D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej

Sygn. akt VI Ns 13/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2014 r.
Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w W.
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Anna Garbera
Protokolant Ewelina Gazduła
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 kwietnia 2014 r. w W.
sprawy z wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w B.
przy udziale (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.
o ustanowienie służebności przesyłu
I. ustanawia na rzecz uczestnika (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. służebności przesyłu obciążające prawo
użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych położonych w B. stanowiących działki nr:
- 12/39, 12/42 dla których Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w
W. prowadzi księgę wieczystą nr (...),
-2/170 dla której Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W.
prowadzi księgę wieczystą nr (...),
- 12/21, 12/24, 12/25, 12/26, 12/28, 12/29 dla których Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg
Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...),
polegające na prawie utrzymywania posadowionej na tych nieruchomościach sieci telekomunikacyjnej, korzystania
z niej zgodnie z jej przeznaczeniem, całodobowego dostępu do niej, jej konserwacji, napraw i wymiany, zgodnie z
oznaczeniem przebiegu tej sieci sporządzonym przez biegłego na mapach k. 310-313 akt, stanowiących integralną
część niniejszego postanowienia;
II. zasądza od uczestnika (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz wnioskodawcy Spółdzielni Mieszkaniowej
(...) z siedzibą w B. kwotę 27.100 zł (dwadzieścia siedem tysięcy sto złotych) tytułem wynagrodzenia za ustanowienie
służebności przesyłu opisanych w punkcie I postanowienia;
III. oddala dalej idący wniosek;
IV. nakazuje wnioskodawcy Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w B. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu
Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 1.212,63 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa
na opinię biegłego;
V. nakazuje uczestnikowi (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego
w Środzie Śląskiej kwotę 1.212,63 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa na opinię
biegłego.
UZASADNIENIE
W dniu 18 marca 2011 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w B. złożyła wniosek o ustanowienie
służebności przesyłu na rzecz uczestnika - ostatecznie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. – na okres 30 lat, za
jednorazowym wynagrodzeniem w wysokości 98.695,20 zł, na nieruchomościach których użytkownikiem wieczystym
jest wnioskodawca, stanowiących działki nr: (...), położonych w B., dla których Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX
Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgi wieczyste nr: (...), (...), (...) i zasądzenie
ustawowych odsetek od w/w kwoty od dnia 15 października 2009 r. do dnia zapłaty. Wnioskodawca domagał się
także zasądzenia na jego rzecz od uczestnika kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg
norm przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska wnioskodawca powołał art. 3051 k.c. oraz podał, że przez w/w
nieruchomości przebiegają urządzenia stanowiące własność uczestnika postępowania tj. sieć telekomunikacyjna, za
pomocą której zapewnia on odbiorcom usługę telekomunikacji w ramach swojego przedsiębiorstwa przesyłowego.
Wnioskodawca wskazał, że zwracał się o uregulowanie stanu prawnego infrastruktury przebiegającej przez w/w
nieruchomości, jednakże uczestnik odmówił, mimo zawarcia między stronami umowy dotyczącej korzystania z części
działki nr (...). Przy wyliczeniu wysokości wynagrodzenia wnioskodawca powołał się na prywatny operat szacunkowy
sporządzony na jego zlecenie oraz wartości przyjęte przez strony w w/w umowie.
W toku postępowania uczestnik zmienił nazwę i funkcjonuje obecnie jako (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (k.
316-331akt).
W odpowiedzi na wniosek uczestnik wniósł o „ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu na nieruchomości
wnioskodawcy” i zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestnika kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa
procesowego wg norm. Uczestnik przyznał, że na nieruchomości wnioskodawcy znajduje się infrastruktura uczestnika
zapewniająca łączność mieszkańcom spółdzielni. Uczestnik powołał art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 07 maja 2010 r., o
wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych zgodnie z którym właściciel, użytkownik, użytkownik wieczysty
nieruchomości lub zarządca nieruchomości są obowiązani umożliwić operatorom, podmiotom, o których mowa w art.
