opis techniczny - BIP ZGM Gorzów Wlkp.

Transkrypt

opis techniczny - BIP ZGM Gorzów Wlkp.
OPIS TECHNICZNY
1.Przedmiot i zakres opracowania.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt remontu
ściany frontowej wraz z kolorystyką elewacji budynku
położonego przy ul.Drzymały 14 w Gorzowie Wlkp.
2.Stan istniejący
2.1.Opis budynku
Budynek mieszkalny wielorodzinny pochodzi z przełomu XIX i
XX wieku. Obiekt to kamienica o formie charakterystycznej dla
zabudowy tzw. Nowego Miasta, z elewacją frontową z
zachowanymi elementami dekoracyjnymi. Budynek o obrysie
zewnętrznym prostokątnym o wymiarach około 13,00x12,60m,
zaprojektowany został jako budynek trzykondygnacyjny ze
strychem w poddaszu i całkowitym podpiwniczeniem. Z uwagi na
wynoszącą około 3m różnicę poziomów między ul.Drzymały a
podwórzem, lokal mieszczący się w piwnicy od strony podwórza
ma charakter użytkowy. Około 2000r. zaadaptowano poddasze
nieużytkowe na funkcję mieszkalną. Całość budynku obsługuje
jedna klatka schodowa z wejściami od ul.Drzymały i podwórza.
Obecnie w budynku znajduje się pięć lokali.
Obiekt położony jest na terenie Nowego Miasta, wpisanego jako
historyczny układ urbanistyczny do rejestru zabytków.
2.2.Opis istniejącego stanu technicznego
Przedmiotową elewację wykonano w tynku cementowo –
wapiennym, włącznie z poszczególnymi elementami detalu
takimi jak gzymsy i opaski. Stan techniczny elewacji jest zły. W
części cokołowej tynki uległy poważnym uszkodzeniom z
powodu braku izolacji przeciwwodnej. Powierzchnia tynków
powyżej cokołu zachowała się z wieloma ubytkami i
odparzeniami. Poza gzymsem głównym, nie zastosowano
obróbek blacharskich narażając elewację na destrukcyjne
działanie wód opadowych i mrozu. Motywy dekoracyjne parteru
wykonano w formie gzymsów i boni oraz pasy parapetowe
budowano na bazie uskoków przed lico ściany wykonane w
cegle ceramicznej. Sprefabrykowane konsole gipsowe
zamocowane pod drewnianym pasem gzymsu głównego zostały
odspojone od płaszczyzny ściany. Jedna z konsoli oraz zwornik
uległy całkowitemu odpadnięciu. W części nadproży i ścianek
podokiennych przeciętych jest rysami o charakterze
dynamicznym i skurczowym. Odwodnienie dachu nie jest
związane z elewacją – rynna znajduje się powyżej gzymsu.
Jednakże ślady zawilgocenia w obrębie rury spustowej sugerują
nieszczelności w odprowadzeniu wód opadowych z dachu i
zalewanie elewacji.
3.Technologia prac renowacyjnych elewacji.
3.1.Opis ogólny robót.
W związku z niedostępnością wielu elementów konstrukcji i
wystroju budynku, niektóre rozwiązania projektowe przyjęto na
podstawie
założeń
opartych
na
prawdopodobieństwie
wystąpienia poszczególnych problemów budowlanych. Po
przystąpieniu do remontu niektóre z rozwiązań mogą wymagać
weryfikacji, także w formie dodatkowych badań lub ekspertyzy.
Nieznana jest np. dokładna przyczyna zniszczeń w strefie
przyziemia – dlatego zalecana jest dodatkowa ekspertyza, która
jednoznacznie wskaże czy obok prac elewacyjnych będą
konieczne działania uszczelniające budynek – np. izolacje
poziome, pionowe, drenaż itd. Konieczne jest także ustalenie
czy w zawilgoconych tynkach cokołu są obecne szkodliwe
związki soli. Należy także zdecydować o skali wymiany tynków –
czy będzie to tylko część, czy całość – zależnie od ich stanu
zachowania, który można właściwie ocenić dopiero po
ustawieniu rusztowań.
