Maksymalne stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej a retinopatia

Maksymalne stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej a retinopatia

Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia, tom 4, zeszyt 3, 149-153, 2011
Maksymalne stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej
a retinopatia wcześniaków wymagająca laseroterapii
– doświadczenia własne
JUSTYNA TOŁŁOCZKO1, ANNA SONCZYK-ZAPAŁA1, WOJCIECH HAUTZ2,
JOANNA PUSKARZ-GĄSOWSKA1, M. KATARZYNA KORNACKA1
Streszczenie
Retinopatia wcześniaków (ROP – Retinopathy of Prematurity) to schorzenie siatkówki występujące u noworodków
urodzonych przedwcześnie z małą masą ciała. Czynnikami ryzyka wystąpienia ROP są: tlenoterapia, mała masa urodzeniowa, krwawienia około i dokomorowe, ekspozycja na światło, przedłużająca się mechaniczna wentylacja i liczne
transfuzje uzupełniające krwi. Celem pracy była ocena wpływu stosowania tlenoterapii na występowanie retinopatii
wcześniaczej u noworodków urodzonych przed ukończeniem 33. tygodnia ciąży. Analizie retrospektywnej poddano
995 noworodki urodzone przed 33. tygodniem ciąży i hospitalizowane w latach 2005-2010 w Klinice Neonatologii
i Intensywnej Terapii WUM. U 289 (25,64%) rozpoznano retinopatię wcześniaczą, a 67 (5,94%) dzieci wymagało leczenia
laseroterapią. Analizowano częstość występowania retinopatii wcześniaków i stopień jej zawansowania w zależności
od wieku płodowego i stosowanego stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej stosowanej w pierwszych 10 minutach
po urodzeniu oraz w czasie całej hospitalizacji. Wykazano istotnie statycznie mniejszą konieczność leczenia laserem
w grupie noworodków, u których stosowano FiO2 < 0,4 w resuscytacji po urodzeniu. Analizując zależność między koniecznością laseroterapii w grupie noworodków z ROP i maksymalnym stężeniem tlenu w mieszaninie używanej
w czasie hospitalizacji stwierdzono, że istotnie statystycznie częściej wykonywano laseroterapię u noworodków leczonych FiO2 > 0,7. Wnioski: Zastosowanie niskich stężeń tlenu w mieszaninie stosowanej w pierwszych 10 minutach
życia zmniejsza liczbę laseroterapii, ale nie ma wpływu na częstość występowanie retinopatii wcześniaków. Zawartość
tlenu w mieszaninie > 0,7 powoduje częstsze rozpoznanie retinopatii i statystycznie istotnie częściej konieczność wykonania laseroterapii.
Słowa kluczowe: retinopatia wcześniaków, laseroterapia, tlenoterapia
Wstęp
Retinopatia wcześniaków (ROP – Retinopathy of Prematurity) to wieloetiologiczne schorzenie siatkówki występujące u noworodków urodzonych przedwcześnie z małą masą ciała. Nieleczone może prowadzić do ślepoty.
Spowodowane jest zahamowaniem normalnego dojrzewania naczyń siatkówki w momencie przedwczesnego
przerwania życia płodowego. Postnatalne stężenie tlenu
w tkankach jest statystycznie wyższe od stężenia w życiu
wewnątrzmacicznym. Tlenoterapia powoduje dalszy wzrost
stężenia tlenu w rozwijającej się siatkówce [1]. Związek
pomiędzy wcześniactwem a zwłóknieniem pozasoczewkowym został opisany po raz pierwszy w 1942 roku przez
Terry`go. Badania potwierdzające zależność między tlenoterapią a występowaniem ROP opublikowano w 1956 roku.
