Styczeń 2016 - Parafia Ewangelicko

INFORMATOR
PARAFIALNY
Parafii Ewangelicko – Augsburskiej
w Wołczynie
WOŁCZYN
BYCZYNA
GIERAŁCICE
PARUSZOWICE
Styczeń, Nr 01/2016 (04)
HASŁO MIESIĄCA
Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości,
i powściągliwości. 2 Tm 1,7
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wołczynie
(Wołczyn, Byczyna, Gierałcice, Paruszowice)
Pl. Wolności 5, 46-250 Wołczyn
Nr konta: 51 88760009 0000 1788 2000 0001
Kontakt: [email protected]
Tel.: (77) 414 52 77
Duchowny:
Proboszcz: ks. Sebastian Olencki
e-mail: [email protected]
kom. 533 759 399
Adresy kościołów:
Kościół Ewangelicki w Wołczynie – ul. Byczyńska 6.
Kościół Ewangelicki w Byczynie – Plac Wolności 1.
Kościół Ewangelicki w Gierałcicach – Gierałcice 68a.
Kościół Ewangelicki w Paruszowicach – Paruszowice 1
strona internetowa:
www.wolczyn.luteranie.pl
Słowo od Duszpasterza
„Wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku,
wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego
Bogu Ojcu.” Tymi słowami Apostoła Pawła z listu do Kolosan
3,17 wkraczamy w Nowy Rok.
Styczeń to czas podsumować, rozliczeń budżetowych,
bilanse, dane statystyczne. Początek Roku to czas wspomnień,
postanowień oraz nowych wyzwań. Niektórzy z Nas chcieliby już
zapomnieć o 2015r. Dla Nas jako rodziny pastorskiej jest to czas
dziękczynienia za Was, za nasz zbór. Za minione trzy miesiące
Starego Roku. Za Wasze zaangażowanie w życie parafii. Za
wkład Waszych serc. Za Waszą pomoc w naszym starcie. Nie
jestem w stanie wszystkich wyliczyć, ale jest Was wielu. Dlatego
niech podziękowaniem będzie Słowo Boże. Wprawdzie nie jest
ono materialne, ale jest tym czego nam dzisiaj brakuje. „Najpierw
dziękuję Bogu mojemu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, że wiara wasza słynie po całym świecie.” (Rz 1,8). Tam
gdzie przebywam, chwalę się Wami, proszę również o modlitwę
za Nas, a także o wsparcie.
Przypomina mi się historia pierwszego zboru, który sprzedał całą
swoją majętność, oczekując rychłego przyjścia Chrystusa. Kiedy
okazało się, że tych materialnych dóbr zabrakło, a Chrystus nie
przychodzi nic innego nie pozostało jak wierzyć. Ale czy człowiek nakarmi się samą wiarą? Apostołowie musieli zakasać rękawy i ruszyć w świat, głosząc Ewangelię. W szczególności Apostoł Paweł zdobył się na wielką odwagę – zaczął podróżować po
ówczesnym mu świecie zbierając datki i pieniądze na Zbór
w Jerozolimie. Pierwszy budżet zboru chrześcijańskiego zamknął
się na wielkim minusie. Nie oznacza to, że my musimy naśladować pierwsze zbory. Żyjemy dzisiaj, a nie kiedyś. Nasze warunki
diametralnie się różnią. Borykamy się z własnymi problemami.
Ubóstwo nie jest niczym dobrym, prowadzi często do marginalizacji i patologii. Bogactwo jeśli jest zrównoważone i dobrze
przemyślane może być błogosławieństwem. Taka odwrotność.
Nie zapominajmy, że nie chodzi o ubóstwo, ani o bogactwo.
Chodzi o ubóstwo i bogactwo w Duchu. O wiele trudniej dzisiaj
jest nam dawać, łatwiej brać. O wiele trudniej dzielić się, o wiele
łatwiej prowadzić spory. O wiele łatwiej wydać natychmiastową
opinię co trzeba zrobić! Gorzej już z naszym wykonaniem! Mamy
wiele pomysłów na czyjeś życie! Pismo Święte głosi, że większe
błogosławieństwo jest w dawaniu niż w braniu. Kiedy człowiek
obdarowuje z pomyślunkiem i przekonaniem wychodzi mu to na
zdrowie. Pomagajmy! Ale czyńmy to z rozwagą. Patrzmy komu
pomagamy i czy nasza pomoc jest efektywna. Ktoś może pogardzić naszą dobroczynnością.
