Polska może się stać zielonym tygrysem Europy W NUMERZE:

Realistyczne rozwiązania kwestii niebezpiecznych zmian klimatycznych i zanieczyszczenia środowiska
4. grudnia 2008
Gazeta partii Zieloni 2004 - wydanie specjalne z okazji Konferencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu Poznań 2008
Polska może się stać zielonym tygrysem Europy
z Dariuszem Szwedem,
przewodniczącym partii Zieloni 2004
o politycznym liderstwie,
współodpowiedzialności i globalnej
solidarności rozmawia Beata Maciejewska
Beata Maciejewska: Unia Europejska zmienia swoje oblicze – staje się
globalnym liderem w podejmowaniu
inicjatyw na rzecz ochrony klimatu
i środowiska. Jak ocenia Pan na tle
Unii politykę klimatyczno-energetyczną Polski?
Dariusz Szwed: Polityka rządu ogranicza
się do blokowania pakietu energetycznoklimatycznego UE i targowania się o kwoty emisji przyznane
Polsce. Rząd nie realizuje żadnej długofalowej strategii ograniczenia emisji i związanej z tym modernizacji gospodarki.
B. M.: W dniu rozpoczęcia Szczytu
Klimatycznego premier Tusk powiedział, że najbardziej interesują go
możliwości wytwarzania energii bez
skazywania węgla na śmierć. Można z tego wysnuć wniosek, że modernizacja polskiej gospodarki nie
jest możliwa, a ekologia jest dość
kłopotliwa.
D. S.: Alternatywa: albo rozwój, albo
ekologia, jest z gruntu fałszywa. To
dzięki wysokim standardom w ochronie środowiska gospodarka może się
rozwijać znacznie lepiej. Przykładem
może być program docieplenia budynków zrealizowany w 2001 roku w Niemczech, który przyczynił
się do utrzymania i stworzenia 140 tys. miejsc pracy. Z kolei z
najnowszego raportu Worldwatch Institute wynika, że inwestycje
W NUMERZE:
J Klimatyczny styl życia: jak to się
robi?
J Zieloni politycy i polityczki na
COP
J Zieloni w regionach
ciąg dalszy na stronie 3
Potrzebujemy międzynarodowej
dyplomacji energetycznej
Barack Obama
zapowiada zielone
odrodzenie
gospodarcze USA
Prezydent-elekt Stanów Zjednoczonych
Barack Obama zapowiada zwrot w amerykańskiej gospodarce. Jednym z priorytetów
jest zielone odrodzenie gospodarcze (green recovery). Gruntowne przemeblowanie
dotyczyć będzie polityki energetycznej,
ekologicznej i transportowej. Przypomnijmy, że Stany Zjednoczone były dotąd „czarną owcą” walki z globalnym ociepleniem:
jako emitent 1/5 zanieczyszczeń nie tylko
nie podpisały protokołu z Kioto, ale także
nie angażowały się w globalne działania
na rzecz zapobiegania zmianom klimatu.
ciąg dalszy na stronie 2
Z Karoliną Jankowską, członkinią Rady Krajowej Zielonych 2004,
tłumaczką książki Saschy MüllerKraennera Bezpieczeństwo energetyczne. Nowy pomiar świata
rozmawia Beata Maciejewska.
Beata Maciejewska: Książka Bezpieczeństwo energetyczne. Nowy
pomiar świata autorstwa Saschy
Müller-Kraennera, która właśnie
ukazuje się w Pani tłumaczeniu,
to pierwsza w Polsce publikacja
na temat problemów globalnej
polityki energetycznej. Jakie jest
jej najważniejsze przesłanie?
Karolina Jankowska: Sascha
Müller-Kraenner w sposób interesujący i jasny pokazuje czytelniko-
wi złożoność problemów globalnej
polityki energetycznej. Wyjaśnia,
jak budować zrównoważoną przyszłość energetyczną. Autor opisuje
zależności między środowiskiem
a eksploatacją surowców naturalnych przez człowieka, przedstawia
rolę organizacji międzynarodowych
i społeczeństwa obywatelskiego w
stanowieniu polityki energetycznej.
W mojej opinii jego wielkim osiągnięciem jest zobrazowanie związku
między zaopatrzeniem energetycznym a polityką, zwłaszcza polityką
zagraniczną w obszarze energii i klimatu. Z tego względu książka ta jest
bardzo ważną lekturą dla każdego,
ciąg dalszy na stronie 2
COP INFORMATOR
Zmiany klimatu są jednym z najważniejszych problemów, z jakimi ludzkość musi się obecnie zmierzyć. Skutki globalnego ocieplenia niosą ze sobą
zagrożenie dla ludzkości, przyrody i gospodarki
światowej. Aby je ograniczyć, musimy zahamować
wzrost temperatury poniżej krytycznej granicy 2°C.
Konieczna jest redukcja emisji gazów cieplarnianych
do atmosfery. Problematyka zmian klimatu stała się
jednym z najważniejszych tematów międzynarodowej debaty. Kolejną jej odsłoną jest COP14 - Konferencja Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian
Klimatycznych odbywająca się w Poznaniu w dniach
1-12 grudnia 2008 roku. W dwutygodniowych obradach bierze udział około 8 tys. uczestników - ponad
190 delegacji rządowych oraz obserwatorzy – instytucje międzynarodowe, ekologiczne, biznesowe,
badawcze, organizacje pozarządowe i media. Od
powodzenia rozmów na COP14 zależy dalszy los
walki z ociepleniem klimatu.
