Grudzień 2012 - gazetka Szkolne Sprawy
Transkrypt
Grudzień 2012 - gazetka Szkolne Sprawy
Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących w Biłgoraju Internetowa gazetka szkolna Grudzień 2012 Wesołych Świąt! Bez zmartwień, Z barszczem, z grzybami, z karpiem, Z gościem, co niesie szczęście! Czeka nań przecież miejsce. Wesołych Świąt! A w Święta, Niech się snuje kolęda. I gałązki świerkowe Niech Wam pachną na zdrowie. Wesołych Świąt! A z Gwiazdką! Pod świeczek łuną jasną Życzcie sobie - najwięcej: Zwykłego, ludzkiego szczęścia. Serdeczne życzenia składa: redakcja gazetki szkolnej Wywiad z księdzem Michałem Moniem – nauczycielem religii, przeprowadzony dnia14 grudnia 2012r. przez uczennice naszej szkoły. Redakcja: Trwa Adwent. Jak przeżyć ten okres? Ksiądz W czasie Adwentu trzeba sobie uświadomić, iż to czas oczekiwania na wyjątkowego Gościa. Nie dom, nie stół jest najważniejszy, ale moje serce. Jak przeżyć Adwent? Należy przygotować samego siebie, swoje serce na spotkanie z Jezusem, który przychodzi. Uporządkowanie relacji w rodzinie, sąsiedztwie pośród kolegów, koleżanek. Spowiedź, rekolekcje sprawdzone formy dobrego przygotowania. Redakcja: Skończy się Adwent, będzie Boże Narodzenie. Czy święta nie są przereklamowane? Ksiądz: Wszystko to, co jest wokół tego najważniejszego wydarzenia, jakim jest przyjście Pana, jest przereklamowane. Nigdy w moim domu rodzinnym nie było 12 potraw, prezentów - bo po co? Była za to modlitwa, serdeczność, ciepło, miłość i radość. Szkoda że tego się nie reklamuje, bo na tym zarabiałby każdy świętujący Narodzenie Pańskie. Redakcja: Mówię „Kościół”, myślę „starsze panie”. Jak wygląda sytuacja z młodzieżą? Ksiądz: Starsze panie- to też młodzież, tylko starsza i dobrze że ich nie brakuje. Gdy pytam, za kogo babcia tak się modli, prawie zawsze słyszę, że za swoje dzieci i wnuki, żeby im się wszystko udało albo żeby poprostowali drogi swojego życia. Potrzeba czasu, żeby odkryć, co w życiu jest ważne, a co najważniejsze. Wielu młodych jeszcze tego nie odkryło, myślą, że sami dadzą radę wszystko zrobić. Ufam, że odkryją Boga, wartość modlitwy zanim się zestarzeją. Katecheza, pielgrzymki przekonują mnie, że kiedy myślę Kościół- myślę wszyscy. Redakcja: Skąd się biorą problemy młodzieży, takie jak alkohol, papierosy itp.? Ksiądz: Te używki mają za dobrą reklamę. A młody człowiek chce wszystkiego spróbować i łapie się na kłamstwo, myśli, że dopiero wtedy będzie ,, fajnie”, gdy zapalę, wypiję, bo tak mówi idol z TV. Myślę, że też osamotnienie, brak rozmowy w domu, brak w domu rodziców ma duży wpływ na tę ucieczkę w używki. Ale najbardziej boję się o tych, którzy sięgają po narkotyki. Redakcja: Wielu z nas Nowy Rok będzie witać w domu wśród znajomych. Prawie każdy z nas myśli w następujący sposób: jest sylwester, jest alkohol. Czy można się dobrze bawić na trzeźwo? Ksiądz: Organizowany przy parafii sylwester dla młodzieży dowodzi, że można. Zadowoleni, uśmiechnięci, trzeźwi młodzi ludzie pokazują, że nie tylko można, ale i warto! Redakcja: Modny jest termin „wierzący, niepraktykujący”- jak Ksiądz to skomentuje? Ksiądz: Niestety zasmuca mnie, że teraz zaczyna się mówić ,,wierzący a niepraktykujący” oczywiście jedno i drugie jest kłamstwem. Czym jest wiara? W KKK czytamy, że jest odpowiedzią daną Bogu. Praktyka chrześcijańskiego życia miłością zawsze wypływa z wiary w Boga. Jeśli Mówię Bogu: wierzę w Ciebie, to jednocześnie wyznaję, że Cię kocham i chcę do Ciebie się zbliżać, być z Tobą. A sakramenty – szczególnie Eucharystia, codzienna modlitwa to ciągłe mówienie „wierzę”. Redakcja: Czy mamy do czynienia z zanikiem wiary? Ksiądz: Nie chce odnosić się do badań czy statystyk. Wiara nie zanika, bo jest głoszona w Kościele. Może czasami serca i umysły są zamknięte na prawdę o Bogu. Redakcja: Jak Ksiądz będzie spędzał święta w tym roku? Ksiądz: Dwie wigilie, w domu parafialnym i rodzinnym. Dwie pasterki. A w kolejne dni świąteczne będę służył innym w kościele- by każdy mógł doświadczyć spotkania z Chrystusem w Jego Słowie i Sakramentach. Redakcja: To już było ostatnie pytanie. Dziękujemy bardzo za poświęcenie nam czasu. Ksiądz: Dziękuję również i życzę dobrego przygotowania duchowego do świąt