Przedmiotowe zasady oceniania z plastyki w kl. IV
Transkrypt
Przedmiotowe zasady oceniania z plastyki w kl. IV
Przedmiotowe zasady oceniania z plastyki w kl. IV – VI Szkoły Podstawowej Nr 2 im. Jarosława Dąbrowskiego w Olsztynie 1 1. Wstęp Zasady oceniania wynikają z założeń Statutu Szkoły Podstawowej nr 2 im. Jarosława Dąbrowskiego w Olsztynie i jest jego integralną częścią. Wymagania edukacyjne w stosunku do uczniów wynikają z realizacji podstawy programowej poprzez wybrany program . 2. Słowniczek pojęć aktywność pracy na lekcji praca domowa praca dodatkowa (projekty, plakat, pomoce dydaktyczne) konkursy – udział w konkursach szkolnych, międzyszkolnych, ogólnopolskich odpowiedź ustna – obejmuje materiał programowy z ostatniej lekcji test – przeprowadzony jest po podsumowanym dziale dotyczącym epoki, stylu bądź danej dziedziny plastycznej rysunek – praca ołówkiem, kredkami ,flamastrami malarstwo – praca wykonana farbami praca przestrzenna (indywidualna) makieta – praca przestrzenna (grupowa) techniki mieszane (college) 3. Cele oceniania Ocenianie przedmiotowe ma na celu: • poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie, • pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju, • motywowanie ucznia do dalszej pracy, • dostarczenie rodzicom (prawnym opiekunom) informacji o postępach, trudnościach i specjalnych uzdolnieniach ucznia. Ocena wyników nauczania na zajęciach edukacyjnych – plastyka jest szczególnie utrudniona ze względu na duże różnice uzdolnień uczniów. Działania nauczyciela powinny zmierzać w kierunku życzliwego angażowania wszystkich uczniów do aktywnego udziału w zajęciach w miarę ich indywidualnych możliwości. Należy w szczególności brać pod uwagę zaangażowanie i wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tych zajęć. 4. Obszary podlegające ocenie w całym etapie edukacyjnym. Podstawa programowa z plastyki na II etapie edukacyjnym określa kryteria, jakimi należy kierować się, oceniając wiedzę i umiejętności uczniów. Ocena powinna uwzględniać: – stosunek ucznia do przedmiotu – aktywność ucznia podczas pracy na lekcjach – zaangażowanie w realizację ćwiczeń plastycznych – estetykę wykonywanych prac – biegłość w posługiwaniu się technikami plastycznymi – znajomość terminologii plastycznej – wykorzystanie posiadanej wiedzy w praktycznym działaniu – znajomość zastosowania technologii informacyjno-komunikacyjnej do poszerzania wiedzy i umiejętności z plastyki – podstawową umiejętność analizy dzieła sztuki – uczestnictwo w życiu kulturalnym szkoły, regionu, np. udział w imprezach artystycznych, wystawach - wysiłek wkładany w realizację wymagań. Uzdolnienia plastyczne ucznia nie są podstawowym kryterium oceniania. 2 5. Wymagania na poszczególne oceny Klasa IV Wymagania ogólne ujęte w Podstawie programowej I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji – percepcja sztuki. II. Tworzenie wypowiedzi – ekspresja przez sztukę. Treści nauczania ujęte w Podstawie programowej Wymagania na poszczególne oceny oraz zakres wiedzy i umiejętności 1. Percepcja sztuki. Uczeń: 1.1) określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i tradycją w swoim środowisku lokalnym i regionalnym, a także uczestniczy w życiu kulturalnym tego środowiska (zna placówki kultury działające na jego rzecz); 1.2) korzysta z przekazów medialnych oraz stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej zgodnie z elementarnymi zasadami prawa autorskiego dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. 2. Ekspresja przez sztukę. Uczeń: 2.1. podejmuje działalność twórczą, posługując się podstawowymi środkami wyrazu plastycznego i innych dziedzin sztuki (fotografiki, filmu) w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki właściwe dla tych dziedzin sztuki); 2.2. realizuje projekty w zakresie form użytkowych, w tym służące kształtowaniu wizerunku i otoczenia człowieka oraz upowszechnianiu kultury w społecznościach szkolnej i lokalnej (stosując także narzędzia i wytwory Ocena celująca – 6 Wykazywanie zainteresowania sztuką. Aktywny udział w lekcjach. Staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych i zaangażowanie w ich realizację. Oryginalne rozwiązania tematów ćwiczeń. Wykazywanie się ponadprogramową wiedzą z zakresu terminologii plastycznej, a także z historii sztuki. Biegłe posługiwanie się w swoich działaniach plastycznych technikami plastycznymi. Umiejętność analizy dzieła sztuki wraz z elementami własnej interpretacji. Wykonywanie zadań i ćwiczeń ponadprogramowych. Uczestnictwo w konkursach plastycznych o różnym zasięgu: szkolne, regionalne, ogólnopolskie, międzynarodowe. