu i magazynowania
naleŜy części uszkodzone odciąć, a końce rur sfazować.
Kształtki, złączki i inne materiały (uszczelki, środki do czyszczenia itp.) powinny być
składowane w sposób uporządkowany, z zachowaniem wyŜej omówionych środków
ostroŜności.
2.7.2. Kręgi i studnie
Składowanie kręgów moŜe odbywać się na gruncie nieutwardzonym, wyrównanym, pod
warunkiem, Ŝe nacisk przekazywany na grunt nie przekracza 0,5 MPa.
Przy składowaniu wyrobów w pozycji wbudowania wysokość składowania nie powinna
przekraczać 1,8 m. Składowanie powinno umoŜliwić dostęp do poszczególnych stosów
wyrobów lub pojedynczych kręgów.
2.7.3. Włazy i stopnie
Składowanie włazów i stopni złazowych moŜe odbywać się na odkrytych składowiskach, z
dala od substancji działających korodująco.
Włazy powinny być posegregowane wg klas (typów).
2.7.4. Kruszywo
Składowisko kruszywa powinno być zlokalizowane jak najbliŜej wykonywanego odcinka
kanalizacji.
PodłoŜe składowiska powinno być równe, utwardzone z odpowiednim odwodnieniem,
zabezpieczające kruszywo przed zanieczyszczeniem w czasie jego składowania i poboru.
2.7.5 Cegła kanalizacyjna
Cegła kanalizacyjna moŜe być składowana na otwartej przestrzeni, na powierzchni
utwardzonej z odpowiednimi spadkami umoŜliwiającymi odprowadzenie wód opadowych.
9
Cegły w miejscu składowania powinny być ułoŜone w sposób uporządkowany, zapewniający
łatwość przeliczenia. Cegły powinny być ułoŜone w jednostkach ładunkowych lub luzem w
stosach albo pryzmach.
Jednostki ładunkowe mogą być ułoŜone jedne na drugich maksymalnie w 3 warstwach, o
łącznej wysokości nie przekraczającej 3,0 m. Przy składowaniu cegieł luzem maks. wysokość
stosów i pryzm nie powinna przekraczać 2,2 m.
3.Sprzęt
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Do wykonania robót powinien być
uŜywany następujący podstawowy sprzęt:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
koparka podsiębierna 025 – 0,60 m3
spycharka gąsienicowa 55-74 kW
samochody samowyładowcze 5-10 t
samochód dostawczy 0,9 t
samochód skrzyniowy
zestaw dłuŜycowy
Ŝuraw samochodowy
ciągnik kołowy
maszyna do wierceń poziomych
wyciąg do urobku ziemi z napędem elektrycznym
wciągarka mechaniczna z napędem elektrycznym
równiarka samojezdna 74 kW
walec statyczny samojezdny 10-15 t
zagęszczarka wibracyjna
ubijak spalinowy 200 kg
spręŜarka powietrza spalinowa
spawarka
betoniarka wolnospadowa elektryczna
rozkładarka mas bitumicznych
narzędzia warsztatowe i elektronarzędzia,
4. Transport
4.1. Rury i studzienki tworzywowe
Rury w wiązkach muszą być transportowane na samochodach o odpowiedniej długości.
Wyładunek rur w wiązkach wymaga uŜycia podnośnika widłowego z płaskimi widełkami lub
dźwignią z belką umoŜliwiającą zaciskanie się zawiesin na wiązce. Nie wolno stosować
zawiesin z lin metalowych lub łańcuchów. Gdy rury ładowane są teleskopowo (rury o
mniejszej średnicy wewnątrz rur o większej średnicy) przed rozładowaniem wiązki naleŜy
wyjąć rury “wewnętrzne”.
Te same wymagania stosuje się do studzienek z tworzywa sztucznego.
Z uwagi na specyficzne właściwości rur PP i PE naleŜy przy transporcie zachowywać
następujące dodatkowe wymagania:
•
przewóz rur moŜe być wykonywany wyłącznie samochodami skrzyniowymi,
•
przewóz powinno się wykonać przy temperaturze powietrza –5°C do +30°C, przy czym
10
powinna być zachowana szczególna ostroŜność przy temperaturach ujemnych, z uwagi na
zwiększoną kruchość tworzywa,
•
na
platformie
samochodu
rury
i
kominy
studzienek
powinny
leŜeć
kielichami
naprzemianlegle, na podkładach drewnianych o szerokości co najmniej 10 cm i grubości co
najmniej 2,5 cm, ułoŜonych prostopadle do osi rur,
•
wysokość ładunku na samochodzie nie powinna przekraczać 1 m,
rury i studzienki powinny być zabezpieczone przed zarysowaniem przez podłoŜenie tektury
falistej i desek pod łańcuchy spinające boczne ściany skrzyń samochodu,
•
przy załadowaniu rur nie moŜna ich rzucać ani przetaczać po pochylni,
•
przy długościach większych niŜ długość pojazdu, wielkość zwisu rur nie moŜe przekraczać
1 m. Studnie kanalizacyjne naleŜy przewozić w odpowiednich pojemnikach z zachowaniem
ostroŜności jak dla rur z PVC.
4.2. Kręgi i prefabrykaty
Transport kręgów powinien odbywać się samochodami w pozycji wbudowania lub prostopadle
do pozycji wbudowania.W celu usztywnienia ułoŜenia elementów oraz zabezpieczenia styku
ze ścianami środka transportowego naleŜy stosować przekładki, rozpory i kliny z drewna,
gumy lub innych odpowiednich materiałów oraz cięgna z drutu do podkładów lub zaczepów
na środkach transportowych.
Podnoszenie i opuszczenie kręgów naleŜy wykonać za pomocą minimum trzech lin zawiesia
rozmieszczonych równomiernie na obwodzie prefabrykatu.
4.3. Włazy kanałowe
Włazy kanałowe mogą być transportowane dowolnymi środkami komunikacyjnymi. Włazy
naleŜy podczas transportu zabezpieczyć przed przemieszczaniem i uszkodzeniem. Włazy typu
cięŜkiego mogą być przewoŜone luzem, natomiast typu lekkiego naleŜy układać na paletach po
10 sztuk i łączyć taśmą stalową.
NaleŜy je ustawić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej, obok siebie, i zabezpieczyć
przed moŜliwością przesuwania się podczas transportu. Jednostki ładunkowe naleŜy układać w
warstwach w zaleŜności od środka transportu i wytrzymałości palety. Rozmieszczenie
jednostek powinno umoŜliwić uŜycie sprzętu mechanicznego do rozładunku.
4.4. Mieszanka betonowa
Transport mieszanki betonowej (w tym warunki i czas transportu) do miejsca jej układania nie
powinien powodować:
•
segregacji składników,
•
zmiany składu mieszanki,
•
zanieczyszczenia mieszanki,
•
obniŜenia temperatury przekraczającej granicę określoną w wymaganiach technologicznych.
4.5. Transport piasku, Ŝwiru i ziemi
Piasek, Ŝwir i ziemia z wykopów mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu, w
sposób zabezpieczający przed zanieczyszczeniem i nadmiernym zawilgoceniem.
11
4.6.Transport cegły
Cegła kanalizacyjna moŜe być przewoŜona dowolnymi środkami transportu w jednostkach
ładunkowych lub luzem. Jednostki ładunkowe naleŜy układać na środkach transportu
samochodowego w jednej warstwie.
Cegły transportowane luzem naleŜy układać na środkach przewozowych ściśle jedne obok
drugich, w jednakowej liczbie warstw na powierzchni środka transportu. Wysokość ładunku nie
powinna przekraczać wysokości burt. Cegły luzem mogą być przewoŜone środkami transportu
samochodowego pod warunkiem stosowania opinek. Załadunek i wyładunek cegły w
jednostkach ładunkowych powinien się odbywać mechanicznie za pomocą urządzeń
wyposaŜonych w osprzęt kleszczowy, widłowy lub chwytakowy. Załadunek i wyładunek
wyrobów przewoŜonych luzem powinien odbywać się ręcznie przy uŜyciu przyrządów
pomocniczych.
