Italian School System Strona 8

Italian School System
Italian school is different from the British one.School in Italy is compulsory from the age of 6 to
16. Before starting school children can attend a nursery school that helps them to socialize, to paint or to learn
letters and numbers. In this optional period children don't have to study any subjects. From 6 to 10 children go
to “primary school” where they learn to write, read and use their fancy. During these 5 years pupils study core
subject such as Italian, History, Geografy, Maths and Science, but they also have other amusing classes, like
music, drawing, theatre, religion and so on. After primary school ,we have the “ middle school” ,which lasts 3
years. In this kind of school pupils develop the same subjects they approached during the primary school in a
deeper way. They should become more responsible, mature and independent. At the end of these 3 years
,students have to take an exam, in order to go to secondary school. The exam is based on written and oral tests
in the most important subjects (Italian, History, Maths, English, Science,Geography). If students get good
marks they leave school with a good report. After “Middle School” , they decide which branch of secondary
school they want to choose, depending on their favourite subjects or interests. Secondary school lasts 5 years.
There are 2 main kinds of schools: the “liceo”, where they study a lot of Italian, Latin, Maths, Science, English,
History, Philosophy, Chemistry,Art, and a more technological branch, where they study Italian, Maths, History,
Technology ( computer), Law, Economics..
After 5 years all students (at the age of 19) have to take a state exam (written and oral), which will give them
the mark of their degree.Most students who leave “Liceo” enter the University and choose a subject they will
study deeper. While the students who leave the technological school can either go to work, or , a minority, go
to University.
Written by Francesca Principe, age 18 , class 4 Programmer, ISIS Stein Gavirate
1. Nauczyciele uczestniczący w realizacji
projektu:
2. Uczniowie uczestniczący w realizacji
projektu:
- Hieronima Szałkowska- wicedyrektor
- Jolanta Trzebniak- koordynator projektu, nauczyciel
historii
- Katarzyna Pidłypczak- nauczyciel j. angielskiego
odpowiedzialny za tłumaczenie projektu
- Marek Lisiecki – nauczyciel j. angielskiego
- Alina Trzeciak- pedagog
-Halina Strachowska- nauczyciel historii
-Bogusława Kręgielewska – nauczyciel j. polskiego
a. rok szk. 2009/2010
- Teresa Nowacka – klasa 3i/ absolwentka
- Klaudia Gliszczyńska- klasa 3i/ absolwentka
- Aleksandra Puchta- klasa 3e/ absolwentka
-Krzysztof Kułaga- klasa 3i/ absolwent
-Krzysztof Skrzyński- klasa 3i/ absolwent
- Jakub Górniak- klasa 3i/ absolwent
-Katarzyna Musielak- klasa 3i/ absolwent
- Oskar- klasa 3e/ absolwent
- Aleksandra Warchoł- klasa 2i
b. rok szk. 2010/2011
- Krzysztof Koniec- klasa2i
-Izabela Nawrocka- klasa 2i
-Sylwia Mikuś- klasa2i
-Jakub Dudkowski- klasa 1i
- Angelika Siemko- klasa 1i
- Agnieszka Strawińska- klasa 1i
- Mateusz Sobieraj- klasa1i
3. Michał Nowakowski – klasa 2i/ autor strony internetowej www.ahistorytoshare.vizz.pl
Piotr Ruciak- redaktor gazetki szkolnej „Trzeźwym okiem”
Strona 8
Wstepniak
Visit in Uşak, Turkey - Nov. 21st – Nov. 29th 2011
Oddajemy w wasze ręce numer specjalny gazetki „Trzeźwym okiem”, w której opiszemy nasze działania w
ramach projektu "A History to Share", który był realizowany w Zespole Szkół Teleinformatycznych i
Elektronicznych we Wrocławiu w ramach programu "Comenius" w latach 2009/2011. Partnerami projektu były
dwie szkoły: Istituto Statale di Istruzione Superiore "Edith Stein" (Gavirate we Włoszech) oraz Hasan-Zeki
Boz Lisesi (Usak w Turcji). W ramach projektu uczniowie doskonalili umiejętności w zakresie języka
angielskiego, komunikowali się z partnerami przez Internet, poznawali kulturę ich krajów, szukali wspólnych
tematów w historii europejskiej. W naszej gazetce przeczytacie wrażenia uczniów, którzy uczestniczyli w
dwóch wyjazdach do Włoch i w dwóch wyjazdach do Turcji. Dowiecie się jakie korzyści daje młodemu
człowiekowi postawa tolerancji i otwartości wobec innych ludzi. Być może od września 2011 r w naszej szkole
zostanie uruchomiony nowy projekt tym razem z zakresu przedsiębiorczości, do udziału w nim serdecznie Was
zapraszamy.