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Prezentowanie swojej twórczości w klasie, szkole, np. w formie wystaw, prezentacji. Ocena bardzo dobra – 5 Staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Przyswojenie wiadomości objętych programem. Zaangażowany udział w lekcji. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Umiejętność analizy dzieła sztuki. Wykonywanie zadań dodatkowych po zachęceniu przez nauczyciela. Ocena dobra – 4 Poprawne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Przyswojenie wiadomości objętych programem. Skupiony udział w lekcjach. Sprawne posługiwanie się technikami plastycznymi. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Podstawowa umiejętność analizy dzieła sztuki. 3 III. Analiza i interpretacja tekstów kultury – recepcja sztuki. multimedialne). 3. Recepcja sztuki. Uczeń: 1) rozróżnia określone dyscypliny w takich dziedzinach jak: architektura, sztuki plastyczne oraz w innych dziedzinach sztuki (fotografika, film) i przekazach medialnych (telewizja, Internet); 2) rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury oraz opisuje ich funkcje i cechy charakterystyczne na tle epoki (posługując się podstawowymi terminami i pojęciami właściwymi dla tych dziedzin sztuki). Ocena dostateczna – 3 Zgodne z tematem, ale mało staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Podstawowe opanowanie materiału objętego programem. Posługiwanie się technikami plastycznymi w zakresie podstawowym. Bierny udział w lekcji. Podstawowe działania w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnej. Ocena dopuszczająca – 2 Zgodne z tematem, ale niestaranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Posługiwanie się podstawowymi technikami plastycznymi. Częściowe opanowanie wiadomości objętych programem. Bierny udział w lekcji. Ocena niedostateczna – 1 Niewykonywanie ćwiczeń plastycznych. Nieopanowanie wiadomości objętych programem. Brak zaangażowania i woli poprawy ocen. Po zakończeniu edukacji plastycznej w klasie IV uczeń wykazuje się wiedzą i umiejętnościami w zakresie: RYSUNEK. KRESKA: – potrafi pokazać i wykonać różne rodzaje kreski, które można uzyskać dzięki narzędziom rysunkowym: ołówki o różnej grubości grafitu, kredka, kreda, patyk, długopis, mazak, piórko, pędzel, węgiel, – rozróżnia techniki rysunkowe, – określa funkcje kreski w rysunku, – potrafi rysować, wykorzystując sposoby operowania kreską, konieczne do tworzenia różnych faktur, – wyjaśnia funkcję konturu i wykonuje kontur wskazanego obiektu, – potrafi określić i wykonać szkic rysunkowy, – kwalifikuje rysunek jako samodzielne dzieło sztuki, – rozróżnia rysunek linearny i światłocieniowy, – interpretuje pojęcie rysunku jako dziedziny sztuki, gdzie istotą przekazu są linie i kreski – zna i wykorzystuje świadomie techniki i narzędzia rysunkowe: ołówek, węgiel, piórko i tusz, – wykonuje szkic jako projekt rysunkowy – wykorzystuje komputer jako narzędzie tworzenia prac plastycznych za pomocą programu graficznego wyposażonego w narzędzia rysunkowe. 4 MALARSTWO. BARWA: – definiuje pojęcie barwa, – wymienia barwy podstawowe, – tworzy barwy pochodne, łącząc ze sobą odpowiednie pary barw podstawowych, – zna barwy neutralne: czarna i biała, – wskazuje barwy ciepłe, barwy zimne, – rozróżnia gamy barwne w dziełach plastycznych i potrafi je adekwatnie zastosować we własnej pracy, – zna pary barw kontrastowych, – wykonuje własne prace plastyczne, świadomie stosując wiedzę o barwach – wyjaśnia pojęcie malarstwa jako dziedziny sztuki, gdzie istotą przekazu jest głównie barwa, – rozpoznaje dzieła malarskie wykonane w technikach: akwarela, gwasz, malarstwo olejne, akryl – potrafi rozpoznać i stosować we własnym warsztacie pracy narzędzia malarza: sztalugę, paletę, pędzle, farby, papier, płótno, deskę, – wykonuje prace plastyczne w różnorodnych technikach malarskich. – wykorzystuje komputer jako narzędzie tworzenia prac plastycznych za pomocą programu graficznego wyposażonego w narzędzia malarskie i filtry. RZEŹBA. BRYŁA: – definiuje pojęcie bryły jako formy posiadającej trzy wymiary – wysokość, szerokość i głębię. – określa pojęcie rzeźby jako dzieła sztuki oglądanego w trzech wymiarach, – potrafi wyjaśnić funkcje rzeźby m.in. religijne, dekoracyjne, historyczne, – rozróżnia rodzaje rzeźb: posąg, pomnik, forma przestrzenna, – wymienia materiały i narzędzia rzeźbiarskie: glina, kamień, drewno, blacha, dłuto, – wykonuje kompozycje w przestrzeni: rzeźbę, formę przestrzenną. – definiuje pojęcie płaskorzeźby jako dzieła rzeźbiarskiego na płaszczyźnie, – rozpoznaje rodzaje płaskorzeźb: wypukłe i wgłębne, – zna funkcje płaskorzeźby: dekoracyjna, jako element związany z architekturą, – projektuje i wykonuje płaskorzeźbę. KONTRAST. GRAFIKA: – potrafi wymienić pary barw kontrastowych, – wyszukuje w otoczeniu i potrafi zdefiniować kontrast kształtów, – wykonuje prace plastyczne, świadomie stosując kontrasty barw lub form, 5 – definiuje grafikę artystyczną jako dziedzinę sztuki i wie, na czym polega jej istota: wykonanie matrycy, drukowanie i powielanie, – rozróżnia techniki graficzne – wyjaśnia praktyczny charakter grafiki użytkowej i wymienia jej wytwory: wizytówki, zaproszenia, plakaty, znaczki pocztowe, opakowania, reklamy, ilustracje itp., – wykonuje pracę graficzną, – używa komputera jako narzędzia tworzenia druków użytkowych. KOMPOZYCJA. ARCHITEKTURA: – definiuje pojęcie kompozycji jako sposobu rozmieszczenia elementów na płaszczyźnie: linie, plamy barwne, w przestrzeni: bryły, obiekty, – rozpoznaje w dziełach sztuki i świadomie stosuje we własnych pracach plastycznych kompozycje rytmiczną i symetryczną. – określa architekturę jako dziedzinę sztuki uwzględniającą projektowanie, a następnie wznoszenie budowli, – potrafi rozpoznać typy architektury ze względu na funkcje: mieszkalna, sakralna, użyteczności publicznej, obronna, przemysłowa, – wymienia materiały budowlane: kamień, cegła, metal, beton, szkło, – zna zasady tworzenia dzieł architektury: estetyka, funkcjonalność, planowanie przestrzeni, – potrafi wskazać układy kompozycyjne stosowane w architekturze, – wie, jakie techniki stosuje architekt i próbuje z nich korzystać, tworząc własne projekty: rysunek, program komputerowy. ZNAK PLASTYCZNY: – definiuje znak plastyczny jako informację, obraz pojęcia, – rozróżnia rodzaje znaków plastycznych: znaki informacyjne, ostrzegawcze, drogowe, – rozpoznaje znaki jednoelementowe i wieloelementowe, – wykonuje własny projekt znaku plastycznego. PLAKAT: – określa plakat jako kompozycję obrazu i słowa, – wyjaśnia różne funkcje plakatu: informujący, reklamowy, społeczny, – wykonuje projekt plakatu. ILUSTRACJA: – opisuje ilustrację jako obrazową opowieść tekstu: 6 bajki, opowiadania, wiersza, encyklopedii, podręcznika, – zna narzędzia ilustratora i korzysta z nich, tworząc własną ilustrację interpretującą wskazany tekst. SZTUKA LUDOWA: – potrafi wyjaśnić znaczenie pojęć: sztuka ludowa i artysta ludowy, – zna wybrane dzieła, formy i motywy sztuki ludowej: wzory dekoracyjne wysypywane piaskiem, malarstwo na szkle, wycinankę, haft. Klasa V Wymagania ogólne ujęte w Podstawie programowej I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji – percepcja sztuki. II. Tworzenie wypowiedzi – ekspresja przez sztukę. Treści nauczania ujęte w Podstawie programowej 1. Percepcja sztuki. Uczeń: 1.1) określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i tradycją w swoim środowisku lokalnym i regionalnym, a także uczestniczy w życiu kulturalnym tego środowiska (zna placówki kultury działające na jego rzecz); 1.2) korzysta z przekazów medialnych oraz stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej zgodnie z elementarnymi zasadami prawa autorskiego dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. 