Narodzenia Pańskiego, które niech zaowocuje radością spotkania i życia ze Zbawicielem. Redakcja: Dziękujemy za wywiad. Credo życiowe: Napisałem je na obrazku prymicyjnym i powtarzam codziennie rano: ,,Panie Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Ulubiona Książka: Mój Chrystus Połamany (Ramon Romano). Marzenia: Powiedzieć kiedyś za św. Pawłem- w dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Ulubiona Potrawa: Bigos. Ulubiona muzyka: To się zmienia- teraz słucham Pop-oratorium Miłosierdzie Boże. Ulubiony sposób spędzania wolnego czasu: Od jakiegoś czasu wspinaczka. Wywiad przeprowadziły: Roksana i Dominika III TH Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, są to najważniejsze dni w roku zaraz po Wielkanocy. Upamiętniają narodziny Jezusa. Wszyscy z niecierpliwością czekają na te wspaniałe chwile, pojawiają się ozdoby świąteczne, domy wypełniają się zapachem ciast i innych świątecznych potraw. Panuje miła, ciepła i rodzinna atmosfera. Składamy wszystkim z okazji nadchodzących Świąt Narodzenia Pańskiego najserdeczniejsze życzenia. Niech będą one dla wszystkich niezapomnianym czasem spędzonym bez pośpiechu, trosk i zmartwień. Życzymy, aby upłynęły w spokoju, radości wśród rodziny, przyjaciół oraz bliskich. Ewa Styczyńska II B Monika i Klaudia I A Sylwestra spędzamy z przyjaciółmi. Zapewne będzie udany jak co roku. Życzymy wszystkim Szczęśliwego Nowego Roku! Adrian I TM Nie mam jeszcze jako takich planów, ale na pewno spędzę go w towarzystwie znajomych, bawiąc się przy dobrej muzyce. Aleksandra I A Sylwester tego roku będzie niezapomniany. Będę imprezowała ze znajomymi, tańcząc i pijąc dobrego szampana. Jarek II B Ostatni dzień bieżącego roku spędzam w gronie najbliższych, zapowiada się gruba impreza! Wszystkim życzę również udanej zabawy i Szczęśliwego Nowego Roku. Aleksandra II B Ten dzień spędzam z moim chłopakiem – Mateuszem, przy świecach i dobrym szampanie. Zapowiada się niezapomniana noc. Wszystkim życzę spełnienia marzeń i niezapomnianych wrażeń. Wojtek II B W tym roku nic nie planuję, zamierzam spędzić go w domu z rodziną. Jak co roku o godzinie 00.00 wychodzimy puszczać fajerwerki. Aleksandra II B Sylwestra tego roku spędzam z moją najukochańszą przyjaciółką – Ewą Styczyńska. Zamierzamy pić do białego rana, tańczyć, śpiewać. Tak przy okazji chciałam wam powiedzieć, że 1 stycznia obchodzę swoje 18-ste urodziny. Kinga I TH ( 7126 ) Sylwestra spędzę jak co roku przy dobrej muzyce, szampanie oraz tańcach. Będzie fajnie! A o 00.00 wszyscy złożymy sobie życzenia. Ewa, Ola, Patrycja II b Większość kolęd to utwory liczące sobie 200 albo nawet 300 lat. Mimo upływu czasu nadal śpiewamy je bardzo chętnie tak jak najnowsze przeboje. Są one symbolem zbliżających się świąt Bożonarodzeniowych. Kolędy mają ogromne znaczenie dla wszystkich chrześcijan, moda na nie nigdy nie przeminie. Tajemnice ich popularności to jeden z największych sekretów tej wspaniałej cichej nocy. Nazwa "kolęda" pochodzi do łacińskiego słowa „calendare”, co oznacza "pierwszy dzień miesiąca". Z kolędą wiązał się zwyczaj składania sobie nawzajem darów i życzeń. Dlatego też na początku oznaczała ona pieśń noworoczną, w której zawarte były życzenia pomyślności i urodzaju na Nowy Rok. Chwaliła gospodarza i jego rodzinę oraz dziękowała za otrzymane dary. Nie wiadomo dokładnie kiedy kolęda utożsamiona została z pieśnią bożonarodzeniową. Stało się to prawdopodobnie w wieku XIX. W okresie od średniowiecza do wieku XVI kolęda nie wyróżniała się spośród innych pieśni religijnych. Oparta była o wydarzenia opisane w Biblii, miała formę modlitwy, często wzorowana na hymnach kościelnych. Z kolęd XVIwiecznych zachowała się do dziś "Anioł pasterzom mówił". Przypuszcza się, że kolędy polskie powstawały najpierw w środowisku franciszkańskim. W XIII w. franciszkanie zapoczątkowali zwyczaj jasełkowego kołysania Dzieciątka kontynuowany również przez klaryski i karmelitanki. Przy szopce lub żłóbku wystawiano misteria bożonarodzeniowe i śpiewano. Często były to wzruszające kołysanki, pełne ciepła i wrażliwości. Ten gatunek kolęd rozwinął się szczególnie w wieku XVII. Właśnie z tego okresu pochodzą "Gdy śliczna Panna Syna kołysała" i "Lulajże