opis techniczny - BIP ZGM Gorzów Wlkp.
Transkrypt
opis techniczny - BIP ZGM Gorzów Wlkp.
OPIS TECHNICZNY 1.Przedmiot i zakres opracowania. Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt remontu ściany frontowej wraz z kolorystyką elewacji budynku położonego przy ul.Drzymały 14 w Gorzowie Wlkp. 2.Stan istniejący 2.1.Opis budynku Budynek mieszkalny wielorodzinny pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Obiekt to kamienica o formie charakterystycznej dla zabudowy tzw. Nowego Miasta, z elewacją frontową z zachowanymi elementami dekoracyjnymi. Budynek o obrysie zewnętrznym prostokątnym o wymiarach około 13,00x12,60m, zaprojektowany został jako budynek trzykondygnacyjny ze strychem w poddaszu i całkowitym podpiwniczeniem. Z uwagi na wynoszącą około 3m różnicę poziomów między ul.Drzymały a podwórzem, lokal mieszczący się w piwnicy od strony podwórza ma charakter użytkowy. Około 2000r. zaadaptowano poddasze nieużytkowe na funkcję mieszkalną. Całość budynku obsługuje jedna klatka schodowa z wejściami od ul.Drzymały i podwórza. Obecnie w budynku znajduje się pięć lokali. Obiekt położony jest na terenie Nowego Miasta, wpisanego jako historyczny układ urbanistyczny do rejestru zabytków. 2.2.Opis istniejącego stanu technicznego Przedmiotową elewację wykonano w tynku cementowo – wapiennym, włącznie z poszczególnymi elementami detalu takimi jak gzymsy i opaski. Stan techniczny elewacji jest zły. W części cokołowej tynki uległy poważnym uszkodzeniom z powodu braku izolacji przeciwwodnej. Powierzchnia tynków powyżej cokołu zachowała się z wieloma ubytkami i odparzeniami. Poza gzymsem głównym, nie zastosowano obróbek blacharskich narażając elewację na destrukcyjne działanie wód opadowych i mrozu. Motywy dekoracyjne parteru wykonano w formie gzymsów i boni oraz pasy parapetowe budowano na bazie uskoków przed lico ściany wykonane w cegle ceramicznej. Sprefabrykowane konsole gipsowe zamocowane pod drewnianym pasem gzymsu głównego zostały odspojone od płaszczyzny ściany. Jedna z konsoli oraz zwornik uległy całkowitemu odpadnięciu. W części nadproży i ścianek podokiennych przeciętych jest rysami o charakterze dynamicznym i skurczowym. Odwodnienie dachu nie jest związane z elewacją – rynna znajduje się powyżej gzymsu. Jednakże ślady zawilgocenia w obrębie rury spustowej sugerują nieszczelności w odprowadzeniu wód opadowych z dachu i zalewanie elewacji. 3.Technologia prac renowacyjnych elewacji. 3.1.Opis ogólny robót. W związku z niedostępnością wielu elementów konstrukcji i wystroju budynku, niektóre rozwiązania projektowe przyjęto na podstawie założeń opartych na prawdopodobieństwie wystąpienia poszczególnych problemów budowlanych. Po przystąpieniu do remontu niektóre z rozwiązań mogą wymagać weryfikacji, także w formie dodatkowych badań lub ekspertyzy. Nieznana jest np. dokładna przyczyna zniszczeń w strefie przyziemia – dlatego zalecana jest dodatkowa ekspertyza, która jednoznacznie wskaże czy obok prac elewacyjnych będą konieczne działania uszczelniające budynek – np. izolacje poziome, pionowe, drenaż itd. Konieczne jest także ustalenie czy w zawilgoconych tynkach cokołu są obecne szkodliwe związki soli. Należy także zdecydować o skali wymiany tynków – czy będzie to tylko część, czy całość – zależnie od ich stanu zachowania, który można właściwie ocenić dopiero po ustawieniu rusztowań. ZAŁOŻENIA PODSTAWOWE: qWszystkie zastosowane elementy budowlane, rozwiązania systemowe i urządzenia powinny posiadać dokumenty formalnoprawne potwierdzające wymagane klasyfikacje, atesty i dopuszczenia w zakresie możliwości ich stosowania. qWszystkie użyte w projekcie nazwy własne materiałów lub rozwiązań są nazwami przykładowymi i mogą być zastąpione odpowiednimi materiałami lub rozwiązaniami innych producentów z zastrzeżeniem