Historia
W 1992 roku podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro 154 państwa podpisały Ramową Konwencję
Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu
(UNFCCC). Na jej podstawie ustalono cele i zasady
współpracy państw na rzecz zapobiegania zmianom
klimatu, a także ograniczenia ich negatywnych skutków - m.in. poprzez redukcję gazów cieplarnianych.
Konwencja weszła w życie w 1994 roku.
Najwyższy organem Konwencji jest Konferencja
Stron Konwencji (COP), której sesje odbywają się
raz w roku i mają na celu ustanowienie reguł wdrażania UNFCCC. W negocjacjach i obradach Konferencji udział biorą delegacje rządowe krajów, które
ratyfikowały Konwencję, oraz obserwatorzy.
W 1997 roku w ramach COP3 przyjęto obowiązujący
od 2005 roku Protokół z Kioto, który wyznacza cele
dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych
dla krajów uprzemysłowionych, ustala mechanizmy
sterujące rynkiem emisji oraz określa źródła finansowania działań adaptacyjnych. Protokół podpisało
175 państw, w tym większość krajów uprzemysłowionych oraz kraje rozwijające się, takie jak Brazylia,
Chiny i Indie. Protokołu nie ratyfikowały USA. Podczas ostatniej Konferencji (COP13) na Bali w 2007
roku za najbardziej miarodajne źródło informacji o
zmianach klimatycznych i ich zapobieganiu uznano
pochodzący z tego samego roku czwarty raport podsumowujący zmiany klimatu, opublikowany przez
Międzyrządowy Zespół do spraw Zmian Klimatu
(IPCC). Na podstawie raportu ustalono potrzeby
redukcyjne dla gazów cieplarnianych i kierunki dalszych negocjacji podczas COP14.
COP14 w Poznaniu
XIV Konferencja Stron Ramowej Konwencji Narodów
Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC)
wraz z IV Sesją Spotkania Stron Protokołu z Kioto ma
niezwykłe znaczenie. Po roku 2012 wygasają bowiem
postanowienia pierwszej fazy Protokołu - jest to zatem ostatni moment, aby nowe uzgodnienia zdążyły
przejść proces ratyfikacji.
Barack Obama zapowiada zielone
odrodzenie gospodarcze USA
„
„
„
Decyzje, które zapadną podczas COP14, powinny
wyznaczyć reguły ostatecznego porozumienia, które
musi zostać podpisane w Kopenhadze w roku 2009.
„
„
Zakres negocjacji na COP14:
„
„
1. Konferencja Stron Konwencji:
• przystosowanie do zmian klimatycznych –
działania adaptacyjne dotyczące reakcji na
skutki ocieplenia (huragany, susze, powodzie,
brak wody i żywności) oraz strategii ograniczania ryzyka;
„
• łagodzenie zmian klimatycznych – redukcja
emisji CO2, w tym program łagodzący skutki
wylesiania i degradacji lasów;
„
• transfer technologii – rozpoczęcie procesu
rozszerzania dostępu do czystych technologii
na kraje rozwijające się;
• finanse – wsparcie dla krajów rozwijających
się w wypełnianiu postanowień Konwencji,
ustanowienie nowych źródeł finansowania
działań adaptacyjnych i łagodzących zmiany
klimatyczne.
2. Spotkanie Stron Protokołu z Kioto
• przegląd Protokołu z Kioto, którego efektem powinny być uzgodnienia dalszych
zobowiązań;
• określenie ostatecznego kształtu dokumentu
na COP15;
• podjęcie nowych zobowiązań, takich jak uzupełnienie listy gazów cieplarnianych, włączenie
do bilansu emisji pochodzących z wylesiania i
zmian w użytkowaniu ziemi, uwzględnienie
emisji związanych z transportem lotniczym i
morskim;
• rozważenie włączenia do działań Mechanizmu
Czystego Rozwoju technologii wychwytywania
i składowania CO2 pod powierzchnią ziemi
(CCS).
Organizatorem konferencji w Poznaniu jest Sekretariat Konwencji Narodów Zjednoczonych ds. Zmian
Klimatu, gospodarzem - Rząd RP, a koordynatorem
przygotowań - Ministerstwo Środowiska RP.
Opracowanie: Piotr Wielgus
Źródło: Publikacja WWF Polska „COP 14 w pigułce”;
www.cop14.gov.pl; www.koalicjaklimatyczna.org
„
Wybrane zielone plany
Baracka Obamy:
„ program handlu emisjami
w całej gospodarce w celu
ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 80% do 2050 r.;
„ wprowadzenie we wszystkich
stanach
obowiązku
oszczędzania energii;
reforma przepisów podatkowych w taki sposób, by sprzyjały
rozwojowi transportu zbiorowego i zachęcały do wspólnego
użytkowania samochodu (tzw. car-sharing);
stworzenie programu kształcenia w zakresie oszczędności
energii i aktywizacji zawodowej dla młodzieży pozbawionej
równych szans na rynku pracy oraz zielone miejsca pracy w
ochronie środowiska;
pomoc w stworzeniu pięciu milionów nowych miejsc pracy
poprzez strategiczne inwestycje na poziomie 150 miliardów
dolarów przez następne 10 lat dla zachęcenia prywatnych inwestycji w budowanie przyszłości opartej na czystej energii;
inwestycje w komunikację pieszą i rowerową;
wprowadzenie ulgi podatkowej dla kupujących samochody o
napędzie hybrydowym;
wycofanie tradycyjnych żarówek do 2014 roku;
zapewnienie udziału odnawialnych źródeł energii w bilansie
energetycznym na poziomie 10% w 2012 roku i 25% w 2025;
doprowadzenie do zeroemisyjności budynków federalnych
do 2025 roku, a wszelkich innych do 2030 roku;
zwiększenie dofinansowania energooszczędnego budownictwa obiektów publicznych, np. szkół, bibliotek, posterunków
policji itd.;
wypracowanie zachęt dla właścicieli lasów, rolników i ranczerów, którzy podejmują działania sprzyjające przechwytywaniu C02 z atmosfery poprzez sadzenie drzew, przywracanie
terenów zielonych.