Może powiem przewrotne słowa. Zaryzykuje. Nieśmy
pomoc tym, którzy jej potrzebują, a nie tym którzy ją stale trwonią. Pomagajmy tak, aby ludzie wyszli sami z biedy i sami mogli
sobie pomóc. Dawać mądrze! Życzę wraz z moją rodziną wielu
błogosławieństw w nadchodzącym Roku Pańskim.
ks. Sebastian Olencki
Kącik dla dzieci
DOLINA CHARIS
4. Niedźwiedzica
Nad Doliną Charis wstał kolejny dzień. Ciepłe promienie wschodzącego słońca rozchyliły kielichy kwiatów uwalniając barwne stworzenia.
Tafla jeziora pokryła się dywanem maleńkich skrzydlatych stworzeń,
które jak co rano oddawały cześć i chwałę Stwórcy. Ptaki śpiewały
pochwalne pieśni, a lekki poranny wietrzyk budził resztę mieszkańców
doliny. Tego ranka Sasanka i Pierwiosnek mieli sprawdzić co dzieje się
w rodzinie niedźwiedzi. Kiedy dotarli do groty zauważyli coś bardzo
niepokojącego. Mama niedźwiedzica leżała bez ruchu, a jej mały synek
miotał się w koło nie mogąc znaleźć dla siebie miejsca.
- Co się stało? – Zapytał Pierwiosnek małego niedźwiadka. - Moja
mama bardzo źle się czuje – odparł – mówi, że bardzo boli ją brzuch
i nie ma siły wstać.
– Kiedy to powiedział, niedźwiadek spuścił głowę i położył się na
kępce trawy.
- Sasanko – zawołała cichym głosem niedźwiedzica - zaopiekuj się
moim synkiem ja muszę odpocząć. - Sasanka podfrunęła jak najbliżej
ucha niedźwiedzicy i swoim ciepłym głosem wyszeptała: - nie trać
nadziei.
Sasanka zajęła się małym niedźwiadkiem, a Pierwiosnek pofrunął do
doliny Charis, aby poinformować, co się stało. Kiedy stworzenia to
usłyszały, natychmiast wzbiły się w górę i poleciały do groty niedźwiedzi.
- Witam Pani niedźwiedzico – powiedziało jedno ze stworzeń
– Każdy z nas otrzymał od Stwórcy dar, którym może pomagać innym. Przedstawiam pani Fiołka, jest nieśmiały, ale myślę, że może pani
pomóc.
Fiołek zbliżył się do chorej, na jego widok niedźwiedzica od razu
poczuła przepełniający ją pokój.
- Czy pani wierzy, że Ten, który nas stworzył może panią uleczyć?
– niedźwiedzica spojrzała na niego swoimi wielkimi oczami i pokiwała głową. Stworzenia uniosły się w górę i zaczęły nucić spokojną pieśń.
Fiołek śpiewał na tle chóru jak solista. Z każdą nutą niedźwiedzica czuła jak ból ustępuje, gdy stworzenia skończyły śpiewać, była już zdrowa.
- Dziękuję wam- odrzekła
- Nie dziękuj nam, lecz Stwórcy – odpowiedziały stworzenia i pofrunęły do domu.
„Temu zaś, który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponadto wszystko, o co prosimy, albo o czym myślimy, temu
niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie
pokolenia na wieki wieków. Amen.” Ef 3, 20-21
Ewa Olencka
MEDALIONY - BYCZYNA
„SERCE CHRYSTUSA STĄPA PO RÓŻACH,
NAWET GDY STOI POD KRZYŻEM”
„Łaska i pokój od Pana,
Skoro pragniesz wiedzieć, czy namalowana pieczęć, trafnie oddana, pragnę Ci z radością przekazać moje pierwotne myśli, które
chciałem zawrzeć w mojej pieczęci, jako symbole mojej teologii.
