II (B) Opisy przedmiotów obowiązkowych

Transkrypt

II (B) Opisy przedmiotów obowiązkowych
Nazwa przedmiotu
ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ
Kod przedmiotu
ALL202
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Rok studiów, semestr
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu
podstawowy
I, 1
6
wykład
ćwiczenia
2 godziny tygodniowo
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Przemysław Koprowski
brak
Opanowanie podstawowych narzędzi z zakresu algebry liniowej, w tym: arytmetyki modularnej, ciał
skończonych, rachunku macierzowego, rozwiązywania układów równań liniowych, wyznaczanie
rzędu, wyznacznika i wartości własnych macierzy, formułowania i rozwiązywania problemów
w języku przestrzeni wektorowych i ich homomorfizmów.
1. Podstawowe struktury algebraiczne: pojęcie grupy i ciała; ciała skończone i ciało liczb
zespolonych; operacja sprzęŜenia, postać trygonometryczna i wykładnicza liczb zespolonych.
Pierścienie wielomianów, pierwiastki wielomianów, rozkład wielomianów na czynniki.
2. Przestrzenie liniowe: pojęcie (pod)przestrzeni liniowej; kombinacje liniowe wektorów;
(pod)przestrzenie generowane przez układy wektorów; liniowa zaleŜność i niezaleŜność układu
wektorów, pojęcie bazy, wymiar.
3. Macierze: działania na macierzach i ich własności; rzędy i wyznaczniki macierzy, macierze
odwracalne i ich obliczanie.
4. Układy równań liniowych: pojęcie układu, opis macierzowy; pojęcie rozwiązania układu, istnienie
rozwiązania, jego postać; metody rozwiązywania układów równań liniowych.
5. Przekształcenia liniowe: pojęcie przekształcenia liniowego, jądro, obraz; macierze przekształceń;
pojęcie podprzestrzeni niezmienniczej endomorfizmu; wartości i wektory własne; sprowadzanie
macierzy endomorfizmu do postaci diagonalnej.
6. Przestrzenie 2-liniowe: pojęcie funkcjonału 2-liniowego, jego macierz; formy kwadratowe;
prostopadłość wektorów i podprzestrzeni, bazy prostopadłe.
7. Elementy geometrii analitycznej: Układy współrzędnych na płaszczyźnie i w przestrzeni. Iloczyn
skalarny, prostopadłość, bazy prostopadłe, długość wektora, kąt między wektorami. Równania
tworów I i II stopnia.
Metody oceny
Spis zalecanych lektur
ocena ćwiczeń: bieŜące kolokwia, ocena egzaminu: egzamin pisemny
1. G.Banaszak, W. Gajda: Elementy algebry liniowej. WNT 2002.
2. A.Białynicki – Birula: Algebra. PWN 1979.
3. J. Klukowski, I. Nabiałek: Algebra dla studentów. WNT 2005.
4. M. Stark: Geometria analityczna. PWN 1979.
Nazwa przedmiotu
ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH
Kod przedmiotu
ASD302
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
podstawowy
II, 1
6
wykład
ćwiczenia
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Michał Baczyński
Matematyka dyskretna
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
zapisywania klasycznych algorytmów w postaci schematu blokowego, listy kroków, w pseudokodzie
oraz w wybranym języku programowania;
rozumienia matematycznych podstaw analizy algorytmów i wpływu doboru struktur danych
i algorytmów na czas działania programów komputerowych;
konstruowania algorytmów z wykorzystaniem klasycznych struktur danych oraz podstawowych
technik algorytmicznych;
- analizowania złoŜoności algorytmów.
przedmiotu
Elementy analizy algorytmów. Rozmiar danych, złoŜoność czasowa i pamięciowa. Typy złoŜoności:
konieczna, wystarczająca, średnia. Notacja asymptotyczna, rzędy wielkości funkcji.
Algorytmy rekurencyjne, przykłady. Rozwiązywanie równań rekurencyjnych na potrzeby analizy
algorytmów rekurencyjnych.
Wyszukiwanie. Analiza wybranych metod: wyszukiwanie liniowe, wyszukiwanie binarne,
wyszukiwanie interpolacyjne. Problem wyboru (selekcja).
Sortowanie. Analiza wybranych algorytmów: sortowanie przez wstawianie, przez selekcję, przez
scalanie, przez kopcowanie, szybkie. Model drzew decyzyjnych i twierdzenie o dolnym ograniczeniu
na czas działania algorytmów sortujących za pomocą porównań. Sortowanie w czasie liniowym.
Techniki projektowania algorytmów: dziel i zwycięŜaj, programowanie dynamiczne, algorytmy
zachłanne, przeszukiwanie z nawrotami, heurystyki. Ilustracja omawianych metod na konkretnych
przykładach (problem najdłuŜszego wspólnego podciągu, kodowanie Huffmana, algorytm Kruskala,
wyznaczanie cyklu Hamiltona)
Abstrakcyjne struktury danych. Stosy, kolejki, kolejki priorytetowe, słowniki. Metody implementacji
powyŜszych struktur (listy, kopce binarne, drzewa, drzewa poszukiwań binarnych) i ich
zastosowania.
Mieszanie (haszowanie). Metody rozwiązywanie kolizji.
Podstawowe algorytmy grafowe: przeszukiwanie wszerz i w głąb.
Problemy obliczeniowo trudne: NP-zupełność, nierozstrzygalność.
Metody oceny
Zaliczanie ćwiczeń: ocena bieŜących kolokwiów. Egzamin pisemny z zadań i teorii.
1. T.H. Cormen, Ch.E. Leiserson, R.L. Rivest, C. Stein: Wprowadzenie do algorytmów, WNT 2007
(wyd. 8).
2. A.V. Aho, J.E. Hopcroft, J.D. Ullman: Algorytmy i struktury danych, Helion 2003.
3. L. Banachowski, K. Diks, W. Rytter: Algorytmy i struktury danych, WNT 2006 (wyd. 5).
4. R. Sedgewick: Algorytmy w C++, Wydawnictwo ReadMe 1999.
5. M. Sysło: Algorytmy, WSiP 1997.
Nazwa przedmiotu
ANALIZA MATEMATYCZNA
Kod przedmiotu
ANM203
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
podstawowy
I, 2
6
wykład
ćwiczenia
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Joanna Ger
brak
Posługiwania się aparatem analizy matematycznej i opisu zagadnień w języku analizy
matematycznej; korzystania z pakietów oprogramowania analizy matematycznej i interpretacji
wyników
1. Zbiór liczb rzeczywistych i jego własności.
2. Funkcje: definiowanie funkcji, ciągi, podstawowe własności funkcji rzeczywistych.
3. Ciągi i szeregi liczbowe: indukcja, ciągi ograniczone, działania na ciągach, podciągi, pojęcie
granicy, rozbieŜność, szeregi o wyrazach dodatnich, kryteria zbieŜności.
4. Granica funkcji, ciągłość: działania na granicach, warunki istnienia granicy, ciągłość funkcji,
ciągłość funkcji elementarnych, własności funkcji ciągłych,
5. Ciągi i szeregi funkcji: zbieŜność punktowa i jednostajna, szeregi potęgowe.
6. Pochodna i róŜniczka funkcji: pochodna i jej sens geometryczny, pochodne funkcji
elementarnych, działania na pochodnych, pochodne wyŜszych rzędów.
7. Pewne zastosowania rachunku róŜniczkowego: twierdzenie Rolle'a, twierdzenie Lagrange'a,
ekstrema lokalne, przedziały monotoniczności, reguła de l'Hospitala, ogólny schemat badania
funkcji. wzór Taylora.
8. Całka nieoznaczona: definicja i wzory rachunkowe, metody całkowania, całkowanie funkcji
wymiernych, całkowanie niewymierności, całki funkcji trygonometrycznych.
9. Całka oznaczona: całka Riemanna, wzór Newtona-Leibniza, całki niewłaściwe, zastosowania.
10. Rachunek róŜniczkowy i całkowy funkcji wielu zmiennych.
11. Równania róŜniczkowe: problemy prowadzące do równań róŜniczkowych, metody
rozwiązywania prostych równań róŜniczkowych.
Metody oceny
Egzamin pisemny z teorii i jej zastosowania.
1. A. Birkholz, Analiza matematyczna dla nauczycieli, PWN, 1977.
2. J. Ger, Kurs matematyki dla chemików, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2005.
3. F. Leja, Rachunek róŜniczkowy i całkowy, PWN, 1973.
Nazwa przedmiotu
ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW
Kod przedmiotu
AKO309
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
podstawowy
I, 2
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Joachim Włodarz
Wstęp do Informatyki
Prezentacja struktury oraz sposobu działania systemów komputerowych, ze szczególnym
uwzględnieniem podstawowych elementów i modułów funkcjonalnych spotykanych we
współczesnych implementacjach. Wprowadzenie do programowania niskopoziomowego.
Wstęp: podstawowe pojęcia i kamienie milowe architektury komputerów, wielopoziomowa struktura
systemów komputerowych, przykłady współczesnych systemów.
Podstawowa organizacja systemów komputerowych: procesory, pamięć operacyjna, pamięć
masowa, urządzenia wejścia/wyjścia.
Poziom układów logicznych: algebra Boole’a, układy logiczne, elementy układów pamięci, elementy
układów procesora i połączeń wewnątrzsystemowych, interfejs wejścia/wyjścia, przykłady.
Poziom mikroarchitektury: ścieŜka danych procesora, mikrorozkazy, sterowanie na poziomie
mikrorozkazów, reguły projektowe i przykłady.
Poziom konwencjonalnej listy rozkazów: przegląd ogólny, typy danych i formaty rozkazów,
adresowanie, typy rozkazów, sterowanie wykonaniem ciągu rozkazów, przykłady.
Poziom systemu operacyjnego: pamięć wirtualna, wirtualne rozkazy wejścia/wyjścia, wirtualne
rozkazy dla przetwarzania równoległego, przykłady.
Poziom języka asemblera: wprowadzenie do programowania w języku asemblera, makra, biblioteki
i inne środki pomocnicze, proces asemblacji i asemblery, konsolidacja modułów i rozmieszczanie
w pamięci.
Architektury systemów równoległych: wielowątkowość na poziomie układu, procesory
wielordzeniowe, multiprocesory z pamięcią współdzieloną, multikomputery przekazujące
komunikaty.
Metody oceny
Egzamin pisemny (test komputerowy), zaliczenie laboratorium
1. A. Tanenbaum, Strukturalna organizacja systemów komputerowych, Helion 2006.
2. W. Stallings, Organizacja i architektura systemu komputerowego, WNT 2005.
3. L. Null, J. Lobur, Struktura organizacyjna i architektura systemów komputerowych, Helion 2004.
Nazwa przedmiotu
BAZY DANYCH
Kod przedmiotu
BDA307
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
podstawowy
II, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Rafał Tyrala
Brak
Zapoznanie z podstawami baz danych. Omówienie modelu relacyjnego i języka SQL.