Opracowanie: Wojciech Wilk
Klimatyczny styl życia:
jak to się robi?
Zieloni w całej Europie promują zmianę stylu życia,
od której zależy nasza wspólna przyszłość. Wiemy,
że nasze codzienne wybory i proste czynności mają
ogromne znaczenie. Dlatego:
„ oszczędzamy energię: wymieniamy żarówki na energooszczędne, wyłączamy urządzenia z trybu stand-by;
„ często jeździmy na rowerze, chodzimy na piechotę albo korzystamy z komunikacji zbiorowej;
„ oszczędzamy wodę – u nas krany nie kapią;
„ ograniczamy ilość śmieci, np. nie używamy jednorazowych opakowań czy plastikowych toreb;
„ segregujemy surowce wtórne;
„ ograniczamy konsumpcję mięsa z myślą o własnym zdrowiu i życiu zwierząt – spotkasz nas
często w barach wegetariańskich;
„ często wybieramy żywność ekologiczną, lokalną
i sezonową – zdrowszą dla nas i przyjazną dla
środowiska;
„ nie kupujemy niepotrzebnych gadżetów, wybieramy produkty etyczne i przyjazne środowisku;
Więcej o zielonym stylu życia i zielonej miejskiej polityce na stronie: www.miasto.zieloni2004.pl
Potrzebujemy międzynarodowej dyplomacji energetycznej
ciąg dalszy ze str. 1
kto chce zrozumieć, jak pojedynczy kraj,
Unia Europejska oraz świat jako globalna
społeczność powinny odpowiedzieć na
wielkie wyzwania współczesności, jakimi
są zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego oraz zapobieganie zmianom
klimatycznym.
B. M.: Tytuł książki jednoznacznie
wskazuje, że bezpieczeństwo energetyczne staje się nowym narzędziem
pomiaru świata.
K. J.: Bezpieczeństwo energetyczne w
kontekście zmian klimatycznych staje się
jednym z najistotniejszych wymiarów globalizacji. Zdaniem autora jest ono nową
kategorią postrzegania i oceny sposobu
życia, produkcji i konsumpcji człowieka,
nowym wyznacznikiem działań i decyzji
politycznych oraz gospodarczych. Dziś,
gdy świat stoi w obliczu ogromnego kryzysu energetycznego, trzeba zastanowić się,
jak wspólnie gospodarować coraz mniejszą ilością nieodnawialnych zasobów
energetycznych planety, tak aby uniknąć
konfliktów i wojen; jak zapobiegać utracie ostatnich niezniszczonych obszarów
natury; i wreszcie - jak zorganizować międzynarodową politykę energetyczną, która
nie tylko zapewni zaopatrzenie w stosunkowo niedrogą energię, lecz jednocześnie
pozwoli chronić klimat i środowisko.
B. M.: Jaki kierunek energetycznej przyszłości proponuje Müller-Kraenner?
K. J.: Politykę energetyczno-klimatyczną, która koncentruje się na podnoszeniu efektywności energetycznej oraz
wykorzystaniu potencjału odnawialnych
źródeł energii. Odejście od surowców
nieodnawialnych, takich
jak ropa i uran, zależy
zarówno od reorganizacji
poszczególnych przedsiębiorstw energetycznych,
jak i od decyzji poszczególnych państw w sprawie
własnego bilansu energetycznego. Niezbędna
jest przy tym współpraca
międzynarodowa, którą
autor określa mianem międzynarodowej
dyplomacji energetycznej.
B. M.: W propozycji Müller-Kraennera niezwykle ważną rolę odgrywa też
sprawiedliwość energetyczna. Dlaczego jest ona tak istotna?
K. J.: Sprawiedliwość energetyczna jest
rozszerzeniem sprawiedliwości społecznej jako podstawy funkcjonowania społeczeństwa demokratycznego. Obecnie
ogromna grupa ludzi jest nie tylko wykluczona z udziału w światowym wzroście
dobrobytu, ale także pozbawiona równego dostępu do zasobów, prawa do decydowania o ich wykorzystaniu oraz prawa
do czystego środowiska. To najbiedniejsi
tego świata są najbardziej poszkodowani tym, że na skutek ograniczonych
możliwości naturalnych oraz kryzysów
politycznych eksploatacja pozostałych
zasobów naturalnych jest coraz droższa
i trudniejsza. Najbiedniejsi nie będą mogli w przyszłości opłacić swoich rachunków za paliwo czy gaz, poniosą także
najwyższe koszty zmian klimatycznych.
Jednocześnie,
żeby
transportować ropę i gaz,
buduje się coraz to nowe
arterie biegnące przez
obszary górskie, lodowe
oraz leśne. Powstają przy
tym trujące odpady, które
zagrażają lokalnym gatunkom roślin i zwierząt,
a tym samym również
lokalnemu rolnictwu oraz
hodowli. To kolejne argumenty autora za
rozwojem sektora odnawialnych źródeł
energii, który mógłby umożliwić każdemu państwu zaspokajanie w większym
stopniu swoich potrzeb energetycznych
w oparciu o lokalne zasoby, a więc większą niezależność energetyczną.