Wyniki tego badania doprowadziły do rozpoczęcia ścisłego
monitorowania podaży tlenu w oddziałach intensywnej terapii noworodka [1]. Częstość występowania ROP zmniejszyła się w latach 60. ubiegłego stulecia. Ponowny wzrost
obserwowano w związku z postępem medycyny i zastosowaniem surfaktantu i tym samym wzrostem przeżycia
noworodków ze skrajnie mała masą ciała i skrajną niedojrzałością [2]. Przedstawiono teorię patogenezy ROP za-
leżną od działania tlenu. W I fazie dochodzi do obliteracji
niedojrzałych naczyń siatkówki i do zahamowania procesu
jej unaczynienia. W tej fazie podwyższone stężenie tlenu
we krwi tętniczej powoduje skurcz i zwężenie tętnic, a wolne rodniki tlenowe uszkadzają śródbłonek niedojrzałych
naczyń. Hiperoksja doprowadza do zahamowania wytwarzania naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu
[VEGF], który zapobiega apoptozie komórek śródbłonka
i obliteracji naczyń. Powoduje to zahamowanie unaczynienia siatkówki. Proces ten zachodzi tylko w niedojrzałych naczyniach. W 2. fazie dochodzi do rozwoju nieprawidłowych naczyń oraz tkanki włóknistej w siatkówce,
a następnie w ciele szklistym. W wyniku niedotlenienia
produkowany jest w nadmiarze VEGF przez niedotlenioną,
nieunaczynioną obwodową część siatkówki i prowadzi do
proliferacji naczyniowo-włóknistej [3].
Innymi czynnikami ryzyka wystąpienia retinopatii
wcześniaków są: sepsa, krwawienia około i dokomorowe,
ekspozycja na światło, przedłużająca się mechaniczna
wentylacja i liczne transfuzje uzupełniające krwi [4].
Ostatnio w piśmiennictwie podkreśla się znaczenie
utrzymywania niższych wartości saturacji zarówno bez-
1
Klinika Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Warszawa
2
Klinika Okulistyki, Instytut Pomnik Zdrowia Dziecka, Warszawa
150
J. Tołłoczko, A. Sonczyk-Zapała, W. Hautz i wsp.
pośrednio po urodzeniu, jak i w pierwszych tygodniach
życia na obniżenie częstości występowania ROP [5].
Od 1984 roku stosowany jest schemat klasyfikacji wg
Międzynarodowego Komitetu do Spraw Retinoterapii
Wcześniaków.
W przebiegu retinopatii wcześniaków można wyróżnić
fazę czynną i fazę regresji. W fazie czynnej określa się 5
stadiów, które mogą przechodzić w kolejne lub się wycofywać. U 20% dzieci z czynną fazą ROP rozwija się faza
regresji, w której także wyróżnia się 5 stopni. W najbardziej
zaawansowanych przypadkach fazy czynnej i regresji
mogą się pojawiać powikłania takie jak: małoocze, zaćma,
jaskra, zanik gałki ocznej. Faza czynna ROP ma tendencje
do samoistnej regresji w każdym stadium [6].
Leczenie ma na celu zahamowanie rozrostu naczyniowo-włóknistych proliferacji do ciała szklistego i niedopuszczeniu do rozwoju odwarstwienia siatkówki. Najczęściej stosuje się koagulację nieunaczynionej siatkówki za
pomocą energii laserowej [6].
Cel
Celem pracy była ocena wpływu stosowania tlenoterapii i określonych stężeń tlenu na występowanie retinopatii wcześniaczej u noworodków urodzonych przed ukończeniem 33. tygodnia ciąży.
Materiał i metoda
Analizie retrospektywnej poddano noworodki urodzone przed 33. tygodniem ciąży i hospitalizowane w latach
2005-2010 w Klinice Neonatologii i Intensywnej Terapii
WUM. Z grupy badanej wyłączono noworodki, które zmarły w czasie hospitalizacji albo zostały przewiezione do innych szpitali. Materiał stanowiło 995 noworodków z czego
u 289 (29%) rozpoznano retinopatię wcześniaczą, a 67
(6,7%) dzieci wymagało leczenia laseroterapią. Analizowano częstość występowania retinopatii wcześniaków i stopień jej zawansowania w zależności od wieku płodowego
i stosowanego stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej
(FiO2) w pierwszych 10. minutach po urodzeniu oraz
w czasie całej hospitalizacji. Pierwsze badanie okulistyczne
wykonywano po ukończeniu przez dziecko 4. tygodnia życia, kolejne w zależności od zaleceń konsultanta okulisty.
Wyniki opracowano statystycznie testem Chi-kwadrat
z poprawką Yatesa, korzystając z programu Statistica. Dla
uporządkowania wyników wprowadzono 4 progi istotności
statystycznej: dla p $ 0,05 nieistotne; dla p < 0,05 granicznie
istotne; dla p < 0,01 istotne; dla p < 0,001 wysoce istotne.
