Czerwiec 2015 Konspekt na spotkania Grup Sąsiedzkich nr 120

3. POTRZEBNE NAWRÓCENIE I ODNOWA ŻYCIA
Czerwiec 2015
Thomas Merton powiedział: „Nikt nie jest samotną wyspą”. Pan Bóg
stworzył nas jako „byty społeczne”, żyjące w społeczeństwach, w grupach.
Od początku powołaniem człowieka jest wchodzenie w relacje z innymi.
Pierwszą i najmniejszą wspólnotą jest rodzina, są wspólnoty narodowe,
kulturowe, religijne. Jako ludzie ochrzczeni mamy ważne miejsce w Kościele.
Każdy z nas jest niezastąpionym członkiem tej wspólnoty i buduje ją
w niepowtarzalny sposób. Często jesteśmy członkami różnych wspólnot
w ramach tej wielkiej rzeczywistości, którą jest Kościół.
Podzielmy się naszymi obserwacjami:
ˆˆ Podzielmy się doświadczeniem bycia we wspólnocie - co jest dla nas
wartością, a co wezwaniem?
ˆˆ Co możemy podjąć, aby ukazać innym wartość wspólnoty i zachęcić
do uczestnictwa w niej?
Indywidualne opinie uczestników:
ˆˆ Zobowiązania: indywidualne i wspólnotowe – określamy, co
podejmiemy do następnego spotkania.
ˆˆ Wspólnota przygotuje zaproszenie dla wszystkich mieszkańców
Grupy Sąsiedzkiej i zaprosi ich na spotkanie jako wezwanie
wypływające z rekolekcji ewangelizacyjnych.
Modlitwa na zakończenie:
Dziękujemy Ci Panie za to, że przez chrzest włączyłeś nas do wspólnoty
Kościoła, dziękujemy za naszą parafię i wszystkie wspólnoty, które
w niej wzbudziłeś i w których możemy wzrastać, za naszą Grupę Sąsiedzką
i braterskie więzi, które tworzysz między nami. Pomóż nam, prosimy,
budować jedność między nami, jak pomogłeś ją budować ją Apostołom.
Maryjo, która trwałaś z uczniami w Wieczerniku w oczekiwaniu na Ducha
Świętego upraszaj nam tego Ducha, byśmy wzrastali we wzajemnej miłości
i odpowiedzialności jedni za drugich:
Pod Twoją obronę
Konspekt na spotkania
Grup Sąsiedzkich nr 120
SPOTKANIE 9
Chrzest, który wprowadza nas we wspólnotę.
Wprowadzenie
Dzisiaj jesteśmy zaproszeni przez Pana do odkrywania wspólnoty Kościoła,
do której zostaliśmy włączeni przez chrzest. Bóg daje nam tę wspólnotę,
abyśmy wraz z innymi zmierzali ku zbawieniu, które jest w Chrystusie.
Będziemy wspólnie odkrywać, jakie jest miejsce i znaczenie wspólnoty
w naszym życiu. Módlmy się słowami pieśni do Ducha Świętego prosząc,
aby czynił nas zdolnymi do wsłuchania się w słowo Pana, otwartymi na
nawrócenie i przemianę życia.
Pieśń: Duchu Święty wołam przyjdź…
Dziesiątek różańca i wezwanie wstawiennictwa patrona Rejonu.
1. SYTUACJA
Gromadzimy się w Grupie Sąsiedzkiej, by słuchać słowa Bożego,
dzielić się naszym doświadczeniem wspólnego odkrywania sakramentu
chrztu św. Nasze spotkania są również owocem przyjęcia chrztu
przez który zostaliśmy włączeni we wspólnotę Kościoła – w parafię.
Tu wzrastamy pogłębiając naszą wiarę, by stawać się coraz bardziej
świadomymi chrześcijanami, żyjącymi zobowiązaniami chrztu św.
w codzienności i dającymi świadectwo o Chrystusie. W parafii obok Grup
Sąsiedzkich są również inne wspólnoty, które mają konkretny charyzmat
np. Ministranci, PZ Caritas, Grupa Wsparcia Chorych, Kręgi Domowego
Kościoła, Szkoła Modlitwy, Oaza, Harcerze, Akademia Młodzieżowa,
Dzieci Maryi. Włączone są one w dzieło budowania parafii jako wspólnoty
wspólnot i realizują cele ewangelizacyjne zgodnie ze swym charyzmatem.
Dzieląc się charyzmatami - ubogacają Kościół, są miejscem umacniania
w wierze ich członków i przyczyniają się do wzrastania całego Ludu Bożego.
Podzielmy się naszymi spostrzeżeniami:
ˆˆ Jak wyglądałaby nasza parafia bez wspólnot formacyjnych
i sąsiedzkich?