B. M.: Dziękuję za rozmowę.
Sascha Müller-Kraenner: Bezpieczeństwo energetyczne. Nowy pomiar świata. Wyd. Fundacja „Z naszej strony” Ewy
Koś i Barbary Sikory, Szczecin 2008
Dyskusja promująca książkę z udziałem autora oraz polskich i niemieckich
polityków odbędzie się 10. grudnia
o 18:00 w sali 340 Wyższej Szkoły Nauk
Humanistycznych i Dziennikarstwa
w Poznaniu, ul. Gen. Kutrzeby 10.
Polska może się stać zielonym tygrysem Europy
ciąg dalszy ze str. 1
emisji zanieczyszczeń. Zmienić politykę
w termorenowację budynków mogą przy- transportową, by opierała się w więknieść 2 - 3,5 miliona nowych miejsc pracy szym stopniu o kolej i miejską komunikaw Europie i Stanach Zjednoczonych do cję zbiorową. Zainwestować w nowe linie
2030 roku. Barack Obama już o tym mówi przesyłowe, bo przez obecną, przestaw przededniu objęcia prezydentury – i to rzałą sieć tracimy w niektórych regionach
jest tak potrzebne polityczne liderstwo, kraju nawet do 13 proc. energii elektryczktórego brakuje
nej. Niezwykle ważne
Zmiany klimatyczne
w naszym kraju.
jest też wprowadzenie
Polska będąc w nie znają granic i nie da
udogodnień dla rozwoju
Unii Europejskiej się ich powstrzymać
sektora energii odnawialotrzyma z budże- otwierając parasol nad
nych, bo wciąż napotyka
tu UE około 85
on na przeszkody przy
własnym ogródkiem.
miliardów Euro,
podłączaniu do sieci
które mogą zo- Potrzebne jest globalne,
zmonopolizowanej przez
stać
wykorzy- perspektywiczne myślenie duże węglowe przedsięstane na zieloną i współodpowiedzialność. biorstwa energetyczne.
modernizację
Inwestycje w energooszkraju. Nie ma zresztą sensownej alter- czędność i zwiększenie konkurencji na
nanty dla działań proekologicznych, bo rynku energetycznym (np. dzięki rozbuzaniechania w dziedzinie ochrony klima- dowywaniu potencjału lokalnych źródeł
tu mogą nas słono kosztować. Wskazuje odnawialnych) dodatkowo przyczynią się
na to w swoim raporcie Nicholas Stern, do obniżenia rachunków konsumentów.
były główny ekonomista Banku Światowego, który zaleca, by już dziś inwesto- B. M.: Czy te inwestycje nie są dla Polwać rocznie 1-2 proc. światowego PKB w ski za drogie?
walkę ze zmianami klimatu po to, by nie D. S.: To są inwestycje, które się opłacapłacić za zaniechania, co może nas za ją, bo dzięki nim moglibyśmy mieć pań20 lub 30 lat kosztować 5-20 proc. PKB. stwo oszczędne i efektywne, a nie tanie.
Walka ze zmianami klimatycznymi jest
więc słuszna także – choć oczywiście nie
tylko – ze względu na czysty rachunek
ekonomiczny.
B. M.: Czy może Pan podać konkretne
przykłady kumulacji kosztów wynikłych z zaniechania przeciwdziałania
zmianom klimatu?
D. S.: Zmiany klimatyczne oznaczają, że
coraz trudniej nam będzie przewidzieć,
co zdarzy się jutro czy pojutrze. Nagłe
zmiany temperatury, intensywne opady
powodujące powodzie, niszczący grad,
huragany, plagi suszy – to są konkretne
przykłady skutków zmian klimatycznych.
Silny przymrozek w środku maja może
„wykosić” wszystkie kwitnące drzewa, kilkudziesięciostopniowe wahania temperatury w krótkim okresie czasu – a mamy
z tym coraz częściej do czynienia – to
ogromne koszty leczenia ludzi i naprawy
np. dróg, domów, kolei itd. Żadne społeczeństwo i żadna gospodarka na dłuższą
metę tego nie wytrzymają. Ziemia poradzi
sobie bez nas, my bez niej - nie.
B. M.: I co Pan proponuje?
D. S.: Ponad rok temu zaproponowałem
premierowi Tuskowi dziesięć konkretnych rozwiązań prowadzących do tego,
by nasz kraj rozwijał się zgodnie z konstytucyjną zasadą zrównoważonego rozwoju, który pozwala na ochronę środowiska
i klimatu, spójny rozwój społeczeństwa i
trwały rozwój gospodarki. To dawałoby
szansę, by Polska stała się zielonym
tygrysem Europy. Ta szansa nie została
dotąd wykorzystana. Zbyt często nadal
bardziej opłaca się w Polsce niszczyć
środowisko, niż je chronić.
B. M.: Proszę wskazać na konkretne
działania, które zalecałby Pan polskiemu rządowi.
D. S.: Jest wiele do zrobienia, np. w budownictwie, transporcie, energetyce. Jeśli pyta Pani o przykłady, to należałoby
zmienić normy budowlane tak, by doprowadzić do lepszej termoizolacji budynków, a co za tym idzie – do zmniejszenia
klimatyczne nie znają granic i nie da
się ich powstrzymać otwierając parasol
nad własnym ogródkiem. Potrzebne
jest globalne, perspektywiczne myślenie
i współodpowiedzialność.