ZAŁOŻENIA PODSTAWOWE:
qWszystkie zastosowane elementy budowlane, rozwiązania
systemowe i urządzenia powinny posiadać dokumenty formalnoprawne potwierdzające wymagane klasyfikacje, atesty i
dopuszczenia w zakresie możliwości ich stosowania.
qWszystkie użyte w projekcie nazwy własne materiałów lub
rozwiązań są nazwami przykładowymi i mogą być zastąpione
odpowiednimi
materiałami
lub
rozwiązaniami
innych
producentów z zastrzeżeniem ich równoważności.
qPrzed rozpoczęciem właściwych robót remontowych zaleca się
wykonanie ekspertyzy zawilgocenia i zasolenia ścian piwnic w
celu ustalenia zakresu i sposobu wykonania izolacji
przeciwwilgociowej
oraz
doboru
odpowiedniej
chemii
budowlanej.
qPo ustawieniu rusztowań i uzyskaniu bezpośredniego dostępu
dokonać przeglądu i badania stanu zachowania wypraw
tynkarskich. Dokonać kwalifikacji powierzchni tynków do
zachowania, uzupełnienia bądź wymiany na nowe.
qDokonać przeglądu funkcjonowania rynien, rur spustowych i
obróbek blacharskich pod kątem właściwego odwodnienia połaci
dachowych, aby całkowicie wyeliminować możliwość zamakania
powierzchni ścian i zalewania elewacji przez wody opadowe.
qZbić tynki zakwalifikowane do wymiany, nasączyć środkiem
grzybobójczym powierzchni zaatakowanych przez grzyby, algi,
mchy itp.
qNaprawić rysy – zgodnie z wytycznymi w części konstrukcyjnej
(ocena stanu technicznego).
qDokonać niezbędnych uzupełnień, przemurowań i odtworzenia
zniszczonych elementów muru.
qOdtworzyć brakujące elementy detalu architektonicznego oraz
naprawić uszkodzone elementy zachowane. Odtworzyć
drewniany gzyms główny.
qWykonać remont istniejących drewnianych drzwi wejściowych
do budynku.
qWykonać obróbki blacharskie.
qWykonać tynki i malowanie elewacji wg poniższych
wytycznych.
3.2. Przygotowanie podłoża
Zostawiane stare wyprawy tynkarskie lub odsłonięte miejscowo
osłabione cegły mogą wymagać wzmocnienia przed nałożeniem
kolejnych warstw. Należy zwrócić uwagę by preparat
wzmacniający nie hydrofobizował w takim przypadku podłoża!
Miejsca porażone przez grzyby i glony dezynfekować. Przy
ewentualnych starych farbach emulsyjnych może zajść
konieczność ich usunięcia przy użyciu specjalnego środka:
3.2.1.Wzmacnianie podłoża:
zastosować StoPrim Grundex – rozpuszczalnikowy preparat na
bazie poliakrylanów w rozcieńczalniku organicznym; bardzo
dobra penetracja i wzmocnienie podłoża – wszelkie tynki lub
cegła. Rozcieńczony preparatem StoFluid AF 1:1, lub 1:2, nie
hydrofobizuje powierzchni (lub równoważny)
3.2.2.Dezynfekcja
zastosować StoPrim Fungal – specjalny preparat usuwający
zniszczenia biologiczne i dezynfekujący podłoże (lub
równoważny)
3.2.3.Zmywanie starych powłok
zastosować Sto Fassadenabbeizer – wodorozcieńczalny
preparat do usuwania starych warstw farb emulsyjnych (lub
równoważny)
3.2.4.Rysy konstrukcyjne
Dotyczy pracujących z reguły pionowych rys – doświadczenie
pokazuje iż różne techniki przekrywania rys matami, lub
wtapianymi siatkami elastycznymi z reguły tylko przenoszą
pęknięcia w inne miejsca. Dlatego należy zastosować metodę
przeprowadzenia takich rys w fugę dylatacyjną – dzięki czemu
nadal pracująca rysa nie będzie przechodziła na lico ściany.