4 pkt 1,2,4,5,8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo Telekomunikacyjne oraz jednostkom samorządu terytorialnego
wykonującym działalność o której mowa w art. 3 ust. 1 umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń
infrastruktury telekomunikacyjnej, w szczególności instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie
linii kablowych pod nieruchomością, na niej lub nad nią (…) a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie
uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości, w szczególności nie prowadzi do istotnego zmniejszenia
wartości nieruchomości. Punkt 2 w/w przepisu stanowi iż korzystanie z nieruchomości jest odpłatne, chyba że linia
lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnieniu telekomunikacji właścicielowi nieruchomości, użytkownikowi
wieczystemu nieruchomości, osobie, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, osobie posiadającej inny tytuł
prawny do nieruchomości. Zdaniem uczestnika przepisy te doprecyzowały zasadę nieodpłatności za korzystanie
z nieruchomości w przypadku, gdy urządzenia służą zapewnieniu łączności właścicielom lub użytkownikom
nieruchomości. Nadto uczestnik podniósł, że kwota zaproponowana przez wnioskodawcę jest rażąco wygórowana.
W odpowiedzi wnioskodawca podniósł, że wniosek dotyczy tej części sieci telekomunikacyjnej, przy wykorzystani
której uczestnik postępowania dokonuje przesyłu usług wyłącznie do innych podmiotów.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
Do dnia 03 grudnia 2080 roku użytkownikiem wieczystym działek gruntu nr (...) położonych w B. jest Spółdzielnia
Mieszkaniowa (...) w B.. Właścicielem nieruchomości jest gmina B.. Dla opisanych nieruchomości Sąd Rejonowy w
Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...).
Dowód: wypis i wyrys z ewidencji gruntów dla działek nr (...) oraz odpis z księgi wieczystej nr (...) k. 61, 67, 68.
Do dnia 19 maja 2092 roku użytkownikiem wieczystym działki gruntu nr (...) położonej w B. jest Spółdzielnia
Mieszkaniowa (...) w B.. Właścicielem nieruchomości jest gmina B.. Dla opisanej nieruchomości Sąd Rejonowy w
Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...).
Dowód: wypis i wyrys z ewidencji gruntów dla działki nr (...) oraz odpis z księgi wieczystej nr (...) k. 60, 65, 66.
Do dnia 03 grudnia 2080 roku użytkownikiem wieczystym działek gruntu nr (...) położonych w B. jest Spółdzielnia
Mieszkaniowa (...) w B.. Właścicielem nieruchomości jest gmina B.. Dla opisanych nieruchomości Sąd Rejonowy w
Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...).
Dowód: wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów dla działek nr (...), oraz odpis z księgi wieczystej nr (...) k. 59, 69, 70.
Na przedmiotowych nieruchomościach posadowiona jest infrastruktura sieci telekomunikacyjnej będąca własnością
uczestnika (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..
Dowód: bezsporne,
wykaz sieci k. 93
przesłuchanie Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. K. W. k.
105, 106,
opinia biegłego geodety k.214, 215 akt, mapy k. 310-313.
W/w sieć stanowi część składową przedsiębiorstwa uczestnika. Poprzednicy prawni uczestnika i uczestnik
nieprzerwanie użytkowali w/w sieć.
Dowód: bezsporne,
przesłuchanie Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. K. W. k.
105, 106.
Wnioskodawca nie zawierał z uczestnikiem i jego poprzednikami prawnymi umów dotyczących korzystania z
nieruchomości w zakresie sieci telekomunikacyjnej. Nie występował do właściciela nieruchomości ani ich użytkownika
wieczystego o zgodę na korzystanie z nieruchomości na potrzeby utrzymania i eksploatacji znajdującej się nich
infrastruktury sieci telekomunikacyjnej.
Dowód: bezsporne,
przesłuchanie Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. K. W. k.
105, 106.