B. M.: Termin globalnej odpowiedzialności zawsze pojawia się w kontekście
dyskusji o zmianach klimatycznych.
D. S.: Odpowiedzialność wymaga sprawiedliwości, a w zasadzie jej trzech
aspektów. Pierwszy z nich to solidarność
wewnątrzpokoleniowa, czyli solidarność
z ludźmi, którzy żyją np. na południowej
półkuli Ziemi i już dziś toczą wojny o dostęp do wody, o zasoby naturalne, nie
mają dostępu do energii. Jednocześnie
w innych krajach globalnej Północy prowadzi się rabunkową politykę. Przykładowo, gdybyśmy wszyscy dziś zaczęli funkcjonować i konsumować tak, jak robią to
Amerykanie, potrzebowalibyśmy 9 planet – tak wysokie jest tam tempo zużycia
zasobów i energii na mieszkańca.
Kolejna perspektywa to solidarność
międzypokoleniowa, czyli konieczność
zapewnienia wysokiej jakości życia przyszłym pokoleniom. My już dziś okradamy
je z możliwości rozwoju, konsumując
więcej, niż Ziemia jest w stanie wyprodukować. To nasze dzieci i wnuki będą płacić, i to słono, nasze „klimatyczne długi”.
I w końcu trzecia perspektywa: to sprawiedliwość międzygatunkowa: musimy
zostawić przyrodzie należne jej miejsce,
żeby mogła „produkować” dla nas czyste
powietrze, różnorodność biologiczną,
czystą wodę, żywność.
Z tych wszystkich powodów potrzebna
jest już dziś „zielona globalizacja” - światowe starania o powstrzymanie rabunkowej eksploatacji Ziemi.
B. M.: To wszystko bardzo pięknie i
dumnie brzmi. Ale co ma z tym wspólnego, że tak powiem, „przeciętny
Kowalski?” Jak wytłumaczyć obywaB. M.: Tanie nie znaczy oszczędne?
D. S.: Oczywiście, że nie. Szybki i tani telom i obywatelkom Polski, że np.
rozwój, nie uwzględniający np. kosztów wymiana żarówek na droższe, enerzewnętrznych jest po prostu szkodliwy. gooszczędne jest w ich interesie? Że
Greenpeace przestawił kilka dni temu zmiany klimatyczne, które brzmią jak
raport nt. światowych kosztów zewnętrz- domena jakichś odległych ekspertów,
nych emisji dwutlenku węgla ze spalania mogą ich dotknąć – dosłownie?
węgla, które wynoszą co roku około 360 D. S.: Polska polityka od lat charakteryzumiliardów euro. Jakie to koszty? Leczenie je się tym, że jest doraźna i w ten sposób
chorób dróg oddechowych, oczyszcza- jest przekazywana społeczeństwu. Liczy
nie skażonych rzek, straty w rolnictwie się szybki zysk, wyszarpnięcie kasy z
i leśnictwie wyniUnii – oby jak najwiękające z opadów Zielona polityka nigdy
cej i jak najszybciej.
zanieczyszczeń nie ograniczała się do
Nieważne po co, ważitd. – lista jest bar- „tu i teraz”. I to jest nasz,
ne żeby było. Tymczadzo długa. I jeśliby Zielonych, najważniejszy
sem zielona polityka
się te koszty do gonigdy nie ograniczała
spodarki wliczyło, przekaz: że nie możemy
się do „tu i teraz”. I to
to okazałoby się, myśleć tylko o sobie.
jest nasz, Zielonych,
że gospodarka le- Co się z tego ma?
najważniejszy przekaz:
dwo „zipie” - tego Bardzo wiele.
że nie możemy mytypu niezrównowaśleć tylko o sobie. Co
żony „rozwój” jest Świadomość, że swoim
się z tego ma? Bardzo
kompletną fikcją. działaniem kształtuje
wiele.
Świadomość,
To „rozwój”, a w się coś wartościowego,
że swoim działaniem
zasadzie
„zwój”, a nie po prostu produkuje kształtuje się coś warktórego prawdziwe
tościowego, a nie po
koszty ponosimy śmietnik.
prostu produkuje śmietczęściowo my, ale w coraz większym nik. Zielony zysk to jest zysk długofalowy.
stopniu nasze dzieci. Dlatego polski rząd I coraz więcej ludzi to rozumie. Wbrew
musi zaangażować się w działania na obecnej polityce polskiego rządu.
rzecz wspólnej polityki klimatycznej Unii
Europejskiej i globalnego porozumie- Dziękuję za rozmowę.
nia na rzecz ochrony klimatu. Zmiany
ZIELONI politycy
i polityczki na COP14
Michael Cramer
Polityk niemieckiej partii Zielonych, w której pełni funkcję rzecznika ds. polityki komunikacyjnej.
Od 2004 poseł Parlamentu Europejskiego Grupy Zielonych – Wolny Sojusz Europejski. Działa w Komisji Transportu i Turystyki (TRAN)
oraz komisji Tymczasowej ds. Zmian Klimatycznych
(CLIM), która przygotowuje ekspertyzy dla PE pomocne w przeciwdziałaniu zmianom klimatu. Nie posiada
samochodu - korzysta z roweru, autobusów, pociągów i taksówek.
Radosław Gawlik
Członek Rady Krajowej Zielonych
2004. Koordynator kampanii „Zieloni nie leją wody”. Były Wiceminister
Ochrony Środowiska. Poseł trzech
kadencji, współtworzył ważne dla
ekologii akty prawne, w tym zapis o zrównoważonym
rozwoju w Konstytucji RP. Aktywnie działa na rzecz
ochrony Bałtyku prowadząc kampanię „Odkręcając kran,
łączysz się z Bałtykiem”.