Przedstawienie zagadnień projektowania baz danych.
Wprowadzenie do problematyki systemów baz danych: pojęcie bazy danych i systemu zarządzania
bazą danych.
UŜytkownicy, architektura i zalety stosowania systemów baz danych.
Modelowanie danych: model związków encji (entity relationship – E/R) jako jeden z
fundamentalnych modeli wykorzystywanych przy projektowaniu baz danych.
Relacyjny model danych i algebra relacji: atrybuty, dziedziny atrybutów, krotki i relacje; operacje na
relacjach, integralność danych (klucze, klucze obce).
ZaleŜności funkcyjne. Rozkład bez straty danych i bez straty zaleŜności funkcyjnych. Postacie
normalne.
SQL jako standardowy język systemów relacyjnych.
Kwerendy wybierające, selekcja, sortowanie, grupowanie, funkcje agregujące
DML - usuwanie, aktualizacja i dołączanie danych
DDL - Operacje na strukturach.
Indeksy – poprawianie czasu wykonania zapytania.
Transakcje. Motywacja i własności (ACID). Przetwarzanie transakcji, blokady i poziomy izolacji.
Projektowanie relacyjnych baz danych, architektura klient-serwer. system zabezpieczeń
(administrowanie bazą danych, wielodostępność bazy danych).
Metody oceny
Egzamin pisemny z zadań i teorii
1. H. Garcia-Molina, J.D. Ullman, J. Widom, Systemy baz danych. Pełny wykład, WNT, Warszawa
2006.
2. C.J. Date, Wprowadzenie do systemów baz danych, WNT, Warszawa 2001.
3. T. Pankowski; Podstawy baz danych, PWN, Warszawa 1992.
4. Thomas M. Connolly, Carolyn E. Begg, „Systemy baz danych”, Warszawa, RM 2004.
Nazwa przedmiotu
ELEMENTY GRAFIKI KOMPUTEROWEJ
Kod przedmiotu
ABC123
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
podstawowy
II, 4
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Marek Siemaszko, prof. UŚ
Algebra liniowa z geometria analityczną
Algorytmy i struktury danych
Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami grafiki.
Poznanie metod i algorytmów stosowanych w grafice komputerowej.
Grafika komputerowe – podstawowe pojęcia i definicje.
Budowa ludzkiego oka, percepcja obrazu przez człowieka.
Systemy grafiki. Sprzęt i oprogramowanie dla potrzeb grafiki komputerowej. Graficzne interfejsy
uŜytkownika.
Formaty plików w grafice komputerowej: formaty dla grafiki rastrowej, formaty dla grafiki wektorowej.
Przestrzenie (modele) barw w grafice komputerowej: modele kojarzone ze sprzętem, modele
kojarzone z uŜytkownikiem, modele niezaleŜne.
Podstawowe operacje rastrowe w grafice dwuwymiarowej: rysowanie (wyświetlanie) prymitywów
graficznych, wypełnianie zamkniętego obszaru, obcinanie.
Przekształcenia geometryczne 2D i 3D – podstawy matematyczne.
Przekształcenia 2D: przesunięcie równoległe (translacja), skalowanie, obrót (rotacja). Składanie
przekształceń 2D.
Przekształcenia 3D: Translacja, skalowanie, obrót. Składanie przekształceń 3D.
Reprezentacja przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyźnie: rzutowanie równoległe, rzutowanie
perspektywiczne. Rzutowanie a fotografia, wirtualna kamera.
Opis obiektów dla potrzeb grafiki komputerowej: modelowanie obiektów 2D: interpolacja krzywych,
krzywe Béziera, krzywe B-sklejane Podstawy modelowania powierzchni i brył.
Eliminacja powierzchni zasłoniętych – podstawowe algorytmy.
Oświetlenie obiektów – modelowanie oświetlenia: oddziaływanie światła z materią modele odbicia
światła, cieniowanie powierzchni.
Oświetlenie globalne: metoda śledzenia promieni, metoda bilansu energetycznego.
Rendering.
Podstawy komunikacji człowiek-komputer.
Egzamin pisemny
1. J. D. Foley i In.,: Wprowadzenie do grafiki komputerowej, WNT 1995.
2. J. Zabrodzki (red.): Grafika komputerowa metody i narzędzia, WNT 1994.
3. M. Jankowski: Elementy grafiki komputerowej, WNT 1990.
4. http://wazniak.mimuw.edu.pl/
Nazwa przedmiotu
FILOZOFIA Z ELEMENTAMI ANALIZY JĘZYKA
Kod przedmiotu
PIN106
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
podstawowy
II, 4
2
wykład
15 tygodni
polski
dr BoŜena Kołek
brak
Student poznaje problematykę filozoficzną ze szczególnym uwzględnieniem następującej grupy
zagadnień:1) spory dotyczące języka pojmowanego jako narzędzie przekazu informacji i interpretacji
w perspektywie jego związku z fizyczną naturą świata, nauką, kulturą; 2) współczesne stanowiska
filozoficzne traktujące język jako przedmiot filozofii; 3) problematykę modelowania ludzkiego
rozumienia świata poprzez język; 4) relacje pomiędzy wymiarem semantycznym, syntaktycznym a
pragmatycznym języka. Znajomość wspomnianych zagadnień ma wpływ na szeroko rozumiane
kompetencje językowe.
1) Wprowadzenie do problematyki filozoficznej – rys historyczny; 2) Język w procesie
epistemologicznym; 3) Zagadnienia filozofii analitycznej; 4) I i II filozofia L. Wittgenstaina – myśl,
zdanie, gry językowe; 5) Sens i znaczenie; 6) Znaczenie i prawda; 7) Syntaktyka, semantyka,
pragmatyka; 8) Język naturalny a język nauki; 9) Teoria deskrypcyjna i jej krytyka; 10) Język w
perspektywie filozofii hermeneutycznej; 11) Interpretacja filozoficzna a analiza języka; 12) Symbol
jako komunikat; 13) Język w metafizyce; 14) Wiedza językowa i pozajęzykowa; 15) Kompetencje
językowe w informatyce.
Egzamin ustny
1. K. Ajdukiewicz, „Język i znaczenie”, w: tegoŜ, Język i poznanie, tom I, Warszawa: PWN 1985.
2. K. Ajdukiewicz, „Obraz świata i aparatura pojęciowa”, w: tegoŜ, Język i poznanie, tom I, Warszawa:
PWN 1985.
3. L. Wittgenstein, Dociekania Filozoficzne, Warszawa: PWN 1972.
4. L.Wittgenstein, Tractatus logico-philosophicus, Warszawa: PWN 2004.
5. Barbara Stanosz (red.), Fragmenty filozofii analitycznej. Filozofia języka, Warszawa 1993.
6. Rudolf Carnap, Znaczenie i konieczność, w: tegoŜ, Pisma semantyczne, Warszawa: Aletheia 2007.
7. W.v.O. Quine, „Znaczenie”, w: tegoŜ, Na tropach prawdy, Warszawa 1997.
8. D. Davidson, „Semantyka dla języków naturalnych”, w: tegoŜ, Eseje o prawdzie, języku i umyśle,
Warszawa: PWN 1992.
9. G. Frege, Sens i znaczenie, w: tegoŜ, Pisma Semantyczne, Warszawa: PWN 1977.
10. B. Russell, Problemy filozofii, Warszawa: PWN 1995.
Nazwa przedmiotu
FIZYKA
Kod przedmiotu
FIZ206
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
podstawowy
I, 1
6
wykład
ćwiczenia
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Krzysztof Wójcik
brak
Cele przedmiotu
Zapoznanie z podstawowymi zjawiskami fizycznymi oraz ich opisem matematycznym i tworzeniem
modeli opisywanych zjawisk. Opanowanie umiejętności analizowania obserwowanych zjawisk,
weryfikacji modeli rzeczywistego świata oraz umiejętności przewidywania zdarzeń i stanów na
podstawie znanych modeli. Pokazanie ścisłych więzi fizyki z innymi dziedzinami wiedzy, w
szczególności z naukami technicznymi.
przedmiotu
Mechanika: kinematyka, prawa dynamiki Newtona (ruchy, postępowy i obrotowy), Energia, praca
i moc, przekształcenie Galileusza, prawo ciąŜenia powszechnego, pole grawitacyjne, nieinercjalne
układy odniesienia i pseudosiły bezwładności. Postulaty szczególnej teorii względności,
przekształcenie Lorentza
Drgania i fale: proste drgania harmoniczne, tłumienie drgań, drgania wymuszone i rezonans.
Równanie fali, interferencja i dyfrakcja, fala stojąca, energia fali.
Elektryczność i magnetyzm: Pole elektrostatyczne, natęŜenie pola i potencjał. Właściwości
elektryczne materiałów, opór elektryczny i przewodność elektryczna. Bilans energii w obwodzie
elektrycznym, siła elektromotoryczna, prawa Kirchhoffa. Liniowe i nieliniowe elementy obwodu
elektrycznego. Pole magnetyczne, indukcja i natęŜenie pola magnetycznego. Zjawisko indukcji
elektromagnetycznej, pole elektromagnetyczne. Równania Maxwella i fale elektromagnetyczne.
Optyka: Interferencja i dyfrakcja światła. PrzybliŜenie optyki geometrycznej, przyrządy optyczne.
Zjawisko fotoelektryczne i dwoista natura (dualizm) promieniowania elektromagnetycznego.
Dualizm korpuskularno – falowy materii. Hipoteza L. de Broglie’a. Fale materii i ich właściwości,
zasada nieoznaczoności, budowa atomu, rodzaje wiązań międzyatomowych i struktura ciała
stałego. Półprzewodniki: Model pasmowy ciała stałego, przewodniki, półprzewodniki i izolatory.
Podstawy fizyczne działania wybranych urządzeń półprzewodnikowych.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń. Egzamin pisemny, egzamin ustny w drugim terminie
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, t 1 – 5, PWN.
2. N. Garcia, A. Damask, Physics for Computer Science Students, John Wiley & Sons.
3. J. Orear, Fizyka, t. 1 i 2, WNT 1993.
4. H. D. Young, and R. A. Friedman, Sears and Zemansky’s University Physics 12th Edition with
modern physics, Pearson, Addison Wesley 2008.