Opiniujący w sprawie biegły z zakresu geodezji T. M. potwierdził obecność na nieruchomościach pozostających
w użytkowaniu wieczystym wnioskodawcy sieci telekomunikacyjnej o łącznej długości 499,90 m. Strony nie
kwestionowały przyjętego przez biegłego przebiegu urządzeń. Przebieg służebności przesyłu na działkach (...)
położonych w B. biegły geodeta T. M. zobrazował na mapce stanowiącej integralną część postanowienia (k.310-313).
Dowód: opinia biegłego geodety k. 214, 215 akt, mapy k. 310-313.
Wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu siecią telekomunikacyjną na prawie użytkowania
wieczystego nieruchomości gruntowych obejmujących działki nr (...) położone w B., liczonego jako iloczyn
powierzchni wykorzystanego gruntu (strefy ochronnej), wartości rynkowej 1m2 gruntu przed obciążeniem i
uwzględniający dodatkowe elementy mające wpływ na wartość wycenianego prawa, zgodnie z opinią biegłego
sądowego z zakresu szacowania nieruchomości M. W. wynosi 27.100 zł.
Dowód: opinia biegłego z zakresu szacowania nieruchomości M. W. k. 247-277, 290.
Sąd zważył, co następuje
Opisany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedstawione przez strony dowody w postaci dokumentów,
których wiarygodność nie była kwestionowana. Dla potwierdzenia przebiegu urządzeń przesyłowych oraz ustalenia
wartości służebności w obrębie nieruchomości pozostających w użytkowaniu wieczystym wnioskodawcy Sąd
posłużył się dowodami w postaci opinii biegłych z zakresu geodezji (T. M.) i szacowania nieruchomości (M. W.),
których ustalenia przyjął za własne. Biegli w w/w zakresie sporządzili opinie w sposób rzetelny, wyczerpująco
uzasadniając ich wnioski i wyliczenia. Wartość prawa służebności wyliczona została prawidłowo. W ocenie Sądu z
posadowieniem i możliwością korzystania z urządzeń przesyłowych przez uprawnionego do służebności wiąże się
ograniczenie skutkujące obniżeniem wartości rzeczy w pasie służebności, co biegły uwzględnił w opinii, posługując
się wypracowanym w metodyce rzeczoznawców wzorem zawierającym ten składnik. W ocenie Sądu dowody z opinii
biegłych z zakresu geodezji i szacowania nieruchomości były właściwymi dowodami pozwalającymi na określenie
zakresu i zasięgu prawa służebności przesyłu oraz wysokości wynagrodzenia przysługującego wnioskodawcy w
związku z obciążeniem prawa użytkowania wieczystego nieruchomości służebnością przesyłu. Zakres służebności, jej
przebieg nie był także kwestionowany przez strony.
Zgodnie z tezą wyrażoną w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 r. V CSK 190/11 za celowe
należy uznać oznaczanie umiejscowienia urządzeń przesyłowych oraz terenu, na którym ma być realizowana związana
z nim służebność przesyłu na mapie sporządzonej wg zasad obwiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach
wieczystych. Biegłym posiadającym wiadomości specjalne w tej dziedzinie jest bez wątpienia biegły z zakresu geodezji.
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w oparciu o jego wyniki, wniosek należało więc w części
uwzględnić. Podlegał on oddaleniu w zakresie żądania wyższego wynagrodzenia, żądanie to nie zostało uzasadnione
przeprowadzonymi dowodami.
W niniejszej sprawie wnioskodawca domagał się ustanowienia odpłatnego służebności przesyłu a uczestnik
kwestionując to żądanie m.in. podniósł, że jest zwolniony z powinności odpłatnego korzystania z nieruchomości gdyż
sieć służy zapewnieniu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi nieruchomości na jego wniosek. Okoliczność
ta nie została wykazana w drodze postępowania dowodowego, uczestnik nie wykazał także, aby w dacie posadowienia
infrastruktury dysponował tytułem wynikającym z ustawy, umowy, decyzji umożliwiającym nieodpłatne korzystanie
z gruntu czy też nabył takie prawo w trakcie korzystania z niego.