Rebecca Harms
Polityczka niemieckiej partii Zielonych, posłanka do Parlamentu Europejskiego. Wiceprzewodnicząca
Grupy Zielonych w PE, rzeczniczka niemieckich Zielonych parlamentarzystów. Od początku działalności występuje przeciwko energetyce
jadrowej. Wspiera rozwój odnawialnych źródeł energii,
działania antyatomowe i inicjatywy, które sprzyjają poprawie efektywności energetycznej. Członkini Komisji
Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (ITRE) Parlamentu Europejskiego i wiceprzewodnicząca Komisji
Tymczasowej ds. Zmian Klimatycznych (CLIM).
Satu Hassi
Polityczka fińskiej partii Zielonych,
posłanka do Parlamentu Europejskiego. Wiceprzewodnicząca
Komitetu Ochrony Środowiska
przy PE. Członkini Komisji Tymczasowej ds. Zmian Klimatycznych (CLIM) oraz Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (ITRE)
przy PE. W latach 1999-2002 była fińską Minister
Środowiska i Współpracy na Rzecz Rozwoju; ustąpiła
ze stanowiska po decyzji o budowie piątej w Finlandii
elektrowni atomowej. Uczestniczyła w negocjacjach
klimatycznych ONZ na Bali w 2007 roku.
Ewa Koś
Członkini Rady Krajowej Zielonych 2004 i współprzewodnicząca koła szczecińskiego. Koordynatorka kampanii „Zielony
Biznes”, poświęconej ekologicznej przedsiębiorczości, w tym szczególnie turystyce. Prowadzi wspólnie
z Barbarą Sikorą fundację „Z naszej strony”, która
wydała ostatnio polską edycję książki S. Müller-Kraennera Bezpieczeństwo energetyczne. Nowy pomiar
świata. Zaangażowana w działania na rzecz walki z
biedą na kontynencie afrykańskim.
Dariusz Szwed
Ekonomista i ekolog. Jeden z
dwojga przewodniczących partii
Zieloni 2004. Prowadzi kampanie
„Zielona gospodarka” i „Zielona
energia”. Autor koncepcji Polska
zielonym tygrysem Europy, którą zaprezentował
premierowi Donaldowi Tuskowi. Delegat Europejskiej Partii Zielonych. Współautor publikacji Zielone
Miasto Nowej Generacji wydanej przez Europejską
Partię Zielonych. Uczestnik międzynarodowych
programów i konferencji oraz prac parlamentarnych
komisji i podkomisji dot. zrównoważonego rozwoju.
Konsultant w zakresie zrównoważonego rozwoju i sektora pozarządowego m.in.: Banku Światowego, Greenpeace International, Światowej Unii Ochrony Przyrody
IUCN, WWF.
ZIELONI politycy
i polityczki na COP14
ciąg dalszy ze str. 3
Ludwik Tomiałojć
Członek Rady Krajowej Zielonych
2004, współprowadzi kampanie
„Jedz lepiej”, „Przyroda”, „Zielona
Energia”. Przewodniczący Komitetu
Ochrony Przyrody PAN, przewodniczący Polskiego Komitetu Światowej Unii Ochrony
Przyrody IUCN. Autor i współautor 210 publikacji, w tym
14 książek (m.in. Ptaki Polski, Ochrona przyrody i środowiska w dolinach nizinnych rzek Polski, Birds in Europe,
Awifauna Polski). Profesor zwyczajny na Uniwersytecie
Wrocławskim (ochrona przyrody i zrównoważony rozwój
gospodarczy – ekorozwój). Członek Rady Ekologicznej
przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie. Na uczelniach w
całej Polsce prezentuje i omawia film „Niewygodna prawda” Ala Gore’a o zmianach klimatu.
Claude Turmes
Polityk luksemburskiej partii Zielonych, poseł do Parlamentu Europejskiego Grupy Zielonych - Wolny Sojusz Europejski. W obecnej kadencji
(2004 - 2009) wiceprzewodniczący
Grupy, w której odpowiada za politykę energetyczną UE.
Jest architektem powstania unijnej dyrektywy sprzyjającej wykorzystaniu energii ze źródeł odnawialnych i jednym z najważniejszych polityków, odpowiedzialnych za
przyjęcie przez Unię Europejską pozycji lidera w zakresie
ochrony klimatu. Członek parlamentarnej Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (ITRE).
Zieloni w regionach................................................
Zieloni na Pomorzu
przeciwko bezmyślnym
planom budowy elektrowni
atomowej
Marszałek województwa pomorskiego, Jana Kozłowski, planując powstanie na Pomorzu
elektrowni atomowej, zwrócił się
do premiera Tuska z prośbą o
zgodę na tego typu inwestycję.
Na ogólnikowy i pełen nieścisłości list marszałka do premiera zareagowali pomorscy Zieloni.
Beata Maciejewska z koła gdańskiego i Rady
Krajowej Zielonych 2004 zadała marszałkowi
kilkanaście szczegółowych pytań dotyczących
planowanej inwestycji, m.in. o to, kto zapłaci
za budowę elektrowni, skąd będzie pochodziło
paliwo jądrowe, jakie są propozycje składowania odpadów jądrowych. Maciejewską interesował także termin powstania elektrowni. – „To
pytanie jest istotne w perspektywie Pańskiego
Opracowanie: Wojciech Wilk
Partia Zieloni 2004
współpracuje z Grupą Zielonych w Parlamencie Europejskim i należy do Europejskiej Partii Zielonych zrzeszającej ponad 30 partii z całej Europy.