5. Wykonanie robót
Wymagania ogólne
Wykonanie robót zgodnie z zatwierdzonym projektem i pozwoleniem wodno- prawnym.
Wykonawca przedstawi inŜynierowi kontraktu lub inspektorowi nadzoru do akceptacji projekt
organizacji , plan BIOZ i harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich
będzie wykonana kanalizacja deszczowa.
5.1. Roboty przygotowawcze
Projektowana oś kanału powinna być oznaczona w terenie przez geodetę z uprawnieniami. Oś
przewodu wyznaczyć w sposób trwały i widoczny, z załoŜeniem ciągów reperów roboczych.
Punkty na osi trasy naleŜy oznaczyć za pomocą drewnianych palików, tzw. kołków osiowych
z gwoździami. Kołki osiowe naleŜy wbić na kaŜdym załamaniu trasy, a na odcinkach prostych
co ok. 30-50 m. Na kaŜdym prostym odcinku naleŜy utrwalić co najmniej 3 punkty. Kołki
świadki wbija się po dwu stronach wykopu, tak aby istniała moŜliwość odtworzenia jego osi
podczas prowadzenia robót. W terenie zabudowanym repery robocze naleŜy osadzić w
ścianach budynków w postaci haków lub bolców. Ciąg reperów roboczych naleŜy nawiązać do
reperów sieci państwowej.Przed przystąpieniem do robót ziemnych naleŜy wykonać
urządzenie
odwadniające,
zabezpieczające
wykopy
przed
wodami
opadowymi,
powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenie odprowadzające naleŜy kontrolować i
konserwować przez cały czas trwania robót.
Przed przystąpieniem do budowy kanalizacji naleŜy udroŜnić istniejące odcinki kanalizacji,
które przewidziano do podłączenia do nowej projektowanej kanalizacji.
5.2. Roboty rozbiórkowe
5.2.1.Roboty rozbiórkowe obejmują roboty drogowe polegające na cięciu nawierzchni
asfaltowej pod projektowane wykopy, rozebranie nawierzchni mineralno-bitumicznej ,
wykonanie odpowiedniej podbudowy i nowej nawierzchni w celu odtworzenia stanu
istniejącego . W miejscu przekroczenia ulicy Sportowej przewidziano dodatkowe umocnienie
12
wykopu tłuczniem niesortowanym o grubości po zagęszczeniu minimum 40 cm.
5.2.2. rozebranie i ponowne ułoŜenie krawęŜników betonowych stanowiących obramowanie
chodników z kostki brukowej.
5.2.3.rozebranie chodników z kostki brukowej z betonu ( bez względu na kształt) , ponowne
ułoŜenie po zakończeniu robót przy przewidywanym 100 % odzysku materiału.
5.2.4.rozebranie istniejącego ogrodzenia z siatki stalowej na podmurówce i ponowny montaŜ po
zakończeniu robót. Dotyczy ogrodzenia boiska od strony ul. Sportowej, przyjęto długość
jednego przęsła 3,0 m dla potrzeb wykonania wykopu pod przewód rurowy Dn 400 mm.
5.3. Roboty ziemne
5.3.1.Wykopy
Wykopy pod kanalizację naleŜy wykonać o ścianach pionowych , ręcznie lub mechanicznie,
zgodnie z normami BN-83/8836-02 [24], PN-68/B-06050 [3]. Projekt zakłada w większości
roboty mechaniczne, a roboty ręczne na wyrównanie podłoŜa .Dla ułoŜenia ścieków
betonowych i kanału otwartego oraz korytek odwodnienia liniowego przyjęto większość robót
wykonanych ręcznie.
Wykop pod kanał naleŜy rozpocząć od najniŜszego punktu, tj. od wylotu do odbiornika i
prowadzić w górę w kierunku przeciwnym do spadku kanału. Zapewnia to moŜliwość
grawitacyjnego odpływu wód z wykopu w czasie opadów oraz odwodnienia wykopów
nawodnionych.
Krawędzie boczne wykopu oznacza się przez odmierzenie od kołków osiowych, prostopadle
do trasy kanału, połowy szerokości wykopu i wbicie w tym miejscu kołków krawędziowych,
naciągnięcie sznura wzdłuŜ nich i naznaczenie krawędzi na gruncie łopatą.
Wydobywaną ziemię na odkład naleŜy składować wzdłuŜ krawędzi wykopu w odległości 1,0
m od jego krawędzi, aby utworzyć przejście wzdłuŜ wykopu. Przejście to powinno być stale
oczyszczane z wyrzucanej ziemi
przy równoczesnym zapewnieniu łatwego i szybkiego
odpływu wód opadowych od krawędzi wykopu z pasa terenu szerokości równej trzykrotnej
głębokości wykopu. Z uwagi na wykopy o ścianach pionowych naleŜy prowadzić wykopy
umocnione na całym odcinku robót.
Szerokości wykopów w zaleŜności od średnicy rur [ m ]
Opis
200 mm
250 mm
300 mm
400 mm
450 mm
Wykop liniowy
1,00
1,05
1,10
1,25
1,40
umocniony
13
Szerokości wykopów pod studzienki [ m ]
Opis
Tegra 425
Tegra 600
Tegra 1000
Bet.1000
Bet.1200 mm
mm
Wykop liniowy
lub jamisty
1,25*1,25
1,4*1,4
1,8*1,8
1,8*1,8
2,1*2,1
umocniony
Poszerzenie wykopu pod studzienki naleŜy przyjąć jak dla minimalnej wielkości przestrzeni
roboczej od 0,25 do 0,45 m odległości między ścianą studzienki a szalunkiem wykopu.
W przypadku wykonania wylotów ze skarpami bezpieczne nachylenie skarp wykopu do
głębokości 4,0 m powinno wynosić zgodnie z BN-83/8836-02 [24],pod warunkiem braku
wody gruntowej i osuwisk.
Przy prowadzeniu robót przy pasie czynnej jezdni, wykopy naleŜy umocnić wypraskami.
Obudowa powinna wystawać 15 cm ponad teren.
Spód wykopu naleŜy pozostawić na poziomie wyŜszym od rzędnej projektowanej o 2 do 5 cm
w gruncie suchym, a w gruncie nawodnionym około 20 cm. Wykopy naleŜy wykonać bez
naruszenia naturalnej struktury gruntu. Pogłębienie wykopu do projektowanej rzędnej naleŜy
wykonać bezpośrednio przed ułoŜeniem podsypki.
W trakcie realizacji robót ziemnych naleŜy nad wykopami ustawić ławy celownicze
umoŜliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna.
Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyŜujące się
lub biegnące równolegle z wykopem, powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w
razie potrzeby podwieszone w sposób zapewniający ich eksploatację.
Wyjście (zejście) po drabinie z wykopu powinno być wykonane z chwilą osiągnięcia
głębokości większej niŜ 1 m od poziomu terenu, w odległościach nie przekraczających 20 m.
Dno wykopu powinno być równe i wykonane ze spadkiem ustalonym w Dokumentacji
Projektowej.
Tolerancja dla rzędnych dna wykopu nie powinna przekraczać ±3 cm dla gruntów zwięzłych,
±5 cm dla gruntów wymagających wzmocnienia. Natomiast tolerancja szerokości wykopu
wynosi ±5 cm.
5.3.1. Odspojenie i transport urobku
Rozluźnienie gruntu odbywa się ręcznie za pomocą łopat i oskardów lub mechanicznie
koparkami. Rozluźniony grunt wydobywa się na powierzchnię terenu przez przerzucanie nad
krawędzią wykopu. W obrębie boiska sportowego obsianego trawą naleŜy wykonać zdjęcie
ziemi urodzajnej o głębokości 30 cm, którą naleŜy składować do zakończenia robót, a po jej
ponownym ułoŜeniu naleŜy zasiać trawę w sposób umoŜliwiający przywrócenie boiska do
stanu przed budową.