Wyniki
W grupie badanej 995 noworodków urodzonych < 33.
tygodnia ciąży u 289 rozpoznano retinopatię wcześniaków
co stanowi 29%.
Retinopatię wcześniaków rozpoznano u 150 chłopców,
co stanowiło 52% i u 139 (48%) dziewczynek. W grupie 67
noworodków wymagających laseroterapii przewagę stano-
wili chłopcy 39-58% w stosunku do 28 (42%) dziewczynek.
Nie wykazano istotności statystycznej przewagi płci męskiej w grupie dzieci leczonych p = 0,2987.
160
150
139
140
noworodki z ROP
noworodki leczone
laseroterapią
120
100
80
60
39
40
28
20
0
płeć żeńska
p.= 0,2987
płeć męska
Ryc. 1. Płeć noworodków leczonych laseroterapią w grupie
z rozpoznana retinopatią
Analizowano zależność wieku płodowego a wystąpienie ROP i konieczność zastosowania laseroterapii (tab. 1).
Najwyższy odsetek stwierdzono w grupie 120 noworodków urodzonych po ukończeniu 22. t.c., a przed ukończeniem 26. t.c. U 83(69,2%) noworodków z tej grupy rozpoznano retinopatię, a laseroterapię wykonano u 38 (37,7%).
W grupie 341 noworodków o dojrzałości 26-29. t.c. retinopatię rozpoznano u 162 (47,5%) dzieci, a laseroterapią leczono 29 (8,5%). Po ukończeniu 30. t.c., a przed ukończeniem 33. t.c., urodziło się 534 noworodków. U 44 (8,2 %)
dzieci z tej grupy rozpoznano ROP, ale żadne z nich nie
wymagało leczenia operacyjnego.
Tabela 1. Występowanie ROP i konieczność zastosowania
laseroterapii w zależności od wieku płodowego
T.c.
Liczba
noworodków
22-25
26-29
ROP
%
Laser
%
120
83
69,2%
38
37,7%
341
162
47,5%
29
8,5%
30-32
534
44
8,2%
0
0%
Suma
995
289
29%
67
6,7%
Poddano analizie częstość wykonania zabiegu laseroterapii w grupie 289 noworodków z ROP w zależności od
wieku płodowego w grupie badanej. W grupie 83 noworodków o dojrzałości 22-25. t.c. laseroterapię wykonano u 38,
co stanowiło 47,8% . W grupie 162 noworodków o dojrzałości 26-29. t.c., zabieg wykonano u 29 (17,9%) dzieci. Wskazań do wykonania laseroterapii nie było w grupie 44 noworodków z ROP urodzonych po skończeniu 30. t.c., a przed
ukończeniem 33. t.c. (tab. 2).
Analizując zaawansowanie zmian retinopatii wcześniaków w grupie badanej I stopień stwierdzono u 47 noworodków. U 183 noworodków rozpoznano II stopień
ROP, a u 17. (9,28%) wykonano zabieg laseroterapii. U tych
dzieci rozpoznano dodatkowo stadium + i zakwalifikowano
do zabiegu. Wykazano, że w tej grupie istotnie statystycznie rzadziej wykonano zabieg laseroterapii (p = 0,000).
Maksymalne stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej a retinopatia wcześniaków
W grupie 58 noworodków, u których stwierdzono III stopień, laseroterapią leczono 50 (86,2%) dzieci. W tej grupie
istotnie statystycznie częściej dzieci są leczone operacyjnie
p = 0,000 (ryc. 2).
Tabela 2. Częstość wykonywania laseroterapii w grupie noworodków z ROP w zależności od wieku płodowego
T.c.
200
ROP Laser
%
22-25
83
38
47,8%
26-29
162
29
17,9%
30-32
44
0
0%
Suma
289
67
23,2 %
184
123
110
noworodki leczone
laseroterapią
150
Analizując zależność między koniecznością laseroterapią w grupie noworodków z ROP i maksymalnym stężeniem tlenu w mieszaninie używanej w czasie hospitalizacji, stwierdzono, że w grupie 56 noworodków leczonych FiO2 0,21-0,39 zabieg wykonano u dwojga dzieci
(3,57%). Istotnie statystycznie w tej grupie rzadziej wykonywana jest laseroterapia p = 0,002. W grupie 110 noworodków z ROP leczonych maksymalnie FiO2, 0,4-0,69 laseroterapie wykonano u 22 (20%) noworodków, a w grupie
123, gdzie stosowano najwyższe stężenia tlenu (FiO2
0,7-1,0) do zabiegu zakwalifikowano 43 dzieci (54,47%).