Zieloni 2004 prowadzą szereg kampanii, m.in. na rzecz
ochrony globalnego klimatu, zielonej gospodarki, odnawialnej energii, zrównoważonego transportu, ekologicznej żywości, rozwoju społeczeństwa obywatelskiego
oraz promocji równego statusu kobiet i mężczyzn.
Więcej: www.kampanie.zieloni2004.pl
Możesz wesprzeć działalność Zielonych wpłacając
darowiznę na konto:
Zieloni 2004
ul. Piękna 64 a lok.11; 00-672 Warszawa
nr konta: 82 1020 1097 0000 7502 0099 8922
Wiadomości Klimatyczne
Wydawca: Partia Polityczna Zieloni 2004
www.zieloni2004.pl, Warszawa 2008
Redaktor prowadząca: Beata Maciejewska
Projekt graficzny, skład i łamanie: Beata Nowak, Wojciech
Kłosowski
Artykuły:
A
Artyku
Arty
tyyku
ku
kuły:
łyy:: zespół
ły
ppół
ó
ół
Redakcja
Red
Red
dakcja
k ja i korekta:
kkore
oreekta:
ktta
kkta
t : Ag
Agn
A
Agnieszka
ggnnieszka
i k Grzybek
G bk
Zdjęcia:
Zdj i str.
strt 1 – http://www.fl
htt
http://w
http://ww
//www.fl
ww
www
w
ww.flflfliickr.com/photos/barackobamaiick
ic
ckkr.
krr.com/photos/barackobama
com/photos/barackobama
com/photos/barackobama/ h t /b k b
dt
dotcom
/1335699503/
/1
/1335699
335699503/
6 503/ (Barack
(B k Obama);
Ob
Obama
O
Obam
am
ma);
a);) str.
strt 2.
2 – http://www.
http://www
htt //
fliickr.com/photos/barackobamado
flflickr
ickr.com/photos/barackobamadotcom/3063052986/
k com/photos/bar
//ph t s//ba ackobamadot
k b addootc
tc
t om/3063052986/
/3063052986/
/306305
986/ (Barack
(B
(
k
Ob )); str
Obama);
str.
t 3 – http://common
http://commons.wikimedia.org/wiki/Imagehttp //
oonns.wikime
s wikimed
iki edia.org/wi
i org/wiki/Ima
ia
g/ iki/I
iki/
ki/Imageki/Ima
IIma
maagge
gee
:Gleisdorf
:Gleisdorf.Solarbaum.jpg;
Gl i d f S
Solarbaum
l b
jjpg; str.
strt 4.
4 - http://www.fl
htt
http:/
t pp:
p:/:////www.fl
/www
w.fl
.flflflic
fliic
iickr.com/photos/
ickr
ckr
kkr.r ccom
m/ph
m
/pphhoto
/ph
tos/
tos
to
onnufry/2965410770/
onnufry/2965410770
f y/2965410770/
0/ (wiatrak);
(w
wia
iiatra
traak));); pozostałe
po
ppozos
ozo
zo tałe
zos
t łe ffotografi
foooto
to
t ggra
grrafifie
grafi
fie:
ee: materiały
mat
ate
ateria
ate
te iały
teria
ły
własne
własne.
ł nee.
Ten utwór
Ten
Te
utwó
wór
ó je
jest
jest dostępny
dos
dos
ostęp
tęp
tę
ę nyy na
na licencji
lilic
lic
icenc
cen
enccjiji Creative
enc
Cre
C
reatiivvee Commons
C mmo
Com
Common
mon
o s „Uznanie
„U
Uzn
znanie
zn
aani
an
nie
autorstwa
aut
torrstwa
tw
waa – użycie
użżżyycie
uży
i niekomercyjne
ni
niieko
ekomer
kom
meeercyj
mer
cyyj
yyjne
j e – bez
bezz utworów
uttworów
utw
ut
tw
woró
oróów zależnych
zależnych
l ż y h 22.5.Polska”.
2.5.Polska
5 Polska”
P l k ”.
Treści
rozpowszechniać
T
Tre
eścii zawarte
zaawa
war
w
a te
te w gazecie
ggaze
azze
aze
azec
zecie
ciiee wolno
l kopiować
k pi ć i rozpo
roz
zppo
powszechniać
h i ć w celach
l h
niekomercyjnych
nie
iekome
kom
kom
meercy
erc
rccyj
yjn
yjnych
j yychh pod
p d warunkiem
ki podania
ppoddan
anniia ich
i h źród
ź ódł
źródła
dła
ddł
łaa i autorstwa
autorstwa.
t t
Druk: Express
p
Media.
Media Sp.
Spp z o.o.
o.oo. Drukarnia
o.o
Drukaar
Drukar
arrnnia prasowa;
arn
p
BydByd
y
goszcz ; Nakład: 20 tysięcy
ggoszcz.;
y ęy
Kilkadziesiąt listów do burmistrzów i prezydentów
miast na Śląsku m.in. Katowic, Chorzowa, Bytomia,
Sosnowca, Gliwic, Tarnowskich Gór, Zawiercia i Myszkowa wysłali śląscy Zieloni z pytaniem o funkcjonowanie w tych
miejscowościach Miejskich Strategii Klimatycznych. – Problematyka
zmian klimatycznych nie dotyczy wyłącznie przedstawicieli rządów
lecz także polityki na lokalnym szczeblu – mówi Janusz Firla, inicjator listu, sekretarz katowickiego koła Zielonych. Przekonuje, że w
Unii Europejskiej na rzecz ograniczenia zmian klimatycznych działa
obecnie 1400 miast z 17 krajów, zrzeszonych w Sojuszu Klimatycznym, który promuje miejskie programy ograniczające zużycie energii
i emisję dwutlenku węgla. W 2007 roku za realizację tych programów Sojusz wyróżnił nagrodą Climate Star (Gwiazda Klimatyczna)
trzynaście miast, m.in. Essen, Sheffield i Gandawę. – Dążymy do
tego, by za kilka lat także polskie, a szczególnie śląskie miasta dołączyły do grona wyróżnionych Gwiazdą Klimatyczną – mówi Firla.