Transport nadmiaru urobku naleŜy złoŜyć w miejsce wybrane przez Wykonawcę i
zaakceptowane przez InŜyniera.
14
5.3.2. Obudowa ścian i rozbiórka obudowy
Wykonawca przedstawi do akceptacji InŜynierowi szczegółowy opis proponowanych metod
zabezpieczenia
wykopów
na
czas
budowy
kanalizacji
deszczowej,
zapewniający
bezpieczeństwo pracy i ochronę wykonywanych robót.
5.3.3. Odwodnienie wykopu na czas budowy kanałów
Przy budowie kanalizacji w zaleŜności od głębokości wykopu, rodzaju gruntu i wysokości
wymaganej depresji, mogą występować trzy metody odwodnienia:
–
powierzchniowa,
–
drenaŜu poziomego,
–
depresji statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej.
Przy odwodnieniu powierzchniowym woda gruntowa z warstwy filtracyjnej zostanie
odprowadzona grawitacyjnie do studzienek zbiorczych umieszczonych w dnie wykopu co ok.
50 m, skąd zostanie odpompowana poza zasięg robót względnie spłynie grawitacyjnie do
odbiornika.
Przy odwodnieniu poprzez depresję statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej naleŜy
zastosować typowe zestawy igłofiltrów a głębokości 5-6 m montowane za pomocą
wpłukiwanej rury obsadowej śr. 0,14 m. Igłofiltry wpłukiwać w grunt po obu stronach co 1,5
m naprzemianlegle. Po zainstalowaniu pierwszego igłofiltru naleŜy przeprowadzić próbę
pompowania w czasie 6 godzin za pomocą pompy przeponowej celem ustalenia stałego
wydatku wody i prawidłowości obsypki filtracyjnej.
Zakres robót odwadniających naleŜy dostosować do rzeczywistych warunków gruntowowodnych w trakcie wykonywania robót.
5.3.4. PodłoŜe
5.3.4.1. PodłoŜe naturalne
PodłoŜe naturalne stosuje się w gruntach sypkich, suchych (naturalnej wilgotności) z
zastrzeŜeniem posadowienia przewodu na nienaruszonym spodzie wykopu.
PodłoŜe naturalne powinno umoŜliwić wyprofilowanie do kształtu spadu przewodu.
PodłoŜe naturalne naleŜy zabezpieczyć przed:
•
rozmyciem przez płynące wody opadowe lub powierzchniowe za pomocą rowka o głębokości
0,2-0,3 m i studzienek wykonanych z jednej lub obu stron dna wykopu w sposób
zapobiegający dostaniu się wody z powrotem do wykopu i wypompowanie gromadzącej się w
nich wody;
•
dostępem i działaniem korozyjnym wody podziemnej przez obniŜenie jej zwierciadła o co
najmniej 0,50 m poniŜej poziomu podłoŜa naturalnego. Badania podłoŜa naturalnego
wykonać.
5.3.4.2. PodłoŜe wzmocnione (sztuczne)
W przypadku zalegania w pobliŜu innych gruntów, niŜ te które wymieniono w pkt 5.3.4.1.,
naleŜy wykonać podłoŜe wzmocnione.
PodłoŜe wzmocnione naleŜy wykonać jako:
15
•
podłoŜe piaskowe przy naruszeniu gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoŜe naturalne
lub przy nienawodnionych skałach, gruntach spoistych (gliny, iły), makroporowatych i kamienistych;
•
podłoŜe Ŝwirowo-piaskowe lub tłuczniowo-piaskowe:
–
przy gruntach nawodnionych słabych i łatwo ściśliwych (muły, torfy, itp.)
o małej grubości po ich usunięciu;
–
przy
gruntach
wodonośnych
(nawodnionych
w
trakcie
robót
odwadniających);
–
w razie naruszenia gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoŜe
naturalne dla przewodów;
–
jako warstwa wyrównawcza na dnie wykopu przy gruntach zbitych i
skalistych;
–
w razie konieczności obetonowania rur.
Grubość warstwy podsypki powinna wynosić co najmniej 0,10 m.
Wzmocnienie podłoŜa na odcinkach pod złączami rur powinno być wykonać po próbie
szczelności odcinka kanału.Niedopuszczalne jest wyrównanie podłoŜa ziemią z urobku lub
podkładanie pod rury kawałków drewna, kamieni lub gruzu.
PodłoŜe powinno być tak wyprofilowane, aby rura spoczywała na nim jedną czwartą swojej
powierzchni.
Dopuszczalne
odchylenie
w
planie
krawędzi
wykonanego
podłoŜa
wzmocnionego od ustalonego na ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinno
przekraczać 10 cm.
Dopuszczalne zmniejszenie grubości podłoŜa od przewidywanej w Dokumentacji Projektowej
nie powinno być większe niŜ 10%.
Dopuszczalne odchylenie rzędnych podłoŜa od rzędnych przewidzianych w Dokumentacji
Projektowej nie powinno przekraczać w Ŝadnym jego punkcie ±1 cm.
Badania podłoŜa naturalnego i umocnionego – zgodnie z wymaganiami normy
PN-81/B-10735.
5.3.5. Zasypka i zagęszczenie gruntu
UŜyty materiał i sposób zasypania przewodu nie powinien spowodować uszkodzenia
ułoŜonego przewodu i obiektów na przewodzie oraz izolacji wodoszczelnej. Grubość warstwy
ochronnej zasypu strefy niebezpiecznej ponad wierzch przewodu powinna wynosić co
najmniej 0,3 m dla rur z PE i PP
Zasypanie kanału przeprowadza się w trzech etapach:
etap I
– wykonanie warstwy ochronnej rury kanałowej z wyłączeniem odcinków na
złączach;
etap II
– po próbie szczelności złącz rur kanałowych, wykonanie warstwy ochronnej w
miejscach połączeń;
etap III
– zasyp wykopu gruntem rodzimym, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i
rozbiórką odeskowań i rozpór ścian wykopu.
16
Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i
kamieni, mineralny, sypki, drobno lub średnioziarnisty wg PN-86/B-02480 [1]. Materiał
zasypu powinien być zagęszczony ubijakiem po obu stronach przewodu, ze szczególnym
uwzględnieniem wykopu pod złącza, Ŝeby kanał nie uległ zniszczeniu. Zasypanie wykopów
powyŜej warstwy ochronnej dokonuje się gruntem rodzimym, jeŜeli spełnia powyŜsze
wymagania, warstwami 0,1-0,2 mm, z jednoczesnym zagęszczeniem i ewentualną rozbiórką
odeskowań i rozpór ścian wykopu.
Zasypanie wykopów naleŜy wykonać warstwami o grubości dostosowanej do przyjętej metody
zagęszczenia przy zachowaniu wymagań dotyczących zagęszczenia gruntów określonych w
Specyfikacji Technicznej D-02.03.01 “Wykonanie nasypów” i zgodnie z wymaganiami normy
BN-72/8932-01 [25] dla dróg o ruchu cięŜkim i bardzo cięŜkim.
W terenach zielonych, jeŜeli przykrycie przekracza 4 m, obsypka rury w strefie niebezpiecznej
powinna być zagęszczona do wskaźnika zagęszczenia 0,90; dla mniejszego przykrycia stopień
zagęszczenia moŜe wynosić 0,85.
5.4. Roboty montaŜowe
Po przygotowaniu wykopu i podłoŜa zgodnie z punktem 5.3 i 5.4 moŜna przystąpić do
wykonania montaŜowych robót kanalizacyjnych.
W celu zachowania prawidłowego postępu robót montaŜowych naleŜy przestrzegać zasady
budowy kanału od najniŜszego punktu kanału w kierunku przeciwnym do spadu. Spadki i
głębokości posadowienia kolektora powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową.
5.4.1. Ogólne warunki układania kanałów
Po przygotowaniu wykopu i podłoŜa zgodnie z punktem 5.3. moŜna przystąpić do wykonania
montaŜowych robót kanalizacyjnych.