Uregulowanie sytuacji prawnej stron w drodze umowy okazało się niemożliwe z uwagi na stanowisko uczestnika.
Zgodnie z art. 3051 k.c. nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub
którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca
może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń
(służebność przesyłu). Art. 3052 § 1 i 2 k.c. stanowi, że jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy
o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa
w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca
odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń,
o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za
ustanowienie służebności przesyłu. Art. 3054 przesądzą, że do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy
o służebnościach gruntowych.
Zważywszy, że uczestnik jest obecnie właścicielem urządzeń przesyłowych (nie było to kwestia sporna), to zgodnie z
brzmieniem (...) § 2 k.c. według którego jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności
przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., właściciel nieruchomości
(użytkownik wieczysty) może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu,
wniosek co do zasady jest więc uzasadniony.
Wbrew stanowisku zarówno wnioskodawcy, jak i uczestnika wartość prawa służebności wyliczona została prawidłowo.
Biegły słusznie uwzględnił okoliczność obniżenia wartości nieruchomości jedynie w pasie oddziaływania służebności.
W ocenie Sądu z posadowieniem i możliwością korzystania z urządzeń przesyłowych przez uprawnionego do
służebności wiąże się ograniczenie skutkujące obniżeniem wartości rzeczy w pasie służebności, co biegły uwzględnił
w opinii, posługując się wypracowanym w metodyce rzeczoznawców wzorem zawierającym ten składnik. Jest to
jedynie składowa umożliwiająca obliczenie wartości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu i nie stanowi
„podwójnego” obciążania uczestnika czy też obliczenia wartości odszkodowania, co biegły wyjaśnił dodatkowo w
uzupełniającej opinii (k. 290).
Sąd ustanowił opisane w punkcie I postanowienia służebności przesyłu, w kształcie określonym przy pomocy
biegłych z zakresu geodezji i szacowania nieruchomości, polegające na prawie utrzymywania posadowionej na
tych nieruchomościach sieci telekomunikacyjnej zgodnie z jej przeznaczeniem, całodobowego dostępu do niej,
konserwacji, napraw i wymiany, zgodnie z oznaczeniem przebiegu tej sieci sporządzonym przez biegłego na mapach
k. 310-313 akt, które stanowią integralną część postanowienia. Sąd zasądził jednocześnie na rzecz wnioskodawcy
jednorazowe wynagrodzenie za obciążenie jego prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, w wysokości
wyliczonego przez w/w biegłego wartości powstałego prawa, tj. 27.100 zł, oddalając dalej idący wniosek, biorąc za
podstawę art. 3054 k.c. w zw. z art. 292 k.c.
Określając wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu należy zauważyć, że brak jest ustawowych
wskazówek jak określić wysokość wynagrodzenia należnego właścicielowi nieruchomości obciążonej za ustanowienie
służebności przesyłu. W doktrynie można znaleźć poglądy, że wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności
przesyłu powinno być ustalone na podstawie cen rynkowych, a jako kryteria pomocnicze, należy wziąć pod
uwagę: zwiększenie wartości przedsiębiorstwa, którego składnikiem stała się służebność, ewentualne obniżenie
wartości nieruchomości obciążonej, straty poniesione przez właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości
obciążonej, np. w postaci utraty pożytków z zajętego pod urządzenia przesyłowe pasa gruntu. Wysokość tego
wynagrodzenia powinien ustalać każdorazowo biegły sądowy. Ponieważ posiadanie służebności gruntowej, obecnie
zdefiniowanej w art. 3051 k.c. jako służebność przesyłu, nie pozbawia w zupełności faktycznego władztwa właściciela
(użytkownika wieczystego) nad nieruchomością obciążoną, w orzecznictwie wyrażony został pogląd, że zawodzą w
tym przypadku kryteria ustalania wysokości wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości oparte wyłącznie na
układzie odpowiednich cen rynkowych właściwych dla najmu lub dzierżawy gruntu, które są adekwatne w sytuacjach,
kiedy wynajmujący lub wydzierżawiający zostają zupełnie pozbawieni fizycznego władztwa nad rzeczą. W ramach
obiektywnych kryteriów można natomiast zastosować odpowiednie ceny rynkowe za korzystanie z nieruchomości w
zakresie służebności, których wysokość powinna uwzględniać stopień ingerencji w treść prawa własności (wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 03 lutego 2010 r. II CSK 444/09 LEX nr 578038). Oznacza to, że wynagrodzenie powinno być
ustalane każdorazowo indywidualnie i dostosowane do okoliczności, w tym zakresu, charakteru i trwałości obciążenia,
jego uciążliwości, wpływu na ograniczenie korzystania z nieruchomości przez właściciela, zmniejszenia jej wartości.