The group visiting Turkey consisted of seven people: three students and four teachers. The journey wasn’t very
easy. We set at 5 am to Warsaw by train, then we took a taxi to the airport.. We flew to Istanbul and after three
hours of waiting for our next flight we went to Uşak. In Istanbul we met the group of our Italian partners and
tried to know each other a little. We spoke three languages, German, Russian and English. 11 pm passed when
we got to Uşak and there the first hard experience as the luggage of our Italian partners didn’t follow them
from Istanbul (they had to wait for it two days). It was a small problem.
The teachers reacherd the hotel in the centre of Usak late at night. Our students were tsaken by parents of their
Turkish partners. It was interesting they felt at home inculture different from Polish. At the beginning they had
problems with finding bathrooms (in Turkey Public City Baths still exist) but everything was solved quickly.
On the first day of our stay we visited the school where we caused inerest. Our students with their Italian and
Turkish counterparts spontaneously played volleyball match.
During the week we saw a lot. We visited Usak and Canyons in the region. We met lots of very kind people.
The teachers from Hasan Zeki Boz Lisesi were great hosts. We walked along the streets watching Turkish life,
women in their marvellous coloured scarfs. We learnt about Turkish Education System. We were taken to
school for markedly talented children in the age of 8 to 13, where they studied teleinformatics among other
extended subjects. We tasted Turkish cuisine, for instance the Tarhana soup, delicious Turkish Helva and
Turkish coffee. We talked a lot with our partners about the project.
Our journey back was long and exhausting. In Warsaw we experienced great snow. First our plane landed with
problems, then our train from Warsaw to Wroclaw was delayed. We have a lot to talk about but we are happy
we went there.
The Opening Article
You are having the special issue of the Trzeźwym okiem magazine („Thinking Rationally Magazine”), where
the readers will find thorough information about what has been done concerning A History to Share project
realized in our school on the scope of Comenius programme in 2009/2011. The Teleinformatics and Electronics
Technical Secondary School in Wroclaw cooperated with two schools: Istituto Statale di Istruzione Superiore
"Edith Stein" in Gavirate, Italy and Hasan-Zeki Boz Lisesi in Uşak, Turkey. The students of the partner schools
improved their English, conacted with their colleaugues thorough Internet, learnt about the history and culture
of their countries, searched for mutual topics in European history. In our magazine we are going to publish the
articles and ideas of the students who took part in the project mobilities in Italy, Turkey and in Poland. You will
see what advantages the tolerance and openness on other people can bring. We are inviting everybody to
cooperation in a new project concerning enterprise that may be started next school year.
Wieści ze szkoły:
To już było:
7-14.11.2009- wyjazd 7 uczniów i 2 nauczycieli do Gavirate we Włoszech
23-29.05.2010 – wyjazd 3 uczniów i 2 nauczycieli do Uşak w Turcji
12-19.06.2010- pierwsze spotkanie partnerów we Wrocławiu
21-29.11.2010- wyjazd 3 uczniów i 4 nauczycieli do Uşak w Turcji
10-16.04.2011- spotkanie partnerów we Wrocławiu
Konkursy: na logo projektu, na folder o Wrocławiu w języku angielskim, na kartkę w języku angielskim z
okazji Bożego Narodzenia, na plakat o zabytkach i kulturze krajów partnerskich
Prezentacja projektu:
konferencja metodyczna Kuratorium Oświaty we Wrocławiu/ październik 2010
spotkanie z rodzicami/ luty 2011
dzień otwartych drzwi w ZSTiE/ kwiecień 2011
Dzień Comeniusa w ZSTiE/ maj 2011
To jeszcze przed nami:
12.-19.06.2011 r wyjazd 7 uczniów i 3 nauczycieli do Gavirate we Włoszech ( zakończenie projektu)
Strona 2
Katarzyna Pidłypczak
Włoski system kształcenia
Włoski system edukacji różni się od brytyjskiego. Szkoła we Włoszech jest obowiązkowa w wieku 6 –
16 lat. Przed rozpoczęciem nauki dzieci mogą uczęszczać do przedszkola co pomaga im integrować się, uczy
ich malowania, literek i liczenia. W tym okresie dzieci nie mają obowiązku uczyć się żadnych przedmiotów. W
wieku 6 – 10 lat dzieci chodzą do podstawówki gdzie uczą się pisać, czytać, używać swego umysłu. Przez te 5
lat uczniowie uczą się przedmiotów takich jak włoski, historia, geografia, matematyka i wiedza (przyroda) ale
też mają inne bardziej zajmujące lekcje jak muzyka, rysunki, teatr, religia itd.