Nazwa przedmiotu
MATEMATYKA DYSKRETNA
Kod przedmiotu
MDY204
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
podstawowy
I, 2
6
wykład
ćwiczenia
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Mieczysław Kula
Algebra liniowa z geometrią analityczną
Cele przedmiotu
Opanowanie umiejętności: interpretowania pojęć z zakresu informatyki w terminach teorii grafów
i rekurencji stosowania ich do rozwiązywania problemów o charakterze informatycznym; tworzenia
i oceny złoŜoności prostych algorytmów teorioliczbowych i kombinatorycznych.
przedmiotu
1. Elementy teorii liczb: liczby pierwsze, jednoznaczność rozkładu, NWD, algorytm Euklidesa,
równania diofantyczne; kongruencje, arytmetyka modularna, ciała skończone, małe twierdzenie
Fermata i twierdzenie Eulera; sito Eratostenesa, testy pierwszości, algorytm Rabina, rozkład liczby
na czynniki, algorytm Fermata. Algorytm szyfrujący RSA i warunki jego bezpieczeństwa.
2. Kombinatoryka: rozmieszczenie przedmiotów w pudełkach; permutacje, kombinacje, wariacje;
symbole dwumianowe Newtona i ich własności. Algorytmy generujące proste obiekty
kombinatoryczne: permutacje, wariacje, podzbiory zbioru; generowanie losowych obiektów
kombinatorycznych; złoŜoność obliczeniowa i przykłady zastosowań takich algorytmów.
3. Metody zliczania obiektów: metoda bijektywna; reguła włączania i wyłączania; rekurencja
i funkcje tworzące.
4. Elementy teorii grafów: podstawowe pojęcia; minimalne drzewo rozpinające; problem
minimalnych odległości; grafy Eulera i Hamiltona, problem komiwojaŜera.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń: ocena bieŜących kolokwiów
Egzamin pisemny i ustny
1. R.L. Graham, D.E. Knuth, O. Patashnik, Matematyka konkretna, PWN 2006.
2. J. Grygiel, Wprowadzenie do matematyki dyskretnej. Wyd. EXIT 2007.
3. N. Koblitz, Wykład z teorii liczb i kryptografii, WNT 2006.
4. W. Lipski, Kombinatoryka dla programistów, WNT 2007.
5. R. J. Wilson, Wprowadzenie do teorii grafów. PWN 2007.
Nazwa przedmiotu
PODSTAWY INśYNIERII OPROGRAMOWANIA
Kod przedmiotu
PIO306
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
podstawowy
II, 2
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Marek Wojtylak
Programowanie
Znajomość tworzenia podstawowych artefaktów wspomagających programowanie. Pisanie
dokumentu wymagań, przypadków uŜycia. Umiejętność wizualizacji projektu oprogramowania.
Ocena przydatności róŜnych metodologii przy konkretnym projekcie. Umiejętność: oszacowania
złoŜoności projektu, zaplanowania testowania nisko- oraz wysokopoziomowego.
przedmiotu
Zasady projektowania klas i struktur klas. Karty CRC. Analiza wymagań i zapis jej w dokumentach.
Zasady tworzenia specyfikacji. Korzystanie z istniejących bibliotek oraz wzorców. Pisanie
przypadków uŜycia. RóŜne metodologie programowania – metodyka strukturalna, programowanie
obiektowe, XP (programowanie ekstremalne), Rational Unified Process, XPrince. Metodyka
testowania – kod źródłowy, moduły, aplikacja, TDD, testowanie ekstremalne, testy akceptacyjne.
Narzędzia tworzenia oprogramowania – UML, kontrole wersji (Subversion), wspomaganie
testowania. Szacowanie oprogramowania- terminy, koszty. Punkty funkcyjne. Harmonogramy.
Iteracyjne podejście do tworzenia oprogramowania. Refaktoryzacja.
Metody oceny
Przygotowanie fragmentów projektu systemu informatycznego – specyfikacje wymagań, przypadki
uŜycia, diagramy klas, sekwencji w UML. Egzamin ustny – obrona projektu.
1.S. McConnell, Szacowanie oprogramowania, APN PROMISE, 2006
2. D. Astels, G. Miller, M. Novak, eXtreme programing, Helion, 2002
3. M. Fowler, UML w kropelce, Oficyna Wydawnicza LTP,2005
4. P. Kruchten, Rational Unified Process od strony teoretycznej, WNT, 2007
5. J. Spolsky, Zarządzanie projektami informatycznymi. Subiektywne spojrzenie programisty.
Helion, 2005
6. J.R. Richardson, W. A. Gwaltney Jr., Sprzedaj swój program, Helion, 2007
7. I. Somerville, InŜynieria oprogramowania, WNT, 2003
8. A. Cockburn, Jak pisać efektywne przypadki uŜycia, WNT, 2004
Nazwa przedmiotu
PODSTAWY LOGIKI I TEORII MNOGOŚCI
Kod przedmiotu
LTM201
Typ przedmiotu
Obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Podstawowy
I, 1,2
10
Wykład
ćwiczenia
30 tygodni
30 tygodni
Polski
prof. dr hab. Marek Zaionc
Brak
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i narzędziami matematyki stosowanymi
w informatyce. Wprowadzenie fundamentalnych obiektów matematycznych i ich własności.
1. Rachunek zdań i rachunek predykatów.
2. Aksjomatyka teorii mnogości, aksjomaty sumy, ekstensjonalności, przecięcia, pary. Iloczyn
kartezjański, relacje, relacja równowaŜności, rozkłady zbiorów.
3. Konstrukcja von Neumanna liczb naturalnych, twierdzenie o indukcji, własności liczb.
Definiowanie przez indukcje. Zasada minimum, Zasada maksimum.
4. Konstrukcja liczb całkowitych, działania na liczbach całkowitych. Konstrukcja liczb wymiernych.
5. Konstrukcja Cantora liczb rzeczywistych, działania i porządek.
6. Funkcje, twierdzenie o faktoryzacji. Obrazy i przeciwobrazy zbiorów.
7. Teoria mocy. Zbiory przeliczalne, własności. Zbiór liczb całkowitych i wymiernych jest
przeliczalny. Zbiór liczb rzeczywistych jest nieprzeliczalny. Zbiory {0, 1}N i NN nie są przeliczalne.
8. Zbiór 2N _ R. Twierdzenie Knastera – Tarskiego (dla zbiorów).
9. Lemat Banacha. Twierdzenie Cantora-Bernsteina, (warunki równowaŜne). Twierdzenie Cantora.
Zbiory mocy kontinuum.
10. Zbiory uporządkowane. Lemat Kuratowskiego Zorna. Przykłady dowodów przy pomocy lematu.
11. Zbiory dobrze uporządkowane. Twierdzenie o indukcji. Liczby porządkowe.
12. Zbiory liczb porządkowych. Twierdzenie o definiowaniu przez indukcje pozaskończonej.
Twierdzenie Zermelo.
Metody oceny
Przedmiot jest prowadzony przez dwa semestry. Po semestrze pierwszym zaliczenie. Po semestrze
drugim zaliczenie i egzamin pisemny.
1. K. Kuratowski, Wstęp do teorii mnogości i topologii.
2. H. Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, PWN 1971, 1984, 1998.
3. K. Kuratowski, A. Mostowski, Teoria mnogości, PWN 1978.
4. Wykłady ze Wstępu do teorii mnogości z UW autor: prof. Jerzy Tiuryn.
5. Wykłady ze "Wstępu do teorii mnogości" z UW autor: prof. Paweł Urzyczyn.
6. Wykład "Logika dla informatyków z UWr autor: prof. Leszek Pacholski.
7. Materiały dydaktyczne przygotowane w ramach projektu Opracowanie programów nauczania na
odległość na kierunku studiów wyŜszych – Informatyka.
Nazwa przedmiotu
PODSTAWY METOD PROBABILISTYCZNYCH
Kod przedmiotu
PMP205
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
podstawowy
II, 2
6
wykład
ćwiczenia
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Katarzyna Horbacz
brak
Umiejętność obliczania prawdopodobieństwa zdarzeń. Umiejętność konstruowania prostych zjawisk
losowych, w tym modelu doświadczeń niezaleŜnych, schematu Bernoulliego. Określania zmiennych
losowych, wyznaczania ich rozkładów (dystrybuant), wartości oczekiwanej, wariancji i odchylenia
standardowego. Przeprowadzanie prostego wnioskowania statystycznego.
Pojęcie prawdopodobieństwa, przestrzeń zdarzeń, prawdopodobieństwo warunkowe i całkowite,
wzór Bayesa, niezaleŜność zdarzeń. Pojęcie zmiennej losowej, jej rozkład i parametry rozkładu
(dystrybuanta, wartość średnia, wariancja, odchylenie standardowe, momenty). Zmienne losowe
dyskretne rozkłady: Bernoulliego, binomialny, geometryczny, Poissona. Zmienne losowe ciągłe,
rozkłady: jednostajny, wykładniczy, gamma, normalny, beta. Rozkład zmiennych losowych
wielowymiarowych (rozkład dwuwymiarowy, rozkład warunkowy, niezaleŜność dwóch zmiennych
losowych). Macierze kowariancji i korelacji. Prawa wielkich liczb, centralne twierdzenie graniczne.
Podstawowe pojęcia statystyki: populacja, próbka, statystyka, estymator. Rozkłady próbkowe (χ2 , tStudenta, F-Snedecora). Estymacja parametryczna i nieparametryczna. Estymacja punktowa
i przedziałowa. Testowanie hipotez statystycznych i przedziały ufności. Przykłady zastosowań,
symulacje, testy permutacyjne.
Metody oceny
Egzamin pisemny z zadań i z teorii
1. J. Jakubowski, R. Sztencel, Rachunek prawdopodobieństwa dla prawie kaŜdego, Script, 2006.
2. A. Plucińska, E. Pluciński, Probabilistyka. Rachunek prawdopodobieństwa, statystyka
matematyczna, procesy stochastyczne, PWN, 2000.
3. W. Krysicki i współautorzy, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna
w szadaniach, część I i II, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004.
Nazwa przedmiotu
PODSTAWY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
obowiązkowy
podstawowy
II, 1
6
wykład
15 tygodni
laboratorium
15 tygodni
polski
dr Adrian Bruckner
brak
Cele przedmiotu
Przedstawienie podstawowych metod sztucznej inteligencji, w tym konstruowania systemów
ekspertowych, pozyskiwania i zapisu wiedzy, technik wnioskowania, przeszukiwania przestrzeni
stanów oraz uczenia maszynowego.
przedmiotu
Wprowadzenie w podstawowe zagadnienia sztucznej inteligencji, wskazanie zakresu badań nad
sztuczną inteligencją.
Sformułowanie zadania wnioskowania. Systemy ekspertowe – budowa bazy wiedzy, baza wiedzy
z ograniczeniami. Systemy ekspertowe dokładne i przybliŜone. Wnioskowanie w przód i wstecz
Wnioskowanie w deklaratywnym języku PROLOG, przykładowe predykaty. Budowa i przykłady
systemów automatycznego wnioskowania.
