TRANSPORT Poprawa systemu transportu towarowego

TRANSPORT
Poprawa systemu transportu towarowego - "Marco Polo II"
Zmniejszenie natężenia ruchu i niekorzystnego oddziaływania transportu drogowego na
środowisko oraz rozwój transportu intermodalnego, to główne założenia propozycji
legislacyjnej w sprawie programu Marco Polo II. Program będzie promował rozwój
„morskich autostrad", które przejmą część transportu lądowego oraz zmniejszenie
natężenia drogowego transportu towarowego poprzez racjonalizację procesów
logistycznych i łańcucha dostaw. Program będzie wdrażany w latach 2007-2013.
W sprawozdaniu posła Reinharda RACKA (EPP-ED, AT) członkowie Komisji Transportu
Parlamentu Europejskiego zwracają uwagę na aspekt środowiskowy programu proponując
stosowanie najbardziej przyjaznych środowisku środków transportu, takich jak transport
wodny śródlądowy i kolejowy oraz zintegrowanych usług w systemie „od drzwi do drzwi”. W
przypadku równoważnych projektów, posłowie proponują ponadto priorytetowe rozwiązania
dla najbardziej wrażliwych regionów lub obszarów zurbanizowanych. Cześć poprawek
posłów ma na celu zwiększenie wsparcia dla regionów peryferyjnych UE.
Posłowie proponują, by kontrakty wynegocjowane pomiędzy Komisją i beneficjentem
zawierane były przy najdalej posuniętej minimalizacji obciążeń finansowych i
administracyjnych. Ułatwi to skorzystanie z pomocy małym i średnim przedsiębiorstwom.
Program stanowi kontynuację programu Marco Polo I, którego celem było przeniesienie
części drogowego transportu towarowego na krótkodystansowy transport morski, kolejowy
lub wodny śródlądowy. Nowy program uwzględnia szerszy zakres geograficzny i umożliwia
uczestnictwo w nim firmom „szerszej Europy” pod warunkiem, że kraje, nie będące
członkami Unii Europejskiej ani krajami kandydującymi, zawrą z Unią specjalne
porozumienie określające ich wkład do budżetu programu.
Wstępnie planowany budżet programu zamykał się kwotą 740 mln euro, jednak
uwzględniając ustalenia dotyczące wydatków budżetowych na kolejny okres finansowy,
kwota ta zostanie prawdopodobnie zmniejszona do 400 mln euro.
Reinhard RACK (EPP-ED, AT)
Sprawozdawca
A6-0408/2005
Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
ustanawiającego drugi program “Marco Polo” dla udzielania wspólnotowej pomocy finansowej w celu
poprawy działania systemu transportu towarowego pod względem środowiskowym ("Marco Polo II")
Procedura współdecydowania, 1 czytanie
Debata: 16.05.2006
BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCI
Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne dotyczące żywności
dzielą posłów
Co oznaczają stwierdzenia producentów żywności, że produkt jest niskotłuszczowy lub
bogaty w proteiny? Czy konsumenci mają prawo wiedzieć, jakie inne składniki zawiera
kupowany produkt oraz czy są one bezpieczne dla zdrowia? Tego dotyczy spór wokół
projektu rozporządzenia w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych
dotyczących żywności.
W poniedziałek, 8 maja, grupie negocjatorów PE udało się osiągnąć wstępne porozumienie w
sprawie ostatecznego brzemienia tej propozycji legislacyjnej. Ponieważ proponowane zapisy
zyskały również akceptację Komitetu Stałych Przedstawicieli - COREPER, na nadchodzącej
sesji PE w Strasburgu możliwe będzie głosowanie pakietu poprawek kompromisowych do
rozporządzenia.
Profile składników odżywczych
W pierwszym czytaniu Parlament Europejski usunął zapis z projektu Komisji Europejskiej
dotyczący profili składników odżywczych żywności. Komisja chciała zobowiązać
producentów do umieszczania informacji o profilach odżywczych na produktach (tj.
zawartość tłuszczu, cukru lub soli), jeśli chcieliby oni uwypuklić jeden ze składników lub
właściwość produktu. I tak, jeśli producent chce reklamować produkt jako bogaty w błonnik,
lub niskokaloryczny, powinien także informować o zawartości cukru, soli i tłuszczu, aby
umożliwić konsumentom świadomy wybór.
Posłowie sprzeciwili się temu zapisowi uważając, że dla zdrowia człowieka większe
znaczenie mają jego nawyki żywieniowe i dieta, niż jakikolwiek pojedynczy produkt, który
spożywają. Posłowie obawiali się, że ani przemysł, ani organy UE lub Państw
Członkowskich nie będą potrafiły sprostać tym wymaganiom ani kontrolować ich
przestrzegania. Jednak Rada przywróciła ten zapis w swoim wspólnym stanowisku do
projektu.
Obecnie, w wyniku osiągniętego kompromisu postanowiono utrzymać zapis pozwalający
producentom na umieszczanie oświadczeń w odniesieniu tylko do jednego z trzech
wymienionych składników, jeśli zawartość pozostałych dwóch mieści się w normie
określonej rozporządzeniem. Jeśli jednak przekracza wartości określone w profilu składników
odżywczych, producent będzie musiał umieścić taką informację na produkcie. Profile
składników odżywczych, a więc właściwe proporcje składników w poszczególnych
produktach zostaną opracowane przez KE na podstawie informacji Europejskiej Agencji
Bezpieczeństwa Żywności.
Procedura rejestracji
W samym sprawozdaniu posłanki Adriana POLI BORTONE (UEN, IT) znalazły się
natomiast poprawki do innej spornej kwestii – procedury autoryzacji. Rozporządzenie zawiera
listę oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych (np. "bez cukru", "niskotłuszczowy",
"obniżona zawartość...", "bogaty w ...", itp) i definiuje warunki, jakie muszą być spełnione, by
można ich było używać. Komisja Europejska proponowała procedurę autoryzacji oświadczeń,
ale posłowie zastąpili ją w pierwszym czytaniu prostszą procedurą notyfikacji. Także i tu,
Rada przywróciła brzmienie zapisu zbliżone do pierwotnego.