Pierwszym powinien być czarny krzyż w sercu, które miałoby
swój naturalny kolor, tak by mnie samemu było przypominane, że
wiara w Ukrzyżowanego zbawia. „Albowiem sercem wierzy się
ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu” [List
do Rzymian 10,10]. Chociaż jest to czarny krzyż, który zabija
i który także powinien powodować ból, to i tak pozostawia serce
w jego naturalnej barwie. Nie psuje natury, to znaczy nie zabija,
ale utrzymuje przy życiu. „A sprawiedliwy z wiary żyć będzie”
[ List do Rzymian 1,17]. Ale z wiary w Ukrzyżowanego. Takie
serce powinno być umieszczone w środku białej róży, by pokazać
, że wiara daje radość, pocieszenie i pokój. Inaczej mówiąc wiara
umieszcza wierzącego w białych radosnych różach, „nie jak świat
daje” [Ewangelia Jana 14,27] pokój i radość. Dlatego róża powinna być biała, a nie czerwona, gdyż biały jest kolorem duchów
i wszelkich aniołów. Taka róża powinna znajdować się na polu
koloru nieba, by symbolizować, że taka radość w Duchu i wiara
są początkiem przyszłej niebiańskiej radości, która zaczyna się
już teraz, a która jest uchwycona nadzieją, a nie jest jeszcze objawiona. I wokół tego pola jest złoty okrąg, symbolizujący, że taka
błogość trwa wiecznie i nie ma końca. Błogość ta jest kosztowniejsza niż wszelkie radość i dobra, tak jak złoto jest najcenniejszym i najlepszym metalem. Niech Chrystus, nasz ukochany Pan,
będzie z duchem Twoim aż do przyszłego życia. Amen.”
Marcin Luter, List do Lazarusa Spenglera.
(Zwiastun Ewangelicki nr 19, 5 X 2014) Artykuł: Jerzy Sojka
ROZWAŻANIA BIBLIJNE
KOBIETY W BIBLII
Sara i Hagar – Matki wielkich narodów cz.2
Czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana? Za rok wrócę do ciebie, a Sara będzie miała syna. 1Mż 18,14
Anioł Pański znajduje Hagar na pustyni przy źródle wody. Nakazuje Hagar wrócić do swojej pani i daje jej obietnicę, że rozmnoży jej potomstwo, tak iż nie będzie można go policzyć. Syn,
którego urodzi, ma nazywać się Ismael. Będzie to człowiek dziki,
a ręka jego będzie przeciwko wszystkim i będzie nastawać na
wszystkich pobratymców swoich. Hagar nazwała Pana, który
mówił do niej: Bóg, który mnie widzi. Bóg dotrzymał swojej
obietnicy. Ismaelici bardzo się rozrośli w sile, jak dziś ich nazywamy – Palestyńczycy. Tak jak Bóg przepowiedział, są narodem
dzikim stale nastawiający na swych pobratymców Izraelitów.
Kiedy Abram miał 99 lat Saraj 90, a Ismael 13 Bóg po raz kolejny objawia się Abramowi. Tego dnia Bóg zmienia imię Abrama, na Abraham co znaczy ojciec narodów, a imię Saraj na Sara
co znaczy królowa, księżniczka. Bóg jeszcze raz powtórzył obietnicę narodzin syna. Dziecko Sary – Izaak ma być dzieckiem
przymierza. Tego też dnia Bóg ustanawia obrzezania znakiem
przymierza. Abraham obrzezuje siebie, Ismaela i wszystkich swoich męskich domowników. W 1Mż 18,1-15 czytamy o gościach,
którzy przyszli do Abrahama i zapowiadają, że dokładnie za rok
o tej porze Sara urodzi syna. Sara stoi w ukryciu i podsłuchuje
rozmowę. Kiedy usłyszała słowa jednego z gości zaczyna się
śmiać. W końcu byli razem z mężem już bardzo starzy. Bóg, który wszystko widzi też Sarę i mówi: czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana? Za rok wrócę do ciebie, a Sara będzie miała syna
(1Mż,18,14).
Ludziom często zdarza się wątpić. Trudno jest ufać Bogu, gdy
coś wydaje się być irracjonalne. A jednak Boże działanie sięga
ponad nasze ludzkie ograniczenia. Jak pisze w Biblii: Bo u Boga
żadna rzecz nie jest niemożliwa (Łk 1,37). Teraz Abraham i Sara
dostali jasną obietnicę od Boga o narodzinach syna, lecz co dzieje
się w rozdziale 20? Abraham udaje się do Gerraru, mówi o swojej
żonie Sarze, że jest jego siostrą. To też Abimelech, król Gerraru
posyła po nią i bierze ją do siebie. Czy historia z Egiptu niczego
Abrahama nie nauczyła? Bóg po raz kolejny wkracza w akcję
i ratuję Sarę.
