Z Bożego Ducha, czy od nieczystego?

XV
Z Bożego Ducha,
czy od nieczystego?
Staję w obecności Pana.
Po pseudospotkaniu z bliskimi Jezusa, którzy ze strachu chcą Go zabrać do Nazaretu przychodzi czas
na kolejnych gości-oskarżycieli. Przyszli do domu ci,
co uważają się za najmądrzejszych sędziów i wytaczają swoje wyroki. Bezczeszczą przestrzeń domu, bo
nie chcą słuchać. Oskarżają. Wsłucham się w „polemikę” Jezusa.
PėĔťćĆ: W tej modlitwie proszę o łaskę zawierzenia i poddania się mocy Bożej objawionej w Jezusie
Chrystusie.
TĊĐĘę ĊĜĆēČĊđĎĎ: Mk 3, 22–30
Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy,
mówili: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów
wyrzuca złe duchy». Wtedy przywołał ich do siebie
i mówił im w przypowieściach: «Jak może szatan
wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie
jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli
dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie
81
ZB
D
,
?
mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie
i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz
koniec z nim. Nie nikt nie może wejść do domu mocarza
i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże,
i wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę, powiadam wam:
wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie
dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił
przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili
bowiem: «Ma ducha nieczystego».
1 Rozchodzi się wieść o Jezusie i Jego dziełach. Ile
w nich efektu głuchego telefonu nie jesteśmy w stanie ocenić, ale musiała wywołać niezłe poruszenie
w Jerozolimie, skoro przybywają uczeni w Piśmie, by
zweryfikować, a dokładnie – co wynika z dalszego
opisu – potwierdzić swoje założenia (przy zielonym
stoliku w Swiętym Mieście ułożone).
2
Niektóre z tych czynów były tak spektakularne, że
nie sposób było ich negować, zresztą baliby się tłumu,
który uważał Jezusa za proroka i mógłby ich rozerwać na strzępy. Chcą więc cały impet przekierować
na samego Jezusa, by tłum dokonał samosądu i straszą diabłem. Wiedzą, że tłum tak łatwo przechodzi
od uwielbienia do nienawiści. Dostrzeżemy to za niedługo w Jerozolimie. Pada oskarżenie, że dzieła te nie
są Boże, że są dziełami szatana. Ma Belzebuba czyli, że
82
ZB
D
,
?
jest opętany. Krewni posługiwali się formułą: odszedł
od zmysłów. Uczeni w Piśmie: jest opętany. Dociera
do nas wydźwięk tych ustaleń? Przyłóżmy je do siebie
i jaki wpływ miałoby to na nas i nasze życie?
3
To łatwe piłatowe obmycie rąk. Sprawa załatwiona.
Skoro opętany to trzeba się trzymać z daleka od niego,
a jeśli będzie stwarzał trudności to mamy podstawy,
by go unieszkodliwić. Dopóki wariat jest nieszkodliwy
to nie ma co się przejmować, ale w wypadku zagrożenia można dokonać eliminacji.
4
Co na to Pan Jezus? Wpada w panikę? Zadną miarą.
Próbuje podjąć rzeczowy i spokojny dialog z adwersarzami. Próbuje, choć wie, że oni nie chcą Go słuchać, że
mają „gotowce”. Robi to Jezus bardzo dyskretnie opowiadając w przypowieściach. Mówi wszak do ludzi
wykształconych. Już pierwsze pytanie retoryczne
zbija z tropu i do pionu mogłoby postawić: Jak może
szatan wyrzucać szatana? Gdyby tak było to wtedy
wiadomo, że nie ostałby się żadną miarą. Coś, co jest
wewnętrznie skłócone przestaje istnieć. Wtedy jedną
ręką budujemy, a drugą rozwalamy to, co udało się
postawić. Jezus wykazuje absurd oskarżeń uczonych
w Piśmie. To sprzeczność sama w sobie. To czysty
objaw owego wewnętrznego skłócenia prowadzącego
do (auto)destrukcji.
5
Kto żyje Bogiem i w Bogu ten jest mocarzem i złodziej nie może tam wejść i sprzętu zagrabić. Nie ma
83
ZB
D
,
?
takowej możliwości! Jeśli natomiast się lękam to one są
jak postronki, liny, łańcuchy, które nas wiążą, a wtedy
stajemy się bezbronni i wchodzi kto i kiedy chce,
i zabiera co i kiedy chce. Chrześcijanin w Synu jest
wolny! Skąd to doświadczenie? Bo jest napełniony
Duchem Swiętym. Napełniony i co za tym idzie prowadzonym przez tegoż Ducha. Chrześcijanin nie występuje
przeciwko natchnieniom Bożego Wiatru i Tchnienia.
6
Bluźnić w tym zdaniu ewangelii oznacza celowe
nieposłuszeństwo. Ten, który jest napełniony Duchem
Swiętym w całej pełni zostaje pomówiony, że ma
w sobie demona, ducha nieczystego. To uporczywie
podsycana niewiara, która zamiast pokory bierze
pychę jako swój oręż, która posługuje się fałszywymi
argumentami nadając im znamiona prawdy.
7
Wsłuchujmy się w słowa Jezusa, kontemplujmy
Jego dzieła, abyśmy nauczyli się na czym polega
uległość Duchowi Swiętemu, jak odczytuje się Jego
natchnienia, a przede wszystkim czyńmy to, co Duch
nam podpowiada i do czego nas uzdalnia mocą Miłości rozlanej w sercach naszych.
RĔğĒĔĜĆ ĐĔœĈĔĜĆ: Na koniec porozmawiam
z Panem Jezusem o mojej wierze. Zapytam Go o nią
i wsłucham w Jego odpowiedź.
84