Zadanie przeszukiwania przestrzeni stanów. Pojęcie stanu początkowego, operatora stanów, stanu
końcowego. Wnioskowanie, jako zadanie przeszukiwania, strategie przeszukiwania w głąb i wszerz,
wybrane strategie przeszukiwania. heurystycznego, algorytm przeszukiwania z nawrotami. Strategie
gier dwuosobowych, algorytm min max, przycinanie alfa-beta.
Uczenie maszynowe, omówienie zasady uczenia z nauczycielem, ocena wyniku uczenia
nadzorowanego, walidacja. Pojęcie funkcji błędu, problem generalizacji, rola zbioru trenującego,
testowego. Uczenie klasyfikacji.
Sztuczne sieci neuronowe. Metody uczenia perceptronu wielowarstwowego, algorytm wstecznej
propagacji błędu. Funkcje aktywacji. Sieci neuronowe dla problemów klasyfikacji.
Metody oceny
Egzamin pisemny i ustny z zadań i teorii.
1. G. Luger: Artificial Intelligence: Structures and Strategies for Complex Problem Solving, AddisonWesley, 2005.
2. Cichosz: Systemy uczące się, WNT 2007.
3. A. Niederliński: Regułowe systemy ekspertowe, Wyd. Pracowni Komputerowej Jacka
Skalmierskiego, 2000.
4. J. śurada, M. Barski, M. Jędruch: Sztuczne sieci neuronowe, PWN 1996.
Nazwa przedmiotu
PRAWO INFORMATYCZNE
Kod przedmiotu
ABC123
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
podstawowy
III, 5
2
wykład
15 tygodni
polski
dr Małgorzata Gajos
brak
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami prawa informatycznego, zasadami
przetwarzania i ochrony informacji w społeczeństwie informacyjnym i dobie szybkiego rozwoju
technologii informatycznych i technik porozumiewania się.
Podstawowe wiadomości z teorii prawa. Przepisy i źródła prawa informatycznego. Prawna ochrona
programów komputerowych (programy komputerowe (PK) i systemy ich ochrony prawnej,
autorskoprawna ochrona PK, ochrona PK na gruncie prawa własności przemysłowej, ochrona PK na
gruncie kodeksu cywilnego, ochrona PK w świetle prawa międzynarodowego). Prawna ochrona
informacji i baz danych (przestępstwa przeciwko ochronie informacji, ochrona baz danych). Prawna
ochrona topografii układów scalonych. Prawo a Internet (prawne uwarunkowania rozwoju Internetu,
ochrona domen internetowych, przestępczość w sieciach). Umowy z zakresu informatyki.
Egzamin pisemny
1. Barta J., Czajkowska-Dąbrowska M., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E.: Prawo autorskie
i prawa pokrewne. Komentarz. Zakamycze 2005.
2. Barta J., Markiewicz R.: Prawo i Internet. 2000.
3. Fischer B., Skruch M., Szewczyk P.: Wzory umów w prawie komputerowym. Zakamycze 2002.
4. Fisher B.: Przestępstwa komputerowe i ochrona informacji. Zakamycze 2000.
5. Hoc S.: Karnoprawna ochrona informacji. Uniwersytet Opolski. Studia i Monografie nr 410. 2009.
6. Kuś I., Senda Z.: Prawo autorskie i prawa pokrewne. Poradnik przedsiębiorcy. Polska Agencja
Rozwoju Przedsiębiorczości, 2004.
7. Matlak A.: Prawo autorskie w społeczeństwie informacyjnym. Zakamycze 2004.
8. Szewc A., JyŜ G.: Ochrona programów komputerowych, informacji i baz danych. 2001.
Nazwa przedmiotu
PROGRAMOWANIE
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
obowiązkowy
podstawowy
I, 1,2
7
wykład
laboratorium
30 tygodni
30 tygodni
polski
dr Marek Wojtylak
brak
Umiejętność przeglądu prostych kodów. Pisanie, uruchamianie oraz testowanie prostych
programów zawierających kilka funkcji z rozdzieleniem interfejsu od implementacji. Umiejętność
przeglądu kodów prostych programów obiektowych z dziedziczeniem i polimorfizmem. Pisanie,
uruchamianie oraz testowanie prostych programów zawierających, co najmniej jedną klasę
z róŜnymi konstruktorami, funkcjami operatorowymi. Umiejętność dostrzegania potencjalnych klas
w róŜnych dziedzinach problemu. Projektowanie klasy wraz z jej funkcjonalnością. Pisanie,
uruchamianie oraz testowanie prostych programów zawierających kilka klas w tym form.
Obiekty, ich typy, toŜsamość, stan. Tworzenie i niszczenie obiektów – dynamiczne i automatyczne.
Agregacje obiektów. Konstrukcje programistyczne w językach Pascal, C. Implementacje prostych
algorytmów – sortowanie, wyszukiwanie. Algorytmy iteracyjne – metoda Newtona, przybliŜone
rozwiązywanie równań. Podprogramy – funkcje, procedury, wywoływanie, przekazywanie
argumentów, zgodność typów. Projektowanie nagłówków funkcji. PrzeciąŜanie. Zasady testowania
programów, przeglądy kodu, test czarnej skrzynki. Algorytmy (podprogramy) rekurencyjne –
porównanie z iteracyjnymi. Tworzenie własnych list. Algorytmy typu „dziel i zwycięŜaj”. Tworzenie
własnych typów. Obiekty – atrybuty, funkcjonalność. Klasa jako projekt obiektu – pola metody,
hermetyzacja. Struktury klas – dziedziczenie, zestawienie, powiązania. Działania na obiektach język C++, Konstrukcja, destrukcja, inicjacja, kopiowanie, przypisanie, konwersja typu, funkcje
operatorowe. Wielokrotne wykorzystanie kodu – biblioteki, interfejsy, polimorfizm. Wyjątki i ich
obsługa. Szablony, wzorce. Projektowanie interfejsu uŜytkownika. Programowanie zdarzeniowe –
zdarzenia, komunikaty i ich obsługa. Programowanie na platformie .NET, język C#. Kolekcje –
metody i obszary wykorzystania.
Egzamin pisemny i ustny z zakresu umiejętności czytania kodu, inspekcji kodu, projektowania klasy.
Napisanie prostej funkcji. Zaprojektowanie nagłówków funkcji.
1. N. Wirth, Algorytmy+Struktury danych =Programy, WNT, 2004
2. B. W. Kerningham, D.M. Ritchie, Język ANSI C, WNT, 2004
3. G. J. Myers, C. Handler, T. Badgett, Todd M. Thomas, Sztuka testowania oprogramowania,
Helion, 2005
4. M. Howard, D. LeBlanc, J. Viega, 19 grzechów śmiertelnych Jak naprawić najczęstsze usterki
oprogramowania, PWN, 2006
5. Barr, Sztuka analizowania kodu, Helion, 2005
6. B. Stroustrup, Język C++ Wydanie VII, WNT, 2004
7. A. Jones C# Księga przykładów, APN Promise,2005
8. J. Liberty, Programowanie C#, Helion, 2006
9. J. Albahari, B. Albahari C# 3.0 Leksykon kieszonkowy Wydanie II, Helion, 2008
Nazwa przedmiotu
PROJEKT ZESPOŁOWY
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
obowiązkowy
podstawowy
II, 2
4
laboratorium
15 tygodni
polski
prof. dr hab. Lesław Socha
Znajomość analizy matematycznej, algebry liniowej, rachunku prawdopodobieństwa, podstaw
informatyki, modelowania zjawisk fizycznych, elementów sztucznej inteligencji, programowania w C,
C++, umiejętność z korzystania z bibliotek graficznych, tworzenia stron internetowych
Nabycie umiejętności pracy w kilkuosobowym zespole przy rozwiązywaniu zadań informatycznych.
Nabycie umiejętności opracowania dokumentacji projektu.
Omówienie podstawowych etapów realizacji projektów
Zapoznanie z typowymi realizacjami projektów studenckich
Omówienie sposobu dokumentowania projektu
Na zajęciach studenci pracują w zespołach nad projektem. Okresowo zespoły prezentują i poddają
pod dyskusję na forum grupy w obecności prowadzącego zajęcia stan zaawansowania realizacji
projektu.
Metody oceny
Oddanie projektu w postaci prezentacji programu oraz opracowania pisemnego i zdanie ustne
(odpowiedź na pytania dotyczące fragmentów kodu programu)
Dla poszczególnych projektów prowadzący podaje zalecaną literaturę.
Nazwa przedmiotu
PROSEMINARIUM
Kod przedmiotu
ABC123
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
podstawowy
III, 5
4
seminarium
15 tygodni
polski
prof. dr hab. Marek Zaionc, prof. dr hab. Leszek Socha, dr hab. Marek Siemaszko, prof. UŚ
brak
Nauka umiejętności opracowania i przedstawienia w formie komputerowej prezentacji referatu o
tematyce informatycznej.
Studenci przedstawiają na forum grupy referaty (w formie komputerowej prezentacji multimedialnej) na
zaproponowany przez siebie temat z zakresu informatyki. Po wygłoszeniu referatu odbywa się
dyskusja nad treścią merytoryczną oraz formą zademonstrowanej prezentacji. Studenci zobowiązani
są do dostarczenia prowadzącemu seminarium wersji drukowanej referatu.
Ocena jest wypadkową następujących składników: zawartość merytoryczna, forma prezentacji, jakość
przekazu, jakość wersji drukowanej.
1. T. Negrino: Prezentacje w PowerPoint 2007 PL. Projekty, Helion, 2008.
2. E. śurek: Sztuka prezentacji, czyli jak przemawiać obrazem, Wyd. Poltext, 2008.
3. E. śurek: Sztuka wystąpień, czyli jak mówić, by osiągnąć cel, Wyd. Poltext, 2004.
Nazwa przedmiotu
SEMINARIUM DYPLOMOWE
Kod przedmiotu
ABC123
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
podstawowy
III, 6
10
seminarium
15 tygodni
polski
prof. dr hab. Marek Zaionc, dr hab. Marek Siemaszko, prof. UŚ
brak
Przygotowanie studentów do egzaminu dyplomowego.
Studenci wygłaszają na forum grupy referaty na tematy wybrane z listy zaproponowanej przez
prowadzącego seminarium. Tematy obejmują zagadnienia wchodzące w skład treści programowych
realizowanych w trakcie studiów w ramach przedmiotów obowiązkowych. Studenci zobowiązani są do
dostarczenia prowadzącemu seminarium wersji drukowanej referatu.
Ocena jest wypadkową następujących składników: zawartość merytoryczna referatu, forma
prezentacji, jakość przekazu, jakość wersji drukowanej.
(5)
Nazwa przedmiotu
SIECI KOMPUTEROWE
Kod przedmiotu
SKO310
Typ przedmiotu
Obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Podstawowy
II, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
Polski
dr Joachim Włodarz
Architektura Komputerów
Przedstawienie struktury i zasad funkcjonowania sieci komputerowych z uwypukleniem warstwowej
organizacji. Dyskusja kluczowych algorytmów i protokołów, istotnych dla poprawnego
funkcjonowania sieci i zapewnienia odpowiedniej wydajności pracy. Wprowadzenie do
programowania sieciowego.