Jezuniu". Wiek XVII przyniósł kolędy o tematyce pasterskiej, wnoszące do swoich treści wiele szczegółów obyczajowych i realiów epoki. Powstały wtedy "Dzisiaj w Betlejem", "Przybieżeli do Betlejem pasterze" i "Bóg się rodzi". Spotykamy kolędę kołysankę, kolędy adorujące, życzeniowe, winszujące, patriotyczne, obyczajowe, radosne... Również bogata forma muzyczna kolęd, chętnie dostosowywana do aktualnych trendów, wpływa na ich przetrwanie. Rozpoznajemy stąd kolędę śpiewaną w formie kołysanki, w rytmach poloneza, mazurka, oberka, marsza, bluesa czy rocka. Kolędy są zjawiskiem kulturowym, zwłaszcza na naszej polskiej ziemi, gdzie liczba znanych, względnie opisanych kolęd sięga ponad pół tysiąca. Ewa Styczyńska II b Sezon na zwierza. Bez wstydu przygarnij słodkiego kotka, sowę, pandę czy wiewiórkę. Z pazurem dla niezbyt grzecznych dziewczynek. Przepych kontrolowany. Barokowe aplikacje to propozycja na wieczór? Niekoniecznie! Lśni za dnia w bogato zdobionych swetrach. Dominika i Roksana III TH Keks Składniki: 30dag (1,5 szkl.) mąki, 15 dag margaryny, 5 jaj, 20 dag ( 1 szkl.) cukru pudru, torebka cukru waniliowego, łyżeczka proszku do pieczenia, 30dag bakalii, tłuszcz i mąka do formy. Wykonanie: Masło ucierać, dodając kolejno jajka, cukier puder, cukier waniliowy, na końcu mąkę z proszkiem do pieczenia. Ucierać aż ciasto będzie puszyste. Dodać bakalie przesypane mąką. Przełożyć do podłużnej formy wysmarowanej tłuszczem i wysypanej mąką. Wstawić do piekarnika nagrzanego do temperatury 180o C i piec około godziny. Porcja na jedną podłużną blaszkę. Smacznego :-) Martyna Stec II W naszej szkole od kilku lat działa Szkolne Koło Caritas, którego celem jest włączenie młodzieży na zasadnie wolontariatu w działalność charytatywno – opiekuńczą oraz zaangażowanie w pracę na rzecz osób potrzebujących. Do Szkolnego Koła Caritas należą uczniowie z różnych klas, szczególnie z LO i Technikum. W każdym roku szkolnym chętnych uczniów do pomocy innym jest coraz więcej, dlatego Szkolne Koło Caritas rozwija się coraz bardziej. Coraz bardziej również młodzież wspólnie z opiekunem stara się zauważać potrzeby innych i zaradzać im w miarę naszych możliwości. W ciągu roku szkolnego miedzy innymi: odwiedzamy chorych w Domu Kombatanta i dzieci z Domu Dziecka Nr 2 w Zwierzyńcu, mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Teodorówce oraz uczestników zajęć w świetlicy socjoterapeutycznej w Biłgoraju, organizujemy akcje charytatywne, takie jak: kiermasze cist, kiermasze świąteczne, których celem jest zebranie funduszy na pomoc innym, organizujemy zbiórki np.: odzieży używanej, słodyczy , przygotowujemy różne inscenizacje i przedstawienia dla dzieci i chorych. Wszystkie te prace, inicjatywy wymogą dużego zaparcia, ofiarności i poświęcenia nawet swojego wolnego czasu. Jednak dając innym sami, zyskujemy, bo uczymy się wrażliwości, otwartości na innych, dzielenia się tym, co mamy najcenniejsze – radością i wiosną życia. Poświęcenie dla innych daje również dużo wewnętrznej satysfakcji, gdy widzimy uśmiech starszego, chorego człowiek lub dziecka. Często gdy przyjeżdżamy do dzieci w Domu dziecka, widzimy ich smutne oczy. Poprzez zabawę, śpiew, rozmowę, małe upominki staramy się, aby te oczy rozjaśniły się. Gdy odjeżdżamy, to pragniemy znowu do nich wrócić. To jest taki wewnętrzny „przymus wypływający z serca”. Spotkania z mieszkańcami Domu Kombatanta, Domu Dziecka są bardzo owocne zarówno dla tych, którym pomagamy, jak i dla nas, bo przyswajamy sobie prawdę, która będzie nam bardzo potrzebna w życiu, aby je dobrze przeżyć i nadać mu odpowiedni sens: "Sercem nie można służyć za pieniądze, sercem służy się za darmo, bezinteresownie". Siostra Izabela SEGRA- jest to zespół biorący udział w konkursie dotyczącym elektrośmieci „Świadomy wie, co robić z ZSEE” organizowanym przez Zespół Fundacji Ośrodka Edukacji Ekologicznej. W skład SEGRY wchodzi sześć osób, z opiekunem włącznie. O sile zespołu decyduje nasz zapał i kreatywność, dużo wiary w to, że uczestnicząc w tym konkursie i nagłaśniając sprawę elektrośmieci, pomożemy naszej planecie i sprawimy, że ludzie zaczną właściwie rozporządzać śmieciami. Chcielibyśmy, aby uczniowie i nauczyciele chociaż na chwilę