Dlatego w drugim czytaniu posłowie proponują inne rozwiązanie, łatwiejsze do
zaakceptowania przez producentów żywności, a zarazem nielekceważące interesów
konsumentów. Jest to szybsza i bardziej elastyczna procedura rejestracji oświadczeń
zdrowotnych, których treść nie sugeruje zmniejszenia ryzyka choroby. Pełna procedura
autoryzacji byłaby nadal obowiązkowa w przypadkach oświadczeń, które sugerują
zmniejszenie ryzyka choroby, w przypadku produktów przeznaczonych dla dzieci oraz w
sytuacjach, gdy Europejska Agencja Bezpieczeństwa Żywności sprzeciwi się zastosowaniu
procedury rejestracji.
Znaki towarowe
Inne istotne poprawki zmierzają do ograniczenia oświadczeń dotyczących rozwoju i zdrowia
dzieci oraz wyłączenia z zakresu rozporządzenia znaków towarowych, które mogą być
odbierane jako informacje żywieniowe lub zdrowotne, które zostały objęte odrębnymi
przepisami.
Adriana POLI BORTONE (UEN, IT)
Sprawozdawca
A6-0122/2006
Sprawozdanie dotyczące wspólnego stanowiska przyjętego przez Radę w celu przyjęcia rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących
żywności
Procedura współdecydowania, 2 czytanie
Debata: 15.05.2006
BUDŻET
Wspólna debata: Perspektywa finansowa i procedura
budżetowa
Debata priorytetowa majowej sesji Parlamentu Europejskiego poświęcona będzie
Porozumieniu Międzyinstytucjonalnemu w sprawie perspektywy finansowej i
dyscypliny budżetowej. Przyjęcie sprawozdań posłów Reimera BÖGE (EPP-ED, DE) i
Sérgio SOUSA PINTO (PSE, PT) będzie oznaczać zatwierdzenie przez PE porozumienia
politycznego osiągniętego 4 kwietnia br. w sprawie kolejnej perspektywy finansowej.
Parlament i Rada pod przewodnictwem Austrii osiągnęły porozumienie w odniesieniu do
łącznej kwoty finansowania w wysokości 864,3 mld euro, a więc o ponad 2 mld euro więcej
niż zakładało porozumienie osiągnięte na szczycie Rady w grudniu ub. roku. Parlament
przeznaczył dodatkowe 4 mld euro (tyle wyniósł przyrost netto) na polityki, które zdaniem
posłów pozostawały niedofinansowane. Parlament aktywnie zaangażował się w prace nad
propozycją Komisji z lutego 2004 roku, powołując w tym celu specjalną komisję
tymczasową. Posłowie za najlepsze nadal uważają propozycje przedstawione we własnym
stanowisku wyrażonym 8 czerwca 2005 roku, w którym proponowali finansowanie w kwocie
975 mld euro, zredukowanej na grudniowym szczycie Rady do poziomu 862,4 mld.
Delegacji PE, której przewodniczył poseł Janusz LEWANDOWSKI (EPP-ED, PL), udało się
również zapewnić udział Parlamentu Europejskiego w przeglądzie budżetu UE w 2008-09
roku.
W sprawozdaniu przygotowanym przez posła Reimera BÖGE (EPP-ED, DE), Parlament
przypomina, że po raz pierwszy od kiedy zaczęto opracowywać wieloletnie perspektywy
finansowe, Parlament Europejski powołał specjalną komisję tymczasową, która po ośmiu
miesiącach wypracowała kompleksowe stanowisko negocjacyjne, w którym wskazała trzy
podstawowe cele: zapewnienie środków na realizację priorytetów politycznych i zaspokojenie
potrzeb finansowych, modernizację struktury wydatków i zwiększenie efektywności
wdrażania budżetu UE.
Posłowie przypominają, że PE odrzucił wnioski Rady Europejskiej z grudnia 2005 roku,
uznając, że nie zapewniają one Unii Europejskiej środków na realizację stojących przed nią
zadań.
Posłowie stwierdzają też, że porozumienie osiągnięte 4 kwietnia 2006r. było jedynym
kompromisem, jaki w obecnej sytuacji można było zawrzeć, pozwalającym na
zagwarantowanie ciągłości unijnej legislacji, zapewnienie dobrego zarządzania funduszami
UE i utrzymanie uprawnień legislacyjnych i budżetowych PE na kolejny okres.
Parlament jest zadowolony z postępów uzyskanych w ramach trzech filarów swego
stanowiska negocjacyjnego:
1. Pogodzenie priorytetów politycznych i potrzeb finansowych poprzez:
- zwiększenie o 4 mld euro kwoty środków przeznaczonych na kierunki polityki wybrane
przez Radę UE w grudniu 2005 r., które zostaną bezpośrednio przyznane programom w dziale
1a, 1b, 2, 3b i 4,
- znaczny wzrost rezerwy EBI (o 2,5 miliarda euro), która zostanie udostępniona państwom
członkowskim w ramach nowego systemu współfinansowania między EBI i budżetem UE w
celu wzmocnienia efektu dźwigni budżetu UE w dziedzinie badań naukowych i rozwoju, sieci
transeuropejskich (TEN) i MŚP do całkowitej kwoty 60 miliardów euro,
- finansowanie niezaplanowanych potrzeb, takich jak pomoc w sytuacjach nagłych (1,5 mld
euro) i fundusz solidarności UE (do 7 mld euro), poza ramami finansowymi dzięki
dodatkowym zasobom zapewnianym w razie konieczności przez Państwa Członkowskie,
- finansowanie europejskiego funduszu dostosowania do globalizacji (do 3,5 mld euro)
poprzez ponowne użycie anulowanych środków, poza ramami finansowymi;
2. Ulepszenie struktury budżetu dzięki większej elastyczności:
- utrzymanie całkowitej kwoty 1,4 mld euro na instrument elastyczności przez cały okres,
finansowana, w przypadku jej wykorzystania, z dodatkowych zasobów zapewnianych przez
Państwa Członkowskie z możliwością przeniesienia rocznej kwoty (200 mln euro), jeśli nie
zostanie ona użyta, na następne dwa lata i nowej możliwości wykorzystywania instrumentu na
te same potrzeby dłużej niż przez rok,
- możliwość oceny przez nowo wybrany Parlament funkcjonowania Porozumienia
Międzyinstytucjonalnego i perspektywy finansowej do końca 2009 r. w oparciu o
sprawozdanie KE;
3. Poprawa jakości wykonania funduszy UE i zachowanie przywilejów Parlamentu
dzięki:
- zawarciu zasad proporcjonalności i procedur przyjaznych dla użytkownika w zmienionym
rozporządzeniu finansowym,
- odpowiedzialności państw członkowskich w działalności podlegającej zarządzaniu
dzielonemu dla lepszej kontroli wewnętrznej funduszy UE,
- potrzebie wprowadzenia mechanizmu współfinansowania z EBI w celu wzmocnienia efektu
dźwigni polityk UE,
- zaangażowaniu Parlamentu w planowanie finansowe i finansowanie nowych agencji bez
uszczerbku dla programów operacyjnych,
- pełnemu udziałowi Parlamentu w szeroko zakrojonym przeglądzie i zwiększony udział w
procesie decyzyjnym WPZiB oraz dzięki zwiększonej kontroli demokratycznej działań
polityki zewnętrznej.