Wykazano istotną statystyczność miedzy wysokim stężeniem tlenu w mieszaninie a koniecznością wykonywania
laseroterapii p = 0,001 (ryc. 4).
125
noworodki z ROP
noworodki z ROP
100
noworodki leczone
laseroterapią
75
100
50
56
59
46
50
0
II
p.= 0,000
III
p.= 0,000
0
IV
0
0
V
Ryc. 2. Zaawansowanie retinopatii wcześniaków w grupie
badanej a konieczność laseroterapii
Analizie poddano również zależność konieczności
laseroterapii w grupie noworodków z rozpoznanym ROP
od stężenia tlenu w mieszaninie stosowanej w pierwszych
10 minutach po urodzeniu. Stężenia używane w mieszaninie podzielono na 3 grupy: FiO2: 0,21-0,39; FiO2: 0,4-0,69;
FiO2: 0,7-1,0. W grupie FiO2 < 0,4 było 111 noworodków,
z których u 14 (12,61%) wykonano laseroterapię. Wykazano
istotnie statycznie mniejszą konieczność leczenia laserem, p = 0,0013. W grupie FiO2 < 0,7 było 105. noworodków
z ROP, z których 25 (23,8%) zakwalifikowano do zabiegu.
W grupie 73 dzieci leczonych FiO2 > 0,7 laseroterapię wykonano u 28 (38,35%) noworodków. Istotnie statystycznie
częściej w tej grupie noworodki leczono zabiegowo
p = 0,0007 (ryc. 3).
111
105
noworodki z ROP
100
noworodki leczone
laseroterapią
73
75
50
25
0
14
0,21-0,39%
p.= 0,0013
25
0,4-0,69%
22
25
0
I
43
50
17
0
125
151
28
0,7-1,0%
p.= 0,0007
Ryc. 3. Występowanie ROP i konieczność laseroterapii w grupie
badanej w zależności od stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej używanej w ciągu pierwszych 10 minut życia
0
2
0,21-0,39%
p.= 0,002
0,4-0,69%
0,7-1,0%
p.= 0,001
Ryc. 4. Występowanie ROP i konieczność laseroterapii w grupie
badanej w zależności od stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej używanej w czasie hospitalizacji
Omówienie wyników i dyskusja
Celem retrospektywnie przeprowadzonej analizy była
ocena wpływu stężenia tlenu w mieszaninie stosowanej
w resuscytacji i leczeniu. W grupie 995 noworodków urodzonych przed ukończeniem 33. tygodniem ciąży i hospitalizowanych w Klinice Neonatologii i Intensywnej Terapii
Noworodka WUM retinopatię wcześniaczą rozpoznaną
u 289 dzieci, co stanowiło 29%. Jest to wyższy odsetek niż
przedstawiony przez Ho i wsp., którzy w grupie o podobnej dojrzałości płodowej zanotowali tylko 19,3% retinopatii.
Inni autorzy cytowani przez Ho opisują częstość występowania ROP między 18% a 32% [7].Wynik naszego badania wskazuje, że należy jeszcze uważniej analizować
wszystkie czynniki ryzyka występowania retinopatii,
a przede wszystkim kontrolować leczenie tlenem.
W grupie noworodków, które wymagały laseroterapii,
nie stwierdziliśmy przewagi statystycznie istotnej płci
męskiej. Inne wyniki przedstawia DiFiore – płeć męska
zdecydowanie dominowała wśród noworodków wymagających laseroterapii [8].
Najwyższy odsetek retinopatii – prawie 70%, stwierdzono w grupie noworodków urodzonych po ukończeniu 22.
t.c. i przed ukończeniem 26. t.c. Najrzadziej retinopatię
wcześniaków rozpoznawano u noworodków urodzonych
po ukończeniu 30. t.c. – 8,2%. Wyniki te są zgodne z doniesieniami innych autorów, którzy potwierdzają, że częstość
152
J. Tołłoczko, A. Sonczyk-Zapała, W. Hautz i wsp.
rozpoznania zwiększa się wraz ze skróceniem czasu trwania ciąży [9]. Akkoyun na podstawie własnych badań
stwierdza, że wiek ciążowy nie jest statystycznie znamiennym czynnikiem wystąpienia ROP [4]. Inni autorzy uważają, że właśnie dojrzałość i przyrost postnatalny masy
ciała jest poważnym czynnikiem ryzyka wystąpienia retinopatii wcześniaków [9, 10]. Analizowaliśmy także częstość
występowania ROP i konieczność zastosowania laseroterapii w zależności od wieku płodowego. Laseroterapii
wymagały najczęściej noworodki o dojrzałości 22-26. t.c.
