Znajdź klucz - WordPress.com

w siodle
nasz
ekspert
natalia
kozłowska
Zawodniczka ujeżdżenia,
srebrna medalistka
Halowego Pucharu
Polski, trenerka Tomasza
Zdańkowskiego i Karoliny
Karwowskiej, członków
paraujeżdżeniowej kadry
narodowej.
W
Prostowanie
konia zajmuje
dość dalekie
miejsce w skali
szkoleniowej.
Ten etap
wymaga
odpowiedniego
przygotowania
zarówno
konia, jak
i jeźdźca. Dziś
prezentujemy
ćwiczenie ,
które pomoże
wam
w pracy!
yprostowanie znajduje się właściwie
prawie na szczycie
piramidy szkoleniowej, czyli na
końcu „listy zadań”, jakie stoją przed parą
jeździec–koń, i wraz z zebraniem stanowi
ukoronowanie kilkuletniego szkolenia.
Dla każdego jeźdźca powinno być jednak
jasne, że tak jak nie da się po kilkuletnim
ćwiczeniu jedynie rozluźnienia i rozciągania zrobić nagle salta z trzema śrubami,
tak samo do wykonania najtrudniejszych
zadań jeździeckich potrzeba stopniowego
użycia ćwiczeń wprowadzających.
Zadanie to nie bez powodu zostało
umieszczone tak daleko w skali, a powo-
znajdź klucz
do wyprostowania
do wyczucia ciała własnego i konia w kontekście wyprostowania, a koniowi przynosi
poprawę panowania nad swoimi ruchami
oraz szybkość odpowiedzi na pomoce jeździeckie, w efekcie dając jeźdźcowi narzędzie kontroli wyprostowania konia.
Jest to ćwiczenie dla jeźdźców co
najmniej średnio zaawansowanych, czyli
takich, którzy sprawnie posługują się swoim dosiadem we wszystkich chodach oraz
dobrze opanowali zakres ćwiczeń klasy N.
Ćwiczenie to polega na naprzemiennym
stosowaniu trzech ruchów: łopatką do wewnątrz, trawers i renwers, we wszystkich
chodach i w różnych konfiguracjach. Wymaga zatem od jeźdźca opanowania najpierw każdego z tych ćwiczeń oddzielnie.
to ćwiczenie, jest pozycja łopatek konia
– w trakcie zmiany ustawienia konia nie
powinny zejść z ustalonej linii jazdy ani
o przysłowiowy centymetr. Aby tak się
stało, niezbędne jest zdecydowane użycie
wewnętrznej łydki w renwersie (łydka
od ściany), co uchroni konia przed próbą
zejścia łopatkami z powrotem na ścianę
i pomoże mu wejść na lepszy kontakt
z nową zewnętrzną wodzą. Ćwiczenie
to należy wykonywać w obu kierunkach
tak długo, aż jeździec dojdzie do wprawy
w przekładaniu pomocy, a koń zaakceptuje
postawione wymagania, czyli wykonaniu
ćwiczenia nie będzie towarzyszyło napięcie. Poprawne wykonanie ćwiczenia
możemy stwierdzić wtedy, kiedy koń nie
Łopatką do wewnątrz (po lewej)
oraz renwers (po prawej) wykonywane w stępie przy ścianie
Znajdź klucz
do wyprostowania
Zdjęcia: Dominika Frej
34
Gallop Koń & jeździec
dem tym jest trudność osiągnięcia pełnego
wyprostowania i kontroli nad nim. Trudność ta dotyczy nie tylko konia, ale także
jeźdźca – jego wyczucia jeździeckiego
i zrozumienia tematu.
Aby z czasem osiągnąć wyprostowanie,
trzeba wielu ćwiczeń, które pozwolą jeźdźcowi zaobserwować i poczuć, kiedy koń
jest prosty, i równie wielu, które pomogą
koniowi zrozumieć, czego się od niego
oczekuje i wyposażą go w siłę, koordynację, równowagę i technikę, niezbędne do
osiągnięcia wyprostowania.
Dla kogo?
Chciałabym przedstawić ćwiczenie,
które znacznie ułatwia jeźdźcowi dojście
Ruszamy!
Zaczynamy od jazdy w stępie zebranym, wzdłuż długiej ściany. Jeździec ustawia konia w pozycji łopatką do wewnątrz,
a następnie, przesuwając wewnętrzną
łydkę w tył i jednocześnie zmieniając
ustawienie głowy i szyi konia w kierunku
do ściany, płynnie przechodzi do pozycji
renwersu. Zmiana pomocy powinna następować wolno, żeby koń miał szansę złapać
równowagę w nowej pozycji. Początkowo
na przełożenie pomocy trzeba dać sobie
i koniowi co najmniej kilka kroków i nie
należy się przejmować, jeśli będzie to
trwało dłużej. Kluczowym elementem, na
który należy zwrócić uwagę, wykonując
tylko płynnie będzie przechodził z jednego ustawienia w drugie, bez zmiany toru
prowadzenia łopatek i rytmu stępa, ale
również gdy wykonując to ćwiczenie, cały
czas będzie spokojnie przeżuwał wędzidło.
Gdy jeździec dojdzie do wprawy w stępie,
może zacząć wykonywać to samo ćwiczenie w kłusie.
Wjeżdżamy na koło
W następnej kolejności można to ćwiczenie wykonywać na kole. I tu również
zaczynamy od stępa zebranego. Jeździec
powinien zwrócić szczególną uwagę na to,
aby w ćwiczeniu łopatką do wewnątrz koń
nie wypadał łopatką, czyli nie przenosił
większego ciężaru na zewnętrzną przednią
Gallop Koń & jeździec
35
w siodle
znajdź klucz
do wyprostowania
rze nie leży chodzenie po jednej linii – tym
większe znaczenie ma więc bezwzględne
wymaganie od siebie ciągłego pilnowania
i korygowania toru poruszania się łopatek
i względem nich przesuwania końskiego
zadu i zmieniania ustawienia głowy i szyi
konia.