Reimer BÖGE (EPP-ED, DE)
Sprawozdawca
Sérgio SOUSA PINTO (PSE, PT)
Sprawozdawca
A6-0150/2006
Sprawozdanie w sprawie Porozumienia Międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i
usprawnienia procedury budżetowej
A6-0144/2006
Sprawozdanie w sprawie zawarcia porozumienia międzyinstytucjonalnego (PMI) w sprawie dyscypliny
budżetowej i należytego zarządzania finansami
Debata: 17.05.2006
Procedura porozumienia międzyinstytucjonalnego
STOSUNKI ZEWNĘTRZNE
Nowe instrumenty finansowania w zakresie stosunków
zewnętrznych: Europejski Instrument Sąsiedztwa i
Partnerstwa
W środę odbędzie się debata nad pakietem czterech projektów rozporządzeń
wprowadzających instrumenty finansowania w zakresie stosunków zewnętrznych.
Sprawozdanie posła Konrada SZYMAŃSKIEGO (UEN, PL) dotyczy nowego
Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa, który może ułatwić wsparcie dla
procesów demokratycznych, ochrony praw człowieka oraz rozwoju organizacji
obywatelskich w krajach sąsiadujących z UE.
Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa (EISP) jest jednym z czterech nowych
instrumentów pomocy zewnętrznej zaproponowanych przez Komisję w ramach tzw. „pakietu
Prodiego”. Powinien on zacząć obowiązywać wraz z nową perspektywą finansową od dnia 1
stycznia 2007 r. zastępując szereg instrumentów wykorzystywanych obecnie, w szczególności
TACIS i MEDA. Z pomocy w ramach EISP będą korzystać te kraje trzecie, których dotyczy
Europejska Polityka Sąsiedztwa (ENP), w tym Rosja.
Wobec każdego kraju powinien być wykorzystywany wyłącznie jeden instrument. EISP,
który powinien obejmować programy krajowe, wielokrajowe oraz tematyczne, z których
każdy oparty będzie na dokumencie strategicznym. Posłowie proponują w sprawozdaniu, aby
zasada „jeden instrument jeden kraj” nie obowiązywała rygorystycznie, co pozwoliłoby wielu
krajom korzystać także z innych instrumentów, w szczególności z instrumentu finansowania
współpracy na rzecz rozwoju i współpracy gospodarczej.
Posłowie zwracają uwagę, że rozporządzenie dotyczące EISP ma w charakter ogólny, w
związku z czym większego znaczenia nabiera etap wdrożenia rozporządzenia. Ogranicza to
rolę Parlamentu Europejskiego oraz wartość zastosowania w przypadku tego rozporządzenia
procedury współdecyzji. Zdaniem posłów, rola Parlamentu musi zostać przejrzyście
określona, nie tylko na etapie programowania, ale także monitorowania programów
opracowanych w ramach EISP. Powinna ona obejmować przygotowywanie dokumentów
strategicznych, na podstawie których opracowywane będą programy krajowe, wielokrajowe
oraz programy tematyczne.
Parlament uważa ponadto, że potrzebny jest odrębny instrument na rzecz wspierania
demokracji i praw człowieka. Pozwoliłby on poprawić efektywność działań UE w obszarach,
gdzie organizacje społeczeństwa obywatelskiego spotykają się z dotkliwymi represjami, jak
ma to miejsce obecnie na Białorusi. W tym kontekście ważne jest także zapewnienie, by
pomoc udzielana była również krajom, które nie zawarły umów z UE. Rozporządzenie EISP
powinno obok tego zawierać przepisy przewidujące obowiązek monitorowania sytuacji w
dziedzinie przestrzegania praw człowieka i demokratycznych wartości w tych i pozostałych
krajach oraz potencjalne środki podejmowane w odpowiedzi na jej negatywny rozwój.
Komisja Europejska proponuje, by w okresie 2007-2013 na EISP przeznaczone zostało 14
929 mln euro. Kwota ta stanowi ok.15% zaproponowanych łącznych wydatków na politykę
zewnętrzną oraz zaledwie 1,5% zaproponowanych całkowitych wydatków UE. Zdaniem
posłów zaproponowana kwota środków finansowych pozostaje w dysproporcji do wagi
strategicznych celów polityki, której wspieraniu służyć ma EISP. W poprawkach do projektu
Parlament proponuje podwyższenie kwoty na realizację tego instrumentu do 16 978 mln euro
na okres 7 lat.
Do projektu zgłoszono pakiet poprawek kompromisowych, które odzwierciedlają stan
nieformalnych negocjacji PE, Rady i KE w sprawie tej propozycji legislacyjnej.
W innym istotnym sprawozdaniu dotyczącym projektu rozporządzenia w sprawie instrumentu
finansowania współpracy na rzecz rozwoju i współpracy gospodarczej, posłowie bronią
uprawnień Parlamentu Europejskiego do współdecydowania w sprawach polityki rozwoju.
W sprawozdaniu posła Gaya MITCHELLA (EPP-ED, IE) posłowie stwierdzają, że
Parlament musi utrzymać uprawnienia współdecydowania w sprawach priorytetów
strategicznych, programów geograficznych i tematycznych. Komisja natomiast chciałaby
oprzeć proces decyzyjny o procedurę komitologii.
Posłowie proponują również ograniczenie zakresu stosowania rozporządzenia tylko do krajów
rozwijających się. Argumentują, że współpraca z krajami uprzemysłowionymi mogłaby
odbywać się w ramach innych instrumentów – Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej i
Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa.