oderwali się od codziennych zajęć i pomyśleli o tym, co jest ważne dla naszej Ziemi. Dlatego postanowiliśmy, że nasze działania będą zwracać uwagę nawet ludzi niemających nigdy czasu. Oto przykłady: nasze koszulki: są różowe, mają duży, czarny napis SEGRA i logo konkursu. gazetka korytarzowa: jej tematem będą elektrośmieci ankieta przeprowadzona wśród rodziców i uczniów naszej szkoły. konkurs fotograficzny: „Dzikie wysypiska w gminie Biłgoraj”, dzięki któremu zdobyliśmy informację na temat dzikich wysypisk w gminie. happening na korytarzu szkolnym: zorganizujemy punkt, gdzie przedstawimy prezentacje, odbędzie się konkurs wiedzy, rozdawać będziemy ulotki. SEGRA działa czynnie w całym powiecie biłgorajskim, współpracuje z gminą, wieloma firmami(np. Black Red White, AMBRĄ itp.) oraz PGK. Współpraca z PGK przy zbiórce elektroodpadów 15.12.2012 – rozdawanie ulotek przechodniom, rozmowa z ludźmi na temat elektrośmieci. Rozgrywki szkolne w grę przygotowaną przez nas - „Elektrośmieci” Dziękujemy za życzliwość Dyrekcji Szkoły, pomoc w realizacji zadań nauczycielom geografii, warsztatów szkolnych odzieżowych i mechanicznych, szkolnemu kołu LOP, rodzicom, zakładowi Black Red White oraz PGK Biłgoraj. Estera Wywiad z uczniem kl. II TT – Sebastianem Świtą. Redakcja: Wiemy, że masz wiele różnych pasji, czy mógłbyś nam o nich opowiedzieć? Sebastian: Poza zamiłowaniem do roweru interesuję się śpiewem, aktorstwem i grą na gitarze. Redakcja: Jak zaczęła się Twoja przygoda z rowerem? Sebastian: Moje pierwsze poważne doświadczenie z rowerem zaczęło się w wieku pięciu lat, kiedy wyruszyłem w góry oraz do Częstochowy. Byłem też w Słowacji, Włoszech i Rzymie. W wieku dziewięciu lat wziąłem udział w Wyścigach Rowerowych Po Ziemi Biłgorajskiej, w których zająłem I miejsce. Redakcja: Kto wpłynął na to, że zainteresowałeś się kolarstwem? Sebastian: Rodzice, ale bardziej tata, ponieważ od dziecka dzięki niemu miałem do czynienia z rowerem. Zapisał mnie do klubu AGROS ZAMOŚĆ, uczęszczałem tam pięć lat. Redakcja: Jakie są Twoje największe osiągnięcia w tej dziedzinie? Sebastian: Było wiele sukcesów, m.in. III miejsce w Ogólnopolskich wyścigach Mazowia MTB maraton ( 60 km ). Pięć razy zająłem I miejsce w amatorskich mistrzostwach Lubelszczyzny w Tomaszowie Lubelskim. Redakcja: W jaki sposób realizujesz swoje inne pasje? Sebastian: Od tego roku uczę się śpiewu w Młodzieżowym Domu Kultury, interesuję się również aktorstwem, także ucząc się w MDK-u. Jeżdżę na różnego rodzaju spotkania PATU, gdzie informuje się ludzi o skutkach nałogu itp. Uwielbiam podróże, szczególne wrażenie zrobiły na mnie Norwegia i Szwajcaria. Lubię też jeździć na nartach. Redakcja: Czy łatwo znajdujesz czas na realizację tych pasji? Sebastian: Sprawiają mi one wiele trudności, lecz wiem, że dzięki pasji coś w życiu osiągnę. Redakcja: Jak wygląda twój dzień? Sebastian: Większość swojego dnia spędzam w szkole, ale udaje mi się też znaleźć czas na realizację niektórych swoich zainteresowań. Po lekcjach uczęszczam na lekcje śpiewu w MDK-u. Redakcja: Jak Ci idzie nauka w szkole? Sebastian: Z nauką nie idzie mi tak dobrze jak z jazdą na rowerze, na pierwszym miejscu stawiam zainteresowania i pasje. Redakcja: Dziękujemy za rozmowę, życzymy dalszych sukcesów. Ola, Ewa i Patrycja II b Po świętach Bożego Narodzenia do psychiatry przychodzi mały Jasio i mówi: - Panie doktorze, z moim tatą jest coś nie w porządku. Przed kilkoma dniami przebrał się za starego dziadka i twierdził, że nazywa się św. Mikołaj! Przyjaciel pyta Fąfarę: - Jak minęły święta? - Wspaniale! Żona serwowała mi same zagraniczne potrawy. - Jakie? - Barszcz ukraiński, fasolkę po bretońsku, pierogi ruskie i sznycel po wiedeńsku z kapustą włoską. Jasio krzyczy na cały głos: - Święty Mikołaju, przynieś mi zdalnie sterowanego robota! Mama: - Dlaczego tak wrzeszczysz? Przecież św. Mikołaj słyszy każdy szept. - Ale tatuś jest w sąsiednim pokoju i może nie usłyszeć. Dzieci wybierają zawody aktorek, piosenkarzy, strażaków, policjantów, itp. Tylko Jaś mówi, że chciałby zostać Świętym Mikołajem. - Czy dlatego Jasiu, że roznosi prezenty? - pyta nauczycielka. - Nie. Dlatego, że pracuje raz w roku. Martyna Stec III TH Mikołajkowy Kiermasz Książkowy. Podczas kiermaszu uczniowie mogli otrzymać nowe książki i podręczniki, wymieniając je na słodycze. Kiermasz zorganizowany został dzięki współpracy z Fundacją Pomocy Dzieciom „Krzyk”. Światowy Dzień Walki z AIDS. Z tej okazji w naszej szkole zostały przygotowane pokazy prezentacji multimedialnych poruszające tematykę HIV i AIDS oraz gazetki ścienne, które zostały zaprezentowane na forum szkoły. Odbył się także konkurs „Wiedzy o AIDS”, w którym wzięło udział 25 uczniów z różnych klas. Dzień Praw Człowieka. 