Zasadnym jest odwołanie się w tym względzie do orzecznictwa i doktryny dotyczącej wynagrodzenia należnego
właścicielowi nieruchomości obciążonej za ustanowienie służebności drogi koniecznej przy uwzględnieniu różnicy w
zakresie ingerencji w treść prawa własności wynikającą z tego, że przy ustanowieniu drogi koniecznej uprawniony
pozostaje całkowicie pozbawiony władztwa nad nieruchomością, a przy ustanowieniu służebności przesyłu z reguły
doznaje w tym zakresie jedynie ograniczenia (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2012 r. II CSK
401/11, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2012 r. IV CSK 56/2). Zgodnie z powszechnie stosowaną
przez biegłych z zakresu szacowania nieruchomości metodą wartość służebności szacuje się jako iloczyn powierzchni
strefy ochronnej i wartości rynkowej jednostki powierzchni gruntu nieruchomości z uwzględnieniem dodatkowych
elementów mających wpływ na wartość wycenianego prawa. Opinia biegłego M. W. uwzględnia w/w kryteria. W
wyniku uwzględnienia w szczególności celu wyceny, rodzaju i położenia nieruchomości, stopnia wyposażenia w
urządzenia infrastruktury technicznej, jej stanu zagospodarowania oraz braku dostępnych danych o cenach prawa
użytkowania wieczystego nieruchomości podobnych, wycenę prawa użytkowania wieczystego nieruchomości biegły
wykonał zgodnie z § 29 ust 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny
nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (DU nr 207, poz. 2109 z późn. zm.), tj. jako iloczyn wartości
nieruchomości gruntowej niezabudowanej jako przedmiotu prawa własności i współczynnika korygującego (k. 392,
393). Biegły ustalił wartość prawa użytkowania wieczystego 1 m2 nieruchomości w postaci działek (...) na kwotę 68,67
zł za m2 a dla działki nr (...) jako 76,51 zł za m2.
Opierając się na opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji biegły przyjął, że długość linii wynosi 499,90 m.
Biegły W. przyjął strefę ochronną o szerokości 1 m precyzyjnie, logicznie i z uwzględnieniem przepisów prawa (k.
265) uzasadniając stanowisko w tym zakresie. Zarzuty uczestnika sprowadziły się do kwestionowania „obliczenia
przez biegłego odszkodowania z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości” oraz wysokości współczynnika
współkorzystania na poziomie 0, (...). Współczynnik ten jest elementem oceny eksperta uwzględniającej zakres
ingerencji posiadacza służebności w prawa właściciela, długotrwałość posiadania służebności i inne elementy
wpływające na jej wartość, a także to czy z obszaru objętego służebnością jest możliwe faktyczne korzystanie tylko
przez posiadacza służebności, czy także przez właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości obciążonej oraz
jaka jest faktyczna gospodarcza użyteczność tego obszaru dla użytkownika wieczystego. Wartość tego współczynnika
może wynosić od 0 do 1, co oznacza, że wartość służebności nie może przekroczyć wartości rynkowej części
gruntu stanowiącego obszar ograniczonego użytkowania. Ustalona przez biegłego wartość współczynnika k na
poziomie 0, (...) mieści się w wyżej przewidzianym zakresie i uwzględnia analizę aktualnego sposobu korzystania z
nieruchomości, przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz stopnia
ingerencji uczestnika w prawo użytkowania wieczystego (w tym rodzaj urządzeń i częstotliwość prac konserwacyjno
– remontowych). Wszelkie zastrzeżenia uczestnika postępowania dotyczące ustalenia przez biegłego wysokości
współczynnika k są zdaniem Sądu bezzasadne w świetle uzupełniającej pisemnej opinii biegłego W. (k. 290). W
ocenie Sądu biegły w sposób bardzo precyzyjny i wyczerpujący uzasadnił zarówno przyjęcie metody i sposobu wyceny,
wartości współczynnika k oraz przeprowadzone czynności rachunkowe, wyprowadzając trafne i przekonujące wnioski.