Konrad SZYMAŃSKI (UEN, PL)
Sprawozdawca
Gay MITCHELL (EPP-ED, IE)
Sprawozdawca
A6-0109/2006
Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
ustanawiającego instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju i współpracy gospodarczej
A6-0109/2006
Sprawozdanie sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
ustanawiającego instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju i współpracy gospodarczej
Procedura współdecydowania, 1 czytanie
Debata: 17.05.2006
SPRAWY GOSPODARCZE I WALUTOWE
Parlament Europejski krytycznie o politykach fiskalnych
Państw Członkowskich UE
W Parlamencie Europejskim odbędzie się debata w sprawie finansów publicznych w
UE. Podstawą dyskusji będzie sprawozdanie posła Dariusza ROSATIEGO (PSE, PL), w
którym posłowie nie szczędzą krytyki rządom Państw Członkowskich za brak
dyscypliny finansowej w zakresie wydatków publicznych i słabą koordynację polityki
gospodarczej.
W sprawozdaniu, posłowie wyrażają zaniepokojenie, utrzymującym się od 2002 r. wolnym
tempem wzrostu gospodarczego w Europie, wysokim bezrobociem, jak również luką
produktową, obecnie na poziomie -1% PKB, wskazującą, że wzrost gospodarczy UE
utrzymuje się poniżej długoterminowego potencjału.
Posłowie zauważają, że wzrost gospodarczy przyspieszył nieznacznie w strefie euro od 0,6%
w 2003 r. do 1,3% w 2005 r. i jest daleki od wskaźnika wzrostu USA, wynoszącego 3,5% w
2005 r. oraz ożywienia gospodarki japońskiej, napędzanej przez prywatny popyt wewnętrzny.
Bezrobocie w UE-25 wynosi 9% (8,1% w UE 15). Wzrost gospodarczy jest hamowany przez
ograniczenia strukturalne, niski popyt wewnętrzny oraz brak odpowiedniej równowagi w
konfiguracji polityki makroekonomicznej, stwierdzają posłowie i dodają, że taki potencjał
wzrostu jest niewystarczający do tworzenia nowych miejsc pracy i zmniejszenia wskaźników
bezrobocia, a także do rozwoju rozszerzonej Unii.
Sprawozdanie stwierdza, że stabilna, otwarta na zewnątrz i konkurencyjna polityka
makroekonomiczna jest koniecznym warunkiem wstępnym do prowadzenia trwałej polityki
finansów publicznych. Parlament wzywa do zmiany orientacji wydatków publicznych w
stronę akumulacji kapitału fizycznego i ludzkiego oraz stworzenia publiczno-prywatnych
spółek działających w obszarze innowacji, odnawialnych energii, oświaty i szkolenia
zawodowego, badań, technologii informacyjnych, sieci telekomunikacyjnych i
transportowych.
Sprawozdanie wskazuje na niewłaściwe stosowanie Paktu na rzecz stabilności i wzrostu.
Większość Państw Członkowskich nie zrealizowała średniookresowego celu doprowadzenia
budżetu do równowagi. Deficyt w 2005 r. osiągnął 2,9% PKB w strefie euro i 2,7% w UE, a
jedenaście państw członkowskich wykazuje deficyt przekraczający 3% PKB, w tym cztery
największe gospodarki UE, tj. Francja, Niemcy, Włochy i Wielka Brytania. Zdaniem autorów
sprawozdania, sprawą nadrzędną jest zmniejszenie deficytu publicznego i wzywają do jego
znacznego ograniczenia w roku 2006.
Parlament przestrzega, że brak woli politycznej do ograniczenia wydatków publicznych, zbyt
optymistyczne prognozy dotyczące dochodów, kreatywna księgowość i konsolidacja fiskalna
oparta głównie na działaniach jednorazowych przyczyniły się w dużej mierze do odchyleń
budżetowych i słabości ram fiskalnych. Wzywając do usprawnienia zarządzania statystykami,
posłowie domagają się większej przejrzystości finansów publicznych poszczególnych Państw
Członkowskich, uwzględniającej ukryte zobowiązania, takie jak emerytury sektora
publicznego, które znacząco zwiększą ciężar zadłużenia sektora publicznego w
nadchodzących latach.
Posłowie ubolewają nad brakiem koordynacji polityki w strefie euro i zwracają uwagę na
rozbieżności pomiędzy politykami fiskalnymi Państw Członkowskich w strefie euro.
Wzywają przewodniczącego eurogrupy do przedstawienia opracowanego na cały okres jego
kadencji szczegółowego planu jasno określającego cele i planowane środki oraz oczekują
regularnie sporządzanych sprawozdań w sprawie osiągniętego stopnia realizacji. Wzywają
również Państwa Członkowskie do podjęcia zobowiązania wynikającego z art. 99 Traktatu
polegającego na uznaniu swoich polityk gospodarczych za przedmiot wspólnego
zainteresowania i do ich koordynacji.
Dariusz ROSATI (PSE, PL)
Sprawozdawca
A6-0162/2006
Sprawozdanie w sprawie finansów publicznych w Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW)
Procedura: inicjatywa
Debata: 16.05.2006
Nominacja nowego członka zarządu Europejskiego Banku
Centralnego
Parlament Europejski wyrazi pozytywną opinię w sprawie nominacji Jürgena Starka na
stanowisko członka zarządu Europejskiego Banku Centralnego. Taka rekomendacja
znalazła się w sprawozdaniu posłanki Pervenche BERÈS (PSE, FR) z parlamentarnej
Komisji Gospodarczej i Monetarnej.
Rada zwróciła się do Parlamentu Europejskiego z wnioskiem o konsultację w sprawie
nominacji Jürgena Starka na stanowisko członka zarządu Europejskiego Banku Centralnego i
przypisania mu ośmioletniego mandatu. Komisja Spraw Gospodarczych i Monetarnych PE
oceniła tę kandydaturę, w szczególności pod kątem warunków określonych w art 112 Traktatu
oraz w świetle wymaganej pełnej niezależności EBC (art. 110). Komisja przeprowadziła
przesłuchanie kandydata, w czasie którego Jürgen Stark odpowiadał na pytania członków
komisji.