Stosować kolejno:
- StoPrim Micro – grunt hydrofobizujacy poszerzoną
szczelinę – rysę na bazie mikroemulsji silikonowej (lub
równoważny);
- Sto-Rissfuller fein - specjalna trwale elastyczna spoina
do wypełniania rys konstrukcyjnych w technologii napraw
metodą fugi dylatacyjnej (lub równoważne).
3.3. Wyprawy tynkarskie
Zastosować technologię zapraw (z wyjątkiem tynków
cokołowych) na bazie wapna z dodatkiem trassu reńskiego, w
różnych modyfikacjach, zależnie od miejsca i wymaganych
parametrów zapraw.
3.3.1.Tynki podkładowe
Dobór materiału jest uzależniony od rodzaju prac – przy pracach
uzupełniających braki, zaprawa musi mieć szczególnie wysoką
elastyczność i przyczepność do podłoża ze względu na
niewielkie powierzchnie obrabiane z ręki. Przy większych
powierzchniach, lub wymianach całkowitych starych tynków na
nowe, zaprawy muszą posiadać optymalny skurcz i nie mogą
być zbyt mocne w stosunku do starego podłoża.
Zastosować:
-StoTrass WM 02 – zaprawa wapienno-trassowa do
podkładu przy większych grubościach tynku (>2cm) jako
pierwsza warstwa; również jako szpryc i do warstw
szpałdujących; posiada optymalna wytrzymałość ok. 5MPa, mały
skurcz i niską alkaliczność (brak soli) (lub równoważne);
-StoMurisol VS – specjalna gotowa zaprawa do szprycu
zawierajaca spoiwo odporne na obecność soli budowlanych –
potrzebna przy większych powierzchniach (lub równoważne);
-StoTrass Porenputz – lekka, wapienno-trassowa
wyprawa
do
tynków
podkładowych;
bardzo
wysoka
paroprzepuszczalność i niski skurcz; wytrzymałość ok. 3MPa;
szczególnie przy mieszanych lub słabszych podłożach; nadaje
się do narzutu ręcznego i maszynowego (lub równoważne);
alternatywnie:
-StoTrass HM 01 – zaprawa wapienno-trassowa o
historycznej recepturze; posiada mikrowłókna – szczególnie do
lokalnych napraw w grubościach 1-2cm; wytrzymałość ok. 3MPa;
możliwość fabrycznego barwienia w masie (lub równoważne).
3.3.2.Tynki wyrównawcze
Konieczne przy zostawionych starych, ale podniszczonych
powierzchniowo tynkach wymagających nałożenia wypraw
wyrównawczych przed gładzią tynkarską:
-Sto-Haftputz - wapienno-cementowa średnioziarnista
zaprawa wyrównawcza o wysokiej przyczepności; do warstw
2-20mm w jednym cyklu; optymalna wytrzymałość ok. 5MPa (lub
równoważne).
3.3.3.Profile i detal architektoniczny
Dobór odpowiedniego materiału jest uzależniony nie tylko od
techniki pracy (rekonstrukcje z ręki, prace ciągnięte), ale także
od stanu zachowania detalu. Przy większych ubytkach - zaprawy
uzupełniające muszą mieć niski ciężar właściwy oraz krotki czas
wiązania. Warstwy wykańczające muszą posiadać nie tylko
właściwe cechy użytkowe (łatwa obróbka), ale np. wyższą
elastyczność i przyczepność do starych - często pokrytych
rysami skurczowymi i konstrukcyjnymi rysami podłoży.
qPrace ciągnięte
-StoDeco Plan grob – lekka szybkowiążąca zaprawa
podkładowa do narzutu przy większych ubytkach 1-5cm w
jednym cyklu (lub równoważne);
-StoDeco Plan fein – specjalna drobnoziarnista zaprawa
do warstw 2-25mm w technice ciągniętej; posiada mikrowłókna
oraz wysoka przyczepność nawet do pozostałości starych
pokryć dyspersyjnych (lub równoważne).