Żaden noworodek urodzony z dojrzałością większą niż 30.
t.c. nie był leczony z zastosowaniem laseroterapii.
W grupie badanych noworodków najczęściej, bo aż
u 63,32%, rozpoznawano II stopień ROP, z czego u 16 dzieci
wykonano laseroterapię ze względu na dodatkowe stadium
plus. Trzeci stopień stwierdzono u 58 (20%) noworodków,
z czego zabiegowo leczono 84,5% dzieci z tej grupy. Najrzadziej rozpoznawano retinopatię wcześniaków I stopnia
tylko u 16,26% dzieci.
Czynniki ryzyka wystąpienia retinopatii wcześniaków
to poza niedojrzałością także toksyczne działanie tlenu
i wolnych rodników tlenowych [6, 10]. Dlatego tak istotna
jest rozważna tlenoterapia, szczególnie w pierwszych tygodniach życia i jej ścisłe monitorowanie. Według zaleceń
AAP nie należy także stosować w resuscytacji po urodzeniu 100% tlenu. Postępowanie takie jest prowadzone od
ponad dwóch lat w Klinice Neonatologii i Intensywnej Terapii WUM.
W związku z tym przeanalizowaliśmy konieczności
laseroterapii w grupie noworodków z rozpoznanym ROP
w zależności od stężenia tlenu stosowanego w pierwszych
10 minutach po urodzeniu. Używane stężenia podzielono
na 3 grupy: 1 – FiO2 0,21-0,39, 2 – 0,4-0,69; 3 – 0,7-1,0. W grupie najniższego stężenia stosowanego tlenu stwierdzono
istotnie statystycznie mniej laseroterapii w stosunku do
rozpoznania ROP. W grupie noworodków wymagających
stosowania FiO2 > 0,7 (p = 0,0007) obserwowaliśmy istotnie
statystycznie częstszą konieczność laseroterapii. Podobne
zależności p = 0,001) zanotowaliśmy w przypadku stosowania stężenia tlenu w czasie całej hospitalizacji. Zawartość tlenu w mieszaninie > 0,7 powoduje częstsze rozpoznanie retinopatii i statystycznie istotnie częściej konieczność wykonania laseroterapii.
Di Fiore i wsp wykazują, że nie tylko hiperoksemia, ale
także powtarzające się epizody hipoksemii monitorowane
za pomocą pulsoksymetrii mają wpływ na ciężkość ROP.
W cytowanym badaniu dzieci, u których obserwowano
częste desaturacje, wymagały częściej laseroterapii [8].
Jest wiele doniesień udowadniających, że obniżenie zakresów alarmów saturacji statystycznie znamiennie zmniejsza
występowanie ROP i konieczność laseroterapii [11, 12].
Jak więc postępować, aby uniknąć retinopatii wcześniaczej, a szczególnie jej ciężkiej postaci wymagającej laseroterapii? Na podstawie własnych doświadczeń i piśmiennictwa należy stosować jak najniższe możliwe stężenia
tlenu w mieszaninie w czasie czynności resuscytacyjnych
po urodzeniu oraz unikać hiperoksji i hipoksji we wczesnym okresie postnatalnym. Należy także utrzymywać stabilną saturację i prawidłowy przyrost masy ciała. Utrzymanie reżimu saturacji przy tlenoterapii między 85-93%
pozwala na obniżenie odsetka występowania ROP [1, 5, 8].
Wnioski
1) Zastosowanie niskich stężeń tlenu w mieszaninie stosowanej w pierwszych 10 minutach życia zmniejsza
liczbę laseroterapii, ale nie ma wpływu na częstość
występowanie retinopatii wcześniaków.
2) Zawartość tlenu w mieszaninie > 0,7 powoduje częstsze rozpoznanie retinopatii i statystycznie istotnie
częściej konieczność wykonania laseroterapii.