W uzasadnieniu do sprawozdania rekomendującego pozytywną ocenę kandydata, posłowie
stwierdzają, że "jest on osobą kompetentną i przywiązaną do wartości takich jak niezależność
EBC i priorytetowość stabilności cen". Członkowie komisji odnotowali także, iż
przesłuchanie okazało się szczególnie przydatne "w wykazaniu przekonań kandydata z
zakresu polityki monetarnej, jego otwartości na zagadnienia związane z uprawnieniami
Parlamentu Europejskiego, a także gotowości do wzmocnienia dialogu pomiędzy obiema
instytucjami".
Jürgen Stark jest obecnie wiceprzewodniczącym Bundesbanku, gdzie odpowiada za stosunki
międzynarodowe i audyt wewnętrzny. Zastąpi na stanowisku Otmara Issinga.
Pervenche BERÈS (PSE, FR)
Sprawozdawca
A6-0136/2006
Sprawozdanie w sprawie zalecenia Rady dotyczącego nominacji na stanowisko członka zarządu
Europejskiego Banku Centralnego
Procedura konsultacji
Debata: 16.05.2006
PODATKI
Zmiana zasad opodatkowania usług podatkiem VAT
Parlament Europejski zajmie się propozycją dyrektywy zmieniającej sposób
opodatkowania usług podatkiem VAT. Podatek będzie płacony w miejscu świadczenia
usługi, a nie w kraju będącym siedzibą dostawcy, jak ma to miejsce obecnie. Propozycja
zyskała poparcie parlamentarnej Komisji Gospodarczej i Monetarnej.
Mimo, że VAT jest podatkiem od konsumpcji i powinien być nakładany w miejscu
konsumpcji, w przypadku usług obowiązuje, odmiennie niż w przypadku sprzedaży dóbr,
zasada miejsca świadczenia usług, tzn. miejscem opodatkowania pozostaje miejsce siedziby
usługodawcy.
Komisja Europejska zaproponowała powrót do oryginalnej zasady i zdefiniowanie miejsca
świadczenia usług jako miejsce siedziby nabywcy usług oraz przyjęcie zasady samonaliczania podatku. Oczekiwanym rezultatem powinno być znaczne uproszczenie
praktycznych zasad związanych z sektorem transgranicznego świadczenia usług.
Zasadniczym celem projektu jest uproszczenie zobowiązań VAT w handlu transgranicznym
poprzez pozwolenie dostawcom na spełnianie wymogów podatkowych za wszelką działalność
w obszarze transgranicznym w tym Państwie Członkowskim, w którym mają swoją siedzibę i
poprzez automatyczne przekazywanie deklaracji podatkowych do tego Państwa
Członkowskiego, w którym świadczenie usług miało rzeczywiście miejsce.
W sprawozdaniu posłanki Pervenche BERÈS (PSE, FR), posłowie zgadzają się ze
stanowiskiem KE uznając, że zapewnia ono neutralność stawek VAT i eliminuje możliwość
zakłócenia konkurencji. Parlament zgadza się także, że usługi świadczone dla podmiotów nie
będących podatnikami VAT powinny być traktowane zgodnie z zasadami przewidzianymi dla
transakcji między podmiotami podlegającymi opodatkowaniu, co wyeliminuje możliwe
zakłócenia konkurencji powodowane przez zachęty wynikające z różnic w stawkach VAT.
Posłowie popierają odstępstwa od ogólnej zasady przewidziane dla takich usług, jak
wewnątrzwspólnotowy transport towarów i osób, usługi żywieniowe świadczone na pokładzie
statków, samolotów i pociągów.
Othmar KARAS (EPP-ED, AT)
Sprawozdawca
A6-0153/2006
Sprawozdanie w sprawie zmienionego wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę
77/388/EWG w odniesieniu do miejsca świadczenia usług
Procedura konsultacji
Debata: 16.05.2006
ENERGIA
Traktat Wspólnoty Energetycznej dla Europy PołudniowoWschodniej
Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii rekomenduje wyrażenie zgody na
zawarcie przez Wspólnotę Europejską Traktatu Wspólnoty Energetycznej między
dziewięcioma umawiającymi sie stronami, krajami Europy Południowo-Wschodniej.
Traktat wprowadza zasady unijnego rynku wewnętrznego w dziedzinie energetyki na
obszarze dziewięciu umawiających się stron i powinien przyczynić się do stworzenia
wewnętrznego rynku pomiędzy WE i dziewięcioma krajami regionu.
25 października 2005 r. Wspólnota Europejska oraz 9 Umawiających się Stron - Albania,
Bułgaria, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii,
Czarnogóra, Rumunia, Serbia, Turcja i Kosowo - podpisało w Atenach Traktat ustanawiający
Wspólnotę Energetyczną. Turcja odmówiła podpisania, ale była reprezentowana przez
Ministra Energetyki.
Traktat Wspólnoty Energetycznej wzorowany jest na Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali
(EWWiS) i ma on za zadanie umożliwić umawiającym się stronom z Europy PołudniowoWschodniej osiągnięcie porozumienia w sprawie jednego obszaru polityki, tj. energetyki, a
następnie wypracowanie wspólnego stanowiska Unii Europejskiej. „Traktat umożliwia
stworzenie ram prawnych, które pozwolą na wydajne działanie rynków energii w regionie, w
tym rynków obejmujących państwa regionu należące do UE. Traktat przewiduje wdrożenie
przez nienależące do UE państwa regionu stosownego dorobku prawnego Wspólnoty w
dziedzinie energii, ochrony środowiska, konkurencji i odnawialnych źródeł energii” stwierdza Komisja Europejska.
Traktat Wspólnoty Energetycznej, w wersji zaproponowanej przez Komisję, zapewnia
wzajemną pomoc w wysokości około 32 785 000 euro w okresie siedmiu lat 2007-2013.
Około 95% całkowitych kosztów zostanie sfinansowane z budżetu WE, zaś pozostałe 5%
pokryje dziewięć umawiających się stron.
W towarzyszącym sprawozdaniu wniosku posłowie wyrażają niezadowolenie ze zmian
wprowadzonych przez Radę do projektu decyzji w sprawie podpisania Traktatu. Zwracają
uwagę, że został skreślony przepis wymagający od Rady konsultowania się z Parlamentem
Europejskim i zastąpiony dość niejasnym sformułowaniem o niezwłocznym i pełnym
informowaniu Parlamentu o wszelkich decyzjach Rady.