Wskazać należy raz jeszcze, że biegły nie dokonywał obliczenia wartości odszkodowania, była to jedynie wartość
składowa konieczna do wyliczenia wartości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu. Sąd dokonał oceny
obu opinii weryfikując je pod kątem rzetelności, zupełności, jasności, zgodności z obowiązującym prawem i regułami,
weryfikując także argumentację biegłych i przyjętą przez nich metodologię. Tak przeprowadzona ocena pozwala na
decyzję co do prawidłowości sporządzenia opinii przez biegłych M. i W..
Szereg nieprawidłowości w opinii biegłego W. W. (2) dyskwalifikował ją i uzasadniał konieczność powołania w/
w biegłych. Biegły W. nieprawidłowo i sporządził opinię przyjmując za podstawę obliczeń działki nie wskazane w
zleceniu przeprowadzenia opinii, przedstawił niekompletną opinię, przyjął także wartość jednego m2 gruntu jako
wartość prawa własności a nie prawa użytkowania wieczystego, nie potrafił wyjaśnić metod przyjętych do sporządzenia
opinii, w toku przesłuchania użył m.in. sformułowań, że „prawo własności i użytkowania wieczystego nie różnią się od
siebie”, „nie bawmy się we współczynniki”, jego opinia miała charakter dowolnej i uznaniowej. Biegły W. nie uzasadnił
przyjęcia wartości współczynnika k na poziomie 0,20. Tak nieostre i dowolne sformułowania biegłego W. dyskredytują
jego opinię.
Niezasadnym był zatem wniosek o zwrócenie się do Organizacji Zawodowej (...) o dokonanie oceny prawidłowości
opinii rzeczoznawców majątkowych sporządzonych w niniejszej sprawie. Przede wszystkim Sąd dokonał oceny obu
opinii weryfikując je pod kątem rzetelności, zupełności, jasności, zgodności z obowiązującym prawem i regułami,
weryfikując także argumentację biegłych i przyjętą przez nich metodologię. Tak przeprowadzona ocena pozwala na
decyzję co do prawidłowości sporządzenia opinii przez biegłego W. i odmowę przyznania tego waloru opinii biegłego
W., co Sąd powyżej uzasadnił.
Mając na uwadze sprzeczne interesy stron i wynik postępowania (częściowe oddalenie wniosku w części, tj. jedynie co
do wysokości należnego wynagrodzenia, które podlegało ustaleniu w drodze opinii biegłego rzeczoznawcy), Sąd uznał,
że koszty postępowania winny ponieść strony po połowie, stąd rozstrzygnięcia jak w punkcie IV i V postanowienia.
Zgodnie bowiem z art. 520 § 2 k.p.c. jeżeli jednak uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku
postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go
na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników.
Wysokość wynagrodzenia pełnomocników wynika z § 7 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…), DU Nr 163 poz 1349 ze zm. Sąd nakazał więc
uczestnikowi i wnioskodawcy uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 1.212,63 zł tytułem poniesionych tymczasowo
przez Skarb Państwa wydatków na opinię biegłego, by zrównoważyć wydatki stron.