Następna jest szkoła średnia, właściwie gimnazjum, które trwa 3 lata.W tej szkole uczniowie
kontynuują przedmioty ze szkoły podstawowej i pogłębiają je. Powinni tu stać się bardziej odpowiedzialni,
dojrzali i niezależni. Po ukończeniu tego okresu zdają egzamin aby przejść do szkoły średniej. Egzamin
obejmuje testy pisemne i część ustną z najważniejszych przedmiotów (włoskiego, przyrody geografii,
matematyki, angielskiego). Jeśli dobrze zdadzą to otrzymają dobre świadectwo. Po gimnazjum decydują,
których kierunków będą się uczyć w szkole średniej. To zależy od ich zainteresowań i ulubionych
przedmiotów. Szkoła średnia trwa 5 lat.
Są dwa rodzaje szkoły średniej: liceum gdzie uczniowie uczą się włoskiego, łaciny,
matematyki, chemii, fizyki, biologii, angielskiego, historii, filozofii, sztuki, oraz technikum , gdzie uczą się
włoskiego, matematyki, historii, technologii informacyjnej (komputer), prawa, ekonomii. Po 5 latach (w wieku
lat 19) wszyscy uczniowie zdają państwowy egzamin (pisemny i ustny), który daje ocenę na dyplomie.
Większość studentów po ukończeniu liceum kontynuuje naukę na uniwersytecie gdzie głębiej studiują wybrane
przedmioty. Po ukończeniu technikum większość idzie do pracy, a mniejszość na uniwersytet.
Napisała Francesco Principe, 18 lat, klasa 4 programista, ISIs Stein Gavirate
Strona 7
Wizyta w Uşak w Turcji ( 21.11- 29.11.2011 r)
Program Comenius
Do Turcji pojechało 7 osób (3 uczniów i 4 nauczycieli). Podróż nie była łatwa . Wyjechaliśmy o 5.00
pociągiem do Warszawy, potem taksówką dotarliśmy na lotnisko. Z Warszawy polecieliśmy do Istambułu a
stamtąd po trzech godzinach przymusowego czekania wyruszyliśmy do Uşak. W Istambule spotkaliśmy się z
grupą naszych włoskich partnerów. Nastąpiło wstępne zapoznanie. Co ciekawe porozumiewaliśmy się w trzech
językach: po niemiecku, po angielsku i po rosyjsku. Do Uşak dotarliśmy po godzinie 23.00 i czekała nas tutaj
przykra niespodzianka ponieważ bagaże naszych włoskich partnerów zostały w Istambule (odzyskali je
dopiero po dwóch dniach). Zaczęło się małe zamieszanie.
Późną nocą nauczyciele dotarli do hotelu w centrum Uşak, w którym byli zakwaterowani. Uczniowie zostali
odebrani z lotniska przez rodziców swoich tureckich partnerów. Co ciekawe nasi uczniowie dzielnie znieśli
zetknięcie z zupełnie inną niż polska kulturą. Było na początku trochę problemów, ponieważ dziewczyny w
swoim domu nie mogły znaleźć łazienki( w Turcji funkcjonują łaźnie miejskie) ale sprawę szybko udało się
wyjaśnić. W pierwszy dzień pobytu zwiedzaliśmy szkołę. Wzbudziliśmy wielkie zainteresowanie.