Posłowie z Komisji ITRE złożyli również zapytanie ustne o następującej treści:
Dotyczy: Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną Europy PołudniowoWschodniej
Na szczycie w Salonikach w czerwcu 2003 r. Rada Europejska podjęła historyczną decyzję,
by zaproponować dziesięciu krajom Traktat ustanawiający Wspólnotę Energetyczną Europy
Południowo-Wschodniej. Traktat ten umożliwia rozszerzenie wspólnotowego rynku energii
na umawiające się strony. W dniu 25 października 2005 r. Traktat ustanawiający Wspólnotę
Energetyczną został podpisany przez Komisję w imieniu Wspólnoty Europejskiej oraz przez
dziewięć umawiających się stron. Szereg kwestii pozostaje jednak niejasnych i wymaga
klaryfikacji jeszcze przed wejściem w życie Traktatu.
W art. 4 ust. 3 decyzji Rady Europejskiej w sprawie zawarcia Traktatu ustanawiającego
Wspólnotę Energetyczną zawarte są postanowienia dotyczące „wzajemnej pomocy w
przypadku zakłóceń” (por. Tytuł IV, Rozdział IV Traktatu). W tym samym artykule decyzji
przewiduje się, że "w przypadku wystąpienia szczególnych okoliczności" stanowisko WE
“może wykraczać poza dorobek wspólnotowy”.
Co oznaczają te “szczególne okoliczności"? Jak należy rozumieć zdanie: "może wykraczać
poza dorobek wspólnotowy"?
W jaki sposób i kto poinformuje Parlament ex-ante o stanowisku zajmowanym przez Komisję
w organach powstałych na mocy Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną, takich
jak Stała Grupa Wysokiego Szczebla, Rada Regulacyjna i regulacyjne Fora Energii
Elektrycznej i Energii Gazowej?
Giles CHICHESTER (EPP-ED, GB)
Sprawozdawca
A6-0134/2006
Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie podpisania przez Wspólnotę
Europejską Traktatu Wspólnoty Energetycznej
O-0025/06
Zapytanie ustne wymagające debaty skierowane przez: Giles Chichester w imieniu Komisji Przemysłu,
Badań Naukowych i Energii do Komisji, Dotyczy: Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną
Europy Południowo-Wschodniej
Procedura zgody
Debata: 17.05.2006
ROZSZERZENIE
Sprawozdanie w sprawie postępu na drodze do
przystąpienia Bułgarii i Rumunii
Komisarz Olli Rehn przedstawi posłom raport w sprawie gotowości Bułgarii i Rumunii
do przystąpienia do Unii Europejskiej. Jeśli w raporcie znajdzie się rekomendacja w
sprawie daty przystąpienia obu krajów do UE od 2007 roku, ostateczną decyzję mogłaby
podjąć Rada Europejska na szczycie w czerwcu. Jednak wielu obserwatorów podkreśla,
że taka rekomendacja nie jest pewna, tak samo jak nie jest pewne, czy Komisja w ogóle
zdecyduje się na publikację raportu w zapowiadanym terminie.
Przemawiając w PE 26 kwietnia, komisarz Rehn skrytykował Bułgarię, a chwalił Rumunię za
wdrażanie reform w sądownictwie. "W przypadku Rumunii odnotowujemy znaczący postęp w
konsekwentnym wdrażaniu pakietu legislacyjnego z 2005 roku" mówił Rehn, krytykując
jednocześnie drugiego kandydata - Bułgarię - za brak niezależności władzy sądowniczej i
nieudolność miejscowych organów ścigania w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej.
Krytyka, którą słychać coraz częściej z ust przedstawicieli KE sprawia, że wraz ze zbliżającą
się datą ogłoszenia reportu, pojawiają się równocześnie głosy, że Komisja może przełożyć
jego publikację do jesieni, albo zrezygnować z przesądzania o dacie akcesji Bułgarii i
Rumunii w przygotowywanym raporcie.
Debata: 16.05.2006
INSTYTUCJE
Uroczyste posiedzenie: Wystąpienie Prezydenta Boliwii
Evo Moralesa
Wizytę w Parlamencie Europejskim złoży Prezydent Boliwii Evo Morales. Uroczyste
posiedzenie PE i wystąpienie Moralesa przewidziane jest w poniedziałek, 15 maja.
Europejski komisarz ds. energii - Andris Piebalgs oraz minister ds. energetyki sprawującej
przewodnictwo w Radzie UE Austrii - Martin Bartenstein wydali oświadczenie, w którym
odnieśli się do zapowiedzianej przez Moralesa nacjonalizacji boliwijskiego przemysłu
gazowego. Obaj politycy wyrazili nadzieję, że podejmując działania na rzecz rozwoju
przemysłu energetycznego, władze Boliwii będą postępować w sposób, który umożliwi
utrzymanie zaufania inwestorów i prowadzenie efektywnego dialogu z zagranicznymi
firmami działającymi w boliwijskim sektorze energetycznym. Piebalgs i Bartenstein wyrazili
zaniepokojenie zapowiedziami wykorzystania wojska w celu przejęcia instalacji
energetycznych i zapowiedzieli, że UE będzie uważnie obserwować dalszy rozwój wydarzeń
w najbliższych miesiącach.
Uroczyste posiedzenie: Wystąpienie Prezydenta Autonomii
Palestyńskiej -Mahmuda Abbasa
Gościem Parlamentu Europejskiego w Strasburgu będzie Prezydent Autonomii
Palestyńskiej - Mahmud Abbas, który wygłosi przemówienie do posłów w trakcie
uroczystego posiedzenia Parlamentu, we wtorek, 16 maja.
Wizyta Prezydenta Palestyny w Parlamencie Europejskim miała się odbyć w marcu. Abbas
przyleciał do Strasburga, jednak z powodu szturmu wojsk izraelskich na więzienie w Jerychu,
jeszcze tego samego dnia musiał wrócić do kraju.
Uroczyste posiedzenie: Wystąpienie Prezydenta Republiki
Greckiej Karolosa Papouliasa
W środę, 17 maja, na uroczystym posiedzeniu Parlamentu Europejskiego w Strasburgu,
przewidziane jest wystąpienie Prezydenta Republiki Greckiej Karolosa Papouliasa.
Lepsze stanowienie prawa
Parlament Europejski będzie głosował nad pakietem sprawozdań dotyczących
stosowania prawa wspólnotowego i zasady subsydiarności, upraszczania środowiska
prawnego oraz wpływu obowiązującego prawodawstwa na rynek wewnętrzny. W
kwietniu na sesji plenarnej odbyła się debata pod hasłem "Lepsze stanowienie prawa",
w ramach której omawiane były cztery sprawozdania wchodzące w skład pakietu.
