Scenariusz katechezy

Scenariusz katechezy
(Matka Małgorzata Szewczyk)
Klasy IV – VI
Temat: Bądźmy świadkami Miłości – Matka Małgorzata Łucja Szewczyk.
Cele:
 Dydaktyczny: ukazanie na czym polega miłość Boga i bliźniego;
zapoznanie uczniów z postacią Sługi Bożej Matki Małgorzaty Łucji
Szewczyk.
 Wychowawczy: podjęcie przez uczniów odpowiedzialności za realizację
przykazania miłości w swoim życiu.
Modlitwa: „Duchu Święty....” lub pieśń do Ducha Świętego
1. Wprowadzenie:
Chcę was dzisiaj zaprosić na wędrówkę po Palestynie.
(na tablicy umieszczamy mapę Palestyny za czasów Jezusa i aktualną mapę
Ziemi Świętej)
Mapy, choć przedstawiają ten sam obszar, różnią się od siebie położeniem
i nazwami miast, rozmieszczeniem terytoriów poszczególnych krajów. Mapa
Ziemi Świętej przedstawia Izrael i Palestynę. Wiecie z wiadomości
telewizyjnych i z gazet, że mieszkańcy tych krajów uważają siebie za wrogów,
prowadzą nieustanne walki, a nawet dopuszczają się zamachów. To nie jest
jedyny obszar, na którym rozgrywa się wojna. Gdzie jeszcze trwają konflikty?
(pozwalamy uczniom na swobodne wypowiedzi – Afganistan, Bałkany,
Czeczenia, Irak. W czasie wypowiedzi uczniów wieszamy na tablicy zdjęcia
z tych rejonów świata)
Dlaczego kraje te objęte są konfliktami zbrojnymi?
(wypowiedzi uczniów – bo ludzie się nie szanują, a nawet nienawidzą)
To prawda, ludzie często nie potrafią ustąpić i doprowadzają do nienawiści
między sobą, a co gorsze – często powołują się przy tym na wiarę w Boga.
Co można zrobić, żeby tak nie było?
Mam nadzieję, że pomożecie mi dzisiaj znaleźć lekarstwo na tę sytuację. Żeby
mieć z czego to lekarstwo wykonać, zapytajmy Pana Jezusa, czy ma On jakieś
potrzebne składniki.
2. Orędzie zbawcze:
W Ewangelii wg Świętego Łukasza jest opisana sytuacja podobna do tych,
o których mówiliśmy. Spójrzcie na mapę Palestyny za czasów Jezusa. Judea to
część Palestyny uważana wówczas za najbardziej religijną, natomiast
sąsiadująca z nią Samaria uważana była za wrogów, konkurencję religijną dla
Izraelitów. I jedni i drudzy uważali, że ich wiara i postępowanie są najlepsze.
Izraelici i Samarytanie szczerze się nienawidzili. Ale pewnego dnia wydarzyło
się coś, co mogło to nastawienie zmienić – Pan Jezus właśnie o takim zdarzeniu
nam opowiada.
(czytamy głośno fragment o miłosiernym Samarytaninie – Łk 10, 25 – 37)
- Jak nazywamy to prawo, o którym rozmawiał z Jezusem uczony w Piśmie?
- Co wydarzyło się podczas podróży pewnego człowieka?
- Kto go ominął, a kto udzielił mu pomocy?
- Co Pan Jezus nakazał czynić uczonemu w Prawie?
(na tablicy wieszamy napis: „Idź, i ty czyń podobnie!”)
Pan Jezus tłumaczy nam, że miłość Boga jest niemożliwa bez miłości bliźniego.
3. Przekaz treści:
Chcę przedstawić wam kogoś, kto zrozumiał te słowa i bardzo gorliwie je
wypełniał. To Służebnica Boża Matka Małgorzata Łucja Szewczyk.
Wieszamy na tablicy zdjęcie Matki Małgorzaty.
Łucja Szewczyk urodziła się w 1828 r. na Wołyniu. Już jako młoda dziewczyna starała się
uważnie wsłuchiwać w głos Boga, który powoli odkrywał przed nią tajemnicę powołania.
Idąc za tym Głosem Łucja bardzo odważnie i z poświeceniem angażowała się w pomoc
potrzebującym. Podczas pielgrzymki do Ziemi świętej przez pewien czas pozostała
w Jerozolimie opiekując się chorymi i potrzebującymi pomocy pielgrzymami.
Po powrocie do Polski ok. 1880 r. udała się do Zakroczymia, gdzie spotkała Ojca Honorata
Koźmińskiego - kapucyna. Tutaj jej pragnienia mogły się wreszcie w pełni urzeczywistnić.
Pod kierunkiem O. Honorata rozpoczęła swoje posługiwanie ludziom starszym,
opuszczonym, bezdomnym. Otoczyła opieką kilka ubogich staruszek wynajmując w tym celu
skromne mieszkanie na poddaszu. Już wkrótce zaczęły przyłączać się do niej młode
dziewczęta, które pragnęły podjąć ten sam styl życia i posługi wśród ubogich. Tak narodziła
się nowa wspólnota zakonna – Siostrzyczki ubogich, która z czasem zmieniła swoją nazwę na
Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej – Siostry Serafitki. W zgromadzeniu Łucja
przyjęła nowe imię - Małgorzata.
Pod koniec życia, kiedy była już chora, wyjechała do domu zakonnego w Nieszawie gdzie,
zmarła 5 czerwca 1905 r. Jej proces beatyfikacyjny jest w toku.