Wstęp: wykorzystanie sieci komputerowych, sprzęt i oprogramowanie sieciowe, usługi i protokoły
sieciowe, warstwowa organizacja systemów sieciowych, model referencyjny ISO OSI, standaryzacja
rozwiązań sieciowych.
Komunikacja w warstwie fizycznej: podstawy teoretyczne, media komunikacyjne i transmisja
sygnałów, połączenia kablowe elektryczne oraz optyczne, komunikacja radiowa, optyczna
komunikacja bezprzewodowa, wielkoskalowe i globalne infrastruktury komunikacyjne
Warstwa łącza: abstrakcja kanału komunikacyjnego, pakiety danych i ramkowanie, protokoły i usługi
warstwy łącza, wykrywanie i korekcja błędów, sterowanie dostępem do medium, mostowanie
i przełączanie, wybrane technologie (Ethernet, WiFi, Bluetooth).
Warstwa sieci: abstrakcja komunikacji host-to-host, usługi warstwy sieci, sieci datagramowe, sieci
obwodów wirtualnych. algorytmy trasowania i sterowania ruchem, sterowania obciąŜeniem oraz
jakością usług, internetowa implementacja warstwy sieci, protokół IP.
Warstwa transportu: abstrakcja komunikacji jednostka-jednostka, usługi warstwy transportu,
transmisja połączeniowa i bezpołączeniowa, zwielokrotnianie połączeń, sterowanie przepływnością
oraz obsługą błędów, internetowa implementacja warstwy transportu, protokoły TCP i UDP.
Warstwa aplikacji: usługi nazewnicze i katalogowe, system nazw domenowych (DNS), protokoły
i usługi globalnej sieci, usługi zorientowane plikowo, poczta elektroniczna, rozproszone systemy
komputerowe i middleware, grid/cloud computing.
Bezpieczeństwo i ochrona danych: środowisko sieciowe a zagroŜenia bezpieczeństwa,
bezpieczeństwo komunikacji, mechanizmy ochrony i kryptografia, zapory ochraniające sieci oraz
pojedyncze systemy, złośliwe oprogramowanie sieciowe i środki przeciwdziałania, kryteria
i standardy bezpieczeństwa.
Metody oceny
1. A. S. Tanenbaum, Sieci Komputerowe, Helion, 2004.
2. J.F. Kurose, K.W. Ross, Sieci Komputerowe, Helion, 2006.
3. R. Perlman, Interconnections, 2nd Ed., Addison Wesley, 2000.
Nazwa przedmiotu
SYSTEMY OPERACYJNE
Kod przedmiotu
SOP304
Typ przedmiotu
Obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Podstawowy
II, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
Polski
dr Joachim Włodarz
Architektura Komputerów
Cele przedmiotu
Zapoznanie słuchaczy z wiedzą odnośnie budowy i funkcjonowania współczesnych systemów
operacyjnych, z dyskusją wybranych algorytmów istotnych dla poprawnego działania i osiągnięcia
odpowiedniej wydajności. Wprowadzenie do programowania systemowego.
przedmiotu
Wstęp: system operacyjny, jako rozszerzenie sprzętu i zarządca zasobów, ewolucja i taksonomia,
podstawowe pojęcia i abstrakcje, odwołania systemowe i struktura wewnętrzna, przykładowe
realizacje systemów operacyjnych
Procesy i wątki: aktywne jednostki systemowe, komunikacja międzyprocesowa, szeregowanie.
Zasoby i zakleszczenia: pasywne jednostki systemowe, zakleszczenia: wykrywanie i odtwarzanie,
unikanie i zapobieganie, zagłodzenie.
Zarządzanie pamięcią: podstawowe metody, segmentacja, wymiana i stronicowanie, pamięć
wirtualna, algorytmy zamiany stron, zagadnienia implementacyjne.
Zarządzanie wejściem/wyjściem: zagadnienia sprzętowe i programowe, warstwowa struktura obsługi
wejścia/wyjścia, urządzenia zorientowane znakowo blokowo i pakietowo, urządzenia dyskowe,
Systemy plikowe: pliki, jako abstrakcje zbiorów danych, systemy katalogowe, przykładowe
implementacje.
Obsługa multimediów: wprowadzenie, szeregowanie przetwarzania, składowanie i pamięć
podręczna.
Systemy wieloprocesorowe: wsparcie sprzętowe, synchronizacja i szeregowanie.
Metody oceny
1. A. Silberschatz, P. Galvin, G. Gagne, Podstawy systemów operacyjnych, WNT, 2006.
2. A.S. Tanenbaum, Modern Operating Systems, 3rd Ed., Prentice Hall, 2007.
3. A. S. Tanenbaum, A. W. Woodhull, Operating Systems: Design and Implementation, 3rd Ed.,
Prentice Hall, 2006.
Nazwa przedmiotu
WSTĘP DO INFORMATYKI
Kod przedmiotu
WIN312
Typ przedmiotu
obowiązkowy
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
podstawowy
I, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Joachim Włodarz
Brak
Przegląd najbardziej istotnych zagadnień związanych z informatyką, wprowadzenie do efektywnego
wykorzystania systemów komputerowych i sieciowych
Wstęp: zarys historyczny, podstawowe pojęcia i metodologia, informatyka w nauce i technologii,
aspekty społeczne, etyczne i prawne
Podstawy: dane, przetwarzanie danych, algorytmy, koncepcja języka programowania, paradygmaty
programowania, abstrakcja i modelowanie, obliczenia numeryczne i symboliczne.
Systemy komputerowe: koncepcja, organizacja i funkcjonowanie, wybrane realizacje, komputery
osobiste, wirtualizacja
Oprogramowanie: systemy operacyjne i oprogramowanie systemowe, oprogramowanie narzędziowe
i uŜytkowe, aplikacje uŜytkownika, interfejs programisty, interfejs uŜytkownika
Dane: organizacja, zagadnienia wymiany i udostępniania, rekordy, pliki i systemy plikowe, bazy
danych i ich eksploracja, udostępnianie sieciowe, bezpieczeństwo danych.
Technologie sieciowe: organizacja i funkcjonowanie sieci komputerowych, sieci lokalne i rozległe,
Internet, typowe usługi sieciowe, zagroŜenia bezpieczeństwa.
Metody oceny
Egzamin pisemny (test komputerowy), zaliczenie laboratorium.
1. A. Kisielewicz, Wprowadzenie do informatyki, Helion, 2002.
2. J.G. Brookshear, Informatyka w ogólnym zarysie, WNT 2003.
3. A. Tanenbaum, Strukturalna organizacja systemów komputerowych, Helion, 2006.
II (B) Opisy przedmiotów do wyboru
Nazwa przedmiotu
ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH II
Kod przedmiotu
PSW601.3
Typ przedmiotu
do wyboru
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
podstawowy
III, 2
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Michał Baczyński
Algorytmy i struktury danych
Efekty kształcenia - umiejętności i kompetencje:
- implementowania omawianych struktur danych w wybranym języku algorytmicznym wysokiego
poziomu;
- zapisywania i analizowania złoŜonych algorytmów;
- modelowania problemów praktycznych w języku teorii grafów;
- rozumienia wpływu doboru struktur danych i algorytmów na czas działania programów
komputerowych;
- wyznaczania górnego ograniczenia złoŜoności wybranych problemów.
przedmiotu
Implementacja wybranych algorytmów omawianych w trakcie przedmiotu "Algorytmy i struktury
danych".
ZrównowaŜone drzewa BST: drzewa AVL, drzewa czerwono-czarne.
Programowanie dynamiczne.
Wybrane algorytmy grafowe; problem najkrótszych dróg (algorytm Dijkstry, algorytm BellmanaForda, algorytm Floyda-Warshalla).
Problem wyszukiwania wzorca: analiza wybranych algorytmów (algorytm Rabina-Karpa, algorytm
Knutha-Morrisa-Prata, algorytm bazujący na automacie skończonym).
Wybrane zagadnienia geometrii obliczeniowej: przecinanie odcinków, wyznaczanie otoczki wypukłej,
problem najmniej odległej pary punktów.
W trakcie ćwiczeń, które będą odbywały się w pracowni komputerowej, studenci będą mieli
moŜliwość napisania programów wykorzystujących omawiany materiał. W szczególności planowane
jest korzystanie z serwisów Internetowych pozwalających na testowanie swoich programów.
Metody oceny
Egzamin ustny z teorii, sprawozdanie pisemne z implementacji wybranych problemów.
1. T.H. Cormen, Ch.E. Leiserson, R.L. Rivest, C. Stein, Wprowadzenie do algorytmów, WNT, 2007
(wyd. 8).
2. A.V. Aho, J.E. Hopcroft, J.D. Ullman, Algorytmy i struktury danych, Helion, 2003.
3. L. Banachowski, K. Diks, W. Rytter, Algorytmy i struktury danych, WNT, 2006 (wyd. 5).
4. R. Sedgewick, Algorytmy w C++. Grafy, Wydawnictwo ReadMe, 2003.
5. S.S. Skiena, M.A. Revilla, Wyzwania programistyczne, WSiP, 2004.
Nazwa przedmiotu
ANALIZA I PRZETWARZANIE OBRAZÓW CYFROWYCH
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
do wyboru
podstawowy
III, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
prof. dr hab. Lesław Socha
znajomość analizy matematycznej, algebry liniowej, rachunku prawdopodobieństwa, podstaw
informatyki.
Zapoznanie się z podstawowymi metodami analizy obrazów, opracowywania filtrów obrazów dla
określonych potrzeb, metod rozpoznawania obrazów.
1. Modelowanie obrazów cyfrowych, modele pikseli, notacja algorytmiczna dla pikseli i dla
przeglądu obrazu, miary bliskości obrazów cyfrowych.
2. Przeglądanie obrazu cyfrowego, krzywa geoff, krzywa Hilberta.
3. Transformaty Fouriera, jednowymiarowe ciągłe i dyskretne transformaty Fouriera, dwuwymiarowe
ciągłe i dyskretne transformaty Fouriera,
4. Interpolacja obrazu cyfrowego, zagadnienie interpolacji obrazu cyfrowego, interpolacja przez
powielanie, pokryciowa, dwuliniowa, przekształcenie afiniczne obrazów cyfrowych.
5. Kwantyzacja skalarna obrazów cyfrowych, wtórna kwantyzacja skalarna, kwantyzacja
równomierna i nierównomierna.