Kiedy jeździec uporał się już w tym
ćwiczeniu z koordynacją pomocy w stępie,
a koń zaczął płynnie na nie reagować, można przejść do wykonania tego ćwiczenia
w wyższym chodzie. Z reguły łatwiejsze
zadanie koń i jeździec będą mieli w kłusie,
choć czasami, w wypadku konia, którego
cechuje dobra równowaga w galopie,
Trawers i renwers wykonywane
w stępie na kole
nogę. Kontroli tego czynnika służy właśnie
wykonanie renwersu. W ten sam sposób
wykonujemy następnie to ćwiczenie
w kłusie.
Kolejnym krokiem jest zastosowanie
konfiguracji trawers-renwers na kole. To
ćwiczenie również zaczynamy wykonywać
w stępie zebranym. Jadąc po dwudziestometrowym kole, jeździec ustawia konia
w pozycji trawersu, a następnie, powoli
przekładając pomoce, prostuje go i na ko-
lejnych kilku krokach zaczyna stosować
pomoce do renwersu. I znów najważniejszym wyznacznikiem wykonania ćwiczenia i jednocześnie największą korzyścią,
jaką koń i jeździec z niego wynoszą, jest
sposób prowadzenia łopatek. Wykonując
to ćwiczenie, jeździec nie korzysta już ze
„zbawiennej pomocy” ściany i musi znacznie więcej uwagi poświęcić jechaniu stale
po tym samym torze. Koń nie jest tu niestety sprzymierzeńcem, gdyż w jego natu-
i szyi konia – resztę jego ciała prowadzi za
pomocą swoich nóg.
Tym razem
w galopie
Na jeźdźca wykonującego to zadanie
w galopie czeka więcej pułapek, ale poprawne wykonanie zrekompensuje trud
koordynowania swoich pomocy i godziny
spędzone na nie zawsze prawidłowych,
powtórzeniach. Stosunkowo łatwo jest
wykonać w galopie zebranym trawers na
kole, ale kłopoty zaczynają się zazwyczaj,
gdy jeździec próbuje przestawić pomoce
i odwrócić ustawienie konia. Skutkuje to
najczęściej zmianą nogi, krzyżowaniem
lub zupełną utratą możliwości jazdy po
wyznaczonym kole. Dlatego ćwiczenie to
należy najpierw rozbić na kilka części, aby
potem złożyć je w całość. Zacząć proponuję od zmiany samego ustawienia potylicy
konia, z wewnętrznego na zewnętrzne
i odwrotnie. Następnie dokładamy do tego
Jeździec
podczas
prawidłowego
wykonywania
ćwiczeń powinien mieć
poczucie, że ciało konia
kontroluje za pomocą
swojego dosiadu
i nóg.
zgięcie szyi konia. Na tym etapie jeździec
powinien zwrócić uwagę na precyzyjne
pomoce do galopu, a w szczególności na
niezmienne działanie dosiadu, zależnie
od tego, na którą nogę jedzie, i stabilne
ułożenie łydek. Wszystko po to, żeby
przyzwyczaić konia do prowadzenia dosiadu i łydek w galopie, niezależnie od
ustawienia głowy i szyi. Jako następny
krok wybrałabym utrzymywanie głowy,
szyi i łopatek konia w pozycji „na wprost”
i stopniowe przesuwanie jego zadu na
zewnątrz. I znów trzeba zwrócić uwagę na
równy rytm galopu i nie za duże tempo, co
pozwoli się koniowi zbalansować. Teraz
pozostaje już tylko połączyć ze sobą elementy układanki.
Nie poddawaj się!
Proponowane dzisiaj ćwiczenie to
zadanie o naprawdę dużym stopniu
trudności, zarówno dla jeźdźca, jak i dla
konia. Nie zniechęcajcie się więc początkowymi niepowodzeniami, które mogą
się pojawić na drodze do precyzyjnego
wykonania. Obowiązuje zasada wyrozumiałości, w szczególności dotycząca konia,
ale i samego jeźdźca. Opracowanie tego
ćwiczenia może i powinno zająć miesiące, ale tylko regularna gimnastyka może
przynieść jeźdźcowi wyczucie końskiego
ciała, tak potrzebne do osiągnięcia wyprostowania. Jeśli jest taka możliwość, należy
skorzystać z pomocy doświadczonego
szkoleniowca.
REKLAMA
Renwers w galopie
wykonywany na kole
Łopatką do wewnątrz oraz
renwers wykonywane w kłusie
na kole
Trawers w galopie wykonywany na kole
a słaba w kłusie, lepiej rozpocząć
ćwiczenie od galopu. My zaczniemy od
kłusa. Na co trzeba zwrócić uwagę? Po
pierwsze, jeszcze raz – prowadzenie łopatek po równym kole. Po drugie, utrzymanie stałego rytmu kłusa, przy czym lepiej
na początku jechać wolniej, niż jeździmy
na co dzień. Jest to ćwiczenie, które ma
również działanie zbierające i trzeba dać
koniowi szansę utrzymania zadnich nóg
jak najbardziej pod środkiem ciężkości.
Po trzecie, skupienie na precyzyjnym
przekładaniu pomocy, ponieważ to ćwiczenie, z czasem, ma przynieść jeźdźcowi
poczucie, że – oprócz ustawienia głowy
36
Gallop Koń & jeździec
Gallop Koń & jeździec
37