10 grudnia był okazją do zapoznania się z prawami człowieka. Z tej okazji biblioteka szkolna na korytarzu szkoły przygotowała dla młodzieży wiele atrakcji. Uczniowie mogli obejrzeć prezentację multimedialną, zapoznać się z materiałami przygotowanymi przez uczniów klas II, wziąć udział w quizie. Dużym zainteresowaniem cieszyły się lekcje „Edukacja dla godności”. Kiermasz kartek świątecznych sprzedawanych przez młodzież ZHP. Kartki świąteczne były przygotowywane na warsztatach w bibliotece szkolnej. Następnie harcerze sprzedawali je na korytarzu szkoły. Uzyskane pieniądze przekazane zostały na paczki świąteczne dla młodzieży naszej szkoły. Dominika i Roksana Już po raz piąty nasza szkoła bierze udział w ogólnopolskim turnieju Młoda Krew Ratuje Życie. Głównym celem turnieju jest promocja honorowego krwiodawstwa w środowisku lokalnym. Liczymy na to, że wzorem lat ubiegłych nasi uczniowie aktywnie włączą się do tej akcji. Konkurs trwa od 1 września 2012r. do 30 czerwca 2013 roku. Krew można oddawać w każdy trzeci czwartek miesiąca w budynku Straży Pożarnej przy ulicy Dąbrowskiego w Biłgoraju. Krew jest lekiem, którego niczym nie można zastąpić. Podawana jest w stanach zagrożenia życia. Najnowocześniejsze i najbardziej skomplikowane zabiegi operacyjne nie byłyby możliwe do wykonania, gdyby nie było krwi. Możesz oddać krew jeśli jesteś: osobą pełnoletnią, a nie przekroczyłeś 65-ego roku życia czujesz się zdrowy ważysz nie mniej niż 50 kg pragniesz pomóc drugiemu człowiekowi Kto nie może oddać krwi: osoby po szczepieniu, w zależności od rodzaju szczepionki przez 6 miesięcy po narażeniu na niebezpieczeństwo zarażenia chorobami przenoszonymi przez krew podczas przyjmowania leków po przejściu chorób zakaźnych Jak przygotować się do oddania krwi ? Kandydat na dawcę krwi lub dawca krwi powinien: w ciągu doby poprzedzającej oddanie krwi wypić ok. 2 l płynów (woda mineralna, soki) być wyspanym, wypoczętym spożyć lekki posiłek (np. pieczywo, chuda wędlina, ser biały, dżem) w miarę możliwości wyeliminować z diety tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, takie jak: mleko, masło, kiełbasę, pasztet, śmietanę, rosół, tłuste mięso oraz jajka i ciasta kremowe. ograniczyć palenie papierosów być zdrowym, nie może posiadać objawów przeziębienia (np. katar, kaszel, opryszczka) nie pić alkoholu, również w dniu poprzedzającym oddanie krwi !!! Najczęściej zadawane pytania: 1. Czy oddawanie krwi jest bezpieczne ? Oddawanie krwi jest bezpiecznym procesem, ponieważ na wszystkich etapach oddawania krwi używa się wyłącznie sprzętu jednorazowego użytku, w związku z czym nie grozi Ci zakażenie wirusami przenoszonymi drogą krwi. 2. Czy to prawda, że jak zacznę oddawać krew to będę musiał oddawać ją stale? Jest to jeden z mitów dotyczących krwiodawstwa. Jednorazowe oddanie krwi nie oznacza, że potem trzeba będzie to robić regularnie. Organizm produkuje dokładnie tyle krwi, ile potrzebuje. Objętość krwi wraca do normy już jeden dzień po jej oddaniu. Przygotowała: Marysia Próba Tollensa, a ozdoby choinkowe! Bombka to ozdoba choinkowa wykonana zazwyczaj z cienkiego szkła (mieszaniny stopionego piasku, węglanu sodu i wapienia). Pierwsze bombki zostały wykonane w Niemczech, ponieważ ich twórcy nie było stać na typowe wówczas dekoracje: orzechy, jabłka czy cukierki. W Polsce bombki pojawiły się w XIX wieku wykonywane były ze szkła dmuchanego! Srebrną powłokę na bombce otrzymujemy za pomocą Próby Tollensa (próby lustra srebrnego), to reakcja służąca przede wszystkim do wykrywania aldehydów! Przykładowa reakcja powstawania lustra srebrnego w obecności formaldehydu : 2[Ag(NH3)2]+ + HCHO + 3OH- → 2Ag↓ + HCOO- + 2H2O + 4NH3 