Spontanicznie rozegrano mecz w siatkówkę w grupie polsko- włosko- tureckiej.
Przez tydzień zobaczyliśmy dużo, zwiedziliśmy m.in Uşak oraz Kaniony położone w okolicy. Poznaliśmy
wielu przemiłych ludzi. Nauczyciele ze szkoły Hasan- Zeki- Boz- Lisesi dzielnie się nami zajmowali.
Spacerowaliśmy po ulicach miasta „podglądając” życie zwyczajnych Turków (np. mężatki w przepięknych,
kolorowych chustach na głowach) . Poznaliśmy turecki system kształcenia. Pokazano nam szkołę dla dzieci
wybitnie uzdolnionych (8- 13 lat), które uczyły się np. teleinformatyki. Poznaliśmy specjały kuchni tureckiej
m.in. tamtejszą specjalność zupę Tarhana, przepyszną turecką chałwę oraz specjalnie parzoną kawę. Dużo
rozmawialiśmy z naszymi partnerami m.in. o projekcie.
Nasz powrót do domu był męczący i długotrwały, a w Warszawie zaskoczyły nas ogromne opady śniegunajpierw samolot miał kłopoty z lądowaniem a potem nasz pociąg relacji Warszawa - Wrocław miał spore
opóźnienie. Mieliśmy o czym opowiadać w szkole. Wszyscy jesteśmy zadowoleni z wyjazdu.
Comenius - część programu Socrates I i Socrates II oraz Lifelong Learning Programme dotycząca edukacji na
obszarze Unii Europejskiej. Nazwę otrzymał na cześć żyjącego na przełomie XVI i XVII w. czeskiego
pedagoga i filozofa, mieszkającego m.in. w Polsce w Lesznie - Jana Amosa Komeńskiego. Program jest
realizowany z środków Unii Europejskiej. Głównym zadaniem programu Comenius było szkolenie nauczycieli
przez wspieranie europejskich projektów doskonalenia zawodowego prowadzące do wzrostu poziomu
nauczania. Duży nacisk położony został na wprowadzenie nowoczesnych metod nauczania (w tym technologii
informacyjnej). Prowadzona była też wymiana uczniów - program stymuluje współpracę pomiędzy
przedszkolami, szkołami podstawowymi, gimnazjami i średnimi. Promował wymianę doświadczeń oraz
dążenie do wzajemnego uznawania stopni, świadectw i dyplomów. Kładł szczególny nacisk na współpracę w
dziedzinie edukacji międzykulturowej - propagował ideę Europy Narodów - zgodnie z dewizą UE - Jedność w
różnorodności (łac. In varietate concordia).
Jolanta Trzebniak
31 grudnia 2006 roku dobiegła końca II edycja pakietu Comenius w programie Socrates II (realizowana w
latach 2000 - 2006/2007). Wszelkie działania zakończone zostały 31 sierpnia 2007 r. Kontynuacją programu
jest program Lifelong Learning Programme (Uczenie się przez całe życie), przewidziany do realizacji w latach
2007-2013.