qOdlewy
-TZ-r Trass-Zement rapid – specjalny, szybkowiążący
cementy pucolanowy do samodzielnego przygotowania zapraw
do odlewów; posiada niski skurcz, nie powoduje wykwitów soli
czy wapna, bardzo szybki czas wiązania początkowego (lub
równoważne).
qDetal architektoniczny
-StoDeco Reno – specjalna mineralna zaprawa z
trassem do uzupełnień "z ręki" ubytków w detalu (kwiatony,
głowice itp.); materiał posiada mikrowłókna oraz optymalna
wytrzymałość dopasowaną do słabszego podłoża ok. 5MPa (lub
równoważne).
qPrace uzupełniające:
Zabezpieczenie poziomych występów muru bez obróbek
blacharskich:
-StoCrete ES – gotowa dwukomponentowa elastyczna
warstwa izolacyjna na poziome występy muru (lub równoważne);
-StoLastic Color – elastyczna i szczelna farba akrylowa
na poziome występy muru (lub równoważne).
Scalenie elementów dekoracji:
Wykonać zabieg przy występujących rysach skurczowych na
dekoracjach z użyciem:
-StoPrep Miral – silikatowa warstwa pośrednia z
wypełniaczami o zdolnościach przekrywania stabilnych rys
skurczowych, również jako warstwa kontaktowa lub do
nakładania z pędzla w trudnodostępnych miejscach; z
możliwością końcowego szlifowania dla uzyskania gładzi (lub
równoważne).
Zamknięcie rys konstrukcyjnych na detalach i profilach:
-StoPrim Micro – grunt hydrofobizujący poszerzoną
szczelinę – rysę na bazie mikroemulsji silikonowej (lub
równoważne);
-Sto Rissfuller fein – specjalna, trwale elastyczna masa
do wypełnienia rys konstrukcyjnych, przy naprawach
przeprowadzających rysę w fugę dylatacyjną (lub równoważne).
3.3.4.Tynki nawierzchniowe
Końcowe wyprawy tynkarskie muszą posiadać odpowiednie
cechy użytkowe oraz technologiczne w zależności od rodzaju
podłoża. W przypadku pozostawienia części starych tynków,
końcowa gładź musi mieć większą elastyczność oraz
przyczepność, uwzględniającą różną chłonność i naprężenia
starych i nowych tynków. Niezależnie jednak od stopnia
wymiany tynków (częściowo lub całkowicie) musi być spełniony
warunek wysokiej paroprzepuszczalności – najbardziej
optymalny to Sd <0,2 oraz moduł elastyczności E <7000 lub
stosunek wytrzymałości na ściskanie do wytrzymałości na
zginanie <3.
Średnioziarniste tynki końcowe (zastosować jako tło elewacji
na poziomie pierwszego i drugiego piętra):
-Rustikputz – mineralny tynk nawierzchniowy z trassem
o frakcji kruszyw 1,5mm (typu drobny baranek) zawierający
dodatki mikrowłókien (lub równoważne);
Drobnoziarniste
tynki
końcowe
(zastosować
jako
wykończenie detalu elewacji na poziomie pierwszego i drugiego
piętra):
-StoTrass Glattputz lub Filzputz – mineralny tynk
nawierzchniowy z trassem o frakcji kruszyw 0,5mm zawierający
dodatki mikrowłókien (lub równoważne);
Mineralne tynki dekoracyjne (alternatywnie jako tło elewacji na
poziomie pierwszego i drugiego piętra)::
-StoMiral K1,5 – mineralny strukturalny tynk
nawierzchniowy o kruszywie 1,5mm (lub równoważne).