6. Binaryzacja obrazów cyfrowych, metoda tablic progowych, metody dyfuzji błędu.
7. Metody filtracji obrazów, filtry dolno i górnoprzepustowe, filtry nieliniowe.
8. Algorytmy wykrywania krawędzi, filtry kombinowane, algorytmy oparte na operatorze Gaussa
9. Metody szkieletyzacji, metody ścieniania, wypalania trawy, metoda MAT.
10. Metody rozpoznawania obrazów, klasyfikacja metod rozpoznania, metody
minimalnoodległościowe, metody aproksymacyjne, metody probabilistyczne, metody ciągowe.
Metody oceny
Egzamin pisemny i ustny z zadań i teorii.
1. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, seria Problemy współczesnej nauki,
Teoria i zastosowania, Informatyka, Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, 1993.
2. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, seria Problemy współczesnej
nauki, Teoria i zastosowania, Informatyka, Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ, 2005.
3. R. Tadeusiewicz, M. Flasiński, Rozpoznawanie obrazów, seria Współczesna Nauka i Technika,
Informatyka, PWN, 1991.
Nazwa przedmiotu
BAZY DANYCH II
Kod przedmiotu
PSW601.1
Typ przedmiotu
fakultatywny
Poziom przedmiotu
podstawowy
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
III, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Rafał Tyrala
Zalecana wiedza z przedmiotu „Bazy danych”.
Pogłębienie wiedzy z zakresu tworzenia baz danych, rozszerzenie (na przykładzie bazy Oracle )
języka SQL o język programowania bazy PL/SQL. Wprowadzenie w zagadnienia optymalizacji i
analizy zapytań, oraz w tematykę bezpieczeństwa przechowywania danych.
Architektura systemu zarządzania bazą danych, fizyczna struktura bazy, przechowywanie danych.
Język SQL i PL/SQL w bazie Oracle
Awarie i uszkodzenia systemu i metody odtwarzania danych.
Typy indeksów, haszowanie.
Optymalizacja zapytań – szacowanie kosztu operacji, plan zapytania.
Zarządzanie transakcjami – zatwierdzanie i wycofywanie, problem zakleszczeń, transakcje
rozproszone.
Sterowanie współbieŜnością – konflikty, blokowanie, znaczniki czasowe.
Rozmyte bazy danych.
Metody oceny
Egzamin pisemny z zadań i teorii
1. H. Garcia-Molina, J.D. Ullman, J. Widom, Implementacja systemów baz danych, WNT, Warszawa
2003.
2. C.J. Date, Wprowadzenie do systemów baz danych, WNT, Warszawa 2000.
3. J.D. Ullman, J. Widom, Podstawowy wykład z systemów baz danych, WNT, Warszawa 2000.
4. K. Loney, Oracle database 10g, Kompendium administratora, Helion 2005.
5. E. Honour, P. Dalberth, A. Kaplan, A. Mehta, Oracle w zadaniach, Robomatic 2001.
Nazwa przedmiotu
HURTOWNIE DANYCH
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
fakultatywny
Poziom przedmiotu
podstawowy
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
III, 2
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Marek Wojtylak
Bazy danych
Umiejętność analizy problemów związanych z istniejącymi bazami danych pod kątem korzyści
z zastosowania hurtowni danych. Umiejętność projektowania efektywnych hurtowni danych
i wykorzystywania do eksploracji danych. Znajomość podstawowych zasad dotyczących
optymalizacji i utrzymywania hurtowni danych oraz ocena ich jakości.
Typowe architektury hurtowni danych. Wielowymiarowy model analizy. Model danych OLAP (On
Line Analitycal Processing) i jego rozszerzenia (ROLAP, MOLAP). Tworzenie i konserwacja
hurtowni danych. Kostki danych, wymiary i atrybuty. Agregacja i podział danych. Systemy
wspomagania decyzji. Elementy SQL. Przetwarzanie i optymalizacja zapytań wielowymiarowych.
Metadane. Zastosowania hurtowni danych. Odkrywanie wiedzy, eksploracja danych. Analiza
danych czasowych. Tablica decyzyjna. Systemy tworzenia hurtowni danych. Hurtownie danych
w praktyce: SQL Server 2008.
Przygotowanie hurtowni danych i róŜnych analiz z jej wykorzystaniem. Egzamin ustny: prezentacja
i obrona projektu.
1. C. Todman, Projektowanie hurtowni danych. WNT, Warszawa 2003.
2. M. Jarke, M. Lenzerini, Y. Vassiliou, P. Vassiliadis, Hurtownie danych. Podstawa organizacji
i funkcjonowania. WSiP, Warszawa 2003.
3. J. Sturm, Microsoft SQL Server 7.0. Hurtownie danych, APN Promise, 2000
4. V. Poe, P. Klauer, S. Brobst. Tworzenie hurtowni danych. WNT, Warszawa 2000.
5. D. Mendrala, P. Potasiński, M. Szeliga, D. Widera., Serwer SQL 2008. Administracja
i programowanie , Helion, 2009
Nazwa przedmiotu
INFORMATYCZNE WSPOMAGANIE DECYZJI GOSPODARCZYCH
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
do wyboru
podstawowy
III, 2
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Damian Brückner
brak
Cele przedmiotu
Przedstawienie moŜliwości programu Excel, w tym narzędzi Solver i Analysis ToolPak, przydatnych
do wspomagania decyzji gospodarczych.
przedmiotu
Elementy matematyki finansowej. Wykorzystanie narzędzi programu Excel takich jak tabela
przestawna, filtr zaawansowany oraz wbudowanych funkcji przy obliczeniach związanych z analizą
czasu pracy, wartością pracy, wartością sprzedaŜy, podatkami, kursem walut, kursami akcji oraz
z wartością pieniądza w czasie w tym: kapitalizacją, dyskontowaniem, rachunkiem rentowym.
Wykorzystania narzędzia Solver przy wyznaczaniu maksymalnego zysku i minimalizacji kosztów.
Analiza typu, co-jeśli. Formatowanie warunkowe. MenedŜer scenariuszy. Szukanie wyniku.
Obliczenia na datach. Graficzne przedstawianie danych. Wykorzystanie funkcji tablicowych.
Zastosowania regresji liniowej do prognozowania gospodarczego i wyznaczania trendów przy
wykorzystaniu narzędzia Analysis ToolPak dostępnego w Excelu.
Metody oceny
Egzamin praktyczny - rozwiązywanie zadań przy pomocy komputera.
1. M. Sobczyk, Matematyka Finansowa. Podstawy teoretyczne, przykłady, zadania, Agencja
wydawnicza Placet, 2001.
2. J. Walkenbach, Excel 2003 PL. Biblia, Helion, 2004.
3. K. Masłowski, Excel 2003 PL. Ćwiczenia zaawansowane, Helion, 2004.
Nazwa przedmiotu
KRYPTOGRAFIA I BEZPIECZEŃSTWO KOMPUTEROWE
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
do wyboru
podstawowy
II, 2
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Mieczysław Kula
Matematyka dyskretna
Opanowanie umiejętności: rozpoznawania zagroŜeń bezpieczeństwa informacji znajdowania
skutecznych metod usuwania tych zagroŜeń; korzystania z wyspecjalizowanych narzędzi
kryptograficznych i tworzenia implementacji prostych algorytmów szyfrujących;
1. Bezpieczeństwo informacji - zagroŜenia i mechanizmy ochrony.
2. Pojęcie systemu kryptograficznego, rodzaje systemów kryptograficznych.
3. Proste algorytmy szyfrowania.
4. Elementy kryptoanalizy.
5. Szyfr Vernama i poufność doskonała.
6. Szyfr AES, RC4 i inne algorytmy symetryczne.
7. Funkcje jednokierunkowe i algorytmy asymetryczne.
8. Zarządzanie kluczami, sterowanie dostępem.
9. Protokoły zapewniające autentyczność i integralność danych.
10. Funkcje skrótu, podpisy cyfrowe.
11. Protokoły z wiedzą zerową.
12. Wybrane zastosowania praktyczne:
- protokoły SSL, Kerberos;
- regulacje prawne;
- bezpieczeństwo transakcji internetowych.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń: ocena zadań programistycznych
Egzamin ustny.
1. N. Koblitz; Wykłady z kryptografii i teorii liczb. WNT 2006.
2. A.J. Menezes, P. van Oorschot, S. Vanstone; Kryptografia stosowana. WNT 2005.
3. D. Pipkin; Bezpieczeństwo informacji. WNT 2002.
4. D. E. Robling-Denning; Kryptografia i ochrona danych. WNT 1992.
5. B. Schneier; Kryptografia dla praktyków. Protokoły, algorytmy i programy źródłowe w języku C.
WNT 2002.
6. Źródła internetowe.
Nazwa przedmiotu
KURS ADMINISTROWANIA BAZAMI DANYCH
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
do wyboru
Podstawowy
III, 2
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
Polski
dr Andrzej Grzybowski
Zaliczenie przedmiotu Bazy danych i ewentualnie Bazy danych II
Przekazanie podstawowej wiedzy o systemie zarządzania bazą danych (SZBD) na przykładzie
systemu baz danych Oracle w oparciu o jego powszechnie stosowaną wersją z uwzględnieniem
wiadomości takŜe o jego najnowszym wydaniu.
Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności, dających solidne podstawy do
administrowania złoŜonymi systemami składowania danych, co w efekcie powinno umoŜliwić im
spełnienie oczekiwań pracodawców w tym zakresie.
przedmiotu
Architektura SZBD Oracle – struktury logiczne i fizyczne
Wykorzystanie narzędzi Oracle SQL Plus i Oracle Enterprise Manager w zagadnieniach
administracyjnych
Instalacja SZBD Oracle w systemach operacyjnych Windows i Linux
Tworzenie baz danych - takŜe z wykorzystaniem narzędzia Oracle Database Configuration
Assistant
Konfiguracja komunikacji sieciowej - takŜe z wykorzystaniem Oracle Net Configuration Assistant
Zarządzanie przestrzeniami tabel i plikami bazy danych
Zarządzanie schematami uŜytkowników - ich obiektami, przywilejami i rolami
Zarządzanie transakcjami - takŜe z wykorzystaniem nowej przestrzeni tabel wycofania (Flashback)
Archiwizacja i przywracanie danych – logiczne i fizyczne kopie zapasowe
Wykorzystanie narzędzia Recovery Manager (RMAN) do tworzenia fizycznych kopii zapasowych
i odtwarzania z nich danych
Koncepcja Oracle Data Guard – logiczne i fizyczne zapasowe bazy danych (standby databases),
klonowanie bazy danych (duplikat bazy)
Metody oceny
Egzamin pisemny po wcześniejszym zaliczeniu wykonania ćwiczeń laboratoryjnych
1. K. Loney: Oracle Database 10g. Kompendium administratora, Wydawnictwo Helion, 2005.
2. K. Loney, B. Bryla: Oracle Database 10g. Podręcznik administratora baz danych, Wydawnictwo
Helion, 2008.