ich równoważności. qPrzed rozpoczęciem właściwych robót remontowych zaleca się wykonanie ekspertyzy zawilgocenia i zasolenia ścian piwnic w celu ustalenia zakresu i sposobu wykonania izolacji przeciwwilgociowej oraz doboru odpowiedniej chemii budowlanej. qPo ustawieniu rusztowań i uzyskaniu bezpośredniego dostępu dokonać przeglądu i badania stanu zachowania wypraw tynkarskich. Dokonać kwalifikacji powierzchni tynków do zachowania, uzupełnienia bądź wymiany na nowe. qDokonać przeglądu funkcjonowania rynien, rur spustowych i obróbek blacharskich pod kątem właściwego odwodnienia połaci dachowych, aby całkowicie wyeliminować możliwość zamakania powierzchni ścian i zalewania elewacji przez wody opadowe. qZbić tynki zakwalifikowane do wymiany, nasączyć środkiem grzybobójczym powierzchni zaatakowanych przez grzyby, algi, mchy itp. qNaprawić rysy – zgodnie z wytycznymi w części konstrukcyjnej (ocena stanu technicznego). qDokonać niezbędnych uzupełnień, przemurowań i odtworzenia zniszczonych elementów muru. qOdtworzyć brakujące elementy detalu architektonicznego oraz naprawić uszkodzone elementy zachowane. Odtworzyć drewniany gzyms główny. qWykonać remont istniejących drewnianych drzwi wejściowych do budynku. qWykonać obróbki blacharskie. qWykonać tynki i malowanie elewacji wg poniższych wytycznych. 3.2. Przygotowanie podłoża Zostawiane stare wyprawy tynkarskie lub odsłonięte miejscowo osłabione cegły mogą wymagać wzmocnienia przed nałożeniem kolejnych warstw. Należy zwrócić uwagę by preparat wzmacniający nie hydrofobizował w takim przypadku podłoża! Miejsca porażone przez grzyby i glony dezynfekować. Przy ewentualnych starych farbach emulsyjnych może zajść konieczność ich usunięcia przy użyciu specjalnego środka: 3.2.1.Wzmacnianie podłoża: zastosować StoPrim Grundex – rozpuszczalnikowy preparat na bazie poliakrylanów w rozcieńczalniku organicznym; bardzo dobra penetracja i wzmocnienie podłoża – wszelkie tynki lub cegła. Rozcieńczony preparatem StoFluid AF 1:1, lub 1:2, nie hydrofobizuje powierzchni (lub równoważny) 3.2.2.Dezynfekcja zastosować StoPrim Fungal – specjalny preparat usuwający zniszczenia biologiczne i dezynfekujący podłoże (lub równoważny) 3.2.3.Zmywanie starych powłok zastosować Sto Fassadenabbeizer – wodorozcieńczalny preparat do usuwania starych warstw farb emulsyjnych (lub równoważny) 3.2.4.Rysy konstrukcyjne Dotyczy pracujących z reguły pionowych rys – doświadczenie pokazuje iż różne techniki przekrywania rys matami, lub wtapianymi siatkami elastycznymi z reguły tylko przenoszą pęknięcia w inne miejsca. Dlatego należy zastosować metodę przeprowadzenia takich rys w fugę dylatacyjną – dzięki czemu nadal pracująca rysa nie będzie przechodziła na lico ściany. Stosować kolejno: - StoPrim Micro – grunt hydrofobizujacy poszerzoną szczelinę – rysę na bazie mikroemulsji silikonowej (lub równoważny); - Sto-Rissfuller fein - specjalna trwale elastyczna spoina do wypełniania rys konstrukcyjnych w technologii napraw metodą fugi dylatacyjnej (lub równoważne). 3.3. Wyprawy tynkarskie Zastosować technologię zapraw (z wyjątkiem tynków cokołowych) na bazie wapna z dodatkiem trassu reńskiego, w różnych modyfikacjach, zależnie od miejsca i wymaganych parametrów zapraw. 