Technologia budowy sieci musi gwarantować utrzymanie trasy i spadków przewodów. Do
budowy kanałów w wykopie otwartym moŜna przystąpić po częściowym odbiorze
technicznym wykopu i podłoŜa na odcinku co najmniej 30 m.
Przewody kanalizacji deszczowej naleŜy ułoŜyć zgodnie z wymaganiami normy
PN-92/B-10735.
Materiały uŜyte do budowy przewodów powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową i
ST. Rury do budowy przewodów przed opuszczeniem do wykopu naleŜy oczyścić od
wewnątrz i zewnątrz z ziemi oraz sprawdzić czy nie uległy uszkodzeniu w czasie transportu i
składowania.
Do wykopu naleŜy opuścić ręcznie, za pomocą jednej lub dwóch lin. Niedopuszczalne jest
zrzucenie rur do wykopu. Rury naleŜy układać zawsze kielichami w kierunku przeciwnym do
spadku dna wykopu.
KaŜda rura po ułoŜeniu zgodnie z osią i niweletą powinna ściśle przylegać do podłoŜa na całej
swej długości, na co najmniej 1/4 obwodu, symetrycznie do jej osi.
Dopuszcza się pod złączami kielichowymi wykonanie odpowiednich gniazd w celu
17
umoŜliwienia właściwego uszczelnienia złączy. Poszczególne rury naleŜy unieruchomić (przez
obsypanie ziemią po środku długości rury) i mocno podbić z obu stron, aby rura nie mogła
zmienić swego połoŜenia do czasu wykonania uszczelnienia złączy. NaleŜy sprawdzić
prawidłowość ułoŜenia rury (oś i spadek) za pomocą ław celowniczych, ławy mierniczej,
pionu i uprzednio umieszczonych na dnie wykopu reperów pomocniczych.
Odchyłka osi ułoŜonego przewodu od osi projektowanej nie moŜe przekraczać ±20 mm dla rur
PVC. Spadek dna rury powinien być jednostajny, a odchyłka spadku nie moŜe przekraczać
±1 cm.
Po zakończeniu prac montaŜowych w danym dniu naleŜy otwarty koniec ułoŜonego przewodu
zabezpieczyć przed ewentualnym zamuleniem wodą gruntową lub opadową przez zatkanie
wlotu odpowiednio dopasowaną pokrywą.
Po sprawdzeniu prawidłowości ułoŜenia przewodów i badaniu szczelności naleŜy rury zasypać
do takiej wysokości, aby znajdujący się nad nim grunt uniemoŜliwił spłynięcie ich po
ewentualnym zalaniu.
5.4.2. Kanał z rur X-Stream
Rury z X-Stream moŜna układać przy temperaturze powietrza od 0° do +30°C. Przy układaniu
pojedynczych rur na dnie wykopu, z uprzednio przygotowanym podłoŜem, naleŜy:
•
wstępnie rozmieścić rury na dnie wykopu,
•
wykonać złącza, przy czym rura kielichowa (do której jest wciskany bosy koniec następnej
rury) winna być uprzednio obsypana warstwą ochronną 30 cm ponad wierzch rury, z
wyłączeniem odcinków połączenia rur. Osie łączonych odcinków rur muszą się znajdować na
jednej prostej, co naleŜy uregulować odpowiednimi podkładami pod odcinkiem wciskowym.
Rury naleŜy łączyć za pomocą kielichowych połączeń wciskowych uszczelnionych specjalnie
wyprofilowanym pierścieniem gumowym. W celu prawidłowego przeprowadzenia montaŜu
przewodu naleŜy właściwie przygotować rury , wykonując odpowiednio wszystkie czynności
przygotowawcze, takie jak:
•
przycinanie rur,
•
ukosowanie bosych końców rur i ich oznaczenie.
Przed wykonaniem połączenia kielichowego wciskowego naleŜy zukosować bose końce rury
pod kątem 15°. Wymiary wykonanego skosu powinny być takie, aby powierzchnia połowy
grubości ścianki rury była nadal prostopadła do osi rury. Na bosym końcu rury naleŜy przy
połączeniu kielichowym wciskowym zaznaczyć głębokość złącza.
Złącza kielichowe wciskane naleŜy wykonywać wkładając do wgłębienia kielicha rury
specjalnie wyprofilowaną pierścieniową uszczelkę gumową, a następnie wciskając bosy
zukosowany koniec rury do kielicha, po uprzednim nasmarowaniu go smarem silikonowym.
Do wciskania bosego końca rury przy średnicach powyŜej 90 mm uŜywać naleŜy wciskarek.
Potwierdzeniem prawidłowego wykonania połączenia powinno być osiągnięcie przez czoło
kielicha granicy wcisku oraz współosiowość łączonych elementów.
NaleŜy przy tym zwrócić uwagę na to, aby koniec bosy rury posiadał oznaczenie granicy
18
wcisku. Oznaczenia te powinny być podane przez producenta.
Połączenia kielichowe przed zasypaniem naleŜy owinąć folią z tworzywa sztucznego w celu
zabezpieczenia przed ścieraniem uszczelki w czasie pracy przewodu.
5.4.3. Rury ochronne
Rury ochronne naleŜy zastosować w miejscach wskazanych w Dokumentacji Projektowej.
Wprowadzenie rury X-Stream do rury ochronnej naleŜy wykonać za pomocą płóz
pierścieniowych typu
SM z materiału PE HD-stal . Przed rozpoczęciem pracy ustalić
konieczną ilość i wysokość elementów płóz. Otwarte pierścienie luźno połączyć na rurociągu,
końce pierścieni wsunąć jeden w drugi i lekko zazębić. Pierścienie płozy zacisnąć
symetrycznie przy pomocy urządzenia zaciskowego do montaŜu, aŜ niemoŜliwe będzie
przesuwanie pierścienia po rurze. Elementów
płóz nie moŜna zaciskać jednostronnie.
PołoŜenie płóz na rurociągu naleŜy ustalić wcześniej, poniewaŜ późniejsze rozwiązanie płóz
jest niemoŜliwe.
Kielichy rur z X-Stream nie mogą opierać się i spoczywać na rurze ochronnej.
Podpory (płozy) powinny znajdować się bezpośrednio za kielichami rur. Przy końcach rury
ochronnej naleŜy zamontować pierścienie podwójne.
Przestrzeń między rurociągiem roboczym, a wewnętrzną ścianką rury ochronnej, na wlocie i
wylocie, z obu końców rury ochronnej zamknąć zamknąć manszetami uniwersalnymi
wykonanymi w formie elastomerowego rękawa zaciskanymi na rurociągu
opaskami
ślimakowymi.
Rury ochronne z X-Stream nie wymagają izolacji. Dopuszcza się zastosowanie rur PE jako rur
ochronnych przy spełnieniu tych samych warunków jak dla rur X-Stream
Odcinek rury przeznaczony do ułoŜenia w rurze przejściowej naleŜy poddać próbie
szczelności złączy na powierzchni terenu przed wprowadzeniem rury ochronnej.
5.4.4. Korytka odpływowe do liniowego odwodnienia
Korytko odpływowe będzie ułoŜone w miejscu moŜliwym na naraŜenie ruchem kołowym, w
związku z tym zaprojektowano je w klasie E 600.
Korytka odpowiadają normie PN-EN-1433 : 2005
Lokalizacja korytek w planie i przekroju poprzecznym powinna być zgodna z Dokumentacją
Projektową.
Sposób wbudowywania korytek odpływowych zaproponuje Wykonawca, z uwzględnieniem
instrukcji producenta wyrobu i uzyska akceptację InŜyniera.