W pakiecie Comenius realizowanym w ramach programu Lifelong Learning Programme dodano dwie nowe,
nie występujące wcześniej sekcje: Comenius - Regio (współpraca regionalna), którego celem jest wzmocnienie
współpracy międzyregionalnej pomiędzy organizacjami odpowiedzialnymi za regionalną politykę oświatową
(akcja rozpocznie się w 2009 r.) i Comenius - indywidualne wyjazdy uczniów, który zakłada mobilność
uczniów szkół średnich (wiek uczniów uprawnionych do wymiany: minimum 14-16 lat). Program zostaje
wprowadzony od 1.09.2011 r.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Comenius
Wyjazd do Gavirate
Wyjazd do Gavirate w ramach Programu "Uczenie się przez całe życie Comenius" - projekt "Dzielenie się
Historią" odbył się w dniach 7 - 14 listopada 2009. Wzięło w nim udział 6 uczniów liceum profilowanego
(klasy 2I i 1I) pod opieką 2 nauczycieli (Jolanta Trzebniak i Katarzyna Pidlypczak). Uczniowie zakwaterowani
byli w rodzinach uczniów szkoły koordynującej Istituto Statale Di Istruzione Superiore "Edith Stein" w
Gavirate (Włochy). Podczas wyjazdu uczniowie pracowali nad projektem (pierwsza faza polegała na
prezentacji szkół biorących udział w projekcie systemów edukacji, miast oraz krajów szkół partnerskich
(Włochy - Gavirate, Turcja - Usak i Polska - Wrocław). Uczniowie mieli też szansę poznać życie codzienne w
rodzinach rówieśników, zawrzeć nowe znajomości i przyjaźnie, a także zwiedzić wiele interesujących miejsc
we Włoszech. W ramach programu odbyły się wycieczki do Varese (najbliższe większe miasto w Lombardii:
zwiedzanie zamku - muzeum, muzeum archeologicznego, Sacromonte - zespołu kaplic kalwaryjnych,
wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa Kultury Unesco), Mediolanu (Duomo, Pinakoteka di Brera,
zamek książęcy Castello Sforzesco), Piacenzy (Pałac Farnese, Piazza Cavallo, Palazzo Gotico, katedra,
baptysterium i kościół Św. Antoniego), wycieczka statkiem po Lago Maggiore (największe jezioro
polodowcowe w okolicy).
Jolanta Trzebniak
Strona 6
Strona 3
Visit to Gavirate
A visit to Gavirate on the frame of Lifelong Learning Programme Comenius - project "A History To Share"
was held from 7th to 14th November 2009. The group of six students of specialized secondary school and two
teachers Jolanta Trzebniak and Katarzyna Pidlypczak went to Gavirate. The students were hosted by students
of the coordinator school Istituto Statale Di Istruzione Superiore "Edith Stein" in Gavirate (Italy). During the
visit students worked together on the project (the first stage required presenting schools, education systems,
regions and countries of partners in the project (Italy - Gavirate, Turkey - Uşak and Poland - Wroclaw). The
students had a chance to learn about everyday life of their peers, make new acquaintances and friends and visit
a lot of interesting places in Italy. During our stay in Gavirate we visited Varese (the closest big city in
Lombardy, we visite there the castle and museum, archaeological museum, the chapels of Sacromonte (in the
Unesco World Heritage List), Milan (The Duomo, Brera Pinacotec, Castello Sforzesco), Piacenza (Palazzo
Farnese, Piazza Cavalo, Palazzo Gotico, cathedral, St Anthony Church and Baptistery), and went on a cruise
across Lago Maggiore (the largest post-glacier lake in the area).
Katarzyna Pidłypczak
Wrażenia uczestników:
Memories of participants:
"9.11.2009 r. Dzisiaj pojechaliśmy do Varese. Po przybyciu do miasta, poszliśmy wąskimi uliczkami do
Muzeum Archeologicznego. Oglądaliśmy stare łodzie, szklane przedmioty, monety oraz gliniane dzbanki z IV
w p.n.e. (...) Chodziliśmy po górach, kamiennymi ścieżkami, oglądaliśmy kaplice w Sanktuarium Sacro Monte
( niektóre budowano ponad 100 lat)."
Katarzyna Musielak (absolwentka)
November 11th 2009. Today we went to Varese. After arriving we walked along narrow lanes to Archeological
Museum. We saw ancient ships, glass items, coins and pottery of 4th century BC. We went to the mountains,
along stone lanes and we visited the chapels of Sacro Monte sanctuary (some of them built longer than 100
years).
Katarzyna Musielak (school graduate)
„ O 8 rano byliśmy w szkole w Gavirate. Udaliśmy się do auli, aby przedstawić swoje prezentacje. Na
spotkaniu byli Polacy, Włosi i Turcy. Prezentacje dotyczyły krajów, miast i szkół. Dowiedzieliśmy się jak żyją
inni ludzie, wymieniając swoje doświadczenia. Rozmawialiśmy także o dalszej realizacji projektu, w którym
wszyscy uczestniczymy. Potem poszliśmy do biblioteki szkolnej, gdzie w grupach opisywaliśmy metody nauki
historii w naszych krajach. Jak się okazało liczba godzin tego przedmiotu jest podobna, różni się tylko
kolejność tematów. Następnie nasi gospodarze przygotowali wspólny posiłek. Mogliśmy spróbować
prawdziwą włoska pizze i tureckie lukulum. Było tak fajnie, ze trudno to opisać słowami. Na koniec uczniowie
wybrali się na zakupy do Varese ( małe , mile miasteczko w którym jest śliczny park z fontanną). Cieszymy się
z możliwości przyjazdu do Gavirate.”