Piśmiennictwo
[1] Fleck B.W., McIntosh N. (2008) Pathogenesis of retopathy of
prematurity and possible preventive strategies. Early Human Development 84: 83-84.
[2] Bullard S.R., Donahue S.P., Feman S.S. i wsp, (1999) The De-
creasing Incidence and Severity of Retinopathy of Prematurity. JAAPOS 3: 46-52.
[3] Sears J.E., Pietz J., Sonnie C. i wsp. (2009) A Change in Oxygen Supplementation Can Decrease the Incidence of Retinopathy of Prematurity Ophthalmology 116: 513-518.
[4] Akkoyun I., Oto S., Yilmaz G. i wsp. (2006) Risk Factors In
the Development of Mild and Severe Retinopathy of Prematurity JAAPOS 10: 449-453.
[5] VanderVeen D.K., Mansfield T.A., Eichenwald E.C. (2006)
Lower Oxygen Saturation Limits Decrease the Severity of
Retinopathy of Prematurity JAAPOS 10: 445-448.
[6] Hautz W. (2004) Ocena wyników leczenia retinopatii wcześniaków przy użyciu laserowej fotokoagulacji. Rozprawa na
stopień doktora nauk medycznych IP CZD, Warszawa
[7] Ho S,F., Mathew M.R., Wykes W. (2005) Retinopathy of Prematurity: An Optimum Screening Strategy J AAPOS 9: 584-588.
[8] Di Fiore J.M., Bloom J.N., Orge F. i wsp. (2010) A Higher In-
cience of Intermittent Hypoxemic Episodes Is Associated
with Severe Retinopathy of Prematurity J. Pediatr. 157: 69-73.
[9] Allegaert K., Vanhole C., Casteels I. i wsp. (2003) Perinatal
Growth Characteristics and Associated Risk of Developing
Threshold Retinopathy of Prematurity J AAPOS 7: 34-37.
[10] Ramagnoli C. (2009) Risk factors and growth factors in ROP
Early Human Development 85: 579-582.
[11] Chow L.C.,Writh K.W., Sola A. (2003) Can changes in Clinical
Practice Decrease the Incidence of Severe Retinopathy of
Prematurity in Very Low Birth Weight Infants Pediatrics 111:
339-342.
[12] Wallace D.K., Veness-Meehan K.A (2007) Incidence of severe
retinopathy of prematurity before and after a modest reduction in target oxygen saturation levels J AAPOS 11: 170-174.
J
Justyna Tołłoczko
Klinika Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka
Warszawski Uniwersytet Medyczny
00-315 Warszawa, ul. Karowa 2
e-mail: [email protected]
Maksymalne stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej a retinopatia wcześniaków
Maximal oxygen concentration in the respiratory mixture and retinopathy of prematurity
Retinopathy of Prematurity (ROP) is a disease of retina that affects premature neonates with a low birth weigth. Risk
factors for ROP are as follows: oxygen therapy, low body weigth, intra- and periventricular hemorrhages, light exposure, prolonged mechanical ventilation and many numbers of supplementary blood transfusions. The aim of the study
was to assess the influence of oxygen therapy on the occurrence of rethinopathy of neonates born before 33 week of
gestational age. Retrospective analysis of clinical documentation of 995 neonates born before 33 week of gestational
age that were hospitalized in years 2005-2010 in the Clinic of Neonatology and Intensive Care was performed. In 289
(25.64%) cases ROP was diagnosed, out of which in 67 (5.94%) laserotherapy was a mandatory method of treatment.
The frequency of ROP and its grade were analysed depending on gestational age and oxygen concentration in the
respiratory mixture used in the first 10 minutes after the birth and during the hospitalization. There was a significantly
lower likelihood for laserotherapy in the group of neonates in whom FiO2 < 0.4 was used during resuscitation after
the birth. Analysis of association between necessity for laserotherapy in neonates with ROP and maximal oxygen concentration in respiratory mixture used during hospitalization revealed that significantly more frequently laserotherapy
was performed in neonates treated with FiO2 > 0.7. Conclusions: The low oxygen concentrations in the respiratory
mixture used in the first 10 minutes of life decreased the number of cases of laserotherapy but no influence on the frequency of ROP was noted. Oxygen concentration in the respiratory mixture below 0.7 increased the frequency of both
ROP and laserotherapy.
Key words: retinopathy of prematurity, laserotherapy, oxygen therapy
153