Wbudowywanie korytek powinno się rozpoczynać od najniŜszej rzędnej (miejsca
odprowadzenia). NaleŜy przestrzegać układania korytek z uwzględnieniem kierunku strzałki
(kierunku przepływu) wytłoczonej na korytkach. Wylot z skrzynki odpływowej z odpływem
bocznym naleŜy odprowadzić do studzienki kanalizacji deszczowej
5.4.5. Ścieki betonowe
Ścieki betowe odprowadzają wody deszczowe z podnóŜa skarp zadrzewionych, gdzie nie
istnieje moŜliwość innego odprowadzenia wód opadowych. Są to typowe prefabrykowane
19
elementy w postaci korytek betonowych, stanowiące elementy drogowe o wymiarach
60*50*20 cm. Korytka naleŜy układać ze spadkiem w stronę wpustu deszczowego na
studzience kanalizacyjnej. PodłoŜe pod ścieki betonowe wykonać wzmocnione- piasek
stabilizowany cementem gr 15 cm.
5.4.6. Studzienki kanalizacyjne betonowe
5.4.6.1. Ogólne wytyczne wykonawstwa
Studzienki kanalizacyjne o śr. 1,0 i 1,2
m naleŜy wykonać w konstrukcji mieszanej
monolityczno-prefabrykowanej zgodnie z Dokumentacją Projektową i wymaganiami normy
PN-92/8-10729 .
Elementy prefabrykowane, zaleŜnie od cięŜaru, moŜna układać ręcznie lub przy uŜyciu
lekkiego sprzętu montaŜowego. Przy montaŜu elementów naleŜy zwrócić uwagę na właściwe
ustawienie kręgów i płyt, wykorzystując oznaczenia montaŜowe (linie) znajdujące się na
wyŜej wymienionych elementach. Studzienki naleŜy wykonywać
równolegle z budową
kanałów deszczowych.
5.4.6.2. Wykonanie poszczególnych elementów studzienki
A. Komora robocza
Przy zagłębieniu mniejszym niŜ 3 m studzienka na całej wysokości powinna mieć średnicę
komory roboczej. Komorę wykonuje się z materiałów trwałych: z kręgów Ŝelbetowych, betonu
hydrotechnicznego. Przejście rur X-Stream przez ścianę komory roboczej naleŜy wykonać
poprzez specjalne przejście szczelne dla rur X-Stream o danej średnicy.
Komory betonowe z kręgów powinny mieć murowaną podstawę studni z cegły kanalizacyjnej
odpowiadającej normie PN-B-12037.W podstawach naleŜy pozostawić otwory na
wprowadzenie kanałów. Nad otworem powinno pozostać nadproŜe o min. wysokości 15 cm –
20 cm. Wszystkie styki kręgów muszą być zatarte na gładko z obu stron zaprawą cementową
marki “80”.
Włączenie projektowanych kanałów do istniejących studzienek kanalizacyjnych w przypadku,
gdy róŜnice rzędnych dna kanałów dopływowego i odpływowego przekracza 0,50 m naleŜy
dokonać poprzez spad w postaci rury pionowej usytuowanej na zewnątrz studzienki, z
zastosowaniem elementów (kształtek) z PVC. Na spadzie wykonać obudowę z betonu B25.
Przed wykonaniem otuliny betonowej przeprowadzić próbę szczelności, a następnie spad
zabezpieczyć taśmami samoprzylepnymi, np. Polyken.
B. Dno studzienki
Dno studzienki naleŜy wykonać na mokro w formie płyty dennej z betonu B25, dno
zabezpieczyć poprzez zastosowanie środka uszczelniającego jak dla gruntów nawodnionych.
C. Właz kanałowy
śeliwne włazy kanałowe naleŜy montować na płycie pokrywowej, lokalizacja włazów nad
spocznikiem o największej powierzchni.
Studzienki usytuowane w korpusach drogi powinny mieć właz typu cięŜkiego śr. 600 mm.
( D 14) , natomiast w terenie zielonym mogą być zastosowane włazy lekkie.
20
E. Stopnie złazowe
Stopnie złazowe w ścianie komory roboczej oraz komina włazowego naleŜy montować
mijankowo w dwóch rzędach, w odległościach pionowych 0,30 m i w odległości poziomej osi
stopni 0,30 m. Pierwszy stopień w kominie powinien być stopniem skrzynkowym.
5.4.7.Studzienki tworzywowe
5.4.7.1. MontaŜ elementów studni
Studzienki montuje się z elementów na wypoziomowanym, stabilnym dnie wykopu.
Z dna powinny być usunięte duŜe i ostre kamienie. Na dnie wykopu naleŜy wykonać podsypkę
piaskową o grubości minimalnej 10 cm. Wykop pod studzienkę powinien być obniŜony w
stosunku do głębokości wykopu pod rury o około 10 cm. Kinetę naleŜy ułoŜyć na wcześniej
przygotowanej
podsypce piaskowej i wypoziomować. Połączyć z bosymi końcami rur kanałowych. Po
nałoŜeniu uszczelki w kinecie nałoŜyć pierwszy pierścień dystansowy lub odcinek rury
trzonowej.
Elementy trzonu studni powinny być zwrócone kielichem do dołu. JeŜeli studnia składa się z
kilku odcinków rury trzonowej naleŜy łączyć je za pomocą specjalnych uszczelek
dostarczanych przez producenta studni. W celu uzyskania wymaganej długości studzienek
moŜna skrócić standardowe
wysokości pierścieni lub rur trzonowych poprzez obcięcie końca bosego piłą ręczną lub
mechaniczną .
Przy obcinaniu pierścieni ( studnie 1000 mm) naleŜy stosować się do
szczegółowej instrukcji producenta – dopuszczalne miejsca ścięcia są oznakowane.
Przy wykonywaniu połączeń „ in situ” naleŜy miejsca włączenia wykonywać wyłącznie
powyŜej kinety studzienki. Włączenia „in situ” moŜna wykonać do średnicy króćca 200 mm,
w wypadku średnicy rury odpływowej powyŜej 200 mm naleŜy stosować kształtki redukcyjne
za wcinką.
Przy wykonywaniu studzienek deszczowych z wpustem ściekowym i osadnikiem, moŜna
zbudować studzienki, zastępując podstawę studni jaką jest kineta, pokrywą/dennicą PP.
Odpływ ze studzienki moŜna wykonać na dowolnej wysokości rury karbowanej za pomocą
wkładki „in situ”. Istnieje moŜliwość podpięcia pod wpust deszczowy dodatkowego wiaderka
na zanieczyszczenia.
Na placu budowy moŜna korzystać z pomocy urządzeń dźwigowych, gdyŜ wszystkie elementy
studzienek wyposaŜone są w specjalne uchwyty. ( dotyczy studni 1000 mm).
W końcowym etapie montaŜu naleŜy wykonać zwieńczenie studni w zaleŜności od typu
podanego w Dokumentacji Projektowej. Klasyfikacja zwieńczeń powinna odpowiadać normie
PN-EN 124: 2000. Odpowiednie klasy zwieńczeń są stosowane w zaleŜności od miejsca
zabudowy. W przypadkach budzących wątpliwości naleŜy wybrać zwieńczenie klasy wyŜszej.
5.4.7.2. Obsypka i zasypka studni
Zasypania wykopu wokół studni dokonuje się warstwami materiałem sypkim.
21
Obsypkę
piaskową zagęszcza się równomiernie warstwami na całym obwodzie studzienki. Wypełnienie
i zagęszczanie wszystkich wolnych przestrzeni po zewnętrznej stronie ścianki studni musi być
tak prowadzone , aby nie doszło do zniekształcenia studni. NaleŜy zapewnić stopień
zagęszczenia gruntu odpowiednio do istniejących warunków gruntowo-wodnych oraz
późniejszego obciąŜenia zewnętrznego. Wymaga się, aby stopień zagęszczania gruntu wg
skali Proctora wynosił w terenie zielonym 90-95 %,w drodze 98-100 %, przy wodzie
gruntowej równieŜ 98-100 %.