3. M. Hart, R. G. Freeman: Oracle Database 10g. RMAN. Archiwizacja I odzyskiwanie danych,
Wydawnictwo Helion, 2008..
4. R. G. Freeman, A. Nanda: Oracle Database 11g. Nowe moŜliwości, Wydawnictwo Helion, 2009.
5. H. Garcia-Molina, J. D. Ullman, J. Widom: Implementacja systemów baz danych, WNT 2003.
Nazwa przedmiotu
KURS ADMINISTROWANIA UNIKSOWYMI SYSTEMAMI OPERACYJNYMI
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
do wyboru
Podstawowy
III, 1
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
Polski
dr Joachim Włodarz
Systemy Operacyjne, Sieci Komputerowe
Zapoznanie słuchaczy z najwaŜniejszymi zagadnieniami związanymi z administrowaniem
współczesnymi systemami komputerowymi, pracującymi pod kontrolą uniksowych systemów
operacyjnych, z uwypukleniem aspektów praktycznych
Wprowadzenie: typowe zadania administratora, zagadnienia natury prawnej, społecznej, etycznej.
Przegląd systemów uniksowych: typowe systemy, porównanie funkcjonalności, standaryzacja.
Przegląd rozwiązań sprzętowych: typowe podzespoły i konfiguracje, rozwiązania stelaŜowe
i kasetowe, redundancja, zdalna administracja sprzętem.
Instalacja i uruchamianie: BIOS/EFI, boot manager/leader, system startowy/instalacyjny,
przygotowanie pamięci masowej, instalacja i konfiguracja systemu docelowego
Zarządzanie oprogramowaniem: pakiety instalacyjne, zaleŜności i konflikty, uaktualnienia i zmiany
konfiguracji, deinstalacja, instalacja oprogramowania ze źródeł, sieciowa dystrybucja
oprogramowania.
Zarządzanie uŜytkownikami: kategorie i profile uŜytkowników, autentykacja i autoryzacja,
konfiguracja środowiska pracy
Zarządzanie bezpieczeństwem: polityka bezpieczeństwa, monitorowanie pracy systemu
i uŜytkowników, wczesne wykrywanie zagroŜeń i prewencja, diagnostyka incydentów, odtwarzanie
systemu/danych
Zarządzanie usługami: przegląd typowych usług, przykładowe konfiguracje serwerów, zarządzanie
obciąŜeniem i dostępnością, zagadnienia związane z bezpieczeństwem
Automatyzacja zadań administracyjnych: mechanizmy systemowe (cron, etc.), skrypty (powłoka,
Perl, etc.), narzędzia (cfengine, etc.)
Zarządzanie duŜymi systemami: organizacja centrum przetwarzania, warunki środowiskowe
i zasilanie, bezpieczeństwo i ciągłość pracy
Wykorzystanie wirtualizacji: podstawy i typowe rozwiązania, konsolidacja serwerów i usług,
optymalizacja wykorzystania sprzętu, migracja aktywnych systemów, wirtualizacja a bezpieczeństwo
Metody oceny
1. A. E. Frisch, Essential System Administration, 3rd Ed., OReilly, 2002.
2. E. Nemeth, G. Snyder, T. R. Hein, Linux Administration Handbook, Pearson, 2007.
3. N. Campi, K. Bauer, Automating Linux and Unix System Administration, 2nd Ed., Apress, 2009.
4. M. Burgess, Principles of Network and System Administration, 2nd Ed., Wiley, 2004.
5. T. A. Limoncelli, C. J. Hogan, S. R. Chalup, The Practice of System and Network Administration,
2nd Ed., Addison-Wesley, 2007.
Nazwa przedmiotu
KURS PROGRAMOWANIE PRZY UśYCIU PAKIETÓW STATYSTYCZNYCH
– DATA MINING
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
fakultatywny
Poziom przedmiotu
podstawowy
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
III, 1
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Seweryn Kowalski
brak
Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z nowoczesnymi technikami analizy danych oraz
sposobów odkrywania wiedzy z danych
Pakiety statystyczne są narzędziami do analizy danych, tworzenia wykresów i zarządzania danymi
z wykorzystaniem zaawansowanych procedur analitycznych stosowanych w nauce, biznesie
i technice. Zawierają równieŜ w sobie narzędzia do tworzenia specjalistycznych aplikacji.
W ramach wykładu dokonany zostanie przegląd najwaŜniejszych metod statystycznych analiz
danych Poruszane zostają następujące zagadnienia: opis procesu eksploracji danych, czyszczenie
danych, eksploracyjna analiza danych, statystyczne narzędzia eksploracji danych, klasyfikacja algorytm k sąsiadów, drzewa decyzyjne, sieci Kohonena, grupowanie, reguły asocjacyjne.
Metody oceny
Egzamin ustny i pisemny
1. Luszniewicz, T. Słaby, Statystyczne analizy z uŜyciem pakietu Statistica PL, WyŜsza Szkoła
Prawa i Handlu, 1998.
2. Daniel T. Larose, Odkrywanie wiedzy z danych, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006.
3. David Hand, H. Mannila, P. Smyth, Eksploracja danych, Wydawnictwa Naukowo Techniczne,
2005.
4. Daniel T. Larose, Metody i modele eksploracji danych, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.
Nazwa przedmiotu
KURS PROGRAMOWANIA W JĘZYKU JAVA
Kod przedmiotu
KUW501.1
Typ przedmiotu
do wyboru
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
podstawowy
III, 1
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
prof. dr hab. Zygmunt Gburski, dr Zbigniew Dendzik
brak
Opanowanie technologii programowania Java. Szczególny nacisk połoŜony na metody tworzenia
aplikacji internetowych. Omawiane są takŜe przykłady programowania urządzeń mobilnych np.
telefony komórkowe, z wykorzystaniem środowiska JME (Java Micro Edition).
Historia powstania Java, kod źródłowy, kompilacja, kod bajtowy, interpretacja kodu bajtowego,
automatyczne tworzenie dokumentacji, debugowanie, maszyna wirtualna JVM, aplikacje, aplety,
serwlety, midlety, zestaw JDK, najpopularniejsze środowiska programowania w Javie.
Elementy języka Java; typy danych, tablice, instrukcje sterujące, klasy, metody, pakiety, dostępu do
pakietu i klasy, klasy i metody abstrakcyjne, interfejsy, przegląd standardowych interfejsów, klasy
biblioteczne, hierarchia klas bibliotecznych. Komponenty GUI, prymitywy graficzne, JFC, Swing,
Java2D, tworzenie i uŜywanie plików archiwalnych JAR, wyjątki, strumienie danych, obsługa
komunikacji sieciowej (pakiet java.net). Programowanie współbieŜne (wielowątkowość). Korzystanie
z JDBC (Java Database Connectivity Package). Serwlety, JSP (Java Server Pages).
Wprowadzenie do programowania urządzeń mobilnych JME (Java Micro Edition).
Metody oceny
Egzamin testowy
1. B. Eckel, Thinking in Java, Helion, 2006.
2. C. S. Horstmann, G. Cornell, Core Java 2 Podstawy, Helion, 2008.
3. C. S. Horstmann, G. Cornell, Core Java 2, Techniki zaawansowane, Helion, 2008.
Nazwa przedmiotu
KURS PROGRAMOWANIA W TECHNOLOGII .NET
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
fakultatywny
Poziom przedmiotu
podstawowy
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
III, 2
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Jolanta Sobera
brak
Cele przedmiotu
Zapoznanie studentów z programowaniem w języku C# z wykorzystaniem narzędzia Visual Studio
2008 – tworzenie aplikacji konsolowych oraz aplikacji Windows Forms.
przedmiotu
1. Korzystanie z Visual Studio 2005/2008 (programy konsolowe i aplikacje Windows). Typy danych
(referencyjne, wartości, wyliczeniowy). Konwersja typów. Operatory. Operacje we/wy.
2. Instrukcje sterujące. Obsługa wyjątków. Podstawowe kontrolki.
3. Tablice (jedno i wielowymiarowe)
4. Funkcje (definicja, wywołanie metod, wartości zwracane, zmienne współdzielone i lokalne,
przesyłanie argumentów do metod, przeciąŜanie metod, utworzenie biblioteki funkcji)
5. Struktury (kolejka FIFO, kolejka LIFO) Pliki i strumienie- aplikacja notatnik
6. Klasy (definicja klasy i instancji, modyfikatory dostępu, operatory) – aplikacja ułamek
7. Dziedziczenie, przeciąŜanie Interfejsy. Polimorfizm
8. Mechanizm drag & drop, aplikacje MDI – aplikacja test
9. Przestrzenie nazw
10. Kolekcje
11. Delegaty i zdarzenia
12. Wątki
13. Połączenie z bazą danych – aplikacja firma
Metody oceny
Przedstawienie rozwiązań zadań zaproponowanych w kursach Wstęp do programowania i
Programowanie obiektowe. Samodzielne wykonanie i zaprezentowanie aplikacji zawierającej w/w
problemy – tematyka dowolna
1. Wojciech Rutkowski, Łukasz Wiśniwewski, Wstęp do programowania, Microsoft 2006
2. Wojciech Rutkowski, Łukasz Wiśniwewski, Programowanie obiektowe, Microsoft 2006
3. Jacek Matulewski, Visual C# 2005 Express Edition, Helion, 2006
Nazwa przedmiotu
KURSN PROJEKTOWANIA I PROGRAMOWANIA PRZY UśYCIU
METODOLOGII AGILE
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
fakultatywny
Poziom przedmiotu
podstawowy
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
III, 2
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Marek Wojtylak
Programowanie
Pokazanie prostych, efektywnych i pragmatycznych metod tworzenia kodu. Nacisk na stałą
współpracę z klientem. Uświadomienie znaczenia testowania i jego planowania. Omówienie
najpopularniejszych wzorców projektowych. Przekonanie, Ŝe:
programiści i ich dobra współpraca jest waŜniejsza od procesów i narzędzi,
działające oprogramowanie jest waŜniejsze od wyczerpującej dokumentacji,
elastyczność waŜniejsza od konsekwencji.
Praktyki Agile: planowanie, projektowanie, kodowanie, testowanie. Iteracje, opowieści uŜytkownika,
obecność klienta, planowanie iteracji, planowanie wydań, planowanie testowania. Proste projekty,
refaktoryzacja. Standardy kodowania, TDD (Test driven development) – wytwarzanie kodu
sterowane testami, ciągła integracja, wspólny kod, zarządzanie kodem źródłowym (CVS,
Subversion). Testy jednostkowe, analiza jakości kodu, testy integracyjne, testy akceptacyjne,
automatyzacja testów. Wzorce projektowe w Javie i C#. Zasady programowania obiektowego.
Rozsądne wykorzystanie UML.
Projekt systemu współbieŜnego lub sieciowego. Egzamin ustny: prezentacja i obrona projektu.