Wśród sprawozdań znajduje się raport posłanki Arlene McCARTHY (PES, UK) w sprawie
wdrażania, konsekwencji i wpływu obowiązującego prawodawstwa dotyczącego rynku
wewnętrznego. Posłowie podkreślają w nim potrzebę wspólnego podejścia do poprawy
regulacji prawnych, opartego na podstawowym zbiorze zasad regulacyjnych, czyli
pomocniczości, proporcjonalności, przewidywalności, spójności, przejrzystości i celowości.
Podkreślają, że tym podejściu nie można pominąć prawa do społecznej konsultacji oraz
poszanowania zasad czynnego uczestnictwa w demokracji.
Parlament, Rada i Komisja powinny utworzyć grupy zadaniowe do spraw poprawy regulacji
prawnych oraz ustanowienia międzyinstytucjonalnej grupy roboczej zajmującej się
szkoleniami, podnoszeniem kwalifikacji i kontrolą jakości oraz wymianą i tworzeniem
wzorców najlepszych praktyk w zakresie poprawy regulacji prawnych.
W sprawozdaniu posłanki Monici FRASSONI (Verts/ALE, IT) Parlament wyraża
przekonanie, że należy dążyć do zmniejszania objętości prawodawstwa i inicjatyw
legislacyjnych UE. Zmniejszenie objętości prawodawstwa musi być zrekompensowane przez
położenie większego nacisku na wdrażanie, a skargi obywateli stanowią skuteczne narzędzie
kontroli stosowania prawa wspólnotowego.
Parlament zwraca się do Komisji z prośbą o przedstawienie listy dyrektyw o najniższym
wskaźniku wdrożenia. Przypomina jednocześnie, że Państwa Członkowskie są zobowiązane
do ustanowienia odpowiedniego systemu skutecznych i proporcjonalnych kar, pełniącego rolę
środka powstrzymującego od naruszania przepisów wspólnotowych oraz uważa, że
nieprzyjęcie skutecznego systemu kar powinno być ścigane z całą surowością.
Parlament zwraca uwagę na niewystarczający poziom współpracy sądów krajowych w
większości Państw Członkowskich i zauważa, że niechętnie stosują one zasadę pierwszeństwa
prawa wspólnotowego.
Punktami wyjściowymi programu „lepszego stanowienia prawa” UE są dwie kluczowe
inicjatywy: Biała Księga Komisji Europejskiej pt. Zarządzanie Europą, która ma na celu
poprawę polityki UE poprzez wzmocnienie jej przejrzystości, spójności, skuteczności i
efektywności oraz Strategia Lizbońska, która miała na celu uczynienie z UE najbardziej
konkurencyjnej opartej na wiedzy gospodarki na świecie do 2010 r. Nowe wnioski
legislacyjne przedstawiane przez Komisję muszą zmierzać do wspierania lepszego
stanowienia prawa i przyczyniać się do wzrostu konkurencyjności europejskiej gospodarki.
Arlene MCCARTHY (PSE, GB)
Sprawozdawca
Monica FRASSONI (Verts/ALE, IT)
Sprawozdawca
Bert DOORN (EPP-ED, NL)
Sprawozdawca
Giuseppe GARGANI (EPP-ED, IT)
Sprawozdawca
A6-0083/2006
Sprawozdanie w sprawie wdrażania, konsekwencji i wpływu obowiązującego prawodawstwa rynku
wewnętrznego
A6-0089/2006
Sprawozdanie w sprawie 21. i 22. rocznego sprawozdania Komisji z kontroli stosowania prawa
wspólnotowego (sprawozdania za 2003 i 2004 r.)
A6-0082/2006
Sprawozdanie - Lepsze stanowienie prawa 2004: stosowanie zasady pomocniczości: 12. roczne
sprawozdanie
A6-0080/2006
Sprawozdanie w sprawie strategii w zakresie uproszczenia otoczenia regulacyjnego
Procedura: inicjatywa
Debata: 16.05.2006
PRAWA CZŁOWIEKA
Prawa człowieka na świecie w 2005 r.
Wzrasta efektywność działań UE w dziedzinie obrony i propagowania praw człowieka
na świecie, jednak wciąż wiele pozostaje do zrobienia. Takie wnioski zawarła Komisja
Spraw Zagranicznych w sprawozdaniu dotyczącym przestrzegania praw człowieka na
świecie, w którym wzywa też do większego zaangażowania Parlamentu w przyszłości.
Sprawozdanie posła Richarda HOWITTA (PES, UK) stanowi komentarz do raportu
rocznego Rady w sprawie przestrzegania praw człowieka w 2005r. Sprawozdanie wymienia
obszary, w których działalność Rady zasługuje na uznanie. Należą do nich wysiłki
Prezydencji Brytyjskiej na rzecz zniesienia kary śmierci i wspierania wolności wypowiedzi
oraz obietnice Prezydencji Austriackiej kontynuowania starań na arenie międzynarodowej
zmierzających do ratyfikacji przez wszystkich partnerów UE umów międzynarodowych
zabraniających stosowania tortur.
Posłowie z zadowoleniem przyjmują włączenie zagadnień związanych z poszanowaniem
praw człowieka w Europejskiej Polityce Sąsiedztwa i chwalą wzrastającą skuteczność misji
obserwacyjnych UE.
Posłowie chwalą Radę za nałożenie sankcji na Uzbekistan oraz potępiają gwałtowne represje
w Etiopii i naruszanie praw człowieka w Tunezji. Z niepokojem obserwują pogarszająca się
sytuację w zakresie bezpieczeństwa w Darfurze, doniesienia o łamaniu praw człowieka w
Chinach, informacje o egzekucjach bez procesu, zaginięciach w niewyjaśnionych
okolicznościach i stosowaniu tortur wobec przetrzymywanych w Czeczenii. Parlament
wyraża zaniepokojenie sytuacją w Iraku, ale z satysfakcją odnotowuje udzielanie pomocy
przez UE nowym władzom w tym kraju. Parlament wzywa Radę i Komisję, by zwróciły się
do rządu USA o zamknięcie bazy Guantanamo i zapewnienie przetrzymywanym w niej
więźniom sprawiedliwego procesu.