5.4.8.Kanał otwarty
Kanał otwarty nad murem oporowym naleŜy wykonać zgodnie z częścią konstrukcyjną
Dokumentacji Projektowej. W wypadku stosowanie nietypowych prefabrykatów naleŜy zlecić
wykonanie do zakładu prefabrykacji –betoniarni- z betonu C 16/20 wzmocnione prętami
stalowymi ze stali AO 9St OS-b. W wypadku wykonania kanału wylewanego na budowie
naleŜy wykonać dylatacje na kanale w odstępach podanych w projekcie. Kanał otwarty
powinien być na całej długości przykryty kratą stalową. Kanał układać na podłoŜu
wzmocnionym –piaskiem stabilizowanym cementem gr 15 cm.
5.4.9. Przewiert sterowany
Metoda przewiertu sterowalnego zakłada budowę komory startowej o wymiarach 5,0m*2,0 m
i wykonanie komory wyjściowej 2,0 m*2,0 m po drugiej stronie przewiertu. W metodzie tej
przeciska się najpierw Ŝerdź rozpychającą grunt sterowaną pilotem a następnie kolejne
elementy. Kontrolę utrzymania spadku przejmuje teodolit z kamerą CCD i pełnym
monitoringiem.
Zastosowane rury PE HD , SDR 21, PN 6,3 są jednocześnie rurami przewiertowymi i
przewodowymi. Zaprojektowano przewiert z rur o średnicy 250*11,9 mm o długości łącznej
22 m. Po zakończeniu przewiertu w miejsce obu komór naleŜy wykonać studzienki
kanalizacyjne Tegra 600 jako studzienki docelowe kanalizacji deszczowej.
Metoda przewiertu sterowalnego z pilotem zastosowana jest z uwagi na Ŝyczenie Inwestora
aby nie dopuścić do uszkodzenia nawierzchni przed wejściem głównym do szkoły.
Na trasie przewiertu znajdują się dwa przewody gazociągu średniego ciśnienia i przewód
wodociągowy. Przed
rozpoczęciem prac związanych z wykonaniem przewiertu naleŜy
wykonać przekopy próbne.
System przewiertu sterowalnego uzyskał warunki normy europejskiej EN 295 odpowiadającej
polskiej normie oraz wszystkie potrzebne aprobaty i opinie techniczne.
5.4.10. Wylot
Wylot kanalizacji do rzeki Brennicy wymaga umocnienia dna i brzegów rzeki w miejscu
wprowadzenia kanału polegający na:
- umocnieniu dna rzeki narzutem kamiennym min 50 cm na odcinku 3,0 m w górnej części
biegu rzeki i 5,0 m w dolnej części biegu rzeki licząc od miejsca wylotu
22
- umocnienia skarp po obu stronach rzeki płytami aŜurowymi na tych samych odcinkach j.w.
-ułoŜenie na ostatnim odcinku wylotu koryta otwartego w postaci korytek betonowych
80*50*12 cm na podsypce piaskowej gr.10 cm
- umocnienie wylotu elementem betonowym w celu zabezpieczenia przed przemieszczeniem.
Umocnienia naleŜy wykonywać z betonu hydrotechnicznego B20
5.4.11. Próba szczelności
Próbę szczelności przewodów naleŜy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami PN-92/B-10735
5.4.12. Izolacja studzienek
Rury tworzywowe nie wymagają izolacji. Izolacja studzienek dotyczy wyłącznie studzienek
betonowych z murowana podstawą studni lub murowanych.
Zabezpieczenie powierzchni studzienek od zewnątrz i wewnątrz powinno stanowić szczelną,
jednolitą powłokę, trwale przylegającą do ścian, sięgającą 0,5 m ponad najwyŜszy
przewidywany poziom wody gruntowej oraz poziom podpiętrzonych wód w studzienkach.
Połączenie izolacji pionowej z poziomą oraz styki powinny zachodzić wzajemnie na wysokość
co najmniej 0,1 m.
5.4.13. Regulacja studzienek betonowych
Dla dostosowania włazów studzienek kanalizacyjnych oraz wpustów studzienek ściekowych,
regulację pionową naleŜy dokonać przez wykonanie ramek dystansowych lub podmurowanie z
cegły kanalizacyjnej na zaprawie cementowej kl. 80.
5.4.14 Regulacja studzienek tworzywowych
Do celów regulacji wysokości włazów studzienek z tworzywa sztucznego stosuje się
zwieńczenia rurą teleskopową , pozwalającą na płynną regulację wysokości oraz idealne
wyrównanie włazu w stosunku do nawierzchni. Adaptery teleskopowe powinny posiadać
aprobaty producenta studzienek.
5.4.15. UdroŜnienie istniejącej kanalizacji
Przed włączeniem istniejących ciągów kanalizacyjnych przewidzianych w dokumentacji
projektowej do przełączenia, naleŜy je udroŜnić przez oczyszczenie. Dotyczy to kanalizacji
deszczowej biegnącej pod budynkiem szkoły oraz kanalizacji z istniejących wpustów
deszczowych ulicznych i rur spustowych z rynien. NaleŜy zmienić kierunki wypływu ścieków
z studzienek wyznaczonych do przełączenia wg Dokumentacji Projektowej.
5.4.16. SkrzyŜowania z istniejącym uzbrojeniem
5.4.16.1. SkrzyŜowania z istniejącymi liniami elektrycznymi, kablami elektrycznymi
i telekomunikacyjnymi
W miejscach kolizji roboty prowadzić po uzgodnieniu z RE i w razie potrzeby po
wyłączeniu prądu. W miejscach zbliŜenia do energetycznych linii napowietrznych,
23
roboty naleŜy prowadzić z odległości minimum 1,0 m od słupów. W pobliŜu
napowietrznych linii energetycznych, roboty budowlano-montaŜowe moŜna prowadzić
wyłącznie przy wyłączonym napięciu.
5.4.16.2 SkrzyŜowania z istniejącymi gazociągami.
Istniejące gazociągi wymagają zabezpieczenia rurą ochronną dwudzielną z uwagi na
moŜliwe połączenie istniejącej kanalizacji deszczowej z pomieszczeniami dla ludzi.
Zastosować naleŜy rury ochronne PE-HD 100 SDR 11 o średnicy Dn 110*6,3 mm
i długości 4,0 m w ilości 4 szt , uszczelnione pianką poliuretanową z obu stron
rury ochronnej
5.4.16.3. SkrzyŜowania z istniejącymi rurociągami wodociągowymi i kanalizacji
sanitarnej.
Po trasie kanału deszczowego występują skrzyŜowania z istniejącą kanalizacją sanitarną
i siecią wodociągową. Wszystkie skrzyŜowania zostały uwzględnione w projekcie. Z
uwagi na nieznaną głębokość przewodów wodociągowych konieczne jest przed
rozpoczęciem robót wykonanie przekopów próbnych.
6. Kontrola jakości robót
Kontrola związana z wykonaniem kanalizacji deszczowej powinna być przeprowadzona w
czasie wszystkich faz robót zgodnie z wymaganiami normy PN-92/B-10735 [6]. Wyniki
przeprowadzonych badań naleŜy uznać za dodatnie, jeŜeli wszystkie wymagania dla danej fazy
robót zostały spełnione. Jeśli którekolwiek z wymagań nie zostało spełnione, naleŜy daną fazę
robót uznać za niezgodną z wymaganiami normy i po wykonaniu poprawek przeprowadzić
badania ponownie. Kontrola jakości robót powinna obejmować następujące badania:
zgodności z Dokumentacją Projektową, badania wykopów otwartych, podłoŜa naturalnego,
zasypu przewodu, podłoŜa wzmocnionego, materiałów, ułoŜenia przewodów na podłoŜu,
szczelności przewodu na eksfiltrację i infiltrację, zabezpieczenia przewodu i studzienek przed
korozją, wykonania wylotów, separatorów.
•
Sprawdzenie zgodności z Dokumentacją Projektową polega na porównaniu wykonywanych
bądź wykonanych robót z Dokumentacją Projektową oraz na stwierdzeniu wzajemnej
zgodności na podstawie oględzin i pomiarów.