3.3.1.Tynki podkładowe Dobór materiału jest uzależniony od rodzaju prac – przy pracach uzupełniających braki, zaprawa musi mieć szczególnie wysoką elastyczność i przyczepność do podłoża ze względu na niewielkie powierzchnie obrabiane z ręki. Przy większych powierzchniach, lub wymianach całkowitych starych tynków na nowe, zaprawy muszą posiadać optymalny skurcz i nie mogą być zbyt mocne w stosunku do starego podłoża. Zastosować: -StoTrass WM 02 – zaprawa wapienno-trassowa do podkładu przy większych grubościach tynku (>2cm) jako pierwsza warstwa; również jako szpryc i do warstw szpałdujących; posiada optymalna wytrzymałość ok. 5MPa, mały skurcz i niską alkaliczność (brak soli) (lub równoważne); -StoMurisol VS – specjalna gotowa zaprawa do szprycu zawierajaca spoiwo odporne na obecność soli budowlanych – potrzebna przy większych powierzchniach (lub równoważne); -StoTrass Porenputz – lekka, wapienno-trassowa wyprawa do tynków podkładowych; bardzo wysoka paroprzepuszczalność i niski skurcz; wytrzymałość ok. 3MPa; szczególnie przy mieszanych lub słabszych podłożach; nadaje się do narzutu ręcznego i maszynowego (lub równoważne); alternatywnie: -StoTrass HM 01 – zaprawa wapienno-trassowa o historycznej recepturze; posiada mikrowłókna – szczególnie do lokalnych napraw w grubościach 1-2cm; wytrzymałość ok. 3MPa; możliwość fabrycznego barwienia w masie (lub równoważne). 3.3.2.Tynki wyrównawcze Konieczne przy zostawionych starych, ale podniszczonych powierzchniowo tynkach wymagających nałożenia wypraw wyrównawczych przed gładzią tynkarską: -Sto-Haftputz - wapienno-cementowa średnioziarnista zaprawa wyrównawcza o wysokiej przyczepności; do warstw 2-20mm w jednym cyklu; optymalna wytrzymałość ok. 5MPa (lub równoważne). 3.3.3.Profile i detal architektoniczny Dobór odpowiedniego materiału jest uzależniony nie tylko od techniki pracy (rekonstrukcje z ręki, prace ciągnięte), ale także od stanu zachowania detalu. Przy większych ubytkach - zaprawy uzupełniające muszą mieć niski ciężar właściwy oraz krotki czas wiązania. Warstwy wykańczające muszą posiadać nie tylko właściwe cechy użytkowe (łatwa obróbka), ale np. wyższą elastyczność i przyczepność do starych - często pokrytych rysami skurczowymi i konstrukcyjnymi rysami podłoży. qPrace ciągnięte -StoDeco Plan grob – lekka szybkowiążąca zaprawa podkładowa do narzutu przy większych ubytkach 1-5cm w jednym cyklu (lub równoważne); -StoDeco Plan fein – specjalna drobnoziarnista zaprawa do warstw 2-25mm w technice ciągniętej; posiada mikrowłókna oraz wysoka przyczepność nawet do pozostałości starych pokryć dyspersyjnych (lub równoważne). qOdlewy -TZ-r Trass-Zement rapid – specjalny, szybkowiążący cementy pucolanowy do samodzielnego przygotowania zapraw do odlewów; posiada niski skurcz, nie powoduje wykwitów soli czy wapna, bardzo szybki czas wiązania początkowego (lub równoważne). qDetal architektoniczny -StoDeco Reno – specjalna mineralna zaprawa z trassem do uzupełnień "z ręki" ubytków w detalu (kwiatony, głowice itp.); materiał posiada mikrowłókna oraz optymalna wytrzymałość dopasowaną do słabszego podłoża ok. 5MPa (lub równoważne). qPrace uzupełniające: Zabezpieczenie poziomych występów muru bez obróbek blacharskich: -StoCrete ES – gotowa dwukomponentowa elastyczna warstwa izolacyjna na poziome występy muru (lub równoważne); -StoLastic Color – elastyczna i szczelna farba akrylowa na poziome występy muru (lub równoważne). Scalenie elementów dekoracji: Wykonać zabieg przy występujących rysach skurczowych na dekoracjach z użyciem: -StoPrep Miral – silikatowa warstwa pośrednia z wypełniaczami o zdolnościach przekrywania stabilnych rys skurczowych, również jako warstwa kontaktowa lub do nakładania z pędzla w trudnodostępnych miejscach; z możliwością końcowego szlifowania dla uzyskania gładzi (lub równoważne). Zamknięcie rys konstrukcyjnych na detalach i profilach: -StoPrim Micro – grunt hydrofobizujący poszerzoną szczelinę – rysę na bazie mikroemulsji silikonowej (lub równoważne); -Sto Rissfuller fein – specjalna, trwale elastyczna masa do wypełnienia rys konstrukcyjnych, przy naprawach przeprowadzających rysę w fugę dylatacyjną (lub równoważne). 