Do wykonania próby Tollensa wykorzystuje się odczynnik Tollensa, czyli roztwór zawierający jony diaminasrebra(I) [Ag(NH3)2]+. Podczas pozytywnej próby Tollensa powstaje srebro metaliczne , osadzające się w postaci lustrzanej powłoki na szklanej powierzchni naczynia reakcyjnego. Takie srebrne bombki otrzymywali uczniowie naszej szkoły podczas wizyty w Centrum Nauki Kopernik. Materiał przygotowała: pani Agata Smagacz- Rak "WULKAN" W KUCHNI P o t r z e b n e m a t e r i a ł y : 2 puste buteleczki z wąskim otworem, 2 duże słoiki, czerwony atrament, środek do zmywania naczyń, olej do sałatek Wykonanie: 2 puste buteleczki napełniamy olejem zabarwionym czerwonym atramentem i wstawiamy każdy do innego słoika. Do jednego z nich nalewamy wodę z kranu, a do drugiego wodę z płynem do naczyń. W słoiku z samą wodą nic się nie dzieje, natomiast z dodatkiem płynu, u wylotu butelki tworzy się niczym nad wulkanem czerwona chmura, która unosi się do góry i rozpływa po powierzchni. Wyjaśnienie: Chociaż olej jest lżejszy od wody nie może wypłynąć z zalanej wodą buteleczki. Dodanie płynu do mycia naczyń obniża napięcie powierzchniowe i olej swobodnie wypływa z butelki. Doświadczenie wykonała uczennica klasy II A Agnieszka Różańska. Materiał przygotowała: pani Marta Kapica GeoGebra to bezpłatne oprogramowanie do wspomagania nauki matematyki dla uczniów szkół podstawowych, średnich oraz studentów. Łączy ono w sobie szereg narzędzi pomocnych w opanowaniu takich zagadnień jak geometria, algebra, statystyka oraz analiza matematyczna. GeoGebra jest programem interaktywnym dającym możliwość dynamicznej ilustracji pojęć i związków matematycznych. Program z racji łatwej obsługi i sporych możliwości doskonale nadaje się jako narzędzie do wspomagania nauki zarówno dla osób stawiających pierwsze kroki w świecie matematyki, jak również studentów czy prowadzących zajęcia. Oferowana funkcjonalność pozwala m.in. rysować wykresy dla wskazanych funkcji liniowych i kwadratowych, liczyć pole powierzchni figur w układzie współrzędnych, obliczać kąt pomiędzy prostymi lub punktami, wyznaczać punkty przecięcia wykresów dwóch funkcji, przesuwać obiekt o dany wektor, obracać o zadany kąt, wyliczać odległości itp. GeoGebra zapewnia trzy widoki obiektów matematycznych: Widok Grafiki, Widok Algebry, Widok Arkusza. Pozwalają one wyświetlać obiekty matematyczne w trzech różnych reprezentacjach: o graficznej – punkty, wykresy funkcji o algebraicznej – współrzędne punktów, równania o komórek arkusza GeoGebra doskonale nadaje się również do tworzenia rysunków pomocniczych w różnego typu projektach, prezentacjach itp. Poszczególne dane i obiekty nanoszone mogą być ręcznie na układ współrzędnych, jak również automatycznie po wpisaniu wzoru funkcji. Interejs użytkownika jest elastyczny i może być dostosowany do indywidualnych potrzeb i zadań. Na interfejs użytkownika składają się okna: Widok Grafiki, Widok Grafiki 2, Widok Algebry, Widok Arkusza. Okna można uaktywniać w zależności od potrzeb INSTALACJA GeoGebry GeoGebra to program bezpłatny do użytku niekomercyjnego. Aby go zainstalować na komputerze wystarczy wejść na stronę www.geogebra.org i kliknąć zakładkę Pobieranie, a następnie przycisk Webstart. Oprogramowanie automatycznie zostanie zainstalowane. Rozpowszechnianiem oprogramowania Geogebra w Polsce zajmuje się Warszawskie Centrum GeoGebry przy SWPS Warszawa we współpracy z Międzynarodowym Instytutem GeoGebry (IGI) Widoki okna GeoGebra Materiał przygotowała pani: Maria Brzozowska 16 listopada 2012r. w hali sportowej OSiR w Biłgoraju odbył się tradycyjny Turniej Piłki Siatkowej Nauczycieli o Puchar Prezesa Powiatowego ZNP w Biłgoraju. Jak zawsze wzięli w nim udział nauczyciele naszej szkoły, którzy po raz kolejny pokazali się w nim z bardzo dobrej strony. Do turnieju zgłosiło się 6 zespołów. Były to reprezentacje następujących szkół: Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej Liceum Ogólnokształcące im. ONZ Zespół Szkół Budowlanych i Ogólnokształcących Szkoła Podstawowa nr 1 Szkoła Podstawowa nr 5 Na boisku, zgodnie z regulaminem grano w składach 1 kobieta i 5 mężczyzn. Zespoły podzielono na dwie grupy, w których mecze rozgrywane były systemem „ każdy z każdym”. Następnie zwycięzcy grup grali o pierwsze miejsce w turnieju, a drużyny z miejsc drugich- o miejsce trzecie. Nasza drużyna została wylosowana do grupy B, gdzie zmierzyliśmy się z reprezentacjami SP nr 5 oraz RCEZ. Oba mecze wygraliśmy 2:0 w setach, czym zapewniliśmy sobie prawo występu w finale. W meczu o pierwsze miejsce nasi nauczyciele zmierzyli się ze zwycięzcą grupy A- reprezentacją ZSBiO. Mecz ten przegraliśmy 0:2, zajmując w turnieju 2 miejsce, powtarzając tym samym osiągniecie z zeszłego roku. Wyniki spotkań: Klasyfikacja końcowa: 1. ZSBiO 2. ZSZiO 3. SP nr 1 4. SP nr 5 5. LO im. ONZ 6. RCEZ Nasza drużyna grała w składzie: I. Kozyra, A. Wachowicz, Ł. Krawiec, T. Gorzkowski, P. Kołodziej, W. Kręt, R. Gąska, R. Koman. Tomasz Gorzkowski Opracowanie: pan Tomasz Gorzkowski FILM „Pokłosie” Gatunek: Dramat Reżyseria: Władysław Pasikowski Scenariusz: Władysław Pasikowski Muzyka: Jan Duszyński Scenografia: Allan Starski Zdjęcia: Paweł Edelman Franciszek Kalina (Ireneusz Czop) po latach emigracji przyjeżdża do Polski, zaalarmowany wiadomością, że jego młodszy brat (Maciej Stuhr) popadł w konflikt z mieszkańcami swojej wsi. Po przyjeździe odkrywa, że przyczyną jest mroczna tajemnica sprzed lat. Skłóceni od lat bracia próbują dojść prawdy. Prowadzone przez nich śledztwo zaostrza konflikt, który przeradza się w otwartą agresję. Ujawniona tajemnica odciśnie tragiczne piętno na życiu braci i ich sąsiadów. Film inspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Za scenariusz i reżyserię odpowiada Władysław Pasikowski. To pierwszy fabularny film twórcy "Psów" po 10 latach przerwy. KSIĄŻKA „Trafny wybór” Autor: Rowling Joanne K. Wydawca: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak Barry nie żyje. Ta niespodziewana śmierć pogrąża Pagford w chaosie. Na jaw wychodzą tajemnice mieszkańców. Urocze miasteczko z brukowanym rynkiem i wiekowym opactwem już nigdy nie będzie takie jak dotąd. Wybucha wojna bogatych z biednymi, nastolatków z rodzicami, wojna żon z mężami i nauczycieli z uczniami. Kto przejmie władzę po Barrym? Jak daleko się posunie w tym zaciekłym konflikcie? Pełna czarnego humoru, błyskotliwa i prowokująca wielka powieść o małym miasteczku. Zespół redakcyjny gazetki: Ewa Styczyńska, Aleksandra Dziduch, Patrycja Pintal, Roksana Bielak, Dominika Ćwiek, Martyna Stec, Estera Garbacz, Maria Torba DODATEK DO GAZETKI SZKOLNEJ W DODATKU: •Zwyczaje świąt Bożego Narodzenia... Opłatek Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny, Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie, Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie. C.K.Norwid Zwyczaje świąt Bożego Narodzenia Aniołek. W niektórych regionach Polski w okresie świątecznym prezenty przynosi nie Mikołaj, lecz Aniołek. Postać Anioła zdobi też często czubek choinki. Anioł jest także postacią w jasełkach i szopkach. Betlejem krakowskie. Szopki krakowskie swój początek biorą z XIX wieku. Rękodzieła krakowskich rzemieślników były sceną kukiełkowych widowisk, najczęściej oparte na wzorach krakowskiej architektury, Kościele Mariackim, Wawelu czy Barbakanie. Z czasem ich tworzenie stało się sztuką. Do dziś urządzane są konkursy na najpiękniejszą. Odbywa się to na krakowskim rynku, pod pomnikiem Adama Mickiewicza w dniu jego imienin, który jest dniem Wigilii. Jemioła. Powieszona nad drzwiami, zapewnia pokój, miłość i szczęście domowi. Z Anglii przywędrował zwyczaj całowania się pod jemiołą, co mężczyźnie zapewnić miało płodność, bo roślina ta uważana była za afrodyzjak o magicznych właściwościach. Jasełka, czyli szopka. Budowę pierwszej szopki przypisuje się św. Franciszkowi z Asyżu, który jakoby miał ją ustawić na leśnej polanie. Szopka zawierała figury bohaterów wigilijnych a towarzyszyły im żywe zwierzęta. Przedsięwzięcie znalazło naśladowców i dało początek nowemu zwyczajowi. Rozpowszechniły go zakony franciszkańskie. Na wzór pierwszej szopki powstawały kolejne, urozmaicane coraz liczniejszymi figurami, często ruchomymi. W XIX wieku w Polsce znane już byty szopki z tysiącami ruchomych figur. Przedstawiały sceny z narodzin Jezusa, w okresie późniejszym wzbogacano nowymi postaciami i scenami. Szopkę, czyli Jasełka z czasem