•
Badania wykopów otwartych obejmują badania materiałów i elementów obudowy, zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą z opadów atmosferycznych, zachowanie warunków
bezpieczeństwa pracy, a ponadto obejmują sprawdzenie metod wykonywania wykopów.
•
Badania podłoŜa naturalnego przeprowadza się dla stwierdzenia czy grunt podłoŜa stanowi
nienaruszalny rodzimy grunt sypki, ma naturalną wilgotność, nie został podebrany, jest
zgodny z określonymi warunkami w Dokumentacji Projektowej i odpowiada wymaganiom
24
normy PN-86/B-02480 [1]. W przypadku niezgodności z warunkami określonymi w
Dokumentacji Projektowej naleŜy przeprowadzić dodatkowe badania wg PN-81/B-03020 [2]
rodzaju i stopnia agresywności środowiska i wprowadzić korektę w Dokumentacji
Projektowej oraz przedstawić do akceptacji InŜyniera.
•
Badania zasypu przewodu sprowadza się do badania warstwy ochronnej zasypu, zasypu
przewodu do powierzchni terenu.
•
Badania warstwy ochronnej zasypu naleŜy wykonać przez pomiar jego wysokości nad
wierzchem kanału, zbadanie dotykiem sypkości materiału uŜytego do zasypu, skontrolowanie
ubicia ziemi. Pomiar naleŜy wykonać z dokładnością do 10 cm w miejscach odległych od
siebie nie więcej niŜ 50 m.
•
Badania nasypu stałego sprowadza się do badania zagęszczenia gruntu nasypowego wg BN77/8931-12 [23], wilgotności zagęszczonego gruntu.
•
Badania podłoŜa wzmocnionego przeprowadza się przez oględziny zewnętrzne i obmiar, przy
czym grubość podłoŜa naleŜy wykonać w trzech wybranych miejscach badanego odcinka
podłoŜa z dokładnością do 1 cm. Badanie to obejmuje ponadto usytuowanie podłoŜa w planie,
rzędne podłoŜa i głębokość ułoŜenia podłoŜa.
•
Badanie materiałów uŜytych do budowy kanalizacji następuje przez porównanie ich cech z
wymaganiami określonymi w Dokumentacji Projektowej i ST, w tym: na podstawie
dokumentów określających jakość wbudowanych materiałów i porównanie ich cech z
normami przedmiotowymi, atestami producentów lub warunkami określonymi w ST oraz
bezpośrednio na budowie przez oględziny zewnętrzne lub przez odpowiednie badania
specjalistyczne.
•
Badania w zakresie przewodu, korytek odpływowych do liniowego odwodnienia, studzienek,
separatorów obejmują czynności wstępne sprowadzające się do pomiaru długości (z
dokładnością do 10 cm) i średnicy (z dokładnością 1 cm), badanie ułoŜenia przewodu na
podłoŜu w planie i w profilu, badanie połączenia rur i prefabrykatów. UłoŜenie przewodu na
podłoŜu naturalnym i wzmocnionym powinno zapewnić oparcie rur na co najmniej 1/4
obwodu. Sprawdzenie wykonania połączeń rur i prefabrykatów naleŜy przeprowadzić przez
oględziny zewnętrzne.
•
Badania szczelności odcinka przewodu na eksfiltrację obejmują: badanie stanu odcinka kanału
wraz ze studzienkami, napełnienie wodą i odpowietrzenie przewodu, pomiar ubytku wody.
Podczas próby naleŜy prowadzić kontrolę szczelności złączy, ścian przewodu i studzienek. W
przypadku stwierdzenia ich nieszczelności naleŜy poprawić uszczelnienie, a w razie
niemoŜliwości oznaczyć miejsce wycieku wody i przerwać badanie do czasu usunięcia
przyczyn nieszczelności.
•
Badanie szczelności odcinka przewodu na infiltrację obejmuje: badanie stanu odcinka kanału
wraz ze studzienkami, pomiar dopływu wody gruntowej do przewodu. W czasie trwania próby
szczelności naleŜy prowadzić obserwację i robić odczyty co 30 min. połoŜenia zwierciadła
wody gruntowej na zewnątrz i w kinecie poszczególnych studzienek.
25
•
Badanie zabezpieczenia przewodu, studzienek przed korozją naleŜy wykonać od zewnątrz po
próbie szczelności odcinka przewodu na eksfiltrację, zaś od wewnątrz po próbie szczelności
na infiltrację. Izolację powierzchniową przewodu i studzienek naleŜy sprawdzić przez
opukanie młotkiem drewnianym, natomiast wypełnienie spoin okładzin zabezpieczających
izolację studzienek przez oględziny zewnętrzne.
7. Obmiar robót
Jednostką obmiarową kanalizacji jest 1 metr (m) rury, dla kaŜdego typu, średnicy.
Jednostką obmiarową studzienki jest 1 komplet (kpl.) zamontowanego obiektu dla kaŜdego
typu.
Jednostką obmiarową dla przejścia przewiertem sterowanym jest 1 szt przewiertu
Jednostką obmiarową korytka odpływowego jest 1 metr zamontowanego korytka.
Jednostką obmiarową kanałów otwartych jest 1 m kanału dla kaŜdego typu.
Jednostką obmiarową wylotu do rzeki jest 1 kpl wykonanego umocnienia wg uzgodnienia z
RZGW
8. Odbiór robót
8.1.Odbiór częściowy
Przy odbiorze częściowym powinny być dostarczone następujące dokumenty:
Dokumentacja Projektowa z naniesionymi na niej zmianami i uzupełnieniami w trakcie
●
wykonywania robót, dane geotechniczne obejmujące: zakwalifikowanie gruntów do
odpowiedniej kategorii wg PN-86/B-02480 [1]; wyniki badań gruntów, ich uwarstwień,
głębokości przemarzania, warunki posadowienia i ochrony podłoŜa gruntowego wg PN-81/B03020 [2]; poziom wód gruntowych i powierzchniowych oraz okresowe wahania poziomów;
stopień agresywności środowiska gruntowo-wodnego; uziarnienia warstw wodonośnych; stan
terenu określony przed przystąpieniem do robót przez podanie znaków wysokościowych
reperów, uzbrojenia podziemnego przebiegającego wzdłuŜ i w poprzek trasy przewodu, a
takŜe przekroje poprzeczne i przekrój podłuŜny terenu, zadrzewienie;
•
Dziennik Budowy;
•
dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów;
•
dane określające objętość wód deszczowych, które mogą przenikać w grunt, stwierdzenie
konieczności przeprowadzenia badań szczelności odbieranego przewodu na eksfiltrację, dane
określające dopuszczalną objętość wód infiltracyjnych.
8.1.1. Zakres
Odbiór robót zanikających obejmuje sprawdzenie:
•
sposobu wykonania wykopów pod względem: obudowy, oraz ich zabezpieczenia przed
zalaniem wodą gruntową i z opadów atmosferycznych,
•
przydatności podłoŜa naturalnego do budowy kanalizacji (rodzaj podłoŜa, stopień
agresywności, wilgotności),
•
warstwy ochronnej zasypu oraz zasypu przewodów do powierzchni terenu,
26
•
zagęszczenia gruntu nasypowego oraz jego wilgotności,
•
podłoŜa wzmocnionego, w tym jego grubości, usytuowania w planie, rzędnych i głębokości
ułoŜenia,
•
jakości wbudowanych materiałów oraz ich zgodności z wymaganiami Dokumentacji Projektowej, ST oraz atestami producenta i normami przedmiotowymi;
•
ułoŜenia przewodu na podłoŜu naturalnym i wzmocnionym;
•
długości i średnicy przewodów oraz sposobu wykonania połączenia rur i prefabrykatów;
•
szczelności przewodów i studzienek na infiltrację,
•
materiałów uŜytych do zasypu i stanu jego ubicia,
•
izolacji studzienek betonowych. Odbiór częściowy polega na sprawdzeniu zgodności z
Dokumentacją Projektową i ST, uŜycia właściwych materiałów, prawidłowości montaŜu,
szczelności oraz zgodności z innymi wymaganiami .