3.3.4.Tynki nawierzchniowe Końcowe wyprawy tynkarskie muszą posiadać odpowiednie cechy użytkowe oraz technologiczne w zależności od rodzaju podłoża. W przypadku pozostawienia części starych tynków, końcowa gładź musi mieć większą elastyczność oraz przyczepność, uwzględniającą różną chłonność i naprężenia starych i nowych tynków. Niezależnie jednak od stopnia wymiany tynków (częściowo lub całkowicie) musi być spełniony warunek wysokiej paroprzepuszczalności – najbardziej optymalny to Sd <0,2 oraz moduł elastyczności E <7000 lub stosunek wytrzymałości na ściskanie do wytrzymałości na zginanie <3. Średnioziarniste tynki końcowe (zastosować jako tło elewacji na poziomie pierwszego i drugiego piętra): -Rustikputz – mineralny tynk nawierzchniowy z trassem o frakcji kruszyw 1,5mm (typu drobny baranek) zawierający dodatki mikrowłókien (lub równoważne); Drobnoziarniste tynki końcowe (zastosować jako wykończenie detalu elewacji na poziomie pierwszego i drugiego piętra): -StoTrass Glattputz lub Filzputz – mineralny tynk nawierzchniowy z trassem o frakcji kruszyw 0,5mm zawierający dodatki mikrowłókien (lub równoważne); Mineralne tynki dekoracyjne (alternatywnie jako tło elewacji na poziomie pierwszego i drugiego piętra):: -StoMiral K1,5 – mineralny strukturalny tynk nawierzchniowy o kruszywie 1,5mm (lub równoważne). 3.3.5.Tynki cokołowe (zastosować jako wykończenie boniowanej ściany parteru wraz z cokołem): -StoTrass WM 02 – wytrzymały tynk wapienno-trassowy dostepny także w wersji hydrofobizowanej, do silnych, zabytkowych podłoży w strefie cokołowej (lub równoważne); alternatywnie: -(zastosować w przypadku zostawienia starych wypraw wymagajacych lokalnych uzupełnień): -Sto-Faserputz – zbrojony mikrowłóknami tynk naprawczy – (lub równoważne); -a przy obecności szkodliwych związków soli budowlanych tynki renowacyjne WTA: -StoMurisol VS, GP, SP weiss – konieczne przy związkach soli obecnych w murze – ich układ oraz kolejność warstw jest uzależniona od stopnia zasolenia oraz do możliwej grubości warstw (lub równoważne). W załączeniu tabele ukazujące uwarunkowanie układu tynków w stosunku do stopnia zasolenia: Klasyfikacja obciążenia solami wg WTA 2-9-04 Rodzaj soli Azotany (NO3-) Siarczany (SO42-) Chlorki (Cl -) Stopień zasolenia % niski średni < 0,1 0,1 – 0,3 < 0,5 0,5 – 1,5 < 0,2 0,2 – 0,5 Układ warstw tynków renowacyjnych w zasolenia stopień zasolenia układ warstw Niski Wymiana spoin StoMurisol GP Obrzutka StoMurisol VS tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss Średni do Wymiana spoin StoMurisol GP wysokiego Obrzutka StoMurisol VS tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss alternatywnie Wymiana spoin StoMurisol GP Obrzutka StoMurisol VS tynk podkładowy StoMurisol GP tynk renowacyjny StoMurisol SP weiss wysoki > 0,3 > 1,5 > 0,5 zależności od stopnia grubość [mm] ≥ 20 ≤5 ≥ 20 ≥ 20 ≤5 ≥ 10-20 ≥ 10-20 ≥ 20 ≤5 ≥ 10 ≥ 15 3.3.6.Zabezpieczenie styku tynku z gruntem: -StoMurisol DS – mineralna mikrocementowa zaprawa uszczelniająca do wypełnienia styku tynku z gruntem jako zabezpieczenie przed podciąganiem wody bezpośrednio z gruntu (lub równoważne). 3.4.Farby elewacyjne qZe względu na charakter i miejskie umiejscowienie budynku zastosować wysoko-hydrofobowe farby krzemoorganiczne: -StoPrim Micro – grunt pod farby silikonowe na bazie mikroemulsji silikonowej; wzmacnia i ujednolica chłonność podłoża (lub równoważne) -StoSilco Color – najwyższej jakości czysto-silikonowa farba elewacyjna – bardzo wysoka dyfuzyjność i bardzo duża odporność na warunki zewnętrzne (lub równoważne) alternatywnie: -Stoplex W – dyspersyjny grunt pod farbę Neosil (lub równoważne) -StoColor Neosil – elewacyjna farba dyspersyjnosilikonowa; wysoka odporność na warunki zewnętrzne (w tym zmywanie przez deszcz) (lub równoważne). qna poziomie parteru zastosować preparat zapobiegający zjawisku graffiti. Zaleca się zastosowanie technologii AGS® j(lub równoważne), pozwalającej przy uprzednim zastosowaniu