2. Ekspresja przez sztukę. Uczeń: 2.1. podejmuje działalność twórczą, posługując się podstawowymi środkami wyrazu plastycznego i innych dziedzin sztuki Wymagania na poszczególne oceny oraz zakres wiedzy i umiejętności Ocena celująca – 6 Wykazywanie zainteresowania sztuką. Aktywny udział w lekcjach. Staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych i zaangażowanie w ich realizację. Oryginalne rozwiązania tematów ćwiczeń. Wykazywanie się ponadprogramową wiedzą z zakresu terminologii plastycznej, a także z historii sztuki. Biegłe posługiwanie się w swoich działaniach plastycznych technikami plastycznymi. Umiejętność analizy dzieła sztuki wraz z elementami własnej interpretacji. Wykonywanie zadań i ćwiczeń ponadprogramowych. Uczestnictwo w konkursach plastycznych o różnym zasięgu: szkolne, regionalne, ogólnopolskie, międzynarodowe. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Prezentowanie swojej twórczości w klasie, szkole, np. w formie wystaw, prezentacji. Ocena bardzo dobra – 5 Staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Przyswojenie wiadomości objętych programem. Zaangażowany udział w lekcji. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach 7 III. Analiza i interpretacja tekstów kultury – recepcja sztuki. (fotografiki, filmu) w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki właściwe dla tych dziedzin sztuki); 2.2. realizuje projekty w zakresie form użytkowych, w tym służące kształtowaniu wizerunku i otoczenia człowieka oraz upowszechnianiu kultury w społecznościach szkolnej i lokalnej (stosując także narzędzia i wytwory multimedialne). 3. Recepcja sztuki. Uczeń: 1) rozróżnia określone dyscypliny w takich dziedzinach jak: architektura, sztuki plastyczne oraz w innych dziedzinach sztuki (fotografika, film) i przekazach medialnych (telewizja, Internet); 2) rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury oraz opisuje ich funkcje i cechy charakterystyczne na tle epoki (posługując się podstawowymi terminami i pojęciami właściwymi dla tych dziedzin sztuki). plastycznych. Umiejętność analizy dzieła sztuki. Wykonywanie zadań dodatkowych po zachęceniu przez nauczyciela. Ocena dobra – 4 Poprawne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Przyswojenie wiadomości objętych programem. Skupiony udział w lekcjach. Sprawne posługiwanie się technikami plastycznymi. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Podstawowa umiejętność analizy dzieła sztuki. Ocena dostateczna – 3 Zgodne z tematem, ale mało staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Podstawowe opanowanie materiału objętego programem. Posługiwanie się technikami plastycznymi w zakresie podstawowym. Bierny udział w lekcji. Podstawowe działania w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnej. Ocena dopuszczająca – 2 Zgodne z tematem, ale niestaranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Posługiwanie się podstawowymi technikami plastycznymi. Częściowe opanowanie wiadomości objętych programem. Bierny udział w lekcji. Ocena niedostateczna – 1 Niewykonywanie ćwiczeń plastycznych. Nieopanowanie wiadomości objętych programem. Brak zaangażowania i woli poprawy ocen. Po zakończeniu edukacji plastycznej w klasie V uczeń wykazuje się wiedzą i umiejętnościami w zakresie: KRESKA: – zna funkcje i sposoby operowania kreską w rysunku, – określa rysunek jako szkic geometryczny uwzględniający trzy wymiary, – wykonuje rysunek światłocieniowy, FAKTURA: – opisuje pojęcie faktury, – pokazuje faktury występujące w naturze i w sztuce, – rozpoznaje faktury w rysunku i faktury 8 w malarstwie, – wie, jakie jest znaczenie faktury w dziele, BARWA: – wskazuje w pracach plastycznych i wyjaśnia pojęcie akcent kolorystyczny, – potrafi zdefiniować pojęcie dominanta barwna, – wymienia barwy czyste, – wyjaśnia pojęcie barwy dopełniające, – rozróżnia rodzaje plam barwnych w malarstwie, – potrafi korzystać z komputerowych programów graficznych z narzędziami do tworzenia prac o charakterze komputerowo tworzonych kolaży, – wykonuje własne prace plastyczne, świadomie stosując wiadomości o barwie. KOMPOZYCJA: – rozpoznaje w dziełach sztuki, pracach plastycznych i opisuje: kompozycję otwartą i zamkniętą, kompozycję statyczną i dynamiczną, kompozycję asymetryczną, – potrafi korzystać z komputerowych programów graficznych z