Po tych wydarzeniach czytamy o narodzinach Izaaka. Dla Sary
to wydarzenie nie jest czymś radosnym, lecz jest czymś trudnym.
Na widok dziecka mówi: Bóg wystawił mnie na pośmiewisko:
każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie 1Mż 21,6. Czasami
chcielibyśmy w Abrahamie i Sarze chodzące ideały i wzory wiary, lecz nie możemy zapomnieć, że byli oni tylko ludźmi.
Czego możemy nauczyć się od Sary?
1. Podążania za mężem i jego powołaniem.
2. Kiedy nasz mąż popełnia głupstwa, możemy liczyć na
Bożą pomoc.
3. Bądź cierpliwa i nie kombinuj na własną rękę.
4. Pan Bóg widzi nasze emocje.
5. Niezależnie czy wątpimy w Boże słowo, Bóg wypełnia
swoje obietnice.
Ewa Olencka
Zachęcamy serdecznie do oglądania naszej telewizji internetowej.
Chrześcijańska Telewizja Internetowa w swoim założeniu tworzy
krótkie filmiki zapraszające na niedzielne nabożeństwa. Nasza
Parafia ma w tym swój udział, dlatego też zachęcam Was do regularnego odwiedzania CHTI. Głównym twórcą i pomysłodawcą
jest Parafia Ewangelicka w Gliwicach. Filmiki można obejrzeć na
stronach internetowych:
www.wolczyn.luteranie.pl
ZACHĘCAMY DO OPŁACANIA
SKŁADKI KOŚCIELNEJ
można ją opłacić w kancelarii parafialnej, po nabożeństwie
lub przelać na konto parafialne:
Nr konta: 51 8876 0009 0000 1788 2000 0001
Bank Spółdzielczy w Wołczynie
z dopiskiem – składka kościelna.
Poniżej przedstawiamy wyciąg z regulaminu parafialnego dotyczący zasad opłacania składek kościelnych. Jednocześnie przypominamy, że pełnoprawny udział np. w wyborach do rady parafialnej lub jakichkolwiek głosowaniach podczas zgromadzeń parafialnych mają osoby, które znajdują się na liście parafialnej,
czyli są członkami parafii pod względem formalnym, na co składa
się również opłacenie składki kościelnej.
SKŁADKA KOŚCIELNA – REGULAMIN PARAFIALNY
Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP
&7
1.Każdy członek Parafii, który został konfirmowany i ukończył 18 lat,
zobowiązany jest do płacenia składek parafialnych. Składki te powinny
wynosić co najmniej 1% jego dochodu.
2.W uzasadnionych przypadkach Rada Parafialna może zwolnić od tego
obowiązku pojedynczych parafian bądź też określone grupy społeczne
np. uczniów, studentów, bezrobotnych, czy też rodziny przeżywające
okresowe trudności finansowe. W uchwale dotyczącej zwolnienia powinien być określony czas trwania tego zwolnienia.
PLAN NABOŻEŃSTW - STYCZEŃ
DZIEŃ
GIERAŁCICE
WOŁCZYN
BYCZYNA
03.01
2. po N. Pańskim
06.01
Święto
Epifanii
8.30
OFIARA
10.00
OFIARA
11.30
OFIARA
OLESNO
15.00
OLESNO
15.00
OLESNO
15.00
OLESNO
15.00
10.01
1. N. po
Epifanii
10.00
11.30
13.00
OFIARA
KOMUNIA
17.01
Ostatnia
N. po Epifanii
24.01
3. przed
Postem
31.01
2. przed
Postem
10.00
KOMUNIA
11.30
KOMUNIA
10.00
11.30
10.00
11.30
8.30
KOMUNIA
PARUSZOWICE
13.00
UWAGA NABOŻEŃSTWO 6 STYCZNIA
O GODZINIE 15.00 W OLEŚNIE
ZAPRASZAMY!!!
Nabożeństwa w Wołczynie odbywają się
w Sali Parafialnej