Długość odcinka podlegającego odbiorom częściowym nie powinna być mniejsza niŜ
odległość między studzienkami. Wyniki z przeprowadzonych badań powinny być ujęte w
formie protokołów i wpisane do Dziennika Budowy.
8.2. Odbiór techniczny końcowy
Przy odbiorze końcowym powinny być dostarczone następujące dokumenty:
•
dokumenty jak przy odbiorze częściowym;
•
protokoły wszystkich odbiorów technicznych częściowych;
•
protokół przeprowadzonego badania szczelności całego przewodu;
•
świadectwa jakości wydane przez dostawców materiałów;
•
inwentaryzacja geodezyjna przewodów i obiektów na planach sytuacyjnych wykonana przez
uprawnioną jednostkę geodezyjną.
Przy odbiorze końcowym naleŜy sprawdzić:
•
zgodność wykonania z Dokumentacją Projektową oraz ewentualnymi zapisami w Dzienniku
Budowy dotyczącymi zmian i odstępstw od Dokumentacji Projektowej;
•
protokoły z odbiorów częściowych i realizację postanowień dotyczącą usunięcia usterek;
•
aktualność Dokumentacji Projektowej, czy wprowadzono wszystkie zmiany i uzupełnienia;
•
protokoły badań szczelności całego przewodu.
9. Podstawa płatności
Płatność za metr bieŜący kanałów rurowych, kanałów otwartych, korytek do liniowego
odwodnienia, ścieków betonowych i komplet wylotu naleŜy przyjmować zgodnie z obmiarem,
atestami wbudowanych materiałów na podstawie wyników pomiarów i badań laboratoryjnych.
9.1. Wszystkie odcinki kanalizacji deszczowej naleŜy wykonać zgodnie z projektem budowlanowykonawczym, stanowiącym integralną część dokumentacji przetargowej
9.2 Cena wykonania jednego metra kanalizacji deszczowej obejmuje:
•
roboty pomiarowe, przygotowawcze, w tym: udroŜnienie istniejącej kanalizacji deszczowej,
wytyczenie trasy kanalizacji deszczowej;
27
•
dostarczenie materiałów;
•
wykonanie wykopu wraz z wzmocnieniem przez rozparcie ścian wykopu; zabezpieczenie
urządzeń w wykopie i nad wykopem;
•
zdjęcia ziemi ( humusu) gr 30 cm z terenu boiska sportowego
•
prace drogowe związane z rozbiórką nawierzchni oraz demontaŜ ogrodzenia
•
odwodnienie wykopu;
•
przygotowanie podłoŜa wzmocnionego;
•
ułoŜenie rury ochronnej oraz ułoŜenie rur przewodowych w rurze ochronnej;
•
ułoŜenie rur kanałowych;
•
wykonanie studzienek kanalizacyjnych, studzienek ściekowych, wylotów kolektorów;
•
wykonanie przecisku sterowanego rurą przewodową 250 mm na długości 22,0 m
•
badania szczelności kanałów;
•
wykonanie izolacji studzienek betonowych ;
•
włączenie istniejącej kanalizacji deszczowej wraz z jej udroŜnieniem do nowego kanału;
•
zasypanie wykopu warstwami z zagęszczeniem zgodnie ze Specyfikacją Techniczną;
•
transport nadmiaru urobku;
•
regulacja włazów studzienek do proj. niwelety nawierzchni;
•
roboty drogowe związane z odtworzeniem nawierzchni
•
doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego, ponowny montaŜ ogrodzenia;
•
przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych w Specyfikacji
Technicznej;
•
wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej przebiegu przewodów kanalizacji
deszczowej.
9.4. Cena jednostkowa zamontowania kanałów otwartych i korytek odpływowych obejmuje:
•
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze;
•
opracowanie przez Wykonawcę projektu wykonawczego ułoŜenia kanału;
•
dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania;
•
wykonanie podłoŜa ustabilizowanego cementem;
•
wbudowanie poszczególnych elementów .
•
wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej
10. Przepisy związane
10.1. Polskie Normy
[1] PN-86-B-02480
“Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opisy
gruntów”.
[2] PN-81/B-03020
“Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie”.
[3] PN-68/B-06050
“Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonania i
28
badania przy odbiorze”.
[4] PN-88/B-06250
“Beton zwykły”.
[5] PN-92B-10729
“Kanalizacja. Studzienki kanalizacyjne”
[6] PN-92/B-10735
“Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy
odbiorze”.
[7] PN-90/B-14501
“Zaprawy budowlane zwykłe”.
[8] PN-86/B-01802
“Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i Ŝelbetowe. Nazwy i określenia.”
[9] PN-74/B-24620
“Lepik asfaltowy stosowany na zimno”.
[10] PN-74/B-24622
“Roztwór asfaltowy do gruntowania”.
[11] PN-H-74051-2:1994 “Włazy kanałowe klasy B, C, D”.
[12] PN-88/H-74080/01
“Skrzynki Ŝeliwne wpustów deszczowych. Wymagania i badania.”
[13] PN-88/H-74080/04
“Skrzynki Ŝeliwne wpustów deszczowych klasy C”.
[14] PN-64/H-74086
“Stopnie Ŝeliwne do studzienek kontrolnych”.
[15] PN-85/C-89203
“Kształtki kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku
winylu.”
[16] PN-85/C-89205
“Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu.”
[17] PN-87/B-01100
“Kruszywa mineralne. Kruszywa skalne. Podział, nazwy i
określenia.”
10.2. Normy branŜowe
[18] BN-62/6738-03
“Beton hydrotechniczny. Składniki betonów. Wymagania
techniczne.”
[19] BN-62/6738-04
“Beton hydrotechniczny. Badania masy betonowej.”
[20] BN-62/6738-07
“Beton hydrotechniczny. Składniki betonów. Wymagania
techniczne.”
[21] BN-77/8931-12
“Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu”.
[22] BN-83/8836 02
“Przewody podziemne. Roboty ziemne. Wymagania i badania przy
odbiorze”.
[23] BN-86/8971-08
“Prefabrykaty budowlane z betonu. Rury i kształtki ciśnieniowe.
Kręgi betonowe i Ŝelbetowe.”
10.3. Inne dokumenty
[ 24] PN -B-01707 :1992 Instalacje kanalizacyjne-wymagania w projektowaniu
[ 25] PN-B-10729:1999 Kanalizacja-Studzienki kanalizacyjne
•
• [26] PN-EN-124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do
nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego .Zasady
•
konstrukcji, badania i znakowanie
•
• [27] PN-EN-752-1:2000
Zewnętrzne systemy kanalizacyjne .Pojęcia ogólne i definicje
29
[28] PN-EN-752-2:2000 Zewnętrzne systemy kanalizacyjne. Wymagania
[29] PN-EN-1610:2002 Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych
•
•
[30] PN-B -10736:1999 Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów
•
kanalizacyjnych. Warunki techniczne wykonania
[31] PN-EN 1852-1:1999 Systemy przewodowe z tworzyw sztucznych. Podziemne
•
bezciśniśniowe systemy przewodowe z polipropylenu
(PP).Wymagania dotyczące rur , kształtek i systemu.
•
[32] PN-EN 476:2001 Wymagania ogólne dotyczące elementów stosowanych w
kanalizacji grawitacyjnej
•
[33] Warunki techniczne wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych – Polska
Korporacja Techniki Sanitarnej, Grzewczej, Gazowej i Klimatyzacji, Warszawa 1994 r.
[34] Instrukcja projektowania, wykonania i odbioru instalacji rurociągowych z
nieplastyfikowanego polichlorku winylu i polietylenu – Wavin.
[35] DIN 19580
Korytka odwadniające dla wód opadowych do wbudowania w
powierzchniach komunikacyjnych.
Opracowanie:
mgr inŜ. Danuta Herboczek- Glajcar
30