narzędziami do tworzenia projektów grafiki użytkowej, – wykonuje własne prace plastyczne, adekwatnie stosując wybrane układy kompozycyjne. PRZESTRZEŃ: – definiuje pojęcie perspektywy, – rozpoznaje i opisuje perspektywę pasową, kulisową, zbieżną, barwną, malarską, powietrzną, – używa komputerowych programów graficznych jako narzędzi tworzenia prac plastycznych za pomocą programów graficznych: narzędzia do tworzenia przestrzeni w świecie wirtualnym (3D), – wykonuje własne prace plastyczne, adekwatnie stosując wybrane rodzaje perspektyw. DZIEDZINY SZTUKI – FILM, TEATR, FOTOGRAFIA: – zna terminologię związaną z filmem: kadry, reżyser, scenografia, aktor, – zna terminologię związana z teatrem: akt, scenografia, – definiuje fotografię artystyczną jako dziedzinę sztuki, – wyjaśnia użytkowe funkcje fotografii: reklama, dokumentacja wydarzeń, fotografia naukowa, – wykonuje fotografię na określony temat za pomocą aparatu fotograficznego 9 Współczesne formy wyrazu wizualnego: – rozumie i wyjaśnia pojęcia: happening, instalacja, video art. ŚWIATŁO: – określa pojęcie walor, – wskazuje plamy walorowe w obrębie danej barwy, – potrafi wyjaśnić związki pomiędzy światłem a barwami, – opisuje rolę światła w dziele sztuki, – wymienia naturalne i sztuczne źródła światła, – rozpoznaje i opisuje witraż i mozaikę – wykonuje własne prace plastyczne, stosując wiadomości dotyczące wpływu światła na barwę. PRZEDMIOT, SZTUKA UŻYTKOWA: – potrafi określić praktyczne i estetyczne funkcje sztuki użytkowej, – wie, że projekty przedmiotów sztuki użytkowej można tworzyć za pomocą komputerowych programów graficznych, – wykonuje projekt przedmiotu użytkowego, – wymienia i opisuje dziedziny sztuki w życiu codziennym – projektowanie wnętrz i przedmiotów, moda. TEMATYKA DZIEŁ SZTUKI: – kwalifikuje i opisuje portret i autoportret, scenę rodzajową, martwą naturę, pejzaż, sceny historyczne i religijne jako tematy dzieła sztuki. SZTUKA LUDOWA: - zna wybrane regiony sztuki ludowej i charakterystyczne dla nich dzieła, formy i motywy 10 Klasa VI Wymagania ogólne ujęte w Podstawie programowej I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji – percepcja sztuki. II. Tworzenie wypowiedzi – ekspresja przez sztukę. Treści nauczania ujęte w Podstawie programowej Wymagania na poszczególne oceny oraz zakres wiedzy i umiejętności 1. Percepcja sztuki. Uczeń: 1.1) określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i tradycją w swoim środowisku lokalnym i regionalnym, a także uczestniczy w życiu kulturalnym tego środowiska (zna placówki kultury działające na jego rzecz); 1.2) korzysta z przekazów medialnych oraz stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej zgodnie z elementarnymi zasadami prawa autorskiego dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. 2. Ekspresja przez sztukę. Uczeń: 2.1. podejmuje działalność twórczą, posługując się podstawowymi środkami wyrazu plastycznego i innych dziedzin sztuki (fotografiki, filmu) w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki właściwe dla tych dziedzin sztuki); 2.2. realizuje projekty w zakresie form użytkowych, w tym służące kształtowaniu wizerunku i otoczenia człowieka oraz upowszechnianiu kultury w społecznościach szkolnej i lokalnej (stosując także narzędzia i wytwory multimedialne). Ocena celująca – 6 Wykazywanie zainteresowania sztuką. Aktywny udział w lekcjach. Staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych i zaangażowanie w ich realizację. Oryginalne rozwiązania tematów ćwiczeń. Wykazywanie się ponadprogramową wiedzą z zakresu terminologii plastycznej, a także z historii sztuki. Biegłe posługiwanie się w swoich działaniach plastycznych technikami plastycznymi. Umiejętność analizy dzieła sztuki wraz z elementami własnej interpretacji. Wykonywanie zadań i ćwiczeń ponadprogramowych. Uczestnictwo w konkursach plastycznych o różnym zasięgu: szkolne, regionalne, ogólnopolskie, międzynarodowe. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Prezentowanie swojej twórczości w klasie, szkole, np. w formie wystaw, prezentacji. Ocena bardzo dobra – 5 Staranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Przyswojenie wiadomości objętych programem. Zaangażowany udział w lekcji. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Umiejętność analizy dzieła sztuki. Wykonywanie zadań dodatkowych po zachęceniu przez nauczyciela. Ocena dobra – 4 Poprawne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Przyswojenie wiadomości objętych programem. Skupiony udział w lekcjach. Sprawne posługiwanie się technikami plastycznymi. Umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych. Podstawowa umiejętność analizy dzieła sztuki. Ocena dostateczna – 3 Zgodne z tematem, ale mało staranne wykonywanie 11 III. Analiza i interpretacja tekstów kultury – recepcja sztuki. 3. Recepcja sztuki. Uczeń: 1) rozróżnia określone dyscypliny w takich dziedzinach jak: architektura, sztuki plastyczne oraz w innych dziedzinach sztuki (fotografika, film) i przekazach medialnych (telewizja, Internet); 2) rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury oraz opisuje ich funkcje i cechy charakterystyczne na tle epoki (posługując się podstawowymi terminami i pojęciami właściwymi dla tych dziedzin sztuki). ćwiczeń plastycznych. Podstawowe opanowanie materiału objętego programem. Posługiwanie się technikami plastycznymi w zakresie podstawowym. Bierny udział w lekcji. Podstawowe działania w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnej. Ocena dopuszczająca – 2 Zgodne z tematem, ale niestaranne wykonywanie ćwiczeń plastycznych. Posługiwanie się podstawowymi technikami plastycznymi. Częściowe opanowanie wiadomości objętych programem. Bierny udział w lekcji. Ocena niedostateczna – 1 Niewykonywanie ćwiczeń plastycznych. Nieopanowanie wiadomości objętych programem. Brak zaangażowania i woli poprawy ocen. Po zakończeniu edukacji plastycznej w klasie VI uczeń wykazuje się wiedzą i umiejętnościami w zakresie: Sztuka starożytnej Grecji: – omawia style zdobienia w malarstwie wazowym, – rozpoznaje rzeźbę: Dyskobol Myrona, – analizuje dzieło architektury starożytnej Grecji, – definiuje pojęcie proporcji, – dostrzega proporcje w ludzkim ciele i proporcje obserwowanych przedmiotów, – tworzy własną pracę plastyczną, prawidłowo stosując proporcje. Sztuka starożytnego Rzymu: – omawia obiekty architektury i rzeźby wznoszone na cześć zwycięskich władców: łuki triumfalne, pomniki konne, – rozpoznaje i definiuje rzeźbiarski portret realistyczny, – analizuje dzieło architektury starożytnego Rzymu, – określa portret jako temat dzieł sztuki, – tworzy portrety, stosując różne techniki i narzędzia plastyczne. Sztuka romańska: – definiuje religijny charakter sztuki romańskiej, – analizuje dzieło architektury romańskiej, – rozpoznaje i omawia rzeźby/płaskorzeźby: Drzwi Gnieźnieńskie, – opisuje miniatury/iluminacje jako elementy sztuki zdobienia ksiąg, 12 – zna najważniejsze zagadnienia dotyczące historii pisma, – omawia wpływ formy liter i ich kompozycji na charakter dzieł grafiki użytkowej, – stosuje zasady kompozycji liternictwa stosowane w tworzeniu projektów za pomocą programów komputerowych do edycji tekstu. Sztuka gotycka: – definiuje religijny charakter sztuki gotyckiej, – analizuje dzieło architektury gotyckiej, – rozpoznaje i omawia dzieła rzeźbiarskie: portale, ołtarz Wita Stwosza oraz witraże, – potrafi określić sposoby oświetlenia obserwowanych elementów, – zna rolę światła w dziele sztuki,– tworzy prace plastyczne, stosując światłocień. Sztuka renesansu: – rozpoznaje i omawia architekturę sakralną: Kaplica Zygmuntowska na Wawelu w Krakowie, – opisuje rzeźbę Michała Anioła Dawid, – potrafi rozpoznać dzieła malarstwa i zna jego osiągnięcia: perspektywa zbieżna i barwna, – analizuje dzieło malarskie L. da Vinci Ostatnia wieczerza, – dostrzega i potrafi określić w dziele sztuki rodzaj perspektywy, – wykonuje szkice stosując, perspektywę zbieżną. Sztuka baroku: – rozpoznaje i omawia architekturę sakralną: kościół Il Gesu w Rzymie, – definiuje cechy malarstwa: dynamiczna kompozycja, światłocień, kolorystyka na podstawie obrazów P. P. Rubensa, – opisuje rzeźbę: ekspresja, dynamika, akcentowanie kontrastów, – analizuje dzieło rzeźbiarskie Ekstaza św. Teresy G. L. Bernini; – potrafi rozpoznać, wymienić cechy i zastosować we własnych pracach plastycznych