preparatów zabezpieczających, całkowicie usunąć zabrudzenia graffiti bez stosowania środków chemicznych, nie naruszając podłoża na którym ono występuje. Umożliwia to natychmiastowe przywrócenie pierwotnego stanu czyszczonej powierzchni. Zabezpieczenie powierzchni polega na pokryciu boniowanego fragmentu elewacji (na całej szerokości do wysokości około 3,60 m) preparatem AGS®, który nakłada się w trzech warstwach, najlepiej metodą natryskową. Uzyskuje się w ten sposób trwałą i prawie niewidoczną, zmywalną powłokę ochronną, która izoluje powierzchnię od wszelkich zabrudzeń. Dzięki tej powłoce graffiti nie wiąże się w sposób trwały z właściwym podłożem, lecz utrzymuje się na zewnętrznej warstwie zabezpieczenia. Graffiti, które powstało na zabezpieczonej powierzchni usuwa się za pomocą gorącej wody pod ciśnieniem (temperatura około 90oC). Po usunięciu graffiti należy ponownie nałożyć, odnowić warstwę zabezpieczenia w miejscu przeprowadzonego czyszczenia. Zastosować preparat AGS® symbol 3502 do zabezpieczania powierzchni. Jest to bezbarwna dyspersja na bazie mikrowosków, po nałożeniu której uzyska się efekt kosmetyczny półmat. Zastosowanie preparatu wykorzystane zostanie ponadto do ochrony hydrofobowej dolnej partii elewacji. Właściwości izolacyjne preparatu AGS®pozwalaj na skuteczną ochronę przed wilgocią, solą oraz innymi czynnikami degradacyjnymi, przy czym pomimo właściwości izolujących, zabezpieczenie to w żaden sposób nie zredukuje dyfuzji, czyli paroprzepuszczalności pokrytej nim powierzchni. Jest to wynikiem konstrukcji molekularnej preparatu, która formuje się w postaci odwróconego "lejka", swoją szerszą stroną zwróconego do wnętrza, natomiast węższą na zewnątrz powierzchni. Zastosowanie preparatem opatrzone jest gwarancją minimum 7letniej trwałości i skuteczności, posiada atest PZH, aprobatę techniczną ITB oraz pozytywną opinię Instytutu Ochrony Środowiska w Warszawie. Preparat AGS® ponadto odporny jest na promienie UV - utrwala kolorystykę i przedłuża żywotność pokrytych nimi materiałów. Jest niepalny, zmywalny - umożliwia okresowe odświeżenie powierzchni z bieżących zabrudzeń. W razie potrzeby (np. remont), powłokę ochronną można bezpiecznie usunąć bez uszkodzenia podłoża. 3.5.Pozostałe elementy remontu elewacji 3.5.1.Drzwi wejściowe Istniejące drzwi wejściowe do budynku należy poddać gruntownej renowacji; oczyścić z warstw starej farby, uzupełnić ubytki, oszklić naświetla i pokryć nową farbą olejną w kolorze brązowym wg kolorystyki. 3.5.2.Gzyms główny Wykonać wierne odtworzenie istniejącego drewnianego pasa gzymsu głównego wspartego na gipsowych konsolach. Zastosować elementy drewniane impregnowane preparatem przedłużającym ich żywotność, zabezpieczającym je przed niszczeniem przez owady - szkodniki drewna, rozwojem pleśni i grzybów i czynnikami atmosferycznymi. Wybór impregnatu uzależnić od możliwości pokrycia drewna farbą nawierzchniową. Drewno pokryć farbą olejną w kolorze białym. 3.5.3.Obróbki blacharskie Wykonać obróbki blacharskie z blachy cynkowo-tytanowej gr. 0,7mm. W ramach powyższego wykonać parapety okienne, zabezpieczenia gzymsów poziomych (w tym drewnianego pasa podrynnowego) i detalu architektonicznego nad oknami pierwszego i drugiego piętra. 4.Kolorystyka elewacji qcokół budynku (ściana boniowana) – Sto Ispo nr 31120 qtło kondygnacji pierwszego i drugiego piętra – Sto Ispo nr 31222 qdetal na kondygnacji pierwszego i drugiego piętra – Sto Ispo nr 31314 qpas drewniany gzymsu głównego – malowany olejno w kolorze białym qdrzwi wejściowe - malowane olejno w kolorze RAL 8001 5.Uwagi końcowe. qNiezależnie od powyższych wskazań obowiązują wszystkie uwarunkowania zawarte w kartach technicznych proponowanych materiałów. qPrace realizować w jednym systemie, ściśle wg zaleceń producenta materiałów.