ożywiono kukiełkami, potem ludźmi, pieśnią i muzyką, przekształcając ją widowisko. Kolędnicy. W wielu regionach swa wędrówkę po domach rozpoczynali juz w trzecim tygodniu Adwentu kolędnicy. Byli to przeważnie dorośli ludzie, za drobne i dobrowolne datki przedstawiający schematyczne widowiska, wzbogacane pieśniami. Z czasem wyspecjalizowali się w niektórych, tworząc grupy. Najciekawsze przedstawienia organizowali kolędnicy "z Herodem" i od tych przedstawień nazwano ich Herodami. Postaciami scenariuszy zwykle bywali Herod, Żyd, żołnierz, śmierć, diabeł i dziad, odgrywający scenę śmierci Heroda i zesłania go na męki piekielne za rzeź niewiniątek. Inne grupy chodziły z gwiazdą, turoniem, kozą. Liczba osób. Jednym z bardzo przestrzeganych zwyczajów była liczba osób przy wigilijnym stole. Trzynastym biesiadnikiem Ostatniej Wieczerzy był Judasz, unikano więc zwłaszcza liczby 13, traktując ją jako feralną i wróżącą nieszczęście. Zwyczaj nakazywał, by do wigilijnego stołu zasiadała parzysta liczba osób. Puste miejsce. Według tradycji przy wigilijnym stole zostawia się zawsze wolne miejsce i puste nakrycie. W dawnych czasach wierzono, że miejsce to zajmować będą dusze bliskich, którzy już odeszli, a w tę jedną noc wolno im przyjść w odwiedziny. Stąd także nie sprzątano po kolacji, zostawiając do rana zastawiony stół. Dziś wolne miejsce i nakrycie czeka na zbłąkanego wędrowca, który w ten wieczór będzie traktowany jak członek rodziny. Szopki kościelne. Żłobek. Zwyczaj dekorowania kościołów realistyczną sceną obrazującą przyjście na świat Jezusa w stajence. Wigilijne potrawy. W zależności od regionu i stanu majątkowego liczba ich zmieniała się. U magnatów i w bogatych dworach potraw było dwanaście, przy czym wszystkie podane rodzaje ryb liczone były jako jedna potrawa. W dworkach szlacheckich liczba wahała się od siedmiu do dziewięciu. W chłopskich chatach była skromniejsza. Liczby 7, 9, 12 miały swoją symbolikę - siedem dni tygodnia, dziewięć anielskich chórów, dwunastu apostołów. Pilnowano też w miarę możliwości zasiadania wg starszeństwa, by w tej kolejności odchodzić ze świata. Na stole nie mogło zabraknąć potraw z maku zapewniających dostatek tak liczny, jak ziarna w makowce. Nieodzowne były tez orzechy, symbolu urodzaju i miłości. Zwierzęta. Nocy wigilijnej przypisywano zawsze magiczne właściwości. Wierzono, ze na te jedna noc w roku zwierzęta otrzymują duszę i dar mowy by moc w pełni cieszyć się z misterium narodzin Jezusa. Dlatego również podawano im opłatek. Wigilia Wigilia (łac. czuwanie, straż) którą znamy, wywodzi się z pierwszych wieków chrześcijaństwa, choć być może jej korzenie sięgają o wiele głębiej, bo pierwowzorów zwyczaju dopatrywać się można już w epoce kamiennej, gdy czczono przesilenie zimowe lub w obchodach Saturnaliów w starożytnym Rzymie. Już w Starym Testamencie były wzmianki o wigiliach, które poprzedzały dni świąteczne, wolne od pracy. W oczekiwaniu na uroczystości, wierni pościli i modlili się wspólnie, czuwając całą noc. Do tradycji polskiej Wigilia weszła na stale w XVIII wieku, jako wieczór wigilijny, poprzedzający Boże Narodzenie, stając się najbardziej uroczystym wieczorem roku. Wigilia jest dniem przebaczenia, zgody i miłości. Najważniejszą chwilą jest wieczerza, o charakterze ściśle rodzinnym, którą nazwano również wigilią, a także wilią, postnikiem, kutią i nawiązuje do Ostatniej Wieczerzy. Symbolika nakrytego stołu nawiązuje do narodzin Jezusa. Biały obrus i sianko pod nim mają przypominać o pieluszkach i dzieciątku ułożonym na sianie w żłobku ubogiej stajenki. W Polsce na te wieczerzę podaje się potrawy postne, dary wód, pól, lasów i ogrodów. Na pamiątkę betlejemskiej gwiazdy, prowadzącej trzech mędrców, wigilia rozpoczyna się wspólną modlitwą z chwilą rozbłysku pierwszej gwiazdy. Kulminacyjnym momentem jest chwila łamania się opłatkiem, rozpoczynająca wieczerzę. Zestawy potraw są różne, w zależności od regionu, ale składają się na nie zawsze ryby, które dla chrześcijan od zawsze były symbolem chrztu, zmartwychwstania i nieśmiertelności, grzyby, mak, miód, orzechy, warzywa i owoce. Kolację wigilijna kończą wspólnie śpiewane i grane kolędy i wyjście na Pasterkę. Opracowanie: kl. II TH