Teresa Nowacka – absolwentka
We Got to School in Gavirate at 8 am. We we led to the school hall to show our presentations. Turkish, Italians
and Polish were present at the meeting. Our presentations were about our schools, cities and countries. We
learnt about thelife of other people and we shares experience. We also talked a lot about the future cooperation
in the project. Then we went to school library were we worked in groups. We described the methods of
teaching history in our countries. It seems we have the same or very similar number of history classes a week,
but the topics and their order is different. Then our hosts prepared mutual meal. We tasted typical Italian pizza
and Turkish Delights (lokum). It was so tasty that we can’t describe it. Later students went shopping to Varese,
pleasant little town where there is a beautiful park with a fountain. We are happy we were in Gavirate.
Teresa Nowacka, a school graduate.
Dzielenie się historią – Kuba
Myślę że dzielenie się wiedzą historyczną może wzbogacać i poszerzać horyzonty. Pomaga nam to odkrywać
inne kultury to jest ich podobieństwa i różnice. Uczymy się o różnych religiach. Podczas pobytu w Turcji
widzieliśmy meczet, świątynię muzułmańską. Mieliśmy szansę spróbować tradycyjne potrawy. Dla nas było to
zupełnie nowe doświadczenie. Dzielenie się opiniami i doświadczeniami wpływa na nasze postrzeganie świata,
który nas otacza. Z każdego punktu widzenia historia może być ciekawa i edukująca. Słuchanie każdego i
wyciąganie wniosków jest bardzo cenne. Dlatego właśnie wierzę że powinniśmy być otwarci na różne narody i
kultury. Zrozumienie innych narodów popchnie nas do zmiany świata na lepszy. Wszystko co mówimy i
czynimy, cokolwiek się dzieje wokół nas staje się historią. To od nas zależy czy stworzymy ją piękną czy nie.
Kuba
“A History to Share by Kuba”
I think sharing historical knowledge can be very enriching and developing. It helps us to discover other
cultures that is their differences and similarities. We are learning about different religions. When we were
visiting Turkey we saw a mosque – The Islamic Temple. We had a chance to try traditional meals. For us it was
a totally new experience. Exchanging opinions and experience influences our view on the world around us.
From each point of view history can be interesting and educative. It is highly valuable to listen to each other
and draw conclusions. That is why I believe we should be open to other people and cultures. For sure it will
change our world for better by trying to understand varied nations. Everything we do and everything we say,
whatever happens around us becomes the history. It depends on us whether we create this history beautiful or
not.
Kuba
„ Codziennie jeździliśmy na różne wycieczki. Najbardziej podobał mi się Kanion Ulubm i miasto Afyon.
Widoki i krajobrazy były przepiękne. Mam ogromna słabość do takich miejsc , więc byłam zadowolona, że
mogę tam spędzić trochę czasu. Byliśmy też w ruinach zamku, z których widoczna była panorama miasta.
Szkoda, że tych widoków nie udało mi się uchwycić w aparacie(…) Na koniec pobytu w domu naszej
gospodyni Azu braliśmy udział w nietypowym spotkaniu rodziny, sąsiadów i znajomych. Nauczyłam się wtedy
tureckich tańców, nosiłam tradycyjne szaty i wróżyłam razem ze starszymi kobietami. Tego wieczoru
uświadomiłam sobie jak trudne życie ma turecka kobieta, która ciężko pracuje i codziennie zakrywa głowę
chustką.
Cieszę się z udziału w tym wyjeździe. Zdobyłam nowe doświadczenia: poznałam sympatycznych ludzi z
którymi wciąż utrzymuję kontakt, podszkoliłam angielski i zwiedziłam Turcję” .
Agnieszka Strawińska kl. 1i
Strona 4
Strona 5