3.3.5.Tynki cokołowe (zastosować jako wykończenie boniowanej ściany parteru
wraz z cokołem):
-StoTrass WM 02 – wytrzymały tynk wapienno-trassowy
dostepny także w wersji hydrofobizowanej, do silnych,
zabytkowych podłoży w strefie cokołowej (lub równoważne);
alternatywnie:
-(zastosować w przypadku zostawienia starych wypraw
wymagajacych lokalnych uzupełnień):
-Sto-Faserputz
–
zbrojony
mikrowłóknami
tynk
naprawczy – (lub równoważne);
-a przy obecności szkodliwych związków soli
budowlanych tynki renowacyjne WTA:
-StoMurisol VS, GP, SP weiss – konieczne przy
związkach soli obecnych w murze – ich układ oraz kolejność
warstw jest uzależniona od stopnia zasolenia oraz do możliwej
grubości warstw (lub równoważne).
W załączeniu tabele ukazujące uwarunkowanie układu tynków w
stosunku do stopnia zasolenia:
Klasyfikacja obciążenia solami wg WTA 2-9-04
Rodzaj soli
Azotany (NO3-)
Siarczany (SO42-)
Chlorki (Cl -)
Stopień zasolenia %
niski
średni
< 0,1
0,1 – 0,3
< 0,5
0,5 – 1,5
< 0,2
0,2 – 0,5
Układ warstw tynków renowacyjnych w
zasolenia
stopień zasolenia
układ warstw
Niski
Wymiana spoin StoMurisol GP
Obrzutka StoMurisol VS
tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss
Średni do
Wymiana spoin StoMurisol GP
wysokiego
Obrzutka StoMurisol VS
tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss
tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss
alternatywnie
Wymiana spoin StoMurisol GP
Obrzutka StoMurisol VS
tynk podkładowy StoMurisol GP
tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss
wysoki
> 0,3
> 1,5
> 0,5
zależności od stopnia
grubość [mm]
≥ 20
≤5
≥ 20
≥ 20
≤5
≥ 10-20
≥ 10-20
≥ 20
≤5
≥ 10
≥ 15
3.3.6.Zabezpieczenie styku tynku z gruntem:
-StoMurisol DS – mineralna mikrocementowa zaprawa
uszczelniająca do wypełnienia styku tynku z gruntem jako
zabezpieczenie przed podciąganiem wody bezpośrednio z
gruntu (lub równoważne).
3.4.Farby elewacyjne
qZe względu na charakter i miejskie umiejscowienie budynku
zastosować wysoko-hydrofobowe farby krzemoorganiczne:
-StoPrim Micro – grunt pod farby silikonowe na bazie
mikroemulsji silikonowej; wzmacnia i ujednolica chłonność
podłoża (lub równoważne)
-StoSilco Color – najwyższej jakości czysto-silikonowa
farba elewacyjna – bardzo wysoka dyfuzyjność i bardzo duża
odporność na warunki zewnętrzne (lub równoważne)
alternatywnie:
-Stoplex W – dyspersyjny grunt pod farbę Neosil (lub
równoważne)
-StoColor Neosil – elewacyjna farba dyspersyjnosilikonowa; wysoka odporność na warunki zewnętrzne (w tym
zmywanie przez deszcz) (lub równoważne).
qna poziomie parteru zastosować preparat zapobiegający
zjawisku graffiti. Zaleca się zastosowanie technologii AGS® j(lub
równoważne), pozwalającej przy uprzednim zastosowaniu
preparatów zabezpieczających, całkowicie usunąć zabrudzenia
graffiti bez stosowania środków chemicznych, nie naruszając
podłoża na którym ono występuje. Umożliwia to natychmiastowe
przywrócenie pierwotnego stanu czyszczonej powierzchni.
Zabezpieczenie powierzchni polega na pokryciu boniowanego
fragmentu elewacji (na całej szerokości do wysokości około 3,60
m) preparatem AGS®, który nakłada się w trzech warstwach,
najlepiej metodą natryskową. Uzyskuje się w ten sposób trwałą i
prawie niewidoczną, zmywalną powłokę ochronną, która izoluje
powierzchnię od wszelkich zabrudzeń. Dzięki tej powłoce graffiti
nie wiąże się w sposób trwały z właściwym podłożem, lecz
utrzymuje się na zewnętrznej warstwie zabezpieczenia. Graffiti,
które powstało na zabezpieczonej powierzchni usuwa się za
pomocą gorącej wody pod ciśnieniem (temperatura około 90oC).