Posłowie chcą zwiększenia udziału środków z Europejskiej Inicjatywy na rzecz Demokracji i
Praw Człowieka w finansowaniu oddolnych inicjatyw obywatelskich. Domagają się
przejrzystego systemu sankcji wobec krajów, które naruszają klauzule praw człowieka
zawarte w umowach podpisywanych przez Wspólnotę.
Sprawozdania w następnych latach powinny, zdaniem posłów, zawierać listę krajów
budzących zastrzeżenia opracowaną zgodnie z wytycznymi UE ws. przestrzegania praw
człowieka. Sprawozdania powinny otwarcie wskazywać wszelkie przypadki dyskryminacji ze
względu na przynależności etniczną, wyznanie religijne, płeć, upośledzenie lub orientację
seksualną. Posłowie chcieliby uzyskać możliwość czynnego udziału w opracowywaniu
sprawozdań rocznych tak, by odzwierciedlały one poglądy Rady, Komisji i Parlamentu
Europejskiego.
Richard HOWITT (PSE, GB)
Sprawozdawca
A6-0158/2006
Sprawozdanie - Prawa człowieka na świecie w 2005r. oraz polityka Unii Europejskiej
Procedura: inicjatywa
Debata: 17.05.2006
Międzynarodowy Dzień przeciw Homfobii: „Koniec
nienawiści”
W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia przeciw Homfobii (ang. IDAHO), w
środę, 17 maja, odbędzie się w Parlamencie Europejskim w Strasburgu seminarium pod
hasłem: „Koniec nienawiści”.
Udział w seminarium zapowiedzieli m.in. Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Josep
Borrell, Komisarz ds. Praw Człowieka Rady Europy Thomas Hammerberg, pomysłodawca
obchodów Międzynarodowego Dnia przeciw Homofobii Louis-George Tin, a także posłowie
do Parlamentu Europejskiego oraz przedstawiciele Komisji Europejskiej i Rady.
POLITYKA REGIONALNA
Fundusz Solidarności Unii Europejskiej
Posłowie z Komisji Rozwoju popierają rozszerzenie zakresu tematycznego Funduszu
Solidarności UE, co pozwoli reagować nie tylko na poważne sytuacje kryzysowe
wynikające z klęsk żywiołowych, ale również na katastrofy przemysłowo-technologiczne,
zagrożenia zdrowia publicznego i akty terroryzmu.
Fundusz Solidarności UE został utworzony w 2002 roku, po poważnych powodziach w
Europie Środkowej. Celem funduszu jest umożliwienie UE reagowania w sytuacjach
poważnych klęsk żywiołowych w UE i krajach, które rozpoczęły negocjacje akcesyjne.
Obecnie działający FSUE wygaśnie z końcem 2006 roku, dlatego w sprawozdaniu posła
Rolfa BERENDA (EPP-ED, DE) posłowie zawarli kryteria jakie powinny mieć zastosowanie
do nowego funduszu, który zostanie uruchomiony począwszy od 1 stycznia 2007. FSUE
może udzielać pomocy finansowej uprawnionym krajom do wysokości 1 miliarda EUR
rocznie.
Posłowie precyzują definicję klęski żywiołowej. Pod tym pojęciem należy rozumieć
"niszczycielskie zjawisko o dużej skali, którego skutkiem są poważne szkody dla ludności i
środowiska naturalnego, takie jak powodzie, pożary lub susze". Posłowie uważają, że w
przypadku poważnych klęsk lub sytuacji kryzysowych Wspólnota powinna okazać swoją
solidarność z Państwami Członkowskimi "bezzwłocznie dostarczając szczególną pomoc
finansową w celu przyczynienia się do szybkiego powrotu do normalnych warunków życia w
dotkniętych regionach oraz wnosząc wkład do kompensat finansowych dla bezpośrednich
ofiar, nie przejmując przy tym zadań organów publicznych lub prywatnych".
Parlament popiera propozycję KE dotyczącą obniżenia kryteriów finansowania odbudowy i
usuwania szkód. Z funduszu będzie mogła być finansowana pomoc w przypadku szkód,
których kwota jest oceniona na ponad 1 miliard euro w cenach z 2007 r. lub na ponad 0,5 %
dochodu narodowego brutto danego państwa. Poprzednio było to odpowiednio 3 mld euro
kwoty szkód lub 0,6% dochodu narodowego brutto państwa.
Pomoc finansowa z FSUE powinna być przeznaczona na działania wykonywane przez władze
publiczne właściwego Państwa Członkowskiego i powinna obejmować następujące rodzaje
działań:
- niezbędne działania nadzwyczajne konieczne do niezwłocznego przywrócenia do działania
infrastruktury i zakładów, stworzenia zastępczej infrastruktury, a także do zaopatrzenia
ludności w obszarach energii, wody pitnej i kanalizacji, telekomunikacji, transportu, zdrowia i
szkolnictwa oraz do zaspokojenia potrzeb ludności;
- natychmiastowa pomoc medyczna i środki ochrony ludności w razie wystąpienia przypadku
kryzysowego w obszarze zdrowia publicznego;
- działania w celu natychmiastowego zwalczania klęsk żywiołowych oraz ich ewentualnych
natychmiastowych skutków, a także mające na celu niezwłoczne zapewnienie infrastruktury
prewencyjnej;
- natychmiastowe działania z zakresu pomocy medycznej dla bezpośrednich ofiar poważnych
klęsk i zamachów terrorystycznych, jak również pomoc psychologiczna i społeczna dla ofiar i
ich rodzin.
Posłowie opowiadają się za stosowaniem zasady ,,zanieczyszczający płaci”, w szczególności
w odniesieniu do katastrof przemysłowych i technologicznych. Państwa, które będą korzystać
z programu będą musiały udowodnić, że ubiegają się o wszelkie możliwe kompensaty od
stron trzecich. U podstaw tej zasady legło przekonanie, że Fundusz nie powinien służyć
zwolnieniu sprawców z odpowiedzialności za katastrofy. Państwa Członkowskie powinny
ustanowić ramy prawne zapewniające w możliwie szerokim zakresie odpowiedzialność
sprawców w przypadkach katastrof przemysłowych.
Rolf BEREND (EPP-ED, DE)
Sprawozdawca
A6-0123/2006
Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
ustanawiającego Fundusz Solidarności Unii Europejskiej
Procedura współdecydowania, 1 czytanie
Debata: 18.05.2006