kompozycję dynamiczną. Klasycyzm: – zna antyczne inspiracje sztuki klasycystycznej, – rozpoznaje i opisuje kościół św. Genowefy (Panteon) w Paryżu, – potrafi wymienić cechy rzeźby na podstawie dzieł A. Canovy: klasyczne zasady kompozycji i idealizacja kształtów, – opisuje na podstawie reprodukcji dzieła polskiej 13 sztuki klasycystycznej, – analizuje dzieła malarskie – weduty B. Bellotto (Canaletto), Sztuka XIX wieku Romantyzm: – potrafi wymienić na podstawie dzieł sztuki inspiracje malarstwa: ruchy narodowowyzwoleńcze, wolność jednostki, dokumentowanie na obrazach wydarzeń współczesnych artystom. Symbolizm: – odczytuje proste symbole i alegorie w sztuce, Architektura XIX wieku: – rozumie pojęcie eklektyzm, Impresjonizm: – określa genezę nazwy, opisuje wpływ światła na barwę, - analizuje dzieło malarskie Impresja, wschód słońca C. Moneta. Postimpresjonizm: – rozumie pojęcie ekspresja na podstawie twórczości V. van Gogha, – wie, na czym polega technika impasto, – analizuje dzieło malarskie Kruki nad polem zboża V. van Gogha. Sztuka XX wieku: Abstrakcjonizm: – rozumie pojęcie sztuka nieprzedstawiająca, – analizuje dzieło malarskie Pierwsza akwarela abstrakcyjna W. Kandinskiego. Kubizm: – zna genezę nazwy kierunku, – na podstawie obrazu P. Picasso Panny z Avignon wymienia cechy charakterystyczne: geometryzacja, uproszczenie kształtu. Popular-art (pop-art): – wie, na czym polega idea kierunku: podniesienie cywilizacyjnych osiągnięć ludzkości do rangi dzieł sztuki, – A. Warhol Marylin Monroe (analiza dzieła), – zna funkcje muzeum, – uczestniczy w życiu artystycznym, odwiedzając muzea, galerie, wystawy również wirtualne, – realizuje różnorodne prace i projekty plastyczne inspirowane kierunkami w sztuce XIX i XX wieku. 14 Architektura XX wieku: – zna przeznaczenie i funkcje współczesnych budowli, – wymienia nowoczesne materiały budowlane, – analizuje dzieła architektoniczne, – realizuje projekty i makiety architektoniczne. Rzeźba XX wieku: – opisuje współczesne rzeźby wykorzystujące łączenie różnorodnych elementów i korzystanie z „przedmiotów gotowych”, – definiuje rzeźbę kinetyczną jako instalację z elementów wprawianych w ruch przez wiatr, – omawia rzeźbę abstrakcyjną, – wykonuje formy rzeźbiarskie z różnorodnych materiałów. 6. Kryteria wymagań dla ucznia z dysleksją Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się powinni spełniać jednolite dla wszystkich wymagania. Ze względu na powtarzające się trudności w technice pisania, w rysowaniu, odwzorowywaniu itp. należy zmodyfikować ogólne kryteria oceniania tak, aby nie dać preferencji uczniom ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, ani ich nie krzywdzić. Należy uwzględnić przede wszystkim ich problemy z: - percepcją wzrokową, - percepcją słuchową, - stosowaniem zasad ortografii i interpunkcji, - prawidłowością graficzną w pracy plastycznej, - orientacją przestrzenną i kompozycyjną w pracy plastycznej. Uczeń może mieć problemy z rozróżnianiem lewej i prawej strony. Zaburzenia lateralizacji widoczne są np. w trudnościach z określeniem prawej i lewej ręki postaci na oglądanej reprodukcji, orientacji w planie czy schemacie położonym do góry nogami. Trudności w rysowaniu jako czynności: - trudności w rozplanowaniu rysunku - zbyt silny lub zbyt słaby nacisk ołówka. - mała estetyka pracy Trudności w nauce geometrii: - zmiany kierunku w rysunkach geometrycznych - trudności w różnicowaniu kształtów geometrycznych - zakłócenia orientacji i wyobraźni przestrzennej - trudności w rozumieniu pojęć geometrycznych (utrudnione przyswajanie werbalne). Do pracy i oceniania ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się należy podchodzić indywidualnie, opierając się na wskazówkach zamieszczonych w opiniach poradni pedagogiczno – psychologicznych lub specjalistycznych. W szczególności podczas oceniania prac uczniowskich należy dopuszczać: - pomyłki powstałe przy przepisywaniu liter - uwzględnić jego trudności przy ocenie prac związanych z rysowaniem, malowaniem i kreśleniem - błędy powstałe przy rozpoznawaniu figur geometrycznych (zwłaszcza w nietypowym położeniu) - słabe rozplanowanie kompozycji pracy, małą estetykę. 