E I SS_E_mso_04A Projektowanie maszyn energetycznych
Transkrypt
E I SS_E_mso_04A Projektowanie maszyn energetycznych
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE MASZYN ENERGETYCZNYCH Design of Machinery for Power Generation Kierunek: Kod przedmiotu: ENERGETYKA Forma studiów: stacjonarne Rodzaj przedmiotu: Poziom kwalifikacji: specjalności obieralny I stopnia E_mso_4A Rok: III Semestr: VI Rodzaj zajęć: Liczba godzin/tydzień: Liczba punktów: wykład, laboratorium 2W, 2L 4 ECTS PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Uzyskanie umiejętności w zakresie modelowania i obliczania złożonych układów mechanicznych z wykorzystaniem metod numerycznych C2. Zapoznanie studentów z metodami obliczeniowymi stosowanymi w projektowaniu maszyn WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Znajomość podstaw mechaniki, fizyki, mechaniki płynów, wytrzymałości materiałów, termodynamiki. 2. Wiedza dotyczącą przemian termodynamicznych oraz wymiany ciepła zachodzących w maszynach i urządzeniach cieplnych stosowanych w przemyśle. 3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań. 4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z dokumentacji technicznej. 5. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 – zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich związanych z projektowaniem podstawowych urządzeń energetycznych a zwłaszcza maszyn przepływowych. EK 2 - ma szczegółowa wiedzę w zakresie projektowania wybranych maszyn i urządzeń. EK 3 - potrafi przygotować opracowanie wyników swojej pracy. EK 4 - potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań modelowania w projektowaniu maszyn – integrować wiedzę z różnych dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz zastosować podejście systemowe. TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – WYKŁADY W 1-2 – Rodzaje modeli i założenia upraszczające stosowane w modelowaniu. Tworzenie modelu fizycznego układu mechanicznego. W 3-4 – Ogólna charakterystyka konstrukcji maszyn wirnikowych. Elementy składowe. W 5-8 – Zasady projektowania osiowych maszyn przepływowych. Obliczanie przepływu masy przez kanały maszyn wirnikowych. Kształtowanie ułopatkowania turbin wzdłuż wysokości łopatek. W 9-12 – Przykładowe obliczenia osiowego stopnia turbinowego i sprężarkowego. W 13-14 – Przykładowe obliczenia jednostopniowej pompy odśrodkowej. W 15-18 – Ogólna charakterystyka konstrukcji maszyn tłokowych W 19-22 – Zasady projektowania tłokowych silników spalinowych. Konstrukcja i obliczanie wałów korbowych. W 23-26 – Zasady projektowania kotła energetycznego. Obliczenia cieplne komory paleniskowej i powierzchni konwekcyjnych kotła. W 27-30 – Obliczenia przepływowe kotła po stronie spalin i powietrza. Razem Forma zajęć – LABORATORIUM L 1-6 – Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej. Obliczenia kształtu łopatek pompy odśrodkowej L 7-10 – Obliczenia spirali zbiorczej pompy odśrodkowej L 11-14 – Projektowanie stopnia pośredniego turbiny parowej. Obliczenia stopnia turbiny przy wykorzystaniu istniejących programów obliczeniowych. L 15-19 – Obliczenia elementów silnika tłokowego, tłoka, pierścieni, sworznia tłokowego oraz korbowodu. L 20-22 – Obliczenia elementów układu rozrządu silnika tłokowego. L 23-26 – Przykład obliczeń cieplnych wybranej powierzchni konwekcyjnej kotła i/lub komory paleniskowej kotła pyłowego dla zadanych parametrów. L 27-30 – Przykład obliczeń przepływowych kotła po stronie spalin. Razem Liczba godzin 2 2 4 4 2 4 4 4 4 30 Liczba godzin 6 4 4 5 3 4 4 30 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. - komputery PC z oprogramowaniem 3. – ćwiczenia labolatoryjne - wykonywanie obliczeń inżynierskich przy wykorzystaniu komputera, opracowanie sprawozdań z realizacji przebiegu ćwiczeń 4. – pomoce/instrukcje do wykonania ćwiczeń SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1. – ocena przygotowania do ćwiczeń projektowych F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3. – ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania F4. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę* P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu - kolokwium *) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń, 2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Konsultacje Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych projektowego (czas poza zajęciami) Suma SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 30W 30L → 60h 5h 12,5 h 15 h ∑ 7,5 h 100 h 4 ECTS 2,60 ECTS 2,20 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Perycz S.: Turbiny parowe i gazowe, Ossolineum, Wrocław, 1992 2. Kruczek S.: Kotły. Konstrukcje i obliczenia. Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 2001. 3. Orłowski P. i in.: Kotły parowe. Konstrukcja i obliczenia. WNT, Warszawa 1979. 4. Podstawy konstrukcji maszyn. Tom 1, Praca zbiorowa pod red. M. Dietricha WNT Warszawa 2006 5. Bąk R. Burczyński T.: Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego WNT Warszawa 2001 6. Stępniewski M.: Pompy. WNT Warszawa 1994 7. Pikoń A.: AutoCAD 2007 PL. Pierwsze kroki. Helion 2006 8. Łączkowski R.: Drgania elementów turbin cieplnych, WNT, Warszawa 1976 9. Łączkowski R.: Wyważanie elementów maszyn wirnikowych, WNT, Warszawa 1979 10. Elsner J.W.: Aerodynamika palisad łopatkowych. Ossolineum, Wrocław, 1988 11. Troskolański T., Łazarkiewicz Sz.: Pompy wirowe. WNT, W-wa 1973 12. Wajand A.: Tłokowe silniki spalinowe, WNT, Warszawa, 1990 13. Niewiarowski K.: Tłokowe silniki spalinowe. WKŁ, Warszawa 1983. 14. Bernhardt M. i in. Silniki samochodowe. WKŁ, Warszawa 1988. 15. Kowalewicz A.: Wybrane zagadnienia silników spalinowych, Wyd. Politechniki Radomskiej, 2002. 16. Luft S.: Podstawy budowy silników, WKŁ, 2009 PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. prof. dr hab. inż. Witold ELSNER 2. dr hab. inż. Stanisław SZWAJA, prof. PCz 3. dr inż. Dariusz Urbaniak [email protected] [email protected] [email protected] MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA 3 Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) EK 1 EK 2 EK 3 EK 4 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 W1-2 W5-8 W19-22 W23-26 1 P2 C1, C2 W3-30 L1-30 1, 2, 3, 4 P1, P2 C2 C1, C2 L1-30 W1-30, L1-30 1 1, 2, 3, 4 P1, F3 P1, F1, F2 K_W31 K_U21 K_W08 K_W14 K_W31 K_U22 K_U37 K_U06 K_U01 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekty kształcenia EK1, EK2 Student opanował wiedzę w zakresie modelowania i obliczania złożonych układów mechanicznych z wykorzystaniem metod numerycznych EK 3 Student potrafi efektywnie prezentować i dyskutować wyniki własnych działań EK 4 Student potrafi rozwiązywać zadania modelowania w projektowaniu maszyn Na ocenę 2 Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu Na ocenę 3 Student częściowo opanował wiedzę z zakresu modelowania i modelowania i obliczania obliczania złożonych układów złożonych układów mechanicznych z mechanicznych z wykorzystaniem wykorzystaniem metod metod numerycznych numerycznych Na ocenę 4 Na ocenę 5 Student opanował wiedzę z zakresu Student bardzo dobrze opanował wiedzę z zakresu modelowania i obliczania złożonych układów mechanicznych z wykorzystaniem metod numerycznych modelowania i obliczania złożonych układów mechanicznych z wykorzystaniem metod numerycznych samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł Student nie opracował sprawozdania/ Student nie potrafi zaprezentować wyników swoich badań Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, ale nie potrafi dokonać interpretacji oraz analizy wyników własnych badań Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, potrafi prezentować wyniki swojej pracy oraz dokonuje ich analizy Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, potrafi w sposób zrozumiały prezentować, oraz dyskutować osiągnięte wyniki Student nie potrafi rozwiązywać zadań modelowania w projektowaniu maszyn, ani integrować zdobytej Student nie potrafi wykorzystać zdobytej wiedzy, zadania wynikające z realizacji ćwiczeń wykonuje z pomocą Student poprawnie wykorzystuje wiedzę oraz samodzielnie rozwiązuje problemy wynikające w trakcie realizacji ćwiczeń w Student poprawnie wykorzystuje wiedzę, samodzielnie rozwiązuje problemy wynikające w trakcie realizacji ćwiczeń 4 wiedzy prowadzącego stopniu dobrym. oraz integruje wiedzę z różnych dziedzin w stopniu bardzo dobrym. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE Wszelkie informacje dla studentów kierunku ENERGETYKA dotyczące przedmiotu, jego zaliczenia, konsultacji są przekazywane podczas pierwszych zajęć oraz umieszczone są na tablicach informacyjnych Instytutu Maszyn Cieplnych. 5