(Dzielimy klasę na 3 grupy, rozdając teksty do analizy)
Proszę, by przedstawiciele grup podeszli i wylosowali teksty z pytaniami, na
które trzeba odpowiedzieć. Czas pracy 12 minut.
Gr. I
- W czym przejawiała się miłość Matki Małgorzaty do Boga?
Matka Małgorzata bardzo dużo się modliła, tak bardzo kochała skupienie, gdyż
mogła swoją duszę zagrzewać w miłości ku Bogu. Miłość ku Panu Bogu
przejawiała się w częstym myśleniu o Nim, w rozmowach o Bogu, pragnieniu
i wysiłku coraz doskonalszego zjednoczenia się z Bogiem poprzez upodobnienie
się do Niego. Matka uważała, że będzie lepiej kochać Pana Boga, jeśli swoją
miłość okaże w czynach. Silna wiara Matki Małgorzaty przejawiała się w tym,
ze spełniając uczynki miłosierdzia w powstającym Zgromadzeniu, była
narażona na szykany władz carskich, a nawet narażała swoją wolność i życie.
Wolała jednak słuchać głosu Boga, nie ludzi i z narażeniem się spełniała to, co
Bóg nakazuje spełniać wobec cierpiących i potrzebujących pomocy. Dla nich
gotowa była cierpieć a nawet oddać życie.
Gr. II
- W czym przejawiała się miłość Matki Małgorzaty do bliźnich?
Kiedy Matka Małgorzata przebywała w Jerozolimie i poświęciła prawie dwa
lata pielęgnowaniu chorych, wtedy – rozważając życie Jezusa – coraz bardziej
rozumiała Jego miłość do tych, którzy byli dotknięci cierpieniem. Te rozważania
skłoniły ją, by resztę swojego życia poświęcić na pielęgnowanie chorych,
kalekich, nie mogących sobie radzić w swym nieszczęściu.
Matka Małgorzata często spotykała się z ludzkim cierpieniem, czy to przez
kalectwo, choroby, braki materialne i duchowe, jak osierocenie, czy załamanie.
Tym ludziom trzeba było nieść pociechę, pomoc, doprowadzić ich do
powierzenia się Bogu. Naśladowanie Pana Jezusa na drodze pomocy
potrzebującym nie sprawiało Służebnicy Bożej większych trudności. Miała
jakby wrodzony dar, którym była delikatność, dobroć serca i szczególna miłość
ubogich i chorych.
Gr. III
- Jakie owoce przyniosła miłość Boga i bliźniego w życiu Matki Małgorzaty?
Do końca życia serce Matki Małgorzaty było na tyle napełnione miłością Boga i
bliźniego, że ta miłość udzielała się jej duchowym córkom, które także pełne
poświęcenia pracowały dla ubogich i nieszczęśliwych. Na wyraźne polecenie
Matki siostry pracujące w szpitalu w Przemyślu, do którego zgłaszali się na
zimę ubodzy, chociaż nie chorzy, opiekowały się nimi i starały się sumiennie
spełniać tę posługę choć miały przez to więcej pracy.
Matka Małgorzata zaszczepiła w nich pragnienie naśladowania Jezusa
troszczącego się o innych. Nauczyła ich Matka również przemieniać świat przez
dobro czynione cicho i pokornie.
Dziś Siostry pracują w Polsce i za granicą: opiekują się chorymi, w szpitalach,
w zakładach, w domach opieki, pamiętają o opuszczonych, troszczą się o dzieci
w domach dziecka, szkołach, przedszkolach. Wszędzie gdzie są czynią dobro
cicho bez rozgłosu wierząc, że w ten sposób przyczyniają się do wzrostu miłości
na świecie.
A teraz proszę, byście przedstawili wyniki waszej pracy.
(zapisujemy je na tablicy)
4. Odpowiedź Bogu:
A teraz zastanówmy się, jak każdy z nas może wypełnić wezwanie Pana Jezusa:
„Idź i ty czyń podobnie!”, a także – w czym możemy naśladować Matkę
Małgorzatę.
- W jaki sposób mogę okazywać miłość do Boga?
- W jaki sposób mogę okazywać miłość bliźnim?
- Jaki owoc życia Matki Małgorzaty chciałbym wykorzystać w moim życiu?
Proszę, byście odpowiedzi na te pytania przedstawili w formie plakatów
wykonanych techniką kolażu.
(każda grupa otrzymuje część arkusza szarego papieru, uczniowie otrzymują też
gazety, flamastry, kolorowy papier, klej – wcześniej przygotowane przez
katechetę. Technika kolażu polega na wydzieraniu lub wycinaniu z gazet zdjęć i
tytułów i przyklejaniu ich na szarym papierze. Można dorysowywać symbole,
linie itp., ale nie można dopisywać słów i dłuższego tekstu, wykonane plakaty
wieszamy na gazetce klasowej)
5. Zeszyt ucznia:
Przykazanie miłości Boga i bliźniego to podstawowe prawo Królestwa Bożego.
Miłość okazywana czynami łączy nas we wspólnotę dzieci Bożych. Naszym
bliźnim jest każdy człowiek – bez względu na wiek, kolor skóry, narodowość,
czy wyznanie. Pan Jezus wzywa nas: „Idź i ty czyń podobnie!”.
Zadanie domowe:
Pomodlę się o odwagę bycia świadkiem miłości Boga i bliźniego.
Modlitwa końcowa:
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…