ˆˆ Co jest przyczyną, że nie odkrywamy wspólnot jako naturalnego
środowiska naszego wzrastania w wierze?
Indywidualne opinie uczestników
Podsumowanie: Dostrzegamy, że w relacjach międzyludzkich jest wiele
indywidualizmu, pośpiechu i anonimowości. Ludziom jest coraz trudniej
się spotkać i porozmawiać ze sobą, zamykają się na problemy człowieka,
który jest obok. W epoce globalizacji przepływ informacji jest niemal
natychmiastowy: wiemy, gdzie wybuchł wulkan, było trzęsienie ziemi czy
tsunami. Często jesteśmy gotowi wesprzeć materialnie ofiary czy pomóc
w jakiś inny sposób. Trudniej jednak spotkać się i zainteresować sytuacją
ludzi będących obok nas, wlewać w ich serca nadzieję, dzielić się wiarą.
Wspólnota jest miejscem, gdzie jesteśmy zaproszeni, by być z drugim
człowiekiem, by dzielić jego smutki i radości, razem przeżywać nasze
chrześcijaństwo. Czy taki jest zamiar Boga?
2. ŚWIATŁO SŁOWA BOŻEGO I NAUCZANIA KOŚCIOŁA
Chrzest jest sakramentem, który wszczepia nas we wspólnotę Kościoła,
w której słuchamy słowa i pogłębiamy naszą wiarę. Każdy z nas jest
zaproszony do budowania tej wspólnoty, do zaangażowania, by wzrastała
w jedności. Dzieje Apostolskie ukazują nam jak to dokonywało się
w początkach Kościoła jak ci, którzy uwierzyli i przyjęli chrzest włączali się
w życie tej wspólnoty i odpowiadali na jej potrzeby.
Dzieje Apostolskie 2, 37-47
Podzielmy się spostrzeżeniami:
ˆˆ Jaki wpływ miało nauczanie św. Piotra na tych, którzy go słuchali?
ˆˆ Czego dzisiaj oczekuje od nas Jezus?
ˆˆ Jaki wzór wspólnoty przedstawiają nam Dzieje Apostolskie?
Indywidualne opinie uczestników.
Podsumowanie:
Od czasów apostolskich ochrzczeni byli wprowadzani do wspólnoty, gdzie
trwali w nauce Apostołów, uczestniczyli w Eucharystii i w modlitwach.
Dzielili się również swoimi dobrami, kierując się potrzebami współbraci
i troską o innych. Dzisiaj też poprzez chrzest wchodzimy do wspólnoty
Kościoła i jesteśmy zaproszeni do wzrostu w wierze, do budowania jedności,
do troski o innych.
Katechizm Kościoła Katolickiego
1267. Chrzest czyni nas członkami Ciała Chrystusa: „Jesteście nawzajem
dla siebie członkami” (Ef 4, 25). Chrzest włącza w Kościół. Ze źródeł
chrzcielnych rodzi się jedyny Lud Boży Nowego Przymierza, który
przekracza wszystkie naturalne lub ludzkie granice narodów, kultur, ras
i płci: „Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby
stanowić jedno Ciało” (1 Kor 12,13).
1269. Stając się członkiem Kościoła, ochrzczony „nie należy już do samego
siebie” (1 Kor 6,19), ale do Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał. Od
tej chwili jest powołany, by poddał się innym i służył im we wspólnocie
Kościoła, by był „posłuszny i uległy” (Hbr 13,17) przełożonym w Kościele,
by ich uznawał z szacunkiem i miłością. Z chrztu wynikają odpowiedzialność
i obowiązki. Ochrzczony posiada równocześnie prawa w Kościele; ma
prawo do przyjmowania sakramentów, do karmienia się słowem Bożym
i korzystania z innych pomocy duchowych Kościoła.
Wspólna modlitwa
Pomódlmy się wspólnie, aby wszyscy ochrzczeni odnaleźli swoje miejsce
we wspólnocie Kościoła, aby troszczyli się o jedność i pragnęli w tej
wspólnocie wzrastać.
1. Módlmy się za naszą parafię, aby była dla ochrzczonych miejscem, gdzie
poprzez słuchanie słowa i przyjmowanie sakramentów wzrastają w wierze.
2. Módlmy się o dobre owoce rekolekcji ewangelizacyjnych w naszej
wspólnocie parafialnej.
3. Módlmy się za wszystkie wspólnoty działające w parafii, także za naszą
Grupę Sąsiedzką, aby były miejscem dzielenia się wiarą i doświadczania
działania Boga w codziennym życiu.
Spontaniczne wezwania uczestników.
Na zakończenie: Ojcze nasz