Przed śląskimi Zielonymi jeszcze długa droga. Dotychczas otrzymali
odpowiedzi z czterech miejscowości, z których każda przyznaje, że
strategii klimatycznej nie posiada. – Ale niektóre miasta, np. Gliwice,
są gotowe w przyszłości podjąć z nami współpracę nad ich opracowywaniem – mówi Firla.
Więcej: www.zieloni2004.pl/regiony.htm
... a warszawscy Zieloni opracowali stołeczną
politykę klimatyczną
Piotr Wielgus
Ekolog. Członek Zarządu Krajowego Zielonych 2004 i koła toruńsko-bydgoskiego. Współpracuje z
posłami i posłankami z Grupy Zielonych w Parlamencie Europejskim
w zakresie tworzenia w Europie sieci zrównoważonych
miast e-polis. Prezes Fundacji „Pracownia Zrównoważonego Rozwoju”. Organizator konferencji, szkoleń,
miejskich imprez ekologiczno-edukacyjnych i projektów
społecznych.
Zieloni na Ślasku żądają lokalnej
polityki klimatycznej…
stwierdzenia, iż możemy spotkać się z problemem braku energii, cytuję: «już w perspektywie
kilku najbliższych lat», a elektrownię atomową
buduje się minimum 10 lat” – czytamy w jej liście, którego fragmenty opublikowały trójmiejskie media.
Część pytań Zielonych dotyczyła działań, jakie podjął Urząd Marszałkowski, by ograniczyć
marnotrawienie energii w jednostkach mu podległych. Maciejewska dopytywała też marszałka o zdanie opinii publicznej na temat planowanej inwestycji: „Stwierdza Pan w swoim liście,
iż znacząca część opinii publicznej znajduje
uzasadnienie dla tego typu inwestycji. Proszę
o podanie wyników badań opinii publicznej lub
innych danych stwierdzających prawdziwość
Pańskiego twierdzenia”.
Na ostatnie z tych pytań, podobnie jak na wiele
innych, marszałek województwa pomorskiego nie potrafił odpowiedzieć. Jego argumentacja ograniczyła się do faktu, iż na razie jest
za wcześnie na pewne pytania, a konsultacje
społeczne zostaną rozpoczęte, gdy zapadnie
decyzja o budowie elektrowni.
Pomorscy Zieloni chcą zachęcić marszałka do
wzięcia udziału w szerokiej, uczciwej debacie
publicznej na temat przyszłości energetycznej
Pomorza, również z udziałem ekspertów. Mają
nadzieję, iż uda im się przekonać marszałka,
iż jego plany budowy elektrowni atomowej są
krótkowzroczne i nieefektywne. Postulują za to
większe wykorzystanie energii wiatrowej na Pomorzu i inwestycje w nowe technologie, których
opracowywaniem mogliby zająć się pomorscy
naukowcy z miejscowych uczelni i instytutów
badawczych.
Więcej: www.zieloni2004.pl/regiony.htm
Na początku grudnia 2008 roku koło
warszawskie Zielonych opracowało
„Stołeczną Politykę Klimatyczną”.
Jest to pierwsze w Polsce całościowe ujęciem polityki miejskiej od strony zmian klimatycznych i zrównoważonego rozwoju. Wielostronicowy,
detaliczny dokument wskazuje na konkretne rozwiązania w dziedzinie
stołecznego transportu, przestrzeni publicznej, energetyki i budownictwa, dostępu do internetu i kwestii odpadów. – Recykling zamiast spalarni śmieci, parki zamiast wieżowców, transport publiczny, a nie kilometrowe korki – taka Warszawa jest możliwa – podsumowuje strategię
Irena Kołodziej, przewodnicząca koła warszawskiego. – Ochrona klimatu i środowiska przyrodniczego, w jakim funkcjonujemy, służy nam
wszystkim, prowadząc na przykład do obniżenia rachunków za prąd i
do poprawy stanu powietrza, którym oddychamy. Stołeczni Zieloni już
od dłuższego czasu podejmują działania na rzecz Warszawy dla ludzi.
Teraz pora pokazać zieloną alternatywę dla obecnego, niezrównoważonego rozwoju Warszawy – mówi Kołodziej. Bartłomiej Kozek, przewodniczący koła warszawskiego Zielonych dodaje, iż przeciwdziałanie zmianom klimatycznym jest szansą na rozwój miasta. – Działanie
na rzecz klimatu pozwala skoordynować niepowiązane do tej pory
ze sobą miejskie przedsięwzięcia, podnieść jakość życia i stworzyć
nowe, zielone miejsca pracy.
Więcej o „Stołecznej Polityce Klimatycznej” i działalności
warszawskiego koła Partii Zieloni 2004 na stronie:
www.warszawa.zieloni2004.pl
oraz na blogu koła http://zielonawarszawa.blogspot.com