15 W sposobie oceniania uczniów dyslektycznych powinno uwzględnić się różnorakie czynniki wpływające na jakość pracy podczas całej lekcji i przede wszystkim docenić włożony wysiłek ucznia. W przypadku nie skończenia przez ucznia pracy plastycznej podczas lekcji, należy uzgodnić z uczniem dodatkowy czas na skończenie tej pracy, np. na zajęciach pozalekcyjnych. Wszelkie sprawdziany pisemne są niezwykle stresujące dla uczniów dyslektycznych. W związku z tym konieczne jest wydłużenie limitu czasu na pisanie sprawdzianów, ocenianie na jednakowych prawach czystopisu i brudnopisu, zastąpienie pisania ze słuchu pisaniem z pamięci. Narysowanie strzałek wskazujących kierunek na pracy, którą musi opisać. Kształcenie umiejętności pisania notatki w formie mapy pamięci, wykresu, schematu, zapisu rysunkowegowizualizacji idei, szkicu, planu sytuacyjnego, może stanowić alternatywę dla tradycyjnych zapisów. Ze względu na występującą dysleksję nie należy odpytywać uczniów z głośnego czytania przed zespołem klasowym. Wskazane jest kierowanie procesem samokształcenia i samokontroli, wyrabianie nawyku pracy samodzielnej. Uczniowie ze specyficznymi trudnościami powinni siedzieć blisko nauczyciela. 7. Formy, częstotliwość, narzędzia i sposoby sprawdzania osiągnięć i postępów ucznia. Obowiązują następujące formy sprawdzania osiągnięć ucznia: - prace plastyczne - odpowiedzi ustne- z ostatnich zajęć edukacyjnych - prace pisemne: testy, sprawdziany, kartkówki - prace domowe - prace dodatkowe: plakaty, albumy, konkursy, pomoce dydaktyczne - aktywny udział w zajęciach Termin testu powinien być uzgodniony z uczniami i zanotowany w uczniowskich zeszytach przedmiotowych oraz w e- dzienniku z dwutygodniowym wyprzedzeniem. Termin sprawdzianu powinien być uzgodniony z uczniami z tygodniowym wyprzedzeniem i zanotowany w zeszytach i e-dzienniku. Kartkówka może być niezapowiedziana. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, którego wypowiedź plastyczna nie spełnia wymogów oceny pozytywnej. Ocenę celującą otrzymuje uczeń za szczególnie oryginalne i twórcze osiągnięcia, zdobycie wiedzy opierającej się na wymaganiach ponadpodstawowych oraz za umiejętność zastosowania tych osiągnięć w praktyce. 8. Prawa przysługujące uczniowi w ocenianiu. Każdy uczeń ma prawo do poprawy oceny na zasadach uzgodnionych z nauczycielem. Poprawa oceny przez ucznia ma charakter dobrowolny i odbywa się na zajęciach edukacyjnych. Uczeń ma prawo do jednorazowej poprawy sprawdzianu i testu w ciągu dwóch tygodni. Uczeń ma prawo do poprawy zadania domowego w ciągu jednego tygodnia. Uczeń nieobecny na teście lub sprawdzianie musi go napisać w ciągu dwóch tygodni od swojego powrotu do szkoły. Uczeń ma prawo do jednokrotnego nieprzygotowania się do lekcji w czasie jednego semestru. Przez nieprzygotowanie się do lekcji rozumiemy: brak zeszytu, podręcznika, pracy domowej, niegotowość do odpowiedzi, brak pomocy, narzędzi i materiałów potrzebnych na zajęciach. 9. Sposoby powiadamiania uczniów i rodziców (prawnych opiekunów) o ocenach. -wszystkie oceny są jawne, -uczeń informowany jest na bieżąco o każdej ocenie otrzymanej na lekcji, -rodzice informowani są o postępach dziecka na zebraniach informacyjnych, konsultacjach indywidualnych, w sytuacjach wyjątkowych telefonicznie, listownie. 16 10. Warunki i tryb uzyskiwania wyższych niż przewidywane rocznych ocen klasyfikacyjnych z zajęć. Uczeń, który chce osiągnąć wyższą niż przewidywana roczną ocenę klasyfikacyjną powinien: - w trakcie całego roku szkolnego aktywnie uczestniczyć w pracach na lekcjach, - estetycznie i na bieżąco prowadzić zeszyt przedmiotowy, - systematycznie przygotowywać się do zajęć, - zgodnie z ustalonym terminem poprawiał oceny z prac pisemnych, - usprawiedliwiona absencja chorobowa lub przypadki losowe uniemożliwiły mu uzyskanie wyższej oceny. Uczeń, który spełnia wymienione wyżej warunki, po zapoznaniu się z proponowaną oceną, ustala wspólnie z nauczycielem i rodzicami (prawnymi opiekunami) sposób jej poprawy. Poprawa może mieć formę odpowiedzi ustnej, pracy pisemnej lub pracy plastycznej. Najpóźniej trzy dni przed radą klasyfikacyjną roczną uczeń i jego rodzice otrzymują informację zwrotną. 17