1. Cockburn, Agile, Software Development. Gra zespołowa, Helion, 2008
2. R.C. Martin, M. Martin, Agile Programowanie zwinne, Helion, 2008
3. S. J. Metsker, C# Wzorce projektowe, Helion, 2005
4. R. Jeffries, Programowanie ekstremalne w C#
5. J.R. Richardson, W. A. Gwaltney Jr., Sprzedaj swój program, Helion, 2007
6. J. W. Cooper, Java. Wzorce projektowe, Helion, 2001
Nazwa przedmiotu
KURS PROJEKTOWANIA INTERNETOWYCH BAZ DANYCH
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
do wyboru
podstawowy
III, 2
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Krzysztof Kozioł
Programowanie
Bazy danych
Cele przedmiotu
przedmiotu
Opanowanie ogólnych zasad projektowania serwisów internetowych opartych na bazach danych
oraz realizacja tych zasad w praktyce przy uŜyciu technologii ASP.Net
Ogólne cechy i przykłady architektur bazodanowych serwisów internetowych
Tradycyjne podejście do serwisu WWW – HTML, CSS.
Skrypty po stronie klienta (JavaScript, VBScript) i po stronie serwera (bramka CGI)
Wprowadzenie ASP.Net.
Kontrolki serwerowe. Dostęp do elementów serwisu z poziomu Visual Studio 2008.
IIS 7 w serwerze Windows 2008 i moduł Mono Apache, 2 jako platformy realizujące usługi ASP.Net.
Projektowanie aktywnych serwisów internetowych – podstawowe elementy. Analiza kodu XML.
Przypomnienie i usystematyzowanie ogólnych zasad projektowania relacyjnych baz danych.
Główne cechy MS SQL Serwera, narzędzia do zarządzania nim i konfiguracji.
Łączenie z bazą (bazami) danych. Kontrolki i ich konfiguracja
Bezpieczeństwo złoŜonych serwisów internetowych.
Zarządzanie stanem serwisu.
Personalizacja – technologia Web Parts.
Usprawnienie serwisu – technologia AJAX.
Dostęp do danych z poziomu kodu aplikacji – technologia LINQ
Metody oceny
2 testy ze zrozumienia kodu i znajomości procedur.
Ocena końcowego projektu.
1. P. Bubacz: Aplikacje Internetowe, ITA 103, 2008.
2. M. Mamone: Practical Mono, Springer, 2006.
3. L. Lobel, A.J. Brust, S. Forte: Programowanie Microsoft SQL Server 2008. Microsoft Press, 2009.
4. V. V. Agarwal, J. Huddleston, R. Raghuram, S. F. Gilani, J. H. Pedersen, J. Reid: Beginning C#
2008 Databases From Novice to Professional. Springer, 2008.
Nazwa przedmiotu
KURS PROJEKTOWANIA PREZENTACJI MULTIMEDIALNYCH
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
do wyboru
podstawowy
III, 1
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Marcin Kostur
brak
Praktyczne wprowadzenie do nowoczesnych technik prezentacji.
MoŜliwości współczesnych prezentacji multimedialnych. Oprogramowanie do tworzenia prezentacji
(PowerPoint, Impress, Beamer-LaTeX). Prezentacja przed publicznością, ogólne reguły, etapy
pracy nad prezentacją: załoŜenia ogólne (cel prezentacji, audytorium, sposób realizacji pokazu,
rozpowszechnianie prezentacji, przygotowanie elementów składowych, opracowanie stron (slajdów)
prezentacji. Prezentacja online: narzędzia i metody.
Kiosk interaktywny, Technologie interakcji: kamera, rozpoznawania gestów, interfejs dotykowy
"multitouch". Biblioteki umoŜliwiające szybkie tworzenie oprogramowania, pymt, pygame. Standard
komunikacji między złoŜonym urządzeniem wejściowym: TUIO. Projekt reacTivision.
Film: podstawy technik zdjęciowych, plany filmowe, montaŜ.
Wykład online: slajdy oraz narracja. Przegląd stosowanych technologii, rozwiązania otwarte
i zamknięte.
Metody oceny
Projekt zaliczeniowy.
1. M. Munter, D. Paradi: Prezentacje w Programie PowerPoint, Wolters Kluwer, 2009.
http://wiki.nuigroup.com
2. http://www.pygame.org
3. http://pymt.txzone.net/
Nazwa przedmiotu
KURS PROJEKTOWANIA SERWISÓW INTERNETOWYCH
Kod przedmiotu
ABC123
Typ przedmiotu
do wyboru
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
podstawowy
III, 6
4
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr hab. Marek Siemaszko, prof. UŚ
Programowanie
Zapoznanie z najnowszymi metodami i narzędziami do projektowania serwisów WWW. Zdobyta
wiedza umoŜliwia samodzielne tworzenie takich serwisów.
Elementy składowe serwisów Internetowych: tekst, grafika, obraz ruchomy, dźwięk, interakcja
z uŜytkownikiem poprzez formularze. Etapy projektowania dynamicznych serwisów WWW.
Elementy składowe DHTML (Dynamic HTML): język opisu strony XHTML – podstawy składni,
arkusze stylów kaskadowych (CSS) – elementy składni i zastosowania w projektowaniu wyglądu
serwisów internetowych, język skryptowy JavaScript – elementy składni i zastosowanie języka do
projektowania interakcji z uŜytkownikiem. PHP – język skryptowy do tworzenia dynamicznych
serwisów WWW: elementy składni i zastosowania. Elementy języka XML.
Sprawdzian pisemny
1. A. Phyo: Projektowanie atrakcyjnych stron WWW, Helion, 2003.
2. L. Lemay, D. Tyler: HTML 4. Vademecum profesjonalisty, Helion, 2001.
3. E. A. Meyer: CSS. Kaskadowe arkusze stylów. Przewodnik encyklopedyczny, Helion, 2001.
4. Praca zbiorowa: JavaScript. Zaawansowane programowanie, Helion, 2003.
5. L. Welling, L. Thomson: PHP i MySQL. Tworzenie stron WWW, Helion, 2005.
6. Materiały udostępniane Internecie.
Nazwa przedmiotu
PROGRAMOWANIE ROZPROSZONE
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
fakultatywny
Poziom przedmiotu
podstawowy
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
III, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
dr Marek Wojtylak
Programowanie
Zaznajomienie z istotą obliczeń równoległych w róŜnej skali, począwszy od jednego procesora do
komputerów połączonych w sieć. Synchronizacja obliczeń. Mechanizmy bezpieczeństwa. Procesy
i ich komunikowanie się między sobą.
Programowanie współbieŜne. Wątki, procesy, wzajemne wykluczanie, bezpieczeństwo, Ŝywotność,
blokada, zagłodzenie. Wysokopoziomowe mechanizmy synchronizacji: monitory, semafory, rejony
krytyczne, serializery, wyraŜenia ścieŜkowe. Języki: ADA, C, Java, C#.
Programowanie sieciowe. Komunikacja synchroniczna, asynchroniczna. Podstawy implementacji:
semafory, komunikaty, kanały, implementacja z jednym i wieloma procesorami, systemy czasu
rzeczywistego. Komunikacja w systemach rozproszonych: RPC (Remote Procedure Call), CORBA
(Common Object Request Broker Architecture), SOAP (Simple Object Access Protocol), Web
Services – usługi sieciowe, język WSDL. AJAX. Problem wzajemnego wykluczania – algorytm
Maekawy. ASP.NET. Prawa bezpieczeństwa sieciowego.
Metody oceny
Projekt systemu współbieŜnego lub sieciowego. Egzamin ustny: prezentacja i obrona projektu.
1. M. Ben – Ari Podstawy programowania współbieŜnego i rozproszonego, WNT, 1996
2. B. E. Borowik Programowanie równoległe w zastosowaniach, MIKOM, 2001
3. G. Coulouris, J. Dollmore, T. Kindberg Systemy rozproszone podstawy i projektowanie, WNT,
1998
4. Z. Weiss, T. Gruźlewski Programowanie współbieŜne i rozproszone, WNT, 1994
5. Holub, Wątki w Javie, Mikom, 2001
6. S. Short, Zastosowanie XML do tworzenia usług internetowych na platformie Microsoft .NET,
APN PROMISE, 2003
7. K. Lam, D. LeBlanc, B. Smith, Ocena bezpieczeństwa sieciowego, APN Promise, 2005
8. L. F. Cabrera, C. Kurt, Architektura usług WEB i jej specyfikacje, APN Promise, 2005
9. M. Sawerwain, CORBA Programowanie w praktyce, MIKOM, 2002
Nazwa przedmiotu
SYMULACJE I MODELOWANIE KOMPUTEROWE
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Liczba punktów
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko
wykładowcy
Wymagania wstępne
Cele przedmiotu
przedmiotu
Metody oceny
do wyboru
podstawowy
III, 1
6
wykład
laboratorium
15 tygodni
15 tygodni
polski
prof. dr hab. Zygmunt Gburski, dr Zbigniew Dendzik, dr Aleksander Dawid
brak
Zapoznanie się z podstawowymi metodami symulacji i modelowania układów złoŜonych.
Koncepcja modelowania i symulacji komputerowej. Rodzaje symulacji komputerowych –
stochastyczne i deterministyczne. Wybrane narzędzia stosowane do modelowania (MATLAB,
MATHEMATICA, biblioteki numeryczne, języki programowania C++, Fortran). Wykorzystanie
programowania obiektowego do zagadnień modelowania i symulacji. Podstawowe metody
numeryczne (całkowanie, róŜniczkowanie, interpolacja, rozwiązywanie równań róŜniczkowych,
minimalizacja, operacje na macierzach). Systemy obliczeniowe wysokiej wydajności, obliczenia
współbieŜne, obliczenia rozproszone i przekazywanie komunikatów (MPI). Wizualizacja i analiza
wyników modelowania. Podstawowe metody komputerowych symulacji układów fizycznych –
metoda dynamiki molekularnej i metody Monte Carlo. Przykłady symulacji procesów występujących
w układach złoŜonych.
Egzamin ustny
1. Andrzej Stasiewicz, C++ Builder. Symulacje komputerowe, Helion, 2003.
2. Tao Pang, Metody obliczeniowe w fizyce, PWN, Warszawa, 2001.
3. Maciej Matyka, Symulacje komputerowe w fizyce, Helion, 2002.
4. D. Kincaid and W. Cheney, Analiza numeryczna, WNT, Warszawa 2006.

II (B) Opisy przedmiotów obowiązkowych

Transkrypt

Podobne dokumenty

General English 30+ w Canterbury

IH DUBLIN, IRLANDIA

BOSTON,Massachussets, USA

Pobierz informację o kursie w pliku PDF

embarque 1 model rozkładu mat.

YORK, UK

SZKOŁY ANGIELSKIEGO DLA DOROSŁYCH 2013

LONDON, UK