Po usunięciu graffiti należy ponownie nałożyć, odnowić warstwę
zabezpieczenia w miejscu przeprowadzonego czyszczenia.
Zastosować preparat AGS® symbol 3502 do zabezpieczania
powierzchni. Jest to bezbarwna dyspersja na bazie
mikrowosków, po nałożeniu której uzyska się efekt kosmetyczny
półmat.
Zastosowanie preparatu wykorzystane zostanie ponadto do
ochrony hydrofobowej dolnej partii elewacji. Właściwości
izolacyjne preparatu AGS®pozwalaj na skuteczną ochronę przed
wilgocią, solą oraz innymi czynnikami degradacyjnymi, przy
czym pomimo właściwości izolujących, zabezpieczenie to w
żaden sposób nie zredukuje dyfuzji, czyli paroprzepuszczalności
pokrytej nim powierzchni. Jest to wynikiem konstrukcji
molekularnej preparatu, która formuje się w postaci
odwróconego "lejka", swoją szerszą stroną zwróconego do
wnętrza, natomiast węższą na zewnątrz powierzchni.
Zastosowanie preparatem opatrzone jest gwarancją minimum 7letniej trwałości i skuteczności, posiada atest PZH, aprobatę
techniczną ITB oraz pozytywną opinię Instytutu Ochrony
Środowiska w Warszawie. Preparat AGS® ponadto odporny jest
na promienie UV - utrwala kolorystykę i przedłuża żywotność
pokrytych nimi materiałów. Jest niepalny, zmywalny - umożliwia
okresowe odświeżenie powierzchni z bieżących zabrudzeń. W
razie potrzeby (np. remont), powłokę ochronną można
bezpiecznie usunąć bez uszkodzenia podłoża.
3.5.Pozostałe elementy remontu elewacji
3.5.1.Drzwi wejściowe
Istniejące
drzwi
wejściowe
do
budynku
należy
poddać
gruntownej renowacji; oczyścić z warstw starej farby, uzupełnić
ubytki, oszklić naświetla i pokryć nową farbą olejną w kolorze
brązowym wg kolorystyki.
3.5.2.Gzyms główny
Wykonać wierne odtworzenie istniejącego drewnianego pasa
gzymsu głównego wspartego na gipsowych konsolach.
Zastosować elementy drewniane impregnowane preparatem
przedłużającym ich żywotność, zabezpieczającym je przed
niszczeniem przez owady - szkodniki drewna, rozwojem pleśni i
grzybów i czynnikami atmosferycznymi. Wybór impregnatu
uzależnić od możliwości pokrycia drewna farbą nawierzchniową.
Drewno pokryć farbą olejną w kolorze białym.
3.5.3.Obróbki blacharskie
Wykonać obróbki blacharskie z blachy cynkowo-tytanowej gr.
0,7mm. W ramach powyższego wykonać parapety okienne,
zabezpieczenia gzymsów poziomych (w tym drewnianego pasa
podrynnowego) i detalu architektonicznego nad oknami
pierwszego i drugiego piętra.
4.Kolorystyka elewacji
qcokół budynku (ściana boniowana) – Sto Ispo nr 31120
qtło kondygnacji pierwszego i drugiego piętra – Sto Ispo nr
31222
qdetal na kondygnacji pierwszego i drugiego piętra – Sto Ispo
nr 31314
qpas drewniany gzymsu głównego – malowany olejno w kolorze
białym
qdrzwi wejściowe - malowane olejno w kolorze RAL 8001
5.Uwagi końcowe.
qNiezależnie od powyższych wskazań obowiązują wszystkie
uwarunkowania zawarte w kartach technicznych proponowanych
materiałów.
qPrace realizować w jednym systemie, ściśle wg zaleceń
producenta materiałów.